Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 20 maart 2018 om 09:32
Mooi Snow. En @Diva, je snapt de boodschap
@Tobbie: kan het zo zijn dat het perfectionisme en workaholic achtige je bestaansrecht en veiligheid opleveren? Ik weet het niet, alleen ik weet dat het voor mij heel lang zo gewerkt heeft (en soms nog een beetje, want het blijft een van mijn valkuilen). 'Als ik maar hard genoeg werk, ben ik het (voor anderen) waard om er te zijn en ben ik veilig.
Als ik faal of taken laat liggen, ontdekken mensen dat ik eigenlijk helemaal niet zo tof ben als ze denken.'
Dit soort gedachten.
Ik weet niet of je ze herkent. Als dit wel zo is, kun je er mee vooruit denk ik. Als je ze niet herkent, ben ik enerzijds blij voor je (want ze zijn niet zo tof) en vind ik het anderzijds jammer voor je, omdat de zoektocht naar waar je kunt beginnen om dit hardnekkig destructief gedrag aan te pakken dan nog even voortduurt.
En dat is ook niet erg, omdat je hier ook uit gaat komen. Ik vind het zo leuk om te lezen dat je kunt genieten van andere dingen dan je werk, zodra je dit je toestaat.
@Snow: hoe is het nu met je. Lukt het weer een beetje met de basale zorg-goed-voor-jezelf-regels?
@EV: gesprek met je psych al gehad?
@Selune: hoe is het met je?
Verder voor jullie allemaal:
dinsdag 20 maart 2018 om 20:50
woensdag 21 maart 2018 om 00:13
Nee
Maar ik ben eigenlijk nooit ziek. Als ik besluit een dagje thuis te blijven, ben ik of extreem moe door overprikkeling of heel erg verkouden. Nooit echt ziek met koorts en pijn zeg maar. Dat ik echt echt echt niet kan gaan.Vandaag had ik een hele wakkere dag. Geen lessen omdat we een soort teambuilding hadden. Dus: geen stress, geren en gevlieg, regelmatig pauze, genoeg eten en drinken. Echt heel fijn. Als afsluiting nog een etentje met de collega’s wat ook heel gezellig was. En zelfs vanavond viel ik niet in slaap op de bank (normaal altijd).
Er waren ook wel wat eye-openers vandaag, bijvoorbeeld dat ervaren collega’s ook een hoge werkdruk ervaren en worstelen met het vinden van een balans tussen werk en privé. Precies die dingen waar ik ook tegenaan loop!
Een collega die dit juist wel onder controle lijkt te hebben heeft ook zijn visie gedeeld. Hij zei dat het inderdaad misschien lijkt dat hij zowel op tijd naar huis gaat elke dag (terwijl ik dan nog lang niet weg ben) en zijn zaakjes goed op orde heeft, maar dat hij dan vaak ook nog niet klaar is. Hij zei dat hij geaccepteerd heeft dat al het werk doen gewoonweg nooit kan binnen zijn contracturen en hij kiest er bewust voor om daar niet al te ver boven te gaan zitten. Dus accepteren is het sleutelwoord.
Het is natuurlijk een proces en ik ben daar nog niet en dat duurt misschien ook nog wel even. Maar het was wel eens fijn om te horen dat iedereen tegen hetzelfde aanloopt en hoe anderen ermee omgaan.
Morgen lekker weer vrij. Dit is echt een fijne, rustige week.
En vandaag is eindelijk de lente begonnen.
En ik heb bijna een weekje vakantie
*strooit vrolijkheid en knuffels, bloemetjes, zonnestraaltje en kopjes voor wie maar wil*
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 21 maart 2018 om 06:46
@Snow: mooi dat je voelt dat het nodig is. Ik stuur je heel veel 
(aanmoediging) om het ook te doen.
@EV:
@Diva: wat een fijne ontdekkingen. Misschien kun je er direct iets mee tijdens je werkmomenten? Ik haal in ieder geval uit je dag van gisteren dat het contact met je collega's je positieve energie geeft en daar ligt misschien wel een stukje van de oplossing van je energieprobleem op het werk?
Dank voor de zonnestraaltjes en de vrolijkheid. Ik neem er wat van mee voor deze dag.
mooi dat je voelt dat het nodig is. Ik stuur je heel veel (aanmoediging) om het ook te doen. @EV:
@Diva: wat een fijne ontdekkingen. Misschien kun je er direct iets mee tijdens je werkmomenten? Ik haal in ieder geval uit je dag van gisteren dat het contact met je collega's je positieve energie geeft en daar ligt misschien wel een stukje van de oplossing van je energieprobleem op het werk?
Dank voor de zonnestraaltjes en de vrolijkheid. Ik neem er wat van mee voor deze dag.
donderdag 22 maart 2018 om 08:04
Zo herkenbaar Tobbert, ik noem het zelf mijzelf en mijn gevoel micromanagen.
Ik heb zo vaak door wat ik voel en wat er speelt, ik weet vaak wat werkt en niet werkt en hoe ik dat in moet zetten....dat doe ik allemaal heel bewust en ijverig. Maar tegelijk word ik bekaf van mezelf. Want op één of andere manier voelt mijn emoties reguleren en zelfzorg en beslissingen nemen als werk wat ik inmiddels zelf kan en niet over moet zeuren. Heb al zo lang mijn omgeving vermoeid met mijn gedoe; het Gij Zult Geen Drama Maken is kennelijk een extra gebod geworden.
Ik ben moe trouwens. Niet alleen van mijn micro managen maar ook omdat ik halverwege mijn stedentrip ben en ik merk hoe slecht ik rust kan pakken (of hoe slecht mijn conditie is - kritisch stemmetje). Ik heb een waterkoker op mijn kamer en drink in de ochtend en eind van de middag flink veel thee hier. Dus met een flesje water wat ik bijvul in toiletten red ik het prima 'on foot'.
Dat mijn beweegapp inmiddels zegt dat ik geweldig ben en dat rust nemen ook een optie is, tsja...ik leef niet vanuit die app maar registreer wel de push up berichten en wat ze met me doen.
Afgelopen 2 dagen ben ik in het begin vd middag naar een zelfhulpgedoe bijeenkomst geweest en dan zit ik iig weer een uur of wat.
Moe, honger, zere voeten... 9 van de 10 keer loop ik gewoon dóór. Ik probeer wel uit mijn 'halt' te komen (acroniem voor hungry, angry, tired en lonely - als ik één van deze of allemaal tegelijk ervaar kan mijn hoofd en het eten snel onkalm worden) maar ben dan al zo gedesoriënteerd dat als ik dan besluit ergens te gaan zitten, ik de verkeerde kant oploop/in de verkeerde metro stap, enz. Waardoor ik nóg waziger word.
Ik begin elke ochtend vol goede moed. Gisteren elk kerkje ingelopen dat ik kon vinden. Om die kalmte te pakken. Maar om te zeggen dat het me lukt.....
Iig heb ik tot nu toe geen avondprogramma, geen puf voor. Vechten tegen de slaap doe ik gelukkig niet. Sliep rond de klok van acht gisteren.
En nu zo langzamerhand de stress van dat ik nooit ga redden om eea nog te zien. En die gratis concerten...ook nog geen een bezocht. Keuzes keuzes.
Het is wat, zo'n vakantie...
Ik heb zo vaak door wat ik voel en wat er speelt, ik weet vaak wat werkt en niet werkt en hoe ik dat in moet zetten....dat doe ik allemaal heel bewust en ijverig. Maar tegelijk word ik bekaf van mezelf. Want op één of andere manier voelt mijn emoties reguleren en zelfzorg en beslissingen nemen als werk wat ik inmiddels zelf kan en niet over moet zeuren. Heb al zo lang mijn omgeving vermoeid met mijn gedoe; het Gij Zult Geen Drama Maken is kennelijk een extra gebod geworden.
Ik ben moe trouwens. Niet alleen van mijn micro managen maar ook omdat ik halverwege mijn stedentrip ben en ik merk hoe slecht ik rust kan pakken (of hoe slecht mijn conditie is - kritisch stemmetje). Ik heb een waterkoker op mijn kamer en drink in de ochtend en eind van de middag flink veel thee hier. Dus met een flesje water wat ik bijvul in toiletten red ik het prima 'on foot'.
Dat mijn beweegapp inmiddels zegt dat ik geweldig ben en dat rust nemen ook een optie is, tsja...ik leef niet vanuit die app maar registreer wel de push up berichten en wat ze met me doen.
Afgelopen 2 dagen ben ik in het begin vd middag naar een zelfhulpgedoe bijeenkomst geweest en dan zit ik iig weer een uur of wat.
Moe, honger, zere voeten... 9 van de 10 keer loop ik gewoon dóór. Ik probeer wel uit mijn 'halt' te komen (acroniem voor hungry, angry, tired en lonely - als ik één van deze of allemaal tegelijk ervaar kan mijn hoofd en het eten snel onkalm worden) maar ben dan al zo gedesoriënteerd dat als ik dan besluit ergens te gaan zitten, ik de verkeerde kant oploop/in de verkeerde metro stap, enz. Waardoor ik nóg waziger word.
Ik begin elke ochtend vol goede moed. Gisteren elk kerkje ingelopen dat ik kon vinden. Om die kalmte te pakken. Maar om te zeggen dat het me lukt.....
Iig heb ik tot nu toe geen avondprogramma, geen puf voor. Vechten tegen de slaap doe ik gelukkig niet. Sliep rond de klok van acht gisteren.
En nu zo langzamerhand de stress van dat ik nooit ga redden om eea nog te zien. En die gratis concerten...ook nog geen een bezocht. Keuzes keuzes.
Het is wat, zo'n vakantie...
hanke321 wijzigde dit bericht op 22-03-2018 08:08
6.08% gewijzigd
donderdag 22 maart 2018 om 08:58
Hanke, ik heb je gelezen
Straks EMDR. Ik heb hem de situatie van afgelopen weekend gemaild en hij heeft daar ook al op gereageerd. Ex zet me zwaar onder druk door aan te dringen op ja zeggen tegen hem, ja tegen nieuwe relatie met hem, ja tegen ons gezin. Ik voelde me steeds verwarder en benauwder. Op elk gevoel wat ik uitsprak had hij een weerwoord. 'Je houdt van mij, maar je bent gewoon bang. Dat komt door jouw verleden. Ik ben alles voor Je: moeder, vader, vriend, lover, etc. Ik help jou'.
Het was me dit tweede weekend daar al zo duidelijk dat dit precies is waarom ik destijds een einde heb gemaakt aan onze relatie. Hij bedoelt het vast allemaal heel goed, is zorgzaam (nu ook), maar... hij luistert niet naar wat ik werkelijk voel, hoe duidelijk ik hem dat ook probeer te maken.
Ik vraag me af of ik erin mee zou gaan als er geen MM was. Maar met MM ervaar ik hoe het is als je rekening houdt met elkaars rugzak, gevoeligheden, kwetsbaarheden. Hoe het is als je werkelijk over alles kunt praten, hoe eng of schaamtevol ook. Hoe je bij elkaar tot rust kunt komen, ontspanning kunt voelen... samen slapen. Hoe het is als er pittige omstandigheden zijn bij beiden, maar je toch steeds elkaar weer vindt, terugvindt en in contact blijft.
Het zou verleidelijk kunnen zijn, het idee van weer mijn eigen gezin. Elk weekend onder de pannen. Ja, want dat wil hij: dat ik alles opzij zet, om maar zoveel mogelijk tijd daar te zijn. Hallo? Ik heb ook een eigen leven. Maar: wat voor voorbeeld geef ik mijn kinderen mee over zelfrespect? Als ik weer in zee zou gaan met de man die mij en hen zoveel pijn heeft gedaan?
Of laat ik ze juist zien dat je moet vergeven om verder te kunnen met je leven? Dat je niet steeds moet blijven stilstaan bij het verleden, maar een weg moet zoeken om door te gaan en een nieuw pad samen uit te vinden? (Alleen: dat zou ik doen, maar hij niet. Hij pakt gewoon de draad weer op van waar we waren gebleven, zo lijkt het. Terwijl ik niet weet hoe ik me moet voelen t.a.v. de kinderen, t.a.v. hem.)
Dit is dus wat er speelt nu met het hernieuwde contact, na mijn grote stap richting EV-meisje. Ik denk dat ik het als groei moet beschouwen dat ik het nu na dat tweede weekend al zo helder heb wat er gebeurt. Maar tegelijk vind ik het ontmoedigend, omdat dat dominante overrulen door hem mij nog steeds verwart en mijn hoofd blackout laat gaan. Dat is natuurlijk niet met hem begonnen, maar al veel eerder....
Straks EMDR. Ik heb hem de situatie van afgelopen weekend gemaild en hij heeft daar ook al op gereageerd. Ex zet me zwaar onder druk door aan te dringen op ja zeggen tegen hem, ja tegen nieuwe relatie met hem, ja tegen ons gezin. Ik voelde me steeds verwarder en benauwder. Op elk gevoel wat ik uitsprak had hij een weerwoord. 'Je houdt van mij, maar je bent gewoon bang. Dat komt door jouw verleden. Ik ben alles voor Je: moeder, vader, vriend, lover, etc. Ik help jou'.
Het was me dit tweede weekend daar al zo duidelijk dat dit precies is waarom ik destijds een einde heb gemaakt aan onze relatie. Hij bedoelt het vast allemaal heel goed, is zorgzaam (nu ook), maar... hij luistert niet naar wat ik werkelijk voel, hoe duidelijk ik hem dat ook probeer te maken.
Ik vraag me af of ik erin mee zou gaan als er geen MM was. Maar met MM ervaar ik hoe het is als je rekening houdt met elkaars rugzak, gevoeligheden, kwetsbaarheden. Hoe het is als je werkelijk over alles kunt praten, hoe eng of schaamtevol ook. Hoe je bij elkaar tot rust kunt komen, ontspanning kunt voelen... samen slapen. Hoe het is als er pittige omstandigheden zijn bij beiden, maar je toch steeds elkaar weer vindt, terugvindt en in contact blijft.
Het zou verleidelijk kunnen zijn, het idee van weer mijn eigen gezin. Elk weekend onder de pannen. Ja, want dat wil hij: dat ik alles opzij zet, om maar zoveel mogelijk tijd daar te zijn. Hallo? Ik heb ook een eigen leven. Maar: wat voor voorbeeld geef ik mijn kinderen mee over zelfrespect? Als ik weer in zee zou gaan met de man die mij en hen zoveel pijn heeft gedaan?
Of laat ik ze juist zien dat je moet vergeven om verder te kunnen met je leven? Dat je niet steeds moet blijven stilstaan bij het verleden, maar een weg moet zoeken om door te gaan en een nieuw pad samen uit te vinden? (Alleen: dat zou ik doen, maar hij niet. Hij pakt gewoon de draad weer op van waar we waren gebleven, zo lijkt het. Terwijl ik niet weet hoe ik me moet voelen t.a.v. de kinderen, t.a.v. hem.)
Dit is dus wat er speelt nu met het hernieuwde contact, na mijn grote stap richting EV-meisje. Ik denk dat ik het als groei moet beschouwen dat ik het nu na dat tweede weekend al zo helder heb wat er gebeurt. Maar tegelijk vind ik het ontmoedigend, omdat dat dominante overrulen door hem mij nog steeds verwart en mijn hoofd blackout laat gaan. Dat is natuurlijk niet met hem begonnen, maar al veel eerder....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 maart 2018 om 09:03
donderdag 22 maart 2018 om 10:51
donderdag 22 maart 2018 om 13:53
Dank voor de tip Snow Kew gardens ga ik niet redden, qua reizen en qua entree. Thuis wel een botanische tuin waar ik nogal eems doorheen wndel. Em zomervakantie is idd zo'n vakantie met weinig plannen. Fijn dat je meedenkt. Ik merk nu al dat ik de rustigste steegjes uitzoek om van te genieten em veel kerken inloop.
Ik loop as we speak in mijn favo museum (V&A) en ik blijf het ge-wel-dig vinden. Gelukkig is het heerlijk rustig en zijn in elke zaal bankjes.
Met zelfhulppersoon afgesproken dat ik rond de lunch een uur Zit! en een half uur thee drink in de middag. Dat wordt dan in sky garden. Dus mag langzaamaan op zoek naar een leuk tentje voor soep oid.
EV fijn dat er meer ruimte is tav je kids maar ZH is altijd al zo geweest qua gedrag. Dus snap niet zo goed dat je lijkt uit te gaan van 'als ik persoonlijk bem gegroeid, zal wat ik heb waargenomen wel niet de realiteit zijn'.
Dat dominante drammerige van ZH heeft -excuzes les mots- wat stalkerigs. En die zijn notoir in het niet accepteren, invoelen of rekening houden met gevoelens van anderen. Zeker nu je MM kent en ziet dat ct anders kan.
Hij is de vader van je kinderen en in dat opzicht kan je hem respecteren of iets wat daarop lijkt. Maar hem eren en gehoorzamen???? (want daar lijkt het op wat hij probeert af te dwingen)...run forrest run....
Ik loop as we speak in mijn favo museum (V&A) en ik blijf het ge-wel-dig vinden. Gelukkig is het heerlijk rustig en zijn in elke zaal bankjes.
Met zelfhulppersoon afgesproken dat ik rond de lunch een uur Zit! en een half uur thee drink in de middag. Dat wordt dan in sky garden. Dus mag langzaamaan op zoek naar een leuk tentje voor soep oid.
EV fijn dat er meer ruimte is tav je kids maar ZH is altijd al zo geweest qua gedrag. Dus snap niet zo goed dat je lijkt uit te gaan van 'als ik persoonlijk bem gegroeid, zal wat ik heb waargenomen wel niet de realiteit zijn'.
Dat dominante drammerige van ZH heeft -excuzes les mots- wat stalkerigs. En die zijn notoir in het niet accepteren, invoelen of rekening houden met gevoelens van anderen. Zeker nu je MM kent en ziet dat ct anders kan.
Hij is de vader van je kinderen en in dat opzicht kan je hem respecteren of iets wat daarop lijkt. Maar hem eren en gehoorzamen???? (want daar lijkt het op wat hij probeert af te dwingen)...run forrest run....
donderdag 22 maart 2018 om 15:56
Jullie hebben gewoon gelijk, evenals de EMDR-man en ook mijn psych. Des te meer voel ik me zo'n loser omdat ik niet eens keihard grenzen kan aangeven en blijkbaar nog steeds begrip wil.
Boos geworden vanmorgen omdat daar weer hetzelfde leek te gebeuren. Hij heeft me nu dus kwaad zien worden en zien huilen, puur uit frustratie en machteloosheid vanwege wat op herhaling van eerdere situaties leek. Schaam me kapot.
Boos geworden vanmorgen omdat daar weer hetzelfde leek te gebeuren. Hij heeft me nu dus kwaad zien worden en zien huilen, puur uit frustratie en machteloosheid vanwege wat op herhaling van eerdere situaties leek. Schaam me kapot.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 22 maart 2018 om 16:51
donderdag 22 maart 2018 om 18:23
Ik had gehoopt dat ZH dit soort manipulerend gedrag iets langer dan twee weekenden niet zou vertonen, maar helaas... hij heeft de naam ZH echt weer verdiend. Lees de zinnen die ik uit je eerste post van vandaag haalde hierboven nog maar eens. Ik lees manipulerend gedrag. Hij probeert langzaam de teugels aan te trekken en jou weer te krijgen waar hij je hebben wil. Niets zorgzaams aan, tenminste: niet richting jou. Uitsluitend richting ZH zelf.Elmervrouw schreef: ↑22-03-2018 08:58[...] Op elk gevoel wat ik uitsprak had hij een weerwoord. 'Je houdt van mij, maar je bent gewoon bang. Dat komt door jouw verleden. Ik ben alles voor Je: moeder, vader, vriend, lover, etc. Ik help jou'.
[...]Hij bedoelt het vast allemaal heel goed, is zorgzaam (nu ook), maar... hij luistert niet naar wat ik werkelijk voel, hoe duidelijk ik hem dat ook probeer te maken.
[...]Elk weekend onder de pannen. Ja, want dat wil hij: dat ik alles opzij zet, om maar zoveel mogelijk tijd daar te zijn. Hallo? Ik heb ook een eigen leven. Maar: wat voor voorbeeld geef ik mijn kinderen mee over zelfrespect?
Blijf ALSJEBLIEFT het contrast met MM zien en vertrouw op de groei die je de afgelopen maanden hebt gemaakt (zie de vetgedrukte tekst, die had je een half jaar geleden volgens mij niet getypt).
Vergeven is niet verplicht (sommige dingen zijn té erg, en ZH heeft een aardige gooi naar die categorie gedaan imho). Mocht je willen vergeven, dan zijn daar vele vormen voor maar een nieuwe relatie met ZH lijkt me er niet een van. Je bent namelijk veel te goed en lief voor hem, en ik geloof er niets van dat zijn intenties net zo goed en puur als de jouwe zijn. Dat is een recept om opnieuw gekwetst te worden en dat gun ik je niet.
Hanke, ik pieker me suf over een goede tip om te genieten van the city maar ook binnen je grenzen te blijven. Ik ben er niet heel bekend, maar hier hebben Aziatische wijken vaak van die salons waar je je voeten kunt laten vertroetelen badje, massage) en ze hebben er lekker eten (ook soepjes!). Misschien is dat een combi? Eerst een beetje vertroeteling en dan dat soepje?
donderdag 22 maart 2018 om 19:25
Tobbie, om de hoek van het V&A was een aziatisch tentje en daar heerlijk oa zurige soep op. En een pot thee want ik zat nog niet aaan mijn afgesproken uur. Deed me goed. Ook al hang ik nu op bed met oxa want lijf hield er mee na sky garden mee op en ik werd erg schrikachtig en wazig.
Wat naar zeg Tobbie dat alleen excellentie goed genoeg was.
Wat naar zeg Tobbie dat alleen excellentie goed genoeg was.
donderdag 22 maart 2018 om 19:32
@EV: je bent geen loser omdat je grenzen (nog) niet keihard kan aangeven. ZH is een loser omdat hij van je vraagt je grenzen keihard aan te geven en ze niet gewoon respecteert zoals hij zou moeten. Jij bent dapper dat je:
1. je grens voelt.
2. dit bespreekbaar maakt met psych, EMDR man, ons, waardoor je je super kwetsbaar opstelt.
3. onder ogen ziet (en voelt, au!) dat er iets gebeurt wat niet goed is en wat je zult moeten begrenzen.
4. gaat begrenzen. Want dit ga je doen. Met HULP van anderen. En dat maakt je geen loser. Dat maakt je een moedige, sterke vrouw die weet wanneer ze haar hulptroepen moet inschakelen.
@Hanke: zo bewust als je met jezelf bezig bent
WauW! Ja, je kunt niet alles aan. Nee, je gaat nog (te) vaak over je grenzen heen. Geeft helemaal niets, het zijn gewoon leerpuntjes, je hoeft het niet allemaal al te kunnen. En je doet het al heel goed.
Ik ben kapot, doodmoe, tegelijkertijd vandaag het nieuws gehad waarop ik al zo lang zat te wachten. Er valt een deken van rust over me heen. Dus ik ga me nu overgeven aan de vermoeidheid. Bank, (zacht!) fleecedekentje, potje thee en rust. Heel veel rust.
1. je grens voelt.
2. dit bespreekbaar maakt met psych, EMDR man, ons, waardoor je je super kwetsbaar opstelt.
3. onder ogen ziet (en voelt, au!) dat er iets gebeurt wat niet goed is en wat je zult moeten begrenzen.
4. gaat begrenzen. Want dit ga je doen. Met HULP van anderen. En dat maakt je geen loser. Dat maakt je een moedige, sterke vrouw die weet wanneer ze haar hulptroepen moet inschakelen.
@Hanke: zo bewust als je met jezelf bezig bent
WauW! Ja, je kunt niet alles aan. Nee, je gaat nog (te) vaak over je grenzen heen. Geeft helemaal niets, het zijn gewoon leerpuntjes, je hoeft het niet allemaal al te kunnen. En je doet het al heel goed. Ik ben kapot, doodmoe, tegelijkertijd vandaag het nieuws gehad waarop ik al zo lang zat te wachten. Er valt een deken van rust over me heen. Dus ik ga me nu overgeven aan de vermoeidheid. Bank, (zacht!) fleecedekentje, potje thee en rust. Heel veel rust.
vrijdag 23 maart 2018 om 19:18
Snow vandaag meer rust opgezocht door bootje te varen, uit te stappen op een rustigr plek, favo museum weer ingelopen en naar een opera geweest. (érg hoog hogere kunsten gehalte maar wel een belevenis). Net door groot park gelopen en zo een zelfhulpgedoe bijeenkomst. Maar éérst een grote kop gifgroene thee. Ik houd van natuur én van de luxe wijken merk ik. Daar staande huizen niet zo dicht op elkaar en is het visueel rustiger.
Snow toen ik voor het eerst met borduren begon was hrt eerste stukje van dat svhattige kitten een harde bal aan de avhterkan van af- en aan hechten. Maar vrij snel daarna werd het minder klunzig en eenmaal ingelijst zie je er niks van!
Snow toen ik voor het eerst met borduren begon was hrt eerste stukje van dat svhattige kitten een harde bal aan de avhterkan van af- en aan hechten. Maar vrij snel daarna werd het minder klunzig en eenmaal ingelijst zie je er niks van!
vrijdag 23 maart 2018 om 20:10
Klinkt als een fijne dag, Hanke. Opera zou ik ook nog wel eens willen zien, maar dat hogere kunsten aura dat er om heen hangt, schrikt me een beetje af (en ik weet sowieso niets van opera of wat ik mooi zou vinden, maar het lijkt me zo bijzonder om te zien). Geniet nog van je trip
Sofie, ik hoop dat het goed nieuws was?
Snow, ik denk dat je kritischer kijkt naar je eigen werk dan dat van anderen (zeker als het een plaatje op internet is vs je eigen werk up close). Dus lekker oefenen!
Sofie, ik hoop dat het goed nieuws was?
Snow, ik denk dat je kritischer kijkt naar je eigen werk dan dat van anderen (zeker als het een plaatje op internet is vs je eigen werk up close). Dus lekker oefenen!
