Paniek door de herbelevingen - deel VII

Sfeervolle kerstdagen vanuit hier, met kat op schoot die uitgeraasd is na heel veel spelen en aan planten zitten wat hij niet mag van mij. Liefs!

Klinkt fijn, EV.

Klinkt als een heerlijke kerst, EV!

Snow, ik werd heel vrolijk van je laatste update!

Goede dagen allemaal!

Hoi!
Ik heb dit topic al een paar keer geopend, stukjes gelezen, getwijfeld of ik zou reageren... "pas" ik hier wel? Ik herken veel van wat er geschreven word, dus ik denk het wel.

Dus zonder even al te veel te schrijven nu; Hoi, ik ben Estrellas2, het gaat even niet zo lekker, ik zou graag meelezen en zeer waarschijnlijk ook meeschrijven.

Hoi Estrellas, ik heb wel eens wat van je gelezen op het forum en denk dat je (op z'n minst) raakvlakken hebt met dit topic, dus voel je welkom. Meelezen mag altijd, meeschrijven wordt ook zeker gewaardeerd

Hey Estrellas zag je topics van de laatste weken. Welkom!

Herkenning hier qua onkalm hoofd tov eten. Gelukkig is het bij mij inmiddels een stuk rustiger. Merk ik ook deze kerstdag. Al is dwangmatig gedrag mij niet vreemd. Noem mezelf niet voor niks dwangmatig eter.

En dan bedoel ik niet ocd gedrag maar dat er zodra er onrust is, ik schiet in controle gedrag. Van emoties willen plannen, relaties willen overzien, me storten in het anderen helpen, of klusjes die meteen heel uitgebreid worden. Zelfs de afwas werd een wedstrijdje met mezelf (die ik uiteraard verloor). En obsessen over eten is natuurlijk de eerste afslag die ik wil nemen.

Fijne kerst allemaal met alle liefde, pijn en gemis die erbij hoort. Het wrange verschil met vroeger.

Snow wat leuk om te lezen!
Knuff, het raakt wat je schrijft over nu en toen en jullie lieve kindje op komst.

En Dana, 3 mooie hoofdletters die terug is, Small, EV en natuurlijk Sofie en en en ik kan niet op de naam komen maar die les geeft en intake doet dappere dodo... ik denk aan je!

------
Mijn oude peut heb ik gedag gezegd vorige week en ik voel opluchting. Niet meer mezelf dwingen tot iets wat ik niet kan.

Nieuwe peut laat ik nu al alle hoeken van de kamer zien, figuurlijk. Aan de ene kant stuiteren alle flinters daar rond en tegelijk is er veel rem op vertellen en openheid geven.

Wil ik zelfredzaam overkomen en hup door! zoals ik 20 jr terug geleerd heb en 'ik kan dat wel effe' uitstralen/ verkopen.... tegelijk wordt mijn lijf gekaapt door oude stukjes (au!) en wil iets in mij dat nieuwe peut 't allemaal even oplost want 'weet het ook niet meer, dat wat ik geprobeerd heb werkt niet of niet voldoende'. Probeer ik met mijn chaos weer alles te bepalen.

Gelukkig komt 't allemaal op tafel en kan ik er met peut over meta-communiceren. Ik zie het me doen.
Merk ik dat ik zoveel heb aan mijn zelfhulpgedoe ervaringen.

In het dagelijks leven mag ik het nog steeds klein houden en dat is vaak ruk. Heb ik veel overlast gehad de laatste tijd wat betreft klussen om het huis en werklui belachelijk dicht op me. Kan geen bouwradio meer horen, wat een pokkedingen...zeker op 40 cm van me met alleen enkel glas ertussen. Ik merk hoe zeer dat energie bij me wegtrekt.

En hoezeer ik van deze dagen met rust en stilte geniet.

Dikke knuffel en fijne dagen voor iedereen

Enne welkom estrellas2, voel je welkom en thuis

@tobbert, dank je voor je welkom en ja... zeker raakvlakken. Ik had ze liever niet, maar ik weet ook uit ervaring hoe fijn een forum en bepaalde topics kunnen zijn. Vandaar toch maar een post hier

@hanke321, dank voor je welkom!
Dwangmatige eter, ik kan hem voor mezelf daar niet meer onder wegschuiven. Als ik verandering wil, en dat wil ik maar vind ik doodeng, dan zal ik echt moeten zeggen dat ik een eetstoornis heb. Dat opschrijven zou ik gelijk al willen bagatelliseren. Maar als een vriendin mij met mijn verhaal qua eten zou komen, dan zou ik met haar hulp gaan zoeken. Zo eerlijk moet ik nu wel naar mezelf gaan zijn.
En ik wéét ook dat het er nu niet voor niets zo heftig is, mijn eetprobleem en de paniek.
Fijn te lezen dat het bij jou qua dat nu een stuk rustiger is.
Geniet morgen nog even van de rust en stilte.
(Heb te weinig van je gelezen om op het andere stuk in te gaan)

@selune, jij ook hier....
Snap ik ook wel.... wens je nog een mooie 2e kerstdag, hoop voor je dat je een rustige kerst hebt.

Wat een mooie berichten lees ik weer hier!

@Dana: ik lees je ook altijd graag, je bent genoeg, meer dan genoeg zelfs.

@EV: heerlijk he, katten! Ik zou niet weten wat ik zonder mijn jongens zou moeten. Die onvoorwaardelijke liefde, knuffels van ze die ik zonder moeite kan ontvangen.

@Estrella: Welkom! Fijn dat je dit topic hebt gevonden. Eetproblemen zijn mij ook niet vreemd, al heb ik het goed onder controle op het moment. De dag voor kerst wel een metabole screening gehad waarbij ik ook gewogen word en mijn buikomvang wordt opgenomen. Daarnaast een vragenlijst over wat ik eet, hoe ik beweeg, ziektes in de familie etc. Ik zit op een goed gewicht, weet dat ik fysiek gezond ben. Maar niks wat ik doe voelt goed genoeg, en zo'n screening is dan even moeilijk. Op zo'n dag loop ik er weer wat vast in, maar ben blij dat ik het naast me neer heb kunnen leggen zo met de kerst.

@Hanke: die gedachte over dat peut het allemaal op moet lossen omdat je het zelf ook niet meer weet komt hard binnen bij me. Erg herkenbaar. Ook al is het misschien nu wat chaos vanbinnen, als ik het zo lees kun je wel in stukjes laten zien wat er speelt, en achteraf de chaos wel wat relativeren. Vind het erg knap van je!

@Diva: lukt het om in de kerstdagen nog een momentje rust voor jezelf te vinden?



Ik word een beetje bang van mezelf de laatste tijd. Het gaat eigenlijk heel goed, maar ik vertrouw het niet. De omslag is gekomen met het aanbod van een nieuwe baan vorige week. Ik onderneem van alles, houd mijn huishouden bij, ga meer werken, maak allerlei to do lijstjes, zat gisteren bij de familiebijeenkomst met iedereen te kletsen, ben hartstikke speels in de omgang met mijn man en heb zin in seks (wat bij mij nogal een ding is). Ik heb aangegeven dat ik interesse heb in de baan en ga erover in gesprek. Ik kan mijn gedachten nauwelijks stoppen en kan uren fantaseren over een onrealistische toekomst die nooit gaat gebeuren.
Ik ben gaan shoppen, heb een oogmeting gedaan voor het geval dat ik een bril nodig heb terwijl ik geen klachten heb en sta op het punt een stofzuiger van 600 euro te kopen.
Daarnaast gek genoeg wel een drang naar automutilatie. Ik schaam me om het toe te geven.. normaal was het een copingsmechanisme als ik overspoeld werd door emoties, het lijkt nu net of ik het wil doen voor 'de kick'. Ik kan me ook niet goed bedenken waarom niet , maar ik wil mijn man geen pijn doen dus ik doe het niet.

Ik voel me goed maar vertrouw het niet. Maak ik nu niet ineens te veel keuzes? Hoe kan ik nu ineens 'zo zijn' terwijl een week geleden ik nog depressief was en geen toekomst zag? Ik heb dit eerder meegemaakt en daarna kwam een grote crash. Volgens peuten is dit voor mij balans kwijt zijn, emoties weg en doorschieten in doen, ondernemen, oppakken.

Het is eng omdat ik het gevoel heb niet helemaal de controle te hebben, tegelijkertijd wil ik niet terug naar depressie, wil ik dit zo lang mogelijk vasthouden en hopen dat de crash niet meer komt. Want misschien is dat niet zo? Misschien gaat het echt beter? Ben ik aan het doemdenken, kan ik gewoon niet geloven dat ik me goed voel of klopt er echt iets niet? Ik wil geloven dat deze keer het een stijgende lijn blijft. Of een piek blijft.

Beide peuten zijn nu op vakantie. Ik heb wel gesprekken met een andere spv'er. Volgende week donderdag. Dit aangezien het twee keer fout is gegaan als peut vakantie had. We komen er niet uit of het toeval is of niet, maar voor de zekerheid dus vervanging, en dat is fijn. Ik denk dat ik dit stukje ook op de mail ga zetten, want als iemand het me nu vraagt antwoord ik gewoon dat het lekker gaat en denk ik zelf ook niet verder.

Anyways, ik kan zo wel echt genieten van de kerstdagen en dat is fijn. Lieverds, hoop dat jullie er ook van kunnen genieten!

@ Green: lief dat je naar mij vraagt! Ik had een vrij rustige kerst, doordat we de dagen dat we naar familie gingen eens omgewisseld hadden. 1e kerstdag alleen 's middags en 's avonds weggeweest (in de buurt) en 2e kerstdag pas eind van de ochtend vertrokken naar de andere ouders. Hierdoor leek er meer ruimte in een dag te zitten en voelde het veel fijner.

Ik herken trouwens wat je in je laatste post zegt. Ik heb soms ook van die momenten dat ik denk dat ik de hele wereld aankan en heel actief word en dus heel veel ga plannen en doen. Totdat ik mezelf weer keihard tegen kom en het allemaal teveel blijkt. Raar is dat.

@ Dana: ik heb je weggehaalde post niet gelezen, maar uit de reacties erop blijkt dat je er iets had ingezet over een 'koud hart.' Net als de andere posters vind ik dat jij juist heel betrokken bent hier in het topic. Je vraagt vaak aan anderen hoe het gaat en je gaat in op wat iemand typt. Dus ik vind jou helemaal niet iemand met een koud hart. Ik vind je eerder een heel warm en betrokken iemand die het beste met iedereen voor heeft (en juist dit laatste kan jouw valkuil zijn).

Ja, dat familieweekend was behoorlijk heftig. Ik heb er normaal niet zoveel last van en heb een goede band met iedereen, maar de setting was niet goed deze keer en alle verschillen tussen vooral mijn zus & schoonzus en mijzelf kwamen heel erg tot uiting, waardoor de negatieve gedachten kwamen. Heb het er nog met de psych over gehad. Ik vertelde het aan haar vrij emotieloos wat ze best raar vond, juist omdat ik hele helftige dingen zei over hoe ik soms denk. Heel af en toe kwam er een beetje emotie 'omhoog' maar dat was ook snel weer weg (gelukkig). Ik wil daar niet zitten huilen... (ben heel slecht in buitenshuis emoties tonen).

@ Snow: wat fijn dat je je nu een stuk beter voelt. Helpt ook wel dat je nu je eigen huisje hebt denk ik! Het is je ook echt gegund!

Mijn eerste week vakantie zit er alweer bijna op. Afgelopen maandag heb ik nog gewerkt en a.s. donderdag of vrijdag ga ik misschien ook nog even werken. Ik zie op tegen weer gaan werken in januari. Ik wil zo graag daar weg, maar ik vind niks nieuws. Vandaag weer een afwijzing gehad. Niet omdat ik niet goed zou zijn, maar omdat ze veel goede reacties hadden gekregen op de vacature en dus konden kiezen. Zo jammer, er sluit al zo weinig aan bij mijn profiel.

Ik heb zin in iets leuks, ergens ver weg op vakantie gaan om eens even helemaal weg te gaan uit deze situatie. Mezelf te resetten zeg maar. Maar man wil niet mee en alleen zie ik het ook niet zo zitten en de kosten zijn misschien ook nog een ding. Hoewel het denk ik wel goed voor mezelf zou zijn en dan heb ik ook iets leuks om naar uit te kijken. Ik ga er nog eens goed over nadenken. Ik weet ook al waar en wanneer (alleen niet met wie )

Knuffels voor iedereen, ook voor de nieuwe schrijfsters!

Heel veel liefs even aan iedereen hier, en een warm welkom aan Estrellas. Goed dat je hier ook aanschuift. Ik hoop dat je je hier thuisvoelt.

@greenlady, Dana, I_D, EV, dank voor jullie welkom.

@greenlady, fijn dat het eten bij jou rustig gaat, en dar soort screenings met wegen en meten, vragenlijsten over eten... de horror! Ik moest laatst wegen bij de huisarts, dat vond ik al heel lastig.
Wat een mooie positieve ondernemende dagen heb je gehad! Hoop dat je dat vol kan houden ondanks je peuten nu op vakantie zijn.

@dana, nog wat kunnen ontspannen en slapen na je theetje? Je berichtje was laat

@I_D dat weg gaan, op vakantie, resetten, dat zou mij ook zo fijn lijken!
Maar ik weet uit eravaring dat het ook heel confronterend kan zijn, zeker als je alleen bent. Dat moet je wel incalculeren en aan denken te kunnen. Ik had dat even niet aan zien komen.... zat ik daar 9000 km verderop alleen maar te huilen en me rot te voelen.

@EV ... ik dacht hier wel een beetje te passen momenteel :-s

.

De beste wensen voor iedereen voor 2020!

Gelukkig nieuwjaar, allemaal! Ik hoop dat jullie een beter jaar zullen hebben dan afgelopen jaar (jaren).

Veel liefs voor jullie allemaal voor 2020!

Small, hopelijk toch een veilige jaarwisseling gehad, onder het dekentje.

Een gelukkig, gezond, evenwichtig, liefdevol en speels 2020 voor iedereen hier!

Ik wens ook iedereen een gelukkig en gezond nieuwjaar!

Gelukkig Nieuwjaar, lieve mensen in dit topic!

Gelukkig nieuwjaar allemaal

Ik wens iedereen hier een gezond, liefdevol en zorgeloos 2020

De vakantie zit er weer op en ik heb eigenlijk niet echt iets gedaan: ja. veel geslapen, kerst gevierd met familie, series gekeken op Netflix en veel gewandeld met man. Die zegt ook dat ik toch ook vakantie had en dus niet veel andere dingen hoefde te doen en strict genomen klopt dat wel, maar buiten de vakanties kom ik voor mijn gevoel aan heel veel dingen niet toe en denk ik altijd 'had ik maar vakantie' en dan heb ik vakantie en doe ik ze ook niet. Ook dingen die ik wél echt had moeten doen, zijn nu nog maar half gedaan en daar voel ik me dan slecht over.

Ik zie heel erg tegen morgen op, doordat ik geen voorbereiding heb en daarbij 'er' morgen weer voor 100% induik. Eerst wilde ik afgelopen vrijdag nog even gaan werken, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, omdat ik die uren al lang en breed gemaakt heb en ik kan al nergens compenseren. Maarja, nu ligt er dus niks klaar en dat is ook geen fijn gevoel en zorgt voor stress.

Knuffels voor wie maar wil