Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 6 augustus 2019 om 20:28
dinsdag 6 augustus 2019 om 23:38
Hier steeds meer duidelijkheid. Nou ja ik zie de coproducties. Flinters die meedoen. Dingen maar half meekrijgen en dat horen van anderen die me zo goed kennen dat ik hen meer geloof dan mijn niet-snappen.
Interpersoonlijk gaat het goed. Met zelf hulppersonen, vriendschappen en met sibling heb ik fijne contacten. Als ik conflicten heb los ik die op/kom voor mezelf op. Ik geloof mezelf steeds meer. Dat is winst. Maar tegelijk is er zoiets als 'ja duh zo ben ik altijd al geweest hoor, dit is niks nieuws. Komt er alleen wat beter uit. Maar wanneer gaan we nou eindelijk eens iets aan die dissociatie doen?'
Eten is best rustig. Eerlijk gezegd is er vooral die kalme onverschilligheid, dus de obsessie is veelal weg. Dat was ook wat me in eerste instantie bij dat gedoe aantrok. Dus dat ik niet meer bang ben voor bepaalde voedingsmiddelen, dat voorraadkastjes niet meer naar me roepen is super. Door het niet als een prestatie of trucje wat ik vast moet houden te zien, maar als iets wat me overkomt, laat ik het me maar overkomen. Ervaar ik het als een geschenk.
Wat ik daarin qua herstel door mag geven aan anderen als in het werken met anderen, ervaar ik als een verrijking. Als door dat flintergedoe het taalgebied van mijn zelfgevoel bevriest, kan ik nog wel telefoontjes aannemen, luisteren, meedenken en eigen ervaringen delen.
Voor peut (en mezelf) is een actiepuntenlijst opgesteld tav dat dip weekend. Ik ga als ik terug ben van elders ook langs HA. Dat wil peut, dat ik vertel van dat weekend dat gaat komen én dat ik vertel dat mijn dissociatie pittiger is dan verwacht. Sinds het Mirena debacle vorig jaar heb ik dat mens niet meer gezien. Maar heb het toegezegd en bij mij is beloofd beloofd. Dus dat zit in het vat voor de afzienbare termijn.
Wachten is samen met peut op een andere peut die mee gaat kijken. Want wat is nodig nu, heeft peut het genoeg in de vingers als de flintercaroussel gaat draaien? Wat heb ik nodig om als voorgrondfiguur het te redden? Wanneer en hoe is het delen van autobiografie aan de orde?
Dat het eten van een bord pasta met groenten tot paniek van binnen leidt...want een andere smaakbeleving...en ik merk dat ik het dooortrokken worden van gevoel wat niet-mij is zo gewoon vind maar nu zie dat dat óók bij dat gedissocieer van mij hoort...zijn kleine dingen van 'o ja'. Of liedjes in mijn hoofd. Soort innerlijke DJ die me bij schakelmomenten (van ene activiteit naar de andere) er door heen loodst. Muziek/ritme houdt me gaande en zo verstar ik niet of niet te lang.
Lijf die er mee ophoudt lijkt ook flinters te zijn die alleen uit lijfervaringen bestaan en derhalve geen taal hebben.
Interpersoonlijk gaat het goed. Met zelf hulppersonen, vriendschappen en met sibling heb ik fijne contacten. Als ik conflicten heb los ik die op/kom voor mezelf op. Ik geloof mezelf steeds meer. Dat is winst. Maar tegelijk is er zoiets als 'ja duh zo ben ik altijd al geweest hoor, dit is niks nieuws. Komt er alleen wat beter uit. Maar wanneer gaan we nou eindelijk eens iets aan die dissociatie doen?'
Eten is best rustig. Eerlijk gezegd is er vooral die kalme onverschilligheid, dus de obsessie is veelal weg. Dat was ook wat me in eerste instantie bij dat gedoe aantrok. Dus dat ik niet meer bang ben voor bepaalde voedingsmiddelen, dat voorraadkastjes niet meer naar me roepen is super. Door het niet als een prestatie of trucje wat ik vast moet houden te zien, maar als iets wat me overkomt, laat ik het me maar overkomen. Ervaar ik het als een geschenk.
Wat ik daarin qua herstel door mag geven aan anderen als in het werken met anderen, ervaar ik als een verrijking. Als door dat flintergedoe het taalgebied van mijn zelfgevoel bevriest, kan ik nog wel telefoontjes aannemen, luisteren, meedenken en eigen ervaringen delen.
Voor peut (en mezelf) is een actiepuntenlijst opgesteld tav dat dip weekend. Ik ga als ik terug ben van elders ook langs HA. Dat wil peut, dat ik vertel van dat weekend dat gaat komen én dat ik vertel dat mijn dissociatie pittiger is dan verwacht. Sinds het Mirena debacle vorig jaar heb ik dat mens niet meer gezien. Maar heb het toegezegd en bij mij is beloofd beloofd. Dus dat zit in het vat voor de afzienbare termijn.
Wachten is samen met peut op een andere peut die mee gaat kijken. Want wat is nodig nu, heeft peut het genoeg in de vingers als de flintercaroussel gaat draaien? Wat heb ik nodig om als voorgrondfiguur het te redden? Wanneer en hoe is het delen van autobiografie aan de orde?
Dat het eten van een bord pasta met groenten tot paniek van binnen leidt...want een andere smaakbeleving...en ik merk dat ik het dooortrokken worden van gevoel wat niet-mij is zo gewoon vind maar nu zie dat dat óók bij dat gedissocieer van mij hoort...zijn kleine dingen van 'o ja'. Of liedjes in mijn hoofd. Soort innerlijke DJ die me bij schakelmomenten (van ene activiteit naar de andere) er door heen loodst. Muziek/ritme houdt me gaande en zo verstar ik niet of niet te lang.
Lijf die er mee ophoudt lijkt ook flinters te zijn die alleen uit lijfervaringen bestaan en derhalve geen taal hebben.
woensdag 7 augustus 2019 om 08:13
@Tobbert het is ook gewoon zo oneerlijk allemaal. Waarom de een wel een de ander niet. Dit is een prachtig gezin die hun moeder verliezen, ouders die hun prachtige dochter verliezen. En hij blijft leven, was er op tijd bij, is schoon verklaard. Waarom? Het raakt me, ik weet dat we allemaal mensen van een dag zijn, maar het innerlijke doet iets met me. Misschien nog wel meer in deze week, het overlijden van mijn kinderen maakt me toch al wankel.
@Hanke wat lastig, maar het klinkt ook alsof zowel jij als peut er heel goed mee bezig zijn. Eerst veiligheid en een kader creëren voordat je hier induikt.
Dat er delen zijn zonder taal herken ik wel. Athene niet presse delen, maar over hele vroege gebeurtenissen ontbreken bij mij ook woorden. Dan is het vooral een lichamelijke reactie.
Hele dikke voor jou
Ik ben ook niet zo blij met psych die bedacht dat dit gesprek een goed idee was. Voor het eerst in lange tijd is mezelf veilig houden lastig en de behoefte aan contact is immens groot.
@Hanke wat lastig, maar het klinkt ook alsof zowel jij als peut er heel goed mee bezig zijn. Eerst veiligheid en een kader creëren voordat je hier induikt.
Dat er delen zijn zonder taal herken ik wel. Athene niet presse delen, maar over hele vroege gebeurtenissen ontbreken bij mij ook woorden. Dan is het vooral een lichamelijke reactie.
Hele dikke
voor jouIk ben ook niet zo blij met psych die bedacht dat dit gesprek een goed idee was. Voor het eerst in lange tijd is mezelf veilig houden lastig en de behoefte aan contact is immens groot.
Forever is a hell of a long time
woensdag 7 augustus 2019 om 10:13
Ook ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar dat is ook niet erg volgens mij. Voor veel pijn en verdriet schieten woorden nou eenmaal tekort.
Soms is het kijken per moment wat belangrijk of haalbaar is. Of dat nou een grapje, een arm om je heen, een reep chocolade, een droge opmerking, een liefdevol gebaar, het voor je uit staren of het aaien van een huisdier is.. je kunt het niet verkeerd doen.
Ik lees hier zoveel wat mij raakt en wat onbeschrijfelijk pijnlijk verdrietig is. Ik lees het hier en maak het af en toe irl natuurlijk ook mee. Alle woorden schieten dan tekort, en ja Sun, ik ben het 100% met jou eens dat het vreselijk oneerlijk is.
Heel veel sterkte voor deze tijd
Ikzelf heb afgelopen dagen geen emdr/fysio/pmt gedaan, en ‘alleen maar’ bijgekomen bij mijn peuten, vriendinnen en vriend. Zoveel gemis, dat heeft bovenal veel liefde en aandacht nodig. Soms in de vorm van een knuffel, soms in de vorm van humor, en soms door alleen maar even er te mogen zijn. Juist deze momenten van onvoorwaardelijkheid ervaar ik als van onschatbare waarde.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 7 augustus 2019 om 11:17
woensdag 7 augustus 2019 om 20:18
@ Snow: je hoeft niks te zeggen. Hele dikke knuffel voor jou
@ Selune: ik hoop dat de avond met LV was zoals je hoopte dat die zou zijn. Hopelijk kun je er een beetje op teren de komende tijd. Veel moeilijke dagen en dingen voor jou nu en binnenkort.
Kun je niet tijdelijk terecht bij de POH'er zolang je peut vakantie heeft?
@ Hanke: ik heb je gelezen. Het klinkt alsof je meer inzicht krijgt in hoe dingen bij jou (in jou) werken. Ook lees ik dat je met sommige dingen al beter omgaat. Maar het is nog een lange weg, die je toch maar mooi aangaat. 
@ Knuffel: zo fijn, die lieve mensen om jou heen. Die zijn echt goud waard
@ EV: ik hoop dat je vandaag eindelijk gebeld bent. Vreselijk dat alles altijd zo lang moet duren.
@ Tobbie:
@ Smallthings:
@ Anne:
@ Danae: heb je binnenkort nog vakantie of werk je gewoon door?
Ik heb toch nog maar een e-mail gestuurd naar daar waar ik in juni al gesolliciteerd heb en ook op gesprek mocht komen. Thuis zitten is echt funest voor mij. Dan zit ik zo in een dip. Ik werk nu nog 3 ochtenden maar ik vrees dat ik in september echt weg moet. M'n baan hangt echt aan een zijden koordje of hoe zeg je dat?
Afwachten maar weer.
@ Selune: ik hoop dat de avond met LV was zoals je hoopte dat die zou zijn. Hopelijk kun je er een beetje op teren de komende tijd. Veel moeilijke dagen en dingen voor jou nu en binnenkort.
Kun je niet tijdelijk terecht bij de POH'er zolang je peut vakantie heeft?
@ Hanke: ik heb je gelezen. Het klinkt alsof je meer inzicht krijgt in hoe dingen bij jou (in jou) werken. Ook lees ik dat je met sommige dingen al beter omgaat. Maar het is nog een lange weg, die je toch maar mooi aangaat.
@ Knuffel: zo fijn, die lieve mensen om jou heen. Die zijn echt goud waard
@ EV: ik hoop dat je vandaag eindelijk gebeld bent. Vreselijk dat alles altijd zo lang moet duren.
@ Tobbie:
@ Smallthings:
@ Anne:
@ Danae: heb je binnenkort nog vakantie of werk je gewoon door?
Ik heb toch nog maar een e-mail gestuurd naar daar waar ik in juni al gesolliciteerd heb en ook op gesprek mocht komen. Thuis zitten is echt funest voor mij. Dan zit ik zo in een dip. Ik werk nu nog 3 ochtenden maar ik vrees dat ik in september echt weg moet. M'n baan hangt echt aan een zijden koordje of hoe zeg je dat?
Afwachten maar weer.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 7 augustus 2019 om 23:21
De avond met LV was fijn. Vertrouwd. We hebben een heel stuk gelopen, fijn gepraat, lol gehad. En ik heb durven vragen of ze uit zichzelf wat contact wel houden, dat ik het nu niet kan, maar het wel heel hard nodig heb. POH is ook op vakantie, dus dat heb ik niet zo heel veel aan.
Ben benieuwd wat de reactie is Diva! Ik kan ook niet tegen thuiszitten inderdaad.
EV hebben ze nu wel teruggebeld?
Ben benieuwd wat de reactie is Diva! Ik kan ook niet tegen thuiszitten inderdaad.
EV hebben ze nu wel teruggebeld?
Forever is a hell of a long time
vrijdag 9 augustus 2019 om 15:08
Oh, dat doe je goed, Selune, durven vragen. En fijn dat je zo'n goede avond met haar had. Hoe gaat het nu met je?
Ja, ze hebben teruggebeld: ik kom niet in aanmerking voor deze intensieve traumatherapie. Voor de problematiek die ik heb is dit niet de geschikte hulp, vinden ze. Gezien de huidige klachten is er sprake van vroegkinderlijk trauma en onveilige hechting, daarom nu vooral cluster C persoonlijkheidsproblematiek. Advies: behandeling zoeken in mijn eigen woonplaats/regio (nou ja, in de regio zaten zij ook!). Via huisarts en POH.
Ik was teleurgesteld dat ze geen gericht advies gaven welke therapie of behandeling dan wél passend en helpend zou zijn. Vriend heeft al op internet zitten zoeken en ik denk erover om mijn eerste therapeute om advies te vragen. Of misschien moet ik er maar gewoon mee leren leven..
Ja, ze hebben teruggebeld: ik kom niet in aanmerking voor deze intensieve traumatherapie. Voor de problematiek die ik heb is dit niet de geschikte hulp, vinden ze. Gezien de huidige klachten is er sprake van vroegkinderlijk trauma en onveilige hechting, daarom nu vooral cluster C persoonlijkheidsproblematiek. Advies: behandeling zoeken in mijn eigen woonplaats/regio (nou ja, in de regio zaten zij ook!). Via huisarts en POH.
Ik was teleurgesteld dat ze geen gericht advies gaven welke therapie of behandeling dan wél passend en helpend zou zijn. Vriend heeft al op internet zitten zoeken en ik denk erover om mijn eerste therapeute om advies te vragen. Of misschien moet ik er maar gewoon mee leren leven..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 9 augustus 2019 om 17:38
@EV: wat rot.. Ik had je een ander bericht gegund.
Toch een ietsje: je schrijft: misschien moet ik er maar mee leren leven. Volgens mij is therapie er vaak op gericht ergens mee te leren leven. Met als bijkomend positief effect dat je daardoor anders met dingen om gaat, waardoor ze verminderen en/of verdwijnen. Dat is misschien iets wat je dus wel zou kunnen bereiken met hulp van iemand. Niet met hulp van hen, dat is duidelijk, maar er is altijd een weg.
@Selune: heb je zelf in de gaten hoe je een aantal dingen anders doet dan eerst? Je deelt concreter, je laat zien dat je er bent. Ik weet niet zeker of dit oke is voor je om te horen, zo niet, dan haal ik het even weg. Weet dat ik het dapper vind, en ook heel fijn en zo.
@Anne2018: wat ST schrijft. Niks moet, mag wel. En houd jezelf voor dat dat wat je niet schaadt, misschien een kans is omdat het zou kunnen helpen. En daarmee dus wellicht het proberen waard is.
@Knuff: dit dus... Zoveel gemis, dat heeft bovenal veel liefde en aandacht nodig. Soms in de vorm van een knuffel, soms in de vorm van humor, en soms door alleen maar even er te mogen zijn.
Raak..
@Hanke: zorgvuldig, zorgzaam, knap, moedig..
@Snow:
@Diva: 5 dagen valt mee, goed gedaan! En weet je: als je een plek bezet zou houden voor iemand die het ontzettend ongelofelijk veel harder nodig heeft dan jij, dan staat diegene al op de urgentielijst en is die sowieso eerder aan de beurt dan jij.
@ST:
@Uggs: hoe is het met je?
Ik had je een ander bericht gegund.Toch een ietsje: je schrijft: misschien moet ik er maar mee leren leven. Volgens mij is therapie er vaak op gericht ergens mee te leren leven. Met als bijkomend positief effect dat je daardoor anders met dingen om gaat, waardoor ze verminderen en/of verdwijnen. Dat is misschien iets wat je dus wel zou kunnen bereiken met hulp van iemand. Niet met hulp van hen, dat is duidelijk, maar er is altijd een weg.
@Selune: heb je zelf in de gaten hoe je een aantal dingen anders doet dan eerst? Je deelt concreter, je laat zien dat je er bent. Ik weet niet zeker of dit oke is voor je om te horen, zo niet, dan haal ik het even weg. Weet dat ik het dapper vind, en ook heel fijn en zo.
@Anne2018: wat ST schrijft. Niks moet, mag wel. En houd jezelf voor dat dat wat je niet schaadt, misschien een kans is omdat het zou kunnen helpen. En daarmee dus wellicht het proberen waard is.
@Knuff: dit dus... Zoveel gemis, dat heeft bovenal veel liefde en aandacht nodig. Soms in de vorm van een knuffel, soms in de vorm van humor, en soms door alleen maar even er te mogen zijn.
Raak..
@Hanke: zorgvuldig, zorgzaam, knap, moedig..
@Snow:
@Diva: 5 dagen valt mee, goed gedaan! En weet je: als je een plek bezet zou houden voor iemand die het ontzettend ongelofelijk veel harder nodig heeft dan jij, dan staat diegene al op de urgentielijst en is die sowieso eerder aan de beurt dan jij.
@ST:
@Uggs: hoe is het met je?
vrijdag 9 augustus 2019 om 18:41
EV wat naar dat ze je dan niet duidelijk aangeven waar je wel terecht kunt. Ik kan me je teleurstelling goed voorstellen.
Dank je Sophie. Ik probeer opener te zijn. Moelijk.
Ik heb mezelf gisteren opgegeven voor een soort praatgroep met lotgenoten. Heel laagdrempelig, je geeft je per bijeenkomst op. Geen idee of ik hier iets mee kan, maar ik wil het wel een keer proberen.
allemaal
Dank je Sophie. Ik probeer opener te zijn. Moelijk.
Ik heb mezelf gisteren opgegeven voor een soort praatgroep met lotgenoten. Heel laagdrempelig, je geeft je per bijeenkomst op. Geen idee of ik hier iets mee kan, maar ik wil het wel een keer proberen.
allemaal
Forever is a hell of a long time
dinsdag 13 augustus 2019 om 21:29
@Selune, wat gaaf! Ik kan me voorstellen dat hoewel het laagdrempelig is van opzet, het toch een flinke stap voor je is. Vind ik dapper. Heel dapper.
@Snow: jij bent ook lief. Op goede dagen en ook op minder goede dagen. Fijn dat je vandaag een goede dag had. Er gaan er meer volgen. Veel meer.
@EV: hoe is t nu?
Voor de voorraad:
@Snow: jij bent ook lief. Op goede dagen en ook op minder goede dagen. Fijn dat je vandaag een goede dag had. Er gaan er meer volgen. Veel meer.
@EV: hoe is t nu?
Voor de voorraad:
woensdag 14 augustus 2019 om 16:55
Fijn, een goede dag, Snow. Ik wens je er nog heel veel meer toe!
Selune, wanneer ga je voor het eerst? Succes, ik hoop dat je er veel aan gaat hebben. Fijn dat je gewoon per keer kunt kijken of je ermee door wilt.
Sofie, hier op het moment blij omdat het tussen vriend en mij steeds beter begint te voelen. Even het therapie-gedoe en -zoeken op een laag pitje en wachten tot de vakanties voorbij zijn, dan ga ik wel eens bellen met de POH. Ik denk dat ik met haar de bevindingen ga bespreken en kijken wat zij ervan zegt.
Voor iedereen veel liefs en knuffels.
Selune, wanneer ga je voor het eerst? Succes, ik hoop dat je er veel aan gaat hebben. Fijn dat je gewoon per keer kunt kijken of je ermee door wilt.
Sofie, hier op het moment blij omdat het tussen vriend en mij steeds beter begint te voelen. Even het therapie-gedoe en -zoeken op een laag pitje en wachten tot de vakanties voorbij zijn, dan ga ik wel eens bellen met de POH. Ik denk dat ik met haar de bevindingen ga bespreken en kijken wat zij ervan zegt.
Voor iedereen veel liefs en knuffels.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 14 augustus 2019 om 19:30
@Snow: fijn dat je een goede dag had.
@ Selune: goed dat je dat gaat uitproberen en fijn dat het zo laagdrempelig is.
Ik hoop dat het jou gaat helpen.
Ik heb volgende week een sollicitatiegesprek (daar waar ik toch nog maar achteraan gemaild heb, heb daar al bijna 2 maanden geleden gesolliciteerd). Ik ben wel benieuwd of er wat uitkomt. Ondanks dat het niet helemaal perfect is vanwege avond- en weekendwerk, hoop ik het toch wel, want thuis zitten is echt helemaal niet goed voor mij. Het zijn nu 'maar' twee dagen door de week, maar man treft 's avonds echt een depri iemand aan en dat is echt niet fijn. En als ze op het werk echt vervelend gaan doen, kan ik dan tenminste zelf ontslag nemen.
Knuffels voor iedereen 
@ Selune: goed dat je dat gaat uitproberen en fijn dat het zo laagdrempelig is.
Ik hoop dat het jou gaat helpen.
Ik heb volgende week een sollicitatiegesprek (daar waar ik toch nog maar achteraan gemaild heb, heb daar al bijna 2 maanden geleden gesolliciteerd). Ik ben wel benieuwd of er wat uitkomt. Ondanks dat het niet helemaal perfect is vanwege avond- en weekendwerk, hoop ik het toch wel, want thuis zitten is echt helemaal niet goed voor mij. Het zijn nu 'maar' twee dagen door de week, maar man treft 's avonds echt een depri iemand aan en dat is echt niet fijn. En als ze op het werk echt vervelend gaan doen, kan ik dan tenminste zelf ontslag nemen.
Knuffels voor iedereen
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 20 augustus 2019 om 19:18
Hoe gaat het met jullie?
Met mij gaat het weer even wat minder, zo weinig energie.
Ik heb volgens mij helemaal geen stress, dus daar kan het niet van zijn.
Als dit zo blijft, ga ik maar weer naar de huisarts. Stom gedoe!
Voor de voorraad:
Met mij gaat het weer even wat minder, zo weinig energie.
Ik heb volgens mij helemaal geen stress, dus daar kan het niet van zijn.
Als dit zo blijft, ga ik maar weer naar de huisarts. Stom gedoe!
Voor de voorraad:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 20 augustus 2019 om 21:32
@Diva: rot dat je je zo vermoeid voelt. Je conclusie dat het niet van stress kunt komen, omdat je nu geen stress ervaart, is misschien een beetje kort door de bocht. Vermoeidheid bouwt zich op, het is niet zo dat je nu stress ervaart en dan direct moe bent. Sterker nog, vaak komt vermoeidheid er pas uit ná een periode van stress.
Wat verder nog in me opkomt, na wat je eerder hebt geschreven over een mogelijke diagnose, is dat je misschien wel vermoeid bent door het verwerken van heel veel prikkels in een korte tijd.
Waarmee ik niet wil zeggen dat je het huisartsbezoek over moet slaan, dat kan ik niet inschatten.
Wat ik wel wil zeggen is: wals niet zo snel over de factor stress-verwerking heen, erken dat dit energie kost.
Wanneer heb je het sollicitatiegesprek?
@Selune: Hoe is het? Ben je al naar een bijeenkomst geweest?
@Snow:
@Knuff:
@Hanke: nee, het is nog geen september. Hoe is het met je?
@ST, Tobbie, EV, Dana, Uggs en iedereen die ik nu niet noem, maar die wel een , , ik hoop dat het jullie goed gaat!
Wat verder nog in me opkomt, na wat je eerder hebt geschreven over een mogelijke diagnose, is dat je misschien wel vermoeid bent door het verwerken van heel veel prikkels in een korte tijd.
Waarmee ik niet wil zeggen dat je het huisartsbezoek over moet slaan, dat kan ik niet inschatten.
Wat ik wel wil zeggen is: wals niet zo snel over de factor stress-verwerking heen, erken dat dit energie kost.
Wanneer heb je het sollicitatiegesprek?
@Selune:
Hoe is het? Ben je al naar een bijeenkomst geweest?@Snow:
@Knuff:
@Hanke: nee, het is nog geen september. Hoe is het met je?
@ST, Tobbie, EV, Dana, Uggs en iedereen die ik nu niet noem, maar die wel een
, , ik hoop dat het jullie goed gaat!
woensdag 21 augustus 2019 om 07:30
@ST: het is wat je schrijft, dat heb je in ieder geval nog heel goed op een rijtje: mixed feelings. Al die verschillende dingen die hierdoor opgeroepen worden, geven jou geweldige informatie over wat er in je speelt.
Ik herken het, heb dit zelf eerder ervaren. Ik weet niet of het hetzelfde was als bij jou, bij mij was het toen een warboel van verschillende delen Sofie. Er kwamen stukjes boven die zich verlaten en eenzaam voelden, zich bevestigd voelden in de gedachte dat je dingen beter zonder hulp kunt doen (want dan word je ook niet in de steek gelaten), en ook stukjes die juist streng waren naar mijzelf toe (dat het normaal is dat mensen stoppen met hun werk of ander werk gaan doen, dat ik daar niet zo moeilijk over moest doen). En ook stukjes die ervan schrokken hoezeer ik gehecht was geraakt aan deze psych. En stukjes die zich er mega voor schaamden.
Met als overlap van al deze delen dat ik me ongelofelijk angstig voelde of ik het hele proces van 'beter worden' wel zou kunnen, zonder dat zij me daarbij begeleidde.
Ik heb geluisterd, heel geduldig, naar al die delen van mezelf. En geleerd, toen, want daar was ik nog niet zo goed in, om mezelf gerust te stellen. Niet als in: het komt allemaal wel goed, maar meer in: alles wat dit oproept, mag er zijn. Het is er nou eenmaal. Om vervolgens (onder begeleiding) in te zoomen op die angst en te kijken wat ik nodig had om meer vertrouwen te krijgen in dat ik het proces wel zou kunnen doorlopen. Zonder haar.
Ik weet niet, misschien heb je iets aan mijn verhaal. Ik haal het later weer weg.
Ik stuur je ook een en het ODS-teken. En nog een
Ik herken het, heb dit zelf eerder ervaren. Ik weet niet of het hetzelfde was als bij jou, bij mij was het toen een warboel van verschillende delen Sofie. Er kwamen stukjes boven die zich verlaten en eenzaam voelden, zich bevestigd voelden in de gedachte dat je dingen beter zonder hulp kunt doen (want dan word je ook niet in de steek gelaten), en ook stukjes die juist streng waren naar mijzelf toe (dat het normaal is dat mensen stoppen met hun werk of ander werk gaan doen, dat ik daar niet zo moeilijk over moest doen). En ook stukjes die ervan schrokken hoezeer ik gehecht was geraakt aan deze psych. En stukjes die zich er mega voor schaamden.
Met als overlap van al deze delen dat ik me ongelofelijk angstig voelde of ik het hele proces van 'beter worden' wel zou kunnen, zonder dat zij me daarbij begeleidde.
Ik heb geluisterd, heel geduldig, naar al die delen van mezelf. En geleerd, toen, want daar was ik nog niet zo goed in, om mezelf gerust te stellen. Niet als in: het komt allemaal wel goed, maar meer in: alles wat dit oproept, mag er zijn. Het is er nou eenmaal. Om vervolgens (onder begeleiding) in te zoomen op die angst en te kijken wat ik nodig had om meer vertrouwen te krijgen in dat ik het proces wel zou kunnen doorlopen. Zonder haar.
Ik weet niet, misschien heb je iets aan mijn verhaal. Ik haal het later weer weg.
Ik stuur je ook een
en het ODS-teken. En nog een
