Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 17 maart 2016 om 11:18
Het gesprek van gisteren met de coach blijft maar in mijn hoofd rondspoken.
Ik ben verbaasd dat dat ene woord mij zo raakte. Was er echt van overtuigd dat het verdriet om mijn meisjes verwerkt was. De scherpte is er af, ik kan met een fijn gevoel aan ze denken maar voel ook wel die brok zitten, het is niet allesoverheersend aanwezig.
Dat loslaten, hoe doe je dat? Ik weet het echt niet. Loslaten is natuurlijk niet vergeten maar zo voelt het wel.
Ooit heb ik eens app contact gehad met zo'n medium die zei. "De meisjes zijn bij je en dat voelt goed, maar ze kunnen pas gaan als jij de controle los laat"
En dan dat zinnetje van het liedje van Maaie Ouboter, wat we draaide op de crematie, die blijft maar door mijn hoofd gaan.
"Laat me los, ik kan het, alleen"
(Maar houd me vast als het nodig is,
In gedachten en ik zoek je in alles om mij heen maar al denk ik soms dat het zo beter is,
Kan ik het niet helpen dat ik je mis)
Ergens wil ik het nummer even horen maar aan de andere kant durf ik ook niet.
Ik ben verbaasd dat dat ene woord mij zo raakte. Was er echt van overtuigd dat het verdriet om mijn meisjes verwerkt was. De scherpte is er af, ik kan met een fijn gevoel aan ze denken maar voel ook wel die brok zitten, het is niet allesoverheersend aanwezig.
Dat loslaten, hoe doe je dat? Ik weet het echt niet. Loslaten is natuurlijk niet vergeten maar zo voelt het wel.
Ooit heb ik eens app contact gehad met zo'n medium die zei. "De meisjes zijn bij je en dat voelt goed, maar ze kunnen pas gaan als jij de controle los laat"
En dan dat zinnetje van het liedje van Maaie Ouboter, wat we draaide op de crematie, die blijft maar door mijn hoofd gaan.
"Laat me los, ik kan het, alleen"
(Maar houd me vast als het nodig is,
In gedachten en ik zoek je in alles om mij heen maar al denk ik soms dat het zo beter is,
Kan ik het niet helpen dat ik je mis)
Ergens wil ik het nummer even horen maar aan de andere kant durf ik ook niet.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 17 maart 2016 om 17:22
Hi Estrellas,
Ook ik lees nog steeds mee. Loslaten lijkt me inderdaad een thema voor je. Maar wat betreft je meisjes lijkt het loslaten mij een tegennatuurlijke en bijna onmogelijke opgave. Eerst moest je ze al fysiek loslaten en nu dan op een bepaalde manier ook emotioneel. Dat druist toch volledig in tegen je gevoel. Logisch dat je dat nog niet verwerkt hebt. Dus wees op dit vlak mild voor jezelf.
Sterkte met alles!
Ook ik lees nog steeds mee. Loslaten lijkt me inderdaad een thema voor je. Maar wat betreft je meisjes lijkt het loslaten mij een tegennatuurlijke en bijna onmogelijke opgave. Eerst moest je ze al fysiek loslaten en nu dan op een bepaalde manier ook emotioneel. Dat druist toch volledig in tegen je gevoel. Logisch dat je dat nog niet verwerkt hebt. Dus wees op dit vlak mild voor jezelf.
Sterkte met alles!
anoniem_59370 wijzigde dit bericht op 17-03-2016 17:24
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
donderdag 17 maart 2016 om 20:06
Loslaten kan alleen ten diepste als je juist de diepste pijn weet te omarmen. Zo lang je weg blijft lopen voor de pijn, houdt deze je in de greep (ohhh jee, als ik maar geen pijn voel, want dan...... [vul maar in]).
Als je in staat bent om vanuit je tenen te zeggen: OK pijn en verdriet, ik accepteer jullie in mijn leven, ik ga het head-first aan. Dan neem je de macht terug in eigen handen.
Zie je het verband met mindfulness? Ten volste opgaan in het moment, observeren wat er gebeurt (van binnen) en verder niks, geen actie eraan verbinden. Zo leer je met kleine stapjes het te omarmen.
Als je in staat bent om vanuit je tenen te zeggen: OK pijn en verdriet, ik accepteer jullie in mijn leven, ik ga het head-first aan. Dan neem je de macht terug in eigen handen.
Zie je het verband met mindfulness? Ten volste opgaan in het moment, observeren wat er gebeurt (van binnen) en verder niks, geen actie eraan verbinden. Zo leer je met kleine stapjes het te omarmen.
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
vrijdag 18 maart 2016 om 12:07
Ik heb het nummer gisteren gedraaid, tijdens het auto rijden, niet heel slim
Ik heb mezelf gisteren een mooi Mindfulness werkboek van Flow kado gedaan.
En ik ben gisteren even bij een vriend op visite geweest. We hebben heel fijn gepraat met elkaar.
Hij vertelde mij ook dat Maxi vorige week tegen hem gezegd heeft dat Maxi erg baalde dat ik met mijn vriendin weg ging, omdat hij graag met mij weg zou willen.
Jammer dat Maxi dat niet naar mij toe duidelijk heeft gemaakt.
Morgen moet een vriend van ons afdansen en daarna is er gelijk een feest. Daar gaan we samen heen en gaan van te voren eten.
Maxi heeft duidelijk gezegd dat hij het ook begrijpt als ik niet wil eten en dat ik wel ontspannen moet kunnen zitten.
Ik heb de menu kaart inmiddels bestudeerd en er staat wel iets op wat ik durf te eten.
Verder heb ik gewoon zin om even met hem uit te zijn.
Volgende week moet ik met mijn moeder uit eten en daarna naar de voorstelling "Leef" in de schouwburg. Daar zie ik dan wel weer tegenop.
Ik heb mezelf gisteren een mooi Mindfulness werkboek van Flow kado gedaan.
En ik ben gisteren even bij een vriend op visite geweest. We hebben heel fijn gepraat met elkaar.
Hij vertelde mij ook dat Maxi vorige week tegen hem gezegd heeft dat Maxi erg baalde dat ik met mijn vriendin weg ging, omdat hij graag met mij weg zou willen.
Jammer dat Maxi dat niet naar mij toe duidelijk heeft gemaakt.
Morgen moet een vriend van ons afdansen en daarna is er gelijk een feest. Daar gaan we samen heen en gaan van te voren eten.
Maxi heeft duidelijk gezegd dat hij het ook begrijpt als ik niet wil eten en dat ik wel ontspannen moet kunnen zitten.
Ik heb de menu kaart inmiddels bestudeerd en er staat wel iets op wat ik durf te eten.
Verder heb ik gewoon zin om even met hem uit te zijn.
Volgende week moet ik met mijn moeder uit eten en daarna naar de voorstelling "Leef" in de schouwburg. Daar zie ik dan wel weer tegenop.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
vrijdag 18 maart 2016 om 14:51
Draai het nummer volgende week nog maar een keer. Er komt een moment dat juist dit nummer je zal troosten, dat je het fijn vindt om naar te luisteren.
Knap lullig van Maxi wat hij tegen die vriend heeft gezegd. Niet omdat hij het tegen die vriend heeft gezegd, maar omdat het in hem opkomt.
Hij is zelf heel vaak alleen weg. En uitgerekend als jij met een vriendin weg bent wil hij ook met je uit.
Kan hij niet gewoon blij voor je zijn als jij er ook eens uit bent.
Het is natuurlijk wel fijn dat hij met je uit wilt , maar dat heeft toch niets te maken met jouw uitstapje met je vriendin.
Maar goed, jullie gaan iig morgen lekker samen iets gezelligs doen. En heel lief van Maxi dat hij rekening met jou houdt ivm eten.
Als je nu al stress hebt van die afspraak met je moeder, kan je hem dan niet beter afzeggen?
Stress betekent waarschijnlijk tot die tijd slecht eten en dat is niet wat je wilt.
Fijne avond morgen
Knap lullig van Maxi wat hij tegen die vriend heeft gezegd. Niet omdat hij het tegen die vriend heeft gezegd, maar omdat het in hem opkomt.
Hij is zelf heel vaak alleen weg. En uitgerekend als jij met een vriendin weg bent wil hij ook met je uit.
Kan hij niet gewoon blij voor je zijn als jij er ook eens uit bent.
Het is natuurlijk wel fijn dat hij met je uit wilt , maar dat heeft toch niets te maken met jouw uitstapje met je vriendin.
Maar goed, jullie gaan iig morgen lekker samen iets gezelligs doen. En heel lief van Maxi dat hij rekening met jou houdt ivm eten.
Als je nu al stress hebt van die afspraak met je moeder, kan je hem dan niet beter afzeggen?
Stress betekent waarschijnlijk tot die tijd slecht eten en dat is niet wat je wilt.
Fijne avond morgen
vrijdag 18 maart 2016 om 15:36
Ja ik vind het ook wel lullig hoor van hem. Hij was toen al een beetje geïrriteerd omdat hij niet door gekregen had dat ik weg ging.
Maar aan de andere kant ook wel lief dat hij met mij weg wil. Maar kom op zeg, dat kan hij dan toch ook tegen mij zeggen?!
Afspraak met moeder af zeggen dat geeft ook weer stress omdat deze afspraak al maanden staat. Maar misschien kan ik het eten alleen wel afzeggen. De voorstelling begint pas om 9 uur dus dan moeten we laat eten. Ik verzin wel iets.
Of ik kijk even hoe het eten morgen gaat en we gaan naar hetzelfde restaurant.
Nu net wéér bij de huisarts geweest voor mijn been, nu toch maar een antibiotica kuur gehad en het advies om echt meer rust te nemen. Dat de zwelling misschien naar boven uit kan lopen. Of zo iets.
Maar aan de andere kant ook wel lief dat hij met mij weg wil. Maar kom op zeg, dat kan hij dan toch ook tegen mij zeggen?!
Afspraak met moeder af zeggen dat geeft ook weer stress omdat deze afspraak al maanden staat. Maar misschien kan ik het eten alleen wel afzeggen. De voorstelling begint pas om 9 uur dus dan moeten we laat eten. Ik verzin wel iets.
Of ik kijk even hoe het eten morgen gaat en we gaan naar hetzelfde restaurant.
Nu net wéér bij de huisarts geweest voor mijn been, nu toch maar een antibiotica kuur gehad en het advies om echt meer rust te nemen. Dat de zwelling misschien naar boven uit kan lopen. Of zo iets.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
vrijdag 18 maart 2016 om 16:10
Ik heb ooit eens bij het afruimen van de ontbijttafel een vork laten vallen. De tand van de vork kwam op mijn voet, niets aan de hand. Tot een paar uur later, leek wel een olifant.
Gebeurde op vrijdagochtend en ben maandag naar de dokter gegaan. Moest een paar dagen met de voet omhoog en koelen met natte doeken plus antibiotica. Duurde langer dan een week voordat ik weer in mijn schoen kon en het heeft een paar weken geduurd voordat mijn voet weer helemaal geslonken was.
En ja, je moet rust nemen met dat been!!!!
Gebeurde op vrijdagochtend en ben maandag naar de dokter gegaan. Moest een paar dagen met de voet omhoog en koelen met natte doeken plus antibiotica. Duurde langer dan een week voordat ik weer in mijn schoen kon en het heeft een paar weken geduurd voordat mijn voet weer helemaal geslonken was.
En ja, je moet rust nemen met dat been!!!!
zondag 20 maart 2016 om 15:40
Ik heb zeker een leuke avond gehad.
Eerst samen met Maxi in het restaurant. We hebben fijn gepraat vooral over de jongens
Eten ging redelijk. Ik had kipfilet genomen en kon drie kwart op Maxi zijn bord
Daarna nar het salsa feest. Was ook erg gezellig, er waren verrassend veel bekenden ook. Erg leuk.
Wel kreeg ik van iemand de opmerking wanneer is weer eens ging eten omdat ik geen kont meer heb.
Ik zei haar dat ze even naar zichzelf moest kijken (want ook zichtbaar afgevallen). Jaaaa zei ze, maar ik heb omstandigheden (scheiding) waarop ik zei dat ik ook omstandigheden heb. Toen hield ze gelukkig haar mond.
Mijn been was erg pijnlijk tijdens de avond door het staan. Maar de wond lijkt wat minder vurig.
Nu even de dag door zien te komen want voel me toch een beetje katerig
Eerst samen met Maxi in het restaurant. We hebben fijn gepraat vooral over de jongens
Eten ging redelijk. Ik had kipfilet genomen en kon drie kwart op Maxi zijn bord
Daarna nar het salsa feest. Was ook erg gezellig, er waren verrassend veel bekenden ook. Erg leuk.
Wel kreeg ik van iemand de opmerking wanneer is weer eens ging eten omdat ik geen kont meer heb.
Ik zei haar dat ze even naar zichzelf moest kijken (want ook zichtbaar afgevallen). Jaaaa zei ze, maar ik heb omstandigheden (scheiding) waarop ik zei dat ik ook omstandigheden heb. Toen hield ze gelukkig haar mond.
Mijn been was erg pijnlijk tijdens de avond door het staan. Maar de wond lijkt wat minder vurig.
Nu even de dag door zien te komen want voel me toch een beetje katerig
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 21 maart 2016 om 16:52
Zo, mijn been is open gesprongen. Heel veel donker bloed kwam er uit en de zwelling is nu wel een stuk minder.
De afgelopen dagen ben ik wat filmpjes aan het maken van Mini zijn gedrag en ook op de psz zijn ze aan het filmen.
Zo heb ik wat beeldmateriaal om woensdag mee te nemen naar de opvoedpoli.
Gisterenavond in bed lag ik de filmpjes een te bekijken en ik werd er helemaal sip van. Wat gaat er toch allemaal in zijn koppie rond? En wat is hij toch aan het strijden.
Ik hoop zo dat ze ons kunnen helpen. Het lijkt steeds erger te worden (of mijn geduld word steeds minder) iedere dag hebben we wel ruzie, moet ik boos op hem worden of hem straffen. Ik vind het zo naar.
Ik moet nog steeds "die boterham " eten. Ik heb het nu al een paar keer uitgesteld.
Ik schrijf hier maar even op dat ik het morgenochtend ga doen. Dan heb ik een beetje een stok achter de deur (en gelijk de zenuwen )
De afgelopen dagen ben ik wat filmpjes aan het maken van Mini zijn gedrag en ook op de psz zijn ze aan het filmen.
Zo heb ik wat beeldmateriaal om woensdag mee te nemen naar de opvoedpoli.
Gisterenavond in bed lag ik de filmpjes een te bekijken en ik werd er helemaal sip van. Wat gaat er toch allemaal in zijn koppie rond? En wat is hij toch aan het strijden.
Ik hoop zo dat ze ons kunnen helpen. Het lijkt steeds erger te worden (of mijn geduld word steeds minder) iedere dag hebben we wel ruzie, moet ik boos op hem worden of hem straffen. Ik vind het zo naar.
Ik moet nog steeds "die boterham " eten. Ik heb het nu al een paar keer uitgesteld.
Ik schrijf hier maar even op dat ik het morgenochtend ga doen. Dan heb ik een beetje een stok achter de deur (en gelijk de zenuwen )
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 21 maart 2016 om 19:44
Nu je been toch open is, misschien vanavond nog even een biotex of soda badje.
Tja, wat gaat er in dat koppie om, je zou het graag weten.
Kan je hem na een uurtje of zo niet gewoon vragen
" Mini lieverd, wil je me zeggen waarom je net zo boos was op Nano, mama, Pietje, Mientje. Je mag mama alles vertellen en ik beloof je dat ik niet boos zal worden"
Oké, morgenochtend dus een boterham en nu al de zenuwen. Begin eerst eens met een halve of een kwart, Klinkt al heel anders toch....?
Tja, wat gaat er in dat koppie om, je zou het graag weten.
Kan je hem na een uurtje of zo niet gewoon vragen
" Mini lieverd, wil je me zeggen waarom je net zo boos was op Nano, mama, Pietje, Mientje. Je mag mama alles vertellen en ik beloof je dat ik niet boos zal worden"
Oké, morgenochtend dus een boterham en nu al de zenuwen. Begin eerst eens met een halve of een kwart, Klinkt al heel anders toch....?
maandag 21 maart 2016 om 22:00
Nou, inderdaad even in de biotex gezeten, daarna drukte ik even op de wond. Het bloed spoot gewoon tegen mijn lamp aan en er kwamen stolsols uit, ik werd er gewoon onpasselijk van
Ik probeer altijd nog even met Mini te praten. En hij weet me dan altijd te vertellen dat hij niet mag slaan enzo maar vervolgens doet hij het gewoon weer. Aanleiding of geen aanleiding.
Ik probeer altijd nog even met Mini te praten. En hij weet me dan altijd te vertellen dat hij niet mag slaan enzo maar vervolgens doet hij het gewoon weer. Aanleiding of geen aanleiding.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 21 maart 2016 om 23:27
Ieuw, die stolsels klinken niet goed... Beterschap ermee verder!
Goed dat je filmpjes hebt. ja het is nog een groot vraagteken wat er in zijn hoofdje omgaat, maar je doet je best. En eigenlijk is het bij iedereen zo: niemand is een open boek, dus wat zal er allemaal in ons hoofd zitten?? Dat weet ook niet iedereen en in vele situaties maakt dat juist de communicatie onderling lastig (in het algemeen hè).
Gelukkig is niet iedereen hetzelfde maar dat maakt het soms wel lastig dus.
Succes, ik duik mijn bed in
slaap lekker!
Goed dat je filmpjes hebt. ja het is nog een groot vraagteken wat er in zijn hoofdje omgaat, maar je doet je best. En eigenlijk is het bij iedereen zo: niemand is een open boek, dus wat zal er allemaal in ons hoofd zitten?? Dat weet ook niet iedereen en in vele situaties maakt dat juist de communicatie onderling lastig (in het algemeen hè).
Gelukkig is niet iedereen hetzelfde maar dat maakt het soms wel lastig dus.
Succes, ik duik mijn bed in
slaap lekker!
maandag 21 maart 2016 om 23:31
dinsdag 22 maart 2016 om 07:58
Heel goed dat er een hoop troep uitkwam, vandaag nog maar een keer in de biotex.
Ik bedoel aan Mimi te vragen waarom hij iets doet en juist niet praten over dat het niet mag.
Op dat punt zijn vertrouwen zien te winnen, zodat hij zich bij jou uitspreekt over zijn gevoelens.
Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan.
En nu dan de vraag waar jij zo tegenop ziet.....is het je gelukt.....
Ik bedoel aan Mimi te vragen waarom hij iets doet en juist niet praten over dat het niet mag.
Op dat punt zijn vertrouwen zien te winnen, zodat hij zich bij jou uitspreekt over zijn gevoelens.
Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan.
En nu dan de vraag waar jij zo tegenop ziet.....is het je gelukt.....
dinsdag 22 maart 2016 om 08:22
Ja het is zeker gied dat de troep er uit komt. Maar ik schrok er behoorlijk van echt horror gewoon
Straks moet ik wel weer in de biotex want ik had er vannacht een gaasje op en die zit nu dus vastgeplakt. Ik heb ook slecht geslapen door de pijn.
Ah op die manier Janneke, ja ik vraag wel eens of er kindjes zijn die hij niet lief vindt en dat hij dat best mag zeggen. Maar iedereen is lief en leuk.
De ochtend is nog lang niet om
Ik moet zeggen dat ik nu wel heel erg twijfel omdat ik wat aangekomen ben zag ik net.
Paaseitjes en paaskoekjes, normaal vliegen ze er rond deze tijd doorheen maar ik heb er totaal geen moeite mee om het te laten staan.
Ik ben gevraagd om vrijdag te helpen op de psz met het Paasontbijt. Dat zal misschien even lastig worden.
Straks moet ik wel weer in de biotex want ik had er vannacht een gaasje op en die zit nu dus vastgeplakt. Ik heb ook slecht geslapen door de pijn.
Ah op die manier Janneke, ja ik vraag wel eens of er kindjes zijn die hij niet lief vindt en dat hij dat best mag zeggen. Maar iedereen is lief en leuk.
De ochtend is nog lang niet om
Ik moet zeggen dat ik nu wel heel erg twijfel omdat ik wat aangekomen ben zag ik net.
Paaseitjes en paaskoekjes, normaal vliegen ze er rond deze tijd doorheen maar ik heb er totaal geen moeite mee om het te laten staan.
Ik ben gevraagd om vrijdag te helpen op de psz met het Paasontbijt. Dat zal misschien even lastig worden.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
dinsdag 22 maart 2016 om 08:40
Wat Janneke zegt is een goede tip. Hier ook een zoon van dezelfde leeftijd. Ik heb een keer een artikel gelezen over de vraag hoe was het op school. Het ging er om dat kinderen dan vaak alleen zeggen: leuk. Je krijgt dan vaak amper antwoord. Ik merkte het ook aan zoon. Hoe het was het? Leuk. Wat heb je gedaan? Gespeeld. Met wie heb je gespeeld? Iedereen. Dan wist ik nog niks. Ik vraag nu eerder heb je vandaag iets geknutseld? Wat heb je gemaakt? Heb je het met verf gemaakt of ging je plakken? Naast wie zat je in de kring? Ben je nog in de bouwhoek geweest vandaag en met wie?
dinsdag 22 maart 2016 om 08:43
Sorry bericht was nog niet af. Deze manier van vragen stellen levert vaak een gesprekje op. Ik doe het ook als hij boos is. Ik vraag eerst wat er gebeurde en wat het andere kindje deed. Daarna vraag ik Hoe hij daar op reageerde. Ik weet natuurlijk niet of je het al zo doet maar wellicht krijg je iets meer antwoorden.
dinsdag 22 maart 2016 om 16:01
