Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 25 juli 2019 om 12:42
Lieve Hanke,
wat ik vooral lees, is dat je tijdig een heel pittig onderwerp hebt aangekaart, zodat je kunt proberen er voor te zorgen dat het in september (een beetje) anders gaat.
Dat vind ik niet alleen moedig van je, dat ís moedig van je. En verstandig, dat ook.
Je hebt de heftigheid ervaren, het heeft zich aan je laten zien in al haar facetten. Super naar en precies dat waar je zo bang voor bent. Je therapeut bewijst zorgvuldigheid, ze wil leren het switchen in de vingers te krijgen, dat is mooi.
Maar misschien ook eng, ik weet niet of het ook de angst om uiteindelijk door haar 'afgewezen' (ik weet het juiste woord niet) aanwakkert.
Het is mooi dat ze van jou de ruimte en het vertrouwen krijgt om er in te leren, zonder dat dit ten koste gaat van jou. En dat zij haar eigen (on)kunde juist inschat (en jij die van haar ook!). Waardevol.
Het zegt overigens ook iets over jou, dat je doorhebt dat ze het switchen niet helemaal in de vingers heeft.
Hanke, het is nog geen september. In september is dit niet opgelost, maar het kan wel minder hevig zijn, iets beter beheersbaar. Misschien gaat het dan al wel zo, dat je er niet in hoeft te duiken in die maand. Dat het je niet meer overkomt, dat je het kunt parkeren. Zoals dit je nu ook steeds beter lukt.
Je mag jezelf geruststellen. Je kunt al een beetje switchen, en je kunt al veel en veel en veel en veel beter parkeren dan je ooit hebt gekund. Dat hoeft nog niet perfect, maar gewoon, elke keer een beetje beter.
wat ik vooral lees, is dat je tijdig een heel pittig onderwerp hebt aangekaart, zodat je kunt proberen er voor te zorgen dat het in september (een beetje) anders gaat.
Dat vind ik niet alleen moedig van je, dat ís moedig van je. En verstandig, dat ook.
Je hebt de heftigheid ervaren, het heeft zich aan je laten zien in al haar facetten. Super naar en precies dat waar je zo bang voor bent. Je therapeut bewijst zorgvuldigheid, ze wil leren het switchen in de vingers te krijgen, dat is mooi.
Maar misschien ook eng, ik weet niet of het ook de angst om uiteindelijk door haar 'afgewezen' (ik weet het juiste woord niet) aanwakkert.
Het is mooi dat ze van jou de ruimte en het vertrouwen krijgt om er in te leren, zonder dat dit ten koste gaat van jou. En dat zij haar eigen (on)kunde juist inschat (en jij die van haar ook!). Waardevol.
Het zegt overigens ook iets over jou, dat je doorhebt dat ze het switchen niet helemaal in de vingers heeft.
Hanke, het is nog geen september. In september is dit niet opgelost, maar het kan wel minder hevig zijn, iets beter beheersbaar. Misschien gaat het dan al wel zo, dat je er niet in hoeft te duiken in die maand. Dat het je niet meer overkomt, dat je het kunt parkeren. Zoals dit je nu ook steeds beter lukt.
Je mag jezelf geruststellen. Je kunt al een beetje switchen, en je kunt al veel en veel en veel en veel beter parkeren dan je ooit hebt gekund. Dat hoeft nog niet perfect, maar gewoon, elke keer een beetje beter.
zaterdag 27 juli 2019 om 20:52
Ik ben weer terug van vakantie 
We hebben het leuk gehad, lekker weer, niet te warm en niet te koud, mooie omgeving.
En nu is het alweer zaterdag en moet ik overmorgen weer aan de bak en dat besef ik me ook echt sinds vandaag. Het liefst zou ik rustig beginnen, maar ik heb maandag meteen een klas van 18 cursisten en ik heb nog geen lesvoorbereiding en ik weet niet hoeveel hulp ik heb. Ik zou ervoor in mijn mail moeten kijken, maar ik wil het niet. Maandag is vroeg genoeg om te weten hoe het ervoor staat. Ik heb tijdens de vakantie niet zo vaak aan het nare bericht van mijn lg gedacht, maar ik heb er wel 2x over gedroomd.
Ik hoop dat ik nog hoor wanneer mijn sollicitatiegesprek is, heb ik twee weken geleden per mail gevraagd, maar ik heb sindsdien niks meer gehoord. Als ik daar wat meer zekerheid over zou hebben, zou dat wel uitmaken. Als ik een andere baan heb, kan ik bij mijn huidige baan tenminste weg als ze het te bont maken. Dat kan anders ook wel, maar helemaal niks meer omhanden hebben, is niet goed voor mij en ook niet voor het sollicitatieproces.
@ Snow: ik weet niet wat er speelt, maar ik wens je heel veel sterkte!
@ ST:
@ Knuffel: ik heb een paar mooie posts van je gelezen! Ik ben trots op je hoe je alles aanpakt. 3x per week EMDR en 2x lichaamsgerichte therapie is heel veel! Je doet het toch maar wel, ondanks alle twijfel en negatieve gedachten. Die herken ik helaas wel en daarom twijfel ik nog steeds of ik 'mijn ding' wel moet aanpakken, (stel ik me niet aan, ben ik het wel waard, wat als er niks uitkomt of het niet helpt etc.). Ik heb bewondering voor je hoe je al meer dan 2 jaar lang bezig bent! 
@ Hanke: knap van je dat je dat moeilijke onderwerp hebt ingebracht, ongeacht hoe het eruit kwam.
@ Sofie: ik heb je gelezen. Je klinkt nog steeds behoorlijk positief. En wat heb je nog steeds veel lieve woorden en tips voor andere posters hier!
@ Tobbie:
@ Danae:
Voor wie ik niet met naam genoemd heb: 
(kies maar wat uit).
We hebben het leuk gehad, lekker weer, niet te warm en niet te koud, mooie omgeving.
En nu is het alweer zaterdag en moet ik overmorgen weer aan de bak en dat besef ik me ook echt sinds vandaag. Het liefst zou ik rustig beginnen, maar ik heb maandag meteen een klas van 18 cursisten en ik heb nog geen lesvoorbereiding en ik weet niet hoeveel hulp ik heb. Ik zou ervoor in mijn mail moeten kijken, maar ik wil het niet. Maandag is vroeg genoeg om te weten hoe het ervoor staat. Ik heb tijdens de vakantie niet zo vaak aan het nare bericht van mijn lg gedacht, maar ik heb er wel 2x over gedroomd.
Ik hoop dat ik nog hoor wanneer mijn sollicitatiegesprek is, heb ik twee weken geleden per mail gevraagd, maar ik heb sindsdien niks meer gehoord. Als ik daar wat meer zekerheid over zou hebben, zou dat wel uitmaken. Als ik een andere baan heb, kan ik bij mijn huidige baan tenminste weg als ze het te bont maken. Dat kan anders ook wel, maar helemaal niks meer omhanden hebben, is niet goed voor mij en ook niet voor het sollicitatieproces.
@ Snow: ik weet niet wat er speelt, maar ik wens je heel veel sterkte!
@ ST:
@ Knuffel: ik heb een paar mooie posts van je gelezen! Ik ben trots op je hoe je alles aanpakt. 3x per week EMDR en 2x lichaamsgerichte therapie is heel veel! Je doet het toch maar wel, ondanks alle twijfel en negatieve gedachten. Die herken ik helaas wel en daarom twijfel ik nog steeds of ik 'mijn ding' wel moet aanpakken, (stel ik me niet aan, ben ik het wel waard, wat als er niks uitkomt of het niet helpt etc.). Ik heb bewondering voor je hoe je al meer dan 2 jaar lang bezig bent!
@ Hanke: knap van je dat je dat moeilijke onderwerp hebt ingebracht, ongeacht hoe het eruit kwam.
@ Sofie: ik heb je gelezen. Je klinkt nog steeds behoorlijk positief. En wat heb je nog steeds veel lieve woorden en tips voor andere posters hier!
@ Tobbie:
@ Danae:
Voor wie ik niet met naam genoemd heb:
(kies maar wat uit).
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 28 juli 2019 om 19:41
@Diva, wat heb je veel liefs voor de anderen hier.
En dan schrijf je tussen neus en lippen door over iets heel belangrijks van jezelf, verstopt in het compliment wat je Knuff geeft.
Het lijkt me tijd worden dat je stopt met vermijden, te beginnen door je aan te melden en het traject te starten.
Als blijkt dat het allemaal overdreven is (geweldige vermijdingsstrategie) kom je daar gedurende het traject wel achter en ben je zo weer gestopt. Die kans is overigens klein. Ik denk dat je dat goed weet, zo goed dat je een heel register aan vermijdingsideeën opentrekt.
Weet je, misschien gaat het niet werken. Dan heb je het geprobeerd en is het niet gelukt. En dan probeer je vervolgens iets anders. Net zolang tot er iets is wat wel werkt, wat wel lukt.
Op dit topic zie je daar talloze voorbeelden van voorbij komen. Er zijn hier weinig schrijfsters die een wonder hebben zien gebeuren. Hoe wonderlijk veranderingen soms ook zijn, die veranderingen zijn het resultaat van doodenge confrontaties, keihard werken, verdrietige eyeopeners, een dosis geluk en wat het allemaal nog meer mag zijn. Dat zal bij jou niet anders zijn. In het ergste geval vindt er maar een kleine verbetering plaats. In het mooiste geval veel meer dan dat.
Durf te hopen en te dromen dat je je leven op een prettiger manier kunt leven, dan durf je er ook aan te werken.
Dus ik zou toch willen voorstellen dat je morgen gaat bellen om die aanmelding er door te krijgen. Zonder smoesjes, zoals dat je het vergeten bent, geen tijd had om te bellen, er morgen weer een dag is, enzovoorts. Dit is een kwestie van doen Diva. Doen, ook al is het eng.
@Uggs: hoe gaat het met je?
Voor jullie allemaal:
En dan schrijf je tussen neus en lippen door over iets heel belangrijks van jezelf, verstopt in het compliment wat je Knuff geeft.
Het lijkt me tijd worden dat je stopt met vermijden, te beginnen door je aan te melden en het traject te starten.
Als blijkt dat het allemaal overdreven is (geweldige vermijdingsstrategie) kom je daar gedurende het traject wel achter en ben je zo weer gestopt. Die kans is overigens klein. Ik denk dat je dat goed weet, zo goed dat je een heel register aan vermijdingsideeën opentrekt.
Weet je, misschien gaat het niet werken. Dan heb je het geprobeerd en is het niet gelukt. En dan probeer je vervolgens iets anders. Net zolang tot er iets is wat wel werkt, wat wel lukt.
Op dit topic zie je daar talloze voorbeelden van voorbij komen. Er zijn hier weinig schrijfsters die een wonder hebben zien gebeuren. Hoe wonderlijk veranderingen soms ook zijn, die veranderingen zijn het resultaat van doodenge confrontaties, keihard werken, verdrietige eyeopeners, een dosis geluk en wat het allemaal nog meer mag zijn. Dat zal bij jou niet anders zijn. In het ergste geval vindt er maar een kleine verbetering plaats. In het mooiste geval veel meer dan dat.
Durf te hopen en te dromen dat je je leven op een prettiger manier kunt leven, dan durf je er ook aan te werken.
Dus ik zou toch willen voorstellen dat je morgen gaat bellen om die aanmelding er door te krijgen. Zonder smoesjes, zoals dat je het vergeten bent, geen tijd had om te bellen, er morgen weer een dag is, enzovoorts. Dit is een kwestie van doen Diva. Doen, ook al is het eng.
@Uggs: hoe gaat het met je?
Voor jullie allemaal:
maandag 29 juli 2019 om 02:15
Hoi lieverds, hier ook weer eens een berichtje van mij.
@Snow, k denk vaak aan je. In mijn naaste omgeving zijn momenteel drie vrouwen met een vergelijkbare situatie thuis als bij jou. Waardoor ik regelmatig een glimp zie van de wanhoop, maar ook de soms onvoorstelbare moed die wanhoop geeft, de verdoving, de overlevingsstand - alles wat ik eigenlijk niet kan benoemen maar wat maakt dat ik je in gedachten veel vaker een knuffel stuur dan ik hier post.
Maar dat geldt eigenlijk voor jullie allemaal, dat ik vaker aan jullie denk dan dat ik hier post.
En als ik hier wel post, vind ik vaak de woorden niet om jullie te zeggen hoe jullie me troosten, ontroeren, inspireren en hoe ik hoop dat jullie zelf ook zien hoe waardevol de stappen zijn die jullie zetten en delen.
Met mijzelf gaat het geloof ik best goed de laatste maanden. Maar ik heb tegelijkertijd ook wel heel veel stress. Vooral op gebied van werk is er veel aan de hand. Er staan heel grote veranderingen voor de deur, waarbij het niet te voorspellen is hoe die gaan uitpakken. Ik probeer op mijn manier om voor zover het binnen mijn bereik ligt de boel wat bij te sturen en vooral ook te anticiperen op zoveel mogelijk potentiële scenario's en dat kost bergen energie en gepieker.
Ben geneigd om te denken dat me dat eigenlijk heel veel goed doet, want ik kan al mijn aandacht richten op proberen te redden wat er te redden valt. En de rol van brandjesblusser is een die me altijd best goed ligt. Maar peut stelde onlangs wel weer een paar confronterende vragen, o.a. 'maar wat als het niet lukt om de boel te redden'. En dan merk ik dat ik zo ver eigenlijk helemaal niet vooruit kijk. Ik probeer te anticiperen op alle mogelijke rampscenario's en hoe ik die zou kunnen bijsturen. Maar hoe het verder moet als dat bijsturen allemaal geen enkel effect blijkt te hebben... En wat het me dan gekost heeft, of het alle energie dan waard is geweest.... Eigenlijk wil ik daar nou juist helemaal niet over nadenken. Ik heb moeite om keuzes te maken en hoe verder ik vooruit kijk, hoe meer keuzes zich aandienen, hoe verwarrender en overspoelender ik het allemaal ervaar en hoe machtelozer ik me voel.
@Snow, k denk vaak aan je. In mijn naaste omgeving zijn momenteel drie vrouwen met een vergelijkbare situatie thuis als bij jou. Waardoor ik regelmatig een glimp zie van de wanhoop, maar ook de soms onvoorstelbare moed die wanhoop geeft, de verdoving, de overlevingsstand - alles wat ik eigenlijk niet kan benoemen maar wat maakt dat ik je in gedachten veel vaker een knuffel stuur dan ik hier post.
Maar dat geldt eigenlijk voor jullie allemaal, dat ik vaker aan jullie denk dan dat ik hier post.
En als ik hier wel post, vind ik vaak de woorden niet om jullie te zeggen hoe jullie me troosten, ontroeren, inspireren en hoe ik hoop dat jullie zelf ook zien hoe waardevol de stappen zijn die jullie zetten en delen.
Met mijzelf gaat het geloof ik best goed de laatste maanden. Maar ik heb tegelijkertijd ook wel heel veel stress. Vooral op gebied van werk is er veel aan de hand. Er staan heel grote veranderingen voor de deur, waarbij het niet te voorspellen is hoe die gaan uitpakken. Ik probeer op mijn manier om voor zover het binnen mijn bereik ligt de boel wat bij te sturen en vooral ook te anticiperen op zoveel mogelijk potentiële scenario's en dat kost bergen energie en gepieker.
Ben geneigd om te denken dat me dat eigenlijk heel veel goed doet, want ik kan al mijn aandacht richten op proberen te redden wat er te redden valt. En de rol van brandjesblusser is een die me altijd best goed ligt. Maar peut stelde onlangs wel weer een paar confronterende vragen, o.a. 'maar wat als het niet lukt om de boel te redden'. En dan merk ik dat ik zo ver eigenlijk helemaal niet vooruit kijk. Ik probeer te anticiperen op alle mogelijke rampscenario's en hoe ik die zou kunnen bijsturen. Maar hoe het verder moet als dat bijsturen allemaal geen enkel effect blijkt te hebben... En wat het me dan gekost heeft, of het alle energie dan waard is geweest.... Eigenlijk wil ik daar nou juist helemaal niet over nadenken. Ik heb moeite om keuzes te maken en hoe verder ik vooruit kijk, hoe meer keuzes zich aandienen, hoe verwarrender en overspoelender ik het allemaal ervaar en hoe machtelozer ik me voel.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
maandag 29 juli 2019 om 18:13
Herkenbaar Dana.
Alleen zit ik nu op het werk in de afwachtende stand en heb ik er momenteel geen invloed meer op.
Vandaag niks gehoord.
Wel relaxt kunnen beginnen omdat ik maar weinig mensen in de les had.
En voorlopig m'n laatste volledige dag gewerkt.
Alleen zit ik nu op het werk in de afwachtende stand en heb ik er momenteel geen invloed meer op.
Vandaag niks gehoord.
Wel relaxt kunnen beginnen omdat ik maar weinig mensen in de les had.
En voorlopig m'n laatste volledige dag gewerkt.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 31 juli 2019 om 14:55
Ik heb eindelijk gebeld. Maar ik kon me niet telefonisch aanmelden, want ze hadden eerst de verwijsbrief nodig. Dus die heb ik net gescand en gemaild. De vrouw die ik aan de telefoon had, zei wel dat er een oplopende wachtlijst was, dus dat het nog wel even kon duren. Tja, dat zat er ook wel in. En zo dringend is het ook niet.
Verder heb ik gisteren te horen gekregen dat ik voorlopig nog even kan blijven op het werk. Lg heeft komende maand vakantie, dus in september zal ik wel meer horen. Misschien moet ik dan alsnog weg / naar een andere locatie.
Morgen mijn ww aanvragen voor het urenverlies. Ik denk dat mijn sollicitatieplicht een goede stok achter de deur gaat zijn om echt serieus naar een andere baan te gaan zoeken. Op mijn 1e sollicitatie niks meer gehoord, de vacature hangt er nog wel steeds. Ik vraag me wel af hoe hard ze daar dan iemand nodig hebben?
Knuffels voor iedereen
Verder heb ik gisteren te horen gekregen dat ik voorlopig nog even kan blijven op het werk. Lg heeft komende maand vakantie, dus in september zal ik wel meer horen. Misschien moet ik dan alsnog weg / naar een andere locatie.
Morgen mijn ww aanvragen voor het urenverlies. Ik denk dat mijn sollicitatieplicht een goede stok achter de deur gaat zijn om echt serieus naar een andere baan te gaan zoeken. Op mijn 1e sollicitatie niks meer gehoord, de vacature hangt er nog wel steeds. Ik vraag me wel af hoe hard ze daar dan iemand nodig hebben?
Knuffels voor iedereen
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 1 augustus 2019 om 21:23
Diva kun je geen contact opnemen met degene waar je gesolliciteerd hebt. In de vakantieperiode loopt het allemaal nog weleens anders, mensen die afwezig zijn, dingen die niet goed worden overgedragen. Het kan dan best lonen om je interesse nogmaals kenbaar te maken.
voor iedereen
voor iedereen
Forever is a hell of a long time
zaterdag 3 augustus 2019 om 19:09
Het doet me goed deze woorden te lezen Dana. Het is denk ik iets waar veel lezers en schrijvers van dit topic zich in kunnen vinden. Fijn dat je ze gedeeld hebt.Dana schreef: ↑29-07-2019 02:15[...]
Maar dat geldt eigenlijk voor jullie allemaal, dat ik vaker aan jullie denk dan dat ik hier post.
En als ik hier wel post, vind ik vaak de woorden niet om jullie te zeggen hoe jullie me troosten, ontroeren, inspireren en hoe ik hoop dat jullie zelf ook zien hoe waardevol de stappen zijn die jullie zetten en delen.
[...]
Verder lees ik vooral een groeiend bewustzijn, van weten wat er aan de hand is, herkennen wat in zulke lastige situaties jouw neigingen zijn (door bijvoorbeeld in de brand-blus-stand te schieten) en deze voorzichtig samen met je therapeut kritisch te bevragen. Dat wil niet zeggen dat het al lukt het ook anders aan te pakken. Dat is ook iets wat je met je therapeut zou kunnen bekijken: wat zijn andere manieren om om te gaan met een gevoel van machteloosheid. Dus niet: vooruit kijken met het idee om de juiste keuzes te maken voor alles wat zich in de toekomst mogelijk nog gaat aandienen, en wel: zoeken naar manieren om om te gaan met het gevoel van naderend onheil en gevoelens van machteloosheid, anders dan je gewend bent.
@Diva: Knap dat je de aanmelding hebt doorgezet.
Verder heeft Selune een goede tip gegeven mbt de sollicitatie. Je kunt het op z'n beloop laten, maar als je er wel over twijfelt of iets mee wilt, dan zou je dat zomaar kunnen doen. Dat is niet vreemd of zo.
@EV, Tobbie, ST: hoe gaat het met jullie?
@Hanke: ben je nog naar de therapeut geweest? Ik ben benieuwd naar hoe het met je is.
Hier twee weken vrij gehad. Mijn lichaam doet pijn en voelt vermoeid, er staat veel spanning op, die ik kan relateren aan allerlei ontwikkelingen die (in mezelf vooral) gaande zijn. Ik merk dat ik er met een soort van mildheid naar kan kijken, waardoor ik in ieder geval niet vecht tegen dat wat ik voel. En dat is een hele vooruitgang
.Liefs voor jullie allemaal en voor iedereen graag wil:
zaterdag 3 augustus 2019 om 20:35
voor iedereen die het wil.Ik heb de afgelopen twee weken 3x een intensief intakegesprek gehad bij een instelling voor intensieve traumatherapie. Er is eigenlijk nog nooit zo uitgebreid en grondig gekeken naar mijn problematiek als nu het geval is. Maandag worden de bevindingen in het team besproken en dan word ik dinsdag gebeld over het hoe en wat. Wat voor behandelplan ze me evt. kunnen bieden. Ik ben vorig jaar gestopt met therapie, maar loop tegen teveel triggers aan. En over deze behandeling bij deze instelling heb ik van een vriendin hele goede dingen gehoord. Zij is er erg mee geholpen, na jarenlange gesprekken met een psycholoog. Het is echt het laatste wat ik nog wil doen qua therapie. Ik hoop dat ze wat voor me kunnen betekenen. Vriend is steeds mee gegaan, hij mocht er bij 2 gesprekken bij zijn en dat was goede aanvulling. Hij staat er ook helemaal achter. Zo fijn, zijn steun.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 4 augustus 2019 om 23:10
@ Sofie: ik moet nog allerlei formulieren invullen en terugsturen, daarna ben ik volledig aangemeld. En dan zal ik ook wel horen hoelang de wachtlijst precies is.
Ben je nog weg geweest in je vakantie?
Over de sollicitatie: als ik daar écht graag had willen werken, was ik er denk ik nog wel achter aan gegaan. Maar: de functie lijkt me wel leuk, maar ik moet dan zeker ook 's avonds en in het weekend gaan werken en dat heb ik liever niet. Tenzij ik echt niks anders kan vinden.
@ EV: fijn, die steun van je vriend! En ik hoop voor je dat ze iets kunnen met jouw problematiek.
Ik heb op zich wel een goed weekend gehad. Lekker aan het bloggen geweest en veel leuke reacties erop gehad. Een sollicitatie verstuurd en met man gewandeld. Hopen dat ik in deze positieve flow kan blijven deze week.
Ben je nog weg geweest in je vakantie?
Over de sollicitatie: als ik daar écht graag had willen werken, was ik er denk ik nog wel achter aan gegaan. Maar: de functie lijkt me wel leuk, maar ik moet dan zeker ook 's avonds en in het weekend gaan werken en dat heb ik liever niet. Tenzij ik echt niks anders kan vinden.
@ EV: fijn, die steun van je vriend! En ik hoop voor je dat ze iets kunnen met jouw problematiek.
Ik heb op zich wel een goed weekend gehad. Lekker aan het bloggen geweest en veel leuke reacties erop gehad. Een sollicitatie verstuurd en met man gewandeld. Hopen dat ik in deze positieve flow kan blijven deze week.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 5 augustus 2019 om 19:25
Formulieren die vandaag al weer in de brievenbus van PostNL zitten, neem ik aanImaginary_Diva schreef: ↑04-08-2019 23:10@ Sofie: ik moet nog allerlei formulieren invullen en terugsturen, daarna ben ik volledig aangemeld. En dan zal ik ook wel horen hoelang de wachtlijst precies is.
[...]
Ik hoop dat je hierop niet opnieuw een vertraging/vermijdingstactiek toepast. (Zei ik streng
)Wat betreft je vraag over vakantie: ik ben een paar dagen naar vrienden geweest. Het was niet ver, wel fijn. Ik was er echt helemaal uit. Ik heb daar ook echt (en dat is voor mij een soort van wonder) goed geslapen. Daarmee heeft het wel het verlangen en de hoop in mij aangewakkerd mbt slapen in een ruimte (of in één huis) met een geliefde. De beschermende deeltjes Sofie vinden dit verlangen/deze hoop een probleem, of beter gezegd: EEN GROOT PROBLEEM. Vooral het in slaap komen, is sinds ik weer thuis ben lastig. Veel geruststelling, veel stapje-voor-stapje, veel gesprekken met mezelf.
@EV: Held!
Snow:
Knuff:
En voor iedereen die ik nu even 'mis' en het wel graag wil voelen:
maandag 5 augustus 2019 om 21:19
Ik lees nog mee, en zie stapjes en dansjes bij jullie allemaal!
Ik heb alleen weinig woorden, niet voor mezelf en helaas ook niet voor jullie. Niet omdat het slecht gaat, maar het is wel veel, en het is heel veel oefenen. En dansen, natuurlijk.
Dus ik kwam alleen gedag zeggen tegen jullie allemaal en de stapel aanvullen (en ik hoop dat Snow, Selune en volgens mij ook Hanke in ieder geval wat extra pakken, want volgens mij zitten jullie al tijden in zwaar weer of komen er moeilijke dagen aan):
Ik heb alleen weinig woorden, niet voor mezelf en helaas ook niet voor jullie. Niet omdat het slecht gaat, maar het is wel veel, en het is heel veel oefenen. En dansen, natuurlijk.
Dus ik kwam alleen gedag zeggen tegen jullie allemaal en de stapel aanvullen (en ik hoop dat Snow, Selune en volgens mij ook Hanke in ieder geval wat extra pakken, want volgens mij zitten jullie al tijden in zwaar weer of komen er moeilijke dagen aan):
maandag 5 augustus 2019 om 23:00
Dank je Tobbert, heel erg lief van je . Pak je zelf ook wat extra knuffels, want niet slecht, maar wel veel klinkt ook zwaar en knuffelwaardig
Deze weken zijn niet mijn besten van het jaar inderdaad. En een gesprek met mijn psych net voor onze beiden vakanties heeft me niet bepaald geholpen. Nog een maand voordat ik hem weer zie en dat is in alle opzichten best moeilijk.
voor iedereen!
. Pak je zelf ook wat extra knuffels, want niet slecht, maar wel veel klinkt ook zwaar en knuffelwaardig Deze weken zijn niet mijn besten van het jaar inderdaad. En een gesprek met mijn psych net voor onze beiden vakanties heeft me niet bepaald geholpen. Nog een maand voordat ik hem weer zie en dat is in alle opzichten best moeilijk.
voor iedereen!
Forever is a hell of a long time
dinsdag 6 augustus 2019 om 13:40
Lieverds, in gedachten ben ik bij jullie en stuur ik jullie alles wat nodig, belangrijk, goed, fijn, troostend, opbeurend, geruststellend, liefdevol, steunend en ontspannend is. Er wordt aan jullie gedacht
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 6 augustus 2019 om 14:31
@ Snow: je hebt een PB terug. Ik denk aan je.
@ Selune: leuk vooruitzicht! Veel plezier
@ Knuffel: dankjewel!
@ Sofie: fijn dat je een paar leuke dagen achter de rug hebt. Je hoeft ook helemaal niet ver weg te gaan om er voor je gevoel even helemaal uit te zijn. En wat fijn dat je daar goed geslapen hebt, dat is voor jou een hele stap in de goede richting denk ik, ondanks dat je jezelf nu weer tegen komt. Dansen, weet je nog?
En wat betreft je vraag/opmerking over de formulieren: ik ga ze vandaag versturen per mail. Ik heb ze net geprint en ga ze nu invullen. Ik was de boel inderdaad weer aan het vertragen. Oké, ik moest nog even kijken hoe het met de verzekering zat omdat het niet volledig vergoed gaat worden, maar dat had geen 5 dagen hoeven duren
(Ik heb gewoon nog steeds het gevoel dat ik het erger maak dan het is en ook omdat ik nu minder klachten heb, omdat ik minder ben gaan werken. Bang dat ik mezelf iets aanpraat en dat ik daar iemands tijd ga verdoen en een plek bezet hou voor iemand anders die wél ernstige klachten heeft.)
Voor wie maar wil:
@ Selune: leuk vooruitzicht! Veel plezier
@ Knuffel: dankjewel!
@ Sofie: fijn dat je een paar leuke dagen achter de rug hebt. Je hoeft ook helemaal niet ver weg te gaan om er voor je gevoel even helemaal uit te zijn. En wat fijn dat je daar goed geslapen hebt, dat is voor jou een hele stap in de goede richting denk ik, ondanks dat je jezelf nu weer tegen komt. Dansen, weet je nog?
En wat betreft je vraag/opmerking over de formulieren: ik ga ze vandaag versturen per mail. Ik heb ze net geprint en ga ze nu invullen. Ik was de boel inderdaad weer aan het vertragen. Oké, ik moest nog even kijken hoe het met de verzekering zat omdat het niet volledig vergoed gaat worden, maar dat had geen 5 dagen hoeven duren
(Ik heb gewoon nog steeds het gevoel dat ik het erger maak dan het is en ook omdat ik nu minder klachten heb, omdat ik minder ben gaan werken. Bang dat ik mezelf iets aanpraat en dat ik daar iemands tijd ga verdoen en een plek bezet hou voor iemand anders die wél ernstige klachten heeft.)Voor wie maar wil:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 6 augustus 2019 om 17:06
dinsdag 6 augustus 2019 om 17:07
Diva je hebt klachten waar je al zeker twee jaar behoorlijk last van hebt. Dat is ernstig, naar, rot en erg genoeg om hulp voor te krijgen. Je bent het waard
Straks vriendin zien is zeker een leuk vooruitzicht. Tegelijk is het ook noodzaak. Mijn hoofd staat op standje onweer, al een poosje, de laatste twee weken erger, sinds een paar dagen heel erg en vandaag vlieg ik van de ene angst in de andere. En ik weet het, was voorbereid, daarom zie ik vriendin straks ook. Juist omdat ik het zag aankomen, maar deze dag blijft moeilijk.
18 jaar geleden vandaag dat mijn oudste zoon overleed en ondanks de tijd doet het pijn. Ontzettend veel pijn en het wakkert alles aan. Volgende week de geboorte- en sterfdag van ons kleine meisje. Op een bepaalde manier voelen deze dagen als een snelkookpan.
Helemaal omdat therapeut in het laatste gesprek oude wonden keihard open heeft getrokken, dingen heeft gezegd waar ik mee worstel en ik het nu vijf weken zonder hem moet doen, terwijl ik ook nog op vakantie ga en dat ook heel veel angst oproept: ik heb geen gediagnosticeerde eetstoornis, wel redelijk ernstige traumagerelateerde eetproblemen, die vakantie naar leuk ook heel erg eng en moeilijk maken.
Dat is balen EV
Straks vriendin zien is zeker een leuk vooruitzicht. Tegelijk is het ook noodzaak. Mijn hoofd staat op standje onweer, al een poosje, de laatste twee weken erger, sinds een paar dagen heel erg en vandaag vlieg ik van de ene angst in de andere. En ik weet het, was voorbereid, daarom zie ik vriendin straks ook. Juist omdat ik het zag aankomen, maar deze dag blijft moeilijk.
18 jaar geleden vandaag dat mijn oudste zoon overleed en ondanks de tijd doet het pijn. Ontzettend veel pijn en het wakkert alles aan. Volgende week de geboorte- en sterfdag van ons kleine meisje. Op een bepaalde manier voelen deze dagen als een snelkookpan.
Helemaal omdat therapeut in het laatste gesprek oude wonden keihard open heeft getrokken, dingen heeft gezegd waar ik mee worstel en ik het nu vijf weken zonder hem moet doen, terwijl ik ook nog op vakantie ga en dat ook heel veel angst oproept: ik heb geen gediagnosticeerde eetstoornis, wel redelijk ernstige traumagerelateerde eetproblemen, die vakantie naar leuk ook heel erg eng en moeilijk maken.
Dat is balen EV
Forever is a hell of a long time
dinsdag 6 augustus 2019 om 17:09
dinsdag 6 augustus 2019 om 18:27
Ja, dat snap ik Selune
ik zag je schrijven daar.
Ik hoop dat je steun vindt bij je vriendin vanavond. Dat het allemaal ietsje minder zwaar wordt. Eerlijk gezegd vind ik het niet slim (understatement) van je therapeut dat hij juist zoiets doet terwijl je hem daarna vijf weken niet kunt zien.
Ik vind internet allesbehalve 'maar internet'. Het forum voelt voor mij ook niet zo. Voor mijn gevoel is er altijd wel iemand hier die luistert. Het heeft mij in het verleden, toen ik echt zo wanhopig was over de kinderen (niet dat het nu zoveel beter is trouwens, maar goed), echt veel steun gegeven.
Extra knuffels voor jou
ik zag je schrijven daar.
Ik hoop dat je steun vindt bij je vriendin vanavond. Dat het allemaal ietsje minder zwaar wordt. Eerlijk gezegd vind ik het niet slim (understatement) van je therapeut dat hij juist zoiets doet terwijl je hem daarna vijf weken niet kunt zien.
Ik vind internet allesbehalve 'maar internet'. Het forum voelt voor mij ook niet zo. Voor mijn gevoel is er altijd wel iemand hier die luistert. Het heeft mij in het verleden, toen ik echt zo wanhopig was over de kinderen (niet dat het nu zoveel beter is trouwens, maar goed), echt veel steun gegeven.
Extra knuffels voor jou
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 6 augustus 2019 om 19:20
EV, frustrerend dat je zo zit te wachten. En wachten... En wachten... Ik hoop dat deze therapie je kan helpen, want je loopt al zo lang hiermee rond en verdient goede hulp
Hopelijk helpt je LV je dag een beetje lichter maakt. En je door de door de peut veroorzaakte extra storm kan helpen loodsen.
Edit: Snow, bedankt voor je update (en de waarschuwing hier). Ik heb geantwoord.
Het raakt me ook. Het is echt intens verdrietig. En ik zag ook je reactie in het wat je niet hardop kunt zeggen topic, herkenbaar
Hopelijk helpt je LV je dag een beetje lichter maakt. En je door de door de peut veroorzaakte extra storm kan helpen loodsen.
Edit: Snow, bedankt voor je update (en de waarschuwing hier). Ik heb geantwoord.
