Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 20 juli 2016 om 13:11
Nogmaals, wat is er mis met zeggen dat Mini moet luisteren?
Als je werkelijk denkt dat je ouders geen goede invloed hebben op de kinderen, dan zou ik ze minder tijd samen laten doorbrengen. Ik denk nl niet dat je harde eisen kunt stellen aan hoe ze met hen omgaan (binnen bepaalde grenzen natuurlijk).
Besef je dat niet alles op jouw manier hoeft he? Kinderen kunnen prima begrijpen dat op verschillende plekken of bij verschillende personen wat andere regels gelden.
Als je werkelijk denkt dat je ouders geen goede invloed hebben op de kinderen, dan zou ik ze minder tijd samen laten doorbrengen. Ik denk nl niet dat je harde eisen kunt stellen aan hoe ze met hen omgaan (binnen bepaalde grenzen natuurlijk).
Besef je dat niet alles op jouw manier hoeft he? Kinderen kunnen prima begrijpen dat op verschillende plekken of bij verschillende personen wat andere regels gelden.
woensdag 20 juli 2016 om 13:28
Er is niets mis mee om dat tegen mini te zeggen. Het was de toon en de manier waarop waar ik wat vreemd van op keek.
En als alles op mijn manier zou moeten, dan moet ik mij kinderen thuis houden dus ja, ik besef zeker dat niet alles op mijn manier gaat en hoeft.
En als alles op mijn manier zou moeten, dan moet ik mij kinderen thuis houden dus ja, ik besef zeker dat niet alles op mijn manier gaat en hoeft.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
woensdag 20 juli 2016 om 14:26
Ik snap je helemaal Estrellas. Sowieso is het de toon die de muziek maakt. Maar los daarvan hou ik helemaal niet van dat voorwaardelijke.
Er is een opvoedstroming: onvoorwaardelijk ouderschap. Ik volg dat zeker niet in z'n geheel want voert soms veel te ver.
Maar dat "als jij niet dit...dan dat". Bah. Volgens sommigen is de opmerking van je vader normaal. Nou, nee dus, wat mij betreft niet. Je kan ook op een andere manier dezelfde boodschap geven.
Er is een opvoedstroming: onvoorwaardelijk ouderschap. Ik volg dat zeker niet in z'n geheel want voert soms veel te ver.
Maar dat "als jij niet dit...dan dat". Bah. Volgens sommigen is de opmerking van je vader normaal. Nou, nee dus, wat mij betreft niet. Je kan ook op een andere manier dezelfde boodschap geven.
woensdag 20 juli 2016 om 22:05
quote:[message=23559491,noline]estrellas2 schreef op 19 juli 2016 @ 23:29met zwembad in de zon.
Wat verhelderend die voorbeelden (anicha_anicha )
En de lui, dom en dakloos... geweldig!
Ik had het het afgelopen weekend inderdaad zo anders aan kunnen pakken. Wat Doreia schreef, was precies wat Maxi mij zei:
Tante met een slok op die dan niet leuk wordt en bonuszoon zwaaiend met een mes? Als je op voorhand weet dat dit hun gedrag is met alcohol, dan verdienen ze elkaar op dat moment toch gewoon? Het zijn daar allemaal volwassenen. Nou ja, 'volwassenen' want het gedrag is dit verre van natuurlijk. Wat zou jij daar dan nog redderen en moederen? Lekker laten gaan. Niet jouw probleem.
Dit was bijna exact Maxi zijn reactie.
Jullie hebben mij zo veel duidelijk gemaakt vandaag en gisteren.
Even een stap terug nemen als er hulp gevraagd word (pointdexter)
De woorden "moet ik helpen" zijn ook zo helpend.
Ik dacht trouwens dat jij ze eerder met andere woorden had opgeschreven Pointdexter.
Stom voorbeeld misschien maar ik dacht er vanavond nog even aan.
We hadden een yogales buiten dus moesten er matten buiten komen. Iedereen liep naar buiten en ik liep achter de instructeur aan om even te helpen de matten naar buiten te sjouwen.
Even schoot door mij hoofd heen "MOET ok helpen?"
Ergens voelde ik mij wel verplicht. Maar blijkbaar was ik de enige.
Het werd mij dan weliswaar niet gevraagd maar het werd wel gewaardeerd. En dat voelde voor mij weer fijn.
Misschien hier actief zeggen, kom meiden we helpen even.
Een voorbeeld wat waarschijnlijk de plank mis slaat maar even om aan te geven dat ik er wel mee bezig was.
Proberen patronen te ontdekken en het dammetje aan te leggen voor de brand overslaat.
Ik hoop ook echt dat ik ga ervaren dat het mij energie op gaat leveren zoals Anicha dat aangeeft. En Minameut.
Ik pas het soms in kleine dingen al toe. Bijvoorbeeld als we s avonds op de bank zitten en Maxi zegt, ik zou wel zin hebben in een tosti/ chips/ biertje noem maar wat.
Dan niet gelijk op springen en het voor hem regelen maar lekker blijven zitten en zeggen; Dan pak/ maak je dat toch?
Of zeggen, goed idee. Daar heb ik ook wel zin in, is nu natuurlijk lastig met eten en zo. Masr san geef je maxi de kans voor jou te zorgen.
Vergeleken met jaren geleden is er al zoveel positief veranderd. Ik was toen echt altijd bezig. Een laatste slok koffie was op en ik stond het kopje al af te wassen. Altijd lege wasmanden en spik en span huis.
En ík was altijd degene die dat verzorgde.
Als de kinderen hier het weekend waren, ging ík er uit om broodjes te smeren en mocht Maxi tot 11 uur blijven liggen.
Nu denk ik soms echt, WTF, waar was ik mee bezig en wat heb ik gecreëerd.
Wat dat aan gaat heb ik nu al veel meer rust. Kan ik dingen veel meer los laten.
Maar zoals hier wel duidelijk is geworden, ben ik er nog niet maar wel op de goede weg.
Nog even wat leuks om mee af te sluiten en dan ga ik echt mijn bed in.
Nano heeft vandaag voor het eerst op een potje geplast
Meerdere keren zelfs. En toen hij in de tuin stond te plassen en ik zei; Nano, je moet wel op het potje plassen hè, stopte hij, liep naar het potje en plaste daarop verder!
Knap van nano!!
Ik voelde vandaag ook zo'n geluksmoment. Ik zat in de tuin en het lukte mij om even een tijdschrift te lezen en de jongens waren heerlijk aan het keutelen in en om het zwembad.
Het was zo'n fijne dag vandaag Fijn om te horen dat je zo genoten hebt!
Wat verhelderend die voorbeelden (anicha_anicha )
En de lui, dom en dakloos... geweldig!
Ik had het het afgelopen weekend inderdaad zo anders aan kunnen pakken. Wat Doreia schreef, was precies wat Maxi mij zei:
Tante met een slok op die dan niet leuk wordt en bonuszoon zwaaiend met een mes? Als je op voorhand weet dat dit hun gedrag is met alcohol, dan verdienen ze elkaar op dat moment toch gewoon? Het zijn daar allemaal volwassenen. Nou ja, 'volwassenen' want het gedrag is dit verre van natuurlijk. Wat zou jij daar dan nog redderen en moederen? Lekker laten gaan. Niet jouw probleem.
Dit was bijna exact Maxi zijn reactie.
Jullie hebben mij zo veel duidelijk gemaakt vandaag en gisteren.
Even een stap terug nemen als er hulp gevraagd word (pointdexter)
De woorden "moet ik helpen" zijn ook zo helpend.
Ik dacht trouwens dat jij ze eerder met andere woorden had opgeschreven Pointdexter.
Stom voorbeeld misschien maar ik dacht er vanavond nog even aan.
We hadden een yogales buiten dus moesten er matten buiten komen. Iedereen liep naar buiten en ik liep achter de instructeur aan om even te helpen de matten naar buiten te sjouwen.
Even schoot door mij hoofd heen "MOET ok helpen?"
Ergens voelde ik mij wel verplicht. Maar blijkbaar was ik de enige.
Het werd mij dan weliswaar niet gevraagd maar het werd wel gewaardeerd. En dat voelde voor mij weer fijn.
Misschien hier actief zeggen, kom meiden we helpen even.
Een voorbeeld wat waarschijnlijk de plank mis slaat maar even om aan te geven dat ik er wel mee bezig was.
Proberen patronen te ontdekken en het dammetje aan te leggen voor de brand overslaat.
Ik hoop ook echt dat ik ga ervaren dat het mij energie op gaat leveren zoals Anicha dat aangeeft. En Minameut.
Ik pas het soms in kleine dingen al toe. Bijvoorbeeld als we s avonds op de bank zitten en Maxi zegt, ik zou wel zin hebben in een tosti/ chips/ biertje noem maar wat.
Dan niet gelijk op springen en het voor hem regelen maar lekker blijven zitten en zeggen; Dan pak/ maak je dat toch?
Of zeggen, goed idee. Daar heb ik ook wel zin in, is nu natuurlijk lastig met eten en zo. Masr san geef je maxi de kans voor jou te zorgen.
Vergeleken met jaren geleden is er al zoveel positief veranderd. Ik was toen echt altijd bezig. Een laatste slok koffie was op en ik stond het kopje al af te wassen. Altijd lege wasmanden en spik en span huis.
En ík was altijd degene die dat verzorgde.
Als de kinderen hier het weekend waren, ging ík er uit om broodjes te smeren en mocht Maxi tot 11 uur blijven liggen.
Nu denk ik soms echt, WTF, waar was ik mee bezig en wat heb ik gecreëerd.
Wat dat aan gaat heb ik nu al veel meer rust. Kan ik dingen veel meer los laten.
Maar zoals hier wel duidelijk is geworden, ben ik er nog niet maar wel op de goede weg.
Nog even wat leuks om mee af te sluiten en dan ga ik echt mijn bed in.
Nano heeft vandaag voor het eerst op een potje geplast
Meerdere keren zelfs. En toen hij in de tuin stond te plassen en ik zei; Nano, je moet wel op het potje plassen hè, stopte hij, liep naar het potje en plaste daarop verder!
Knap van nano!!
Ik voelde vandaag ook zo'n geluksmoment. Ik zat in de tuin en het lukte mij om even een tijdschrift te lezen en de jongens waren heerlijk aan het keutelen in en om het zwembad.
Het was zo'n fijne dag vandaag Fijn om te horen dat je zo genoten hebt!
You can't have a rainbow without a little rain 
woensdag 20 juli 2016 om 23:20
Zie nu jouw reatie in de quote zelf Draakjenoah.
Actief tegen de meiden zeggen, kom dan helpen we even. Dat vind ik een beetje eng. Ook omdat ik ze verder niet ken.
En ja, zo heb ik het ook wel eens tegen Maxi gezegd, Mooi, pak voor mij dan ook even een glas water of kop thee
Nano had vandaag weer op het potje geplast en in het zwembadje gepoept
Verder heeft hij het grootste deel van de dag tegen mij aan geplakt gezeten (letterlijk).
Met 2 kleine oplevingen. Ik heb hem even mee het zwembadje in genomen om zijn lijfje wat af te koelen. Verder veel natte washanden op zijn hoofd en lijfje.
Mini heeft het erg leuk gehad met opa en oma. En ook zij hebben het leuk gehad met Mini.
Actief tegen de meiden zeggen, kom dan helpen we even. Dat vind ik een beetje eng. Ook omdat ik ze verder niet ken.
En ja, zo heb ik het ook wel eens tegen Maxi gezegd, Mooi, pak voor mij dan ook even een glas water of kop thee
Nano had vandaag weer op het potje geplast en in het zwembadje gepoept
Verder heeft hij het grootste deel van de dag tegen mij aan geplakt gezeten (letterlijk).
Met 2 kleine oplevingen. Ik heb hem even mee het zwembadje in genomen om zijn lijfje wat af te koelen. Verder veel natte washanden op zijn hoofd en lijfje.
Mini heeft het erg leuk gehad met opa en oma. En ook zij hebben het leuk gehad met Mini.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 21 juli 2016 om 08:16
Ja, ik ben er weer. We hebben het heerlijk gehad.
Wat fijn dat mini, maar ook opa en oma het naar hun hebben gehad.
Oordeel niet te hard over de opmerking van je vader.
Vergeet niet dat het best een grote verantwoordelijkheid is om met het kind van een ander, ook al is het hun kleinkind, naar het zwembad te gaan.
Geen idee hoe oud en vitaal ze zijn, maar als je zelf uit de kleine kinderen bent is het allemaal net wat spannender.
Vaak zien grootouders hun kleinkinderen het liefst elke dag, maar zijn ze doodop als hun oogappeltje weer naar huis gaat.
Wat fijn dat mini, maar ook opa en oma het naar hun hebben gehad.
Oordeel niet te hard over de opmerking van je vader.
Vergeet niet dat het best een grote verantwoordelijkheid is om met het kind van een ander, ook al is het hun kleinkind, naar het zwembad te gaan.
Geen idee hoe oud en vitaal ze zijn, maar als je zelf uit de kleine kinderen bent is het allemaal net wat spannender.
Vaak zien grootouders hun kleinkinderen het liefst elke dag, maar zijn ze doodop als hun oogappeltje weer naar huis gaat.
donderdag 21 juli 2016 om 08:29
quote:We hadden een yogales buiten dus moesten er matten buiten komen. Iedereen liep naar buiten en ik liep achter de instructeur aan om even te helpen de matten naar buiten te sjouwen
Waarom moet jij de rol van instructeur op je nemen? Als iedereen naar buiten loopt, is het dan niet de taak van de instructeur om even een 'neemt iedereen zelf even een matje mee?' te roepen? Is het niet de verantwoordelijkheid van de lessers om een matje te krijgen zodat zij buiten kunnen yoga-en?
Waarom is het jou verantwoordelijkheid, als deelnemer aan de groep, opeens om de groep te helpen aan een matje, boven dat van de (betaalde en daarvoor ingehuurde) instructeur?
Waarom moet jij de rol van instructeur op je nemen? Als iedereen naar buiten loopt, is het dan niet de taak van de instructeur om even een 'neemt iedereen zelf even een matje mee?' te roepen? Is het niet de verantwoordelijkheid van de lessers om een matje te krijgen zodat zij buiten kunnen yoga-en?
Waarom is het jou verantwoordelijkheid, als deelnemer aan de groep, opeens om de groep te helpen aan een matje, boven dat van de (betaalde en daarvoor ingehuurde) instructeur?
donderdag 21 juli 2016 om 08:48
quote:Doreia schreef op 21 juli 2016 @ 08:29:
[...]
Waarom moet jij de rol van instructeur op je nemen? Als iedereen naar buiten loopt, is het dan niet de taak van de instructeur om even een 'neemt iedereen zelf even een matje mee?' te roepen? Is het niet de verantwoordelijkheid van de lessers om een matje te krijgen zodat zij buiten kunnen yoga-en?
Waarom is het jou verantwoordelijkheid, als deelnemer aan de groep, opeens om de groep te helpen aan een matje, boven dat van de (betaalde en daarvoor ingehuurde) instructeur?Lui, dom en dakloos.
[...]
Waarom moet jij de rol van instructeur op je nemen? Als iedereen naar buiten loopt, is het dan niet de taak van de instructeur om even een 'neemt iedereen zelf even een matje mee?' te roepen? Is het niet de verantwoordelijkheid van de lessers om een matje te krijgen zodat zij buiten kunnen yoga-en?
Waarom is het jou verantwoordelijkheid, als deelnemer aan de groep, opeens om de groep te helpen aan een matje, boven dat van de (betaalde en daarvoor ingehuurde) instructeur?Lui, dom en dakloos.
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
donderdag 21 juli 2016 om 13:16
Yoga matten buiten brengen voor de hele groep:
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee ( daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee ( daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
Moet ik dit nu doen? Nee (daar is de instructeur voor)
maandag 25 juli 2016 om 21:41
Het gaat wel goed hoor! Druk met de jongens eigenlijk. Nog een week en dan is Mini een kleuter.
Oh lees nu pas de reacties op het Yoga matje.
Het is inderdaad niet zo dat ik dat Moest doen. Maar ik heb mezelf er ook niet mee in de weg gezeten om even mee te helpen om die matten naar buiten te krijgen. En keek er eigenlijk een beetje van op dat ik de enige was.
Oh lees nu pas de reacties op het Yoga matje.
Het is inderdaad niet zo dat ik dat Moest doen. Maar ik heb mezelf er ook niet mee in de weg gezeten om even mee te helpen om die matten naar buiten te krijgen. En keek er eigenlijk een beetje van op dat ik de enige was.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zaterdag 30 juli 2016 om 20:18
Hoi!
Ik ben een beetje druk en weet eigenlijk ook niet goed wat te schrijven.
Er is vd week wel iets voorgevallen wat mij nogal bezig houdt. Maar daar wil/ kan ik niets over kwijt.
Verder ben ik veel in huis bezig met kleine klusjes. Een beetje voorbereiding voor als Maxi straks weer 4 weken weg gaat. Ook Maxi is hier mee bezig.
Qua eten lijkt er een soort omslag te komen waar ik niet blij mee ben. Ik ben heel bang voor terugval in Boulimia. Het voelt als een soort controle verlies.
Lichamelijk gaat het ook even wat minder. Rugpijn met uitstraling naar mijn benen. Doof en tintelend gevoel in mijn benen. Ben al bij de fysio geweest. Hij dacht in eerste instantie aan een hernia. Woensdag weer terug komen.
Vandaag zijn we naar Artis geweest. Het was een gezellig dagje.
Ik vroeg vanavond aan Mini welk dier hij het leuks vond; De speeltuin
Maxi en ik zitten nu uitgeplokt op de bank de jongens zijn vertrokken naar droomland.
Ik maak het niet te laat en duik er zo met een ibuprofen in.
Ik ben een beetje druk en weet eigenlijk ook niet goed wat te schrijven.
Er is vd week wel iets voorgevallen wat mij nogal bezig houdt. Maar daar wil/ kan ik niets over kwijt.
Verder ben ik veel in huis bezig met kleine klusjes. Een beetje voorbereiding voor als Maxi straks weer 4 weken weg gaat. Ook Maxi is hier mee bezig.
Qua eten lijkt er een soort omslag te komen waar ik niet blij mee ben. Ik ben heel bang voor terugval in Boulimia. Het voelt als een soort controle verlies.
Lichamelijk gaat het ook even wat minder. Rugpijn met uitstraling naar mijn benen. Doof en tintelend gevoel in mijn benen. Ben al bij de fysio geweest. Hij dacht in eerste instantie aan een hernia. Woensdag weer terug komen.
Vandaag zijn we naar Artis geweest. Het was een gezellig dagje.
Ik vroeg vanavond aan Mini welk dier hij het leuks vond; De speeltuin
Maxi en ik zitten nu uitgeplokt op de bank de jongens zijn vertrokken naar droomland.
Ik maak het niet te laat en duik er zo met een ibuprofen in.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 11:49
Hahaha, die Mini, ja vaak doe je van alles om ze een leuke dag te bezorgen en dan wint de speeltuin het toch weer.
Maar maakt niet uit, als het maar gezellig was en de dieren zullen ook heus wel indruk hebben gemaakt.
Pff, boulimia, heb je dan ook last van eetbuien? Wist ik niet, dacht dat je alleen een verboden lijst(je) had.
Dat moet dan wel heel snel de kop ingedrukt worden. Is niet niets.
Ik vind het trouwens wel heel moedig van je dat je het durft te melden en er niet voor wegkijkt.
Heb je het er al met je psycholoog over gehad, misschien is het tijd voor meer gespecialiseerde hulp.
Wanneer gaat Maxi precies weg, maakt hij de verjaardagen van de jongens nog mee, zou wel zo gezellig zijn.
Maar maakt niet uit, als het maar gezellig was en de dieren zullen ook heus wel indruk hebben gemaakt.
Pff, boulimia, heb je dan ook last van eetbuien? Wist ik niet, dacht dat je alleen een verboden lijst(je) had.
Dat moet dan wel heel snel de kop ingedrukt worden. Is niet niets.
Ik vind het trouwens wel heel moedig van je dat je het durft te melden en er niet voor wegkijkt.
Heb je het er al met je psycholoog over gehad, misschien is het tijd voor meer gespecialiseerde hulp.
Wanneer gaat Maxi precies weg, maakt hij de verjaardagen van de jongens nog mee, zou wel zo gezellig zijn.
zondag 31 juli 2016 om 13:41
Boulimia heb ik in het verleden heel erg gehad. Dan praat ik over uren eten en braken achter elkaar. Spuugde gerust 12 keer op een dag op erge dagen. En laxeerde daarnaast ook nog. Dat wasecht een vreselijke en eenzame tijd. Daar wil ik echt niet naar terug.
Maar die angst is groot als ik voor mijn gevoel nu de controle los laat.
Dinsdag heb ik weer een afspraak met mijn psycholoog. Uiteraard vertel ik haar dan van mijn angst.
Maxi maakt de verjaardagen van de jongens nog wel mee, met zijn eigen verjaardag is hij weg.
15 Augustus gaan er een paar dagen naar de Kempervennen met de buuf. Ze had een week geboekt maar nu kan haar man niet mee omdat hij op reis moet voor zijn werk. En haar kinderen komen alleen in het weekend. Dus zit ze daar alleen. Ze heeft ons uitgenodigd. Super leuk. Zijn we er toch nog even uit deze vakantie.
Maar die angst is groot als ik voor mijn gevoel nu de controle los laat.
Dinsdag heb ik weer een afspraak met mijn psycholoog. Uiteraard vertel ik haar dan van mijn angst.
Maxi maakt de verjaardagen van de jongens nog wel mee, met zijn eigen verjaardag is hij weg.
15 Augustus gaan er een paar dagen naar de Kempervennen met de buuf. Ze had een week geboekt maar nu kan haar man niet mee omdat hij op reis moet voor zijn werk. En haar kinderen komen alleen in het weekend. Dus zit ze daar alleen. Ze heeft ons uitgenodigd. Super leuk. Zijn we er toch nog even uit deze vakantie.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 14:13
Hoe ben je er toen vanaf gekomen. Heb je daar toen gespecialiseerde hulp bij gehad.
Zou je, als het je toen heeft geholpen, die hulp nu alvast kunnen inschakelen.
Wat leuk dat je met de buurvrouw mee gaat. Lekker even uit de dagelijkse sleur. Voor de jongens ook leuk, fijn veel buiten spelen in een andere omgeving.
Zou je, als het je toen heeft geholpen, die hulp nu alvast kunnen inschakelen.
Wat leuk dat je met de buurvrouw mee gaat. Lekker even uit de dagelijkse sleur. Voor de jongens ook leuk, fijn veel buiten spelen in een andere omgeving.
zondag 31 juli 2016 om 14:29
Vorige keer werd het vooral minder omdat ik ging samen wonen met Maxi. En later ondat ik ziek werd en 4 maanden op bed gelegen heb en in het ziekenhuis en dus eigenlijk gewoon niet zelf kon bepalen wat ik at.
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 14:38
quote:estrellas2 schreef op 31 juli 2016 @ 14:29:
Vorige keer werd het vooral minder omdat ik ging samen wonen met Maxi. En later ondat ik ziek werd en 4 maanden op bed gelegen heb en in het ziekenhuis en dus eigenlijk gewoon niet zelf kon bepalen wat ik at.
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen Dat speelt dus nu allemaal niet meer, die gedwongen externe factoren. Hoe denk je het nu op te gaan lossen. Want we gaan nu maand 8 in sinds je in januari aangaf dat het mis ging met je eten...
Vorige keer werd het vooral minder omdat ik ging samen wonen met Maxi. En later ondat ik ziek werd en 4 maanden op bed gelegen heb en in het ziekenhuis en dus eigenlijk gewoon niet zelf kon bepalen wat ik at.
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen Dat speelt dus nu allemaal niet meer, die gedwongen externe factoren. Hoe denk je het nu op te gaan lossen. Want we gaan nu maand 8 in sinds je in januari aangaf dat het mis ging met je eten...
zondag 31 juli 2016 om 14:49
quote:estrellas2 schreef op 31 juli 2016 @ 14:29:
Vorige keer werd het vooral minder omdat ik ging samen wonen met Maxi. En later ondat ik ziek werd en 4 maanden op bed gelegen heb en in het ziekenhuis en dus eigenlijk gewoon niet zelf kon bepalen wat ik at.
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen
Maar nu is dT niet aan de orde toch? Heb je een plan voor nu?
En heb je nog iets gedaan met of nagedacht over de woorden die eerder geschreven zijn? Ga je daar ook een en ander van bespreken met je behandelaar?
Vorige keer werd het vooral minder omdat ik ging samen wonen met Maxi. En later ondat ik ziek werd en 4 maanden op bed gelegen heb en in het ziekenhuis en dus eigenlijk gewoon niet zelf kon bepalen wat ik at.
Gelukje bij een ongelukje zullen we maar zeggen
Maar nu is dT niet aan de orde toch? Heb je een plan voor nu?
En heb je nog iets gedaan met of nagedacht over de woorden die eerder geschreven zijn? Ga je daar ook een en ander van bespreken met je behandelaar?
zondag 31 juli 2016 om 15:18
Plan voor nu is bespreekbaar maken met mijn psycholoog en vechten tegen bepaalde drang/dwang.
Welke woorden doel je precies op Lionlilly? Er is zoveel geschreven de laatste tijd.
Waar ik vooral mee bezig ben is met "moeder theresa syndroom". Stel mezelf regelmatig de vraag; Moet ik helpen? Of Moet ik dit doen?
Maar ook, geeft dit mij energie of neemt dit energie.
Proberen de patronen te ontdekken. Zodat ik anders kan handelen.
Ik ga dit niet met mijn psycholoog bespreken omdat we afgesproken hadden nu alleen de focus te leggen op het eten. We hadden een tijd van 2 maanden afgesproken. Dat is nu dus nog 1 maand.
Helaas zijn er wel 2 afspraken uit gevallen.
Welke woorden doel je precies op Lionlilly? Er is zoveel geschreven de laatste tijd.
Waar ik vooral mee bezig ben is met "moeder theresa syndroom". Stel mezelf regelmatig de vraag; Moet ik helpen? Of Moet ik dit doen?
Maar ook, geeft dit mij energie of neemt dit energie.
Proberen de patronen te ontdekken. Zodat ik anders kan handelen.
Ik ga dit niet met mijn psycholoog bespreken omdat we afgesproken hadden nu alleen de focus te leggen op het eten. We hadden een tijd van 2 maanden afgesproken. Dat is nu dus nog 1 maand.
Helaas zijn er wel 2 afspraken uit gevallen.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 15:28
Heb je genoeg aan die gesprekken over (niet) eten? Volgens mij is dit voor jou heel 'veilig' en 'hoef' je er niet zoveel mee te doen. En ondertussen ben je bang dat het in boulimia om gaat slaan, dus wil je eigenlijk je controle niet kwijt omdat dat de consequentie zou kunnen zijn? Er tettert hier keihard een sirene in mijn oor : Meer hulp, meer hulp, meer hulp....
zondag 31 juli 2016 om 15:28
Waarvoor had je twee maanden afgesproken? Wat ligt er nu volgens jou allemaal in de wacht om aangepakt te worden? Krijg de indruk met jouw boulimia gevoelens dat je bordje nu nog voller wordt.
En je spreekt met je psych een tijdspanne van 2 maanden af voor één onderwerp. Waarbij er van de 8 sessies al 2 zijn afgevallen.
Hoe denk je de rest te gaan oplossen?
En je spreekt met je psych een tijdspanne van 2 maanden af voor één onderwerp. Waarbij er van de 8 sessies al 2 zijn afgevallen.
Hoe denk je de rest te gaan oplossen?
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
zondag 31 juli 2016 om 15:29
zondag 31 juli 2016 om 15:35
Meid, kom op nou. Neem lionlily even iets serieuzer dan dat. Je weet heel goed waar die aan jou over schrijft. Namelijk over hetzelfde als ik, patronen, helikopter view.
Als je dit tegen/over mij had geschreven was ik echt pissig geworden en had ik gedacht: heb je nou niks opgestoken van wat er aldoor gezegd wordt? Ga je het nou weer alleen maar gooien op die eetstoornis? Je. Problemen. Zijn. Veel. Groter. Dan. Alleen. Die. Eetstoornis.
De oplossingen moeten ook groter. Meer hulp ja. Ik zeg het maar weer eens zoals ik het zie. Blijf je door modderen op dit niveau, dan blijft het hopeloos.
Wil jij settelen voor hopeloos of wil je de laatste pakweg 50 jaar van je leven een léuk leven?
Als je dit tegen/over mij had geschreven was ik echt pissig geworden en had ik gedacht: heb je nou niks opgestoken van wat er aldoor gezegd wordt? Ga je het nou weer alleen maar gooien op die eetstoornis? Je. Problemen. Zijn. Veel. Groter. Dan. Alleen. Die. Eetstoornis.
De oplossingen moeten ook groter. Meer hulp ja. Ik zeg het maar weer eens zoals ik het zie. Blijf je door modderen op dit niveau, dan blijft het hopeloos.
Wil jij settelen voor hopeloos of wil je de laatste pakweg 50 jaar van je leven een léuk leven?
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
