Psyche
alle pijlers
Waar moet ik heen met mijn psygische probleem?
vrijdag 18 november 2016 om 01:43
Ik zit met een probleem, wat iedere keer weer terug komt in een relatie. Ben naar verschillende psychologen geweest, GGZ, etc. Maar ik kom er niet van af! Waar kan ik toch heen?
Sinds ik besodemieterd ben door mijn exvrouw (in 2012) kan ik geen relatie meer in stand houden. Het begin gaat gewoon goed, ik kan makkelijk vrouwen leren kennen en aantrekken. In het begin zijn de vrouwen dan ook helemaal weg van mij. Ik had voor 2012 geen social media, geen whatsapp geen facebook, niets van dat alles. Sinds ex weg is ben ik wel "actief" op social media en dit zorgt voor veel problemen bij mezelf.
Wanneer ik een vriendin heb ga ik deze na een poosje in de gaten houden. Dit begint onschuldig maar neemt daarna vreemde vormen aan. De trigger is iedere keer dat de vriendin in kwestie laat reageert en ik dan vraag of ze het druk had en dan krijg ik te horen dat ze druk was met ........(vul maar in). Echter is er allerlei activiteit op social media, te denken aan, berichten plaatsen op fb, constant "online" op whatsapp. En zulk soort dingen. En dan is het probleem en het einde van mijn relatie alweer ingeluid. Ik kan mezelf niet tegen houden door te denken dat de vriendin in kwestie dan als het ware tegen mij liegt. Want in mijn optiek is die vriendin helemaal niet druk met ..... maar gewoon druk met facebook en andere mensen. Ik baal hier zo ontzettend erg van, want het is niet alleen zeer vervelend voor de vriendin in kwestie maar ook zeer frustrerend en vervelend voor mezelf. Ik ben niet bang dat die persoon vreemd gaat. Maar ik ben er zeker van dat die vriendin in kwestie dan tegen mij liegt (dit zit dus in mijn hoofd, dit is een redenatie van mezelf). Ik denk dan het volgende: "Jij zegt dat je het druk hebt met werk, maar je zit constant op facebook berichten te plaatsen en dingen te "liken" en ik zie je ook de hele tijd op whatsapp, hoe kun je dan in vredesnaam druk zijn met werk?" Als ik aan het werk ben en het druk heb, heb ik geen tijd voor die dingen, en zo redeneer ik.
Ik weet allemaal dat het niet "gezond" is hoe ik hier dan over denk. Maar ik kom niet van deze gedachten af. Ik ben verder niet depressief of zo. En als ik geen vriendin heb voel ik mij ook veel gelukkiger dan wanneer ik een vriendin heb. Maar in het begin als ik iemand ontmoet voelt het zo goed allemaal.
Weet iemand misschien waar ik terecht kan met dit probleem? Ik heb nu al meerdere psychologen gesproken, zoals ik in het begin van mijn bericht al meldde. Echter komt hier niets uit, dan wel het gaat niet weg. En de gesprekken met de psych worden afgesloten, zonder dat ik er vanaf ben.
Sinds ik besodemieterd ben door mijn exvrouw (in 2012) kan ik geen relatie meer in stand houden. Het begin gaat gewoon goed, ik kan makkelijk vrouwen leren kennen en aantrekken. In het begin zijn de vrouwen dan ook helemaal weg van mij. Ik had voor 2012 geen social media, geen whatsapp geen facebook, niets van dat alles. Sinds ex weg is ben ik wel "actief" op social media en dit zorgt voor veel problemen bij mezelf.
Wanneer ik een vriendin heb ga ik deze na een poosje in de gaten houden. Dit begint onschuldig maar neemt daarna vreemde vormen aan. De trigger is iedere keer dat de vriendin in kwestie laat reageert en ik dan vraag of ze het druk had en dan krijg ik te horen dat ze druk was met ........(vul maar in). Echter is er allerlei activiteit op social media, te denken aan, berichten plaatsen op fb, constant "online" op whatsapp. En zulk soort dingen. En dan is het probleem en het einde van mijn relatie alweer ingeluid. Ik kan mezelf niet tegen houden door te denken dat de vriendin in kwestie dan als het ware tegen mij liegt. Want in mijn optiek is die vriendin helemaal niet druk met ..... maar gewoon druk met facebook en andere mensen. Ik baal hier zo ontzettend erg van, want het is niet alleen zeer vervelend voor de vriendin in kwestie maar ook zeer frustrerend en vervelend voor mezelf. Ik ben niet bang dat die persoon vreemd gaat. Maar ik ben er zeker van dat die vriendin in kwestie dan tegen mij liegt (dit zit dus in mijn hoofd, dit is een redenatie van mezelf). Ik denk dan het volgende: "Jij zegt dat je het druk hebt met werk, maar je zit constant op facebook berichten te plaatsen en dingen te "liken" en ik zie je ook de hele tijd op whatsapp, hoe kun je dan in vredesnaam druk zijn met werk?" Als ik aan het werk ben en het druk heb, heb ik geen tijd voor die dingen, en zo redeneer ik.
Ik weet allemaal dat het niet "gezond" is hoe ik hier dan over denk. Maar ik kom niet van deze gedachten af. Ik ben verder niet depressief of zo. En als ik geen vriendin heb voel ik mij ook veel gelukkiger dan wanneer ik een vriendin heb. Maar in het begin als ik iemand ontmoet voelt het zo goed allemaal.
Weet iemand misschien waar ik terecht kan met dit probleem? Ik heb nu al meerdere psychologen gesproken, zoals ik in het begin van mijn bericht al meldde. Echter komt hier niets uit, dan wel het gaat niet weg. En de gesprekken met de psych worden afgesloten, zonder dat ik er vanaf ben.
vrijdag 18 november 2016 om 12:21
Volgens mij heb je geen idee waar jouw grenzen liggen en wat je wel en niet wil in een relatie.
Verder heb je een dusdanig hoog ja maar gehalte dat ik vermoed dat je op dit moment helemaal niet open staat voor verandering.
Verder heb je een dusdanig hoog ja maar gehalte dat ik vermoed dat je op dit moment helemaal niet open staat voor verandering.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 18 november 2016 om 12:29
quote:viva-amber schreef op 18 november 2016 @ 12:21:
Volgens mij heb je geen idee waar jouw grenzen liggen en wat je wel en niet wil in een relatie.
Verder heb je een dusdanig hoog ja maar gehalte dat ik vermoed dat je op dit moment helemaal niet open staat voor verandering.
Jawel, ik weet waar mijn grenzen liggen.
Hoog ja-maar-gehalte heb ik idd. Ik sta wel open voor verandering. Ik verwacht ook niet dat dit over één nacht ijs zal gaan, mede door mijn ja maar gedachte.
Volgens mij heb je geen idee waar jouw grenzen liggen en wat je wel en niet wil in een relatie.
Verder heb je een dusdanig hoog ja maar gehalte dat ik vermoed dat je op dit moment helemaal niet open staat voor verandering.
Jawel, ik weet waar mijn grenzen liggen.
Hoog ja-maar-gehalte heb ik idd. Ik sta wel open voor verandering. Ik verwacht ook niet dat dit over één nacht ijs zal gaan, mede door mijn ja maar gedachte.
vrijdag 18 november 2016 om 15:10
quote:Elynne schreef op 18 november 2016 @ 13:22:
Ik weet 100% zeker dat ik deze exacte OP eerder gelezen heb. Kan hem helaas niet terug vinden. Verwijderd? Wat heb je met de adviezen van toen gedaan TO??? Ik heb hier nog nooit een topic over gemaakt. En ook nog nooit op dit (psych) forum een topic geplaatst geloof ik.
Ik weet 100% zeker dat ik deze exacte OP eerder gelezen heb. Kan hem helaas niet terug vinden. Verwijderd? Wat heb je met de adviezen van toen gedaan TO??? Ik heb hier nog nooit een topic over gemaakt. En ook nog nooit op dit (psych) forum een topic geplaatst geloof ik.
vrijdag 18 november 2016 om 15:47
quote:Rhae schreef op 18 november 2016 @ 08:47:
[...]
Wat een hoop onzin bij elkaar. Hij is geen puppy, geen verkeerd begrepen slechterik en het is al helemaal niet de taak van iemand anders om hem weer het vertrouwen terug te geven in de mensheid. Mensen willen gewoon een leuke relatie, geen project. De vrouwen die een project accepteren als relatie zijn per definitie niet geschkt.
Als je met meerdere psychologen niets opschiet dan ligt dat toch echt aan jezelf, een psycholoog doet geen trucje en dat het dan over is, je moet zelf aan de slag. Daarnaast is dit ook gewoon een kwestie van gedrag, je hebt de keus om het wel of niet te doen en to kiest voor wel en kan zichzelf daarna weer heerlijk wentelen in de slachtofferrol. Daar verandert geen pscholoog iets aan.
Ik zei ook helemaal niet dat andere mensen dat voor hem moeten gaan doen? Ik zei eigenlijk juist precies wat jij zei :') Maar dan aardiger...
Ik denk ook niet dat TO zich in de slachtoffer rol baadt... TO geeft gewoon aan hoe de zaken er nu voor staan, hij is zich pas net (meer) bewust van zijn eigen gedrag en rol in het geheel, en vraagt nu om tips. Hij geeft zelf meerdere malen aan dat hij van zijn eigen gedrag baalt en daar wat aan wilt doen... dat is geen slachtofferrol gedrag. Daarnaast mag je best zeggen dat het door je ex komt wie je nu bent en dat dat je gedrag heeft verandert (of andere mensen), dat is geen vinger wijzen, dat is gewoon hoe mensen gevormd worden. Als je het maar niet persoonlijk uitleeft op die ex (en dat doet TO niet) en er bij jezelf iets aan gaat doen; wat TO wel doet.
[...]
Wat een hoop onzin bij elkaar. Hij is geen puppy, geen verkeerd begrepen slechterik en het is al helemaal niet de taak van iemand anders om hem weer het vertrouwen terug te geven in de mensheid. Mensen willen gewoon een leuke relatie, geen project. De vrouwen die een project accepteren als relatie zijn per definitie niet geschkt.
Als je met meerdere psychologen niets opschiet dan ligt dat toch echt aan jezelf, een psycholoog doet geen trucje en dat het dan over is, je moet zelf aan de slag. Daarnaast is dit ook gewoon een kwestie van gedrag, je hebt de keus om het wel of niet te doen en to kiest voor wel en kan zichzelf daarna weer heerlijk wentelen in de slachtofferrol. Daar verandert geen pscholoog iets aan.
Ik zei ook helemaal niet dat andere mensen dat voor hem moeten gaan doen? Ik zei eigenlijk juist precies wat jij zei :') Maar dan aardiger...
Ik denk ook niet dat TO zich in de slachtoffer rol baadt... TO geeft gewoon aan hoe de zaken er nu voor staan, hij is zich pas net (meer) bewust van zijn eigen gedrag en rol in het geheel, en vraagt nu om tips. Hij geeft zelf meerdere malen aan dat hij van zijn eigen gedrag baalt en daar wat aan wilt doen... dat is geen slachtofferrol gedrag. Daarnaast mag je best zeggen dat het door je ex komt wie je nu bent en dat dat je gedrag heeft verandert (of andere mensen), dat is geen vinger wijzen, dat is gewoon hoe mensen gevormd worden. Als je het maar niet persoonlijk uitleeft op die ex (en dat doet TO niet) en er bij jezelf iets aan gaat doen; wat TO wel doet.
Bros before hoes
vrijdag 18 november 2016 om 16:30
Oh en TO, je geeft al meerdere keren zelf aan wat jij wil in je antwoorden. Bijvoorbeeld dat je gewoon duidelijk wilt horen dat iemand geen zin heeft i.p.v. een lang lulkoek verhaal. Je mag dat soort zaken best bij nieuwe relaties aangeven, als je merkt dat je dergelijke antwoorden krijgt en je die lastig vind, dat je van duidelijkheid geniet en het liever 'zus of zo hebt'. Ik heb het zelf ook wel eens aangegeven, bij een ex kreeg ik bijna continu ruzie via whatsapp omdat er een heel stuk communicatie mist (hoe iemand iets zegt, er bij kijkt) en er veel verkeerd geïnterpreteerd werd door mij (en soms haar). Gewoon luchtig aangegeven toen we elkaar in het echt zagen van joh, ik merk dat ik continu zaken fout interpreteer op whatsapp, het is dus kennelijk niet echt mijn ding, is het anders een goed idee dat we dat enkel gebruiken om een afspraak te maken, en de gezellige praat voor in het echie bewaren?
Je moet denk ik sowieso als je dit achterdochtige gedrag weer gaat vertonen, je direct open kaart moet spelen op de manier hoe je het hier typt... je excuses aanbieden, vertellen dat je hier soms last van hebt als je iemand echt heel leuk vind, je hier er graag van af wilt en je hier van baalt, want je wilt niet dat dit de relatie verpest, en vraag meteen of zij jouw er op zou wil wijzen als ze merkt dat je weer met deze irrationele onzin bezig bent, het gesprek afkapt en je niet 'voert' tot dat je weer bij zinnen bent en je oprechte excuses maakt, dat dit je erg zou kunnen helpen om het af te leren. Ik weet niet man, gewoon altijd 100% eerlijk zijn.
Luister a.u.b. niet naar die rare mensen hier die zeggen dat als je niet 100% perfect bent je een 'project' bent en vrouwen geen projecten willen... naast dat dan 97 procent van de mensen eeuwig single zou moeten blijven volgens die theorie, zijn dit juist de vrouwen die je nooit zou moeten willen. Iedereen kan namelijk ooit tijdelijk onverwacht een project worden. Waarschijnlijk dumpen ze hun partner als die ooit een depressie/burn-out/lichamelijke ziekte/rauwperiode/o.i.d. krijgt, want bah, je wilt toch niet zo'n 'projectje' aan je been. Dergelijke mensen wil je niet. Dus als jij altijd al meteen eerlijk bent dat je niet perfect bent, jaloers kan doen als je iemand heel erg leuk vind en hier aan wil werken, en een vrouw moet je dan niet... nou mooi, dan heb je het kaf van het koren gescheiden, want die kunnen het kennelijk dan al helemaal niet handelen als jou eens écht iets overkomt want je tijdelijk langdurig verandert c.q. minder gezellie maakt.
Daarnaast ben jij geen project. Gewoon een normaal mens wat door gebeurtenissen in het verleden bepaald gedrag hebt aangeleerd. Zoals elk mens. En daarnaast kennelijk toch ook gewoon niet de juiste vrouw bent tegen gekomen, echte blijvertjes groeien gewoon niet aan bomen. Nu ja, eigenlijk wel, maar je moet vaak eerst wat lekkere mooie appels eten waarbij je bij het laatste hapje er pas achter komt dat er tóch een worm in zat voordat je die perfecte te pakken hebt. Oh jee... ik maak weer een rare vergelijking! Nu gaat iedereen straks vast geïrriteerd quoten dat vrouwen geen appels zijn!
Komt wel vanzelf prima met jou denk ik eigenlijk. Je bent er in ieder geval intelligent en nuchter genoeg voor. Succes TO.
Je moet denk ik sowieso als je dit achterdochtige gedrag weer gaat vertonen, je direct open kaart moet spelen op de manier hoe je het hier typt... je excuses aanbieden, vertellen dat je hier soms last van hebt als je iemand echt heel leuk vind, je hier er graag van af wilt en je hier van baalt, want je wilt niet dat dit de relatie verpest, en vraag meteen of zij jouw er op zou wil wijzen als ze merkt dat je weer met deze irrationele onzin bezig bent, het gesprek afkapt en je niet 'voert' tot dat je weer bij zinnen bent en je oprechte excuses maakt, dat dit je erg zou kunnen helpen om het af te leren. Ik weet niet man, gewoon altijd 100% eerlijk zijn.
Luister a.u.b. niet naar die rare mensen hier die zeggen dat als je niet 100% perfect bent je een 'project' bent en vrouwen geen projecten willen... naast dat dan 97 procent van de mensen eeuwig single zou moeten blijven volgens die theorie, zijn dit juist de vrouwen die je nooit zou moeten willen. Iedereen kan namelijk ooit tijdelijk onverwacht een project worden. Waarschijnlijk dumpen ze hun partner als die ooit een depressie/burn-out/lichamelijke ziekte/rauwperiode/o.i.d. krijgt, want bah, je wilt toch niet zo'n 'projectje' aan je been. Dergelijke mensen wil je niet. Dus als jij altijd al meteen eerlijk bent dat je niet perfect bent, jaloers kan doen als je iemand heel erg leuk vind en hier aan wil werken, en een vrouw moet je dan niet... nou mooi, dan heb je het kaf van het koren gescheiden, want die kunnen het kennelijk dan al helemaal niet handelen als jou eens écht iets overkomt want je tijdelijk langdurig verandert c.q. minder gezellie maakt.
Daarnaast ben jij geen project. Gewoon een normaal mens wat door gebeurtenissen in het verleden bepaald gedrag hebt aangeleerd. Zoals elk mens. En daarnaast kennelijk toch ook gewoon niet de juiste vrouw bent tegen gekomen, echte blijvertjes groeien gewoon niet aan bomen. Nu ja, eigenlijk wel, maar je moet vaak eerst wat lekkere mooie appels eten waarbij je bij het laatste hapje er pas achter komt dat er tóch een worm in zat voordat je die perfecte te pakken hebt. Oh jee... ik maak weer een rare vergelijking! Nu gaat iedereen straks vast geïrriteerd quoten dat vrouwen geen appels zijn!
Komt wel vanzelf prima met jou denk ik eigenlijk. Je bent er in ieder geval intelligent en nuchter genoeg voor. Succes TO.
Bros before hoes
vrijdag 18 november 2016 om 17:26
quote:StefBros schreef op 18 november 2016 @ 16:30:
Oh en TO, je geeft al meerdere keren zelf aan wat jij wil in je antwoorden. Bijvoorbeeld dat je gewoon duidelijk wilt horen dat iemand geen zin heeft i.p.v. een lang lulkoek verhaal. Je mag dat soort zaken best bij nieuwe relaties aangeven, als je merkt dat je dergelijke antwoorden krijgt en je die lastig vind, dat je van duidelijkheid geniet en het liever 'zus of zo hebt'. Ik heb het zelf ook wel eens aangegeven, bij een ex kreeg ik bijna continu ruzie via whatsapp omdat er een heel stuk communicatie mist (hoe iemand iets zegt, er bij kijkt) en er veel verkeerd geïnterpreteerd werd door mij (en soms haar). Gewoon luchtig aangegeven toen we elkaar in het echt zagen van joh, ik merk dat ik continu zaken fout interpreteer op whatsapp, het is dus kennelijk niet echt mijn ding, is het anders een goed idee dat we dat enkel gebruiken om een afspraak te maken, en de gezellige praat voor in het echie bewaren?
Je moet denk ik sowieso als je dit achterdochtige gedrag weer gaat vertonen, je direct open kaart moet spelen op de manier hoe je het hier typt... je excuses aanbieden, vertellen dat je hier soms last van hebt als je iemand echt heel leuk vind, je hier er graag van af wilt en je hier van baalt, want je wilt niet dat dit de relatie verpest, en vraag meteen of zij jouw er op zou wil wijzen als ze merkt dat je weer met deze irrationele onzin bezig bent, het gesprek afkapt en je niet 'voert' tot dat je weer bij zinnen bent en je oprechte excuses maakt, dat dit je erg zou kunnen helpen om het af te leren. Ik weet niet man, gewoon altijd 100% eerlijk zijn.
Luister a.u.b. niet naar die rare mensen hier die zeggen dat als je niet 100% perfect bent je een 'project' bent en vrouwen geen projecten willen... naast dat dan 97 procent van de mensen eeuwig single zou moeten blijven volgens die theorie, zijn dit juist de vrouwen die je nooit zou moeten willen. Iedereen kan namelijk ooit tijdelijk onverwacht een project worden. Waarschijnlijk dumpen ze hun partner als die ooit een depressie/burn-out/lichamelijke ziekte/rauwperiode/o.i.d. krijgt, want bah, je wilt toch niet zo'n 'projectje' aan je been. Dergelijke mensen wil je niet. Dus als jij altijd al meteen eerlijk bent dat je niet perfect bent, jaloers kan doen als je iemand heel erg leuk vind en hier aan wil werken, en een vrouw moet je dan niet... nou mooi, dan heb je het kaf van het koren gescheiden, want die kunnen het kennelijk dan al helemaal niet handelen als jou eens écht iets overkomt want je tijdelijk langdurig verandert c.q. minder gezellie maakt.
Daarnaast ben jij geen project. Gewoon een normaal mens wat door gebeurtenissen in het verleden bepaald gedrag hebt aangeleerd. Zoals elk mens. En daarnaast kennelijk toch ook gewoon niet de juiste vrouw bent tegen gekomen, echte blijvertjes groeien gewoon niet aan bomen. Nu ja, eigenlijk wel, maar je moet vaak eerst wat lekkere mooie appels eten waarbij je bij het laatste hapje er pas achter komt dat er tóch een worm in zat voordat je die perfecte te pakken hebt. Oh jee... ik maak weer een rare vergelijking! Nu gaat iedereen straks vast geïrriteerd quoten dat vrouwen geen appels zijn!
Komt wel vanzelf prima met jou denk ik eigenlijk. Je bent er in ieder geval intelligent en nuchter genoeg voor. Succes TO.
Heel erg bedankt voor je reactie!
Ben het er mee eens wat je zegt. Overigens geef ik ook gelijk aan dat ik soms moeilijk kan zijn vanwege mijn slechte ervaring, ik weet dat dit niet mijn gedrag of toekomstige gedrag goed keurt. In het begin zeggen vrouwen mij dan ook dat het ze niet interesseert en dat ze dit allemaal voor mij over hebben. Ik klamp mij heel erg vast aan die woorden, en zal dan dus uiteindelijk continu discussiëren met o.a. "ik heb je het verteld en jij vond dit geen probleem, jij vond mij zo speciaal dat je dit voor mij over had" en natuurlijk gaat dat uiteindelijk mis. Want de ander weet natuurlijk niet van te voren wat ze te wachten staat. Helaas is het idd zo dat mensen hier op den duur niet door heen kunnen kijken.
Mijn excuses aanbieden heb ik tot c.a. 1,5 maand geleden nog niet gedaan, totdat ik begon in te zien dat ik zelf echt fout zat. Ik bied namelijk pas mijn excuses aan wanneer ik dit echt meen en dus ook echt zie. Niet omdat het dan goed uitkomt om ff sorry te zeggen.
Mijn huidige vriendin heeft in onze relatie al tig keren sorry gezegd, misschien wat te vaak. Ook heeft ze mij tien-tallen keren om vergiffenis gevraagd. Verschil is dat ik het snap en ik haar er niet op afreken, erg jammer dat zoiets dan nooit wederzijds is. Ik ben iemand die het niet snel op geeft, en dit is ook terug te vinden in mijn werk. Ik ga net zo lang door totdat ik het goed heb, voor werk is dat positief, voor een relatie is dat nogal negatief.
Oh en TO, je geeft al meerdere keren zelf aan wat jij wil in je antwoorden. Bijvoorbeeld dat je gewoon duidelijk wilt horen dat iemand geen zin heeft i.p.v. een lang lulkoek verhaal. Je mag dat soort zaken best bij nieuwe relaties aangeven, als je merkt dat je dergelijke antwoorden krijgt en je die lastig vind, dat je van duidelijkheid geniet en het liever 'zus of zo hebt'. Ik heb het zelf ook wel eens aangegeven, bij een ex kreeg ik bijna continu ruzie via whatsapp omdat er een heel stuk communicatie mist (hoe iemand iets zegt, er bij kijkt) en er veel verkeerd geïnterpreteerd werd door mij (en soms haar). Gewoon luchtig aangegeven toen we elkaar in het echt zagen van joh, ik merk dat ik continu zaken fout interpreteer op whatsapp, het is dus kennelijk niet echt mijn ding, is het anders een goed idee dat we dat enkel gebruiken om een afspraak te maken, en de gezellige praat voor in het echie bewaren?
Je moet denk ik sowieso als je dit achterdochtige gedrag weer gaat vertonen, je direct open kaart moet spelen op de manier hoe je het hier typt... je excuses aanbieden, vertellen dat je hier soms last van hebt als je iemand echt heel leuk vind, je hier er graag van af wilt en je hier van baalt, want je wilt niet dat dit de relatie verpest, en vraag meteen of zij jouw er op zou wil wijzen als ze merkt dat je weer met deze irrationele onzin bezig bent, het gesprek afkapt en je niet 'voert' tot dat je weer bij zinnen bent en je oprechte excuses maakt, dat dit je erg zou kunnen helpen om het af te leren. Ik weet niet man, gewoon altijd 100% eerlijk zijn.
Luister a.u.b. niet naar die rare mensen hier die zeggen dat als je niet 100% perfect bent je een 'project' bent en vrouwen geen projecten willen... naast dat dan 97 procent van de mensen eeuwig single zou moeten blijven volgens die theorie, zijn dit juist de vrouwen die je nooit zou moeten willen. Iedereen kan namelijk ooit tijdelijk onverwacht een project worden. Waarschijnlijk dumpen ze hun partner als die ooit een depressie/burn-out/lichamelijke ziekte/rauwperiode/o.i.d. krijgt, want bah, je wilt toch niet zo'n 'projectje' aan je been. Dergelijke mensen wil je niet. Dus als jij altijd al meteen eerlijk bent dat je niet perfect bent, jaloers kan doen als je iemand heel erg leuk vind en hier aan wil werken, en een vrouw moet je dan niet... nou mooi, dan heb je het kaf van het koren gescheiden, want die kunnen het kennelijk dan al helemaal niet handelen als jou eens écht iets overkomt want je tijdelijk langdurig verandert c.q. minder gezellie maakt.
Daarnaast ben jij geen project. Gewoon een normaal mens wat door gebeurtenissen in het verleden bepaald gedrag hebt aangeleerd. Zoals elk mens. En daarnaast kennelijk toch ook gewoon niet de juiste vrouw bent tegen gekomen, echte blijvertjes groeien gewoon niet aan bomen. Nu ja, eigenlijk wel, maar je moet vaak eerst wat lekkere mooie appels eten waarbij je bij het laatste hapje er pas achter komt dat er tóch een worm in zat voordat je die perfecte te pakken hebt. Oh jee... ik maak weer een rare vergelijking! Nu gaat iedereen straks vast geïrriteerd quoten dat vrouwen geen appels zijn!
Komt wel vanzelf prima met jou denk ik eigenlijk. Je bent er in ieder geval intelligent en nuchter genoeg voor. Succes TO.
Heel erg bedankt voor je reactie!
Ben het er mee eens wat je zegt. Overigens geef ik ook gelijk aan dat ik soms moeilijk kan zijn vanwege mijn slechte ervaring, ik weet dat dit niet mijn gedrag of toekomstige gedrag goed keurt. In het begin zeggen vrouwen mij dan ook dat het ze niet interesseert en dat ze dit allemaal voor mij over hebben. Ik klamp mij heel erg vast aan die woorden, en zal dan dus uiteindelijk continu discussiëren met o.a. "ik heb je het verteld en jij vond dit geen probleem, jij vond mij zo speciaal dat je dit voor mij over had" en natuurlijk gaat dat uiteindelijk mis. Want de ander weet natuurlijk niet van te voren wat ze te wachten staat. Helaas is het idd zo dat mensen hier op den duur niet door heen kunnen kijken.
Mijn excuses aanbieden heb ik tot c.a. 1,5 maand geleden nog niet gedaan, totdat ik begon in te zien dat ik zelf echt fout zat. Ik bied namelijk pas mijn excuses aan wanneer ik dit echt meen en dus ook echt zie. Niet omdat het dan goed uitkomt om ff sorry te zeggen.
Mijn huidige vriendin heeft in onze relatie al tig keren sorry gezegd, misschien wat te vaak. Ook heeft ze mij tien-tallen keren om vergiffenis gevraagd. Verschil is dat ik het snap en ik haar er niet op afreken, erg jammer dat zoiets dan nooit wederzijds is. Ik ben iemand die het niet snel op geeft, en dit is ook terug te vinden in mijn werk. Ik ga net zo lang door totdat ik het goed heb, voor werk is dat positief, voor een relatie is dat nogal negatief.
vrijdag 18 november 2016 om 17:32
Sorry betekent niets wanneer je je omdraait en het weer doet. Eerlijk gezegd je klinkt gewoon vervelend. Iemand kan zeggen ik doe mijn best om je te accepteren zoals je bent. Echter wanneer jij los gaat en grenzen over gaat dan komt er voor iedereen een moment waarop men zegt en nu is het genoeg. Het feit dat iemand je onzekerheden probeert te accepteren betekent niet dat je je gedrag ongelimiteerd kunt voortzetten omdat je zogenaamd toestemming hebt. Stop eens o van jouw probleem het probleem van je partner te maken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 18 november 2016 om 17:37
quote:viva-amber schreef op 18 november 2016 @ 17:32:
Sorry betekent niets wanneer je je omdraait en het weer doet. Eerlijk gezegd je klinkt gewoon vervelend. Iemand kan zeggen ik doe mijn best om je te accepteren zoals je bent. Echter wanneer jij los gaat en grenzen over gaat dan komt er voor iedereen een moment waarop men zegt en nu is het genoeg. Het feit dat iemand je onzekerheden probeert te accepteren betekent niet dat je je gedrag ongelimiteerd kunt voortzetten omdat je zogenaamd toestemming hebt. Stop eens o van jouw probleem het probleem van je partner te maken.
Dit zeg ik ook in mijn reactie, hier boven!
Ik geef ook aan dat ik het eerst niet in zag. En toen ik het in ben gaan zien heb ik mijn excuses aangeboden. Maar dat verandert nog niet gelijk mijn gedrag. Nu ik het zelf erken kan ik soms mezelf stoppen, maar dat lukt ook vaak niet. Terwijl ik weet en voel dat het weer zo ver is. Het enige wat ik kan bedenken is om hier over open te praten en dat heb ik eigenlijk nog niet gedaan. Ja gister voor het eerst. Maar het is waarschijnlijk te laat.
Ik zou niet meer weten hoe ik het vertrouwen van haar weer kan winnen. Ik ben oprecht en doe niets met opzet. Ik zou haar nooit moedwillig pijn willen doen, dit weet ze ook van mij. Maar zij weet gewoon niet meer of dit goed kan komen. En ik weet ook niet hoe ik mezelf nog kan bewijzen, aangezien ik dit in het verleden dus zwaar heb vern**kt.
Sorry betekent niets wanneer je je omdraait en het weer doet. Eerlijk gezegd je klinkt gewoon vervelend. Iemand kan zeggen ik doe mijn best om je te accepteren zoals je bent. Echter wanneer jij los gaat en grenzen over gaat dan komt er voor iedereen een moment waarop men zegt en nu is het genoeg. Het feit dat iemand je onzekerheden probeert te accepteren betekent niet dat je je gedrag ongelimiteerd kunt voortzetten omdat je zogenaamd toestemming hebt. Stop eens o van jouw probleem het probleem van je partner te maken.
Dit zeg ik ook in mijn reactie, hier boven!
Ik geef ook aan dat ik het eerst niet in zag. En toen ik het in ben gaan zien heb ik mijn excuses aangeboden. Maar dat verandert nog niet gelijk mijn gedrag. Nu ik het zelf erken kan ik soms mezelf stoppen, maar dat lukt ook vaak niet. Terwijl ik weet en voel dat het weer zo ver is. Het enige wat ik kan bedenken is om hier over open te praten en dat heb ik eigenlijk nog niet gedaan. Ja gister voor het eerst. Maar het is waarschijnlijk te laat.
Ik zou niet meer weten hoe ik het vertrouwen van haar weer kan winnen. Ik ben oprecht en doe niets met opzet. Ik zou haar nooit moedwillig pijn willen doen, dit weet ze ook van mij. Maar zij weet gewoon niet meer of dit goed kan komen. En ik weet ook niet hoe ik mezelf nog kan bewijzen, aangezien ik dit in het verleden dus zwaar heb vern**kt.
vrijdag 18 november 2016 om 17:44
Dat mag toch dat zij nu niet weet of het goed gaat komen. Jullie zijn er toch mee bezig. Soms zijn er geen garanties. Een beetje weldenkende vrouw met gezond verstand is voorzichtig in dit soort situaties. Zeker wanneer je er nog achter aan bent komen of je wel bij elkaar past. Zij hoeft jou niets toe te zeggen zolang zij dat niet kan.
Het veranderen is niet van haar afhankelijk. Ook voor de toekomst zal je dat zelf moeten aanpakken.
Het veranderen is niet van haar afhankelijk. Ook voor de toekomst zal je dat zelf moeten aanpakken.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 18 november 2016 om 17:57
quote:viva-amber schreef op 18 november 2016 @ 17:44:
Dat mag toch dat zij nu niet weet of het goed gaat komen. Jullie zijn er toch mee bezig. Soms zijn er geen garanties. Een beetje weldenkende vrouw met gezond verstand is voorzichtig in dit soort situaties. Zeker wanneer je er nog achter aan bent komen of je wel bij elkaar past. Zij hoeft jou niets toe te zeggen zolang zij dat niet kan.
Het veranderen is niet van haar afhankelijk. Ook voor de toekomst zal je dat zelf moeten aanpakken.
Ja helemaal mee eens, ik kan ook niets van haar vragen of verwachten. Het is mijn schuld! Volgende week zal ik dus met een hulpverlener praten en ik hoop dat ik daar samen mee een soort van plan van actie kan maken.
Weet iemand wat ik kan doen om mijn vriendin duidelijk te maken dat ik er in ieder geval alles aan wil doen en dat ik echt van haar houd en haar niet kwijt wil. Ze wil mij momenteel niet meer zien, vanwege haar twijfel, dus de situatie is nou niet bepaald perfect, verre van dat. Ze blijft nog steeds wel met mij praten, dus helemaal opgeven heeft ze nog niet gedaan. Ze vind het erg jammer dat het nu tot dit punt gekomen is en ze vraagt ruimte. En ik snap het volkomen dat ze nu rust wil. Maar in hoe verre kun je de ruimte geven? Is het niet zo dat we nu langzaam uit elkaar groeien, omdat het enige contact nu eigenlijk alleen nog maar telefonisch is en meer van mijn kant komt dan van haar kant?
Ik wil en moet nu natuurlijk niet te desperate over komen, want dit zal alleen maar averechts werken, ik weet niet precies hoe ik dit doe. Want normaal zou ik mijn verlies nemen en het eindigen en verder gaan. Met haar wil ik het echter niet eindigen.
Dat mag toch dat zij nu niet weet of het goed gaat komen. Jullie zijn er toch mee bezig. Soms zijn er geen garanties. Een beetje weldenkende vrouw met gezond verstand is voorzichtig in dit soort situaties. Zeker wanneer je er nog achter aan bent komen of je wel bij elkaar past. Zij hoeft jou niets toe te zeggen zolang zij dat niet kan.
Het veranderen is niet van haar afhankelijk. Ook voor de toekomst zal je dat zelf moeten aanpakken.
Ja helemaal mee eens, ik kan ook niets van haar vragen of verwachten. Het is mijn schuld! Volgende week zal ik dus met een hulpverlener praten en ik hoop dat ik daar samen mee een soort van plan van actie kan maken.
Weet iemand wat ik kan doen om mijn vriendin duidelijk te maken dat ik er in ieder geval alles aan wil doen en dat ik echt van haar houd en haar niet kwijt wil. Ze wil mij momenteel niet meer zien, vanwege haar twijfel, dus de situatie is nou niet bepaald perfect, verre van dat. Ze blijft nog steeds wel met mij praten, dus helemaal opgeven heeft ze nog niet gedaan. Ze vind het erg jammer dat het nu tot dit punt gekomen is en ze vraagt ruimte. En ik snap het volkomen dat ze nu rust wil. Maar in hoe verre kun je de ruimte geven? Is het niet zo dat we nu langzaam uit elkaar groeien, omdat het enige contact nu eigenlijk alleen nog maar telefonisch is en meer van mijn kant komt dan van haar kant?
Ik wil en moet nu natuurlijk niet te desperate over komen, want dit zal alleen maar averechts werken, ik weet niet precies hoe ik dit doe. Want normaal zou ik mijn verlies nemen en het eindigen en verder gaan. Met haar wil ik het echter niet eindigen.
vrijdag 18 november 2016 om 19:10
vrijdag 18 november 2016 om 19:17
Ik heb nu een mooi voorbeeld. En ik heb mij in kunnen houden. Gister heeft zij beloofd om mij vandaag om 21:00 uur te bellen. Maar ik kreeg zojuist een berichtje van haar dat ze niet kan bellen omdat ze bezoek heeft. Ik had stom genoeg wel mijn eigen afspraak met vrienden verzet, omdat ik het belangrijk vind om met haar hier over te praten. Voel mij teleurgesteld maar ik heb haar toch een fijne avond gewenst zonder verwijten naar haar te uiten. Helaas staat dit voorval niet alleen. Dit is in het verleden regelmatig voor gekomen. Er komt meestal iets tussen, en hier moet ik rekening mee houden, want zo is het nu eenmaal met haar. Ik moet leren om mij minder of liever helemaal niet te verheugen op dingen die zij toezegt.
vrijdag 18 november 2016 om 19:22
Je gaat je psychische probleem niet oplossen door je op haar te focussen.
Je hoeft niet te accepteren dat zij haar afspraken niet nakomt. Je kunt ook besluiten dat je dit niet wil en haar loslaten.
Of eerlijk uitspreken dat je het jammer vind dat zij niet kan bellen. Een oprecht bericht is geen verwijt.
Je hoeft niet te accepteren dat zij haar afspraken niet nakomt. Je kunt ook besluiten dat je dit niet wil en haar loslaten.
Of eerlijk uitspreken dat je het jammer vind dat zij niet kan bellen. Een oprecht bericht is geen verwijt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 18 november 2016 om 19:35
Ja ik ga vanavond gewoon naar vrienden. Ik ga niet in zak en as zitten.
Ik heb haar ook gezegd dat ik het jammer vind dat ze niet kan bellen en toen een fijne avond gewenst. Heb geen reactie gehad, maar op dit moment voel ik geen drang tot voorgenoemde gedrag.
Het voelt voor mij wel als kleine overwinning, wanneer ik denk aan hoe ik hier normaal op zou reageren!
Ik heb haar ook gezegd dat ik het jammer vind dat ze niet kan bellen en toen een fijne avond gewenst. Heb geen reactie gehad, maar op dit moment voel ik geen drang tot voorgenoemde gedrag.
Het voelt voor mij wel als kleine overwinning, wanneer ik denk aan hoe ik hier normaal op zou reageren!
zaterdag 19 november 2016 om 00:57
Oeps. In een iet wat aangeschoten bui stuurde ik haar een paar berichtjes met dat ik haar mis etc. Ze was hier niet van gediend en vroeg mij om haar niet meer te berichten en dat ze alleen nog maar telefonisch contact wil. Ze denkt dat ik haar in de gaten hou op whatsapp. Omdat zij mij de hele tijd online zag staan (bizar, zij houdt mij dus in de gaten). Ze vroeg mij ook om haar te blokkeren. Zucht. Ik had misschien niet de waarheid moeten zeggen, denk ik nu. Want nu denkt ze dat ik haar de hele tijd in de gaten hou, terwijl ik dat nu helemaal niet heb gedaan.
zaterdag 19 november 2016 om 06:35
Ik wilde je gister al een bericht hier sturen. Zet je telefoon uit of blokkeer haar tijdelijk en ga niet in dronken bui lopen appen. Tja wanneer je niet tegen drank kan dan niet drinken.
Ik snap wel dat zij er niet van is gediend. Zij heeft netjes aangegeven geen tijd te hebben. Ik heb er zelf ook een enorme hekel aan wanneer mensen mij in de nacht gaan lastig vallen met niets. Zo verschrikkelijk kinderachtig.
Ik snap wel dat zij er niet van is gediend. Zij heeft netjes aangegeven geen tijd te hebben. Ik heb er zelf ook een enorme hekel aan wanneer mensen mij in de nacht gaan lastig vallen met niets. Zo verschrikkelijk kinderachtig.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 19 november 2016 om 13:23
Ik kan wel tegen drank. Ik stuurde haar eerst een appje waar ze "normaal" op reageerde. Ze lag in bed en keek nog wat op haar telefoon zei ze. Blijkbaar was ze dus de hele tijd online, omdat ze dus zei dat ik de hele tijd online was etc. Maar goed, ze was dus niets aan het doen en ik zei dat ik haar miste en dat ik haar graag weer wilde zien. Allemaal onschuldig en niet raar. Als dat al raar is dan idd kan ik beter alleen zijn.
Maar goed, ik heb haar maar geblokkeerd. Ik denk ook eerlijk gezegd dat ik er klaar mee ben, daar komt ze dan vanzelf wel achter. Want ik mag haar niet bellen en op geen enkele manier contacteren. Mocht ze mij ooit nog eens bellen dan hoop ik er uit te zijn.
Maar goed, ik heb haar maar geblokkeerd. Ik denk ook eerlijk gezegd dat ik er klaar mee ben, daar komt ze dan vanzelf wel achter. Want ik mag haar niet bellen en op geen enkele manier contacteren. Mocht ze mij ooit nog eens bellen dan hoop ik er uit te zijn.
zaterdag 19 november 2016 om 13:37
Zij heeft toch aangegeven dat zij die avond geen tijd had voor contact. Jij hebt haar grenzen niet gerespecteerd. Ik vind mensen die in de nacht op die manier om aandacht vragen sowieso niet normaal ook niet wanneer het lief bedoeld is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
