Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel II
vrijdag 23 december 2016 om 22:17
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 20:56
Hanke, wow, dat is zeker een hele aardverschuiving.
Wat ontzettend knap van je, deze keuzes!
Hoe was je dag? Ik ben sowieso enorm trots als ik jou lees
En wat een prachtig woord, emotionele familie
Dat raakt wel zeg...
Wat je schrijft over het contact met sibling herken ik enorm van hoe het contact met mijn vader, stiefmoeder en broer is..
Communicatie die niet aankomt, investeren in het contact, al je energie eraan opraken...
En terug schieten in oude overtuigingen (en in mijn geval ook gedrag)...
Hoe pak jij zoiets morgen aan..?? Ik kan alle tips gebruiken
Wat ontzettend knap van je, deze keuzes!
Hoe was je dag? Ik ben sowieso enorm trots als ik jou lees
En wat een prachtig woord, emotionele familie
Dat raakt wel zeg...
Wat je schrijft over het contact met sibling herken ik enorm van hoe het contact met mijn vader, stiefmoeder en broer is..
Communicatie die niet aankomt, investeren in het contact, al je energie eraan opraken...
En terug schieten in oude overtuigingen (en in mijn geval ook gedrag)...
Hoe pak jij zoiets morgen aan..?? Ik kan alle tips gebruiken
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 20:59
quote:MevrouwJack schreef op 25 december 2016 @ 13:40:
[...]
*geweldig verhaal*
Modelkerst, mwahhh
Ha ha, het klinkt wel geweldig hoe je het vertelt MevrouwJack
Hoe was het?
quote:MevrouwJack schreef op 25 december 2016 @ 13:42:
[...]
Ja het gaat wel redelijk hoor, Fysiek door ziekte niet echt briljant maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Verder voel ik me wel goed. Geen enkel kerstgevoel, heb nog niet eens bedacht wat ik ga aantrekken. Bij ons is het wel gebruikelijk dat je een beetje je best doet, hoewel in je joggingpak komen ook helemaal prima is dus ik kan alle kanten op
ook al wen je er aan, het blijft rot
Ben benieuwd wat je aan getrokken hebt.
Ik had vanmorgen een onesie aan,
dat heb ik de visite maar niet aangedaan
[...]
*geweldig verhaal*
Modelkerst, mwahhh
Ha ha, het klinkt wel geweldig hoe je het vertelt MevrouwJack
Hoe was het?
quote:MevrouwJack schreef op 25 december 2016 @ 13:42:
[...]
Ja het gaat wel redelijk hoor, Fysiek door ziekte niet echt briljant maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Verder voel ik me wel goed. Geen enkel kerstgevoel, heb nog niet eens bedacht wat ik ga aantrekken. Bij ons is het wel gebruikelijk dat je een beetje je best doet, hoewel in je joggingpak komen ook helemaal prima is dus ik kan alle kanten op
ook al wen je er aan, het blijft rot
Ben benieuwd wat je aan getrokken hebt.
Ik had vanmorgen een onesie aan,
dat heb ik de visite maar niet aangedaan
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 21:02
quote:pruttel schreef op 25 december 2016 @ 15:17:
Hier eerste deel van de kerst erop zitten. Nu anderhalf uur rijden naar deel 2.
Was heel gezellig en leuk. Lekker gegeten en gekletst. Niet filmwaardig, want niks gebeurd wat voor anderen interessant is om naar te kijken
Mijn kerstoutfit is spijkerbroek. Leuke trui en gympen. Afgelopen dagen zoveel gelopen dat mijn voeten ook kerst hebben. Bij deel twee van de kerst doe ik pantoffels aan! Heb wel mijn haar gekamd
Allemaal: hang in there. eerste kerstdag is al voor de helft om en t gaat goed toch!!
Ha ha, topper
Bedankt voor je fijne positiviteit. Je kerst klinkt fijn hoor!! Morgen lekker rustig aan of nog meer plannen?
Hier eerste deel van de kerst erop zitten. Nu anderhalf uur rijden naar deel 2.
Was heel gezellig en leuk. Lekker gegeten en gekletst. Niet filmwaardig, want niks gebeurd wat voor anderen interessant is om naar te kijken
Mijn kerstoutfit is spijkerbroek. Leuke trui en gympen. Afgelopen dagen zoveel gelopen dat mijn voeten ook kerst hebben. Bij deel twee van de kerst doe ik pantoffels aan! Heb wel mijn haar gekamd
Allemaal: hang in there. eerste kerstdag is al voor de helft om en t gaat goed toch!!
Ha ha, topper
Bedankt voor je fijne positiviteit. Je kerst klinkt fijn hoor!! Morgen lekker rustig aan of nog meer plannen?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 21:05
Sunemom, ik kan me best wel heel goed voorstellen dat je daar stik zenuwachtig van wordt.
Ik hoop dat jullie een mooie dag gehad hebben bij je schoonmoeder.
Natuurlijk maak jij er wat van, dat doe je met alles, lieve, dappere Sun
Is het nog wat vol te houden voor jouzelf?
Ik hoop dat jullie een mooie dag gehad hebben bij je schoonmoeder.
Natuurlijk maak jij er wat van, dat doe je met alles, lieve, dappere Sun
Is het nog wat vol te houden voor jouzelf?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 21:15
Hey Rhae
Ook een knuffel voor jou
Fijn zo'n kerstdag
Lekker beetje bijkomen nu.
Ik zit lekker muziekjes te luisteren..
Vriend wilde graag samen op de bank even zitten.
Maar ik kon het nog niet opbrengen.
Zoveel indrukken vandaag,
zo anders dan de gedachten willen...
Begreep hij wel
en straks kan ik, hopelijk als de gedachten stiller worden,
wel even bij hem zitten
Maar misschien ook niet,
hij zei dat ik moest doen wat goed voelde voor mij...
Wat heb ik het toch getroffen...
Gedachten zeggen van alles,
en blijven zeuren...
Maar ze raken me nu even niet.
Zijn zich wel in allerlei bochten aan het wringen
voor morgen...
Maar morgen is morgen..
Na vandaag heb ik iets meer vertrouwen gekregen...
als het niet werkt, als de communicatie stroef verloopt,
als het een continue strijd is,
wie beter/mooier/leuker/slimmer is..
hoef ik daar niet meer aan mee te doen..
hoef ik me daar zelfs niks van aan te trekken..
Natuurlijk doe ik dat, omdat het mijn vader betreft.
Maar het geeft vertrouwen dat het niet persé aan mij hoeft te liggen..
dat ik goed ben zoals ik ben en mag verwachten,
dat dat geaccepteerd wordt...
en anders is dat pech, voor hen.. hun gemis...
Maar goed, dat is wel erg mooi gedacht
en moeilijk vol te houden als die mensen er bij zitten..
Maar ik begin het principe een beetje door te krijgen..
Jullie inzichten zijn zo waardevol,
bedankt lieve schrijvers allemaal
(ook die nu niet genoemd zijn, ik durf geen namen te noemen, te bang iemand te vergeten, maar ik denk aan jullie, aan jullie posts, aan jullie lieve, begripvolle woorden, en mijn hersenen schuren en kraken, maar komen er wel... wie weet...)
Ook een knuffel voor jou
Fijn zo'n kerstdag
Lekker beetje bijkomen nu.
Ik zit lekker muziekjes te luisteren..
Vriend wilde graag samen op de bank even zitten.
Maar ik kon het nog niet opbrengen.
Zoveel indrukken vandaag,
zo anders dan de gedachten willen...
Begreep hij wel
en straks kan ik, hopelijk als de gedachten stiller worden,
wel even bij hem zitten
Maar misschien ook niet,
hij zei dat ik moest doen wat goed voelde voor mij...
Wat heb ik het toch getroffen...
Gedachten zeggen van alles,
en blijven zeuren...
Maar ze raken me nu even niet.
Zijn zich wel in allerlei bochten aan het wringen
voor morgen...
Maar morgen is morgen..
Na vandaag heb ik iets meer vertrouwen gekregen...
als het niet werkt, als de communicatie stroef verloopt,
als het een continue strijd is,
wie beter/mooier/leuker/slimmer is..
hoef ik daar niet meer aan mee te doen..
hoef ik me daar zelfs niks van aan te trekken..
Natuurlijk doe ik dat, omdat het mijn vader betreft.
Maar het geeft vertrouwen dat het niet persé aan mij hoeft te liggen..
dat ik goed ben zoals ik ben en mag verwachten,
dat dat geaccepteerd wordt...
en anders is dat pech, voor hen.. hun gemis...
Maar goed, dat is wel erg mooi gedacht
en moeilijk vol te houden als die mensen er bij zitten..
Maar ik begin het principe een beetje door te krijgen..
Jullie inzichten zijn zo waardevol,
bedankt lieve schrijvers allemaal
(ook die nu niet genoemd zijn, ik durf geen namen te noemen, te bang iemand te vergeten, maar ik denk aan jullie, aan jullie posts, aan jullie lieve, begripvolle woorden, en mijn hersenen schuren en kraken, maar komen er wel... wie weet...)
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 21:38
zondag 25 december 2016 om 21:44
Hier vanuit de sneeuw een Kerstgroet! Heerlijk is het, geen verplichtingen, geen familiegedoe. Ik raad het jullie allemaal aan.
@ Hanke, als je mijn vriendin was mocht je gewoon mee-eten. Waarom deed jou moeder dat, je vriendschappen saboteren? De mijne probeerde mij wel te isoleren uit angst dat iedereen haar geheim zag (hele dage dronken op bed). Daar schaamde zij zich voor. Wat was de reden van jouw moeder?
@Knuffel, weet je volgens mij interesseert het mensen weinig of je bestek voor drie gangen hebt of decadent eten serveert of weet hoe het hoort. Volgens mij is oprechte warmte en liefde veel belangrijker. Ik vind dat je je er goed door heen slaat. Kun je de gedachten voorlopig als metgezel van je reis zien? Voorlopig gaan ze nergens heen. Ze lijken wel lastig, en zijn het natuurlijk ook, maar hebben wel al die jaren een functie gediend. Het afscheid nemen zal een langzaam proces zijn. Iemand noemde eerder het rouwen om de jeugd die je nooit hebt gehad, ik denk ook dat dat het proces van nu is.
@ Hanke, als je mijn vriendin was mocht je gewoon mee-eten. Waarom deed jou moeder dat, je vriendschappen saboteren? De mijne probeerde mij wel te isoleren uit angst dat iedereen haar geheim zag (hele dage dronken op bed). Daar schaamde zij zich voor. Wat was de reden van jouw moeder?
@Knuffel, weet je volgens mij interesseert het mensen weinig of je bestek voor drie gangen hebt of decadent eten serveert of weet hoe het hoort. Volgens mij is oprechte warmte en liefde veel belangrijker. Ik vind dat je je er goed door heen slaat. Kun je de gedachten voorlopig als metgezel van je reis zien? Voorlopig gaan ze nergens heen. Ze lijken wel lastig, en zijn het natuurlijk ook, maar hebben wel al die jaren een functie gediend. Het afscheid nemen zal een langzaam proces zijn. Iemand noemde eerder het rouwen om de jeugd die je nooit hebt gehad, ik denk ook dat dat het proces van nu is.
zondag 25 december 2016 om 21:45
zondag 25 december 2016 om 21:50
quote:aikidoka schreef op 24 december 2016 @ 18:02:
Of je gaat dan een heerlijke film kijken, zo een die je al tig keer gezien hebt, maar die je stiekem heel leuk vindt, zoals in mijn geval: Mama Mia, of Dirty Dancing, of Notting Hill of How to lose a guy in 10 days, of Juno of Whip It of 10 things I hate about you. Of fijne animatie zoals Shrek of Ice Age of zo. Makkelijk, maar wel afleidend. Maar films zitten misschien verl triggers in?
Heeel fijn deze titels nu. Want zo moeilijk zelf te bedenken na zo'n intensieve dag
We gaan voor Mama Mia
Of je gaat dan een heerlijke film kijken, zo een die je al tig keer gezien hebt, maar die je stiekem heel leuk vindt, zoals in mijn geval: Mama Mia, of Dirty Dancing, of Notting Hill of How to lose a guy in 10 days, of Juno of Whip It of 10 things I hate about you. Of fijne animatie zoals Shrek of Ice Age of zo. Makkelijk, maar wel afleidend. Maar films zitten misschien verl triggers in?
Heeel fijn deze titels nu. Want zo moeilijk zelf te bedenken na zo'n intensieve dag
We gaan voor Mama Mia
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 21:54
quote:branningbrothers schreef op 25 december 2016 @ 21:44:
Hier vanuit de sneeuw een Kerstgroet! Heerlijk is het, geen verplichtingen, geen familiegedoe. Ik raad het jullie allemaal aan.
@Knuffel, weet je volgens mij interesseert het mensen weinig of je bestek voor drie gangen hebt of decadent eten serveert of weet hoe het hoort. Volgens mij is oprechte warmte en liefde veel belangrijker. Ik vind dat je je er goed door heen slaat. Kun je de gedachten voorlopig als metgezel van je reis zien? Voorlopig gaan ze nergens heen. Ze lijken wel lastig, en zijn het natuurlijk ook, maar hebben wel al die jaren een functie gediend. Het afscheid nemen zal een langzaam proces zijn. Iemand noemde eerder het rouwen om de jeugd die je nooit hebt gehad, ik denk ook dat dat het proces van nu is.
Je vakantie klinkt heerlijk Branningbrothers! En wat lief dat je hier even komt schrijven. Geniet van de mooie dagen!
De gedachten als metgezel zien. Ja, dat helpt wel... ik weet dat ze niet (alleen) lastig zijn, ze hebben me zo goed geholpen altijd... het is in bepaalde opzichten heel erg rouwen, op de momenten dat dat mag zeg maar...
Bedankt voor je inzichten
Hier vanuit de sneeuw een Kerstgroet! Heerlijk is het, geen verplichtingen, geen familiegedoe. Ik raad het jullie allemaal aan.
@Knuffel, weet je volgens mij interesseert het mensen weinig of je bestek voor drie gangen hebt of decadent eten serveert of weet hoe het hoort. Volgens mij is oprechte warmte en liefde veel belangrijker. Ik vind dat je je er goed door heen slaat. Kun je de gedachten voorlopig als metgezel van je reis zien? Voorlopig gaan ze nergens heen. Ze lijken wel lastig, en zijn het natuurlijk ook, maar hebben wel al die jaren een functie gediend. Het afscheid nemen zal een langzaam proces zijn. Iemand noemde eerder het rouwen om de jeugd die je nooit hebt gehad, ik denk ook dat dat het proces van nu is.
Je vakantie klinkt heerlijk Branningbrothers! En wat lief dat je hier even komt schrijven. Geniet van de mooie dagen!
De gedachten als metgezel zien. Ja, dat helpt wel... ik weet dat ze niet (alleen) lastig zijn, ze hebben me zo goed geholpen altijd... het is in bepaalde opzichten heel erg rouwen, op de momenten dat dat mag zeg maar...
Bedankt voor je inzichten
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 22:03
BB, ik koos zelf voor niet mee-eten. Ik was op beide adressen welkom en nadrukkelijk ook voor het eten. Het is me meermalen gevraagd. Maar voor vandaag voelde het kalmer en rustiger om met mezelf te eten. Ik heb een heerlijke grote pan linzensoep gemaakt en daar van genoten.
Wat betreft je vraag over mijn ma.... ik mocht geen eigen wil/identiteit hebben. Contact met anderen zou kunnen maken dat ik voor mezelf zou gaan denken. Dat anderen zich met me zouden bemoeien. Dan had ze geen macht meer over me. Het ging om totale controle.
Wat betreft je vraag over mijn ma.... ik mocht geen eigen wil/identiteit hebben. Contact met anderen zou kunnen maken dat ik voor mezelf zou gaan denken. Dat anderen zich met me zouden bemoeien. Dan had ze geen macht meer over me. Het ging om totale controle.
zondag 25 december 2016 om 22:04
Kerst is lastig. Er zijn maar weinig mensen die echt genieten, dat vergeet ik nog wel eens. Het lijkt alsof iedereen leuke dingen doet maar eigenlijk haast iedereen zich van de ene naar de andere familie. Dat je nu extra verdrietig bent om wat je mist (fijne familie, veilige fijne jeugd en baby in het nieuwe jaar) is niet raar. Maar ik geloof wel, het zal wel nergens goed voor zijn. De herbelevingen die je nu hebt, de strijd die je nu dagelijks voert maakt dat je staks een betere moeder zal zijn.
zondag 25 december 2016 om 22:05
Wow Knuf wat bijzonder zeg. Al die omgang met de mensen om je heen.
Anderen die eerlijk tegen je durven te zijn over hun eigen kwetsbaarheden zonder daarin al jouw zorg en aandacht op te eisen.
Tof dat je partner zulke goede mensen om zich heen heeft.
Heb je er van genoten?
Of was het vooral veel, anders en ingrijpend?
Anderen die eerlijk tegen je durven te zijn over hun eigen kwetsbaarheden zonder daarin al jouw zorg en aandacht op te eisen.
Tof dat je partner zulke goede mensen om zich heen heeft.
Heb je er van genoten?
Of was het vooral veel, anders en ingrijpend?
zondag 25 december 2016 om 22:08
quote:branningbrothers schreef op 25 december 2016 @ 22:04:
Kerst is lastig. Er zijn maar weinig mensen die echt genieten, dat vergeet ik nog wel eens. Het lijkt alsof iedereen leuke dingen doet maar eigenlijk haast iedereen zich van de ene naar de andere familie. Dat je nu extra verdrietig bent om wat je mist (fijne familie, veilige fijne jeugd en baby in het nieuwe jaar) is niet raar. Maar ik geloof wel, het zal wel nergens goed voor zijn. De herbelevingen die je nu hebt, de strijd die je nu dagelijks voert maakt dat je staks een betere moeder zal zijn. wat lief van je...
Kerst is lastig. Er zijn maar weinig mensen die echt genieten, dat vergeet ik nog wel eens. Het lijkt alsof iedereen leuke dingen doet maar eigenlijk haast iedereen zich van de ene naar de andere familie. Dat je nu extra verdrietig bent om wat je mist (fijne familie, veilige fijne jeugd en baby in het nieuwe jaar) is niet raar. Maar ik geloof wel, het zal wel nergens goed voor zijn. De herbelevingen die je nu hebt, de strijd die je nu dagelijks voert maakt dat je staks een betere moeder zal zijn. wat lief van je...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 22:11
quote:hanke321 schreef op 25 december 2016 @ 22:03:
BB, ik koos zelf voor niet mee-eten. Ik was op beide adressen welkom en nadrukkelijk ook voor het eten. Het is me meermalen gevraagd. Maar voor vandaag voelde het kalmer en rustiger om met mezelf te eten. Ik heb een heerlijke grote pan linzensoep gemaakt en daar van genoten.
Wat betreft je vraag over mijn ma.... ik mocht geen eigen wil/identiteit hebben. Contact met anderen zou kunnen maken dat ik voor mezelf zou gaan denken. Dat anderen zich met me zouden bemoeien. Dan had ze geen macht meer over me. Het ging om totale controle.
Dan was het niet mee-eten een goede keuze voor jou! Lekker in je eentje genieten van geen verplichtingen is ook zeer fijn.
Wat verdrietig van je moeder. Wat moet dat beklemmend zijn geweest. Dat staat zo ver van mij af want voor mij is opvoeden dat juist: zorgen dat mijn kinderen zichzelf kunnen redden, dat ze niet voor alles op mij vertrouwen (maar op zichzelf). Ik vind het dan ook niet raar dat je aan de ene kant graag die verbondenheid zoekt, maar aan de anderen kant dat zo gaat saboteren uit angst.
BB, ik koos zelf voor niet mee-eten. Ik was op beide adressen welkom en nadrukkelijk ook voor het eten. Het is me meermalen gevraagd. Maar voor vandaag voelde het kalmer en rustiger om met mezelf te eten. Ik heb een heerlijke grote pan linzensoep gemaakt en daar van genoten.
Wat betreft je vraag over mijn ma.... ik mocht geen eigen wil/identiteit hebben. Contact met anderen zou kunnen maken dat ik voor mezelf zou gaan denken. Dat anderen zich met me zouden bemoeien. Dan had ze geen macht meer over me. Het ging om totale controle.
Dan was het niet mee-eten een goede keuze voor jou! Lekker in je eentje genieten van geen verplichtingen is ook zeer fijn.
Wat verdrietig van je moeder. Wat moet dat beklemmend zijn geweest. Dat staat zo ver van mij af want voor mij is opvoeden dat juist: zorgen dat mijn kinderen zichzelf kunnen redden, dat ze niet voor alles op mij vertrouwen (maar op zichzelf). Ik vind het dan ook niet raar dat je aan de ene kant graag die verbondenheid zoekt, maar aan de anderen kant dat zo gaat saboteren uit angst.
zondag 25 december 2016 om 22:14
quote:hanke321 schreef op 25 december 2016 @ 22:05:
Wow Knuf wat bijzonder zeg. Al die omgang met de mensen om je heen.
Anderen die eerlijk tegen je durven te zijn over hun eigen kwetsbaarheden zonder daarin al jouw zorg en aandacht op te eisen.
Tof dat je partner zulke goede mensen om zich heen heeft.
Heb je er van genoten?
Of was het vooral veel, anders en ingrijpend?
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...
Wow Knuf wat bijzonder zeg. Al die omgang met de mensen om je heen.
Anderen die eerlijk tegen je durven te zijn over hun eigen kwetsbaarheden zonder daarin al jouw zorg en aandacht op te eisen.
Tof dat je partner zulke goede mensen om zich heen heeft.
Heb je er van genoten?
Of was het vooral veel, anders en ingrijpend?
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 22:16
quote:Knuffelbeertjes schreef op 25 december 2016 @ 22:14:
[...]
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...
Joehoe, je doet het hardstikke goed: Voor kennisgeving aannemen.
Je verklaart je omgeving niet meer voor gek, je blijft meegaan in de interactie.
Dat je nog niet kan dragen wat het met je doet... is volkomen logisch en erg herkenbaar.
[...]
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...
Joehoe, je doet het hardstikke goed: Voor kennisgeving aannemen.
Je verklaart je omgeving niet meer voor gek, je blijft meegaan in de interactie.
Dat je nog niet kan dragen wat het met je doet... is volkomen logisch en erg herkenbaar.
zondag 25 december 2016 om 22:18
zondag 25 december 2016 om 22:19
quote:Knuffelbeertjes schreef op 25 december 2016 @ 22:14:
[...]
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...Lieve Knuf, na wat jij hebt meegemaakt kun je niet even normaal doen. Nee, je kan niet zomaar genieten en het accepteren. Net zoals je moet leren 'beminnen' en 'bemind' te worden (ten opzichte van je lichaam ten dienste van een ander te stellen) zul je dit ook met kleine stapjes moeten leren. Bedenk hoever je bent gekomen in plaats van jezelf met een stok te slaan om wat je (nog) niet kan.
[...]
Ja het laatste dus... en daar ga ik mezelf weer om haten.. kan ik niet gewoon genieten en het accepteren..? Moet ik altijd zo moeilijk doen... stomme ik.... dat dus...
En schuldig tov jullie; ik klaag hier over de gedachten en angsten maar ondertussen heb ik zoveel warmte en liefde om me heen. Maar durf ik het niet te geloven, houd ik het veilig op afstand... wat me nog meer het gevoel heeft dat ik alles zelf veroorzaak en 'gewoon even normaal moet doen'...Lieve Knuf, na wat jij hebt meegemaakt kun je niet even normaal doen. Nee, je kan niet zomaar genieten en het accepteren. Net zoals je moet leren 'beminnen' en 'bemind' te worden (ten opzichte van je lichaam ten dienste van een ander te stellen) zul je dit ook met kleine stapjes moeten leren. Bedenk hoever je bent gekomen in plaats van jezelf met een stok te slaan om wat je (nog) niet kan.
zondag 25 december 2016 om 22:19
Dankbaar dat je dit hier deelt Tobbert.
Maar dat moet zeer doen zeg. Niet gezien worden.
Verdrietig.
Ben je ook boos?
Of ken je dit van eerdere momenten en maakt het je moedeloos?
Geen kado dus, wel ´dit is over, hoef ik niet, wil jij het mee?´.
Maar dus voor jou een dag met uitermate veel niksige contacten.
Vind het echt rot voor je.
Maar dat moet zeer doen zeg. Niet gezien worden.
Verdrietig.
Ben je ook boos?
Of ken je dit van eerdere momenten en maakt het je moedeloos?
Geen kado dus, wel ´dit is over, hoef ik niet, wil jij het mee?´.
Maar dus voor jou een dag met uitermate veel niksige contacten.
Vind het echt rot voor je.
