Psyche
alle pijlers
Rouwverwerking
vrijdag 30 mei 2008 om 12:02
Ik open dit topic, omdat ik bij mezelf merk dat ik na bijna anderhalf jaar nog dagelijks bezig ben met de dood van mijn vader.
Mijn vader is in december 2006 plotseling overleden na een hersenbloeding. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen en dat doet na al die tijd nog steeds vreselijk veel pijn.
Daarnaast maak ik me ook zorgen om mijn moeder. Ze vereenzaamt heel erg. Ze is na mijn vaders dood niet meer gelukkig geweest. En het lijkt wel of dat de laatste tijd steeds erger wordt. Ik kan haar niet helpen, ik kan alleen maar naar haar luisteren en er zoveel mogelijk zijn voor haar.
De reden dat ik dit topic open is dat ik nog steeds de behoefte heb om hier over te praten en ik wil geen andere topics 'vervuilen' met mijn verhaal.
Misschien zijn er nog meer mensen met dit soort gevoelens en kunnen we elkaar hier af en toe even helpen. Misschien wil je advies over hoe iemand te helpen in een rouwproces, of heb je zelf hulp nodig. Of misschien wil je het alleen maar even van je afschrijven, even lekker huilen of herinneringen aan je dierbare overledene kwijt.
Mijn vader is in december 2006 plotseling overleden na een hersenbloeding. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen en dat doet na al die tijd nog steeds vreselijk veel pijn.
Daarnaast maak ik me ook zorgen om mijn moeder. Ze vereenzaamt heel erg. Ze is na mijn vaders dood niet meer gelukkig geweest. En het lijkt wel of dat de laatste tijd steeds erger wordt. Ik kan haar niet helpen, ik kan alleen maar naar haar luisteren en er zoveel mogelijk zijn voor haar.
De reden dat ik dit topic open is dat ik nog steeds de behoefte heb om hier over te praten en ik wil geen andere topics 'vervuilen' met mijn verhaal.
Misschien zijn er nog meer mensen met dit soort gevoelens en kunnen we elkaar hier af en toe even helpen. Misschien wil je advies over hoe iemand te helpen in een rouwproces, of heb je zelf hulp nodig. Of misschien wil je het alleen maar even van je afschrijven, even lekker huilen of herinneringen aan je dierbare overledene kwijt.
dinsdag 17 maart 2009 om 16:47
dinsdag 17 maart 2009 om 21:49
ja hier op het forum je hart luchten staat eigenlijk op nummer 1,..ik weet niet of jullie het herkennen maar mijn vader is "al" bijna 3 jaar overleden,.. ik merk toch erg snel dat de omgeving er anders op reageert zo iets van heb je haar weer.. het leven gaat door ..dat weet ik ook ...mar ik merk dat mensen die nog noit een ouder hebben verloren er heel nuchter tegen over stana zo iets van..na 6 maanden moet je wel weel gewoon verder kunnen gaan zonder tehuilen of er eindeloos over na te moeten praten.... ik neem het hun niet kwalijk ..ze weten gewoon niet anders totdat ze het zelf mee maken...
ik probeer ook heel veel aan de leuke momenten aan mijn vader te denken.. en op die momenten realiseer ik me ook hoe gelukkig ik mag zijn dat ik zulke momenten met mijn vader heb mee gemaakt er zijn genoeg mensen (hier op het topic) waar hun ouders nog veel vroeger zijn te komen overlijden........
ik probeer ook heel veel aan de leuke momenten aan mijn vader te denken.. en op die momenten realiseer ik me ook hoe gelukkig ik mag zijn dat ik zulke momenten met mijn vader heb mee gemaakt er zijn genoeg mensen (hier op het topic) waar hun ouders nog veel vroeger zijn te komen overlijden........
dinsdag 17 maart 2009 om 23:13
Heerlijk dat voor velen dit forum een uitlaatklep kan zijn. Je bent met allemaal lotgenoten die aan een half woord genoeg hebben maar ook niet raar staan te kijken als je met hetzelfde verhaal komt of dat het 3, 10 of 15 jaar terug is.
Bij mezelf merk ik dat het verdriet nu pas komt. Ik heb het te druk gehad met anderen en andere dingen. Eerst mijn moeder maar op de rit, dan nog de kindertjes, mijn zwangerschap etc. etc. Nu komt het allemaal in rustiger vaarwater en kom ik aan mezelf toe. Ik vind het een hele worsteling en ben blij dat ik het forum heb gevonden om mijn verhaal kwijt te kunnen. Om te merken dat bepaalde dingen niet gek zijn of gewoon het stukje bevestiging.
De omgeving weet inderdaad niet altijd goed te reageren maar soms baal ik daar wel eens van. Het lijkt wel alsof wij met iedereen rekening moeten houden en voor iedereen begrip moeten hebben, hoe zit dat dan met ons? Misschien wel erg zwart wit maar ik ben de afgelopen dagen best wel een beetje teleurgesteld in bepaalde mensen. Mijn schoonouders die niets van zich laten horen, mijn zwager en schoonzusje die doodleuk vertellen dat ze zwanger zijn op de verjaardag van mijn vader en totaal niet vragen naar ons. Mijn vriendin die niets van zich laat horen. Vooral mijn schoonfamilie, zij weten drommels goed de datum maar doen er niets mee. Ze zouden toch op zijn minst kunnen zeggen dat ze het moeilijk vinden of denk ik daar te makkelijk over? Dat kan natuurlijk ook dat ik te hoge verwachtingen heb van bepaalde mensen. Graag jullie eerlijke reactie hierop.
En dan........tsja dan reageer ik ook met: wacht maar, totdat je het zelf mee maakt. Ik weet het, je gunt dit niemand maar toch steekt het zo nu en dan de kop op.
Lapin, het boek kun je inderdaad bestellen op bol.com. Heb even gekeken voor je. Onderstaan de titel en een korte beschrijving.
Je mag me altijd bellen | Karin Kuiper
1001 dagen van rouw
Paperback | 2008
Gratis boekenweekgeschenk
In dit boek vertelt Karin Kuiper over de eerste 1001 dagen na de dood van 'haar betere ik', haar man (en schrijver)Karel Glastra van Loon... Op zijn veel te vroege dood volgde een periode van vallen en opstaan, waarin het verlies als... Meer bol.com prijs € 14,95
Liefs Bammie.
Bij mezelf merk ik dat het verdriet nu pas komt. Ik heb het te druk gehad met anderen en andere dingen. Eerst mijn moeder maar op de rit, dan nog de kindertjes, mijn zwangerschap etc. etc. Nu komt het allemaal in rustiger vaarwater en kom ik aan mezelf toe. Ik vind het een hele worsteling en ben blij dat ik het forum heb gevonden om mijn verhaal kwijt te kunnen. Om te merken dat bepaalde dingen niet gek zijn of gewoon het stukje bevestiging.
De omgeving weet inderdaad niet altijd goed te reageren maar soms baal ik daar wel eens van. Het lijkt wel alsof wij met iedereen rekening moeten houden en voor iedereen begrip moeten hebben, hoe zit dat dan met ons? Misschien wel erg zwart wit maar ik ben de afgelopen dagen best wel een beetje teleurgesteld in bepaalde mensen. Mijn schoonouders die niets van zich laten horen, mijn zwager en schoonzusje die doodleuk vertellen dat ze zwanger zijn op de verjaardag van mijn vader en totaal niet vragen naar ons. Mijn vriendin die niets van zich laat horen. Vooral mijn schoonfamilie, zij weten drommels goed de datum maar doen er niets mee. Ze zouden toch op zijn minst kunnen zeggen dat ze het moeilijk vinden of denk ik daar te makkelijk over? Dat kan natuurlijk ook dat ik te hoge verwachtingen heb van bepaalde mensen. Graag jullie eerlijke reactie hierop.
En dan........tsja dan reageer ik ook met: wacht maar, totdat je het zelf mee maakt. Ik weet het, je gunt dit niemand maar toch steekt het zo nu en dan de kop op.
Lapin, het boek kun je inderdaad bestellen op bol.com. Heb even gekeken voor je. Onderstaan de titel en een korte beschrijving.
Je mag me altijd bellen | Karin Kuiper
1001 dagen van rouw
Paperback | 2008
Gratis boekenweekgeschenk
In dit boek vertelt Karin Kuiper over de eerste 1001 dagen na de dood van 'haar betere ik', haar man (en schrijver)Karel Glastra van Loon... Op zijn veel te vroege dood volgde een periode van vallen en opstaan, waarin het verlies als... Meer bol.com prijs € 14,95
Liefs Bammie.
dinsdag 17 maart 2009 om 23:24
Ik slaap voorlopig nog niet . Ik heb net de honden uitgelaten.
Ik las trouwens net dat het forum er rond een uur of 12 uitgaat. Dan moet ik weer een andere bezigheid zoeken.
Kan je niet slapen of ga je altijd laat naar bed?
Ik heb trouwens net de beschrijving van het boek even zitten lezen. Ik wacht nog even met bestellen tot ik weer naar Nederland ga. Anders ben ik aan bezorgkosten ongeveer net zoveel kwijt als het boek kost.
Ik las trouwens net dat het forum er rond een uur of 12 uitgaat. Dan moet ik weer een andere bezigheid zoeken.
Kan je niet slapen of ga je altijd laat naar bed?
Ik heb trouwens net de beschrijving van het boek even zitten lezen. Ik wacht nog even met bestellen tot ik weer naar Nederland ga. Anders ben ik aan bezorgkosten ongeveer net zoveel kwijt als het boek kost.
woensdag 18 maart 2009 om 22:34
He lapin, ik zit eigenlijk alleen maar 's avonds achter de pc en tsja voor je het weet is het laat!!!!! Liggen we er nooit zo heel vroeg in hoor. Voor elven komt hier nooit voor (al proberen we dat wel)
Ben benieuwd wat je van het boek vindt en je hebt groot gelijk dat je het boek bestelt wanneer je naar nederland gaat. Zou ik ook doen (hihi) Heb je alweer plannen deze kant uit?
Ben benieuwd wat je van het boek vindt en je hebt groot gelijk dat je het boek bestelt wanneer je naar nederland gaat. Zou ik ook doen (hihi) Heb je alweer plannen deze kant uit?
woensdag 18 maart 2009 om 22:36
Elmoral, weet je wel niet wat dat kost?
Goed idee trouwens, maar aan de andere kant dan moet ze dat boek weer meeslepen naar Malta en daarna ik weer naar Zwitserland.
Ik ben trouwens toch van plan om na Malta nog naar NL te gaan. Even kijken in het nieuwe huis van mijn zus.
Bammie, ben je ook nog wakker?
Goed idee trouwens, maar aan de andere kant dan moet ze dat boek weer meeslepen naar Malta en daarna ik weer naar Zwitserland.
Ik ben trouwens toch van plan om na Malta nog naar NL te gaan. Even kijken in het nieuwe huis van mijn zus.
Bammie, ben je ook nog wakker?
maandag 23 maart 2009 om 13:27
hoi
ik wil even mijn gevoelens kwijt
afgelopen donderdag 19 mrt 2009 is plots mijn moeder overleden, ze beweerde een week geleden voor haar overlijden dat ze alleen wat grieperig was, maar ze was de laatste tijd zo stil als anders, en toen vroeg ik gaat het?
ja zij ze alleen een beetje grieperig, woensdag avond ging het helemaal mis, ze hing slap in de stoel en reageerde niet meer op mijn stem, wel op aanraking, ik bedacht me geen seconde en belde 112, die was snel ter plaatse
ze hebben mijn moeder onderzocht en konden niks raars of afwijkends vinden.
ik zij tegen de ambulance medewerkers ,jullie kunnen haar beter meenemen naar het ziekenhuis,want ze is zwaar hartpatient.
de ambulance medewerkers zagen noch geen reden om haar te laten opnemen want haar hart was die avond normaal in orde, ze zijden dat het zware riep was.
de volgende dag donderdag 19 mrt ging ik s,ochtends naar mijn
werk mn moeder was sochtends weer wat helderder als gisteren en ze praatte zelfs weer.
smddags werd ik gebeld door ome joop,dat mijn moeder was flauw gevallen in de dokterspraktijk
vervolgens moest ik met spoed naar het ziekenhuis komen.
daar werd ik appart op een kamertje geroepen door een cardioloog,
hij vertelde dat ze mam 40 minuten hebben proberen te reanimeren en zelfs maar met adrenaline spuit geprobeerd hebben, toen ging het hart weer even, maar was te zwak het viel telkens weer stil, haar longen waren te zwak waardoor ze een hartstilstand kreeg, haarlichaam wou niet meer ik ben kapot.
soms heb ik het idee dat ze een voorgevoel had, omdat ze eerlijk tegen ome joop zij dat ze de laatste 2 weken benauwd was, maar ze zij niks tegen mij ,alleen wat grieperig beweerde ze,
ze had zelf ook veel stress met haar broers overlijden
1 januari dit jaar
en ze deet al een week niet de was meer en ze was de laatste tijd afwezig, en ze wou niet naar de arts.
ik denk dus dat ze het zo gewild zou hebben, maar ik ben kapot en wet soms niet hoe ik verder moet
ik wil even mijn gevoelens kwijt
afgelopen donderdag 19 mrt 2009 is plots mijn moeder overleden, ze beweerde een week geleden voor haar overlijden dat ze alleen wat grieperig was, maar ze was de laatste tijd zo stil als anders, en toen vroeg ik gaat het?
ja zij ze alleen een beetje grieperig, woensdag avond ging het helemaal mis, ze hing slap in de stoel en reageerde niet meer op mijn stem, wel op aanraking, ik bedacht me geen seconde en belde 112, die was snel ter plaatse
ze hebben mijn moeder onderzocht en konden niks raars of afwijkends vinden.
ik zij tegen de ambulance medewerkers ,jullie kunnen haar beter meenemen naar het ziekenhuis,want ze is zwaar hartpatient.
de ambulance medewerkers zagen noch geen reden om haar te laten opnemen want haar hart was die avond normaal in orde, ze zijden dat het zware riep was.
de volgende dag donderdag 19 mrt ging ik s,ochtends naar mijn
werk mn moeder was sochtends weer wat helderder als gisteren en ze praatte zelfs weer.
smddags werd ik gebeld door ome joop,dat mijn moeder was flauw gevallen in de dokterspraktijk
vervolgens moest ik met spoed naar het ziekenhuis komen.
daar werd ik appart op een kamertje geroepen door een cardioloog,
hij vertelde dat ze mam 40 minuten hebben proberen te reanimeren en zelfs maar met adrenaline spuit geprobeerd hebben, toen ging het hart weer even, maar was te zwak het viel telkens weer stil, haar longen waren te zwak waardoor ze een hartstilstand kreeg, haarlichaam wou niet meer ik ben kapot.
soms heb ik het idee dat ze een voorgevoel had, omdat ze eerlijk tegen ome joop zij dat ze de laatste 2 weken benauwd was, maar ze zij niks tegen mij ,alleen wat grieperig beweerde ze,
ze had zelf ook veel stress met haar broers overlijden
1 januari dit jaar
en ze deet al een week niet de was meer en ze was de laatste tijd afwezig, en ze wou niet naar de arts.
ik denk dus dat ze het zo gewild zou hebben, maar ik ben kapot en wet soms niet hoe ik verder moet
maandag 23 maart 2009 om 14:12
Wat een verhaal bianca. Gecondoleerd met het verlies van je moeder. Heftig hoor. En allemaal nog zo vers, kan me voorstellen dat je boordevol verdriet zit. Is de crematie/begrafenis al geweest? Ik denk het nog niet. Schrijf en lees lekker mee, kan een hoop opluchting geven. In ieder geval heel veel sterkte.
bammie.
bammie.
maandag 23 maart 2009 om 14:49
Bianca, ik krijg hier de tranen van in mijn ogen...het is net alsof het mijn eigen verhaal is. Mijn moeder is ook plotseling 5 maanden geleden overleden..voelde zich ook niet lekker/ grieperig.
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Zoals Bammmie al zei het geeft een soort van opluchting hier schrijven. We weten hoe het voelt.
Groetjes
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Zoals Bammmie al zei het geeft een soort van opluchting hier schrijven. We weten hoe het voelt.
Groetjes
maandag 23 maart 2009 om 15:23
bianca en kwaffie... dikke knuffel voor jullie....
het is nog maar zo plots en onverwacht gegaan....
Zoebie...hier gaat het goed.... lekker weer in de states 21 graden... en ik mag wee beginnen met rennen ...dus dutch is helmaal happy en zit momenteel goed in haar vel....
Zondag wasik ana het dochen en ik zag dat de siliconen kit..los begon te raken ..een daar door zwart werd..... dat moet dus vervangne worden... met mijn vinger gleed ik over de kit... op da tmement realiseerde ik dat mijn vaders vingers ook over de kit gegleden haden toen hij het aan bracht..... dus nu wil ik het niet vervangen....maar het moet.......
het is nog maar zo plots en onverwacht gegaan....
Zoebie...hier gaat het goed.... lekker weer in de states 21 graden... en ik mag wee beginnen met rennen ...dus dutch is helmaal happy en zit momenteel goed in haar vel....
Zondag wasik ana het dochen en ik zag dat de siliconen kit..los begon te raken ..een daar door zwart werd..... dat moet dus vervangne worden... met mijn vinger gleed ik over de kit... op da tmement realiseerde ik dat mijn vaders vingers ook over de kit gegleden haden toen hij het aan bracht..... dus nu wil ik het niet vervangen....maar het moet.......
maandag 23 maart 2009 om 15:36
Bianca, wat een schok moet dat voor je geweest zijn. Ik denk dat het lichaam van je moeder gewoon op was. Hoe oud is ze geworden?
Gelukkig dat je er op woensdag nog was en haar gesproken hebt.
Heel veel sterkte de komende tijd. Ik weet een beetje wat je voelt. Mijn vader overleed ook heel plotseling.
Dutchie, wat jij nu met die voegen hebt heb ik met de Gentianen (plantjes met paarse bloemen) in de tuin. Dat was het allerlaatste verjaardagscadeau wat ik van mijn vader heb gekregen. Ik was van de week in de tuin aan het werk en het ziet er naar uit dat de Gentianen de winter niet hebben overleefd. Ik wil ze er niet uithalen, ik blijf nog even hopen dat ze toch weer terug komen.
En hetzelfde heb ik met een flesje handzeep wat in de keuken staat. Dat kocht hij voor me toen hij hier voor de laatste keer was. Er zit nog een heel klein beetje in en dat wil ik nu niet op maken. Rare dingen zijn dat eigenlijk.
Gelukkig dat je er op woensdag nog was en haar gesproken hebt.
Heel veel sterkte de komende tijd. Ik weet een beetje wat je voelt. Mijn vader overleed ook heel plotseling.
Dutchie, wat jij nu met die voegen hebt heb ik met de Gentianen (plantjes met paarse bloemen) in de tuin. Dat was het allerlaatste verjaardagscadeau wat ik van mijn vader heb gekregen. Ik was van de week in de tuin aan het werk en het ziet er naar uit dat de Gentianen de winter niet hebben overleefd. Ik wil ze er niet uithalen, ik blijf nog even hopen dat ze toch weer terug komen.
En hetzelfde heb ik met een flesje handzeep wat in de keuken staat. Dat kocht hij voor me toen hij hier voor de laatste keer was. Er zit nog een heel klein beetje in en dat wil ik nu niet op maken. Rare dingen zijn dat eigenlijk.
maandag 23 maart 2009 om 15:44
Lapin ik hoop dat de Gentianen weer opkomen. Je weet maar nooit. Vreemd hoor dat soort dingen. Wij hadden een dennenboom in de tuin staan van ons oude huis. Onze dochter had die gekregen van een tuincentra omdat het toch niks meer zou worden. Zij heeft hem gepoot en het was een fantastische boom van zeker 5 meter hoog geworden. Helaas kon hij niet mee. Dus zijn we op zoek gegaan naar zo'n den en die konden we nergens vinden. Komen we bij een collega op de koffie heeft die precies dezelfde in de voortuin. Zij heeft het nagevraagd en toen we wisten wat voor soort het was hebben we er weer een gekocht en hier in de tuin gepoot. In het begin deed ie niks en nu opeens is ie echt gegroeid. Een mooie herrinnering. En straks geeft ie weer fijn schaduw.
maandag 23 maart 2009 om 16:21
raar dat zulke...kleine simple dingen troost kunnen geven he.....
ik heb ook het lege flesje parfum wat ik van mijn vader ooit voor mijn verjaardag heb gekregen...de body lotion zit nog hel weinig in..af en toe doe ik het op..... het brengt herrinderigen op van hoe ik me voelde toenik het paketje van nederland kreeg.... net ene klein kind...een pkaje vol verrassing net sinterklaas in augustus..... mijn vader stuurde altijd pakjes op...gaf zo 60 euro uit aand post zegels..deed ik zo elke 3 maanden kon hem niets schelen...de z gekste gingen zater en in zo als een gember koek (vind ik niet eens lekker) anijs blokjes brinta..... en trek drop.... mijn moeder vind het "zonde" om zo veel uit te geven aan postzegeles dus 1x per jaar krijg ik nu post uit nederland....... ze neemt toch wel heel veel mee als ze komt (in april komt ze weer!!!!!)
Lapin.. ik hoop dat ze nog op komen......
ik heb ook het lege flesje parfum wat ik van mijn vader ooit voor mijn verjaardag heb gekregen...de body lotion zit nog hel weinig in..af en toe doe ik het op..... het brengt herrinderigen op van hoe ik me voelde toenik het paketje van nederland kreeg.... net ene klein kind...een pkaje vol verrassing net sinterklaas in augustus..... mijn vader stuurde altijd pakjes op...gaf zo 60 euro uit aand post zegels..deed ik zo elke 3 maanden kon hem niets schelen...de z gekste gingen zater en in zo als een gember koek (vind ik niet eens lekker) anijs blokjes brinta..... en trek drop.... mijn moeder vind het "zonde" om zo veel uit te geven aan postzegeles dus 1x per jaar krijg ik nu post uit nederland....... ze neemt toch wel heel veel mee als ze komt (in april komt ze weer!!!!!)
Lapin.. ik hoop dat ze nog op komen......
maandag 23 maart 2009 om 17:27
Als ze niet opkomen moet je weer van iets afscheid nemen, dat maakt het zo moeilijk he?
Bianca, nog maar zo pas idd. En zo onverwacht, dan weet je ook niet wat je overkomt. Heel veel sterkte en schrijf maar mee hier.
Bij mij gaat het kut. Zo, dat is eruit. Bij alles denk ik "vorig jaar... " en het kost enorm veel energie. Ben zelfs niet naar het voetballen geweest gisteren, dat zegt wel heel veel
Komt binnenkort wel langer vertellen.
Bianca, nog maar zo pas idd. En zo onverwacht, dan weet je ook niet wat je overkomt. Heel veel sterkte en schrijf maar mee hier.
Bij mij gaat het kut. Zo, dat is eruit. Bij alles denk ik "vorig jaar... " en het kost enorm veel energie. Ben zelfs niet naar het voetballen geweest gisteren, dat zegt wel heel veel
Komt binnenkort wel langer vertellen.
