Psyche
alle pijlers
Rouwverwerking
vrijdag 30 mei 2008 om 12:02
Ik open dit topic, omdat ik bij mezelf merk dat ik na bijna anderhalf jaar nog dagelijks bezig ben met de dood van mijn vader.
Mijn vader is in december 2006 plotseling overleden na een hersenbloeding. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen en dat doet na al die tijd nog steeds vreselijk veel pijn.
Daarnaast maak ik me ook zorgen om mijn moeder. Ze vereenzaamt heel erg. Ze is na mijn vaders dood niet meer gelukkig geweest. En het lijkt wel of dat de laatste tijd steeds erger wordt. Ik kan haar niet helpen, ik kan alleen maar naar haar luisteren en er zoveel mogelijk zijn voor haar.
De reden dat ik dit topic open is dat ik nog steeds de behoefte heb om hier over te praten en ik wil geen andere topics 'vervuilen' met mijn verhaal.
Misschien zijn er nog meer mensen met dit soort gevoelens en kunnen we elkaar hier af en toe even helpen. Misschien wil je advies over hoe iemand te helpen in een rouwproces, of heb je zelf hulp nodig. Of misschien wil je het alleen maar even van je afschrijven, even lekker huilen of herinneringen aan je dierbare overledene kwijt.
Mijn vader is in december 2006 plotseling overleden na een hersenbloeding. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen en dat doet na al die tijd nog steeds vreselijk veel pijn.
Daarnaast maak ik me ook zorgen om mijn moeder. Ze vereenzaamt heel erg. Ze is na mijn vaders dood niet meer gelukkig geweest. En het lijkt wel of dat de laatste tijd steeds erger wordt. Ik kan haar niet helpen, ik kan alleen maar naar haar luisteren en er zoveel mogelijk zijn voor haar.
De reden dat ik dit topic open is dat ik nog steeds de behoefte heb om hier over te praten en ik wil geen andere topics 'vervuilen' met mijn verhaal.
Misschien zijn er nog meer mensen met dit soort gevoelens en kunnen we elkaar hier af en toe even helpen. Misschien wil je advies over hoe iemand te helpen in een rouwproces, of heb je zelf hulp nodig. Of misschien wil je het alleen maar even van je afschrijven, even lekker huilen of herinneringen aan je dierbare overledene kwijt.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:37
lapin dat vallen en opstaan,...dat gebeurd dagelijks, wekelijks maandelijk..... af en toe ben ik gefrustreed en heb zo iets wanneer houd het nou op wannner wordt het "dragelijk" zo als mensen meestal zeggen. Mijn ervaring 2 stapjes naar voren en dan een stapjes terug,.....en meestal 1 a 2x per jaar lazer ik weer vna het hele trapje en kan ik weer op nieuw beginnen.....
ik heb heimwee ,...heimwee naa rhet leven voro heen,... heimwee naar de dagen zonder het intens verdriet en gemist...... heimwee naar de wekelijkse telefoontjes elke zondag om 3 uur smidags stipt,...heimwee naa de pakjes die mijn vader maandelijks verstuurde voro mijn kinderen....heimwee naar de gemberkoek die hij er in deed,...en waarom hij dat deed weet ik niet want ik vond dat altijd zo vies....
ik heb heimwee ,...heimwee naa rhet leven voro heen,... heimwee naar de dagen zonder het intens verdriet en gemist...... heimwee naar de wekelijkse telefoontjes elke zondag om 3 uur smidags stipt,...heimwee naa de pakjes die mijn vader maandelijks verstuurde voro mijn kinderen....heimwee naar de gemberkoek die hij er in deed,...en waarom hij dat deed weet ik niet want ik vond dat altijd zo vies....
dinsdag 1 juli 2008 om 17:00
Schatje, zo is het bij ons ook gegaan. Hij is van de beademing afgehaald in overleg met ons en hij heeft daarna morfine gekregen. Toen is zijn ademhaling heel langzaam gestopt. Ik kon er niet naar kijken, dat was het moeilijkste wat ik ooit van mijn leven heb meegemaakt. Totale ontreddering voelde ik. Ik zit nu ook weer te huilen, ik kan er moeilijk aan terugdenken, maar soms kan je niet anders.
Dutchie, het moet slijten lieverd. Je vergeet hem nooit, maar de ergste pijn zal er vast wel van af gaan na een aantal jaar. Dat moet wel, want we moeten door. En de mooie herinneringen blijven. Zoals die gemberkoek . Dikke kus
Dutchie, het moet slijten lieverd. Je vergeet hem nooit, maar de ergste pijn zal er vast wel van af gaan na een aantal jaar. Dat moet wel, want we moeten door. En de mooie herinneringen blijven. Zoals die gemberkoek . Dikke kus
dinsdag 1 juli 2008 om 18:05
Hè gedver Lapin en Schatje, ook allebei jullie vader verloren aan een hersenbloeding. Mijn vader dus ook.
Alleen mijn vader is nog 5 maanden "bij" geweest, hij had alleen locked-in syndroom, gedeeltelijk dan. Dat is een soort hele hoge dwarsleasie. Hij kon niet meer praten, slikken en had moeite met bewegen. Communicatie was dan ook erg moeilijk. Toen hij voor de tweede keer met spoed vanuit het revalidatiecentrum was overgebracht naar het ziekenhuis, bedacht de arts op de ic dat er wel met hem viel te communiceren. Een neuroloog is met hem gaan praten en toen kwam er uit dat hij niet meer verder wilde. Mijn moeder en ik vielen van onze stoel van verbazing dat eindelijk iemand de moeite had genomen het hem zelf te vragen. We zijn dan ook nog steeds blij dat hij het zelf heeft besloten. Vanaf dat moment is de behandeling gestopt en uiteindleijk ook de voeding. Het is echt heel naar om zo iemand te zien wegglijden. Ik ben de laatste die hem nog levend heeft gezien van de familie, ongeveer een uur voor zijn dood. Hij was toen al in coma (achteraf) en ik voelde dat het niet goed was. Maar ik trok het niet, ik zat daar in mijn eentje terwijl hij daar naar adem lag te happen, zo afgrijselijk. Soms heb ik wel spijt dat ik niet ben gebleven, nu is hij alleen gestorven.
voor iedereen
J.
Alleen mijn vader is nog 5 maanden "bij" geweest, hij had alleen locked-in syndroom, gedeeltelijk dan. Dat is een soort hele hoge dwarsleasie. Hij kon niet meer praten, slikken en had moeite met bewegen. Communicatie was dan ook erg moeilijk. Toen hij voor de tweede keer met spoed vanuit het revalidatiecentrum was overgebracht naar het ziekenhuis, bedacht de arts op de ic dat er wel met hem viel te communiceren. Een neuroloog is met hem gaan praten en toen kwam er uit dat hij niet meer verder wilde. Mijn moeder en ik vielen van onze stoel van verbazing dat eindelijk iemand de moeite had genomen het hem zelf te vragen. We zijn dan ook nog steeds blij dat hij het zelf heeft besloten. Vanaf dat moment is de behandeling gestopt en uiteindleijk ook de voeding. Het is echt heel naar om zo iemand te zien wegglijden. Ik ben de laatste die hem nog levend heeft gezien van de familie, ongeveer een uur voor zijn dood. Hij was toen al in coma (achteraf) en ik voelde dat het niet goed was. Maar ik trok het niet, ik zat daar in mijn eentje terwijl hij daar naar adem lag te happen, zo afgrijselijk. Soms heb ik wel spijt dat ik niet ben gebleven, nu is hij alleen gestorven.
voor iedereen
J.
dinsdag 1 juli 2008 om 18:14
Ikkephien, dat is heel naar dat naar adem zien happen. Maar daar heeft hij echt helemaal niets van gemerkt zelf. Waarschijnlijk heeft hij ook morfine gekregen? En ik snap heel goed dat je dat heel moeilijk vond. Ik was er ook niet bij toen hij overleed. Ik kon het niet meer aanzien en was samen met mijn zus heel even naar buiten gegaan. Mijn moeder hield zijn hoofd vast en mijn man zat er naast. Maar ik denk niet dat ze daar veel van meekrijgen. Ze zijn dan al zo diep weg.
En je moet maar zo denken, het was ook zijn wens om niet meer verder te gaan.
En je moet maar zo denken, het was ook zijn wens om niet meer verder te gaan.
dinsdag 1 juli 2008 om 18:45
Dutchie,
ik droom inderdaad ook bijna nooit over hem. En als ik over hem droom is hij ook dood in mijn droom. Behalve één keer, ik had net die dag een promotie gekregen en die nacht droomde ik dat hij nog leefde en enorm trots op mij was!!
Lapin, mijn vader was inderdaad al even aan de morfine. En ik weet ook zeker dat hij toen al ver weg was. Maar het beeld zal ik nooit meer vergeten ben ik bang.
ik droom inderdaad ook bijna nooit over hem. En als ik over hem droom is hij ook dood in mijn droom. Behalve één keer, ik had net die dag een promotie gekregen en die nacht droomde ik dat hij nog leefde en enorm trots op mij was!!
Lapin, mijn vader was inderdaad al even aan de morfine. En ik weet ook zeker dat hij toen al ver weg was. Maar het beeld zal ik nooit meer vergeten ben ik bang.
dinsdag 1 juli 2008 om 21:58
Ik heb het zo anders ervaren met die morfine. Bij mijn mama moest de morfine erg hoog en de beademing heel laag, ze gaf niet op. Zo hoog dat ik het afschuwelijk vond, net of we mama snel dood wilden hebben
Mama reageerde ook heel sterk op het omlaag draaien van de beademing, dan bewoog ze weer met haar ogen. Ik weet niet in hoeverre ze dingen nog bewust meekreeg, maar ik heb het wel heel naar gevonden. Ik had zo het gevoel dat ik mijn mama liet sterven
Ik ben daar na een paar dagen ook mee teruggegaan naar het ziekenhuis, om dat na te vragen. En mijn gevoel over dat de medicatie zo hoog moest, dat klopte. Het was anders alleen een lang zinloos lijden geweest. En nee, ook dat had ik mama niet gegund. Maar zo gemakkelijk als ik altijd heb gedacht over sedatie, dat kan ik niet meer.
Mama reageerde ook heel sterk op het omlaag draaien van de beademing, dan bewoog ze weer met haar ogen. Ik weet niet in hoeverre ze dingen nog bewust meekreeg, maar ik heb het wel heel naar gevonden. Ik had zo het gevoel dat ik mijn mama liet sterven
Ik ben daar na een paar dagen ook mee teruggegaan naar het ziekenhuis, om dat na te vragen. En mijn gevoel over dat de medicatie zo hoog moest, dat klopte. Het was anders alleen een lang zinloos lijden geweest. En nee, ook dat had ik mama niet gegund. Maar zo gemakkelijk als ik altijd heb gedacht over sedatie, dat kan ik niet meer.
dinsdag 1 juli 2008 om 22:40
Fussie, ik ook niet. Het is gewoon ontzettend ellendig dat het zo moet.
Ik ga naar bed. Ik ben vanmiddag gestoken door een horzel in mijn knieholte en ik voel me ellendig (allergie). De plek is nu zo dik en groot geworden dat ik mijn been niet meer kan buigen. Morgen even naar de dokter denk ik.
Welterusten allemaal.
Ik ga naar bed. Ik ben vanmiddag gestoken door een horzel in mijn knieholte en ik voel me ellendig (allergie). De plek is nu zo dik en groot geworden dat ik mijn been niet meer kan buigen. Morgen even naar de dokter denk ik.
Welterusten allemaal.
woensdag 2 juli 2008 om 10:54
ik heb nog nooit over mijn vader gedroomd.
ik kan hem echt heel goed levend voor me halen. het is een hele drukke vent en zelfs die energie voel ik als ik aan hem denk.
me moeder is hier nu ook op de zaak ( meerdere filialen ) en ben vandaag eigenlijk alleen. zit ik weer te huilen gelukkig zit ze nog in vergadering ergens anders in dit pand. zo gek gister had ik best een goede dag en vandaag hup voel me ziekig en niet lekker huilen.hebben jullie dit ook zo hevig?
Lapin, hoe is het met je been? wat zei de dokter?
ik kan hem echt heel goed levend voor me halen. het is een hele drukke vent en zelfs die energie voel ik als ik aan hem denk.
me moeder is hier nu ook op de zaak ( meerdere filialen ) en ben vandaag eigenlijk alleen. zit ik weer te huilen gelukkig zit ze nog in vergadering ergens anders in dit pand. zo gek gister had ik best een goede dag en vandaag hup voel me ziekig en niet lekker huilen.hebben jullie dit ook zo hevig?
Lapin, hoe is het met je been? wat zei de dokter?
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
woensdag 2 juli 2008 om 11:09
He Mies , doe maar lekker rustig aan vandaag (als dat kan natuurlijk met een eigen zaak). Morgen gaat het vast weer beter.
Ik heb net even iets gehaald voor mijn been bij de apotheek. Ik moet eigenlijk naar een dokter maar dan moet ik weer 50 km rijden, geen zin in. We proberen het maar even zo. Het is het ergste niet.
Ik heb net even iets gehaald voor mijn been bij de apotheek. Ik moet eigenlijk naar een dokter maar dan moet ik weer 50 km rijden, geen zin in. We proberen het maar even zo. Het is het ergste niet.
woensdag 2 juli 2008 om 11:12
meestal zakken dit soort dingen wel af na 1 á 2 dagen. mijn vriendin sfeert bij kalendula ( of hoe dat ook schrijft ) die smeert dat overal op is geloof ik ook bij de kruitvat te krijgen. is jou dok echt zo ver weg?
komkommertijd is het hier plus wat wachten op antwoorden dus het gaat wel vandaag. tot nu toe niks/weinig te doen.
zo wat telefoontjes plegen waar weinig uit zal komen maar toch. als ik het niet trek zo alleen dan ga ik lekker naar huis toe heb ik me voor genomen.
komkommertijd is het hier plus wat wachten op antwoorden dus het gaat wel vandaag. tot nu toe niks/weinig te doen.
zo wat telefoontjes plegen waar weinig uit zal komen maar toch. als ik het niet trek zo alleen dan ga ik lekker naar huis toe heb ik me voor genomen.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
woensdag 2 juli 2008 om 11:33
Mies, ja dat is niet zo handig, een dokter op 50 km. Hij zit in mijn vorige woonplaats. Dat mag hier gewoon. Ik ben gewoon te lui om op zoek te gaan naar een andere arts. End eze spreekt heel goed engels wat ook handig is voor mij. In het Frans kom ik er minder goed uit.
Ga maar lekker naar huis. Neem onderweg wat lekkers voor jezelf mee en een leuk tijdschrift ofzo. En ga lekker op de bank liggen. Lief zijn voor jezelf.
Ga maar lekker naar huis. Neem onderweg wat lekkers voor jezelf mee en een leuk tijdschrift ofzo. En ga lekker op de bank liggen. Lief zijn voor jezelf.
woensdag 2 juli 2008 om 14:50
Pinksterbloempje: bedankt voor je reactie. Mooi gezegd over dat oude, gebroken fundament. Zo is het inderdaad en zo voelt het ook. Het zal gewoon nooit meer hetzelfde worden, hoe hard dat ook is, want het leven gaat door. Ik heb mijn vader beloofd er iets moois van te maken, dat doe ik ook.....zo goed als ik kan. Al blijft het erg moeilijk....
Girl_22: mooi gedichtje. Die heb ik zelf ook gebruikt in een stukje tekst over mijn vader dat ik op hyves had geplaatst.
ik vraag me ook af of jullie soms tegen je vader praten of zoiets? Soms, als ik iets moeilijk vind ofzo, dan vraag ik even: 'pap help me even als je wilt', of als ik iets aan hem kwijt wil ofzo. Meestal doe ik dat in gedachte....
Liefs voor iedereen hier!
Girl_22: mooi gedichtje. Die heb ik zelf ook gebruikt in een stukje tekst over mijn vader dat ik op hyves had geplaatst.
ik vraag me ook af of jullie soms tegen je vader praten of zoiets? Soms, als ik iets moeilijk vind ofzo, dan vraag ik even: 'pap help me even als je wilt', of als ik iets aan hem kwijt wil ofzo. Meestal doe ik dat in gedachte....
Liefs voor iedereen hier!
woensdag 2 juli 2008 om 15:15
Steffi, regel matig ik denk ook gelijk als iemand me hoor tdie denkt gelijk dat ik gek geworden ben,
Lapin hopelijk gaat het met je knie beter, ik heb een epi pen in mijn tas zitten... ik wordt een zwelgje als ik geprikt wordt....
Mies, lekker dat het niet zo druk is kan je teminste goed de tijd voor je zelf nemen
Lapin hopelijk gaat het met je knie beter, ik heb een epi pen in mijn tas zitten... ik wordt een zwelgje als ik geprikt wordt....
Mies, lekker dat het niet zo druk is kan je teminste goed de tijd voor je zelf nemen
woensdag 2 juli 2008 om 15:27
ben dom genoeg wel op de zaak gebleven en steffie had op toegevoegt op hyves.
jeeeeetje ik zit echt schandalig hard te janken huilen is het niet meer te noemen. prrrrecies hoe ik me voel. misschien zijn de tranen juist wel even goed. er was ook een gedicht die had ik even naar me moeder toe gemailt maar ze zegt nu niks meer op msn die zal ook wel huilen denk ik.
vandaag hebben we de hangertjes met as gehad! ik had ook die voor me broer uitgezocht we hebben beide de zelfde en volgens me moeder vond hij hem prachtig!
ik ouwe hoer ook veel tegen me vader. vooral de eerste dag en week op de wc omdat ik nergens geen minuut rust had en dat de enige plek had waar ik wel alleen was. wat een ander van me denkt kan me niet zo veel boeien.
jeeeeetje ik zit echt schandalig hard te janken huilen is het niet meer te noemen. prrrrecies hoe ik me voel. misschien zijn de tranen juist wel even goed. er was ook een gedicht die had ik even naar me moeder toe gemailt maar ze zegt nu niks meer op msn die zal ook wel huilen denk ik.
vandaag hebben we de hangertjes met as gehad! ik had ook die voor me broer uitgezocht we hebben beide de zelfde en volgens me moeder vond hij hem prachtig!
ik ouwe hoer ook veel tegen me vader. vooral de eerste dag en week op de wc omdat ik nergens geen minuut rust had en dat de enige plek had waar ik wel alleen was. wat een ander van me denkt kan me niet zo veel boeien.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
woensdag 2 juli 2008 om 15:53
He dames, ik praat ook met mijn vader. Heb hem zelfs nog gevraagd om het Oranjeteam te helpen in de wedstrijd tegen Frankrijk, er werd meteen gescoord. Zal wel toeval zijn, maar je weet het nooit .
Maar zonder gekheid, ik vraag regelmatig of hij me wil helpen. Of ik stuur hem naar mijn moeder toe omdat ze het moeilijk heeft. Ook voer ik hele gesprekken met hem in mijn hoofd. Het stelt me een beetje gerust ofzo.
Mies, zorg maar goed voor je moeder. Ik wil me niet eens voorstellen hoe het moet zijn om je man te moeten missen.
Maar zonder gekheid, ik vraag regelmatig of hij me wil helpen. Of ik stuur hem naar mijn moeder toe omdat ze het moeilijk heeft. Ook voer ik hele gesprekken met hem in mijn hoofd. Het stelt me een beetje gerust ofzo.
Mies, zorg maar goed voor je moeder. Ik wil me niet eens voorstellen hoe het moet zijn om je man te moeten missen.
woensdag 2 juli 2008 om 16:07
als mijn jongens weer gekke fratsen uit halen zeg ik altijd en bedankt he pa!!!! hij noemde ze altijd zijn bandito's,... en vroeg altijd wat de schurken nu wer hadden gedaan...... hij genoot van de verhalen met steentjes in de uit laat stoppen of torretjes verzalemen en die on hun bed in een doosje verstoppen.....
Zo zat de jongeste laatst weer tot zijn elleboog vast met zijn arm in de uitlaat van de auto....... kom op zeg daar kan een kind toch niet zelf op komen!!!!!
Zo zat de jongeste laatst weer tot zijn elleboog vast met zijn arm in de uitlaat van de auto....... kom op zeg daar kan een kind toch niet zelf op komen!!!!!
woensdag 2 juli 2008 om 20:29
Mies: gaat het weer een beetje? ik zat ook te huilen toen ik jouw blog las. Ik vind het wel fijn dat je het gedicht zo mooi vond en zelfs naar je moeder hebt gestuurd. Mijn gevoel opschrijven vind ik soms erg fijn, net of ik dan weer even heel dicht bij papa ben.
Mies wat voor hangertje heb je gekozen? Ben je die zelf op gaan halen bij het crematorium? Zo draag je je vader wel altijd bij je, is vast een fijn gevoel!
ik praat meestal in mezelf met hem, soms hardop maar dan ben ik meestal alleen thuis. soms vind ik het ook fijn om alleen te zijn, zijn foto te pakken en gewoon even heel hard te huilen. dat kan soms zo erg opluchten.
Mies wat voor hangertje heb je gekozen? Ben je die zelf op gaan halen bij het crematorium? Zo draag je je vader wel altijd bij je, is vast een fijn gevoel!
ik praat meestal in mezelf met hem, soms hardop maar dan ben ik meestal alleen thuis. soms vind ik het ook fijn om alleen te zijn, zijn foto te pakken en gewoon even heel hard te huilen. dat kan soms zo erg opluchten.
donderdag 3 juli 2008 om 13:28
Bij mijn vaders overlijden was ik erbij. Bij mijn moeder niet. Wij hadden net de "dag waak dienst" gehad en waren om half 12 thuis. Mijn zwager belde rond half 2 's nachts dat ze was overleden. Ik ben zo ongelofelijk boos geweest dat ze ons niet gebeld hebben, want ik had er dus wel "graag" bij willen zijn. Het voelde nu zo onaf: na al dat waken waren wij de enigen die niet bij het uiteindelijke overlijden waren. Ik had haar graag naar het einde begeleid.
Ik vraag me nu nog steeds af waarom ze ons niet hebben gebeld. We hadden er in een half uur kunnen zijn.
donderdag 3 juli 2008 om 13:37
Pinksterbloempje, kan me voorstellen dat je daar boos om wordt. Je kan het ook niet meer terugdraaien.
Ik ben bij mijn vader niet bewust weggegaan omdat ik hem niet wilde zien sterven. Ik had alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn. We zaten al 3 dagen aan zijn bed. Maar daar heb ik wel vrede mee, mijn moeder zat bij hem.
Ik ben bij mijn vader niet bewust weggegaan omdat ik hem niet wilde zien sterven. Ik had alleen niet gedacht dat het zo snel zou zijn. We zaten al 3 dagen aan zijn bed. Maar daar heb ik wel vrede mee, mijn moeder zat bij hem.
donderdag 3 juli 2008 om 15:45
ik heb as in een knuffel steentje bij mijn bed zijn het past in je hand en het ceramic word heel snel warm door jou lichaams warmte het is fijn om toch een beetje van mijn vader bij me te hebebn hier in amerika, de rest van zijn as hebben we bij zijn boompje uitgestrooid in het willemina bos...
trouwens gisteren weer ontzettend gelachen,... de oudste kwam helemaal in paniek naar beneden gerent..... Mommy we got a huge problem,...wa tis er dan schatje vroeg ik,..now remember you told me when people die they turn into dust, yeah but what is the problem..... vroeg ik,... nou hij greep mijn hand en trok me naar zijn kamer.... look mom I think a lot of people died under my bed!!!!!!!!!!!!!!!!!
hahaha ik kwam niet meer bij hij was natuurlijk in het verleden nieuwsgierig naar hoekomt eht dat op in een steentje zit,..nou opa is niet begraven maar gecremeert,..in brand steken vond ik zo eng om te vertellen dus ik vertelde gewoon dat je lichaam dan in stof verrandert...... maar dus niet de stof onder je bed.... ga deze ook maar weer op mijn blog plaatsen
trouwens gisteren weer ontzettend gelachen,... de oudste kwam helemaal in paniek naar beneden gerent..... Mommy we got a huge problem,...wa tis er dan schatje vroeg ik,..now remember you told me when people die they turn into dust, yeah but what is the problem..... vroeg ik,... nou hij greep mijn hand en trok me naar zijn kamer.... look mom I think a lot of people died under my bed!!!!!!!!!!!!!!!!!
hahaha ik kwam niet meer bij hij was natuurlijk in het verleden nieuwsgierig naar hoekomt eht dat op in een steentje zit,..nou opa is niet begraven maar gecremeert,..in brand steken vond ik zo eng om te vertellen dus ik vertelde gewoon dat je lichaam dan in stof verrandert...... maar dus niet de stof onder je bed.... ga deze ook maar weer op mijn blog plaatsen
donderdag 3 juli 2008 om 15:47
pinksterbloem , ik kan me goed voorstellen dat je dat vreselijk vind.
me moeder heeft het as alleen opgehaalt bij het crematorium en ze heeft nu echt het gevoel dat hij weer bij ons is. toen ze het crematorium uit kwam begon het heel hard te regenen! en dat in combi met dat ik me ketting kwijt was op de dag dat ik me moeder en tante bedeltjes uit gingen zoeken... het is net of hij het niet wil ofzo!
gister hadden we ook nog iets geks joh!
me moeder en ik hadden net lekker gezwommen, en daarna nog even een theetje drinken, we hadden het toen over hoe en waneer het as uit te strooien me moeder dacht dinsdag aan de verjaardagsdata van zijn vader maar ik zei gister ik wil toch liever papa zijn verjaardag. nou daar wilde ze zeker over nadenken en toen ik zei Als ik en vriendje gaan trouwen willen we het feest in zeezicht in castricum geven daar was onze eerste date en omdat papa over de zee wordt uitgestrooit wilde ik het liever hier in de buurt hebben en in eens was er een liedje van phil collens op de radio! het voelde echt als 'een teken' .
vandaag ben ik wel de hele dag thuis en heb geslapen tot 1 uur. pfff ik ben echt op! en precies vandaag wordt er een grote deal binnen gehaald! morgen neem ik gebak mee ik heb personeel om trots op de zijn!
me moeder heeft het as alleen opgehaalt bij het crematorium en ze heeft nu echt het gevoel dat hij weer bij ons is. toen ze het crematorium uit kwam begon het heel hard te regenen! en dat in combi met dat ik me ketting kwijt was op de dag dat ik me moeder en tante bedeltjes uit gingen zoeken... het is net of hij het niet wil ofzo!
gister hadden we ook nog iets geks joh!
me moeder en ik hadden net lekker gezwommen, en daarna nog even een theetje drinken, we hadden het toen over hoe en waneer het as uit te strooien me moeder dacht dinsdag aan de verjaardagsdata van zijn vader maar ik zei gister ik wil toch liever papa zijn verjaardag. nou daar wilde ze zeker over nadenken en toen ik zei Als ik en vriendje gaan trouwen willen we het feest in zeezicht in castricum geven daar was onze eerste date en omdat papa over de zee wordt uitgestrooit wilde ik het liever hier in de buurt hebben en in eens was er een liedje van phil collens op de radio! het voelde echt als 'een teken' .
vandaag ben ik wel de hele dag thuis en heb geslapen tot 1 uur. pfff ik ben echt op! en precies vandaag wordt er een grote deal binnen gehaald! morgen neem ik gebak mee ik heb personeel om trots op de zijn!
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft