Psyche
alle pijlers
Wat is jou weg naar geluk?
zaterdag 9 oktober 2021 om 00:56
Ik ben nu op een leeftijd (26) dat ik merk dat de mensen om mij heen steeds vaker tegen zichzelf aanlopen. Vrienden en vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd. Dit uit zich in verschillende psychische klachten zoals bijvoorbeeld een burn-out of een depressie. En door met deze vrienden te praten en ze te ondersteunen besef ik mezelf steeds meer hoe ver dit van mijn bed staat. Ik ben gelukkig.
Dit zette mij aan het denken. Wat zorgt ervoor dat ik gelukkig ben?
- Ik ken mezelf. Hierdoor weet ik heel goed wat ik wel en niet leuk vind en kan ik hierin mijn grenzen aangeven;
- Ik accepteer mijzelf in mijn kracht maar óók in mijn zwaktes;
- Ik heb een fijn sociaal leven met leuke vrienden waarbij ik mezelf kan zijn, en een leuke, gelijkwaardige, relatie die mijn leven aanvult en niet invult;
- Ik heb geen stress (meer) over zaken zoals werk, geld of een woning;
- Ik kan heel blij worden en genieten van grote, maar vooral ook kleine dingen;
- Ik ben realistisch en weet dat er vast tijden zullen komen dat ik minder gelukkig zal zijn. Maar ik voel me zelfverzekerd en veerkrachtig genoeg om te beseffen dat dat uiteindelijk ook wel weer goed komt.
Dit is voor mij heel persoonlijk natuurlijk en zal ook voor iedereen verschillen. Ik ben benieuwd: wat is voor jou de weg naar geluk is geweest? Wat maakt jou gelukkig? Bén je gelukkig? En zo niet, wat moet er veranderen in jou optiek om wel (weer) gelukkig te zijn? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en andere inzichten over dit onderwerp.
Dit zette mij aan het denken. Wat zorgt ervoor dat ik gelukkig ben?
- Ik ken mezelf. Hierdoor weet ik heel goed wat ik wel en niet leuk vind en kan ik hierin mijn grenzen aangeven;
- Ik accepteer mijzelf in mijn kracht maar óók in mijn zwaktes;
- Ik heb een fijn sociaal leven met leuke vrienden waarbij ik mezelf kan zijn, en een leuke, gelijkwaardige, relatie die mijn leven aanvult en niet invult;
- Ik heb geen stress (meer) over zaken zoals werk, geld of een woning;
- Ik kan heel blij worden en genieten van grote, maar vooral ook kleine dingen;
- Ik ben realistisch en weet dat er vast tijden zullen komen dat ik minder gelukkig zal zijn. Maar ik voel me zelfverzekerd en veerkrachtig genoeg om te beseffen dat dat uiteindelijk ook wel weer goed komt.
Dit is voor mij heel persoonlijk natuurlijk en zal ook voor iedereen verschillen. Ik ben benieuwd: wat is voor jou de weg naar geluk is geweest? Wat maakt jou gelukkig? Bén je gelukkig? En zo niet, wat moet er veranderen in jou optiek om wel (weer) gelukkig te zijn? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en andere inzichten over dit onderwerp.
zaterdag 9 oktober 2021 om 11:47
Ik heb geluk gehad met mijn talent voor gelukkig zijn. Ik beschouw dat inderdaad als een aangeboren of genetisch voordeel, niet als iets om trots op te zijn (al ben ik er heel blij mee).
Dat gezegd hebbende, heb ik wel degelijk mindere periodes, en de manier om daarmee om te gaan, of om er zo snel mogelijk doorheen te komen, is voor mij: zorgen dat ik fysiek zo sterk en fit mogelijk word. Gezond eten, geen alcohol, 5x per week sporten, dagelijks wandelen (10.000 stappen), vroeg gaan slapen en echt gedisciplineerd aan mijn doel werken, namelijk: topfit worden. Het klinkt een beetje oppervlakkig om zo fanatiek met je lichaam bezig te zijn, maar mijn ervaring is echt dat lichaam en geest nauw met elkaar verbonden zijn, en dat een grotere geestelijke weerstand vanzelf ontstaat als het lichaam sterker en fitter is. Vroeger begreep ik nooit wat er bedoeld werd met de uitspraak: “schoonheid zit van binnen” maar ik denk dat dit zo ongeveer de betekenis is. En het klopt.
Dat gezegd hebbende, heb ik wel degelijk mindere periodes, en de manier om daarmee om te gaan, of om er zo snel mogelijk doorheen te komen, is voor mij: zorgen dat ik fysiek zo sterk en fit mogelijk word. Gezond eten, geen alcohol, 5x per week sporten, dagelijks wandelen (10.000 stappen), vroeg gaan slapen en echt gedisciplineerd aan mijn doel werken, namelijk: topfit worden. Het klinkt een beetje oppervlakkig om zo fanatiek met je lichaam bezig te zijn, maar mijn ervaring is echt dat lichaam en geest nauw met elkaar verbonden zijn, en dat een grotere geestelijke weerstand vanzelf ontstaat als het lichaam sterker en fitter is. Vroeger begreep ik nooit wat er bedoeld werd met de uitspraak: “schoonheid zit van binnen” maar ik denk dat dit zo ongeveer de betekenis is. En het klopt.
zaterdag 9 oktober 2021 om 11:49
Staat er letterlijk.senchagreen schreef: ↑09-10-2021 09:41Er staat nergens dat TO dit niet heeft meegemaakt toch? Of bedoel je dit in het algemeen?
zaterdag 9 oktober 2021 om 12:00
"Wat is jouw weg naar geluk?"
Als het me lukt om helemaal in het "nu" te leven. Lukt me lang niet altijd. Maar er is een periode in mijn leven geweest dat ik het lastig had, objectief gezien had ik niet het perfecte leven. En toch, toch lukte het me om een lange periode echt zen door het leven te gaan. Door mezelf er continu aan te herinneren dat het enige waar ik zeker van kon zijn het "nu" was. Denken over vroeger of later is nutteloos als het niet functioneel is. Echt, wat was dat mooi.
Als het me lukt om helemaal in het "nu" te leven. Lukt me lang niet altijd. Maar er is een periode in mijn leven geweest dat ik het lastig had, objectief gezien had ik niet het perfecte leven. En toch, toch lukte het me om een lange periode echt zen door het leven te gaan. Door mezelf er continu aan te herinneren dat het enige waar ik zeker van kon zijn het "nu" was. Denken over vroeger of later is nutteloos als het niet functioneel is. Echt, wat was dat mooi.
zaterdag 9 oktober 2021 om 14:25
Ja heel herkenbaar! Ik heb dat vaak als ik koffie heb gedronken, misschien de cafeïne die zijn werk doet? Opeens voel ik mij dan heel gelukkig, haha.Nighttripper schreef: ↑09-10-2021 11:43Ooit eens de uitspraak van iemand gehoord,"Ik ben meestal tevreden en een enkele keer gelukkig".Hij zag er wel een belangrijk verschil in.
Dat sprak mij wel aan.Je kan hard je best kan doen, je leven op orde hebben,leuke relatie/vrienden te maken en zinvol werk zoeken,goed omgaan met tegenslagen etc. Dat maakt mij persoonlijk wel tevreden.En dan ineens 'overvalt' je een soort (geluks) gevoel.Vaak maar heel kort hier,maar het gebeurt weleens
Maar ok,mss is dit alleen maar een semantische discussie .Maar dit is iig hoe ik er zelf insta![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
anoniem_380850 wijzigde dit bericht op 09-10-2021 15:30
0.19% gewijzigd
zaterdag 9 oktober 2021 om 15:14
happyface97 schreef: ↑09-10-2021 14:25Ja heel herkenbaar! Ik heb dat vaak als ik koffie heb gedronken, misschien de cafeïne die zijn werk doet? Opeens voel mij dan heel gelukkig, haha.
hetzelfde, iedere ochtend in ieder geval twee geluksmomenten, mijn heerlijke superdure supersterke koffie 
zaterdag 9 oktober 2021 om 16:04
Dit is niks nieuws... Dat was in de generatie voor jou ook al zo en de generatie daar voor had wel weer iets anders te "zeuren". Het is de manier waarop je er mee omgaat die je wel of niet gelukkig maakt. Wil je perse mee in die rat race , wil je perse alles hebben of kan het ook wat minder ..Phloxx schreef: ↑09-10-2021 09:56Ik ben een paar jaar ouder dan jij TO, maar ik zie idd ook veel stress in onze generatie. Ik denk zelf dat de kosten van het leven ook wel zwaar meewegen in de vele stress situaties.
De woningmarkt is natuurlijk helemaal ruk, zeker voor de starters. Mijn groep heeft geen stufi gehad dus flinke studieschulden, sparen geen optie vanwege hoge particuliere huurprijzen (als ze al een huis kunnen vinden), kopen is al helemaal geen optie als je vrijgezel bent, dus de druk om een partner te vinden wordt ook hoger. Degene die wel een partner hebben en kinderen kunnen het leven bijna niet bijbenen; tegenwoordig zijn 2 salarissen nodig om een gezin te onderhouden en dus moeten veel huishoudelijke taken nog na het werk geregeld.
Ook de banenmarkt is na universitaire studies momenteel niet goed; ze willen en topcijfers, en stage ervaringen, en werk ervaring, maar niet ouder dan X aantal jaar.
Het feit dat wij ons geen zorgen hoeven te maken over werk, geld en huis is al een heel groot goed. Vergeet dat niet.
Ik wil niet zeggen dat andere generaties geen last hebben van het huidige financiele milieu, maar ik haak even in op onze generatie omdat wij ongeveer even oud zijn.
We willen allemaal meer en veel en beter en we vinden allemaal dat we het zwaar en slecht hebben. Generatie na generatie.
Geluk zoek je in jezelf en niet erbuiten
niks moet en alles mag
zaterdag 9 oktober 2021 om 17:05
-1 dan.Allesmag schreef: ↑09-10-2021 16:04Dit is niks nieuws... Dat was in de generatie voor jou ook al zo en de generatie daar voor had wel weer iets anders te "zeuren". Het is de manier waarop je er mee omgaat die je wel of niet gelukkig maakt. Wil je perse mee in die rat race , wil je perse alles hebben of kan het ook wat minder ..
We willen allemaal meer en veel en beter en we vinden allemaal dat we het zwaar en slecht hebben. Generatie na generatie.
Geluk zoek je in jezelf en niet erbuiten
zaterdag 9 oktober 2021 om 17:07
Jep, mijn generatie had "no future", ongekende werkeloosheid, geen woning geen kroningAllesmag schreef: ↑09-10-2021 16:04Dit is niks nieuws... Dat was in de generatie voor jou ook al zo en de generatie daar voor had wel weer iets anders te "zeuren". Het is de manier waarop je er mee omgaat die je wel of niet gelukkig maakt. Wil je perse mee in die rat race , wil je perse alles hebben of kan het ook wat minder ..
We willen allemaal meer en veel en beter en we vinden allemaal dat we het zwaar en slecht hebben. Generatie na generatie.
Geluk zoek je in jezelf en niet erbuiten
En we zouden allemaal sterven aan AIDS
zaterdag 9 oktober 2021 om 17:41
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:05
Ook op een aangeboren of genetisch voordeel kun je trots zijn.
Dat je prachtig kan zingen of tekenen of hele bijzondere ogen hebt is ook aangeboren, maar daar kun je trots op zijn. Zo ook een vrolijk positief karakter. Het sluit elkaar niet (altijd) uit.
phloxx wijzigde dit bericht op 09-10-2021 19:23
7.02% gewijzigd
-
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:09
Ik ben nog te jong om iets over de generaties voor mij te weten. Het is qua huizenmarkt toch wel heel ernstig momenteel. Zodanig dat ook de boomer generatie eronder lijdt (omdat hun kinderen soms tot 30+ jaar thuis moeten blijven wonen, vanwege geen mogelijkheid tot een huis). Is dat ooit eerder zo geweest?Allesmag schreef: ↑09-10-2021 16:04Dit is niks nieuws... Dat was in de generatie voor jou ook al zo en de generatie daar voor had wel weer iets anders te "zeuren". Het is de manier waarop je er mee omgaat die je wel of niet gelukkig maakt. Wil je perse mee in die rat race , wil je perse alles hebben of kan het ook wat minder ..
We willen allemaal meer en veel en beter en we vinden allemaal dat we het zwaar en slecht hebben. Generatie na generatie.
Geluk zoek je in jezelf en niet erbuiten
-
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:39
Ja, woningnood in de jaren 60. Jonge gezinnen die met baby en al nog bij hun ouders woonden. De ouders van mijn vriend kwamen zo bij een werkgever terecht die werk én woning in de aanbieding had. In de jaren 80 woonde ik in een woning van 45 m2, waar vóór mij een stel met een kind en hun moeder had gewoond. Ze hadden er zelf een douche in gebouwd en het werd verwarmd met gaskachels.Phloxx schreef: ↑09-10-2021 19:09Ik ben nog te jong om iets over de generaties voor mij te weten. Het is qua huizenmarkt toch wel heel ernstig momenteel. Zodanig dat ook de boomer generatie eronder lijdt (omdat hun kinderen soms tot 30+ jaar thuis moeten blijven wonen, vanwege geen mogelijkheid tot een huis). Is dat ooit eerder zo geweest?
Ik herinner me een sinterklaas waar het op tv ging over pieten die een huis zochten voor Annabel, want Annabel en haar moeder woonden zo klein dat Annabel geen poppenhuis voor sinterklaas kon krijgen. Eind jaren 60 of begin 70 moet dat geweest zijn.
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:43
Boomers hebben nu kinderen van een jaar of 50Phloxx schreef: ↑09-10-2021 19:09Ik ben nog te jong om iets over de generaties voor mij te weten. Het is qua huizenmarkt toch wel heel ernstig momenteel. Zodanig dat ook de boomer generatie eronder lijdt (omdat hun kinderen soms tot 30+ jaar thuis moeten blijven wonen, vanwege geen mogelijkheid tot een huis). Is dat ooit eerder zo geweest?
die binnenkort de boomer-huizen gaan erven
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:46
Niet allemaal, boomers zijn 1945-1960. Zowel mijn ouders als schoonouders zijn boomers en man en ik 30/35.
Weer iets geleerd, hoorde om mij heen van juist oudere generaties dat het nu zo heftig was, maar wellicht doet langere tijd eroverheen dingen vergeten.
-
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:51
https://nl.wikipedia.org/wiki/Babyboom_(demografie)
ik ga uit van de tien jaar na de oorlog
en ze kregen zelf vaak wat jonger kinderen, dan wij nu
Maar goed, het zijn verzonnen termen natuurlijk
het is wel zo, dat die generatie niet meer heel lang gaat leven, en er dus hele dure huizen in erfenissen gaan komen
brave burgers, die veel afbetaalden, geen rare hypotheekconstructies etc
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:51
Ja, dat is waar. Maar ik bedoelde er eigenlijk mee te zeggen dat ik heel goed begrijp dat sommige mensen niet zo vanzelfsprekend gelukkig zijn, en dat dat niet altijd - zoals ik vroeger dacht - een soort karakterzwakte is. Dat heb ik echt moeten leren, enerzijds door gewoon wat ouder en wijzer te worden (en in te zien dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit), en anderzijds door een aantal keiharde klappen te krijgen (zoals iedereen die in de loop van z’n leven krijgt, alleen bleek ik veerkrachtiger te zijn dan veel mensen om me heen, en dat had dus weer te maken met mijn genetische voordeel, denk ik.)
zaterdag 9 oktober 2021 om 19:57
en dat is volwassen worden, je realiseren dat het allemaal niet maakbaar issamarinde schreef: ↑09-10-2021 19:51Ja, dat is waar. Maar ik bedoelde er eigenlijk mee te zeggen dat ik heel goed begrijp dat sommige mensen niet zo vanzelfsprekend gelukkig zijn, en dat dat niet altijd - zoals ik vroeger dacht - een soort karakterzwakte is. Dat heb ik echt moeten leren, enerzijds door gewoon wat ouder en wijzer te worden (en in te zien dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit), en anderzijds door een aantal keiharde klappen te krijgen (zoals iedereen die in de loop van z’n leven krijgt, alleen bleek ik veerkrachtiger te zijn dan veel mensen om me heen, en dat had dus weer te maken met mijn genetische voordeel, denk ik.)
niet zwart-wt
en zeker niet maar 1 waarheid
en dat je gezegend bent, alleen al, door in welk nest je geboren wordt
zaterdag 9 oktober 2021 om 20:02
Vooralsnog klinkt het of je gewoon geluk gehad hebt. Je daadwerkelijke veerkracht kun je pas meten when the shit hits the fan. Veel van de zaken die jij noemt als voorwaarden voor geluk zijn zaken die niet maakbaar zijn, waarvoor je juist geluk moet hebben. In het algemeen is het leven niet maakbaar. Zelfs wanneer je de juiste stappen zet en er hard voor werkt betekent het geen gegarandeerde goede uitkomst. Fijn is dan wel wanneer je ook genoot van de weg ernaartoe. Maar die weg is ook lang niet voor iedereen een feestje. Voor velen is het maar doorbikkelen en hopen dat ergens een lichtpuntje komt. Het enige waarop je wel enige invloed uit kunt oefenen zijn je gedachten. Ongeacht omstandigheden kun je bij feiten en daarbij horende voor jou automatische emoties andere gedachten hebben. Daar kun je jezelf in trainen.Lobidabasi14 schreef: ↑09-10-2021 00:56Ik ben nu op een leeftijd (26) dat ik merk dat de mensen om mij heen steeds vaker tegen zichzelf aanlopen. Vrienden en vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd. Dit uit zich in verschillende psychische klachten zoals bijvoorbeeld een burn-out of een depressie. En door met deze vrienden te praten en ze te ondersteunen besef ik mezelf steeds meer hoe ver dit van mijn bed staat. Ik ben gelukkig.
Dit zette mij aan het denken. Wat zorgt ervoor dat ik gelukkig ben?
- Ik ken mezelf. Hierdoor weet ik heel goed wat ik wel en niet leuk vind en kan ik hierin mijn grenzen aangeven;
- Ik accepteer mijzelf in mijn kracht maar óók in mijn zwaktes;
- Ik heb een fijn sociaal leven met leuke vrienden waarbij ik mezelf kan zijn, en een leuke, gelijkwaardige, relatie die mijn leven aanvult en niet invult;
- Ik heb geen stress (meer) over zaken zoals werk, geld of een woning;
- Ik kan heel blij worden en genieten van grote, maar vooral ook kleine dingen;
- Ik ben realistisch en weet dat er vast tijden zullen komen dat ik minder gelukkig zal zijn. Maar ik voel me zelfverzekerd en veerkrachtig genoeg om te beseffen dat dat uiteindelijk ook wel weer goed komt.
Dit is voor mij heel persoonlijk natuurlijk en zal ook voor iedereen verschillen. Ik ben benieuwd: wat is voor jou de weg naar geluk is geweest? Wat maakt jou gelukkig? Bén je gelukkig? En zo niet, wat moet er veranderen in jou optiek om wel (weer) gelukkig te zijn? Ik ben benieuwd naar jullie verhalen en andere inzichten over dit onderwerp.
Feit: regen
Emotie: irritatie, woede
Gedachten die niet helpen:
* ik heb ook altijd pech
* waarom overkomt mij dit altijd
* etc
Gedachten waaraan je wel wat hebt
* het regent
* waar is mijn paraplu
* fijn voor de plantjes
* etc
Het leven is een loterij en op jouw mate van geluk of pech heb je niet zoveel invloed. Hooguit kun je je gedachten bijsturen. En stappen zetten uit een minder gelukkige situatie te komen, maar zelfs dan heb je geluk nodig om de gezette stappen beloond te zien.
Natuurlijk is het een goede zaak ook van kleine zaken te kunnen genieten. Überhaupt al en al helemaal als je die grote zaken sowieso al niet hebt.
Mijn leven heeft een heleboel hobbels, narigheid en gedoe. De weg is zelden leuk. Maar gelukkig staat er wel af en toe een mooi bloemetje. En van die bloemetjes geniet ik absoluut. Ik heb wel geprobeerd ervan te genieten dát ik al die stappen zet, en dát ik dat allemaal maar mooi doe, en hoe stoer ik wel niet ben omdat ik allemaal uitdagingen aanga en een heleboel doe wat ik helemaal niet durf. Maar ik wil onderhand ook eindelijk wel eens resultaat zien. Geluk hebben. En niet alleen maar ploeteren en geen reet bereiken.
Maar dan nog steeds zie ik de zon ook schijnen, zie ik de mooie bloemetjes langs het pad en kan ik van kleinere dingen groots genieten.
