Psyche
alle pijlers
Zwangerschap en depressie
donderdag 18 februari 2010 om 16:35
Ik heb hier al eens eerder gepost over een gevoel van leegte dat ik ervaar, ik had heel erg de hoop dat ik me beter zou voelen als ik zwanger was... Nu ben ik bijna 6 maanden (26 weken) zwanger en ik voel me zo rot en depressief. Ik kan alleen maar huilen op de bank of in bed, voel me wanhopig, vooral omdat ik niet weet wat ik kan doen om me beter te voelen. Ik ben al in therapie (al heel lang...), slik antidepressiva, heb een tijdje geleden lichttherapie geprobeerd, maar niets helpt. Zelfs mijn therapeut geeft aan dat hij niet weet hoe hij mij verder kan helpen. Ik weet dat ik heel gevoelig ben voor hormonen (PMS etc.), dus het zal wel deels hormonaal zijn. Maar mijn vraag is nu, wat kan ik doen om mij beter te voelen? Moet ik dit nare gevoel maar uitzitten tot het eind van de zwangerschap of kan ik er iets aan doen? Heeft iemand tips voor mij? Of heeft iemand dit zelf ook meegemaakt? Alle hulp is welkom 
maandag 1 maart 2010 om 22:10
Ik ben soms ook bang dat ik mijn depressie straks ga overdragen op mijn kindje, dwz dat mijn kindje later last gaat krijgen van mijn depressies. Eigenlijk zou ik daar nu helemaal niet over moeten nadenken maar het lijkt me zo naar als mijn kindje daar straks onder te lijden gaat krijgen!
Ik heb me altijd enorm verantwoordelijk gevoeld voor mijn ouders, voor hun depressies, huwelijksproblemen, etc. Ik deed er alles voor ze gelukkig te maken, ik hoop zo dat dat patroon zich niet gaat herhalen!
Ik heb me altijd enorm verantwoordelijk gevoeld voor mijn ouders, voor hun depressies, huwelijksproblemen, etc. Ik deed er alles voor ze gelukkig te maken, ik hoop zo dat dat patroon zich niet gaat herhalen!
maandag 1 maart 2010 om 22:59
Kanarie, daar valt absoluut niks over te zeggen. Echt niet! Je kind kan gezegend zijn met ongebreidelde optimisme of zwaarder aangelegd. In beide gevallen is het -denk ik- geen punt. Wat belangrijker is, hoe leer je je kind ermee om te gaan? Door jouw ervaringen heb je ook plussen in huis die je voor je kind kunt inzetten als je het zou herkennen.
Maar ga er vooralsnog vanuit dat je kind gewoon een lekkere baby/peuter zal zijn, met zijn/haar nukken en dwarse momenten. Probeer jouw lasten wel zoveel mogelijk met volwassenen te delen. En verder...een moeder (vader) die gewoon zichzelf is met haar plussen en minnen is voor een kind een stuk beter te accepteren, dan een ouder die altijd maar mooi weer speelt. Het geeft een kind nl. ook de les dat normaal menselijk gedrag er mag zijn.
Ik hoop dat je in jouw therapie leert om niet zoveel te doemdenken en in te vullen. Daar zijn jullie allemaal bij gebaat
Maar ga er vooralsnog vanuit dat je kind gewoon een lekkere baby/peuter zal zijn, met zijn/haar nukken en dwarse momenten. Probeer jouw lasten wel zoveel mogelijk met volwassenen te delen. En verder...een moeder (vader) die gewoon zichzelf is met haar plussen en minnen is voor een kind een stuk beter te accepteren, dan een ouder die altijd maar mooi weer speelt. Het geeft een kind nl. ook de les dat normaal menselijk gedrag er mag zijn.
Ik hoop dat je in jouw therapie leert om niet zoveel te doemdenken en in te vullen. Daar zijn jullie allemaal bij gebaat
maandag 1 maart 2010 om 23:01
zaterdag 13 maart 2010 om 09:18
Ik weet uit ervaring hoe naar dat is, heb het zelf meegemaakt eind 2007, begin 2008. Tijdens mijn 2e zwangerschap werd ik van het een op andere moment erg depressief, heb toen ook hulp gezocht bij het ggz. Praten hielp wel even en wandelen met mijn man of hond hielp ook Ook is er een website,www. geenrozewolk.com, dan weet je dat je niet de enige bent en dat het weer over gaat, die gedachte hielp ook enigzins. Na de bevalling voelde ik me al snel weer geestelijk opgeknapt en 10 weken geleden ben ik bevallen van de 3e en tijdens die zwangerschap had ik er geen last van gelukkig, hoewel ik wel bang was om hetzelfde te krijgen.
Ik wens je heel veel sterkte.
Ik wens je heel veel sterkte.
zaterdag 13 maart 2010 om 18:51
Dag Romaantje, dank voor je reactie. Ik ga eens kijken op die website, die kende ik nog niet. Fijn dat je er tijdens je 3e zwangerschap geen last van hebt gehad.
Ik had ook al voor mijn zwangerschap last van depressies, dus echt heel vreemd is het niet dat ik er nu ook last van heb, ik had alleen gehoopt dat juist door zwanger te zijn, ik geen last zou hebben van depressie!
Ik had ook al voor mijn zwangerschap last van depressies, dus echt heel vreemd is het niet dat ik er nu ook last van heb, ik had alleen gehoopt dat juist door zwanger te zijn, ik geen last zou hebben van depressie!
zaterdag 13 maart 2010 om 18:55
Ik had al weer een tijdje niet gepost, het ging de afgelopen weken echt supergoed en daar word ik altijd een beetje overmoedig van: ' joepie, vanaf nu ga ik me nooooooit meer rot voelen', dat gevoel.
Maar nu voel ik sinds een paar dagen dat ik weer weg begin te zakken in somberheid. Ik weet niet waarom het ineens weer opsteekt en hoe ik dat kan stopzetten, dat maakt het zo frustrerend. Dus weer veel op de bank liggen met depressieve gedachten en een deken over mijn hoofd ;-(
Heb de afgelopen twee weken lichttherapie gevolgd, maar heb niet echt het gevoel dat dat iets geholpen heeft, jammer wel.
Hoe gaat het bij jullie, Wurmpje en anderen?
Maar nu voel ik sinds een paar dagen dat ik weer weg begin te zakken in somberheid. Ik weet niet waarom het ineens weer opsteekt en hoe ik dat kan stopzetten, dat maakt het zo frustrerend. Dus weer veel op de bank liggen met depressieve gedachten en een deken over mijn hoofd ;-(
Heb de afgelopen twee weken lichttherapie gevolgd, maar heb niet echt het gevoel dat dat iets geholpen heeft, jammer wel.
Hoe gaat het bij jullie, Wurmpje en anderen?
maandag 15 maart 2010 om 16:22
Hopelijk voel je je weer wat beter als het wat mooier weer wordt buiten en het zonnetje gaat schijnen. Ik ging ook vaak op de bank liggen, met radio noord holland op, dat leidde ook wat af. Gelukkig heb je gemerkt dat het ook weer een tijdje goed kan gaan, probeer daar aan te denken als het wat minder gaat.
Groetjes.
Groetjes.
dinsdag 16 maart 2010 om 21:36
Het is inderdaad fijn dat het soms weer een tijdje goed gaat maar elke keer weer zo'n domper als na twee goede weken de somberheid en depressie weer genadeloos toeslaat ;-( Die sombere periodes lijken ook altijd langer te duren dan de goede periodes.
Maar mooi weer buiten en een zonnetje zouden al heel veel goed doen. Laat de lente nu maar komen.
Maar mooi weer buiten en een zonnetje zouden al heel veel goed doen. Laat de lente nu maar komen.
donderdag 13 mei 2010 om 17:06
Jaaaa ik ook!
Hoe gaat t met je?
Ik sta nog op knappen, maar ben er afgelopen 2 maanden wel blij en vrolijk doorheen gerold. Dat was fijn!
Nu weer even wat mindere week met veel hersenspinsels en tranen, maar ik denk dat het gewoon te maken heeft met dat ik me te druk gemaakt heb.
Hoop dat jij ook hebt kunnen genieten van je zwangerschap?
Hoe gaat t met je?
Ik sta nog op knappen, maar ben er afgelopen 2 maanden wel blij en vrolijk doorheen gerold. Dat was fijn!
Nu weer even wat mindere week met veel hersenspinsels en tranen, maar ik denk dat het gewoon te maken heeft met dat ik me te druk gemaakt heb.
Hoop dat jij ook hebt kunnen genieten van je zwangerschap?
zaterdag 5 juni 2010 om 22:55
Dag Wurmpje, Lisey en anderen, ik heb een tijdje niets van mij laten horen want ik ben inderdaad inmiddels bevallen van een dochtertje en wel een paar weken te vroeg, dus dat was wel even behoorlijk schrikken. Maar gelukkig gaat alles goed met haar.
Hoe is het met jullie? Inmiddels ook bevallen? Ik ben benieuwd!
Fijn Wurmpje dat je twee maanden lang zo hebt kunnen genieten van je zwangerschap.
Ik heb na de geboorte van mijn dochtertje een paar weken echt in een enorm roze wolk geleefd, het was heerlijk, waarschijnlijk zat ik vol met positieve hormonen.
Maar helaas gaat het nu weer minder, de depressie is helaas weer teruggekomen. Omdat ik borstvoeding geef kan ik ook alleen maar een hele lage dosis AD slikken. Ik hoop nu nog dat het maar even een korte terugslag is en ik me straks weer goed zal voelen...
Ben benieuwd naar jullie verhalen!
Hoe is het met jullie? Inmiddels ook bevallen? Ik ben benieuwd!
Fijn Wurmpje dat je twee maanden lang zo hebt kunnen genieten van je zwangerschap.
Ik heb na de geboorte van mijn dochtertje een paar weken echt in een enorm roze wolk geleefd, het was heerlijk, waarschijnlijk zat ik vol met positieve hormonen.
Maar helaas gaat het nu weer minder, de depressie is helaas weer teruggekomen. Omdat ik borstvoeding geef kan ik ook alleen maar een hele lage dosis AD slikken. Ik hoop nu nog dat het maar even een korte terugslag is en ik me straks weer goed zal voelen...
Ben benieuwd naar jullie verhalen!
dinsdag 8 juni 2010 om 18:58
quote:Annickaatje schreef op 18 februari 2010 @ 17:49:
Dooddoener of niet....nix anders schijnt te helpen toch ??
Je hebt het echt zelf in de hand hoe je ermee om gaat, doemdenken helpt je echt niet verder hoor !!
Dus HUP..... knop om idd, gezond eten, sporten, optijd naar bed en GENIETEN !!!!!
JUIST omdat je er 3 jaar op gewacht hebt.
Oh en ik zit echt niet op een roze wolk hoor, ieder huisje heeft zn kruisje
Oh en advies van andere depressieven is wel welkom, maar van anderen niet ? Had dat er even bijgetzet dan !
Dooddoener of niet....nix anders schijnt te helpen toch ??
Je hebt het echt zelf in de hand hoe je ermee om gaat, doemdenken helpt je echt niet verder hoor !!
Dus HUP..... knop om idd, gezond eten, sporten, optijd naar bed en GENIETEN !!!!!
JUIST omdat je er 3 jaar op gewacht hebt.
Oh en ik zit echt niet op een roze wolk hoor, ieder huisje heeft zn kruisje
Oh en advies van andere depressieven is wel welkom, maar van anderen niet ? Had dat er even bijgetzet dan !
dinsdag 8 juni 2010 om 21:29
Kanarie, gefeliciteerd met je dochtertje! En fijn dat je zo hebt genoten van de roze wolk de eerste weken. Is ondanks de vroeggeboorte alles wel goed met de kleine meid?
Het is een keuze die je maakt nu he, AD gebruiken of BV geven. Ik heb voor mezelf besloten na de bevalling gelijk weer met de AD te beginnen, en dus geen BV te geven. dit om een PND te voorkomen. weet nog te goed hoe slecht ik me de vorige keer na de bevalling gevoeld heb. Dat in combinatie met de depressieve gevoelens die ik nu tijdnes de zwangerschap al ervaar, durf ik het risico niet te nemen.
Ik moet nog 3 maandjes volhouden, ben eind augustus uitgerekend. Houd je op de hoogte!
Het is een keuze die je maakt nu he, AD gebruiken of BV geven. Ik heb voor mezelf besloten na de bevalling gelijk weer met de AD te beginnen, en dus geen BV te geven. dit om een PND te voorkomen. weet nog te goed hoe slecht ik me de vorige keer na de bevalling gevoeld heb. Dat in combinatie met de depressieve gevoelens die ik nu tijdnes de zwangerschap al ervaar, durf ik het risico niet te nemen.
Ik moet nog 3 maandjes volhouden, ben eind augustus uitgerekend. Houd je op de hoogte!
woensdag 9 juni 2010 om 00:58
Lisey, er zijn een aantal AD waarmee je wel borstvoeding kunt geven. Zie: http://www.poppoli.nl/smartsite.dws?id=11289
woensdag 9 juni 2010 om 17:26
Succes Lisey met de laatste drie maanden! Hoe gaat het nu met je? Kun je genieten van je zwangerschap?
Ik heb dus wel voor BV gekozen en lagere dosis AD; heb gelukkig geen PND gekregen (waar ik wel erg bang voor was), maar af en toe depressieve periodes.
Ondanks de vroeggeboorte gaat alles heel goed met mijn dochtertje.
Als ik me goed voel kan ik heel erg van haar genieten; maar als ik weer zo'n terugslag in de depressie heb kan ik helemaal niets voelen en dus ook geen emoties naar haar toe en dat vind ik wel heel eng. Gelukkig heb ik een hele stabiele man die op dat soort momenten er voor mij en voor haar is.
Ik heb dus wel voor BV gekozen en lagere dosis AD; heb gelukkig geen PND gekregen (waar ik wel erg bang voor was), maar af en toe depressieve periodes.
Ondanks de vroeggeboorte gaat alles heel goed met mijn dochtertje.
Als ik me goed voel kan ik heel erg van haar genieten; maar als ik weer zo'n terugslag in de depressie heb kan ik helemaal niets voelen en dus ook geen emoties naar haar toe en dat vind ik wel heel eng. Gelukkig heb ik een hele stabiele man die op dat soort momenten er voor mij en voor haar is.
donderdag 10 juni 2010 om 20:31
@ yeti: Ik ken de site, en mijn AD staat erbij, als handhaven en BV veilig te combineren met medicijn. Maar handhaven, of ermee starten, zit daar geen verschil tussen? Wanner je het al tijdens de zwangerschap gebruikt, en daarna BV geeft, zijn er idd geen ontwenningsverschijnselen (of minder). Maar bij mijn medicijn wordt wel geadviseerd om te stoppen 4 weken voor de uitgerekende datum. Daarom vraag ik me ook af, wat het verstandigst is. Want uiteindelijk wil ik ons kindje helemaal niet aan mijn medicijnen hebben zeg maar. Ik weet zelf hoe het is om ermee te beginnen (gewenningsversch.) en om te stoppen (ontwenningsversch.). Lijkt mij dat het kindje daar beide keren ook doorheen moet. Vandaar dit besluit. Correct me if i'm wrong!
@ kanarie: Wat fijn dat alles goed gaat, en dat je ook kan genieten. Die gevoelloze momenten zijn echt niet fijn he Maar gelukkig dat je man het begrijpt, en er voor jullie is! Dat scheelt zoveel!
Jullie kindje krijgt dus wel een geringe hoeveelheid AD binnen. Wat voor advies heb je daarover gekregen? Is dat in overleg gegaan met een professional? en hoe komt het dan straks, wanneer de BV afgebouwd wordt, is er dan ook nog kans op ontwenningsverschijnselen?
@ kanarie: Wat fijn dat alles goed gaat, en dat je ook kan genieten. Die gevoelloze momenten zijn echt niet fijn he Maar gelukkig dat je man het begrijpt, en er voor jullie is! Dat scheelt zoveel!
Jullie kindje krijgt dus wel een geringe hoeveelheid AD binnen. Wat voor advies heb je daarover gekregen? Is dat in overleg gegaan met een professional? en hoe komt het dan straks, wanneer de BV afgebouwd wordt, is er dan ook nog kans op ontwenningsverschijnselen?
vrijdag 11 juni 2010 om 12:23
@lisey: ik slik nu 10 mg citalopram; tijdens en voor mijn zwangerschap 40 mg. Dit in overleg met de psychiater van het ziekenhuis. Met 10 mg citalopram kan ik blijkbaar zonder problemen borstvoeding geven.
Kun je niet nu al een lage dosis AD slikken om straks na de bevalling niet te moeten beginnen met opbouwen? Het zou zonde zijn om door de AD geen borstvoeding te kunnen geven. Maar ik weet natuurlijk niet welke dosis je neemt. Hou je het nu vol zonder AD?
> en hoe komt het dan straks, wanneer de BV afgebouwd wordt, is er dan ook nog kans op ontwenningsverschijnselen?
Wat bedoel je daar precies mee?
Kun je niet nu al een lage dosis AD slikken om straks na de bevalling niet te moeten beginnen met opbouwen? Het zou zonde zijn om door de AD geen borstvoeding te kunnen geven. Maar ik weet natuurlijk niet welke dosis je neemt. Hou je het nu vol zonder AD?
> en hoe komt het dan straks, wanneer de BV afgebouwd wordt, is er dan ook nog kans op ontwenningsverschijnselen?
Wat bedoel je daar precies mee?
zondag 13 juni 2010 om 14:37
wanneer je stopt met de BV, krijgt je kindje geen lage dosis meer mee van de AD, wat nu wel het geval is (toch? ) of is de dosis zo laag, dat je kindje er uberhaupt niets van meekrijgt?
want op een gegeven moment ga je de bv toch afbouwen, merkt de kleine daar dan niets van?
voor de zwangeschap gebruikte ik 25mg clomipramine. Niet een hele hoge dosis (vaak wordt er 300mg voorgeschreven) Juist om nu nog te beginnen met de AD, lijkt me erg spannend, omdat de klachten de eerste 2 tot 4 weken verergeren.
want op een gegeven moment ga je de bv toch afbouwen, merkt de kleine daar dan niets van?
voor de zwangeschap gebruikte ik 25mg clomipramine. Niet een hele hoge dosis (vaak wordt er 300mg voorgeschreven) Juist om nu nog te beginnen met de AD, lijkt me erg spannend, omdat de klachten de eerste 2 tot 4 weken verergeren.
maandag 14 juni 2010 om 20:36
Mijn psychiater heeft me niets gezegd over complicaties met AD bij afbouwen van BV. Ik denk dat 10 mg citalopram zo'n lage dosis is dat de kleine daar niets van merkt.
Het lijkt me tijdens je zwangerschap inderdaad niet zo handig om met nieuwe AD te beginnen.
Hoe gaat het trouwens nu met je en depressieve gevoelens?
Het lijkt me tijdens je zwangerschap inderdaad niet zo handig om met nieuwe AD te beginnen.
Hoe gaat het trouwens nu met je en depressieve gevoelens?
vrijdag 18 juni 2010 om 20:31
Het gaat momenteel best goed eigenlijk, ik slaap weer beter, en dat scheelt zoveel!! Lang leve het kunnen slapen! Vervelende bijkomstigheid is wel, dat ik zodanig last heb van bekkeninstabiliteit en bandenpijn, dat ik nu al bijna hele dagen op bed moet liggen. En dan nog 10 weken zw te gaan :-S niet echt bevorderlijk voor de geest. maar goed, ik weet dat ik me er maar beter bij neer kan leggen, anders duren die weken nog langer. Maar ben wel echt de weken/dagen aan het aftellen...
