Wéér zo bang van die agressieve dwanggedachten

Beetlefreak schreef: ↑

27-07-2017 09:38

Natuurlijk herken ik dat..maar dat heeft iedereen die een depressie heeft.. en denk dat een ieder wel is denkt ... tja waar ben ik mee bezig of waar leef ik voor.. ik tenminste wel..denk dat dat vanzelf weg trekt als je je straks weer lekker voelt. Er komen ook weer goede tijden denk ik altijd ..al lijkt er soms bij mij geen eind aan te komen pffffff zoveel pech de laatste twee jaar ..ben op het moment helemaal op.. geen fut en geen conditie.. en als je dan die angsten weer krijgt zak je helemaal als een plumpudding inelkaar..maar goed wacht gewoon me therapie af..en merk gelukkig dat me medicijnen weer een beetje ze werk gaan doen..ben daar erg blij mee..
De medicijnen slik ik gewoon dagelijks en moet ze niet vergeten want dan is me dag naar de kl... leef al vanaf me 18e met medicijnen en moet zeggen heb 22 jaar geleefd zonder hulp en dat ging goed.. 22 jaar is lang hoor..nu een dip een grote wel.. heb wel last van al mijn angsten maar merk ik er wat rustiger onder ben .. Ben niet meer zo snel ik paniek.. dus alle gedachten laat ik maar over me heen komen en haal dan me schouders op..heeeel moeilijk maar heel langzaam lukt het me...
Ik zou iig gaan voor de medicijnen .. waarom niet als je dan een lekker leventje kan leiden..vind dat van die vitamine een goede want wij komen gewoon die serotonine tekort die een ander wel heeft...ik zeg ervoor gaan... alleen houd rekening met een lange gewenning periode..en dat de klachten in het begin versterken....na een dag of 14 zakt het dan weer..en na een week of 6 tot 8 zou je wat moeten gaan merken..geef het echt de tijd ....
Knuffel ....

Flin1987 schreef: ↑

28-07-2017 08:13

Klopt ja, ik zou die medicatie ook echt aanraden. Ik zit nu in week 3 met opbouwen en de psychiater heeft ook gezegd dat in het begin de klachten toenemen. Daarom heb ik ook oxazepam gekregen.

Dat van het nut van het leven besproken gister en dat is helemaal niet raar dat je daar over nadenkt. Sterker nog iedereen denkt daar wel eens over na. Alleen bij OCD'ers wordt het weer een obsessieve gedachte.

De ochtenden vind ik het moeilijkst, het blijft iedere keer komen als ik net wakker wordt. Blegh!

Vertellen jullie het trouwens aan je omgeving dat je er last van hebt? Mijn ouders en man weten het en mijn moeder heeft het aan mijn broer verteld. Maar ik vind het moeilijk om te delen. Hoe doen jullie dat?

Flin1987 schreef: ↑

29-07-2017 12:42

Hee Beetlefreak, ik had vandaag ook veel last bij het wakker worden. "Gelukkig" is dat heel herkenbaar. Ik heb er afgelopen dagen denk ik teveel over gesproken door het te delen met mijn tante en broer. Iedere keer wordt het dan zo opgerakeld dat ik weer in de angst schiet. Dus afgelopen twee dagen weer behoorlijk last ervan. En vandaag ook al de hele dag een knoop in mijn maag en onrustig. Die angst is zo vervelend! En ook de angst voor de angst..

Ik ben nu onderweg naar een vriendin in Rotterdam, helemaa zelf met de trein. Wat ik niet fijn vind. Maar wel een overwinning dat ik het doe.

Ik ga aankomende week ook een proefles yoga doen, hopelijk helpt het een beetje te ontspannen!

Flin1987 schreef: ↑

30-07-2017 08:25

Kan ik me voorstellen hoor, ik vind het ook al lastig om het erover te hebben omdat ik dan voor mijn gevoel iemand er mee opzadel. Maar mijn lieve man zegt gekukkig dat dat niet erg is. Het lucht ook op om te zeggen dat ik weer angstig ben.

En tja het is weer ochtend he, vroeg wakker en gelijk weer aan het malen en anstig. Ik probeer nog wat te dutten om bij te tanken.

Rotterdam was geslaagd, al was ik er toch de hele dag een beetje mee bezig, maar afleiding is wel goed. Er was zomercarnaval en we hebben lekker hapjes gehaald in de Markthal. Die hebben we bij hun thuis opgegeten en daar kwam mijn lief ook, dus ik kon lekker met de auto mee terug. Heel fijn!

We moeten het echt stap voor stap doen. Hoe moeilijk ook. Ik ga straks een yoga oefeningen proberen via youtube. Om stress te verminderen.

Krijg jij wel therapie binnenkort?

Panda1987 schreef: ↑

30-07-2017 18:22

Ik heb eindelijk weer een beetje betere dag.
Als ik me zo rot voel dat ik er niet uit kom ga ik soms ff liggen (eigenlijk niet echt goed, maar het enige wat ik op dat moment wil is slapen en me er even niet van bewust zijn) en soms een flink potje janken, kan zo opluchten.
Ik heb afgelopen weken denk ik meer gehuild dan de laatste 5 jaar bij elkaar. Maar ik kan me daar niet druk om maken, iedereen zijn ding, als ik er op deze manier mee omga is dat prima toch? Of je nou 15, 50 of 80 bent, mag altijd.

Panda1987 schreef: ↑

30-07-2017 21:20

Exposure heb ik wel eens geprobeerd, heeft bij mij niet geholpen. Hoor zo vaak at het heel goed werkt dus baalde er wel van. Ik sta er ook niet meer voor open.
Slapen is bij mij het enige wat goed gaat, die angst put me zo uit dat ik zo in slaap val, eind van de dag ben ik helemaal verrot

Anomama schreef: ↑

01-08-2017 19:49

Ik ken dat depri gevoel ook wel hoor. Als ik me goed voel dan maak ik plannen geniet ik van het leven en ben ik blij. Als ik me weer gespannen en angstig voel, voelt het allemaal zo uitzichtloos en zwaar. Dat blijf ik heel moeilijk vinden. Ik had een goede week, maar het lijkt alsof gisterenavond weer de knop om ging. Voel me weer erg gespannen, nare gedachten....
Stom stom stom

Flin1987 schreef: ↑

01-08-2017 07:21

Uiteindelijk ging het zondagavond weer wat ontspannender Gisteren een goede dag gehad, weer gewerkt na een weekje vrij en afleiding door mijn collega's deed goed. 's avonds bleef ik gelukkig ontspannen. Nu weer gespannen wakker geworden, zoals elke ochtend. Daar baal ik steeds zo van!

Ik ben verder niet depri geloof ik (trek alles in twijfel door de ocd), want heb zin om plannen te maken en leuke dingen te doen. Maar de angst zit gewoon in de weg. En dat maakt wel vermoeid.

Vannacht ook 1,5 wakker gelegen door zo'n irritante mug!

Wie van jullie is er al gestart met therapie?

Beetlefreak schreef: ↑

02-08-2017 08:45

Ik nog niet zit nog steeds te wachten totdat ze alle papieren binnen hebben..duurd maar en duurd maar ...intussen heb ik veel last. En vind ik het lastig me dagen door te komen..vandaag wakker geworden en dan kan ik alleen maar huilen pfff..huil hele emmers vol de laatste tijd..maar ja probeer er maar wat van te maken..ben erg negatief dat is wel jammer .. heb jij dat ook flin dat je zo negatief bent..en eigenlijk nergens zin in hebt .. heb dat wel heel erg.. veel slapen en weinig zin...
Knuffel dames

Panda1987 schreef: ↑

02-08-2017 22:05

Ik heb inderdaad ook dat ik liever bezig ben dan een dag alleen thuis, dan komt de spanning juist sneller.
Gister ben ik bij de huisarts geweest die heeft oxazepam voorgeschreven. heb het nog niet gebruikt, dat doe ik ook alleen als het echt nodig is, maar het idee dat ik iets heb wat het even kan verminderen is heel fijn. Nu nog steeds wachten tot oktober...
Merk aan mezelf ook dat ik vaak negatief ben, ik zie het niet zitten, zie het nut niet in van veel dingen, en heb vaak moeite om ergens ECHT van te genieten. Ik hoop zo dat dat weer terugkomt, heb er alleen tot nu toe een hard hoofd in...

Flin1987 schreef: ↑

03-08-2017 15:06

Bezig zijn is juist goed he! Ik zou die oxazepam gewoon nemen, ook preventief. Dat heeft de GGZ instelling bij mij in ieder geval aangeraden. Ik mag er nu drie per dag, en ben er best zuinig in. Maar ik neem er in ieder geval een in de ochtend en middag.

Vandaag ben ik weer ongesteld geworden en ik denk dat dit extra angst met zich meebrengt. Hebben jullie ook dat je cyclus van invloed is? Ik ben nu op mijn werk, maar zo er mee bezig. Ik heb vanochtend ineens de nare gedachte gekregen dat ik wel eens ziek naar huis zou kunnen gaan en dan mezelf niet meer onder controle heb en misschien wel iets aan doe. Wordt er zo enorm bang van! Ik snap niet waar toch altijd die rot gedachtes ineens vandaan komen. En van de angst wordt ik dan weer bang.

Hebben jullie ook van dit soort enge gedachtes? Ik mag morgen weer langs bij de sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Kan daar echt naar uit kijken!

Flin1987 schreef: ↑

03-08-2017 15:06

Bezig zijn is juist goed he! Ik zou die oxazepam gewoon nemen, ook preventief. Dat heeft de GGZ instelling bij mij in ieder geval aangeraden. Ik mag er nu drie per dag, en ben er best zuinig in. Maar ik neem er in ieder geval een in de ochtend en middag.

Vandaag ben ik weer ongesteld geworden en ik denk dat dit extra angst met zich meebrengt. Hebben jullie ook dat je cyclus van invloed is? Ik ben nu op mijn werk, maar zo er mee bezig. Ik heb vanochtend ineens de nare gedachte gekregen dat ik wel eens ziek naar huis zou kunnen gaan en dan mezelf niet meer onder controle heb en misschien wel iets aan doe. Wordt er zo enorm bang van! Ik snap niet waar toch altijd die rot gedachtes ineens vandaan komen. En van de angst wordt ik dan weer bang.

Hebben jullie ook van dit soort enge gedachtes? Ik mag morgen weer langs bij de sociaal psychiatrisch verpleegkundige. Kan daar echt naar uit kijken!

Anomama schreef: ↑

09-08-2017 21:59

Hey lieve mede dwangers.....

Hoe is het met jullie ?
Met mij vandaag iets minder. Ik heb wel een paar goede dagen gehad gelukkig. Ik start binnenkort met nieuwe therapie en dat vind ik best spannend. Ik heb al zoveel therapieën gehad dat ik een beetje sceptisch ben geworden. Misschien ook wel bang dat dit ook niet helpt. Ik wil zo graag van deze vervelende klachten af. Om moedeloos van te worden hè? Gelukkig ben ik niet de enige.