Therapie, was ik er maar nooit aan begonnen

27-04-2017 14:08 59 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een hele heftige relatie achter de rug met mijn ex man. Denk aan geestelijke en lichamelijke mishandeling met als diepte punt dat het zo ver escaleerde dat ik mijn leven heb te danken aan mijn puberdochter en het ingrijpen door de buren en politie. Mijn dochter heeft hiervoor de diagnose ptss gekregen en EMDR behandelingen om over dit trauma heen te komen. Ik heb wat gesprekken met huisarts en hulpverleners gehad maar daar is het bij gebleven.



Ik verhuisde samen met mijn dochter naar ons eigen plekkie en ik voelde me super. Liep op wolkjes, geen angst meer en kon weer lekker mezelf zijn. In die tijd leerde ik mijn huidige partner kennen en dat gaat super goed, hij weet van mijn verleden en weet dat ik enorm beschadigd ben.



Een paar maanden geleden hadden we eens ruzie en toen hij op me boos op me afliep stond ik in een klap terug in die bewuste avond. Ik heb een mega paniek aanval gehad. Toen heb ik besloten om hulp te gaan zoeken om ook mijn trauma te verwerken.



Ook ik kreeg de diagnose ptss en er werd EMDR voorgesteld. Maar omdat ik in het verleden heel veel heb meegemaakt (misbruik, mishandeling, al mijn vriendinnen overleden etc) vond zij dat ik daar ook aan moest gaan werken. Goed plan dacht ik, dan kan ik met een schone lei opnieuw van het leven gaan genieten.



Ik heb een aantal gesprekken gehad en daar kwam uit dat we eerst holistische therapie zouden doen en daarna pas aan het trauma gaan werken .. en daar ging het fout.



Ik ben een wrak, loop de hele dag te janken en mijn lontje is zo kort dat ik ontplof bij het minste geringste. Ik merk dat ik enorm negatief en verbitterd reageer op alles. Ook denk ik wel eens dat het tijd is om er uit te stappen. Ik ken mezelf gewoon niet meer terug en er komt maar geen verbetering.



Het liefste zou ik alles uit het verleden weer toedekken en gewoon weer mezelf zijn van voor mijn therapie. Maar is dat verstandig? Kan ik het nog terug stoppen? Ik weet het gewoon niet meer :(



Ik hoop wat ervaringsverhalen te lezen van jullie lezers die gestopt zijn met hun therapie omdat het totaal niet goed ging en van lezers die wel doorgezet hebben.
Naakt geboren, gekleurd de kist in ...
Alle reacties Link kopieren




“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt niet meer terug naar de persoon die je was voor de therapie, daarvoor zit je al te ver in het proces van bewustwording. Heb geduld met jezelf en gun jezelf de tijd om te verwerken, want dat heb je blijkbaar niet eerder gedaan. Ja, het is moeilijk en je zal diep vallen. Maar daardoor krijg je ook de mogelijkheid om op te staan en om als een geheeld persoon het leven weer aan te gaan. De gevoelens die je ervaart zijn heel passend binnen het proces van therapie. Eigenlijk ben je dus heel goed bezig en zit je midden in je proces. Houd vol, houd moed en je zal opnieuw je plekje vinden.

Wil er nog één ding aan toe voegen; uit het leven stappen is geen optie. Dat kun jij je meisje niet aan doen.
Je hebt t zwaar. Maar je kan dit. Echt. Een hele dikke knuffel voor jou. En als je lontje afbrand kom dan hier lezen en van je af praten.
Vraag jezelf eens af waar je zo bang voor bent en of het wel vreemd is dat je het nu even moeilijk hebt. Wat is het ergste dat kan gebeuren?



Sterkte.
ik schrik ervan dat je alweer een nieuwe relatie hebt, je moet jezelf eerst helen. Pas als jij de boel weer op orde hebt is er misschien ruimte voor een andere man. ook voor je kind is het niet verstandig dat je alweer een nieuwe relatie hebt. Zolang jij niet zelfstandig en onafhankelijk bent zal je de neiging hebben verkeerde mannen te kiezen of relaties aangaan om verkeerde redenen
Alle reacties Link kopieren
Eens met voorgangers.

Heel knap dat je die strijd aan gaat.

Heel veel sterkte voor jou en je dochter!
Alle reacties Link kopieren
Nou, ik ben geen therapeut, maar het kan wel zijn dat deze soort therapie je gewoon niet echt ligt. Heb zelf ook al vele jaren therapie achter de rug en de ene vorm lag me al meer dan de andere.



Aan de andere kant is het gewoon moeilijk om aan je trauma's te werken en kunnen de huilbuien etc. het gevolg zijn van je trauma's die terug opgerakeld worden.



Leg het even voor aan je therapeut. Die kan je eventueel doorverwijzen



En voor de rest een virtuele knuffel
quote:Enn schreef op 27 april 2017 @ 14:12:





[afbeelding]Zo waar dit.
Alle reacties Link kopieren
En ga in overleg met de therapeuten, laat wat je hier hebt geschreven aan hen lezen en overleg met hen of dit effect acceptabel voor jouw proces is.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het heel goed is dat je in therapie bent, en ik zou daar niet zomaar mee stoppen.

Je hebt professionele hulp nodig en holistische therapie is dat over het algemeen niet. Ik zou dan ook niet stoppen met therapie, maar kijken of er niet iets is wat beter bij je past.



Ja, het gaat vaak slechter voordat het beter kan gaan, maar als je overweegt om uit het leven te stappen, dan klinkt het alsof je op dit moment niet de juiste weg bewandelt.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er zeker niet mee stoppen...zeker met hoe je je nu voelt.



Het is niet dat therapie meteen voor rozengeur en maneschijn zorgt, het is een geleidelijk proces.



Je kunt wel bij je behandelaar aangeven hoe je een sessie hebt ervaren, vandaar uit kunnen jullie namelijk paden bewandelen.





Geef niet op, je kant dit!
Voordat je met therapie begon had je paniekaanvallen en kon je in een ruzie in een keer weer midden in de traumatische gebeurtenis schieten. Je bent er niets voor niets aan begonnen. Nu is niet leuk, maar het alternatief was niet beter.



Ik denk dat het tijd is om het holistische deel te stoppen en te beginnen met het EMDR-deel. Dat haalt de scherpe randjes er vanaf en maakt het draagbaarder. (tenminste, ik heb goede ervaringen met EMDR, vermoeiend, maar al meteen helend. Ik kwam niet verdrietig de sessies uit, integendeel juist, voelde me al meteen beter. Maar nog wel intens moe door het harde werken en het alle emoties die er wel waren geweest).
Ik volg een ander soort therapie en ik heb ook echt zware dieptepunten gekend om mijn trauma te verwerken. Wat ik ook geleerd heb is alles aan te kaarten bij mijn therapeut als ik ergens nog niet klaar voor was of wanneer iets te zwaar was. Hij of zij kan meer voor je betekenen als ze weten wat er in je omgaat. Kaart deze gevoelens aan.
Alle reacties Link kopieren
Ben je in therapie binnen de reguliere GGZ? Dus bij een GZ-psycholoog of psychiater? Holistische 'therapie' wordt vaak aangeboden vanuit de aternatieve hoek en is in jouw situatie misschien niet geschikt.
Mag ik vragen hoe holistische therapie eruit ziet? Wat zwaar vrouw. Er is licht aan het einde van de tunnel, al kan het lang duren voor je het weer ziet. Het kan zijn dat er nu een heleboel uitkomt, wat je nooit verwerkt hebt.



Maar stormen gaan altijd weer liggen, al is het voor even,. In het oog van de storm, voelt het alsof je alles aankunt maar als je eruit probeert te komen... Toch is het zo, dat je het aan kunt, al denk je van niet.



Kan wel zeggen, het is niet eerlijk maar dat had je zelf ook al bedacht. Wees taaier dan het leven zelf. Je wordt vanzelf een trooper van zo'n leven, op een dag kun je zeggen als het leven je in het gezicht slaat: you slap like a bitch. Maar dat helpt niet om te zeggen, als je middenin de pijn zit, ik weet het. Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang ben j bezig met de therapie? Ik heb vanwege een PTSS nu ook EMDR en ik herken het korte kontje en het o spanning staan heel erg. Ik zie het zelf als een stap in de therapie die ik moet nemen. Mijn 'schild' wat ik altijd om mij heen heb wordt nu afgebouwd, dus ik ben nu een periode extreem kwetsbaar. En dat is oké. Als ik straks verder in de therapie ben vertrouw ik er op dat ik weer een nieuwe, positieve manier in het leven kan gaan staan.



Ik heb in de behandelingen ook flash-backs etc gehad en dat vond ik MEGA eng, tranen met snot en alles, maar ik geef me er maar gewoon aan over.Heb jij mogelijkheden je twijfels te spreken met je behandelaar?
Vergelijk jouw bagage/verleden met een stinkende ontstoken open wond. Deze wond zal van binnenuit moeten genezen. Om bij de kern van die wond te komen moet die wond eerst worden opengelegd, stank komt er uit, ontsteking geneest langzaam en wond wordt langzaam minder diep en gaat minder stinken. Uiteindelijk geneest de wond.

Daar gaat tijd overheen en in eerste instantie zal de pijn en de stank onverdraaglijk zijn. Echter het zal beter worden.



Ik heb met je te doen.

Ik ben zelf ook in therapie. En ook ik heb geleerd dat, aleer ik kon werken aan verwerking en nieuwopbouw, er eerst oude wonden werden heropend. Wonden die ik dacht vergeten te zijn. Ze bleken echter niet vergeten en niet verwerkt. Diagnose traumatisering kinderjaren. Vervolgens op dat fundament een huis gebouwd. Dat huis wankelde ineens heel gevaarlijk, dus afbreken en nieuw opbouw. Geloof me, niet gemakkelijk en niet fijn, echter wel noodzakelijk om dit huis toekomstbestendig te maken.



Herbeleving, terugval, emoties.....het hoort bij de verwerking.



Ik wens je ontzettend veel sterkte en kracht. Jij kunt het!
Wat is holistische therapie?
Alle reacties Link kopieren
Klinkt alsof je geforceerd werd door je peut; weet hij/zij hoe jij je voelt? En hoe wordt daarop gereageerd?



Ik was destijds ook zo bang om bepaalde laatjes open te moeten trekken in therapie en toen ik dat vertelde zei zij dat ze me nooit zou dwingen.

Net daardoor kreeg ik het vertrouwen om die laatjes zelf beetje bij beetje open te maken, maar ik hield wel de controle.



Geen idee wat holistisch is trouwens.



Denk dat de eerste stap is om asap opnieuw hulp te zoeken en desnoods aan te dringen op een andere behandelaar/methode.



Sterkte
Ik bedacht me altijd:

Ik heb de werkelijke ervaringen overleefd.

Dus het herbeleven moet een makkie zijn vergeleken met dat.

Weet niet of dat goed is, mij heeft het geholpen.

Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wauw wat een reacties al



Doet me goed echt gewoon even te lezen dat ik idd op de goede weg zit en dat het er allemaal bij hoort.



Ik wist dat het zwaar zou worden, maar zo heftig als dit niet. Ik heb vorige week bijna iemand uit haar auto getrokken nadat ik een middelvinger kreeg omdat ik haar niet voor liet omdat ik van rechts kwam :O .. Ik had haar klem gezet en ging helemaal over de zeik verhaal halen .. toen ik weer in de auto zat en een beetje tot bedaren kwam had ik echt zoiets van .. wie ben ik? Waar komt dit vandaan? Zo ben ik niet, dus helemaal in de war van dat. En dat voorval maakt dat ik voel dat ik dus enorm spijt heb van die therapie.



Ik heb nu meerdere malen aangegeven toch heel graag met EMDR te willen beginnen zodat ik uit mijn ergste trauma de angel kan trekken en ruimte maken in mijn hoofd. Zij wil dat niet omdat ze bang is dat dan echt alles in een klap loskomt .. maar dat is al het geval.
Naakt geboren, gekleurd de kist in ...
Alle reacties Link kopieren
Ik heb na twee jaar therapie inclusief emdr en een complexe ptss vanwege dezelfde redenen die jij hebt de stekker eruit getrokken . Ik werd zo negatief van elke keer in het verleden wroeten, praten over wat mij is overkomen en mezelf elke keer zo'n wrak voelen als ik daar vandaan kwqm.

Op een dag heb ik een besloten niet meer achterom te kijken, ik heb mezelf een soort van beter verklaard hoewel Ik mij heel goed besef dat wat ik heb meegemaakt schade heeft achtergelaten. Ik zal hiermee moeten leven maar probeer mijn ellende om te zetten in kracht door te denken:"kijk wat ik heb meegemaakt en nog steeds sta ik sterk in mijn schoenen en kan ik lachen, wat een mooie kans om deze kennis en ervaringen te gebruiken in de toekomst die voor mij ligt.

Voor mij heeft het geholpen, mijn leven is zoveel verbeterd sinds ik ben gestopt met naar het verleden kijken.

Een relatie heb ik zelf nog niet aangedurfd, ik ben inmiddels 5 jaar alleen terwijl ik in de bloei van mijn leven ben, maar ik voelde heel duidelijk dat ik deze tijd nodig had om te helen, ik denk dan ook dat je te snel in een relatie bent gestapt. Je moet nu weer met iemand rekening houden terwijl je zelf nog zo vol met van alles zit, ik gun jou je tijd om te helen en te leren.

Ik wens je heel veel succes en kracht voor de toekomst!
Alle reacties Link kopieren
Heftig to. Dit had best weleens uit de hand kunnen lopen als je de verkeerde voor he gad gehad.

Ik zou dit voorval wel bespreken met je behandelaar. Misschien is een tijdelijke klinische opname nog een optie?
Alle reacties Link kopieren
Therapie is goed en aardig maar ik het dagelijkse leven moet je je wel kunnen handhaven. Je kunt er weer mee stoppen als het niet gaat.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven