Psyche
alle pijlers
Wat is jou weg naar geluk?
zaterdag 9 oktober 2021 om 00:56
Ik ben nu op een leeftijd (26) dat ik merk dat de mensen om mij heen steeds vaker tegen zichzelf aanlopen. Vrienden en vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd. Dit uit zich in verschillende psychische klachten zoals bijvoorbeeld een burn-out of een depressie. En door met deze vrienden te praten en ze te ondersteunen besef ik mezelf steeds meer hoe ver dit van mijn bed staat. Ik ben gelukkig.
Dit zette mij aan het denken. Wat zorgt ervoor dat ik gelukkig ben?
- Ik ken mezelf. Hierdoor weet ik heel goed wat ik wel en niet leuk vind en kan ik hierin mijn grenzen aangeven;
- Ik accepteer mijzelf in mijn kracht maar óók in mijn zwaktes;
- Ik heb een fijn sociaal leven met leuke vrienden waarbij ik mezelf kan zijn, en een leuke, gelijkwaardige, relatie die mijn leven aanvult en niet invult;
- Ik heb geen stress (meer) over zaken zoals werk, geld of een woning;
- Ik kan heel blij worden en genieten van grote, maar vooral ook kleine dingen;
- Ik ben realistisch en weet dat er vast tijden zullen komen dat ik minder gelukkig zal zijn. Maar ik voel me zelfverzekerd en veerkrachtig genoeg om te beseffen dat dat uiteindelijk ook wel weer goed komt.
Dit is voor mij heel persoonlijk natuurlijk en zal ook voor iedereen verschillen. Ik ben benieuwd: wat is voor jou de weg naar geluk is geweest? Wat maakt jou gelukkig? Bén je gelukkig? En zo niet, wat moet er veranderen in jou optiek om wel (weer) gelukkig te zijn? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en andere inzichten over dit onderwerp.
Dit zette mij aan het denken. Wat zorgt ervoor dat ik gelukkig ben?
- Ik ken mezelf. Hierdoor weet ik heel goed wat ik wel en niet leuk vind en kan ik hierin mijn grenzen aangeven;
- Ik accepteer mijzelf in mijn kracht maar óók in mijn zwaktes;
- Ik heb een fijn sociaal leven met leuke vrienden waarbij ik mezelf kan zijn, en een leuke, gelijkwaardige, relatie die mijn leven aanvult en niet invult;
- Ik heb geen stress (meer) over zaken zoals werk, geld of een woning;
- Ik kan heel blij worden en genieten van grote, maar vooral ook kleine dingen;
- Ik ben realistisch en weet dat er vast tijden zullen komen dat ik minder gelukkig zal zijn. Maar ik voel me zelfverzekerd en veerkrachtig genoeg om te beseffen dat dat uiteindelijk ook wel weer goed komt.
Dit is voor mij heel persoonlijk natuurlijk en zal ook voor iedereen verschillen. Ik ben benieuwd: wat is voor jou de weg naar geluk is geweest? Wat maakt jou gelukkig? Bén je gelukkig? En zo niet, wat moet er veranderen in jou optiek om wel (weer) gelukkig te zijn? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en andere inzichten over dit onderwerp.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:05
Nou ja, TO's moeder ging dood op haar 18eBeauCis schreef: ↑09-10-2021 20:02Vooralsnog klinkt het of je gewoon geluk gehad hebt. Je daadwerkelijke veerkracht kun je pas meten when the shit hits the fan. Veel van de zaken die jij noemt als voorwaarden voor geluk zijn zaken die niet maakbaar zijn, waarvoor je juist geluk moet hebben. In het algemeen is het leven niet maakbaar. Zelfs wanneer je de juiste stappen zet en er hard voor werkt betekent het geen gegarandeerde goede uitkomst. Fijn is dan wel wanneer je ook genoot van de weg ernaartoe. Maar die weg is ook lang niet voor iedereen een feestje. Voor velen is het maar doorbikkelen en hopen dat ergens een lichtpuntje komt. Het enige waarop je wel enige invloed uit kunt oefenen zijn je gedachten. Ongeacht omstandigheden kun je bij feiten en daarbij horende voor jou automatische emoties andere gedachten hebben. Daar kun je jezelf in trainen.
die heeft al wel meer meegemaakt, dan gemiddeld
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:09
Das natuurlijk hartstikke naar, ik ken dat. Maar als ‘slechts’ dat je hobbel was en je er voor de rest een vrij aangenaam leventje hebt dan kun je dat best handelen. En in het algemeen behoorlijk gelukkig zijn.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:12
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:18
Sorry hoor, dit is echt wel heel een heel heftig iets om een ouder zo jong te verliezen. Dat heeft enorme impact.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:23
Ja, exact. Geluk heeft niets te maken met externe factoren (of nou ja: weinig), het gaat letterlijk om kleine dingen als ‘s morgens blij wakker worden en benieuwd zijn naar wat deze dag gaat brengen. Niet, uiteraard, als je net in scheiding ligt of bent ontslagen - dan is elk mens ongelukkig en uit balans. Maar met een opgewekte persoonlijkheid weet je zelfs op díe zwarte momenten dat het allemaal voorbij gaat en vast wel weer goed komt.Allesmag schreef: ↑09-10-2021 16:04Dit is niks nieuws... Dat was in de generatie voor jou ook al zo en de generatie daar voor had wel weer iets anders te "zeuren". Het is de manier waarop je er mee omgaat die je wel of niet gelukkig maakt. Wil je perse mee in die rat race , wil je perse alles hebben of kan het ook wat minder ..
We willen allemaal meer en veel en beter en we vinden allemaal dat we het zwaar en slecht hebben. Generatie na generatie.
Geluk zoek je in jezelf en niet erbuiten
De burn-out hausse van tegenwoordig vind ik verontrustend. En vreemd. Hoe komt dat? Vroeger hoorde je zelden dat jonge mensen overspannen waren, al was een enkeling depressief (wat volgens mij iets heel anders is) of verslaafd (ook iets anders) of ‘zoekende’ (ook), maar overspannen en uitgeteld? Nee, dat herinner ik me niet. Terwijl wij ook moesten afstuderen en meedoen in een ratrace op de banenmarkt, maar er gingen maar weinig mensen ten onder aan die psychische druk.
Geen idee wat er nu zo is veranderd. Het enige wat ik kan bedenken is de extra druk die (sociale) media meebrengen. Wij wisten vroeger van een kleine kring om ons heen wat er gedaan en geambieerd en succesvol afgerond werd (of juist niet), waardoor er maar een klein referentiekader was, in feite. Daardoor was er minder vergelijkingsmateriaal, we deden eigenlijk maar wat - een beetje rommelen in de marge, noemden we het zelf, en dat is natuurlijk heel fijn. Zeker als je het vergelijkt met de huidige generatie, die álles ziet, weet, volgt en vergelijkt met niet 20 of 30 mensen uit hun eigen kring, maar met 20.000 of zelfs 2 miljoen volslagen vreemden die ze beschouwen als hun referentiekader, en dat maakt alles natuurlijk heel overweldigend en onoverzichtelijk en kolossaal. Ik weet niet of dit ergens op slaat, maar dit is het enige écht fundamentele verschil met eerdere generaties, en aangezien er zoveel jonge burn-out patiënten zijn, lijkt dit me een mogelijke oorzaak.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:26
Wickedwitch schreef: ↑09-10-2021 20:18Sorry hoor, dit is echt wel heel een heel heftig iets om een ouder zo jong te verliezen. Dat heeft enorme impact.
Als je uit een gezond nest komt en een stabiele persoonlijkheid hebt kunnen ontwikkelen, kun je dit soort dingen beter aan. Het maakt het niet minder erg, de impact en de draaglast zijn niet minder, maar als je draagkracht simpelweg groter is kom je er beter doorheen. En dat is TO’s geluk denk ik.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:29
Ik weet er alles van en ontken de impact helemaal niet. Ik geef slechts aan dat de meeste mensen zoiets wél kunnen handelen en, wanneer tijdens en erna de rest wél goed zit, ze prima weer hartstikke gelukkig kunnen zijn.Wickedwitch schreef: ↑09-10-2021 20:18Sorry hoor, dit is echt wel heel een heel heftig iets om een ouder zo jong te verliezen. Dat heeft enorme impact.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:34
BeauCis schreef: ↑09-10-2021 20:02Vooralsnog klinkt het of je gewoon geluk gehad hebt. Je daadwerkelijke veerkracht kun je pas meten when the shit hits the fan. Veel van de zaken die jij noemt als voorwaarden voor geluk zijn zaken die niet maakbaar zijn, waarvoor je juist geluk moet hebben. In het algemeen is het leven niet maakbaar. Zelfs wanneer je de juiste stappen zet en er hard voor werkt betekent het geen gegarandeerde goede uitkomst. Fijn is dan wel wanneer je ook genoot van de weg ernaartoe. Maar die weg is ook lang niet voor iedereen een feestje. Voor velen is het maar doorbikkelen en hopen dat ergens een lichtpuntje komt. Het enige waarop je wel enige invloed uit kunt oefenen zijn je gedachten. Ongeacht omstandigheden kun je bij feiten en daarbij horende voor jou automatische emoties andere gedachten hebben. Daar kun je jezelf in trainen.
Feit: regen
Emotie: irritatie, woede
Gedachten die niet helpen:
* ik heb ook altijd pech
* waarom overkomt mij dit altijd
* etc
Gedachten waaraan je wel wat hebt
* het regent
* waar is mijn paraplu
* fijn voor de plantjes
* etc
Het idee dat je je gedachten zo kunt beïnvloeden is echt een illusie.
Je kunt inderdaad zodra je bij jezelf negatieve gedachten bemerkt er positieve tegenover proberen te zetten, maar ik geloof er niet in dat je dan na veel oefenen op een dag niet meer denkt wat een k*tregen.
Helemaal als je last heb van dwanggedachtes, echt, de boel daarboven heb je echt niet zoveel grip op als je zou willen.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:37
Er staat letterlijk dat je er enige invloed op kunt hebben.OohBoy schreef: ↑09-10-2021 20:34Het idee dat je je gedachten zo kunt beïnvloeden is echt een illusie.
Je kunt inderdaad zodra je bij jezelf negatieve gedachten bemerkt er positieve tegenover proberen te zetten, maar ik geloof er niet in dat je dan na veel oefenen op een dag niet meer denkt wat een k*tregen.
Helemaal als je last heb van dwanggedachtes, echt, de boel daarboven heb je echt niet zoveel grip op als je zou willen.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:39
Ik stel voor dat we niet voor een ander bepalen wat iemand moet kunnen handelen en wat niet. Daar weet je domweg niks van.
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:43
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:49
Sorry, maar op je 18e je moeder verliezen en nu 26 jaar zijn vind ik dat niet 'slechts' een hobbel. Ik vind het vooral erg voor jou (en dat meen ik oprecht) dat je waarschijnlijk zo veel hebt meegemaakt dat dit een kleine 'hobbel' lijkt, maar geloof me, dat is het niet (of in elk geval, dat hoeft het niet te zijn. Iedereen gaat er natuurlijk anders mee om, maar je kunt dat vind ik niet voor een ander invullen).
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:55
Voor mij was dat idd ‘slechts’ één van de hobbels. Maar dan nog steeds denk ik dat dat wel een hobbel is waarmee je, acht jaar na dato, wanneer je omstandigheden aangenaam zijn toch hartstikke gelukkig kunt zijn. Niet dat je dan geen ongelukkige momenten kent, waar je hartstikke je moeder mist. Zeker ook omdat je vaak allemaal stappen maakt waarvan je wilde dat zij erbij geweest was. Maar verdriet slijt wel. Zelfs met ongelukkige momenten kun je in het algemeen grotendeels heel gelukkig zijn.senchagreen schreef: ↑09-10-2021 20:49Sorry, maar op je 18e je moeder verliezen en nu 26 jaar zijn vind ik dat niet 'slechts' een hobbel. Ik vind het vooral erg voor jou (en dat meen ik oprecht) dat je waarschijnlijk zo veel hebt meegemaakt dat dit een kleine 'hobbel' lijkt, maar geloof me, dat is het niet (of in elk geval, dat hoeft het niet te zijn. Iedereen gaat er natuurlijk anders mee om, maar je kunt dat vind ik niet voor een ander invullen).
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:00
Daar ben ik het ook zeker mee eens. Alleen in je eerste post stelde je 'dat het klinkt alsof je dan wel geluk gehad hebt', en daar schaar ik op je 18e je moeder verliezen toch niet echt onder. Al begrijp ik dat het zo kan voelen als jij hetzelfde plus erger hebt meegemaakt.BeauCis schreef: ↑09-10-2021 20:55Voor mij was dat idd ‘slechts’ één van de hobbels. Maar dan nog steeds denk ik dat dat wel een hobbel is waarmee je, acht jaar na dato, wanneer je omstandigheden aangenaam zijn toch hartstikke gelukkig kunt zijn. Niet dat je dan geen ongelukkige momenten kent, waar je hartstikke je moeder mist. Zeker ook omdat je vaak allemaal stappen maakt waarvan je wilde dat zij erbij geweest was. Maar verdriet slijt wel. Zelfs met ongelukkige momenten kun je in het algemeen grotendeels heel gelukkig zijn.
En inderdaad heb je vaak genoeg momenten waarop je intens hoopt dat ze bij je was en heb je andere momenten waarin je kan huilen van geluk. Gelukkig kan dat naast elkaar bestaan.
senchagreen wijzigde dit bericht op 09-10-2021 21:02
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
1.27% gewijzigd
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:07
Ja, dat is vermoedelijk gekleurd door mijn eigen ervaringen. Voor mij was dat idd nog best geluk hebben geweest, als dat ‘alles’ was wat gebeurd was.senchagreen schreef: ↑09-10-2021 21:00Daar ben ik het ook zeker mee eens. Alleen in je eerste post stelde je 'dat je dan wel geluk gehad moet hebben', en daar schaar ik op je 18e je moeder verliezen toch niet echt onder. Al begrijp ik dat het zo kan voelen als jij hetzelfde plus erger hebt meegemaakt.
En inderdaad heb je vaak genoeg momenten waarop je intens hoopt dat ze bij je was en heb je andere momenten waarin je kan huilen van geluk. Gelukkig kan dat naast elkaar bestaan.
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:22
Misschien beter wél even alles lezen, want dit is een tamelijk vreemde conclusie.
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:33
Nee dat vind ik niet. Ik ben absoluut niet van de ‘Omdenken’ aanhang, want daar probeert men van regen zonneschijn te denken, en ik denk dat dat niet werkt. Regen is gewoon regen.
Maar wanneer je feiten, je eerste emotie zonder gedachten en vervolgens je gedachten bewust bent, kun je daarin bv al wel een pauze ingelasten die zorgt dat je niet verzandt in een hele negatieve gedachten spiraal, met weer nieuwe negatieve emoties.
Je kunt ook rustig bij elk feit wat gebeurt denken ‘ik heb ook altijd pech’…vooral doen, maar ik weet zeker dat je niet áltijd pech hebt en ook dat je met die continue negatieve gedachten bij wat gebeurt minder gelukkig bent dan wanneer je het een beetje anders doet.
Voor mij werkt het wel. Is iets kuts nog steeds kut, maar kan ik wel meer afstand inbouwen, waardoor de rest van de negatieve gedachten en emoties minder zijn of helemaal niet meer ook nog erbij komen. En ben ik in het algemeen een minibeetje meer happy. Alle beetjes helpen.
zaterdag 9 oktober 2021 om 21:40
Volgens mij niet. Aan feiten kun je niets veranderen en er gebeuren nu eenmaal rottige dingen. Niet bij iedereen evenveel, en ook niet iedereen heeft evenveel geluk. Er zijn ook mensen die zowel veel geluk hebben, als veel pech. Dat zijn twee verschillende dingen. Niet twee uitersten van hetzelfde. Je persoonlijkheid is ook relevant, en daaraan kun je wel een klein beetje wat zaken rechtbuigen, maar er zijn nu eenmaal mensen die van nature het glas half leeg zien. Die hebben veel grotere kans ongelukkiger te zijn. Ze kunnen er wel aan werken, maar iemand die toondoof en ritmeloos is zal ook niet de beste singer songwriter worden, hooguit wat minder slecht. Daarnaast kun je wél wat dingen toepassen om hele rottige omstandigheden wat minder rot te maken.
zaterdag 9 oktober 2021 om 22:08
Wat een domme opmerking. Je moeder zo jong verliezen is verschrikkelijk verdrietig en iets wat je elke dag bij blijft, onvervangbaar, een gemis voor altijd, ook als je zelf moeder wordt etc. Het was niet d'r kat ofzo.
-
zaterdag 9 oktober 2021 om 22:09
Misschien even de rest van de reacties lezen. Thnx.
zondag 10 oktober 2021 om 09:41
