Paniek door de herbelevingen - deel VI

Nee, mijn psych doet de EMDR niet zelf. Maar ik heb genoeg vertrouwen in haar om te weten dat het goed is als zij iemand noemt naar wie ze doorverwijst. Ik heb die site ook bekeken en de inhoud kwam op mij goed over. Dus ik denk wel dat ik erop in ga.

Deze week meer dan ooit samen geweest met MM en dat was zo heerlijk!! Ik kan het gewoon bijna niet geloven dat het zo goed en fijn en close kan voelen. Nu weer thuis, maar ook dat is goed. Iets leuks gepland voor vandaag en het weekend. Kerst is een ander verhaal. Dat moet ik dit jaar echt anders gaan aanpakken. Eén ideetje heb ik al, maar dat is maar voor 1 dag. Ik wil niet thuiszitten in mijn eentje, denk ik.

Vanmorgen ineens weer bericht van ZH. Heel rustig: hoe het gaat, dat hij hoopt dat we een keer kunnen praten, dat zij me missen. Ik ben geneigd om nu wél te reageren; negeren is ook niet mijn stijl en deed ik de vorige keren wel. Ik ga nadenken over een neutrale en rustige reactie, denk ik.

Voor jullie allemaal:

Dankje Tobbert voor je relativering!
Zoals jij een mislukte les omschrijft, zo erg is het gelukkig nooit.
Ik heb veel niveauverschillen in mijn klas en moet dus gedifferentieerd lesgeven, wat ik nog heel moeilijk vind. Ik maak dus ook meerdere lesplanningen (voor elk groepje een), vandaar ook de lange voorbereiding. Soms kloppen een of twee tijdinschattingen niet, dan zijn groepjes eerder klaar dan ik had verwacht en dan gaan ze zitten kletsen en soms wordt het dan een beetje rommelig (ik heb ook een piepklein, gehorig lokaal). Dat is bij mij al een mislukte les. Eigenlijk is dan niet de hele les mislukt, maar als je altijd 100% nastreeft zoals ik, blijft dat deel wel hangen. Heeft vooral met organisatie (en beginnend docent zijn) te maken.

Als ik terugkijk, gaat het echt al een heel stuk beter dan een half jaar geleden. Ik krijg gelukkig ook goede tips van andere docenten en ga volgend jaar met de opleiding voor dit vakgebied starten. Kan dus alleen nog maar beter gaan!

Vandaag had ik geen les, maar heb ik cursisten geëvalueerd. Ook veel voorbereiding, maar een stuk relaxter dan lesgeven. Nu lekker weekend.

@ Snow: ik herken ook best veel. Ik ben nooit depressief geweest, maar wel jarenlang gepest en het heeft lang geduurd voordat mijn zelfbeeld beter werd. Op mijn 18e was dat echt negatief. Inmiddels kan ik wel zeggen dat het een stuk beter gaat, maar het gevoel van niet goed genoeg zijn en mijn zelfwaardering uit de buitenwereld moeten halen i.p.v. uit mezelf, is nog heel erg aanwezig.

Ik ben wel heel erg bezig met voor mezelf proberen te kiezen. Als ik ergens voor ben uitgenodigd en ik wil niet (want te druk ofzo), dan ga ik niet of op een ander moment. Ik vind het nog wel moeilijk, omdat mensen dat vaak niet begrijpen, vooral als ze denken vanuit ‘hoe meer zielen hoe meer vreugd’ of ‘hoe het hoort’.

Jij bent daar al een stuk verder mee, lees ik. Knap!

@ EV: fijn dat het zo goed gaat tussen jou en MM!
Over Z-H: misschien samen met psych een goed antwoord bedenken?

Voor iedereen een knuffel

x

Snowkitty schreef: ↑

01-12-2017 09:40

[...] Ik vind een depressie erger dan egoïstisch gevonden worden.

Mooi wat je schrijft Snow! En helemaal waar!

@EV: goed om te doen wat bij je past. Wel handig om het niet alleen te doen. Dus even overleggen met MM en therapeut wat een voor jou goede reactie is die je veiligheid niet in het geding brengt?

@Becoming me: dat is rot. Lees de post(s) van Snow maar héél vaak, daar kun je zeker iets aan hebben.

@Diva: cool hé wat Tobbie je laat inzien! En ik ben het met haar eens, jij ook volgens mij

Even geen inhoudelijke reactie.... ben wel bijgelezen, maar haast!!!

Hoop dat mijn mede-ritual- advent-gangers vanmorgen net zo happy waren met hun pakje als ik

voor iedereen!

x

x

Ik heb deze keer wel gereageerd. Op zijn opmerking 'wij missen jou' heb ik gezegd dat ik daar weinig van merk. Verder nog wat vragen gesteld, maar toen ik opmerkte dat ik niks hoor, dat ze wel naar mijn familie gaan en dat niemand aan mij denkt, moest hij ineens weg met zoon. Goh.

Mijn standpunt (want hij wil praten, maar ik heb 'm wel door. Hij denkt me in te pakken met zijn charmes, als hij me IRL ziet) is: ik heb niets met jou te bespreken, tenzij de kinderen eens een keer zelf over de brug komen richting mij. Maar ik kreeg dus geen kans om dit te zeggen.

Niks gewacht op verstandig overleg met psych of MM. Ik moet het toch gewoon ook zelf kunnen. Ik was te zeer getriggerd door die opmerking over missen. Haha missen. Poeh poeh, nou zeg.

Ik snap dat dat triggerde EV. Vertel je het wel aan MM?

Tobbert ik denk zomaar dat het gesprek bij de poh er wel iets mee te maken had. En dat mag ook hé, want gedragsverandering kost bergen energie!

Diva ik bedacht nog iets. Ik lees heel vaak dat je vrij bent en dan wel 's avonds nog (lang) bezig bent met je lesvoorbereiding. Zou het je niet meer rust geven als je dat in de ochtend doet. Dan ben je daarna de middag en avond echt vrij en loop je niet steeds met het idee dat je nog steeds iets moet doen

Ik vind het ook herkenbaar wat je schrijft Snow. Dat voor jezelf kiezen vindt ik nog heel moeilijk.

Vanmiddag PT gehad en ik heb er last van. Heel erg eigenlijk

Selune

Ik ben bij peut geweest en de dissociatietest heeft haar gerustgesteld. Flinters zijn traumagerelateerd (duh) en ze wil met me verder. Dus volgende keer gaan we aan de slag. Is een opluchting.

Wel vreemd om te merken dat ik minder hard moet werken in de therapie. In plaats daarvan meer achterover leunen en meer in het moment reageren. Wat ik raar vind of beter gezegd onwennig want ben zó gewend me maar altijd voor te bereiden. Dat ze me overviel met uitzoeken targetplaatje en er toen iets uitkwam wat ik in mijn voorwerk niet zelf had bedacht...daar vind ik van alles van. Maar op dat plaatje reageer ik al aardig traumaachtig volgens peut zeg maar

Dus géén voorbereiding naar en met van binnen. En ze behandelt me net als al haar andere cliënten. Ze heeft niks meer over lijfheks gezegd. Dat is mooi want dan is het geen voorwaarde voor deze therapie en kan ik rustig op zoek naar iemand die bij me past -zonder druk want juist de voorwaarde wakkerde het gevoel van wanhoop aan en voedde mijn gevoel van incurable unique zijn- en eerst afwachten wat deze aanpak met peut met me gaat doen. Het voelt allemaal wat gewoner nu ook de interactie en dat is bevreemdend en ok.

Met name het oriënteren in het hier en nu als ik wegfloep door spanning herken ik van jou lieve Knuff. Dus dat was toen en hier is nu en ff kletsen over spruitjes tussendoor om de spanning te doen zakken mag ik nu ook doen en het helpt dat ik dat hier gelezen heb.
Vroegah zou ik er wrevelig van zijn geworden en in wantrouwen gaan zitten. Naar mezelf en naar peut. Nu zie ik het als samen oefenen.

Wat helpt is het zelfhulpgedoe. Ik heb niet alleen peut om heftige twijfeldingen mee te bespreken. Met zelfhulppersoon kan ik ook sparren over wat wel en geen goede zelfzorg is. Zo heb ik vandaag iets staan in de agenda wat nogal kan triggeren. Samen besproken en ik was er gisteren nog niet uit (motief van stel je niet aan en ga gewoon en doe niet zo moeilijk is niet de liefdevolste manier om mij mijn huis uit te krijgen..dus die innerlijke dialoog laten prevaleren zou niet heel handig zijn).

En lijf deed gisteravond (voor mij onverwacht) pijnlijk moeilijk, werd ook erg wazig, en ondanks slaap en medicatie is het nog steeds bal. Dus kan zijn dat ik me gedeisd moet houden vandaag.

EV, met ZH contacten is niet veilig (duidelijk en zonder opsmuk). Je bent vrij om te doen en laten wat je wilt. En daarin oefenen en je autonomie voelen snap ik. Maar je viel een aantal weken terug fysiek bijna om toen je je aan zoiets had gewaagd. Ik weet niet of jij écht door hebt hoe schadelijk zijn invloed is voor jou. Let je op jou en zelfzorg deze dagen? Dingen doen die bij jouw ziel passen?

Tobbert schreef: ↑

01-12-2017 19:58

[...]
Ik heb wel aangegeven dat heel veel overtuigingen geen gedachten zijn, maar feiten, zoals het nu eenmaal is (voor mij). Ze zei dat het heel lang heel raar kon voelen om die te proberen te veranderen, maar dat alles hetzelfde blijft als ik het niet probeer. [...]

Dat is het idee van overtuigingen Tobbie..... dat je ze zo sterk voelt en er zo krachtig aan vasthoudt, dat het een waarheid is. Tenminste, zo is het voor mij. Ik heb er een aantal die inmiddels zijn 'afgezwakt' tot gedachten van bepaalde delen van mij (bijvoorbeeld: 'lijf-contact is walgelijk') en een paar die nog altijd als een waarheid voelen, ook al weet ik verstandelijk wel dat er geen waarheid bestaat (bijvoorbeeld: 'seks is weerzinwekkend en gevaarlijk'). Als ik met mijn diepe overtuigingen aan de slag ga, blijkt elke keer weer dat er gewoon heel veel sterke delen van mij het eens zijn met die overtuigingen. En die willen niet dat ik er aan torn. Dus doen we dit stapje voor stapje. En gaat het veel te langzaam. En gaat het in het tempo dat ik aankan.
Hoe mijn psych het precies gedaan heeft, weet ik niet. Maar met haar samen heb ik in ieder geval bereikt dat 'ik' deze overtuigingen wil ombuigen, met respect voor alle delen van mij die om uiteenlopende redenen de hakken in het zand zetten. Dat ik dit mag schrijven hier en hardop mag zeggen in één ruimte met mijn psych, is al heel wat. Het is mijn basis, want elke keer als het moeilijk is, kan ik er op terugvallen. Terugvallen op wat IK wil. Niet al die delen van mij, niet wat de mensen om me heen willen, maar op wat ik zelf wil. Hoe moeilijk het ook is en nog gaat worden. Dat is best wel geruststellend voor me.
Zorg je goed voor jezelf, vandaag, en morgen, en daarna?

@EV, natuurlijk triggert het woordje 'missen'. Ik geloof dat je heel graag zou willen dat je gemist werd door hen.
En je wordt gemist. Alleen niet door de mensen waar jij het, diep in jezelf, van zou willen.
Ik mis je als je even niet schrijft hier. MM mist je als je er niet bent.
ZH mist je niet. Je kinderen missen je wel, maar weten niet wat ze missen omdat ze je niet goed hebben leren kennen.
Als je een volgende keer leest of hoort dat iemand je mist, zou je dan even op de rem kunnen staan? Even contact kunnen hebben met MM of met de psych? Want iemand die jou mist, mist je ook wel een dag langer, als dit nodig is. Zo niet, dan is het missen een inzet van manipulatie en kun je er beter verre van blijven.
Wat je nu hebt ontdekt. is dat missen een trigger is waardoor je direct in de 'paraat-stand' schiet. En je hebt het al verstandiger aangepakt dan eerder, vind ik.
Behalve dan dat je het zonder steun hebt gedaan. En een beetje te snel.
Daar leer je van voor de volgende keer.
Blijft over dat het verdomd verdrietig is allemaal.


@Selune:

@Hanke: het klinkt alsof je psych het voorbereiden eruit haalt om je gevoelen en intuïtie een kans te geven zich aan haar te laten zien voordat het verstand het overneemt, afzwakt, compenseert of anderzijds verbloemt.
Ik mag jouw psych wel

@Pruttel: geen rituals-pakketjes hier, maar de afgelopen tijd wel geoefend met lekker ruikende kneijp douchegel.
Ik schrijf hier dus 'lekker' .
Een voormalig trigger-woord wat in het verleden een synoniem was voor smerig, walgelijk, vies. Dat is het nog steeds, maar daarnaast betekent het nu ook wat de meeste mensen onder lekker verstaan: aangenaam, fijn, heerlijk.
Voor de duidelijkheid: ik bedoel nu met lekker het laatste

Ik wens jullie allemaal iets goeds voor vandaag.

Wow Sofie aan de Kneipp Weet je dat ze 1 plus 1 gratis zijn deze week bij Kruidvat? Al weet ik niet of je je in deze Sinterklaasdrukte in de winkelstraten moet wagen...

Diva het lijkt of je steeds meeer ziet waar perfectinisme/onzekerheid roet in het eten gooit en je het wat meer kan laten.
Wat ik met dat zelfhulpgedoe leer is om mijn motieven te checken ipv alleen maar bezig te zijn met wat ik van de dingen vind of hoe ze zouden moeten zijn. Daardoor kan ik wat minder krampachtig mijn dingen doen. Tegenwoordig kan ik als ik zeg 'ik vind, ik vind' bedenken dat ik dingen die ik vind af moet geven bij het gemeenteloket (vroegah moesten gevonden voorwerpen naar de politie)
Om de betrekkelijkheid van mijn overtuigingen in te zien.

Motieven als toewijding, liefde, verbondenheid, enthousiasme, zin en fut...allemaal prima. Maar motieven als eerzucht, onzekerheid, angst, niet willen falen e.d. werken niet voor mij merk ik.

Zo te lezen maak je echt stappen. Ik hoop dat je ook (vooral) voor plezier gaat en niet alleen voor Plicht en Verantwoord.

x

Selune

Hanke, fijn van je therapeut, zoals dat nu gaat. Volgens mij heb je een goeie getroffen. Ik ben blij voor je (althans, het voelt goed als ik erover lees bij je).

Vanmorgen zei ZH alweer goedemorgen. Ik heb niet gereageerd.
Mijn zus (had ik daar over geschreven? Dat ze bij mij is geweest, en we een goed gesprek hebben gehad? ik weet het niet meer) appte dat hij nu ineens ook aan haar vroeg hoe het ging met haar en gezin.

Ik had de eerdere communicatie met ZH wel gedeeld met MM, maar pas na afloop. Hij was trots op me, zei hij, zoals ik me had opgesteld.

Maar ik denk zelf, als ik lees wat o.a. Hanke hierover zegt tegen mij, dat ik inderdaad niet écht door heb hoe schadelijk hij is voor mij. Woorden als 'missen' inderdaad, 'er samen uitkomen', 'ik wil met je praten' roepen op allerlei manieren van alles op en dan denk ik weer dat ik echt het gesprek met hem moet aangaan.

Maar waarom eigenlijk? Er valt niks meer te zeggen. Daden van eerder, en ook van het jaar dat hij nu in NL is en mij overal buitenhoudt sinds ik gezegd heb geen relatie meer te willen, spreken voor zich. Dus dan zou ik moeten kunnen concluderen dat dit weer een lijmpoging is omdat meneer iets wil..? Niet in mijn belang?

x

Hanke het klinkt wel als een therapeut die goed bij je aansluit. En je werkt inderdaad altijd zo keihard, het is misschien wel goed als je een therapeut hebt die daarin jou grenzen ook wat bewaakt. Dat is ook een stukje zelfzorg denk ik

Sofie wat goed dat de betekenis van bepaalde triggerwoorden langzaam voor je veranderd. Het geeft ook een soort hoop. Wie weet da er een moment komt dat ook dat stukje anders zou kunnen zijn. :hug;

EV ik denk ook dat het vooral zijn belang is, maar dat je het wel goed gedaan hebt. Je bent niet naar hem toegerend, je hebt het dicht bij jezelf gehouden, hebt het daarna wel met MM gedeeld en je komt minder 'onder de indruk' over. Volgens mij heel veel winst!

Vannacht vol met nachtmerries, nare dromen en herbelevingen. Ik sta een soort van bevroren nu. Ben vanmorgen wel op pad geweest, moest een wedstrijd fluiten. Gelukkig en hele makkelijke wedstrijd, want ik was er totaal niet bij. Nu ben ik net thuis en aan het wachten tot de kinderen ook thuisgebracht worden. Man is de hele dag met zijn teams op pad, dus ik moet het verder zelf doen vandaag en ik weet niet zo goed hoe. Ik heb enorme hoofdpijn, voel me vreselijk verdrietig en angstig.

Wat naar dat je je zo voelt Selune. Hoe is t nu?

Ik ben thuis gebleven en het klein gehouden. Veel meer dan de supermarkt heb ik niet gezien (dus ook niet het kruidvat met schappen vol met snoep) maar zie dat er ook niet meer in zat. Veel fysieke pijn gehad gisteren en vandaag en dat is afzien. Maar ook dit gaat weer voorbij; ben er redelijk nuchter onder.

Stress hier. Weer contact gehad en op mijn vraag wat hij nou eigenlijk wil, is het antwoord: jou.

Alsof er niets gebeurd is.

Ik ben nu helemaal KLAAR met deze gesprekken. Het is wel duidelijk dat hij mij blijkbaar toch nog steeds triggert om antwoord te geven. Nu ga ik hem blokkeren op Telegram en ook zijn tel.nr.

Zit hier helemaal met hartkloppingen en onrust.
Ik wil dit niet meer!

Oké. Geblokkeerd op Telegram en inhoud chat gewist. En het werkt, want ik zag hem typen en zie het staan dat hij geblokkeerd is. Mooi. Dat is opgelost.
Nummer blokkeren kan blijkbaar alleen pas als hij zou bellen. Heel onlogisch. Of misschien ook niet, want dan valt iemand je lastig, bij ongewenst bellen. Maar ik zou toch willen dat het zo kon. Nummer/contact verwijderen uit de lijst zal wel niet genoeg zijn?

Nu rustig proberen te worden.

Wat fijn dat je er nuchter onder kunt zijn Hanke. Beu blijft tot, maar er niet al te veel van onder de indruk zijn is wel fijn

EV ik ben trots op je dat je hem geblokkeerd hebt. Het is ook begin geen ok antwoord wat ie je geeft. Is er iets wat je nu rustig maakt?

Ik zou willen dat ik voor mezelf wist wat me rustig krijgt. Ik ben zo geraakt en eigenlijk zo vreselijk bang voor weer zo'n nacht.

Zo, ook weer bijgelezen en eigenlijk ben ik toch best wel soort van trots op ons allemaal. Iedereen groeit stapje voor stapje. En allemaal doen we ons best.

Nou ja, ik niet dan. Maar ik ben er gewoon en dat is ook oké.

Selune, ik wou dat ik iets kon verzinnen waar je rustiger van word. Zit hier nu namens jou met de kat op schoot. Ze spint zo fijn.... dat geluid alleen al is zo chill.

Ev, ik snap dat je reageerde en hoe je reageerde was in ieder geval niet dienend of pleasend, dus dat was niet fout, maar ben pas echt trots dat je naderhand inzag dat het überhaupt niet goed voor je is om contact met die verschrikkelijke zak hooi te hebben. Als ik ooit een paar enkeltjes naar de maan krijg, stuur ik hem zeker die kant op hoor!

Verder vind ik eigenlijk dat iedereen zo lekker bezig is. Met hobbels in de weg en zo, maar dat mag.

Ik had vandaag in mijn adventskalender handcreme en die ruikt niet alleen lekker ( op de goeie manier ) maar hij is ook heel fijn voor mijn kapotte pootjes die nu heel zijn. Geen open wondjes meer. Maar vreemd nieuw vel waar ik nog aan moet wennen en wat heel gevoelig is. Dus als ik op de bank hang, zoals nu, mogen ze zonder pleisters en bescherming. Maar zodra u iets anders doe dan dit, pak ik de hele boel weer in.

VoorIchtig zijn met nieuwe stukken van jezelf en gevoelige plekken die nog niet heel zijn!

Zaterdagavondwijsheid van Pruttel. Met knuffels:

Je bent een schat pruttel
Ik zou heel erg veel over hebben voor een kat nu, maar helaas.

Ik ben blij dat je zo goed voor je pootjes zorgt