Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 26 juni 2019 om 21:08
Hoe gaat het met iedereen, in de hitte? 
Deze week gaat goed, ik slaap kort (door de warmte), maar ben desondanks niet moe.
Dus ook nog niet gebeld... Maandag en gisteren had ik ook echt geen tijd, maar vandaag had gekund als ik had gewild en als ik eraan had gedacht.
Ik heb wel 1 sollicitatie verstuurd. Eerst een mooi, nieuw ontwerp voor mijn cv gemaakt en daarna er ook maar meteen een motivatiebrief bij geschreven en verstuurd. Nog niks gehoord, maar dat zou ook wel snel zijn. Ik verwacht dat ik 'niet in het profiel ga passen' maar de vacature staat al lang open, dus wie weet.
Over anderhalve week begint de vakantie!!
Deze week gaat goed, ik slaap kort (door de warmte), maar ben desondanks niet moe.
Dus ook nog niet gebeld... Maandag en gisteren had ik ook echt geen tijd, maar vandaag had gekund als ik had gewild en als ik eraan had gedacht.Ik heb wel 1 sollicitatie verstuurd. Eerst een mooi, nieuw ontwerp voor mijn cv gemaakt en daarna er ook maar meteen een motivatiebrief bij geschreven en verstuurd. Nog niks gehoord, maar dat zou ook wel snel zijn. Ik verwacht dat ik 'niet in het profiel ga passen' maar de vacature staat al lang open, dus wie weet.
Over anderhalve week begint de vakantie!!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 26 juni 2019 om 21:25
Vreemd genoeg heb ik het gepresteerd om afgelopen nachten op de tocht te liggen, dus mijn rug zit werkelijk he-le-maal vast. Dat vond ik best een prestatie, gezien de hitte.
Anderhalve week nog maar? Waar zijn die andere weken gebleven??? Maar (en ik wil echt niet als je moeder klinken, dus sorry): waarom heb je nog niet gebeld? Geen tijd snap ik, maar niet moe ondanks het korte slapen en dus niet bellen?!? Ben je misschien een beetje voor struisvogel aan het spelen? Maar je hebt de verwijzing, je wil graag duidelijkheid, dus dan zit er maar een ding op, toch?
Wel top trouwens dat je aan je cv hebt gewerkt en al gesolliciteerd hebt! Ik ga duimen dat je in ieder geval op gesprek mag komen.
Anderhalve week nog maar? Waar zijn die andere weken gebleven??? Maar (en ik wil echt niet als je moeder klinken, dus sorry): waarom heb je nog niet gebeld? Geen tijd snap ik, maar niet moe ondanks het korte slapen en dus niet bellen?!? Ben je misschien een beetje voor struisvogel aan het spelen? Maar je hebt de verwijzing, je wil graag duidelijkheid, dus dan zit er maar een ding op, toch?
Wel top trouwens dat je aan je cv hebt gewerkt en al gesolliciteerd hebt! Ik ga duimen dat je in ieder geval op gesprek mag komen.
donderdag 27 juni 2019 om 12:54
Hier nog een strenge moeder 
. Het wordt tijd om in de actie te komen, al is het maar omdat je na aanmelding waarschijnlijk wel weer even in de (verplichte) wachtrij zult belanden.
Fijn dat je je cv klaar hebt, en de eerste brief de deur uit is gegaan
.
Van de warmte heb ik geen last, wel merk ik een verandering in wat ik voel in mijn lijf. Tot voor kort voelde ik niet snel dat ik het warm had en had ik vrijwel nooit de (fysieke) behoefte om minder kleding aan te trekken. Ik liep meestal in lange mouwen of keek goed naar de temperatuur om te weten wat ik aan moest, want ik voelde alleen als het heel extreem was.
Nu voel ik het wel en dat vind ik heel fijn .
voor jullie allemaal!
. Het wordt tijd om in de actie te komen, al is het maar omdat je na aanmelding waarschijnlijk wel weer even in de (verplichte) wachtrij zult belanden. Fijn dat je je cv klaar hebt, en de eerste brief de deur uit is gegaan
.Van de warmte heb ik geen last, wel merk ik een verandering in wat ik voel in mijn lijf. Tot voor kort voelde ik niet snel dat ik het warm had en had ik vrijwel nooit de (fysieke) behoefte om minder kleding aan te trekken. Ik liep meestal in lange mouwen of keek goed naar de temperatuur om te weten wat ik aan moest, want ik voelde alleen als het heel extreem was.
Nu voel ik het wel en dat vind ik heel fijn
. voor jullie allemaal!
vrijdag 28 juni 2019 om 14:40
Kennelijk nog erg aan het onderhamdelen met jezelf lieve Diva. Maar het is geen spelletje, gaat niet over winnen/verliezen/toegeven aan maar over goede zelfzorg en jezelf informeren zo goed als mogelijk...
Hier gaat alles in de hitte potdicht en wagenwijd open als er gelucht kan worden. Kom er achter dat in de vroege ochtend doorwaaien (en dan zelf nog wat sluimeren) prima werkt met obstakels in de deuropening. Waar wasrekken al niet goed voor zijn
Hier pittige tijden, gesprekken bij peut gaan goed maar 'erbij' blijven en meemaken wat lijf dan ervaart of wat de flinters ervaren.... is vermoeiender en ingrijpender dan ik had ingepland.
De erkenning van peut dat al dat gedoe in mijn hoofd me bakken energie kost maakt het makkelijker om uit mijn starre 'vooral dóórgaan' te stappen.
Ik ben dus bekaf en spanning zakt zonder medicatie niet, momenteel. Veel afzien dus. Nergens zin in, zelfs niet in de nachten in budget hotel in bos die op korte termijn geboekt staan. Misschien ga ik wel niet...iig ga ik me niet tot zin of activiteit dwingen.
Hier gaat alles in de hitte potdicht en wagenwijd open als er gelucht kan worden. Kom er achter dat in de vroege ochtend doorwaaien (en dan zelf nog wat sluimeren) prima werkt met obstakels in de deuropening. Waar wasrekken al niet goed voor zijn
Hier pittige tijden, gesprekken bij peut gaan goed maar 'erbij' blijven en meemaken wat lijf dan ervaart of wat de flinters ervaren.... is vermoeiender en ingrijpender dan ik had ingepland.
De erkenning van peut dat al dat gedoe in mijn hoofd me bakken energie kost maakt het makkelijker om uit mijn starre 'vooral dóórgaan' te stappen.
Ik ben dus bekaf en spanning zakt zonder medicatie niet, momenteel. Veel afzien dus. Nergens zin in, zelfs niet in de nachten in budget hotel in bos die op korte termijn geboekt staan. Misschien ga ik wel niet...iig ga ik me niet tot zin of activiteit dwingen.
maandag 1 juli 2019 om 19:43
Ja jullie hebben gelijk over dat struisvogelen. 
Dan gaat het weer even goed en dan denk ik weer, waarom moet ik die mallemolen in. Stel ik me niet aan? Ligt het niet gewoon aan het feit dat ik altijd te weinig drink behalve nu met die warmte? En straks (na de vakantie) werk ik nog maar zo weinig uur dat ik meer rust heb dan me lief is en dan heb ik dus geen last van mijn klachten. Deze week bel ik, want anders gaan er nóg drie weken vakantie overheen.
Nog geen reactie op mijn sollicitatie overigens.
Knuffels en koelte voor iedereen
Dan gaat het weer even goed en dan denk ik weer, waarom moet ik die mallemolen in. Stel ik me niet aan? Ligt het niet gewoon aan het feit dat ik altijd te weinig drink behalve nu met die warmte? En straks (na de vakantie) werk ik nog maar zo weinig uur dat ik meer rust heb dan me lief is en dan heb ik dus geen last van mijn klachten. Deze week bel ik, want anders gaan er nóg drie weken vakantie overheen.
Nog geen reactie op mijn sollicitatie overigens.
Knuffels en koelte voor iedereen
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 1 juli 2019 om 20:38
Je moet die mallemolen niet in, Diva, maar je loopt al tijden - in drukke, stressvolle perioden - tegen dezelfde dingen aan en er knaagt af en toe ook twijfel in je hoofd of er niet wél iets achter kan zitten. Dat uitzoeken kan duidelijkheid geven - ook als er uit komt dat je meer moet drinken - maar alleen als je die duidelijkheid zelf wil. En dat hoeft natuurlijk niet. Stom trouwens dat ze nog niet gereageerd hebben!
Begrijp ik trouwens goed dat je maar drie weken vrij hebt?
Hanke, dat klinkt zwaar, en moeilijk maar belangrijk om uit het 'gewoon doorgaan' te stappen. Alleen, waarom moet je afzien als de spanning zonder medicatie niet zakt? Is dat omdat je - ondanks de medicatie - toch nog zoveel spanning hebt? Of omdat je geen medicatie hebt/neemt? In het laatste geval, is het dan niet mogelijk om (vaker) medicatie te nemen. Therapie is zwaar, maar het hoeft geen afzien te zijn.
Als je geen zin hebt om te gaan, blijf je thuis. Je neemt jezelf immers mee en een andere omgeving maakt alles niet ineens magisch anders als je het helemaal niet ziet zitten. Maar misschien zie je er wel een klein lichtpuntje in. En krijg je dan energie van het fietsen/de andere omgeving, en maakt dat alles wat lichter. Dat hoef je pas vlak voor je geplande vertrek te beslissen.
Begrijp ik trouwens goed dat je maar drie weken vrij hebt?
Hanke, dat klinkt zwaar, en moeilijk maar belangrijk om uit het 'gewoon doorgaan' te stappen. Alleen, waarom moet je afzien als de spanning zonder medicatie niet zakt? Is dat omdat je - ondanks de medicatie - toch nog zoveel spanning hebt? Of omdat je geen medicatie hebt/neemt? In het laatste geval, is het dan niet mogelijk om (vaker) medicatie te nemen. Therapie is zwaar, maar het hoeft geen afzien te zijn.
Als je geen zin hebt om te gaan, blijf je thuis. Je neemt jezelf immers mee en een andere omgeving maakt alles niet ineens magisch anders als je het helemaal niet ziet zitten. Maar misschien zie je er wel een klein lichtpuntje in. En krijg je dan energie van het fietsen/de andere omgeving, en maakt dat alles wat lichter. Dat hoef je pas vlak voor je geplande vertrek te beslissen.
woensdag 3 juli 2019 om 08:24
Lieverd ik lees toch echt grote stappen hoor, al die tijd bij jou! Je bent dapper en goed bezig, ik ben trots op je SmallSmallthings schreef: ↑01-07-2019 22:13
Ja stapjes. Hele kleine stapjes vooruit als je het zo wilt zien.
Ik heb mij lang blind gestaard op de 2de fase van de behandeling, terwijl ik nu merk dat die eerste fase de basis is voor alles. Die hoeft niet perfect te gaan, maar minimale veiligheid is wel een belangrijke voorwaarde. Niet alleen voor de trauma behandeling, maar eigenlijk voor de rest van ons leven
Ieder mens heeft die veiligheid nodig om te leven en te leren en te ontwikkelen, alleen de meeste mensen krijgen daar minimaal iets van mee vanuit de opvoeding en daar moeten wij zelf hard voor werken. Vanuit die basis, die anderen dus al meer geoefend hebben en geleerd vanaf kind, zijn we allemaal mensen die elke dag te maken hebben met eten/drinken/ontspanning/afleiding/slapen/reguleren van emoties/ontladen/sporten/grenzen aangeven/etc etc. Wat ik wil zeggen is dat ik je woorden herken over fase 1, maar je echt je leven lang hier profijt van kunt en gaat hebben. Overigens zul je eenmaal met de traumaverwerking ook regelmatig teruggaan naar die fase, en in elk geval veel aandacht eraan blijven besteden, en dan is het toch wel fijn dat je nu de tijd hebt om er flink mee te oefenen?
Ik begrijp je ongeduld, maar twee jaren is echt niet lang als je bedenkt dat je jaren en jaren dit niet geleerd en gekend hebt en alles nieuw is. Hoe lang duurt het om iets nieuws te leren, laat staan oude dingen af te leren? Dat kost tijd, helaas veel tijd, want we zouden allemaal willen dat het sneller gaat, omdat je dat gegund is, omdat je zo hard vecht. Maar het komt wel, echt wel, ik lees dat je echt goed bezig bent!
Ook wat je schrijft over een uitkering herken ik, en vind ik verdrietig voor jou. Maar ook hierbij: nu is het even zo. In Nederland is het ‘geregeld’ dat je kunt werken aan je herstel, je krijgt die uitkering zodat je weer gezond(er) kunt worden. Zodat er ruimte is om de therapie voort te zetten. Ruimte, aandacht en tijd voor jou. Iets wat je zolang hebt moeten missen. Werken kan toch altijd weer, als je fitter bent? Dat is wel mijn ervaring, en ik hoop je met die ervaring een beetje gerust te hebben kunnen stellen
Overigens begrijp ik dat het gevoelsmatig is dat je werk zoveel voor je betekent, dat hebben natuurlijk veel mensen. Maar ik weet niet eens iets van jouw werk af en zie hier toch een persoon die enorm de moeite waard is en heel veel voorstelt, los van wel of geen werk. Ik hoop dat je dat zelf ook gaat voelen en ervaren, dat gun ik jou. En, werken aan je gezondheid, wat jij dus doet, is ook kei hard werken. Dat vraagt moed, doorzettingsvermogen, zelfkennis, inzicht, lef, en heel veel meer waar je trots op mag zijn.
Verder even geen energie om nog meer te reageren, maar jouw bericht sluit aan bij wat ik van de laatste maanden herken Small, dus wilde toch even reageren. Laat je het weten als ik wat weg moet halen?
Dikke knuffel voor iedereen!
Ik lees jullie allemaal, en doe dat graag
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 4 juli 2019 om 16:32
Inmiddels al weer terug en achteraf blijkt dat niet alles in Hanke wilde gaan...ben dus erg blij weer thuis te zijn want er is meteen meer rust in de tent.
En wat geniet ik van mijn eigen dingen thuis. Een mooie mok, niemand tegenkomen in de keuken als ik thee wil zetten, mijn eigen prachtige bord...de ansichtkaarten die ik herkende in een museum omdat ze al bij mij thuis staan...
Gisteravond was dus wel een Dingetje met 'ik wil naar huis!' en dan nog 2 nachten geboekt hebben staan én die dag plantjesdag moeten houden daar - inclusief mijn standaard zo nodig medicatie.
Om nog even daar op terug te komen - peut had dus gevraagd/gezegd 'met medicatie zakt de spanning af...alleen dan?' en mij was het mijn eer te na om te zeggen alleen dán. Want ja ik moet toch bewijzen dat ik coping stylen heb....
Dat mijn 'doel' van alles van de flinters verbergen en de controle houden min of meer verdwijnt geeft mij een naar en down gevoel. Gedachten omtrent exit strategie komen daardoor wel eens op.
Niet als dat kamikaze stukje van me met veel nare energie wat indien het zich roert goed in de gaten gehouden moet worden....nee, meer een algehele malaise. Dat maakte dat ik vorige week voor het eerst de knock- out medicatie die ik na de dans trip an vorig jaar in huis had liggen, heb genomen. Ik werd gedurende de dag steeds onverschilliger - ondanks mijn zonodig- en een lotgenoot wist me te herinneren aan 'de man met de hamer'.
Veel geslapen en weer meer rust vanbinnen.
En wat geniet ik van mijn eigen dingen thuis. Een mooie mok, niemand tegenkomen in de keuken als ik thee wil zetten, mijn eigen prachtige bord...de ansichtkaarten die ik herkende in een museum omdat ze al bij mij thuis staan...
Gisteravond was dus wel een Dingetje met 'ik wil naar huis!' en dan nog 2 nachten geboekt hebben staan én die dag plantjesdag moeten houden daar - inclusief mijn standaard zo nodig medicatie.
Om nog even daar op terug te komen - peut had dus gevraagd/gezegd 'met medicatie zakt de spanning af...alleen dan?' en mij was het mijn eer te na om te zeggen alleen dán. Want ja ik moet toch bewijzen dat ik coping stylen heb....
Dat mijn 'doel' van alles van de flinters verbergen en de controle houden min of meer verdwijnt geeft mij een naar en down gevoel. Gedachten omtrent exit strategie komen daardoor wel eens op.
Niet als dat kamikaze stukje van me met veel nare energie wat indien het zich roert goed in de gaten gehouden moet worden....nee, meer een algehele malaise. Dat maakte dat ik vorige week voor het eerst de knock- out medicatie die ik na de dans trip an vorig jaar in huis had liggen, heb genomen. Ik werd gedurende de dag steeds onverschilliger - ondanks mijn zonodig- en een lotgenoot wist me te herinneren aan 'de man met de hamer'.
Veel geslapen en weer meer rust vanbinnen.
hanke321 wijzigde dit bericht op 04-07-2019 16:48
2.66% gewijzigd
donderdag 4 juli 2019 om 16:43
Small....leren met de buiten- én de binnenwereld samen te werken is van essentieel belang. Dat kost -naast het trainen van gezonde zelfzorg en gezonde grenzen- veel tijd. Jammer maar helaas is dat hoe dat werkt. Wat Knuff (hoi! ) zegt dus.
Fase 2 komt als de tijd rijp is.
Lieve Tobbert, ik neem dus al meer 'zo nodig' dan pakweg 2 jr geleden en mijn HA heb ik geïnstrueerd er géén vragen meer over te stellen (minder, minder protocol). Dat omdat ik, zoals je terecht zegt, vaak té laat neem en het afzien en lijden wordt ipv dat het tijdig aan goede zelfzorg werken is. De extra drempel van een fronsende HA kan ik daar echt niet bij hebben. Gelukkig snapt HA dat en wordt mijn medicatie ook inmiddels volledig vergoed (min het wettelijk eigen risico).
) zegt dus. Fase 2 komt als de tijd rijp is.
Lieve Tobbert, ik neem dus al meer 'zo nodig' dan pakweg 2 jr geleden en mijn HA heb ik geïnstrueerd er géén vragen meer over te stellen (minder, minder protocol). Dat omdat ik, zoals je terecht zegt, vaak té laat neem en het afzien en lijden wordt ipv dat het tijdig aan goede zelfzorg werken is. De extra drempel van een fronsende HA kan ik daar echt niet bij hebben. Gelukkig snapt HA dat en wordt mijn medicatie ook inmiddels volledig vergoed (min het wettelijk eigen risico).
donderdag 4 juli 2019 om 17:06
@ Tobbie: ja, 3 weken vakantie, want wij vallen niet onder een onderwijs-CAO, terwijl het wel onderwijs is.
Nog 1 dag en dan dus vakantie. Maar: ik heb net een hele nare e-mail van mijn lg gekregen die waarschijnlijk grote gevolgen voor mijn werk gaat hebben, meteen in augustus al. Ik lever al vrijwillig uren in en mijn laatste werkdag daar überhaupt was al bekend (eind dit jaar), maar zal dus veel eerder worden.
Ze schrijft het ook zo luchtig alsof het niks is. Of collega en ik dit 'even' kunnen regelen, terwijl het grote gevolgen heeft! Ik ben echt boos. Ik werk me het hele halfjaar al uit de naad, terwijl er voortdurend dingen veranderen. Nu is, dacht ik, eindelijk alles (voorlopig) geregeld voor na de vakantie en dan krijg ik dit 1 dag van tevoren te horen. En geen woord over wat dit dan concreet voor mijn uren (of die van mijn collega) betekent. Met 2 maanden opzegtermijn kan ze me nog overal heen sturen...
En ja ik zoek naar vacatures want ik moet daar weg , maar het is zo moeilijk iets te vinden (in dezelfde branche is hier niks, woon echt in de verkeerde regio wat dat betreft) en ook al zijn er zat andere vacatures op dit moment (krappe arbeidsmarkt), het is/wordt echt heel moeilijk. Ook vanwege de vraag wat ik aan kan...
Hoe krijg ik dit zo snel mogelijk uit mijn hoofd zonder dat dit bericht mijn vakantie gaat bederven?
Nog 1 dag en dan dus vakantie. Maar: ik heb net een hele nare e-mail van mijn lg gekregen die waarschijnlijk grote gevolgen voor mijn werk gaat hebben, meteen in augustus al. Ik lever al vrijwillig uren in en mijn laatste werkdag daar überhaupt was al bekend (eind dit jaar), maar zal dus veel eerder worden.
Ze schrijft het ook zo luchtig alsof het niks is. Of collega en ik dit 'even' kunnen regelen, terwijl het grote gevolgen heeft! Ik ben echt boos. Ik werk me het hele halfjaar al uit de naad, terwijl er voortdurend dingen veranderen. Nu is, dacht ik, eindelijk alles (voorlopig) geregeld voor na de vakantie en dan krijg ik dit 1 dag van tevoren te horen. En geen woord over wat dit dan concreet voor mijn uren (of die van mijn collega) betekent. Met 2 maanden opzegtermijn kan ze me nog overal heen sturen...
En ja ik zoek naar vacatures want ik moet daar weg , maar het is zo moeilijk iets te vinden (in dezelfde branche is hier niks, woon echt in de verkeerde regio wat dat betreft) en ook al zijn er zat andere vacatures op dit moment (krappe arbeidsmarkt), het is/wordt echt heel moeilijk. Ook vanwege de vraag wat ik aan kan...
Hoe krijg ik dit zo snel mogelijk uit mijn hoofd zonder dat dit bericht mijn vakantie gaat bederven?
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 4 juli 2019 om 20:14
Kort antwoord: door je heel goed in je oren te knopen dat het een absoluut zwaktebod van je lg is om jullie zelf maar zoiets zwaarwegends en belangrijk uit te laten zoeken, en het absoluut stijlloos is om dat op het net-niet-aller-laatste nippertje te doen. Als jullie terug zijn van vakantie is het vroeg genoeg om die mail opnieuw op te zoeken en er eens over na te gaan denken. Die laatste maanden daar klinken toch niet alsof ze leuk gaan worden en het klinkt al maanden niet alsof je inspanningen daar nog iets aan kunnen veranderen. Dus je nu - en in je vakantie - daarover in allerlei bochten wringen, lijkt me zinloos. Maar goed, da's makkelijker opgeschreven dan gedaan.Imaginary_Diva schreef: ↑04-07-2019 17:06Hoe krijg ik dit zo snel mogelijk uit mijn hoofd zonder dat dit bericht mijn vakantie gaat bederven?
zondag 7 juli 2019 om 16:05
@ Tobbie: klopt. Ze heeft me vrijdag nog gebeld met de stand van zaken (het komt erop neer dat mijn situatie afhangt van wat mijn directe collega beslist). Ik hoor de uitkomst na mijn vakantie en dan zal alles ook weer geregeld moeten worden.
Maar ze zei ook dat ik er in de vakantie niet mee bezig mocht zijn en dat dit allemaal iets voor na de vakantie is. Het lukt me vooralsnog eigenlijk best goed om het los te laten (en stiekem heb ik ook hoop dat mijn collega in mijn voordeel gaat beslissen, niet om mij te helpen, want zij denkt de laatste tijd echt alleen maar aan zichzelf, maar omdat het alternatief ook niet zo geweldig is voor haar).
En ik mag op gesprek n.a.v. mijn sollicitatie, weliswaar na mijn vakantie, maar het is tenminste iets.
Knuffels
Maar ze zei ook dat ik er in de vakantie niet mee bezig mocht zijn en dat dit allemaal iets voor na de vakantie is. Het lukt me vooralsnog eigenlijk best goed om het los te laten (en stiekem heb ik ook hoop dat mijn collega in mijn voordeel gaat beslissen, niet om mij te helpen, want zij denkt de laatste tijd echt alleen maar aan zichzelf, maar omdat het alternatief ook niet zo geweldig is voor haar).
En ik mag op gesprek n.a.v. mijn sollicitatie, weliswaar na mijn vakantie, maar het is tenminste iets.
Knuffels
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 7 juli 2019 om 18:53
@Diva: fijn dat je dit zo goed afgaat.
Heb je inmiddels gebeld?
@ST: geen woorden zijn ook woorden
@Snow: fijn dat je er bent.
@Knuff: ik lees rake woorden voor ST, die ook jezelf raken, hoe is het met jou?
@Hanke & @Tobbie: wat een mooie en wijze woorden weer. Hoewel niet direct aan mij gericht, heb ik er wel veel aan. Ook fijn om te lezen hoe er gesteund en gesupport wordt. Daar word ik blij van
@Uggs: hoe is het met je?
Hier gaat het vrij aardig. Op allerlei gebieden veel ontwikkeling, alleen dat waar vooral veel nodig is (seksualiteit), gaat het nog altijd te traag en zonder echte, concrete vooruitgang. Er begint iets van voorzichtige toestemming te ontstaan, van allerlei kwetsbare stukjes Sofie, om dingen die daarmee te maken hebben minder vanuit angst te benaderen. En dus ietsjes meer vanuit nieuwsgierigheid.
Het strenge krijgt minder steun en dat is fijn.
Er vinden wonderlijke ontdekkingen plaats. Goh, mag ik dit, of dat, voelen zonder dat ik dit smerig vind van mezelf? Dat is fijn. Schaamte is er wel, heel veel, voor dingen waarvoor ik tegen ieder ander zou zeggen dat schaamte totaal onterecht is. Ik weet het, met mijn verstand, alleen voelt het nog niet helemaal zo. Wel een heel klein beetje. Een mooi begin.
Gedoseerd, rustig aan. Met tegelijkertijd iets in mij wat schreeuwt dat het onderhand wel tijd is om ns op te schieten. Ik weet het, ik ga zo snel als de meest angstige deeltjes Sofie aan kunnen. Dat valt niet altijd mee.
Liefs voor jullie allemaal en een beetje extra voor ST en Snow
Heb je inmiddels gebeld?
@ST: geen woorden zijn ook woorden
@Snow: fijn dat je er bent.
@Knuff: ik lees rake woorden voor ST, die ook jezelf raken, hoe is het met jou?
@Hanke & @Tobbie: wat een mooie en wijze woorden weer. Hoewel niet direct aan mij gericht, heb ik er wel veel aan. Ook fijn om te lezen hoe er gesteund en gesupport wordt. Daar word ik blij van
@Uggs: hoe is het met je?
Hier gaat het vrij aardig. Op allerlei gebieden veel ontwikkeling, alleen dat waar vooral veel nodig is (seksualiteit), gaat het nog altijd te traag en zonder echte, concrete vooruitgang. Er begint iets van voorzichtige toestemming te ontstaan, van allerlei kwetsbare stukjes Sofie, om dingen die daarmee te maken hebben minder vanuit angst te benaderen. En dus ietsjes meer vanuit nieuwsgierigheid.
Het strenge krijgt minder steun en dat is fijn.
Er vinden wonderlijke ontdekkingen plaats. Goh, mag ik dit, of dat, voelen zonder dat ik dit smerig vind van mezelf? Dat is fijn. Schaamte is er wel, heel veel, voor dingen waarvoor ik tegen ieder ander zou zeggen dat schaamte totaal onterecht is. Ik weet het, met mijn verstand, alleen voelt het nog niet helemaal zo. Wel een heel klein beetje. Een mooi begin.
Gedoseerd, rustig aan. Met tegelijkertijd iets in mij wat schreeuwt dat het onderhand wel tijd is om ns op te schieten. Ik weet het, ik ga zo snel als de meest angstige deeltjes Sofie aan kunnen. Dat valt niet altijd mee.
Liefs voor jullie allemaal
en een beetje extra voor ST en Snow
iedereen, tot eind juli!
maandag 15 juli 2019 om 09:27
Snow
Wat verdrietig dat het zo zwaar is lieverd
Ook ik schrijf momenteel niet veel, maar ik lees wel en mijn pb staat ook open. Mocht je wat kwijt willen dan kan dat altijd. En ja, je komt hier doorheen
Ik lees mooie dingen van je, en tevens over het ongeduld wat er ook is en het je soms best moeilijk maakt. Knap hoe je met alles omgaat, en begrip, steun en geduld weet aan te spreken voor waar dat nodig en helpend is. Mooi om te lezen dat dat geregeld goed lukt, daar ben ik heel blij om voor jou
Met mij gaat het best wel goed. Er zit een nieuw ritme in mijn dagen en die structuur geeft veel vrijheid én houvast. De balans daarin zoeken was een hele klus de afgelopen 2 jaren, maar al een paar maanden loopt het goed. Ik krijg gemiddeld 3 keer per week emdr en daarnaast wekelijks lichaamsgerichte therapie. Ik hoef denk ik niemand uit te leggen hoe zwaar dat allemaal is. Nou ja, behalve de bedrijfsarts geregeld even kort
Soms heb ik twijfels over doorgaan, omdat het traject zwaar en moeilijk is, en veel aandacht, tijd en energie vraagt. Het kost ook bergen aandacht, tijd en energie. Van zowel mij als de hulpverleners om mij heen (wat heb ik een respect voor deze mensen juist omdat ik weet dat het ook heel anders kan). Maar dan besef ik weer dat het het waard is, dat ik dat waard ben.
Mijn enorm grote wens tot een gezin heeft mij altijd op de been gehouden, evenals de belofte aan mijzelf dat ik er alles aan zal doen wat binnen mijn invloed ligt dat mijn toekomstige kind(eren) niet net als ik slachtoffer zal worden van mishandelingen en seksueel misbruik (binnen het gezin/de familie). Oftewel: ik zet mij in voor een zo veilig mogelijke gezinssituatie.
Ik ben hierdoor nogal streng richting mijn vriend en mijzelf, en leer de laatste tijd ook dat dat vaak niet nodig is. Mijn vriend misbruikt geen kinderen en ik ben niet een verslaafd, agressief persoon. Ik hoef dat wat mijn ouders gedaan hebben niet ‘goed’ te maken, ik hoef niet te bewijzen dat ik anders ben, want dat ben ik sowieso al, doordat elk mens anders en uniek is. Veel van de patronen van mijn ouders heb ik al doorbroken door de keuzes die ik afgelopen jaren heb gemaakt. Mijn basis is anders, mijn omgeving is anders, mijn persoonlijkheid is anders en de tijd van nu is ook anders. Garanties voor de toekomst zijn er niet, maar een stabiele basis geeft wel een fijn uitgangspunt om op voort te bouwen Met deze inzichten lukt het mij wat vaker om te ontspannen, te relativeren en plezier te maken: te leven in plaats van te overleven.
Inmiddels ben ik zo ver dat ik naast mijn wens voor een gezin ook andere wensen, verlangens en behoefte van mijzelf ontdek en de moeite waard vind om de behandeling telkens aan te gaan. Dan ervaar ik weer even hoe het leven is zonder traumagerelateerde angsten, en al die ruimte, lucht, vrijheid en ontspanning die ik dan ervaar maken dat ik doorzet en steeds weer het vertrouwen en de hoop durf te voelen voor een steeds fijner wordend leven.
Wat verdrietig dat het zo zwaar is lieverd
Ook ik schrijf momenteel niet veel, maar ik lees wel en mijn pb staat ook open. Mocht je wat kwijt willen dan kan dat altijd. En ja, je komt hier doorheen
Dat is zeker fijn Sofie
Ik lees mooie dingen van je, en tevens over het ongeduld wat er ook is en het je soms best moeilijk maakt. Knap hoe je met alles omgaat, en begrip, steun en geduld weet aan te spreken voor waar dat nodig en helpend is. Mooi om te lezen dat dat geregeld goed lukt, daar ben ik heel blij om voor jou Met mij gaat het best wel goed. Er zit een nieuw ritme in mijn dagen en die structuur geeft veel vrijheid én houvast. De balans daarin zoeken was een hele klus de afgelopen 2 jaren, maar al een paar maanden loopt het goed. Ik krijg gemiddeld 3 keer per week emdr en daarnaast wekelijks lichaamsgerichte therapie. Ik hoef denk ik niemand uit te leggen hoe zwaar dat allemaal is. Nou ja, behalve de bedrijfsarts geregeld even kort
Soms heb ik twijfels over doorgaan, omdat het traject zwaar en moeilijk is, en veel aandacht, tijd en energie vraagt. Het kost ook bergen aandacht, tijd en energie. Van zowel mij als de hulpverleners om mij heen (wat heb ik een respect voor deze mensen
juist omdat ik weet dat het ook heel anders kan). Maar dan besef ik weer dat het het waard is, dat ik dat waard ben. Mijn enorm grote wens tot een gezin heeft mij altijd op de been gehouden, evenals de belofte aan mijzelf dat ik er alles aan zal doen wat binnen mijn invloed ligt dat mijn toekomstige kind(eren) niet net als ik slachtoffer zal worden van mishandelingen en seksueel misbruik (binnen het gezin/de familie). Oftewel: ik zet mij in voor een zo veilig mogelijke gezinssituatie.
Ik ben hierdoor nogal streng richting mijn vriend en mijzelf, en leer de laatste tijd ook dat dat vaak niet nodig is. Mijn vriend misbruikt geen kinderen en ik ben niet een verslaafd, agressief persoon. Ik hoef dat wat mijn ouders gedaan hebben niet ‘goed’ te maken, ik hoef niet te bewijzen dat ik anders ben, want dat ben ik sowieso al, doordat elk mens anders en uniek is. Veel van de patronen van mijn ouders heb ik al doorbroken door de keuzes die ik afgelopen jaren heb gemaakt. Mijn basis is anders, mijn omgeving is anders, mijn persoonlijkheid is anders en de tijd van nu is ook anders. Garanties voor de toekomst zijn er niet, maar een stabiele basis geeft wel een fijn uitgangspunt om op voort te bouwen
Met deze inzichten lukt het mij wat vaker om te ontspannen, te relativeren en plezier te maken: te leven in plaats van te overleven.Inmiddels ben ik zo ver dat ik naast mijn wens voor een gezin ook andere wensen, verlangens en behoefte van mijzelf ontdek en de moeite waard vind om de behandeling telkens aan te gaan. Dan ervaar ik weer even hoe het leven is zonder traumagerelateerde angsten, en al die ruimte, lucht, vrijheid en ontspanning die ik dan ervaar maken dat ik doorzet en steeds weer het vertrouwen en de hoop durf te voelen voor een steeds fijner wordend leven.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 17 juli 2019 om 13:24
Dankjewel voor wat je deelt en dat je deelt.Knuffelbeertjes schreef: ↑15-07-2019 09:27Het kost ook bergen aandacht, tijd en energie. Van zowel mij als de hulpverleners om mij heen (wat heb ik een respect voor deze mensen
Bergen aandacht, tijd en energie. Je had ook heel wat in te halen, lieve Knuff.
Het is nooit te laat om dingen te leren en jij hebt het nu geleerd: het is het waard, jij bent het waard.
donderdag 25 juli 2019 om 08:13
Voor iedereen die ze kan gebruiken.
Laatste keer bij peut ging voor geen meter. Ik had zelf aangegeven het onderwerp 'september dip' te willen bespreken in kader van zorgvuldig voorbereiden omdat peut er rond die tijd niet is.
Kennelijk was het een té pittig onderwerp. Flinters buitelden over elkaar heen, ik zakte weg in wantrouwen, kon slecht echt contact maken. Het was heel naar.
Dat aan eind sessie peut zegt dat ze omgaan met switchen niet in de vingers heeft, is voor mij merkbaar. Ze begon vervolgens over een nieuwe praktijk van iemand met ervaring met complex trauma, of die mee kon kijken.
Dat ze iemand mee wil laten kijken is eng maar wel ok en zorgvuldig. Snap het en kan daarin meegaan. Maar dat voor mij het onderwerp september zo pittig was en ik me me zo niét verstaanbaar kon maken was erg pittig.
Ben benieuwd hoe volgende keer gaat.
Vannacht nachtmerries gehad waarin ik niet kon stoppen met switchen en ontredderd was.
