Psyche
alle pijlers
Vriendschappen maken/onderhouden als volwassene
dinsdag 24 juli 2018 om 17:54
Naar aanleiding van een paar berichten elders op het forum, hierbij een nieuw topic.
Ik ben 27 en ik merk dat ik moeite heb om vriendschappen te maken en te onderhouden. Ik heb niet veel vriendinnen, en heb geen relatie.
Daarnaast wonen mijn vriendinnen hier niet in de buurt en omdat ze in een andere levensfase zitten (getrouwd, kinderen of zwanger) merk ik dat onze gesprekken niet meer zo zijn als vroeger.
1 vriendin ken ik al bijna 10 jaar. Ik kende ze via een ander forum en ze had toen net haar huidige partner ontmoet. Ik wist dat ze een kinderwens had en die is inmiddels ook uitgekomen. Maar ik merk de laatste jaren steeds meer, dat het contact steeds meer van mijn kant komt. Ik stel voor om af te spreken, waarop ze enthousiast reageert, maar dat er altijd wel iets tussenkomt. Ze vraagt ook amper meer hoe het met mij gaat, terwijl ik wel interesse in haar toon. En daarnaast zijn er wat dingen gebeurd waardoor ik onze vriendschap wel in twijfel begin te trekken. Ik heb mezelf voorgenomen om vanuit mezelf geen contact meer op te nemen voorlopig.
En tegelijkertijd irriteert het me dat het me niet lukt om vriendschappen te onderhouden. Ik zou zo graag een vriendin willen om een dagje weg te gaan, of om gewoon een middag bij elkaar over de vloer te komen.
Ik merk dat er op het forum ook wat mensen zijn die hiermee zitten, dus misschien dat we hier met elkaar over kunnen praten.
Misschien is het voor sommige een warrig verhaal, bij deze sorry, ik heb het zo kort mogelijk gehouden
Ik ben 27 en ik merk dat ik moeite heb om vriendschappen te maken en te onderhouden. Ik heb niet veel vriendinnen, en heb geen relatie.
Daarnaast wonen mijn vriendinnen hier niet in de buurt en omdat ze in een andere levensfase zitten (getrouwd, kinderen of zwanger) merk ik dat onze gesprekken niet meer zo zijn als vroeger.
1 vriendin ken ik al bijna 10 jaar. Ik kende ze via een ander forum en ze had toen net haar huidige partner ontmoet. Ik wist dat ze een kinderwens had en die is inmiddels ook uitgekomen. Maar ik merk de laatste jaren steeds meer, dat het contact steeds meer van mijn kant komt. Ik stel voor om af te spreken, waarop ze enthousiast reageert, maar dat er altijd wel iets tussenkomt. Ze vraagt ook amper meer hoe het met mij gaat, terwijl ik wel interesse in haar toon. En daarnaast zijn er wat dingen gebeurd waardoor ik onze vriendschap wel in twijfel begin te trekken. Ik heb mezelf voorgenomen om vanuit mezelf geen contact meer op te nemen voorlopig.
En tegelijkertijd irriteert het me dat het me niet lukt om vriendschappen te onderhouden. Ik zou zo graag een vriendin willen om een dagje weg te gaan, of om gewoon een middag bij elkaar over de vloer te komen.
Ik merk dat er op het forum ook wat mensen zijn die hiermee zitten, dus misschien dat we hier met elkaar over kunnen praten.
Misschien is het voor sommige een warrig verhaal, bij deze sorry, ik heb het zo kort mogelijk gehouden
woensdag 24 oktober 2018 om 16:14
Ik herken me ook weer gedeeltelijk in je verhaal Heleris.
Ik heb al jaren eigenlijk maar 1 vriendin, die getrouwd is, en pas is bevallen van haar 2e kindje. Al moet ik zeggen dat we de laatste tijd weer meer contact hebben (ook vanuit haar kant). Erg fijn, maar ik ben ook bang dat we minder contact hebben als haar kinderen wat ouder worden. Daarnaast woon ik niet bepaald bij haar in de buurt, en zij heeft een grote vriendenclub in haar omgeving, die ook kinderen hebben etc. Zij zitten in een hele andere levensfase dan ik. Ik vind kinderen leuk hoor, voor een paar uur.
Nu heb ik gelukkig via Viva wat mensen leren kennen waar ik privé contact mee heb. We kennen elkaar nog niet zo heel lang maar ik merk wel dat we op veel gebieden dezelfde interesses hebben.
Ik heb al jaren eigenlijk maar 1 vriendin, die getrouwd is, en pas is bevallen van haar 2e kindje. Al moet ik zeggen dat we de laatste tijd weer meer contact hebben (ook vanuit haar kant). Erg fijn, maar ik ben ook bang dat we minder contact hebben als haar kinderen wat ouder worden. Daarnaast woon ik niet bepaald bij haar in de buurt, en zij heeft een grote vriendenclub in haar omgeving, die ook kinderen hebben etc. Zij zitten in een hele andere levensfase dan ik. Ik vind kinderen leuk hoor, voor een paar uur.
Nu heb ik gelukkig via Viva wat mensen leren kennen waar ik privé contact mee heb. We kennen elkaar nog niet zo heel lang maar ik merk wel dat we op veel gebieden dezelfde interesses hebben.
zondag 28 oktober 2018 om 14:48
Vaak vraag ik mij af hoe het zover heeft kunnen komen dat ik met bepaalde vriendschappen in het verleden zo spaak ben gelopen.
Deze personen die ik ooit in mijn leven heb gelaten en blindelings vertrouwde, zijn totale vreemden voor mij geworden.
Alsof deze contacten als een ballon uit elkaar zijn geknald.
Natuurlijk probeer ik ook bij mezelf na te gaan wat ik verkeerd deed.
Bij deze personen lijkt het echter zo te zijn dat ze totaal geen inzicht in hun eigen handelen hadden en mij als de kop-van-jut zagen (ook door mijn ASS, autisme).
Dat vind ik gewoon niet eerlijk.
Daar waar twee vechten, hebben er twee schuld.
Hoe kan het dat je zo van elkaar vervreemd bent geraakt?
En dat je elkaar ineens zo tegen staat?
Sommige irritaties kunnen ineens totaal escaleren en leiden tot situaties die niemand wil.
Ik weet dat niet elke vriendschap voor het leven kan zijn.
Toch is het nooit leuk om gebrouilleerd te raken en elkaar op straat te negeren.
Dat soort situaties wens ik niemand toe.
Deze personen die ik ooit in mijn leven heb gelaten en blindelings vertrouwde, zijn totale vreemden voor mij geworden.
Alsof deze contacten als een ballon uit elkaar zijn geknald.
Natuurlijk probeer ik ook bij mezelf na te gaan wat ik verkeerd deed.
Bij deze personen lijkt het echter zo te zijn dat ze totaal geen inzicht in hun eigen handelen hadden en mij als de kop-van-jut zagen (ook door mijn ASS, autisme).
Dat vind ik gewoon niet eerlijk.
Daar waar twee vechten, hebben er twee schuld.
Hoe kan het dat je zo van elkaar vervreemd bent geraakt?
En dat je elkaar ineens zo tegen staat?
Sommige irritaties kunnen ineens totaal escaleren en leiden tot situaties die niemand wil.
Ik weet dat niet elke vriendschap voor het leven kan zijn.
Toch is het nooit leuk om gebrouilleerd te raken en elkaar op straat te negeren.
Dat soort situaties wens ik niemand toe.
zondag 18 november 2018 om 08:49
Ik lees mee!
Ik heb ook geen enkele vriendin, mijn laatste echte vriendschap (sterke band, lief en leed met elkaar delen etc) was 15 jaar geleden tijdens mijn studententijd.
Daarna is alles verwaterd, door verhuizingen, huwelijken, kinderen etc.
Ik weet niet meer wat het is om een (beste) vriendin te hebben. Ik heb wel wat kennissen maar daarvan is duidelijk dat zodra onze gemeenschappelijke deler weg zal vallen onze relatie ook zal verwateren.
Ik heb wel ondervonden dat vrouwen die geen zus(sen) hebben het er moeilijker mee hebben geen echte vriendin te hebben, dan vrouwen die wel 1 of meerdere zussen hebben. Vaak merk ik dat die relatie met hun zus(sen) heel belangrijk voor ze is en ze meer investeren in die band dan in een band met een vriendin: mijn zus is mijn beste vriendin, hoor je dan.
Ik werd daar laatst mee geconfronteerd. Ik raakte aan de praat met een vrouw die twee zussen had. Al pratend kwam ter sprake dat ik 4 broers heb.. Ze begon ronduit te spreken dat ze zo blij was dat ze zussen had ipv broers. Dat haar zussen haar beste vriendinnen waren, dat het echt een gemis is om geen.zus te hebben. De enigste waar je al je diepe geheimen mee kan delen, die voor je door het vuur zou gaan, dat kon je onmogelijk vergelijken met een vriendschap. Het hebben van een zus was de max van vriendschap, het zou nooit geëvenaard kunnen worden door een of andere vriendschap.
Haar verhaal klinkt hard maar het was wel de ervaring die ik zelf heb met vrouwen die 1 of meer zussen hebben, ik kom er niet door. Sneller opgeven omdat ze toch nog bij hun zus(sen) terecht kunnen.
(ik werd trouwens wel erg emotioneel door dat gesprek)
Ik heb ook geen enkele vriendin, mijn laatste echte vriendschap (sterke band, lief en leed met elkaar delen etc) was 15 jaar geleden tijdens mijn studententijd.
Daarna is alles verwaterd, door verhuizingen, huwelijken, kinderen etc.
Ik weet niet meer wat het is om een (beste) vriendin te hebben. Ik heb wel wat kennissen maar daarvan is duidelijk dat zodra onze gemeenschappelijke deler weg zal vallen onze relatie ook zal verwateren.
Ik heb wel ondervonden dat vrouwen die geen zus(sen) hebben het er moeilijker mee hebben geen echte vriendin te hebben, dan vrouwen die wel 1 of meerdere zussen hebben. Vaak merk ik dat die relatie met hun zus(sen) heel belangrijk voor ze is en ze meer investeren in die band dan in een band met een vriendin: mijn zus is mijn beste vriendin, hoor je dan.
Ik werd daar laatst mee geconfronteerd. Ik raakte aan de praat met een vrouw die twee zussen had. Al pratend kwam ter sprake dat ik 4 broers heb.. Ze begon ronduit te spreken dat ze zo blij was dat ze zussen had ipv broers. Dat haar zussen haar beste vriendinnen waren, dat het echt een gemis is om geen.zus te hebben. De enigste waar je al je diepe geheimen mee kan delen, die voor je door het vuur zou gaan, dat kon je onmogelijk vergelijken met een vriendschap. Het hebben van een zus was de max van vriendschap, het zou nooit geëvenaard kunnen worden door een of andere vriendschap.
Haar verhaal klinkt hard maar het was wel de ervaring die ik zelf heb met vrouwen die 1 of meer zussen hebben, ik kom er niet door. Sneller opgeven omdat ze toch nog bij hun zus(sen) terecht kunnen.
(ik werd trouwens wel erg emotioneel door dat gesprek)
zondag 18 november 2018 om 09:09
Mijn vriend heeft een aantal zussen en die gaan vooral alleen met elkaar om. Ze hebben wat losse vriendschappen hier en daar, maar lief en leed delen ze als zussen met elkaar. Ze ondernemen leuke dingen met elkaar, waardoor de behoefte aan vriendschap gewoon een stuk minder is. Mijn vriend geeft aan dat zijn zussen al van vroeger daardoor weinig investeerden in vriendschap met anderen. Hun beste vriendin was er immers al.
zondag 18 november 2018 om 17:01
Ook herkenbare dingen Hanaa.
Ik heb zelf een oudere zus, die helaas niet in de buurt woont. We appen en bellen wel regelmatig, en we hebben eens per jaar een zussenweekend. Heerlijk.
Ik heb de laatste tijd wel wat leuke, nieuwe contacten opgedaan. Het is nog te kort om te zeggen of er echt vriendschappen uit gaan komen, maar we hebben in ieder geval wel een klik.
Ik heb zelf een oudere zus, die helaas niet in de buurt woont. We appen en bellen wel regelmatig, en we hebben eens per jaar een zussenweekend. Heerlijk.
Ik heb de laatste tijd wel wat leuke, nieuwe contacten opgedaan. Het is nog te kort om te zeggen of er echt vriendschappen uit gaan komen, maar we hebben in ieder geval wel een klik.
zondag 18 november 2018 om 17:14
Ik ben enig kind. Dat vond ik vroeger heerlijk. Alle aandacht van mijn ouders voor mezelf. Het speelgoed was ook echt voor mij. Ik moest het alleen delen als iemand kwam spelen. Geen broer of zus die je verjaardag kon verstieren, zoals bij vrienden ons. Op elk feestje van hen was het wel een keer ruzie. Nee, blij dat mij dat bespaard bleef. Maar nu zou ik graag een zus hebben. Iemand waarmee je een lange historie hebt en herinneringen mee kunt ophalen. Maar eens een dagje weg of op vakantie. Als mijn moeder weg valt ben ik alleen. Vader leeft nog, maar heb er geen goed contact mee.
Een 2e kind zat overigens wel in de planning bij mijn ouders. Ik ben geadopteerd en ze hadden al toestemming voor een 2e adoptiekind. Maar dat ging niet door omdat dat land tijdelijk dicht ging voor adoptie. Toen het terug open ging vonden ze het leeftijdsverschil te groot worden.
Een 2e kind zat overigens wel in de planning bij mijn ouders. Ik ben geadopteerd en ze hadden al toestemming voor een 2e adoptiekind. Maar dat ging niet door omdat dat land tijdelijk dicht ging voor adoptie. Toen het terug open ging vonden ze het leeftijdsverschil te groot worden.
maandag 19 november 2018 om 11:19
Ik heb een jongere broer, en wij zijn echt elkaars beste vrienden. Altijd al geweest. We bespreken alles met elkaar, en hebben ook ontzettend veel te lachen altijd. Ruzie hebben we maar een heel enkele keer gehad.
Dat neemt niet weg dat ik wel eens een keer zou willen weten hoe het is om een beste vriendin te hebben. Maar ik vrees dat dat gewoon niet voor mij weggelegd is.
Dat neemt niet weg dat ik wel eens een keer zou willen weten hoe het is om een beste vriendin te hebben. Maar ik vrees dat dat gewoon niet voor mij weggelegd is.
woensdag 21 november 2018 om 00:24
Zelf heb ik een zus in het buitenland (Italië) wonen.
We zien elkaar gemiddeld twee keer in het jaar en dan is het erg fijn.
Tussendoor hebben we wel app-contact, maar bellen doen we eigenlijk nooit (ben ook niet zo'n beller).
We hebben allebei ons eigen levens en dat gaat nog weleens langs elkaar heen.
Het is niet zozeer uit desinteresse, maar ik heb sowieso moeite om contacten in stand te houden.
Met vriendschappen vind ik dit al moeilijk genoeg.
Met familie vind ik het echter ook niet echt makkelijk, alhoewel het toch wel wat verschillend ligt.
We zien elkaar gemiddeld twee keer in het jaar en dan is het erg fijn.
Tussendoor hebben we wel app-contact, maar bellen doen we eigenlijk nooit (ben ook niet zo'n beller).
We hebben allebei ons eigen levens en dat gaat nog weleens langs elkaar heen.
Het is niet zozeer uit desinteresse, maar ik heb sowieso moeite om contacten in stand te houden.
Met vriendschappen vind ik dit al moeilijk genoeg.
Met familie vind ik het echter ook niet echt makkelijk, alhoewel het toch wel wat verschillend ligt.
woensdag 21 november 2018 om 12:36
Ik heb een zusje met wie ik een hele goede relatie heb. We hebben veel gereisd samen, hele wereld gezien. We kunnen over alles met elkaar praten en vooral ook goed met elkaar lachen. Tegelijkertijd hebben we ons eigen leven. We hebben jaren een paar honderd meter bij elkaar vandaan gewoond maar kwamen eigenlijk nooit bij elkaar over de vloer. Ik weet niet waarom, hadden we gewoon beiden helemaal geen behoefte aan.
Mijn vriendinnen zie ik veel vaker, heb ik ook veel intensiever app-contact mee bijvoorbeeld. Bijna dagelijkse updates van dingen waar we mee bezig zijn, dat heb ik niet met mijn zus.
Mijn vriendinnen zie ik veel vaker, heb ik ook veel intensiever app-contact mee bijvoorbeeld. Bijna dagelijkse updates van dingen waar we mee bezig zijn, dat heb ik niet met mijn zus.
maandag 26 november 2018 om 18:33
Heb momenteel een lastige situatie met een vriend van mij.
Hij wil voortdurend met mij naar de sauna en ik voel mij hierin wat voor blok gezet.
De sauna is best prijzig en ik voel me wat op kosten gejaagd hierdoor.
Tevens wil hij vaak duur uit eten gaan en ik heb vaak al moeten aangeven dat mij dit financieel ook te gortig is.
Hij blijft echter maar doorgaan en ik raak er toch wel wat geïrriteerd van.
Ik probeer mijn grenzen aan te geven en duidelijk hierin te zijn.
Toch is het blijkbaar niet genoeg.
Wat zou ik hier nog aan kunnen gaan doen?
Hij wil voortdurend met mij naar de sauna en ik voel mij hierin wat voor blok gezet.
De sauna is best prijzig en ik voel me wat op kosten gejaagd hierdoor.
Tevens wil hij vaak duur uit eten gaan en ik heb vaak al moeten aangeven dat mij dit financieel ook te gortig is.
Hij blijft echter maar doorgaan en ik raak er toch wel wat geïrriteerd van.
Ik probeer mijn grenzen aan te geven en duidelijk hierin te zijn.
Toch is het blijkbaar niet genoeg.
Wat zou ik hier nog aan kunnen gaan doen?
maandag 26 november 2018 om 18:41
Nog duidelijker aangeven dat je wel wat leuks wil gaan doen, maar dan low-budget.Lee2017 schreef: ↑26-11-2018 18:33Heb momenteel een lastige situatie met een vriend van mij.
Hij wil voortdurend met mij naar de sauna en ik voel mij hierin wat voor blok gezet.
De sauna is best prijzig en ik voel me wat op kosten gejaagd hierdoor.
Tevens wil hij vaak duur uit eten gaan en ik heb vaak al moeten aangeven dat mij dit financieel ook te gortig is.
Hij blijft echter maar doorgaan en ik raak er toch wel wat geïrriteerd van.
Ik probeer mijn grenzen aan te geven en duidelijk hierin te zijn.
Toch is het blijkbaar niet genoeg.
Wat zou ik hier nog aan kunnen gaan doen?
Vervelend dat die vriend niet door heeft dat je bepaalde dingen gewoon niet wil.
dinsdag 4 december 2018 om 14:24
Laat ik nog eens een mooi verhaal erin gooien dan.
Een paar jaar geleden leerde ik iemand kennen via een vriendin van mij. Omdat ik met haar wat moest organiseren hadden we redelijk veel contact en we klikten wel op vriendschappelijk gebied. Met onze gemeenschappelijke vriendin samen hadden we dus leuk contact en gingen een paar keer per jaar ook echt samen een dagje weg o.i.d.
Vorig jaar is dat contact met haar wat verwaterd. Via vriendin wel op de hoogte gebleven maar van beide kanten geen moeite gedaan om het contact te onderhouden.
Ergens onder aan mijn lijstje in whatsapp stond nog steeds een groepsapp waar we alle drie in zaten. Ik zat er al een tijdje aan te denken om haar weer eens te contacten maar vond de drempel wat hoog. Dus heb ik maar wat geschreven in de groepsapp. Daar reageerde zij zo ontzettend leuk op dat we vorige week weer met z'n drieën afgesproken hebben en het contact meteen weer als vanouds, en dus leuk was.
Ze was heel blij dat ik de moeite heb genomen om het contact weer aan te halen.
Een paar jaar geleden leerde ik iemand kennen via een vriendin van mij. Omdat ik met haar wat moest organiseren hadden we redelijk veel contact en we klikten wel op vriendschappelijk gebied. Met onze gemeenschappelijke vriendin samen hadden we dus leuk contact en gingen een paar keer per jaar ook echt samen een dagje weg o.i.d.
Vorig jaar is dat contact met haar wat verwaterd. Via vriendin wel op de hoogte gebleven maar van beide kanten geen moeite gedaan om het contact te onderhouden.
Ergens onder aan mijn lijstje in whatsapp stond nog steeds een groepsapp waar we alle drie in zaten. Ik zat er al een tijdje aan te denken om haar weer eens te contacten maar vond de drempel wat hoog. Dus heb ik maar wat geschreven in de groepsapp. Daar reageerde zij zo ontzettend leuk op dat we vorige week weer met z'n drieën afgesproken hebben en het contact meteen weer als vanouds, en dus leuk was.
Ze was heel blij dat ik de moeite heb genomen om het contact weer aan te halen.
dinsdag 4 december 2018 om 21:26
Het is wellicht wat offtopic, maar ik wil het hierbij toch kwijt.
Ik merk aan mezelf dat ik erg sfeergevoelig ben.
In contact en/of omgang met sommige personen kan dit best wel problemen met zich meebrengen.
Niet om het probleem te veralgemeniseren, maar je kunt het overal tegenkomen; op de werkvloer, familie, uiteraard in vriendschappen en ook online (zoals ik onlangs ook weer ervaren heb).
Ik kan bijvoorbeeld slecht tegen mensen die voortdurend overal commentaar op hebben (en zelf moet ik ook oppassen dat ik niet hierin verval) en/of continu hun zin doordrijven.
Of mensen die keiharde opmerkingen kunnen plaatsen, die erg kwetsend kunnen zijn.
Hoe ervaren jullie dit eigenlijk?
Ik merk aan mezelf dat ik erg sfeergevoelig ben.
In contact en/of omgang met sommige personen kan dit best wel problemen met zich meebrengen.
Niet om het probleem te veralgemeniseren, maar je kunt het overal tegenkomen; op de werkvloer, familie, uiteraard in vriendschappen en ook online (zoals ik onlangs ook weer ervaren heb).
Ik kan bijvoorbeeld slecht tegen mensen die voortdurend overal commentaar op hebben (en zelf moet ik ook oppassen dat ik niet hierin verval) en/of continu hun zin doordrijven.
Of mensen die keiharde opmerkingen kunnen plaatsen, die erg kwetsend kunnen zijn.
Hoe ervaren jullie dit eigenlijk?
dinsdag 4 december 2018 om 21:59
Bedankt voor je reactie, yesss.
Zeer herkenbaar ook.
Zelf vind ik bepaalde personen op de werkvloer ook erg moeilijk om mee om te gaan.
Zo heb ik een collega die nogal opdringerig en ook indringend kan overkomen op me.
Onlangs vroeg hij aan mij of ik aan arbeidsongeschikt was.
Daar was en ben ik nog steeds best wel door verbouwereerd.
Hij zoekt voortdurend contact met mij; het lijkt net alsof hij iets van me moet.
Beetje een wereldvreemde vogel.
Zelf ben ik weliswaar ook niet altijd de makkelijkste.
Met dit soort mensen kan ik echter vrij weinig en ik voel dan ook weinig verbondenheid met deze persoon.
Ik merk ook dat ik vrij veel weerstand voel naar hem toe.
Dat vind ik heel vervelend om te schrijven.
Het is ook mijn intuitie die hierin spreekt.
Zeer herkenbaar ook.
Zelf vind ik bepaalde personen op de werkvloer ook erg moeilijk om mee om te gaan.
Zo heb ik een collega die nogal opdringerig en ook indringend kan overkomen op me.
Onlangs vroeg hij aan mij of ik aan arbeidsongeschikt was.
Daar was en ben ik nog steeds best wel door verbouwereerd.
Hij zoekt voortdurend contact met mij; het lijkt net alsof hij iets van me moet.
Beetje een wereldvreemde vogel.
Zelf ben ik weliswaar ook niet altijd de makkelijkste.
Met dit soort mensen kan ik echter vrij weinig en ik voel dan ook weinig verbondenheid met deze persoon.
Ik merk ook dat ik vrij veel weerstand voel naar hem toe.
Dat vind ik heel vervelend om te schrijven.
Het is ook mijn intuitie die hierin spreekt.
woensdag 5 december 2018 om 22:48
Bij mij valt het tot dusver gelukkig nog mee met nieuwe mensen leren kennen, waarmee ik ook een klik voel.
Moet zeggen dat dit best nog wel aardig gaat, alhoewel ik mij wel moet zetten tot het aangaan van dergelijke contacten (ook doordat ik vaak te gereserveerd kan zijn).
Toch zijn er ook best wel veel mensen waar ik geen klik mee heb.
In het verleden zijn er helaas ook een aantal vriendschappen stukgelopen doordat er geen goede klik meer bleek te zijn.
Kreeg hierbij sterk het gevoel dat de houdbaarheid verstreken was.
Toch doorgaan betekent jezelf nog meer vastdraaien in een contact waarin je niet meer happy bent.
Irritaties gaan de overhand krijgen en vervreemding ligt steeds meer op de loer.
Dat is mij ook een aantal keren overkomen.
Het blijft pijnlijk om op een punt te zijn aangekomen dat je niet meer verder wilt met iemand.
Je kunt het laten verwateren, maar vaak werkt dit niet; als de ander steeds nog wel contact blijft zoeken.
Dat maakt het ook allemaal zo complex en pijnlijk.
Moet zeggen dat dit best nog wel aardig gaat, alhoewel ik mij wel moet zetten tot het aangaan van dergelijke contacten (ook doordat ik vaak te gereserveerd kan zijn).
Toch zijn er ook best wel veel mensen waar ik geen klik mee heb.
In het verleden zijn er helaas ook een aantal vriendschappen stukgelopen doordat er geen goede klik meer bleek te zijn.
Kreeg hierbij sterk het gevoel dat de houdbaarheid verstreken was.
Toch doorgaan betekent jezelf nog meer vastdraaien in een contact waarin je niet meer happy bent.
Irritaties gaan de overhand krijgen en vervreemding ligt steeds meer op de loer.
Dat is mij ook een aantal keren overkomen.
Het blijft pijnlijk om op een punt te zijn aangekomen dat je niet meer verder wilt met iemand.
Je kunt het laten verwateren, maar vaak werkt dit niet; als de ander steeds nog wel contact blijft zoeken.
Dat maakt het ook allemaal zo complex en pijnlijk.
zondag 16 december 2018 om 17:30
Hopelijk val ik niet teveel in de herhaling met de volgende punten/vraag.
Zo ja; hopelijk kan het mij vergeven gaan worden.......
Hoe ervaren jullie het als een vriendschap dreigt scheef te groeien of te verwateren?
En dan vooral in de zin dat de chemie niet meer goed is, dat er steeds meer irritaties zijn, moeizame communicatie etc.
Daar ben ik wel erg benieuwd naar!
Vaak is het begin van een vriendschap leuk, maar bij sommige gevallen kan het op den duur uit elkaar groeien oid.
Dit kan natuurlijk ook in relaties gebeuren, dus wat dat betreft zijn er wel parallellen hierin.
Dat klinkt wellicht wat veralgemeniserend, maar ik heb in mijn persoonlijke leven hier aardig wat mee te stellen gehad.
Zo ja; hopelijk kan het mij vergeven gaan worden.......
Hoe ervaren jullie het als een vriendschap dreigt scheef te groeien of te verwateren?
En dan vooral in de zin dat de chemie niet meer goed is, dat er steeds meer irritaties zijn, moeizame communicatie etc.
Daar ben ik wel erg benieuwd naar!
Vaak is het begin van een vriendschap leuk, maar bij sommige gevallen kan het op den duur uit elkaar groeien oid.
Dit kan natuurlijk ook in relaties gebeuren, dus wat dat betreft zijn er wel parallellen hierin.
Dat klinkt wellicht wat veralgemeniserend, maar ik heb in mijn persoonlijke leven hier aardig wat mee te stellen gehad.
