Psyche
alle pijlers
Verder van mij af schrijven
zaterdag 27 februari 2016 om 14:51
Op 02 juni 2013 opende ik op de zwangerpijler een topic omdat ik in het ziekenhuis lag met gebroken vliezen. Ik was toen 20 weken zwanger van een tweeling en had een zoontje van toen 10 maanden (forumnaam Mini). Onze dochters zijn op 27-06-2013 geboren en overleden. Het topic heeft me veel steun geboden in deze moeilijke periode en de tijd daarna.
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
Begin december 2013 opende ik een nieuw topic, onder een nieuwe nick, op de zwangerpijler omdat ik toch wel weer zwanger wilde worden maar dit erg spannend en eng vond en ik de steun van het Viva forum miste. Niet wetende dat ik op dat moment al zwanger was.
Het was een spannende zwangerschap en emotioneel gezien een achtbaan. Lichamelijk was het ook best pittig maar na een hele zware bevalling is in Augustus 2014 onze zoon (forumnaam Nano) geboren.
Vlak na de bevalling bleek ook Nano er 1 van een tweeling te zijn.
Nano blijkt reflux te hebben en heel veel te huilen. We hebben met hem een zeer pittig eerste jaar gehad en nog steeds is het niet altijd makkelijk met hem.
Ongeveer anderhalf jaar na de geboorte van de meisjes en midden in de zware periode met Nano, kwam de man met de hamer langs bij mijn vriend (forumnaam Maxi). Na een traject van therapie en medicijnen, heen en weer gestuur van de ene psycholoog naar de ander voor wéér een test, lijkt hij nu eindelijk een goede therapeut te hebben. Ook vaart hij soms op therapeutische basis, zonder druk kan hij zijn affiniteit met het vak houden en zijn angsten onder ogen zien en die weer in therapie bespreken.
Het laatste half jaar gaat het met Mini niet zo lekker. Thuis niet en ook op de psz niet. Hij is erg agressief, slaat, duwt en bijt andere kindjes, ons en zijn jongere broertje. Hij is erg angstig voor nieuwe dingen en harde geluiden. Hij raakt van slag van veranderingen en kan niet goed met de groep mee komen. Hij is het liefst op zichzelf. We hebben des tijds video home training gehad voor Nano, daaruit bleek dat het aan onze opvoed vaardigheden niet ligt.
Binnenkort gaan we naar de opvoedpoli om te kijken hoe we Mini kunnen helpen weer lekker in zijn vel te komen.
Met mijzelf gaat het momenteel ook wat minder. Ik zit in een terugval van mijn eetstoornis. Iets wat altijd wel bij mij op de achtergrond aanwezig is geweest maar nu in alle heftigheid terug is. Ik ben er eigenlijk een beetje van geschrokken dat het me nu niet lukt om het onder controle te krijgen. Ik heb er gesprekken over met mijn psycholoog en ben gisteren voor het eerst naar een ervaringsdeskundige geweest.
Al met al, genoeg om over te schrijven. Mijn vorige topic was vol. Voor mij is het heel fijn om van me af te schrijven, feedback en steun te krijgen.
Ik hoop dat hier dan ook te kunnen continueren.
Link naar vorig topic
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 15:48
Dan had ik het toch goed pointdexter? En dus al aangegeven dat ik zeker wat doe met die woorden? Patronen ontdekken.
Er zijn de afgelopen tijd ook wat woorden geschreven wbt het eten. Vandaag mijn vraag of ze daar nu op doelde aangezien het hier nu ook over ging.
Heeft niets te maken met serieus nemen van Lionlilly. In tegendeel, ik vraag juist om meer duidelijkheid. En geef al antwoord op hoe ik met het moeder theresa syndroom om ga en alles wat er over is geschreven.
Die 2 maanden heb ik afgesproken met mijn psycholoog. Dat mocht er in die tijd niets verbeterd zijn, wij opzoek gaan naar andere hulp. We geven nu de cognitieve gedragstherapie en emdr een kans.
En nee er is nu weinig ruimte voor andere onderwerpen.
Zo heb ik het incident met Bonuszoon niet besproken of de inzichten die jullie mij gegeven hebben.
Er zijn de afgelopen tijd ook wat woorden geschreven wbt het eten. Vandaag mijn vraag of ze daar nu op doelde aangezien het hier nu ook over ging.
Heeft niets te maken met serieus nemen van Lionlilly. In tegendeel, ik vraag juist om meer duidelijkheid. En geef al antwoord op hoe ik met het moeder theresa syndroom om ga en alles wat er over is geschreven.
Die 2 maanden heb ik afgesproken met mijn psycholoog. Dat mocht er in die tijd niets verbeterd zijn, wij opzoek gaan naar andere hulp. We geven nu de cognitieve gedragstherapie en emdr een kans.
En nee er is nu weinig ruimte voor andere onderwerpen.
Zo heb ik het incident met Bonuszoon niet besproken of de inzichten die jullie mij gegeven hebben.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 16:06
quote:estrellas2 schreef op 31 juli 2016 @ 15:53:
Ik heb net de link van dit topic naar mijn psycholoog gestuurd. In de hoop dat ze mee wil lezen.
Je vraagt haar nu alle 1052 reacties te lezen? Welke concrete vraag heb je daaruit voor haar? Weet je hoeveel informatie hierin staat en dan is de vraag direct: wat moet zij daarmee?
Is het niet juist heel handig dat JIJ er de patronen die in dit topic heel duidelijk zijn eruit kan halen en daarmee aan de slag gaat voor jezelf met hulp van de psycholoog?
Ik heb net de link van dit topic naar mijn psycholoog gestuurd. In de hoop dat ze mee wil lezen.
Je vraagt haar nu alle 1052 reacties te lezen? Welke concrete vraag heb je daaruit voor haar? Weet je hoeveel informatie hierin staat en dan is de vraag direct: wat moet zij daarmee?
Is het niet juist heel handig dat JIJ er de patronen die in dit topic heel duidelijk zijn eruit kan halen en daarmee aan de slag gaat voor jezelf met hulp van de psycholoog?
zondag 31 juli 2016 om 16:16
Nee dat vraag ik haar niet. Alleen de laatste paar pagina's.
Ik heb haar al een aantal keer mails gestuurd waarin ik berichten gekopieerd had.
Hoe beter kan ik dit met mijn psycholoog bespreken dan wanneer ze al mij gedachtengangen al weet? Aangezien ik die hier op schrijf.
Dat scheelt toch tijd en is voor mij makkelijker. Aangezien ik beter kan schrijven dan praten.
Ik heb haar al een aantal keer mails gestuurd waarin ik berichten gekopieerd had.
Hoe beter kan ik dit met mijn psycholoog bespreken dan wanneer ze al mij gedachtengangen al weet? Aangezien ik die hier op schrijf.
Dat scheelt toch tijd en is voor mij makkelijker. Aangezien ik beter kan schrijven dan praten.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 16:32
quote:pointdexter schreef op 31 juli 2016 @ 15:35:
Meid, kom op nou. Neem lionlily even iets serieuzer dan dat. Je weet heel goed waar die aan jou over schrijft. Namelijk over hetzelfde als ik, patronen, helikopter view.
Als je dit tegen/over mij had geschreven was ik echt pissig geworden en had ik gedacht: heb je nou niks opgestoken van wat er aldoor gezegd wordt? Ga je het nou weer alleen maar gooien op die eetstoornis? Je. Problemen. Zijn. Veel. Groter. Dan. Alleen. Die. Eetstoornis.
De oplossingen moeten ook groter. Meer hulp ja. Ik zeg het maar weer eens zoals ik het zie. Blijf je door modderen op dit niveau, dan blijft het hopeloos.
Wil jij settelen voor hopeloos of wil je de laatste pakweg 50 jaar van je leven een léuk leven?
Ik voel en vind mij zeker niet hopeloos. En vind ook niet dat ik nu geen leuk leven heb.
Ik snap dat dat nu misschien zo over komt. Maar dat is omdat ik hier de zorgen van mij af schrijf en niet alle berichten vul met de leuke dingen die ik dagelijks mee maak of de dingen waar ik blij en gelukkig van word.
Ik voel me juist geestelijk sterker dan bijvoorbeeld 5 jaar geleden.
Meid, kom op nou. Neem lionlily even iets serieuzer dan dat. Je weet heel goed waar die aan jou over schrijft. Namelijk over hetzelfde als ik, patronen, helikopter view.
Als je dit tegen/over mij had geschreven was ik echt pissig geworden en had ik gedacht: heb je nou niks opgestoken van wat er aldoor gezegd wordt? Ga je het nou weer alleen maar gooien op die eetstoornis? Je. Problemen. Zijn. Veel. Groter. Dan. Alleen. Die. Eetstoornis.
De oplossingen moeten ook groter. Meer hulp ja. Ik zeg het maar weer eens zoals ik het zie. Blijf je door modderen op dit niveau, dan blijft het hopeloos.
Wil jij settelen voor hopeloos of wil je de laatste pakweg 50 jaar van je leven een léuk leven?
Ik voel en vind mij zeker niet hopeloos. En vind ook niet dat ik nu geen leuk leven heb.
Ik snap dat dat nu misschien zo over komt. Maar dat is omdat ik hier de zorgen van mij af schrijf en niet alle berichten vul met de leuke dingen die ik dagelijks mee maak of de dingen waar ik blij en gelukkig van word.
Ik voel me juist geestelijk sterker dan bijvoorbeeld 5 jaar geleden.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
zondag 31 juli 2016 om 19:57
quote:estrellas2 schreef op 31 juli 2016 @ 15:48:
Dan had ik het toch goed pointdexter? En dus al aangegeven dat ik zeker wat doe met die woorden? Patronen ontdekken.
Er zijn de afgelopen tijd ook wat woorden geschreven wbt het eten. Vandaag mijn vraag of ze daar nu op doelde aangezien het hier nu ook over ging.
Heeft niets te maken met serieus nemen van Lionlilly. In tegendeel, ik vraag juist om meer duidelijkheid. En geef al antwoord op hoe ik met het moeder theresa syndroom om ga en alles wat er over is geschreven.
Die 2 maanden heb ik afgesproken met mijn psycholoog. Dat mocht er in die tijd niets verbeterd zijn, wij opzoek gaan naar andere hulp. We geven nu de cognitieve gedragstherapie en emdr een kans.
En nee er is nu weinig ruimte voor andere onderwerpen.
Zo heb ik het incident met Bonuszoon niet besproken of de inzichten die jullie mij gegeven hebben.
Ok fair enough.
Maar dan nog, er is misschien in dat dát behandelplan geen ruimte voor extra onderwerpen dan wat je hierboven zet.
Maar twee maanden is m.i. te kort om een groot en terugkerend probleem als een eetstoornis (zeker nu je ook weer in de boulimia fuik dreigt te lopen) op te lossen met één gesprek in de twee weken. Zeker als twee van de acht gesprekken van die twee maanden al vervallen zijn.
Hoeveel emdr sessies hebben we het over? Die moet je toch ook voorbereiden, ondergaan, na bespreken. Mijn ervaring is dat die behoorlijk impactvol zijn. Hard werken.
In hoeverre kun je überhaupt een eetstoornis enkel aanpakken met cognitieve gedragstherapie? Eerlijk gezegd, vanaf deze afstand, denk ik dat je echt te ver heen bent om het alleen af te kunnen met één sessie per twee weken cognitieve gedragstherapie. Volgens mij (En daar ga ik weer) is er meer, en meer intensieve hulp nodig. Groepstherapie. Weet ik veel wat nog meer, maar dan denk ik aan een programma dat je volgt als je intern zou gaan.
En nee, dat vind je niet leuk om te lezen.
Maar zeg nou zelf. Je bent nu met een tweemaandenplan bezig met je psych. En je zegt zelf dat het sléchter gaat nu, met die boulimia gedachten.
Gaan er dan bij jou geen alarmbellen rinkelen?
Dan had ik het toch goed pointdexter? En dus al aangegeven dat ik zeker wat doe met die woorden? Patronen ontdekken.
Er zijn de afgelopen tijd ook wat woorden geschreven wbt het eten. Vandaag mijn vraag of ze daar nu op doelde aangezien het hier nu ook over ging.
Heeft niets te maken met serieus nemen van Lionlilly. In tegendeel, ik vraag juist om meer duidelijkheid. En geef al antwoord op hoe ik met het moeder theresa syndroom om ga en alles wat er over is geschreven.
Die 2 maanden heb ik afgesproken met mijn psycholoog. Dat mocht er in die tijd niets verbeterd zijn, wij opzoek gaan naar andere hulp. We geven nu de cognitieve gedragstherapie en emdr een kans.
En nee er is nu weinig ruimte voor andere onderwerpen.
Zo heb ik het incident met Bonuszoon niet besproken of de inzichten die jullie mij gegeven hebben.
Ok fair enough.
Maar dan nog, er is misschien in dat dát behandelplan geen ruimte voor extra onderwerpen dan wat je hierboven zet.
Maar twee maanden is m.i. te kort om een groot en terugkerend probleem als een eetstoornis (zeker nu je ook weer in de boulimia fuik dreigt te lopen) op te lossen met één gesprek in de twee weken. Zeker als twee van de acht gesprekken van die twee maanden al vervallen zijn.
Hoeveel emdr sessies hebben we het over? Die moet je toch ook voorbereiden, ondergaan, na bespreken. Mijn ervaring is dat die behoorlijk impactvol zijn. Hard werken.
In hoeverre kun je überhaupt een eetstoornis enkel aanpakken met cognitieve gedragstherapie? Eerlijk gezegd, vanaf deze afstand, denk ik dat je echt te ver heen bent om het alleen af te kunnen met één sessie per twee weken cognitieve gedragstherapie. Volgens mij (En daar ga ik weer) is er meer, en meer intensieve hulp nodig. Groepstherapie. Weet ik veel wat nog meer, maar dan denk ik aan een programma dat je volgt als je intern zou gaan.
En nee, dat vind je niet leuk om te lezen.
Maar zeg nou zelf. Je bent nu met een tweemaandenplan bezig met je psych. En je zegt zelf dat het sléchter gaat nu, met die boulimia gedachten.
Gaan er dan bij jou geen alarmbellen rinkelen?
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
zondag 31 juli 2016 om 20:04
Ik denk dat wij allemaal vanachter ons schermpje zien dat jij meer hulp nodig hebt, dat het anders misgaat. In het verleden hebben externe factoren gezorgd dat de boulimia/eetstoornis naar de achtergrond verdween. Het is denk ik dus al die tijd op achtergrond gebleven en nu komt het weer naar voren. Tijd om het aan te pakken. Hoe dat moet, geen idee. Ik heb wel het idee dat er echt zwaarder geschut ingezet moet worden. Fijn om te lezen dat jij ook echt nog geniet van het leven. Dat geloof ik ook meteen. Maar zou het niet zoveel fijner zijn als de eetstrijd echt tot het verleden zou behoren?
zondag 31 juli 2016 om 20:04
Ik vind het trouwens een heel goed idee om dit topic aan je psych te laten lezen.
Maar ik ben het wel met doreia eens in de zin van dat je er pas echt voordeel mee kunt doen als je je psych gericht laat lezen. Wat wil jij eruit pikken om met haar verder op in te gaan. Anders is het een te grote kluif voor haar.
Ik bedoel, ze moet dat lezen er waarschijnlijk ook even bij doen, naast haar andere patiënten... Dan heeft ze meer aan een paar gerichte aanwijzingen.
Maar ik ben het wel met doreia eens in de zin van dat je er pas echt voordeel mee kunt doen als je je psych gericht laat lezen. Wat wil jij eruit pikken om met haar verder op in te gaan. Anders is het een te grote kluif voor haar.
Ik bedoel, ze moet dat lezen er waarschijnlijk ook even bij doen, naast haar andere patiënten... Dan heeft ze meer aan een paar gerichte aanwijzingen.
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
zondag 31 juli 2016 om 21:45
De 2 maanden hebben we afgesproken om te kijken of de intensievere aanpak vruchten afwerpt. Niet om het in die 2 maanden op te lossen. Mocht ik geen vooruitgang boeken of in de gevarenzone terecht komen, dan gaan we na die 2 maanden kijken voor andere hulp.
Toen ik hierover schreef (30 juni) weet ik nig dat je zei dat het een goed plan was en vroeg of ik de eind datum in mijn agenda gezet had.
Cognitieve gedragstherapie is heel gebruikelijk bij eetstoornissen. Daar heb ik in groepstherapie ook al mee gewerkt.
En juist icm met de EMDR lijkt het me erg zinvol.
Ik heb al een aantal nuttige emdr sessies gehad. En we hebben een lijst met onderwerpen voor andere emdr sessies.
En ja, de alarmbellen gaan ook rinkelen. Dat is ook waarom ik er vandaag over begon. Soms is het erkennen alleen al genoeg om back on track te komen.
Wat jij zegt Yoogali, eigenlijk is het probleem nooit echt opgelost maar naar de achtergrond verdwenen. En door o.a. die Detox is het getriggert.
Dat was ook hoe mijn psycholoog het uitlegde.
Ik heb haar gevraagd om de laatste pak hem beet 2 maanden te lezen. En ik snap dat het veel is en verwacht ook niet dat het lukt.
En wat er vooral in die tijdbesproken is zijn volgens mij maar 2 onderwerpen.
Het eten en het "moeder theresa syndroom".
Maar om daar zeker van te zijn moet ik zelf even een stuk terug lezen.
Wat ik voor dinsdag ook zal doen.
Toen ik hierover schreef (30 juni) weet ik nig dat je zei dat het een goed plan was en vroeg of ik de eind datum in mijn agenda gezet had.
Cognitieve gedragstherapie is heel gebruikelijk bij eetstoornissen. Daar heb ik in groepstherapie ook al mee gewerkt.
En juist icm met de EMDR lijkt het me erg zinvol.
Ik heb al een aantal nuttige emdr sessies gehad. En we hebben een lijst met onderwerpen voor andere emdr sessies.
En ja, de alarmbellen gaan ook rinkelen. Dat is ook waarom ik er vandaag over begon. Soms is het erkennen alleen al genoeg om back on track te komen.
Wat jij zegt Yoogali, eigenlijk is het probleem nooit echt opgelost maar naar de achtergrond verdwenen. En door o.a. die Detox is het getriggert.
Dat was ook hoe mijn psycholoog het uitlegde.
Ik heb haar gevraagd om de laatste pak hem beet 2 maanden te lezen. En ik snap dat het veel is en verwacht ook niet dat het lukt.
En wat er vooral in die tijdbesproken is zijn volgens mij maar 2 onderwerpen.
Het eten en het "moeder theresa syndroom".
Maar om daar zeker van te zijn moet ik zelf even een stuk terug lezen.
Wat ik voor dinsdag ook zal doen.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 1 augustus 2016 om 10:46
Het is fijn, nu spreek ik vanuit mijn eigen rol als hulpverlener, dat wanneer mensen mij zoiets als opdracht mailen, ik dan gericht even te horen krijg wat er van mij wordt verwacht. Ik krijg soms hele epistels en dan moet ik maar 'raden' wat ik eruit moet pikken. En dat is soms net datgene waarvan ik de noodzaak niet zo inzag. En zo ontstaat dan spraakverwarring omdat we beide met andere verwachtingen in het gesprek zijn gegaan en we beide, hoewel we hetzelfde lazen, toch op hele andere dingen hebben gelet.
Dus heb je haar ook gemeld met name aandacht te besteden aan de posts over deze 2 onderwerpen?
Dus heb je haar ook gemeld met name aandacht te besteden aan de posts over deze 2 onderwerpen?
maandag 1 augustus 2016 om 12:21
Uhm nee Doreia dat heb ik eigenlijk niet gedaan. Meer ook omdat dat vooral de onderwerpen waren waar afgelopen tijd over geschreven is.
Maxi zou 21 augustus beginnen met werken. Maar heeft vanmorgen het rooster gekregen.
36 dagen werken en 14 vrij en dan weer een maand en 12 vrij.
Terwijl ze tijdens het gesprek gezegd hebben dat hij maand op maand af zou gaan varen.
Nu moet Maxi dus verder met solliciteren.
Wel gaat hij komende week aflossen op een passagiersschip waar hij ook gesolliciteerd had maar wie hem ook geen regelmatige werktijden konden bieden.
Maxi zou 21 augustus beginnen met werken. Maar heeft vanmorgen het rooster gekregen.
36 dagen werken en 14 vrij en dan weer een maand en 12 vrij.
Terwijl ze tijdens het gesprek gezegd hebben dat hij maand op maand af zou gaan varen.
Nu moet Maxi dus verder met solliciteren.
Wel gaat hij komende week aflossen op een passagiersschip waar hij ook gesolliciteerd had maar wie hem ook geen regelmatige werktijden konden bieden.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
maandag 1 augustus 2016 om 16:09
Klopt maar dat komt natuurlijk wel vanuit al die tijd daarvoor waarin het al eerder aangehaald werd. Alleen de afgelopen tijd is het wat steviger naar de oppervlakte gehaald door mij en wat anderen.
Dus voor jou en ons is het misschien logisch dag dat de twee thema's zijn, maar voor haar niet. Dus helpt het zeker als je dat al van tevoren even aangeeft.
Dus voor jou en ons is het misschien logisch dag dat de twee thema's zijn, maar voor haar niet. Dus helpt het zeker als je dat al van tevoren even aangeeft.
Clap your hands everybody, and everybody clap your hands.
maandag 1 augustus 2016 om 19:20
maandag 1 augustus 2016 om 20:12
Dar klopt Janneke, dat heeft hij gedaan. Maar nu bleek gewoon ineens dat maand op maand af met de planning niet kon.
Volgend jaar zou 2 op 2 af kunnen maar daar hebben we nu niets aan.
Ik had het inderdaad specifieker erbij kunnen vermelden Pointdexter. Heb ik niet gedaan. Enkel gevraagd de laatste 2 maanden te lezen.
Ik zal morgen horen hoe het bij haar aangekomen is.
Wij gaan het huis versieren. Morgen een kleuter in huis
Volgend jaar zou 2 op 2 af kunnen maar daar hebben we nu niets aan.
Ik had het inderdaad specifieker erbij kunnen vermelden Pointdexter. Heb ik niet gedaan. Enkel gevraagd de laatste 2 maanden te lezen.
Ik zal morgen horen hoe het bij haar aangekomen is.
Wij gaan het huis versieren. Morgen een kleuter in huis
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
donderdag 4 augustus 2016 om 05:09
Dank voor de felicitaties!! Mini heeft een leuke verjaardag gehad. Al werd de spanning heb soms even te veel.
Het trakteren op school was ook erg leuk. Wij mochten er bij blijven. Mini vond het echt geweldig! Maxi en ik vonden het ook erg leuk om het ochtendritueel van school mee te maken.
Verder was hij erg blij met zijn kado. Er was wel wat visite s middags maar de meeste komen de 14e.
Ook het gesprek met de psycholoog gehad. Ze had bij binnenkomst haar tablet met forum open staan zodat ik er even wat dingen uit kon pikken.
Alleen lukte dat niet erg. Maar dat gaf niet, ik heb het zelf allemaal wel.kunnen benoemen.
We hebben het gehad over "moeder theresa syndroom " aan de hand van de voorbeelden van bonuszoon en de yogamatjes.
We hebben die incidenten uitgeplozen. En kwamen eigenlijk tot de conclusie dat ik hier gewoon dicht bij mijzelf moet blijven.
En wel kan ik me eens af gaan vragen of ik eens wat vaker achterover kan gaan zitten en niet altijd als eerste opspring om te helpen.
Blijf op een verjaardag ook eens zitten ipv de gastvrouw/heer te helpen.
Ik haalde nog een voorbeeld aan dat ik boodschappen had gedaan en voelde aan mijn lijf dat ik deze beter niet zelf uit de auto kon gaan sjouwen. Dus vroeg dat aan Maxi toen ik thuis kwam.
Maxi deed dat maar zette het krat in de woonkamer op de eettafel.
Toen heb ik even staan twijfelen maar hem later toch gevraagd om hem in de keuken te zetten zodat ik de boodschappen op kon ruimen.
De andere Estrellas had ondanks de rugpijn het zelf gedaan. Ik kreeg een compliment voor mijn aanpak.
Maxi was bezig met eitjes bakken voor de jongens en hun daarna brood geven. Vadaar dat ik wel zelf de boodschappen opruimde.
Het is maar een klein voorbeeldje. Maar het zijn juist al die kleine dingetjes bij elkaar die energie vreters zijn.
Ze heeft het ook heel mooi uitgetekend hoe het een beetje werkt. Voor mij nu een beetje lastig te omschrijven maar ik kon mij er zeker in vinden.
Al met al was het eigenlijk best een pittig gesprek. En ik vond het ook echt moeilijk op sommige momenten. Ik had ook een wat leeg gevoel aan het eind van het gesprek. Ondanks dat het verhelderend was.
We hebben geen tijd gehad om het over het eten te hebben. Wel zei ze dat we nu op de helft van de 2 maanden zaten en volgende keer de balans op maken. Kijken hoe het nu gaat.
Er zal me later vast nog wel meer over het gesprek te binnen schieten. Maar ik ga weer even een poging doen om te slapen. Hopelijk nog een uurtje totdat Nano weer wakker is.
Het trakteren op school was ook erg leuk. Wij mochten er bij blijven. Mini vond het echt geweldig! Maxi en ik vonden het ook erg leuk om het ochtendritueel van school mee te maken.
Verder was hij erg blij met zijn kado. Er was wel wat visite s middags maar de meeste komen de 14e.
Ook het gesprek met de psycholoog gehad. Ze had bij binnenkomst haar tablet met forum open staan zodat ik er even wat dingen uit kon pikken.
Alleen lukte dat niet erg. Maar dat gaf niet, ik heb het zelf allemaal wel.kunnen benoemen.
We hebben het gehad over "moeder theresa syndroom " aan de hand van de voorbeelden van bonuszoon en de yogamatjes.
We hebben die incidenten uitgeplozen. En kwamen eigenlijk tot de conclusie dat ik hier gewoon dicht bij mijzelf moet blijven.
En wel kan ik me eens af gaan vragen of ik eens wat vaker achterover kan gaan zitten en niet altijd als eerste opspring om te helpen.
Blijf op een verjaardag ook eens zitten ipv de gastvrouw/heer te helpen.
Ik haalde nog een voorbeeld aan dat ik boodschappen had gedaan en voelde aan mijn lijf dat ik deze beter niet zelf uit de auto kon gaan sjouwen. Dus vroeg dat aan Maxi toen ik thuis kwam.
Maxi deed dat maar zette het krat in de woonkamer op de eettafel.
Toen heb ik even staan twijfelen maar hem later toch gevraagd om hem in de keuken te zetten zodat ik de boodschappen op kon ruimen.
De andere Estrellas had ondanks de rugpijn het zelf gedaan. Ik kreeg een compliment voor mijn aanpak.
Maxi was bezig met eitjes bakken voor de jongens en hun daarna brood geven. Vadaar dat ik wel zelf de boodschappen opruimde.
Het is maar een klein voorbeeldje. Maar het zijn juist al die kleine dingetjes bij elkaar die energie vreters zijn.
Ze heeft het ook heel mooi uitgetekend hoe het een beetje werkt. Voor mij nu een beetje lastig te omschrijven maar ik kon mij er zeker in vinden.
Al met al was het eigenlijk best een pittig gesprek. En ik vond het ook echt moeilijk op sommige momenten. Ik had ook een wat leeg gevoel aan het eind van het gesprek. Ondanks dat het verhelderend was.
We hebben geen tijd gehad om het over het eten te hebben. Wel zei ze dat we nu op de helft van de 2 maanden zaten en volgende keer de balans op maken. Kijken hoe het nu gaat.
Er zal me later vast nog wel meer over het gesprek te binnen schieten. Maar ik ga weer even een poging doen om te slapen. Hopelijk nog een uurtje totdat Nano weer wakker is.
There is no footprint too small to leave an imprint on this world!
