Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 22 maart 2016 om 17:29
Ik meen me te herinneren dat ik deze vraag al eens eerder gesteld heb maar hier is ie weer. Wat is er voor nodig om jou echt echt echt tot stilstand te brengen?
Probeer nou eens door onze bril te lezen wat je hier de afgelopen dagen hebt geschreven. Pus. Bloed dat overal heen spuit. Estrellas die nog eens hier en daar heen gaat en die zelfs nog in overweging neemt om te gaan helpen op de psz... Estrellas die op de seh zit te wachten op een chirurg om de boel dicht te laten maken. Moet ik nog even doorgaan?
Het spijt me wel maar ik ben echt boos. Je verwaarloost jezelf. Wat voor voorbeeld stel je voor je kinderen? Verdorie estrellas. Wat wil je nou helemaal.
Probeer nou eens door onze bril te lezen wat je hier de afgelopen dagen hebt geschreven. Pus. Bloed dat overal heen spuit. Estrellas die nog eens hier en daar heen gaat en die zelfs nog in overweging neemt om te gaan helpen op de psz... Estrellas die op de seh zit te wachten op een chirurg om de boel dicht te laten maken. Moet ik nog even doorgaan?
Het spijt me wel maar ik ben echt boos. Je verwaarloost jezelf. Wat voor voorbeeld stel je voor je kinderen? Verdorie estrellas. Wat wil je nou helemaal.
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
dinsdag 22 maart 2016 om 18:49
Nou inmiddels weer thuis.
Er is een kweek genomen en wat schoon gemaakt. De ab moet ik nog even mee door gaan, het was flink ontstoken maar niet in de bloedbaan. Het is goed dat het open is en dat zal het nog wel even blijven. Nu recept gehad voor verbanden en vette gaasjes, 2 keer per dag verwisselen, schoon spoelen en absolute rust want anders kan de infectie overslaan naar het bot.
Ik heb voor morgenochtend hulp geregeld als Maxi naar de ggz moet en de psz vrijdag afgezegd (thanx Pointdexter). En Maxi heel duidelijk gemaakt dat hij mij moet helpen om ook die rust te pakken.
Wat een gedoe zeg. Ik ben er gewoon een beetje naar van.
Er is een kweek genomen en wat schoon gemaakt. De ab moet ik nog even mee door gaan, het was flink ontstoken maar niet in de bloedbaan. Het is goed dat het open is en dat zal het nog wel even blijven. Nu recept gehad voor verbanden en vette gaasjes, 2 keer per dag verwisselen, schoon spoelen en absolute rust want anders kan de infectie overslaan naar het bot.
Ik heb voor morgenochtend hulp geregeld als Maxi naar de ggz moet en de psz vrijdag afgezegd (thanx Pointdexter). En Maxi heel duidelijk gemaakt dat hij mij moet helpen om ook die rust te pakken.
Wat een gedoe zeg. Ik ben er gewoon een beetje naar van.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 22 maart 2016 om 19:49
dinsdag 22 maart 2016 om 23:12
Ik ben het nu al helemaal zat om stil te zitten op de bank met mijn been op een kussentje
Dat afhankelijke daar kan ik helemaal niet tegen. Maxi neemt het (gelukkig misschien) wel heel serieus. Hij heeft zijn lessen voor deze week afgezegd maar hij vindt ook dat ik vrijdag niet met mijn moeder weg kan gaan naar de schouwburg.
Het eten vooraf had ik al afgezegd maar de voorstelling niet.
En ik maak me vooral druk over dat ik niet kan bewegen en afhankelijk ben van wat Maxi kookt of dat ik hem moet vragen om eten te maken.
En we hebben een verjaardag nog dit weekend. Dan zal hij het kado moeten regelen en misschien wel heen moeten met de jongens zonder mij.
Wat een kakzooi zeg.
Misschien denken jullie wel, mens stel je niet zo aan en geniet er een beetje van dat je gepamperd gaat worden, maar voor mij is dit echt heel lastig. Ik kan wel janken!
Dat afhankelijke daar kan ik helemaal niet tegen. Maxi neemt het (gelukkig misschien) wel heel serieus. Hij heeft zijn lessen voor deze week afgezegd maar hij vindt ook dat ik vrijdag niet met mijn moeder weg kan gaan naar de schouwburg.
Het eten vooraf had ik al afgezegd maar de voorstelling niet.
En ik maak me vooral druk over dat ik niet kan bewegen en afhankelijk ben van wat Maxi kookt of dat ik hem moet vragen om eten te maken.
En we hebben een verjaardag nog dit weekend. Dan zal hij het kado moeten regelen en misschien wel heen moeten met de jongens zonder mij.
Wat een kakzooi zeg.
Misschien denken jullie wel, mens stel je niet zo aan en geniet er een beetje van dat je gepamperd gaat worden, maar voor mij is dit echt heel lastig. Ik kan wel janken!
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 23 maart 2016 om 04:50
Hè Estrellas, wat vervelend dat jij je zo rot voelt. Probeer voor ogen te houden dat dit nu echt even moet. Kun je niet met Maxi overleggen wat er gegeten wordt? Het is waarschijnlijk jouw es die in paniek raakt. Tijd om jouw psycholoog/coach te mailen dat je doorheen zit en je wel wat steunende woorden en handvatten kunt gebruiken.
Over het theater en die verjaardag zou ik mij niet druk maken. Theater kijk je gewoon vrijdag of dat misschien toch lukt. En een cadeau kopen en met de jongens naar die verjaardag kan maxi mooi overnemen (hij kan dat echt, geef hem wat credits). Ben je nu eigenlijk niet gewoon bang dat je nu even niet de alles-kunnende, alles-regelende, onmisbare Estrellas bent? En dat je nu even echt alleen met jezelf bezig moet zijn?
Dat zal vast moeilijk voor jou zijn
Over het theater en die verjaardag zou ik mij niet druk maken. Theater kijk je gewoon vrijdag of dat misschien toch lukt. En een cadeau kopen en met de jongens naar die verjaardag kan maxi mooi overnemen (hij kan dat echt, geef hem wat credits). Ben je nu eigenlijk niet gewoon bang dat je nu even niet de alles-kunnende, alles-regelende, onmisbare Estrellas bent? En dat je nu even echt alleen met jezelf bezig moet zijn?
Dat zal vast moeilijk voor jou zijn
woensdag 23 maart 2016 om 08:29
Uiteraard overleg ik met Maxi wat er gegeten gaat worden alleen verschillen we nog al eens van mening
En ja, het is ook mijn es die in paniek raakt, ik denk ook aan dat ik nóg minder beweging zal hebben.
Maar ook brengt het me een stukje terug in het verleden toen ik 4 maanden alleen maar op bed kon liggen en niets kon.
Stil op de bank zitten of op bed liggen toe kijken is gewoon niets voor mij.
En ja, je laatste stukje slaat de spijker wel op zn kop.
Vannacht heb ik ook echt even liggen huilen omdat ik de pijn zo zat ben, niet lekker lig met mijn voeten omhoog. Maxi had het door en aaide mij over mijn rug waar ik eigenlijk nog verdrietiger van werd.
Wat was je vroeg Yoogali? Kon je niet slapen?
En ja, het is ook mijn es die in paniek raakt, ik denk ook aan dat ik nóg minder beweging zal hebben.
Maar ook brengt het me een stukje terug in het verleden toen ik 4 maanden alleen maar op bed kon liggen en niets kon.
Stil op de bank zitten of op bed liggen toe kijken is gewoon niets voor mij.
En ja, je laatste stukje slaat de spijker wel op zn kop.
Vannacht heb ik ook echt even liggen huilen omdat ik de pijn zo zat ben, niet lekker lig met mijn voeten omhoog. Maxi had het door en aaide mij over mijn rug waar ik eigenlijk nog verdrietiger van werd.
Wat was je vroeg Yoogali? Kon je niet slapen?
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 23 maart 2016 om 09:02
woensdag 23 maart 2016 om 11:54
Zo.... 1 snee brood op. Geroosterd met kaas.
Pffff. Ging goed, hoefde niet te huilen ofzo. Voel me nu wel een soort van schuldig en onrustig.
Vervelend Yoogali die nachten. Hier ook weer vannacht 2 keer.
Vandaag mijn ogen dicht doen zal niet lukken, we moeten om 2 uur bij de opvoedpoli zijn.
Pffff. Ging goed, hoefde niet te huilen ofzo. Voel me nu wel een soort van schuldig en onrustig.
Vervelend Yoogali die nachten. Hier ook weer vannacht 2 keer.
Vandaag mijn ogen dicht doen zal niet lukken, we moeten om 2 uur bij de opvoedpoli zijn.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 23 maart 2016 om 13:37
Je hebt maar gelijk de hele boterham genomen....je bent een KANJER!!!!!!!!!
Hoezo schuldig en onrustig, wees trots op jezelf. Je hebt bewezen dat JIJ de baas bent en niet die stomme es.
En fijn dat Maxi het zo serieus neemt, want dat schijnt jou nogal moeite te kosten
Ik ben het met hem eens dat je de afspraak met je moeder en die verjaardag af moet zeggen.
Of je gaat wel mee naar die verjaardag en vraagt daar om een poef om je been op te leggen.
Kijk, die afspraak van vanmiddag vind ik dan weer te belangrijk om niet naar toe te gaan, maar verder even alles skippen.
Hoezo schuldig en onrustig, wees trots op jezelf. Je hebt bewezen dat JIJ de baas bent en niet die stomme es.
En fijn dat Maxi het zo serieus neemt, want dat schijnt jou nogal moeite te kosten
Ik ben het met hem eens dat je de afspraak met je moeder en die verjaardag af moet zeggen.
Of je gaat wel mee naar die verjaardag en vraagt daar om een poef om je been op te leggen.
Kijk, die afspraak van vanmiddag vind ik dan weer te belangrijk om niet naar toe te gaan, maar verder even alles skippen.
woensdag 23 maart 2016 om 22:02
woensdag 23 maart 2016 om 22:50
Het was vandaag weer een pittig dagje. Eerst natuurlijk die boterham, de rest van de dag heb ik eigenlijk niet gegeten, behalve avondeten en net nog een kleine cracker.
En we hebben ruim 2 uur bij de opvoedpoli gezeten. Het was een jonge griet en na even aftasten was de klik er wel.
Ik had filmpjes gemaakt van Mini en die haar laten zien, ze vond ze best heftig. En door alle vragen die ze stelde hadden Maxi en ik soms een "Oh Ja" momentje. Ik heb aangeven dat we al observaties gehad hebben thuis en met haar zou ze contact op nemen.
En nadat alle problemen een beetje besproken waren en de ontwikkeling vanaf conceptie zo ongeveer, zei ze dat ze het onderzoek zou toe spitsen op een aan autisme verwante stoornis.
Ze heeft lekker doorgepakt, zo staat er dinsdag een observatie op de psz gepland en dinsdagmiddag bij ons thuis.
Uiteraard kwam de hele periode rond het verlies van onze meisjes aan bod want dat heeft natuurlijk ook wat gedaan in de ontwikkeling van Mini. We hebben het gehad over hoe hij reageerde in die tijd. Ik weet bijvoorbeeld nog heel goed hoe hij reageerde toen ik weer thuis kwam na de maand ziekenhuis. Eerst heel rustig bij mij liggen (en dat voor een baby van 11 maanden) en daarna overdreven uitgelaten. En natuurlijk tijdens de crematie, toen hij wat aan het jengelen was bij opa en oma en ik zei, geef hem maar aan mij. Ik nam hem op schoot, hij stopte zijn duimpje in zijn mond en bleef de hele tijd tegen mij aan liggen.
Dit greep mij toch behoorlijk aan, even terug in de tijd met alle gevoelens erbij. Ik werd er emotioneel van en Maxi ook zelfs zij werd er emotioneel van.
Mini is gewoon altijd een gevoelig manneke geweest. En zeker nu ik het vergelijkingsmateriaal heb in de vorm van Nano, zie ik gewoon duidelijker dat Mini als baby al "anders" was.
Ik heb toen Mini klein was wel eens de vraag gehad vanuit mijn omgeving (schoonzus, ouders, broer) of hij niet autistisch was. Ik ben daar toen heel boos om geworden. Maar nu denk ik daar iets anders over.
Ook heb ik aangeven dat ik echt zorgen heb over hoe het straks moet als Mini naar de basisschool moet. Ik heb hem nog steeds niet ingeschreven.
De dagen worden steeds zwaarder met Mini, de uitbarstingen zijn dagelijks en meerdere malen per dag soms. Het voelt alsof we alleen maar aan het corrigeren en begeleiden zijn. En als ik iets te veel uit emotie reageer, omdat ik het soms ook echt gewoon zat ben zij gedrag, dan is het vaak helemaal niet meer om te draaien en blijft het de rest van de dag mis.
Mijn been loopt nog steeds leeg maar het lukt me aardig om te blijven zitten.
En we hebben ruim 2 uur bij de opvoedpoli gezeten. Het was een jonge griet en na even aftasten was de klik er wel.
Ik had filmpjes gemaakt van Mini en die haar laten zien, ze vond ze best heftig. En door alle vragen die ze stelde hadden Maxi en ik soms een "Oh Ja" momentje. Ik heb aangeven dat we al observaties gehad hebben thuis en met haar zou ze contact op nemen.
En nadat alle problemen een beetje besproken waren en de ontwikkeling vanaf conceptie zo ongeveer, zei ze dat ze het onderzoek zou toe spitsen op een aan autisme verwante stoornis.
Ze heeft lekker doorgepakt, zo staat er dinsdag een observatie op de psz gepland en dinsdagmiddag bij ons thuis.
Uiteraard kwam de hele periode rond het verlies van onze meisjes aan bod want dat heeft natuurlijk ook wat gedaan in de ontwikkeling van Mini. We hebben het gehad over hoe hij reageerde in die tijd. Ik weet bijvoorbeeld nog heel goed hoe hij reageerde toen ik weer thuis kwam na de maand ziekenhuis. Eerst heel rustig bij mij liggen (en dat voor een baby van 11 maanden) en daarna overdreven uitgelaten. En natuurlijk tijdens de crematie, toen hij wat aan het jengelen was bij opa en oma en ik zei, geef hem maar aan mij. Ik nam hem op schoot, hij stopte zijn duimpje in zijn mond en bleef de hele tijd tegen mij aan liggen.
Dit greep mij toch behoorlijk aan, even terug in de tijd met alle gevoelens erbij. Ik werd er emotioneel van en Maxi ook zelfs zij werd er emotioneel van.
Mini is gewoon altijd een gevoelig manneke geweest. En zeker nu ik het vergelijkingsmateriaal heb in de vorm van Nano, zie ik gewoon duidelijker dat Mini als baby al "anders" was.
Ik heb toen Mini klein was wel eens de vraag gehad vanuit mijn omgeving (schoonzus, ouders, broer) of hij niet autistisch was. Ik ben daar toen heel boos om geworden. Maar nu denk ik daar iets anders over.
Ook heb ik aangeven dat ik echt zorgen heb over hoe het straks moet als Mini naar de basisschool moet. Ik heb hem nog steeds niet ingeschreven.
De dagen worden steeds zwaarder met Mini, de uitbarstingen zijn dagelijks en meerdere malen per dag soms. Het voelt alsof we alleen maar aan het corrigeren en begeleiden zijn. En als ik iets te veel uit emotie reageer, omdat ik het soms ook echt gewoon zat ben zij gedrag, dan is het vaak helemaal niet meer om te draaien en blijft het de rest van de dag mis.
Mijn been loopt nog steeds leeg maar het lukt me aardig om te blijven zitten.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 24 maart 2016 om 11:13
Pittig. Fijn dat het nu op tafel ligt en een deskundige ermee aan de slag gaat (en door pakt, heel goed)
Maar nog niet ingeschreven?! Mini is toch van 2012? In mijn contreien moet je ze zowat inschrijven voor conceptie ingeschreven hebben (anders mag je aansluiten bij een mindere -lees zwarte- school.) Mogelijk zal Mini een ander advies krijgen en moet je je op hele andere scholen orienteren, maar lijkt me dat je dit wel snel moet weten....
Geen paasontbijten/ brunches gepland trouwens?
Maar nog niet ingeschreven?! Mini is toch van 2012? In mijn contreien moet je ze zowat inschrijven voor conceptie ingeschreven hebben (anders mag je aansluiten bij een mindere -lees zwarte- school.) Mogelijk zal Mini een ander advies krijgen en moet je je op hele andere scholen orienteren, maar lijkt me dat je dit wel snel moet weten....
Geen paasontbijten/ brunches gepland trouwens?
donderdag 24 maart 2016 om 11:31
Hier ben je nog op tijd hoor als je een paar maanden van te voren in schrijft.
Maar ik zal er deze week even werk van gaan maken. Als hij ander advies krijgt, kan het altijd nog gewijzigd worden.
Mijn moeder begon gisteren inderdaad over een paasbrunch (hellup!!).
Ik heb vanmorgen al internet af zitten struinen op gezonde paasbrunches. Klein voordeel is dat mijn vader gluten intolerantie heeft. Ik denk ook dat ik voor ga stellen om de brunch hier te doen onder het mom van, dan kunnen de jongens hier gewoon naar bed tussen de middag.
Alleen nadeel is dan dat ik de keuken in moet om glutenvrije baksels te maken. Wat ik erg leuk vind want ik hou ervan om nieuwe dingen uit te proberen maar voor mijn been niet verstandig.
Edit; de intake op de basisschool staat
Maar ik zal er deze week even werk van gaan maken. Als hij ander advies krijgt, kan het altijd nog gewijzigd worden.
Mijn moeder begon gisteren inderdaad over een paasbrunch (hellup!!).
Ik heb vanmorgen al internet af zitten struinen op gezonde paasbrunches. Klein voordeel is dat mijn vader gluten intolerantie heeft. Ik denk ook dat ik voor ga stellen om de brunch hier te doen onder het mom van, dan kunnen de jongens hier gewoon naar bed tussen de middag.
Alleen nadeel is dan dat ik de keuken in moet om glutenvrije baksels te maken. Wat ik erg leuk vind want ik hou ervan om nieuwe dingen uit te proberen maar voor mijn been niet verstandig.
Edit; de intake op de basisschool staat
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 24 maart 2016 om 12:48
Fijn dat de intake geregeld is. Hier moet je ook met 3 jaar inschrijven, gelukkig bij jullie niet.
Ook fijn dat er nu concrete stappen genomen worden om mini en jullie te helpen.
Misschien moet je de organisatie van de brunch maar niet naar je toetrekken. Maar met je been omhoog blijven zitten en genezen. Of afspreken dat iedereen een deel doet zodat je toch wat kan eten van jouw lijstje, maar niet met alle voorbereidingen zit.
Ook fijn dat er nu concrete stappen genomen worden om mini en jullie te helpen.
Misschien moet je de organisatie van de brunch maar niet naar je toetrekken. Maar met je been omhoog blijven zitten en genezen. Of afspreken dat iedereen een deel doet zodat je toch wat kan eten van jouw lijstje, maar niet met alle voorbereidingen zit.
donderdag 24 maart 2016 om 15:48
Ik heb het er vandaag met vriendinnen over gehad en net met Maxi. Ik denk dat we Mini van de psz af gaan halen.
Ondanks dat het lijkt dat hij het erg naar zijn zin heeft daar, hij ervaart waarschijnlijk te veel stress.
Haast iedere dag zijn er wel incidenten met hem. Vandaag heeft hij een kindje tot bloedens toe gebeten.
Zijn juf (buuf) vindt het niet verstandig omdat hij het gedrag dan op de basisschool ook zal vertonen.
Maar ik twijfel of hij überhaupt wel op een gewone basisschool op zijn plek zit.
Ben de hele dag er al over aan het piekeren en er verdrietig van.
Ondanks dat het lijkt dat hij het erg naar zijn zin heeft daar, hij ervaart waarschijnlijk te veel stress.
Haast iedere dag zijn er wel incidenten met hem. Vandaag heeft hij een kindje tot bloedens toe gebeten.
Zijn juf (buuf) vindt het niet verstandig omdat hij het gedrag dan op de basisschool ook zal vertonen.
Maar ik twijfel of hij überhaupt wel op een gewone basisschool op zijn plek zit.
Ben de hele dag er al over aan het piekeren en er verdrietig van.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 24 maart 2016 om 17:19
Kun je die observaties niet afwachten? En anders even contact opnemen met de opvoedpoli en met hen overleggen? (uiteraard beslissen jullie uiteindelijk, maar dan heb je ook de visie van een professional). Wel heel rot allemaal.
yoogali wijzigde dit bericht op 24-03-2016 17:21
Reden: Berichtje typen, terwijl de kinderen het huis op zijn kop zetten werkt niet (o:
Reden: Berichtje typen, terwijl de kinderen het huis op zijn kop zetten werkt niet (o:
% gewijzigd
