Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 8 december 2020 om 15:50
Wat goed om te horen Lavenders. Voelt Januari snel voor jou, of vind je het lastig nog even te moeten wachten?
Ik praat soms met iemand van de kerk, ongeveer eens in de maand. Sinds het begin van Corona. We hadden afgesproken dat we het deze keer over oma zouden hebben. Zij is dit jaar overleden. Ik had wat familiefoto's meegenomen.
Eerst hadden we het nog over moeders verjaardag en het feit dat ik bij zulke familiedingen nogal ondersneeuw vgl bepaalde andere familie. Dit is nu al een aantal jaar zo en zeker sinds de introductie van sommige aanhang. (wat niet per se aan de aanhang zelf ligt). Het was echt heel verhelderend om dat te bespreken, omdat het gevoel dat ik heb na zo'n familiebijeenkomst eigenlijk doorsuddert op de andere dagen. Dat ik niet gezien en niet gehoord word.
Foto's van oma gekeken en het was grappig hoe E. als buitenstaander naar de familiefoto's keek. Eén foto van opa en oma vond ze heel mooi en ik had dat eerder nooit zo gezien. Ik heb meteen een lijstje gekocht en de foto een plekje gegeven.
Ze had goede adviezen, ik ga er over nadenken.
Ik praat soms met iemand van de kerk, ongeveer eens in de maand. Sinds het begin van Corona. We hadden afgesproken dat we het deze keer over oma zouden hebben. Zij is dit jaar overleden. Ik had wat familiefoto's meegenomen.
Eerst hadden we het nog over moeders verjaardag en het feit dat ik bij zulke familiedingen nogal ondersneeuw vgl bepaalde andere familie. Dit is nu al een aantal jaar zo en zeker sinds de introductie van sommige aanhang. (wat niet per se aan de aanhang zelf ligt). Het was echt heel verhelderend om dat te bespreken, omdat het gevoel dat ik heb na zo'n familiebijeenkomst eigenlijk doorsuddert op de andere dagen. Dat ik niet gezien en niet gehoord word.
Foto's van oma gekeken en het was grappig hoe E. als buitenstaander naar de familiefoto's keek. Eén foto van opa en oma vond ze heel mooi en ik had dat eerder nooit zo gezien. Ik heb meteen een lijstje gekocht en de foto een plekje gegeven.
Ze had goede adviezen, ik ga er over nadenken.
Je kunt méér.
woensdag 9 december 2020 om 00:05
@ Moon: jammer dat je bij je broer niet echt je verhaal kwijt kon doordat je schoonzus er tussendoor kwam fietsen. Kun je normaal wel goed met je broer praten over dat soort dingen?
Fijn dat je ook bij die andere persoon je verhaal kwijt kan. Ik herken trouwens wat je zegt over ondersneeuwen bij familie door andere familieleden en bepaalde aanhang. Dit is bij mij ook een issue. Ik hou ook niet meer zo van bijeenkomsten waar iedereen bij elkaar is. Gelukkig komen die ook niet vaak voor omdat mijn broer in het buitenland woont. Maar het is toch nog wel 1 à 2 keer per jaar.
De stress van het weekend is inmiddels weg. Die had met de planning van het klussen te maken, maar dat is inmiddels opgelost. Heeft ons wel het hele weekend gekost, wat we achteraf ook jammer vinden, want we hadden ook iets leuks kunnen gaan doen. Het was ons eerste weekend sinds de verhuizing dat er niemand langs kwam.
Toch voel ik dat ik toch nog stress heb en ik weet nu niet goed waarvan. Ik denk onrust omdat er toch nog veel zaken geregeld en besloten moeten worden. Een familielid (aan mans zijde) die in het ziekenhuis is opgenomen, waardoor we (of nu met corona in ieder geval man) ook regelmatig naar het ziekenhuis zullen moeten. Geen corona overigens maar wel ernstig. Ik heb niet eens zozeer daarover stress maar het zorgt voor verstoring van de routine thuis, voorzover die er is. Man die morgen vroeg naar zijn werk gaat en morgenavond laat weer eens terugkomt. En zo blijft het de komende dagen waarschijnlijk. We wonen nu ook verder weg dan eerst, blijft wel goed te doen, maar toch.
En ik ga ook nog een mini-loopbaantraject doen, waarvan ik dacht dat het pas in januari zou zijn, maar dat waarschijnlijk deze week al begint. Omdat ik toch iets moet, al is het maar oriënteren op een ander werkveld waar wel werk is...
Fijn dat je ook bij die andere persoon je verhaal kwijt kan. Ik herken trouwens wat je zegt over ondersneeuwen bij familie door andere familieleden en bepaalde aanhang. Dit is bij mij ook een issue. Ik hou ook niet meer zo van bijeenkomsten waar iedereen bij elkaar is. Gelukkig komen die ook niet vaak voor omdat mijn broer in het buitenland woont. Maar het is toch nog wel 1 à 2 keer per jaar.
De stress van het weekend is inmiddels weg. Die had met de planning van het klussen te maken, maar dat is inmiddels opgelost. Heeft ons wel het hele weekend gekost, wat we achteraf ook jammer vinden, want we hadden ook iets leuks kunnen gaan doen. Het was ons eerste weekend sinds de verhuizing dat er niemand langs kwam.
Toch voel ik dat ik toch nog stress heb en ik weet nu niet goed waarvan. Ik denk onrust omdat er toch nog veel zaken geregeld en besloten moeten worden. Een familielid (aan mans zijde) die in het ziekenhuis is opgenomen, waardoor we (of nu met corona in ieder geval man) ook regelmatig naar het ziekenhuis zullen moeten. Geen corona overigens maar wel ernstig. Ik heb niet eens zozeer daarover stress maar het zorgt voor verstoring van de routine thuis, voorzover die er is. Man die morgen vroeg naar zijn werk gaat en morgenavond laat weer eens terugkomt. En zo blijft het de komende dagen waarschijnlijk. We wonen nu ook verder weg dan eerst, blijft wel goed te doen, maar toch.
En ik ga ook nog een mini-loopbaantraject doen, waarvan ik dacht dat het pas in januari zou zijn, maar dat waarschijnlijk deze week al begint. Omdat ik toch iets moet, al is het maar oriënteren op een ander werkveld waar wel werk is...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 9 december 2020 om 18:24
Imaginary, ik kan me voorstellen dat die dingen bij elkaar wel wat onrust geven. De ziekte van een bekende kun je natuurlijk ook niet voorspellen en plannen. Goed dat de stress van het weekend iig weg is.
Spannend zo'n traject. Heb je het gevoel er klaar voor te zijn nu, ondanks de verhuizing?
Ja normaal kan ik met broer wel praten over dit soort dingen. Ik heb zelfs in juni met hem én zijn vriendin heel lang over het trauma gepraat. Heel veel verteld. Maar dat was meer een gepland bezoek en nu was zijn vriendin misschien vergeten dat ik kwam. Iig zij kwam thuis met haar eigen verhalen in haar eigen vibe (net gesport) en misschien had ze ook even niet door dat we een gevoelig gesprek hadden.
Met mijn broers 'los' kan ik eigenlijk best goed praten en ze hebben ook diepgang. Maar de gezamenlijke vieringen met mijn ouders (kerst, pasen, pinksteren, vaderdag, moederdag, trouwdag, verjaardag vader, verjaardag moeder) vind ik al een aantal jaar niet zo prettig meer. Een paar mensen zijn heel veel aan het woord en een paar heel weinig. En helaas gaat het de laatste jaren ook steeds meer over dure huizen, dure auto's, grote verbouwingen etc. Lijkt me prima dat iemand die aan het verbouwen is daar even over vertelt maar dat hoeft toch niet de hele avond.
Ik denk dat het vroeger al ontstaan is dat hoe drukker de rest werd, hoe stiller ik werd. Ik ging meestal s avonds naar vrienden en dat was mijn leven.
Nu met Corona hebben we reden om te spreiden maar ik zal dat hierna ook regelmatig doen. Denk dat het beter is om met iedereen 'los' contact te houden dan dat ik elke keer naar die vermoeiende etentjes ga.
Spannend zo'n traject. Heb je het gevoel er klaar voor te zijn nu, ondanks de verhuizing?
Ja normaal kan ik met broer wel praten over dit soort dingen. Ik heb zelfs in juni met hem én zijn vriendin heel lang over het trauma gepraat. Heel veel verteld. Maar dat was meer een gepland bezoek en nu was zijn vriendin misschien vergeten dat ik kwam. Iig zij kwam thuis met haar eigen verhalen in haar eigen vibe (net gesport) en misschien had ze ook even niet door dat we een gevoelig gesprek hadden.
Met mijn broers 'los' kan ik eigenlijk best goed praten en ze hebben ook diepgang. Maar de gezamenlijke vieringen met mijn ouders (kerst, pasen, pinksteren, vaderdag, moederdag, trouwdag, verjaardag vader, verjaardag moeder) vind ik al een aantal jaar niet zo prettig meer. Een paar mensen zijn heel veel aan het woord en een paar heel weinig. En helaas gaat het de laatste jaren ook steeds meer over dure huizen, dure auto's, grote verbouwingen etc. Lijkt me prima dat iemand die aan het verbouwen is daar even over vertelt maar dat hoeft toch niet de hele avond.
Ik denk dat het vroeger al ontstaan is dat hoe drukker de rest werd, hoe stiller ik werd. Ik ging meestal s avonds naar vrienden en dat was mijn leven.
Nu met Corona hebben we reden om te spreiden maar ik zal dat hierna ook regelmatig doen. Denk dat het beter is om met iedereen 'los' contact te houden dan dat ik elke keer naar die vermoeiende etentjes ga.
Je kunt méér.
donderdag 10 december 2020 om 11:37
@ Moon: heel herkenbaar wat je zegt over de familie-etentjes. Bij ons is de dynamiek veranderd sinds er een behoorlijk aanwezige schoonzus is bijgekomen waarmee we ook nog eens Engels moeten praten. Zij kan heel goed door één deur met mijn zus en andere broer en zij praten ook vooral over dingen waar man en ik niks mee hebben. Veel "status"- dingetjes inderdaad. Ik ben er dan wel, maar kan niet deelnemen aan het gesprek en als ik iets zeg, heb ik het idee dat zij wat ik zeg niet belangrijk vinden omdat zij er niet over mee kunnen praten. Bovendien vind ik het heel vermoeiend om steeds in een andere taal te moeten praten en doe ik dat ook niet de hele tijd.
Één op één vind ik net als jij veel fijner. Dan voel ik me wel gehoord en gezien (behalve bij die aanwezige schoonzus dan, daar moet ik nog iets mee maar we zien haar niet vaak en nu al helemaal niet (woont in het buitenland). Wij zien niemand heel vaak omdat iedereen door het hele land woont. Dus als we elkaar zien, is het vaak vanwege een feestdag ofzo.
Of ik klaar ben voor het loopbaan traject weet ik eigenlijk niet. Het is maar kort, drie gesprekken, en voor mij puur als oriënterend bedoeld. Wat is er met mijn profiel mogelijk in die sector. Kan sowieso geen kwaad om het daar eens met iemand over te hebben. Zo lang loopt mijn WW niet meer.
Zit wel een beetje met mijn belastbaarheid en de stress-klacht in mijn maag. De ene dag heb ik nergens last van en dan weer wel. Misschien toch nog eens een bezoekje aan de huisarts brengen, zodra we ons hebben ingeschreven hier.
Één op één vind ik net als jij veel fijner. Dan voel ik me wel gehoord en gezien (behalve bij die aanwezige schoonzus dan, daar moet ik nog iets mee maar we zien haar niet vaak en nu al helemaal niet (woont in het buitenland). Wij zien niemand heel vaak omdat iedereen door het hele land woont. Dus als we elkaar zien, is het vaak vanwege een feestdag ofzo.
Of ik klaar ben voor het loopbaan traject weet ik eigenlijk niet. Het is maar kort, drie gesprekken, en voor mij puur als oriënterend bedoeld. Wat is er met mijn profiel mogelijk in die sector. Kan sowieso geen kwaad om het daar eens met iemand over te hebben. Zo lang loopt mijn WW niet meer.
Zit wel een beetje met mijn belastbaarheid en de stress-klacht in mijn maag. De ene dag heb ik nergens last van en dan weer wel. Misschien toch nog eens een bezoekje aan de huisarts brengen, zodra we ons hebben ingeschreven hier.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 10 december 2020 om 13:07
Ik weet natuurlijk niet of er familie hier mee leest...
Anyway 1 broer en schoonzus krijgen ook heel veel aandacht van mijn moeder. Vraagt ze heel uitgebreid naar schoonzus haar werk maar dan ook echt heel erg uitgebreid. En hoe het met de ouders van schoonzus is, met de oma, met de tantes, met de vakantieplannen...
Ik denk dat zij denkt: Moon spreek ik toch wel op een ander moment en Karel bel ik binnenkort wel weer, ik moet nu de mensen aandacht geven die ik niet zo veel zie. De setting is nu wel zo dat je meestal 1 gesprek met zijn allen voert. Andere indeling zithoek zou ook al schelen.
Ik zeg er zo nu en dan wel wat van hoor. Maar in de volle kamer kan zoiets snel fel worden en zelfs in de trant van: Dan ga je toch weer.
Oh ik zit nu weer met iets van de verzekering. Beetje de vraag of ik mijn verzekering ga omgooien voor iets specifieks, of dat ik dat gewoon zelf ga betalen.
Meestal moet ik dat tussen kerst en oud en nieuw nog regelen en uitzoeken maar nu wacht iemand een beetje op iets wat ik moet regelen...
Anyway 1 broer en schoonzus krijgen ook heel veel aandacht van mijn moeder. Vraagt ze heel uitgebreid naar schoonzus haar werk maar dan ook echt heel erg uitgebreid. En hoe het met de ouders van schoonzus is, met de oma, met de tantes, met de vakantieplannen...
Ik denk dat zij denkt: Moon spreek ik toch wel op een ander moment en Karel bel ik binnenkort wel weer, ik moet nu de mensen aandacht geven die ik niet zo veel zie. De setting is nu wel zo dat je meestal 1 gesprek met zijn allen voert. Andere indeling zithoek zou ook al schelen.
Ik zeg er zo nu en dan wel wat van hoor. Maar in de volle kamer kan zoiets snel fel worden en zelfs in de trant van: Dan ga je toch weer.
Oh ik zit nu weer met iets van de verzekering. Beetje de vraag of ik mijn verzekering ga omgooien voor iets specifieks, of dat ik dat gewoon zelf ga betalen.
Meestal moet ik dat tussen kerst en oud en nieuw nog regelen en uitzoeken maar nu wacht iemand een beetje op iets wat ik moet regelen...
Je kunt méér.
zondag 13 december 2020 om 11:11
zondag 13 december 2020 om 17:51
Ik ben niet bekend met de rituals adventskalender, zal eens googlen 
Mooi, wereldlichtjesdag, voor iedereen hier die een lichtje wil aansteken
Ik kijk een serie waarin soms mensen worden opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis, rond 1950. Alles is er wit, leeg, steriel en ze mogen slapen. En ze kunnen wandelen. En ze worden met respect aangesproken. Dan zit ik (nog steeds) met een jaloerse blik te kijken. Waarom moet tegenwoordig alles met kleurtjes, word je wakker gemaakt om te kleien, moet je leuk doen met de groep en doet de verpleging alsof ze met je geknikkerd hebben? En mag je niet naar buiten?
Ik weet niet of de EMDR misschien nog niet voldoende geweest is dat ik hier weer om huil. Of dat het juist aan het werk is.
Alsof het allemaal leuk moet zijn, dat vind ik het erge. En alsof je dan ook nog wat moois moet knutselen voor thuis.
(Ik ga donderdag weer naar EMDR, zal dit met haar bespreken)
Verder gaat het eigenlijk best goed hoor. De serie raakt me. Verder wel benieuwd naar de Corona-maatregelen maar ik heb wel het idee dat ik het aan kan, zonder eenzaam te worden.
Mooi, wereldlichtjesdag, voor iedereen hier die een lichtje wil aansteken
Ik kijk een serie waarin soms mensen worden opgenomen in psychiatrisch ziekenhuis, rond 1950. Alles is er wit, leeg, steriel en ze mogen slapen. En ze kunnen wandelen. En ze worden met respect aangesproken. Dan zit ik (nog steeds) met een jaloerse blik te kijken. Waarom moet tegenwoordig alles met kleurtjes, word je wakker gemaakt om te kleien, moet je leuk doen met de groep en doet de verpleging alsof ze met je geknikkerd hebben? En mag je niet naar buiten?
Ik weet niet of de EMDR misschien nog niet voldoende geweest is dat ik hier weer om huil. Of dat het juist aan het werk is.
Alsof het allemaal leuk moet zijn, dat vind ik het erge. En alsof je dan ook nog wat moois moet knutselen voor thuis.
(Ik ga donderdag weer naar EMDR, zal dit met haar bespreken)
Verder gaat het eigenlijk best goed hoor. De serie raakt me. Verder wel benieuwd naar de Corona-maatregelen maar ik heb wel het idee dat ik het aan kan, zonder eenzaam te worden.
Je kunt méér.
maandag 14 december 2020 om 14:52
Hallo Dames
Hopelijk gaan jullie een beetje goed om met het 'nieuws' rondom de lockdown.
Hier is alles wat onrustig, maar voornamelijk omdat mijn man positief getest is gisteren. Ik wacht nu op de uitslag, maar ik zit dus op de benedenverdieping (De bank slaapt verbazingwekkend goed), en manlief op de bovenverdieping. Gek hoor. Hij heeft nu een pc gekregen om thuis te werken.
Nou ja, ik merk dat ik niks gedaan krijg, ik zit echt te wachten op de uitslag. Niet dat ik me er heel druk om maak (ik doe er toch niks meer aan) maar dan weet ik een beetje hoe de komende dagen eruit gaan zien, en kan ik dat bolwerken in mijn koppie. Gelukkig heb ik afhaalmomenten bij de jumbo besteld en een familielid die de boodschappen wil halen, dus dat komt goed.
Ik heb al geen overzicht over de komende dagen dus vind het lastig om uberhaupt na te denken over de komende lockdown. Ik hoop dat mijn ggz afspraken wel gewoon doorgaan, nu ook telefonisch, en voor een paar weken is dat prima als het in ieder geval niet de foute kant op gaat.
Afgelopen week indicatie gekregen voor hulp in de huishouding, dat is dus heel fijn, geeft wat lucht. Gaat nog wel even duren met Corona in huis, maar man en ik moeten er eens goed over praten wat ons het meest zou helpen.
Bah, kan mijn draai al een paar dagen niet vinden en hang de hele dag maar wat rond. Het kan altijd erger, denk ik dan maar.
Eerlijk is eerlijk, dat mijn man nu thuis werkt is waarschijnlijk heel goed voor hem Dus daar zie ik een lichtpuntje.
Hopelijk gaan jullie een beetje goed om met het 'nieuws' rondom de lockdown.
Hier is alles wat onrustig, maar voornamelijk omdat mijn man positief getest is gisteren. Ik wacht nu op de uitslag, maar ik zit dus op de benedenverdieping (De bank slaapt verbazingwekkend goed), en manlief op de bovenverdieping. Gek hoor. Hij heeft nu een pc gekregen om thuis te werken.
Nou ja, ik merk dat ik niks gedaan krijg, ik zit echt te wachten op de uitslag. Niet dat ik me er heel druk om maak (ik doe er toch niks meer aan) maar dan weet ik een beetje hoe de komende dagen eruit gaan zien, en kan ik dat bolwerken in mijn koppie. Gelukkig heb ik afhaalmomenten bij de jumbo besteld en een familielid die de boodschappen wil halen, dus dat komt goed.
Ik heb al geen overzicht over de komende dagen dus vind het lastig om uberhaupt na te denken over de komende lockdown. Ik hoop dat mijn ggz afspraken wel gewoon doorgaan, nu ook telefonisch, en voor een paar weken is dat prima als het in ieder geval niet de foute kant op gaat.
Afgelopen week indicatie gekregen voor hulp in de huishouding, dat is dus heel fijn, geeft wat lucht. Gaat nog wel even duren met Corona in huis, maar man en ik moeten er eens goed over praten wat ons het meest zou helpen.
Bah, kan mijn draai al een paar dagen niet vinden en hang de hele dag maar wat rond. Het kan altijd erger, denk ik dan maar.
Eerlijk is eerlijk, dat mijn man nu thuis werkt is waarschijnlijk heel goed voor hem
Dus daar zie ik een lichtpuntje.
woensdag 16 december 2020 om 14:20
Man is ondertussen veel zieker. Overgeven en heel veel slapen.
Ik ben negatief, moet vrijdag weer testen. Hoop onrust over wat dit betekend voor de kerstdagen. Uiteindelijk het GGD te pakken gekregen.
Als ik positief ben uiteraard kerstquarantaine
Als ik negatief ben.. dan ligt het eraan wat het laatste 'risicovolle contact' is geweest met man. Hij zit wel in isolatie boven, we houden ons zo goed mogelijk aan de regels.
Als anderhalve meter afstand niet lukt moet ik 10 dagen in quarantaine vanaf het moment dat hij beter is, en dat overlapt ook de kerst. We zouden de ene dag mijn ouders bezoeken en de andere dag mijn schoonouders.
Net dus met mijn ouders gebeld en die hebben de knoop doorgehakt; dan laten we het dit jaar zitten. Voelt ook beter, ze zijn een risicogroep en ik wil ze niet besmetten.
Schoonouders moet ik nog contacteren. Die zullen er meer mee zitten denk ik.
Ergens geeft het even rust; we blijven binnen tot na de kerst. Ik weet waar ik aan toe ben, ik neem geen risico met mijn dierbaren.
Ook wel verdrietig.
En manman wat ben ik moe!
Ik ben negatief, moet vrijdag weer testen. Hoop onrust over wat dit betekend voor de kerstdagen. Uiteindelijk het GGD te pakken gekregen.
Als ik positief ben uiteraard kerstquarantaine
Als ik negatief ben.. dan ligt het eraan wat het laatste 'risicovolle contact' is geweest met man. Hij zit wel in isolatie boven, we houden ons zo goed mogelijk aan de regels.
Als anderhalve meter afstand niet lukt moet ik 10 dagen in quarantaine vanaf het moment dat hij beter is, en dat overlapt ook de kerst. We zouden de ene dag mijn ouders bezoeken en de andere dag mijn schoonouders.
Net dus met mijn ouders gebeld en die hebben de knoop doorgehakt; dan laten we het dit jaar zitten. Voelt ook beter, ze zijn een risicogroep en ik wil ze niet besmetten.
Schoonouders moet ik nog contacteren. Die zullen er meer mee zitten denk ik.
Ergens geeft het even rust; we blijven binnen tot na de kerst. Ik weet waar ik aan toe ben, ik neem geen risico met mijn dierbaren.
Ook wel verdrietig.
En manman wat ben ik moe!
donderdag 17 december 2020 om 00:04
Wat vervelend voor jullie Green!
Je man echt ziek, heeft hij ook nog 'typische' andere klachten? Weten jullie al waar hij het opgelopen heeft!
Jij gelukkig negatief, maar lijkt me toch niet fijn te weten dat je man heel ziek is en jullie toch in hetzelfde huis zitten. Maar het kan hoor dat jij niks krijgt. Heb ik ook bij zwager en schoonzus gezien. Zwager is in april echt 2 weken heel erg ziek geweest en schoonzus heeft het niet gekregen. Zij is later op haar werk nog op antistoffen getest.
Maar de onrust die het geeft is niet fijn. Veel sterkte voor jou en beterschap voor je man!
Ik was vorige week heel onrustig en dat kwam er vrijdag (blijkbaar) weer uit. Dus maar een dagje heel rustig aan gedaan, veel geslapen en toen was het zaterdag weer goed. Inmiddels is de onrust wel weer weg / minder.
Familielid ligt nog steeds in het ziekenhuis en hoewel het nu even rustig is, ziet het er toch niet zo goed uit. Wij weten dus nog niet wat we met kerst doen.
Knuffels voor iedereen
Je man echt ziek, heeft hij ook nog 'typische' andere klachten? Weten jullie al waar hij het opgelopen heeft!
Jij gelukkig negatief, maar lijkt me toch niet fijn te weten dat je man heel ziek is en jullie toch in hetzelfde huis zitten. Maar het kan hoor dat jij niks krijgt. Heb ik ook bij zwager en schoonzus gezien. Zwager is in april echt 2 weken heel erg ziek geweest en schoonzus heeft het niet gekregen. Zij is later op haar werk nog op antistoffen getest.
Maar de onrust die het geeft is niet fijn. Veel sterkte voor jou en beterschap voor je man!
Ik was vorige week heel onrustig en dat kwam er vrijdag (blijkbaar) weer uit. Dus maar een dagje heel rustig aan gedaan, veel geslapen en toen was het zaterdag weer goed. Inmiddels is de onrust wel weer weg / minder.
Familielid ligt nog steeds in het ziekenhuis en hoewel het nu even rustig is, ziet het er toch niet zo goed uit. Wij weten dus nog niet wat we met kerst doen.
Knuffels voor iedereen
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 17 december 2020 om 07:33
Ja hij heeft waarschijnlijk op het werk opgelopen. Drie van zijn directe collega's zijn dezelfde dag positief getest zonder klachten. Heel zuur want man heeft steeds aangegeven dat de situatie daar niet veilig was (geen anderhalve meter, geen spatschermen tussen bureaus, geen ventilatie op het kantoor, mensen die geen afstand hielden, teveel mensen in de ruimte en geen afstand houden) hij werd vaak pissig als iemand weer over zijn schouder leunde om mee te kijken op zijn pc maar daar werd om gelachen.
Thuiswerken werd ook niet gefaliciteerd, maar nu iedereen van dat kantoortje in quarantaine moest werd er ineens wel een pc afgegeven hier.
Ik ben er boos over en maak me best zorgen over man. Hij heeft verhoging, kortademig, eet vrijwel niks. Reageert traag (maar hij slaapt wel steeds als ik iets vraag van onder aan de trap) hij drinkt ook niet goed genoeg.
Hij vind het allemaal wel meevallen, omdat hij geen koorts heeft en niet benauwd is als hij stilligt. Maar heb me voorgenomen om de huisarts te bellen als het vandaag niet beter gaat. Volgens mij schat hij het zelf niet goed in en hij gaat er nog steeds vanuit dat hij komende maandag gewoon weer op kantoor zit. Maar ja, hij pusht zichzelf altijd te ver, wil geen aansteller zijn.
Goed gedaan Diva, het stukje rust nemen! Vervelend dat het met familielid onzeker is.
Thuiswerken werd ook niet gefaliciteerd, maar nu iedereen van dat kantoortje in quarantaine moest werd er ineens wel een pc afgegeven hier.
Ik ben er boos over en maak me best zorgen over man. Hij heeft verhoging, kortademig, eet vrijwel niks. Reageert traag (maar hij slaapt wel steeds als ik iets vraag van onder aan de trap) hij drinkt ook niet goed genoeg.
Hij vind het allemaal wel meevallen, omdat hij geen koorts heeft en niet benauwd is als hij stilligt. Maar heb me voorgenomen om de huisarts te bellen als het vandaag niet beter gaat. Volgens mij schat hij het zelf niet goed in en hij gaat er nog steeds vanuit dat hij komende maandag gewoon weer op kantoor zit. Maar ja, hij pusht zichzelf altijd te ver, wil geen aansteller zijn.
Goed gedaan Diva, het stukje rust nemen! Vervelend dat het met familielid onzeker is.
vrijdag 18 december 2020 om 11:20
He Green, lijkt me ontzettend raar als je de helft van je eigen huis niet meer kunt gebruiken en ook dat je je man niet fysiek kunt steunen nu hij zo ziek is... Naar hoor. Maar je komt al iets rustiger over dan in het andere topic, volgens mij.
Idd wel fijn dat kerst van de baan is. Ik merk dat ik er zelf niet goed tegen kan dat allerlei afspraken wel of niet doorgaan. Of dat je eerst de test van iemand anders moet afwachten en dan voor jezelf besluiten wat wijsheid is... Soms is het dan prettiger te zeggen 'we doen het sowieso niet'.
Inmiddels weet ik zelf een beetje beter wat er allemaal wel of niet doorgaat. Afgelopen week daar veel onrust van gehad.
Voor mezelf ben ik er wel uit dat ik therapeutische gesprekken liever niet via Zoom meer wil. Gelukkig is het nu nog niet aan de orde. En de EMDR-therapeute mag doorwerken gelukkig. Dat was ook even twijfelachtig.
Nu vandaag even rustig aan. Ik werd geradbraakt wakker omdat ik de afgelopen dagen zo druk in mijn hoofd ben geweest.
Oh bah er zit zo'n bewegende reclame naast mijn venster die ik niet wegkrijg... word er gek van!
Idd wel fijn dat kerst van de baan is. Ik merk dat ik er zelf niet goed tegen kan dat allerlei afspraken wel of niet doorgaan. Of dat je eerst de test van iemand anders moet afwachten en dan voor jezelf besluiten wat wijsheid is... Soms is het dan prettiger te zeggen 'we doen het sowieso niet'.
Inmiddels weet ik zelf een beetje beter wat er allemaal wel of niet doorgaat. Afgelopen week daar veel onrust van gehad.
Voor mezelf ben ik er wel uit dat ik therapeutische gesprekken liever niet via Zoom meer wil. Gelukkig is het nu nog niet aan de orde. En de EMDR-therapeute mag doorwerken gelukkig. Dat was ook even twijfelachtig.
Nu vandaag even rustig aan. Ik werd geradbraakt wakker omdat ik de afgelopen dagen zo druk in mijn hoofd ben geweest.
Oh bah er zit zo'n bewegende reclame naast mijn venster die ik niet wegkrijg... word er gek van!
Je kunt méér.
vrijdag 18 december 2020 om 13:21
Ik heb deze week ook gewoon een fysieke afspraak gehad, gelukkig. Ik heb van maart t/m mei gevideobeld maar ik wil dat nu niet meer. Het is zo afstandelijk en het werkte ook nooit echt goed.
Situatie met familielid zorgt wel weer voor spanningen met mans familie. Claimgedrag om betrokkenheid af te dwingen...blegh.
In het huis wordt er goed doorgewerkt. Die stress is gelukkig nu echt weg.
@ Green: hoe gaat het vandaag met je man? En met jou?
Situatie met familielid zorgt wel weer voor spanningen met mans familie. Claimgedrag om betrokkenheid af te dwingen...blegh.
In het huis wordt er goed doorgewerkt. Die stress is gelukkig nu echt weg.
@ Green: hoe gaat het vandaag met je man? En met jou?
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 24-12-2020 12:10
52.41% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 21 december 2020 om 15:54
Wat goed dat het huis lekker opschiet Imaginary. Maar wat lastig met het familielid.
Ik heb donderdag EMDR gehad en voel me sindsdien niet zo goed. Deze keer luchtte het ook niet op eigenlijk. Ik moet er weer even doorheen denk ik. Slecht slapen, onrust... en een beetje down dat ik met kerst zo weinig te doen heb.
Maar ik ben ook best druk geweest in mijn hoofd. Ik sprak een week of 2 geleden iemand die heel blij was me weer eens te zien (man) en ik heb er in mijn hoofd van alles bij bedacht. Mijn fantasie is een beetje op hol geslagen, dat hij me misschien leuk vindt (wat op zich zou kunnen) maar ik had er meteen trouwen, kinderen etc bij bedacht. En hij komt niet uit NL en nu lijkt het opeens weer een gekke gedachte allemaal. Vaag verhaal... ook daar was ik druk mee in mijn hoofd.
Ik heb donderdag EMDR gehad en voel me sindsdien niet zo goed. Deze keer luchtte het ook niet op eigenlijk. Ik moet er weer even doorheen denk ik. Slecht slapen, onrust... en een beetje down dat ik met kerst zo weinig te doen heb.
Maar ik ben ook best druk geweest in mijn hoofd. Ik sprak een week of 2 geleden iemand die heel blij was me weer eens te zien (man) en ik heb er in mijn hoofd van alles bij bedacht. Mijn fantasie is een beetje op hol geslagen, dat hij me misschien leuk vindt (wat op zich zou kunnen) maar ik had er meteen trouwen, kinderen etc bij bedacht. En hij komt niet uit NL en nu lijkt het opeens weer een gekke gedachte allemaal. Vaag verhaal... ook daar was ik druk mee in mijn hoofd.
Je kunt méér.
woensdag 23 december 2020 om 08:49
Man is sinds zaterdag uit bed, zondag geen besmettelijke klachten meer (volgens GGD) dus we mochten weer samen zijn. Ik ben vrijdag negatief getest. Man nog wel veel restklachten, cognitief slecht, kortademig, ontzettend moe. Wilde per se gaan werken gisteren, maakte zich ontzettend druk om wat zijn collega's zouden denken. Ik was het er niet mee eens omdat hij maandag als een zombie rondliep hier in huis, maar het was zijn eigen verantwoordelijkheid. Na een paar uur is hij door zijn leidinggevende naar huis gestuurd.. volgende week zou hij toch vakantie hebben dus hij gaat pas daarna weer werken.
-weg-
Verder moet ik wisselen van ambulante begeleider over een paar weken, wat ik erg jammer vind. Ik start dan ook weer met traumabehandeling dus het is slechte timing. Plus dan wordt hulp in de huishouding opgestart. Over een paar weken staat er dus veel te gebeuren.
Verder erg veel lichamelijke klachten. Bloedbeeld is altijd wel goed dus ik dacht - net als de arts - het zal dan wel psychosomatisch zijn. Nu begint echter mijn knie ineens weer te ontsteken... dat lijkt me gek. Ik wacht even af.
Fysio lukt me niet meer nu, met de traumaklachten, dus dat is wel balen.
-weg-
Verder moet ik wisselen van ambulante begeleider over een paar weken, wat ik erg jammer vind. Ik start dan ook weer met traumabehandeling dus het is slechte timing. Plus dan wordt hulp in de huishouding opgestart. Over een paar weken staat er dus veel te gebeuren.
Verder erg veel lichamelijke klachten. Bloedbeeld is altijd wel goed dus ik dacht - net als de arts - het zal dan wel psychosomatisch zijn. Nu begint echter mijn knie ineens weer te ontsteken... dat lijkt me gek. Ik wacht even af.
Fysio lukt me niet meer nu, met de traumaklachten, dus dat is wel balen.
anoniem_655bb33b3d61a wijzigde dit bericht op 28-12-2020 08:57
55.35% gewijzigd
woensdag 23 december 2020 om 23:56
Wauw wat heftig, Green. Ik zou graag heel verstandige dingen willen zeggen, maar ik kom niet verder dan dat ik hoop dat jullie inderdaad allebei goed voor jezelf zorgen. Zwaar allemaal. Voel je niet schuldig dat je wegliep, ik vind dat in deze omstandigheden juist heel sterk.
Moon, bij jou is het ook onrustig allemaal, hè. Je hebt er niets aan dat ik dit zeg, maar ik heb iemand goed gekend die zo ongeveer een levende getuigenis van de ontwikkelingen in de psychiatrie gedurende de 20e eeuw was. Geloof me, het was geen rustig wit sprookje in de jaren 50, helaas.
Heb je met kerst wel iets kunnen afspreken nu, of is echt alles van de baan? Ik vond het mooi om te lezen wat je schrijft over dat contact met de kerk, klinkt heel steunend.
Diva, nu ook nog een ernstig zieke in je mans familie, behalve dat het ellendig is kunnen jullie die onrust er nu eigenlijk ook niet goed bij hebben, lijkt me. Stiekem kan ik me voorstellen dat je wel blij bent dat jullie kerst (waarschijnlijk) niet met familie kunnen vieren, vanwege de lockdown. Hopelijk ook niet alleen maar klussen, maar ook even samen tot rust komen in jullie nieuwe huis een paar dagen. En dan die loopbaanbegeleiding ook maar even laten voor wat het is, dat komt in het nieuwe jaar wel weer. Toch? 
Small, bedankt voor je liever berichtje, ik had het gelezen, was alleen zelf de laatste tijd even nog niet zo in staat om in dit topic te reageren.
Lavenders, wat fijn om je weer even te lezen. Ook voor jou veel sterkte de komende weken.
Knuf, Elmer, Hanke, Snow
@ allemaal: ik ben heel vaak ontroerd geweest de laatste tijd. Irl maar ook bij alle berichten hier in dit topic. Berichten aan mij, maar ook al jullie berichten aan elkaar en over jullie eigen dappere strijd.
Bij mijzelf gaat alles nog steeds op en neer. Kan het soms zelf amper bijhouden en heb daardoor vaak ook weinig woorden om te schrijven.
Dankbaar voor wat dit achtbaan-jaar me heeft gebracht en voor de liefde en compassie in dit topic. Heel veel van wat ik dit jaar heb bereikt (en ja, zo voelt het echt wel, hoe moeilijk ik dit jaar ook vind), had ik niet gekund zonder de inzichten, herkenning en steun die we elkaar hier onderling geven. 
Oké, ik word een beetje sentimenteel zo met de kerstdagen voor de deur, maar ik meen het wel echt. Uit de grond van mijn hart. Thnx, lieverds.
Moon, bij jou is het ook onrustig allemaal, hè. Je hebt er niets aan dat ik dit zeg, maar ik heb iemand goed gekend die zo ongeveer een levende getuigenis van de ontwikkelingen in de psychiatrie gedurende de 20e eeuw was. Geloof me, het was geen rustig wit sprookje in de jaren 50, helaas.
Heb je met kerst wel iets kunnen afspreken nu, of is echt alles van de baan? Ik vond het mooi om te lezen wat je schrijft over dat contact met de kerk, klinkt heel steunend.
Diva, nu ook nog een ernstig zieke in je mans familie, behalve dat het ellendig is kunnen jullie die onrust er nu eigenlijk ook niet goed bij hebben, lijkt me. Stiekem kan ik me voorstellen dat je wel blij bent dat jullie kerst (waarschijnlijk) niet met familie kunnen vieren, vanwege de lockdown. Hopelijk ook niet alleen maar klussen, maar ook even samen tot rust komen in jullie nieuwe huis een paar dagen.
En dan die loopbaanbegeleiding ook maar even laten voor wat het is, dat komt in het nieuwe jaar wel weer. Toch? Small, bedankt voor je liever berichtje, ik had het gelezen, was alleen zelf de laatste tijd even nog niet zo in staat om in dit topic te reageren.
Lavenders, wat fijn om je weer even te lezen. Ook voor jou veel sterkte de komende weken.
Knuf, Elmer, Hanke, Snow
@ allemaal: ik ben heel vaak ontroerd geweest de laatste tijd. Irl maar ook bij alle berichten hier in dit topic. Berichten aan mij, maar ook al jullie berichten aan elkaar en over jullie eigen dappere strijd.
Bij mijzelf gaat alles nog steeds op en neer. Kan het soms zelf amper bijhouden en heb daardoor vaak ook weinig woorden om te schrijven.
Dankbaar voor wat dit achtbaan-jaar me heeft gebracht en voor de liefde en compassie in dit topic. Heel veel van wat ik dit jaar heb bereikt (en ja, zo voelt het echt wel, hoe moeilijk ik dit jaar ook vind), had ik niet gekund zonder de inzichten, herkenning en steun die we elkaar hier onderling geven.
Oké, ik word een beetje sentimenteel zo met de kerstdagen voor de deur, maar ik meen het wel echt. Uit de grond van mijn hart. Thnx, lieverds.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
donderdag 24 december 2020 om 05:35
Dana schreef: ↑23-12-2020 23:56Dankbaar voor wat dit achtbaan-jaar me heeft gebracht en voor de liefde en compassie in dit topic. Heel veel van wat ik dit jaar heb bereikt (en ja, zo voelt het echt wel, hoe moeilijk ik dit jaar ook vind), had ik niet gekund zonder de inzichten, herkenning en steun die we elkaar hier onderling geven.
Oké, ik word een beetje sentimenteel zo met de kerstdagen voor de deur, maar ik meen het wel echt. Uit de grond van mijn hart. Thnx, lieverds.
Zo ervaar ik het ook lieve Dana. Dank je wel voor het schrijven van deze woorden hier.
Laat je het weten of ik het zo mag laten staan?
Wat er in deze topics geschreven wordt heeft mij meer dan eens zetjes gegeven in richtingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden.
Ik sluit me dus helemaal aan bij Dana; thnx lieverds!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 24 december 2020 om 09:59
Het afgelopen jaar zijn mijn bezoekjes aan ditKnuffelbeertjes schreef: ↑24-12-2020 05:35Zo ervaar ik het ook lieve Dana. Dank je wel voor het schrijven van deze woorden hier.
[...]
Wat er in deze topics geschreven wordt heeft mij meer dan eens zetjes gegeven in richtingen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden.
Ik sluit me dus helemaal aan bij Dana; thnx lieverds!
topic verminderd. Het schrijven en lezen van berichtjes de afgelopen jaren heeft voor mij precies gedaan wat je schrijft Knuff. Dat het topic gevonden is door 'nieuwe' schrijvers en lezers die dezelfde veilige sfeer weten te behouden (en mede te creëren) vind ik geweldig en is dan ook een compliment aan jullie allemaal.Voor 2021 wens ik jullie toe dat jullie jezelf met dezelfde liefdevolle zachtheid kunnen benaderen als jullie hier met elkaar doen. Niet te verwarren met zelfmedelijden en alles van jezelf goed vinden.... maar dat weten jullie wel!
Omdat ik nog maar af en toe kom kijken hier, is het lastig op iedereen persoonlijk te reageren. Ik krijg niet alles meer bijgelegen. En ik weet dat dat niet geeft. Mijn knuffels zijn voor jullie allemaal bedoeld!
donderdag 24 december 2020 om 12:23
Wat een lieve berichten!
Dana, Knuf en Sofie
@ Green: wat een moeilijke situatie met je man. Dat hij ook meteen weer wilde gaan werken terwijl hij nog helemaal niet goed was. Ik hoop dat de psycholoog binnenkort iets voor hem kan betekenen!
@ Dana: ik heb nu één gesprek met de loopbaancoach gehad en ik ga het 2e waarschijnlijk afzeggen. Het is specifiek gericht om te kijken of zorg & welzijn iets voor me zou zijn, maar eigenlijk weet ik nu het antwoord al.
Familielid is inmiddels gelukkig weer thuis. Één ding is nu verholpen maar hij moet nog terug voor het tweede. Het blijft spannend maar voor nu voelt hij zich goed. Met één deel van de familie zijn er nog spanningen, of eigenlijk meer een groot gebrek aan normale communicatie (van hun kant). Hen zouden we met kerst sowieso niet zien, wat ook maar beter is. We gaan wel naar het betreffende familielid zelf. Ook nog naar mijn ouders dus de kerstdagen zit wel vol. Gelukkig is de zondag nog vrij en gaat man volgende week misschien nog een paar dagen vrij nemen.
Klussen doen we niet de komende dagen. De tegelzetter heeft nu ook vakantie, die gaat in januari weer verder. Even rust wat dat betreft.
Dana, Knuf en Sofie
@ Green: wat een moeilijke situatie met je man. Dat hij ook meteen weer wilde gaan werken terwijl hij nog helemaal niet goed was. Ik hoop dat de psycholoog binnenkort iets voor hem kan betekenen!
@ Dana: ik heb nu één gesprek met de loopbaancoach gehad en ik ga het 2e waarschijnlijk afzeggen. Het is specifiek gericht om te kijken of zorg & welzijn iets voor me zou zijn, maar eigenlijk weet ik nu het antwoord al.
Familielid is inmiddels gelukkig weer thuis. Één ding is nu verholpen maar hij moet nog terug voor het tweede. Het blijft spannend maar voor nu voelt hij zich goed. Met één deel van de familie zijn er nog spanningen, of eigenlijk meer een groot gebrek aan normale communicatie (van hun kant). Hen zouden we met kerst sowieso niet zien, wat ook maar beter is. We gaan wel naar het betreffende familielid zelf. Ook nog naar mijn ouders dus de kerstdagen zit wel vol. Gelukkig is de zondag nog vrij en gaat man volgende week misschien nog een paar dagen vrij nemen.
Klussen doen we niet de komende dagen. De tegelzetter heeft nu ook vakantie, die gaat in januari weer verder. Even rust wat dat betreft.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 28 december 2020 om 09:04
Lieve allemaal, ik wil ook laten weten hoeveel ik aan dit topic heb, en hoe bijzonder het is hoe veilig dit topic is op een forum met zoveel pittige reageerders Ik ben zo blij dat ik mee schrijf, vind het ook altijd leuk iets te lezen van degenen die langer meeschrijven of alleen nog meelezen!
Hier is de rust weer wat terug, kerstdagen overwegend fijn verlopen, man is nu beter en heeft vakantie. Ik denk dat hij nu extra hard tegen zichzelf aanloopt: Hij kan nu niet vluchten in zijn werk. Ik probeer hem te ondersteunen waar ik kan maar stel ook duidelijke grenzen, door echt even afstand te nemen op mijn relaxkamer en wat voor mezelf te doen. Ik ben te veel op hem en zijn gemoedstoestand gefocust merk ik. Gelukkig kunnen we weer praten zonder ruzie, en ook niet overdreven veel praten.
Schoonouders hadden ons een bedrag cadeau gedaan (voel me er lullig om, wij zitten breder dan zij), en we hebben een bordspelabbonement genomen. Heel leuk!
Gisteren wel ineens tegen een paniekaanval aan. Door thuisisolatie/corona/kerst/afgelastekerst/geentherapie en alle hectiek was ik helemaal niet streng voor mezelf, heb ik ook echt wel steken laten vallen op gebied van persoonlijke hygiene, voeding, schoonmaken etc. En nu de kerstdagen voorbij zijn en begeleiding weer start voelt het bijna alsof 'de vakantie voorbij is'.
Daarbij is de accu van mijn auto wederom leeg, klopt mijn salaris wederom niet, moeten we voor de derde keer in gesprek met de buren omdat hun dakgoot lekt en wij gevelschade hebben, en ik heb stress.
Vandaag dus vroeg opgestaan en de ergste stressfactoren meteen aangepakt. En we zien wel weer hoe het loopt.
Ik ben zo blij dat ik mee schrijf, vind het ook altijd leuk iets te lezen van degenen die langer meeschrijven of alleen nog meelezen!Hier is de rust weer wat terug, kerstdagen overwegend fijn verlopen, man is nu beter en heeft vakantie. Ik denk dat hij nu extra hard tegen zichzelf aanloopt: Hij kan nu niet vluchten in zijn werk. Ik probeer hem te ondersteunen waar ik kan maar stel ook duidelijke grenzen, door echt even afstand te nemen op mijn relaxkamer en wat voor mezelf te doen. Ik ben te veel op hem en zijn gemoedstoestand gefocust merk ik. Gelukkig kunnen we weer praten zonder ruzie, en ook niet overdreven veel praten.
Schoonouders hadden ons een bedrag cadeau gedaan (voel me er lullig om, wij zitten breder dan zij), en we hebben een bordspelabbonement genomen. Heel leuk!
Gisteren wel ineens tegen een paniekaanval aan. Door thuisisolatie/corona/kerst/afgelastekerst/geentherapie en alle hectiek was ik helemaal niet streng voor mezelf, heb ik ook echt wel steken laten vallen op gebied van persoonlijke hygiene, voeding, schoonmaken etc. En nu de kerstdagen voorbij zijn en begeleiding weer start voelt het bijna alsof 'de vakantie voorbij is'.
Daarbij is de accu van mijn auto wederom leeg, klopt mijn salaris wederom niet, moeten we voor de derde keer in gesprek met de buren omdat hun dakgoot lekt en wij gevelschade hebben, en ik heb stress.
Vandaag dus vroeg opgestaan en de ergste stressfactoren meteen aangepakt. En we zien wel weer hoe het loopt.
maandag 28 december 2020 om 21:22
Green, je hebt wel veel pech met je auto hè? Vervelend als dingen zo vaak stuk gaan / niet kloppen (salaris)! Ik hoop dat je inmiddels een constructief gesprek met de buren hebt gehad. Ik zou al van minder stress hebben, dus ik begrijp je wel.
Wel fijn dat je man weer beter is en dat jij het niet gekregen hebt. Lijkt me erg lastig dat je man zichzelf zo erg tegenkomt nu en dat jij hem probeert te helpen. Ik ben er zelf supergevoelig voor als mijn man niet goed in z'n vel zit. Dus ik zou daar zelf veel moeite mee hebben. Fijn dat je je af en toe even kunt terugtrekken op je relax-kamer. Lukt het je dan wel om je zinnen even te verzetten?
Hier zitten we ons momenteel allebei heel erg te ergeren aan uitspraken van mans broer. Ik ben echt boos
Ik begrijp gewoon niet hoe iemand zo weinig inlevingsvermogen kan hebben in onze situatie (midden in verhuizing) en überhaupt de lockdown waardoor niet alles mogelijk is zoals normaal.
Man heeft het er ook steeds meer mee gehad. De eerdere spanningen waar ik over schreef worden ook door die broer veroorzaakt. Hij was en nu blijkt, is (nog steeds) erg manipulatief en weet dingen altijd te verdraaien. Het leek even verbeterd nadat er een poos beperkt contact is geweest tussen ons, maar tijdens perioden van stress (ziek familielid) komt zijn ware aard weer boven. Het is echt naar hoe iemand de waarheid zo uit z'n verband kan halen. Je weet wat hij doet en dat het niet klopt, maar uiteindelijk zijn wij (man) de gebeten hond. Zo oneerlijk...
En wat je ook tegen hem zegt, hij begrijpt het gewoon niet, het komt gewoon echt niet binnen... 
Wel fijn dat je man weer beter is en dat jij het niet gekregen hebt. Lijkt me erg lastig dat je man zichzelf zo erg tegenkomt nu en dat jij hem probeert te helpen. Ik ben er zelf supergevoelig voor als mijn man niet goed in z'n vel zit. Dus ik zou daar zelf veel moeite mee hebben. Fijn dat je je af en toe even kunt terugtrekken op je relax-kamer. Lukt het je dan wel om je zinnen even te verzetten?
Hier zitten we ons momenteel allebei heel erg te ergeren aan uitspraken van mans broer. Ik ben echt boos
Ik begrijp gewoon niet hoe iemand zo weinig inlevingsvermogen kan hebben in onze situatie (midden in verhuizing) en überhaupt de lockdown waardoor niet alles mogelijk is zoals normaal.
Man heeft het er ook steeds meer mee gehad. De eerdere spanningen waar ik over schreef worden ook door die broer veroorzaakt. Hij was en nu blijkt, is (nog steeds) erg manipulatief en weet dingen altijd te verdraaien. Het leek even verbeterd nadat er een poos beperkt contact is geweest tussen ons, maar tijdens perioden van stress (ziek familielid) komt zijn ware aard weer boven. Het is echt naar hoe iemand de waarheid zo uit z'n verband kan halen. Je weet wat hij doet en dat het niet klopt, maar uiteindelijk zijn wij (man) de gebeten hond. Zo oneerlijk...
En wat je ook tegen hem zegt, hij begrijpt het gewoon niet, het komt gewoon echt niet binnen...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 29 december 2020 om 07:50
Vervelend Diva ondanks dat het rot is; wel fijn dat je man en jij aan dezelfde kant staan en er samen over kunnnen ventileren.
Mijn auto heeft voornamelijk accuproblemen. Ik dacht steeds er te weinig mee te rijden. inmiddels is er al twee keer een nieuwe accu ingezet. Maar ik rij toch minstens 1x per week een uur over de snelweg...
Ik vermoed dat er dus toch ergens stroom wordt gevraagd. Maar voor de zekerheid ga ik nu twee keer per week rijden (of man neemt mijn auto vaker mee naar het werk). Man lost het nu voor me op. We hebben woonplaatsservice van de anwb dus dat scheelt.
Als ik op mijn relaxkamer zit kan ik wel tot mezelf komen, dus dat is wel fijn. Man en ik hebben ook gewoon leuke momenten samen, dus het is niet continue gedoe. Ik heb alleen nogal moeite met onduidelijkheid/onvoorspelbaarheid. Man kan op hele simpele dingen heel heftig reageren, vult heel veel in en checkt het niet bij me. De spanning zit er bij mij vooral in omdat ik niet weet wanneer hij ineens omslaat qua stemming. En daar ben ik dus ook heel gevoelig voor...
We blijven in gesprek en willen allebei het beste voor elkaar maar het slurpt wel energie.
ondanks dat het rot is; wel fijn dat je man en jij aan dezelfde kant staan en er samen over kunnnen ventileren.Mijn auto heeft voornamelijk accuproblemen. Ik dacht steeds er te weinig mee te rijden. inmiddels is er al twee keer een nieuwe accu ingezet. Maar ik rij toch minstens 1x per week een uur over de snelweg...
Ik vermoed dat er dus toch ergens stroom wordt gevraagd. Maar voor de zekerheid ga ik nu twee keer per week rijden (of man neemt mijn auto vaker mee naar het werk). Man lost het nu voor me op. We hebben woonplaatsservice van de anwb dus dat scheelt.
Als ik op mijn relaxkamer zit kan ik wel tot mezelf komen, dus dat is wel fijn. Man en ik hebben ook gewoon leuke momenten samen, dus het is niet continue gedoe. Ik heb alleen nogal moeite met onduidelijkheid/onvoorspelbaarheid. Man kan op hele simpele dingen heel heftig reageren, vult heel veel in en checkt het niet bij me. De spanning zit er bij mij vooral in omdat ik niet weet wanneer hij ineens omslaat qua stemming. En daar ben ik dus ook heel gevoelig voor...
We blijven in gesprek en willen allebei het beste voor elkaar maar het slurpt wel energie.
