Relaties
alle pijlers
Afwachten... of zelf weggaan...? Wanhoop nabij
woensdag 30 januari 2008 om 08:47
Hi allemaal,
schrijf al een tijdje op een ander topic, maar hoop via een eigen topic nog meer reacties/advies te krijgen.
Eind vorig jaar heb ik te horen gekregen dat mijn vriend twijfels heeft over de relatie. Totaal onverwacht.... Sindsdien leef ik in grote onzekerheid, angst en soms pure wanhoop....
Nu, weken later, is er nog steeds geen duidelijkheid. Ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt dat ik hem niet kwijt wil, van hem hou, voor hem en onze relatie wil vechten. Hij wil er ook wel voor vechten, maar wil zich eerst bewust worden van wat er precies mis is. Hij is wel uit dat het niet alleen de relatie is, maar ook zijn werk, zijn vrienden...
Door alle onzekerheid en angst om hem te verliezen wordt het me soms allemaal te veel en wil ik gewoon praten. Mijn vriend vindt dat ik hem dan onder druk zet, omdat hij nog geen antwoorden heeft... Maar het kan toch niet zo zijn dat ik om die reen maar mijn mond moet houden, ik lig helemaal in de kreukels en kan het nergens kwijt. Dit alles heeft gisteren (net als 2 a 3 weken geleden) geleid tot een uitbarsting. Ik kan gewoonweg niet meer.... kan alleen maar weer huilen, niet slapen, niet eten... Door de ruzie van gisteren ben ik bang dat ik hem over het randje heb gejaagd, dat hij nu zeker weg zal gaan....
En dat terwijl we een leuk weekend hebben gehad: uitgeweest, uit ons dak gegaan, voor het eerst sinds lange tijd weer gevreeën. Ik voelde weer een closeness die er weken niet is geweest. Ik zei er wat over, en zijn reactie deed mijn goede gevoel helemaal wegvagen.... Hij voelde het niet zo, hij had mede met mij gevreeën omdat hij lichtelijk aangeschoten was, dat mannen sex en closeness kunnen scheiden. Door deze woorden kroop ik helemaal in mijn schulp. Hij gaf aan wel een heel leuk weekend gehad te hebben, waarom ik dan niet gewoon genoegen kan nemen met dat gegeven. Hij vindt dat ik alles zo negatief uitleg (daar heeft hij mss wel een beetje gelijk in, door mijn onzekerheid zoek ik bevestiging) Ik was daar ook erg blij mee, en wilde mijn gevoel daarover delen. Gisteren zat ik helemaal op slot, wist niet wat ik moets zeggen, was norsig en erg bezig met wat ik nu moet... Toen kwam die uitbarsting.... Daarna nog wel even tegen hem aan gelegen en geknuffeld, maar ik ben zooooo bang dat hij het nu helemaal met mij gehad heeft....
Ik ben altijd al onzeker geweest, Heb weinig tot geen vrienden, dus als mijn vriend bij me weggaat heb ik eigenlijk niemand meer... Ben ik helemaal alleen... Ik probeer dat wel te veranderen; heb nu via een andere site mailcontact met een aaantal meiden, maar daar zomaar wat mee afspreken durf ik niet. Weet niet wat ik moet zeggen.... Probeer een eigen leven op te bouwen, maar vind het erg moeilijk.... weet niet hoe, ben mezelf in de loop van mijn leven (door allerlei gebeurtenissen) zo kwijt geraakt... hoe vind ik de weg terug naar mezelf.... hoe word ik weer die leuke meid waar mijn vriend destijds verliefd op is geworden???
Door mijn onzekerheid heb ik wel vaker van die "buien", weet niet zo goed hoe dat ik moet uitleggen, dat ik helemaal in schulp kruip, waar ik dan moeilijk uit kom. Dat is voor mijn vriend altijd lastig geweest. Ben bang dat gisteren de druppel was.....
Ik hou zo ontzettend veel van hem, wil hem niet kwijt, we zijn al zolang bij elkaar, al die jaren gooi je toch niet zomaar weg???? Ik probeer echt om niet elke dag aan hem te vragen of hij er al uit is, zodat hij de tuijd en ruimte heeft om dat voor zichzelf uit te zoeken, maar soms word het me te veel..... Hij weet niet wanneer hij er uit is, het kan dus mss nog wel weken duren, moetik dan al die tijd maar afwachten.....?
Ik weet niet wat ik zonder hem moet.... maar soms denk ik dat het beter om er zelf maar mee te stoppen, dan ben ik al die onzekerheid kwijt en kan ik verder, maar wil ik wel verder zonder hem??? Nu heb ik me stellig voorgenomen om niet meer te beginnen over hoe nou gaat, en te wachten tot hij er uit is... Hij heeft wel gezegd dat als hij voor zichzelf op een rijtje heeft wat er precies mis is, dat we dan kunnen gaan kijken HOE we eraan kunnen werken, maar wil hij dat nu nog wel??? Durf en kan dat nu ook niet meer vragen, want dan zet ik hem alleen maar meer onder druk....
Kunnen twee mensen die al heel lang samen zijn en er allebei voor willen vechten er uitkomen en de relatie weer op de rails krijgen?? Is dat überhaupt mogelijk, of is het allemaal verspilde moeite....? Hoe ziet het leven van andere stellen eruit? We willen wel dingen veranderen, maar zitten in zo'n sleur: vroeg op om te gaan werken, drukke banen, 's avonds boodschapen, koken, eten en dan uitgeblust en moe om nog wat leuks te doen, dan nog het huis een beetje schoonhouden... Hoe doen andere stellen dat?
Ik wil zo graag dat alles goed komt, maar hoe krijg ik dat voor elkaar, of is het al te laat? Ben de wanhoop nabij.... weet het allemaal niet meer.....
schrijf al een tijdje op een ander topic, maar hoop via een eigen topic nog meer reacties/advies te krijgen.
Eind vorig jaar heb ik te horen gekregen dat mijn vriend twijfels heeft over de relatie. Totaal onverwacht.... Sindsdien leef ik in grote onzekerheid, angst en soms pure wanhoop....
Nu, weken later, is er nog steeds geen duidelijkheid. Ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt dat ik hem niet kwijt wil, van hem hou, voor hem en onze relatie wil vechten. Hij wil er ook wel voor vechten, maar wil zich eerst bewust worden van wat er precies mis is. Hij is wel uit dat het niet alleen de relatie is, maar ook zijn werk, zijn vrienden...
Door alle onzekerheid en angst om hem te verliezen wordt het me soms allemaal te veel en wil ik gewoon praten. Mijn vriend vindt dat ik hem dan onder druk zet, omdat hij nog geen antwoorden heeft... Maar het kan toch niet zo zijn dat ik om die reen maar mijn mond moet houden, ik lig helemaal in de kreukels en kan het nergens kwijt. Dit alles heeft gisteren (net als 2 a 3 weken geleden) geleid tot een uitbarsting. Ik kan gewoonweg niet meer.... kan alleen maar weer huilen, niet slapen, niet eten... Door de ruzie van gisteren ben ik bang dat ik hem over het randje heb gejaagd, dat hij nu zeker weg zal gaan....
En dat terwijl we een leuk weekend hebben gehad: uitgeweest, uit ons dak gegaan, voor het eerst sinds lange tijd weer gevreeën. Ik voelde weer een closeness die er weken niet is geweest. Ik zei er wat over, en zijn reactie deed mijn goede gevoel helemaal wegvagen.... Hij voelde het niet zo, hij had mede met mij gevreeën omdat hij lichtelijk aangeschoten was, dat mannen sex en closeness kunnen scheiden. Door deze woorden kroop ik helemaal in mijn schulp. Hij gaf aan wel een heel leuk weekend gehad te hebben, waarom ik dan niet gewoon genoegen kan nemen met dat gegeven. Hij vindt dat ik alles zo negatief uitleg (daar heeft hij mss wel een beetje gelijk in, door mijn onzekerheid zoek ik bevestiging) Ik was daar ook erg blij mee, en wilde mijn gevoel daarover delen. Gisteren zat ik helemaal op slot, wist niet wat ik moets zeggen, was norsig en erg bezig met wat ik nu moet... Toen kwam die uitbarsting.... Daarna nog wel even tegen hem aan gelegen en geknuffeld, maar ik ben zooooo bang dat hij het nu helemaal met mij gehad heeft....
Ik ben altijd al onzeker geweest, Heb weinig tot geen vrienden, dus als mijn vriend bij me weggaat heb ik eigenlijk niemand meer... Ben ik helemaal alleen... Ik probeer dat wel te veranderen; heb nu via een andere site mailcontact met een aaantal meiden, maar daar zomaar wat mee afspreken durf ik niet. Weet niet wat ik moet zeggen.... Probeer een eigen leven op te bouwen, maar vind het erg moeilijk.... weet niet hoe, ben mezelf in de loop van mijn leven (door allerlei gebeurtenissen) zo kwijt geraakt... hoe vind ik de weg terug naar mezelf.... hoe word ik weer die leuke meid waar mijn vriend destijds verliefd op is geworden???
Door mijn onzekerheid heb ik wel vaker van die "buien", weet niet zo goed hoe dat ik moet uitleggen, dat ik helemaal in schulp kruip, waar ik dan moeilijk uit kom. Dat is voor mijn vriend altijd lastig geweest. Ben bang dat gisteren de druppel was.....
Ik hou zo ontzettend veel van hem, wil hem niet kwijt, we zijn al zolang bij elkaar, al die jaren gooi je toch niet zomaar weg???? Ik probeer echt om niet elke dag aan hem te vragen of hij er al uit is, zodat hij de tuijd en ruimte heeft om dat voor zichzelf uit te zoeken, maar soms word het me te veel..... Hij weet niet wanneer hij er uit is, het kan dus mss nog wel weken duren, moetik dan al die tijd maar afwachten.....?
Ik weet niet wat ik zonder hem moet.... maar soms denk ik dat het beter om er zelf maar mee te stoppen, dan ben ik al die onzekerheid kwijt en kan ik verder, maar wil ik wel verder zonder hem??? Nu heb ik me stellig voorgenomen om niet meer te beginnen over hoe nou gaat, en te wachten tot hij er uit is... Hij heeft wel gezegd dat als hij voor zichzelf op een rijtje heeft wat er precies mis is, dat we dan kunnen gaan kijken HOE we eraan kunnen werken, maar wil hij dat nu nog wel??? Durf en kan dat nu ook niet meer vragen, want dan zet ik hem alleen maar meer onder druk....
Kunnen twee mensen die al heel lang samen zijn en er allebei voor willen vechten er uitkomen en de relatie weer op de rails krijgen?? Is dat überhaupt mogelijk, of is het allemaal verspilde moeite....? Hoe ziet het leven van andere stellen eruit? We willen wel dingen veranderen, maar zitten in zo'n sleur: vroeg op om te gaan werken, drukke banen, 's avonds boodschapen, koken, eten en dan uitgeblust en moe om nog wat leuks te doen, dan nog het huis een beetje schoonhouden... Hoe doen andere stellen dat?
Ik wil zo graag dat alles goed komt, maar hoe krijg ik dat voor elkaar, of is het al te laat? Ben de wanhoop nabij.... weet het allemaal niet meer.....
woensdag 30 januari 2008 om 09:28
Hoi Malaysiagirl, je stelt heel wat vragen.
Ik zal proberen een paar antwoorden te geven.
- Hoe het leven van andere stellen die het druk hebben, eruit ziet?
Wij hebben het ook druk. We zitten 's avonds ook dikwijls uitgeblust op de bank. Maar het verschil is waarschijnlijk, dat we elkaar onze belevenissen vertellen, onze zorgen en de leuke dingen die we beleefd hebben. We liggen tegen elkaar aan, of één van ons met zijn hoofd in de schoot van de ander. We knuffelen en zeggen lieve dingen tegen elkaar.
- Al die jaren gooi je toch niet zomaar weg?
Niet 'zomaar' natuurlijk. Maar het is beter om ze nu 'weg te gooien' dan tien jaar later, of om op het eind van je leven vast te stellen, dat je je hele leven weggegooid hebt door bij iemand te blijven die niet van je hield. Weggooien doe je overigens nooit, want uit elke ervaring leer je.
Ik weet niet wat er met je vriend aan de hand is. Een paar mogelijkheden :
- hij houdt niet echt van je, hij is niet in staat om zijn verliefdheid om te zetten in liefde
- hij is niet gelukkig met je omdat er bepaalde dingen in jullie relatie/in jou zijn die hem dwars zitten en hij kan of durft die niet onder woorden te brengen
- hij is verliefd op iemand anders en twijfelt of hij met jou verder wil of met die ander
- hij is depressief.
- een paar combinaties van het bovenstaande
Ik denk dat ik in jouw plaats zou proberen duidelijk te krijgen wat er precies aan de hand is, dan is het ook duidelijker of jullie nog een toekomst hebben samen. Sterkte!
Ik zal proberen een paar antwoorden te geven.
- Hoe het leven van andere stellen die het druk hebben, eruit ziet?
Wij hebben het ook druk. We zitten 's avonds ook dikwijls uitgeblust op de bank. Maar het verschil is waarschijnlijk, dat we elkaar onze belevenissen vertellen, onze zorgen en de leuke dingen die we beleefd hebben. We liggen tegen elkaar aan, of één van ons met zijn hoofd in de schoot van de ander. We knuffelen en zeggen lieve dingen tegen elkaar.
- Al die jaren gooi je toch niet zomaar weg?
Niet 'zomaar' natuurlijk. Maar het is beter om ze nu 'weg te gooien' dan tien jaar later, of om op het eind van je leven vast te stellen, dat je je hele leven weggegooid hebt door bij iemand te blijven die niet van je hield. Weggooien doe je overigens nooit, want uit elke ervaring leer je.
Ik weet niet wat er met je vriend aan de hand is. Een paar mogelijkheden :
- hij houdt niet echt van je, hij is niet in staat om zijn verliefdheid om te zetten in liefde
- hij is niet gelukkig met je omdat er bepaalde dingen in jullie relatie/in jou zijn die hem dwars zitten en hij kan of durft die niet onder woorden te brengen
- hij is verliefd op iemand anders en twijfelt of hij met jou verder wil of met die ander
- hij is depressief.
- een paar combinaties van het bovenstaande
Ik denk dat ik in jouw plaats zou proberen duidelijk te krijgen wat er precies aan de hand is, dan is het ook duidelijker of jullie nog een toekomst hebben samen. Sterkte!
woensdag 30 januari 2008 om 09:36
Tja, zelf wat aan je onzekerheid doen, volgens mij weet je wel waar het probleem zit, maar je durft niet, niemand anders doet het voor je.....als je niks veranderd ben je je vriend misschien wel kwijt......en bij je vriend blijven omdat je anders niemand hebt.....dat is geen liefde.
Misschien wat kort door de bocht gezegd, maar jij bent baas over je eigen leven en moet keuzes, beslissingen nemen. Kom op.
Misschien wat kort door de bocht gezegd, maar jij bent baas over je eigen leven en moet keuzes, beslissingen nemen. Kom op.
woensdag 30 januari 2008 om 09:48
Wat erg dat je zo ongelukkig bent. Ik snap dat het heel eng is om zelf de knoop door te hakken en dan bij je beslissing te blijven. Als je bij hem weggaat, zal jij je erg alleen voelen en verdrietig. Is dat nu anders?
Uit je verhaal blijkt niet of jullie kinderen hebben. Als dat het geval is; wees blij. Na een paar weken of maanden heb jij je leven weer op de rails. Je ontmoet nieuwe mensen en misschien wel een nieuwe man die jou wel gelukkig maakt.
Het leven is leuk als je vrijgezel bent, althans ik weet zeker dat het (nadat je het liefdesverdriet heb overwonnen) leuker is dan nu.
Jij hebt recht op liefde.
Uit je verhaal blijkt niet of jullie kinderen hebben. Als dat het geval is; wees blij. Na een paar weken of maanden heb jij je leven weer op de rails. Je ontmoet nieuwe mensen en misschien wel een nieuwe man die jou wel gelukkig maakt.
Het leven is leuk als je vrijgezel bent, althans ik weet zeker dat het (nadat je het liefdesverdriet heb overwonnen) leuker is dan nu.
Jij hebt recht op liefde.
woensdag 30 januari 2008 om 09:56
Even van de praktische kant: wij doen maar 1 keer in de week boodschappen en halen dan alles in 1 keer. Gaat prima en scheelt nog weer eens dat je iedere dag nog eens na je werk moet boodschappen doen. Verder koken wij ook om de beurt (voorheen kookte alleen mijn man en die wilde ook weleens begin van de avond met zijn dochtertje spelen). En gewoon veel praten dat is gewoon heel belangrijk. Je moet gewoon goed op de hoogte zijn van elkaars gevoelens en wat de ander bezig houd.
woensdag 30 januari 2008 om 10:07
quote:Reiger100 schreef op 30 januari 2008 @ 09:28:
Hoi Malaysiagirl, je stelt heel wat vragen.
Ik zal proberen een paar antwoorden te geven.
- Hoe het leven van andere stellen die het druk hebben, eruit ziet?
Wij hebben het ook druk. We zitten 's avonds ook dikwijls uitgeblust op de bank. Maar het verschil is waarschijnlijk, dat we elkaar onze belevenissen vertellen, onze zorgen en de leuke dingen die we beleefd hebben. We liggen tegen elkaar aan, of één van ons met zijn hoofd in de schoot van de ander. We knuffelen en zeggen lieve dingen tegen elkaar.
- Al die jaren gooi je toch niet zomaar weg?
Niet 'zomaar' natuurlijk. Maar het is beter om ze nu 'weg te gooien' dan tien jaar later, of om op het eind van je leven vast te stellen, dat je je hele leven weggegooid hebt door bij iemand te blijven die niet van je hield. Weggooien doe je overigens nooit, want uit elke ervaring leer je.
Ik weet niet wat er met je vriend aan de hand is. Een paar mogelijkheden :
- hij houdt niet echt van je, hij is niet in staat om zijn verliefdheid om te zetten in liefde
- hij is niet gelukkig met je omdat er bepaalde dingen in jullie relatie/in jou zijn die hem dwars zitten en hij kan of durft die niet onder woorden te brengen
- hij is verliefd op iemand anders en twijfelt of hij met jou verder wil of met die ander
- hij is depressief.
- een paar combinaties van het bovenstaande
Ik denk dat ik in jouw plaats zou proberen duidelijk te krijgen wat er precies aan de hand is, dan is het ook duidelijker of jullie nog een toekomst hebben samen. Sterkte!
Hoi Reiger,
bedankt voor je reactie! Wij praten ook 's avonds gezellig (o, de afgelopen 2 dagen niet, maar normaalgesproken zeg maar). OOk sinds ik weet dat hij twijfelt. We praten over wat we op het werk gedaan hebben, leuke situaties, suffe klanten die je aan de lijn hebt gehad, zorgen die we hebben over werk, problemen waar we tegen aan zijn gelopen, en we liggen/zitten ook lekker tegen elkaar aan. De laatste tijd lig ik ook graag met mijn hoofd op zijn schoot (of andersom natuurlijk). Hij heeft gezegd dat hij dat ook fijn vindt.
SOms denk ik dat hij een soort midlifecrisis heeft, of tegen een burnout aan zit. Hij heeft een groot "is dit alles"-gevoel. Niet alleen bij de relatie, maar eigenlijk bij veel aspecten van zijn leven. Hij is niet meer verliefd, weet niet meer hoe "houden van" voelt, is dat wat hij voelt, of is het toch wat anders en is dit gewoon vriendschap? Hij heeft ook gezgd dat hij niet meer weet of hij van mij houdt....
Er zijn zeker dingen aan mij en in de relatie die hem dwars zitten. Hij mist een stuk enthousiasme bij mij, omdat ik altijd zo onzeker ben en bezig ben met wat andere mensen van mij denken en daardoor dingen niet durf (te proberen). Ik vind ook dat er dingen moeten veranderen. Ik heb het idee dat we in een grote sleur zitten, dat we elkaar als vanzelfsprekend zijn gaan zien, want we zien elkaar immers elke dag. Ik heb gevraagd of er iemand anders in het spel is, dat ontkent hij. Zoals ik hem ken, spreekt hij de waarheid, zo zit hij niet in elkaar.
Hoe moet ik die duidelijkheid krijgen? Er toch elke keer naar vragen? Hem op die manier onder druk zetten? Of een soort van deadline zetten???
Hoi Malaysiagirl, je stelt heel wat vragen.
Ik zal proberen een paar antwoorden te geven.
- Hoe het leven van andere stellen die het druk hebben, eruit ziet?
Wij hebben het ook druk. We zitten 's avonds ook dikwijls uitgeblust op de bank. Maar het verschil is waarschijnlijk, dat we elkaar onze belevenissen vertellen, onze zorgen en de leuke dingen die we beleefd hebben. We liggen tegen elkaar aan, of één van ons met zijn hoofd in de schoot van de ander. We knuffelen en zeggen lieve dingen tegen elkaar.
- Al die jaren gooi je toch niet zomaar weg?
Niet 'zomaar' natuurlijk. Maar het is beter om ze nu 'weg te gooien' dan tien jaar later, of om op het eind van je leven vast te stellen, dat je je hele leven weggegooid hebt door bij iemand te blijven die niet van je hield. Weggooien doe je overigens nooit, want uit elke ervaring leer je.
Ik weet niet wat er met je vriend aan de hand is. Een paar mogelijkheden :
- hij houdt niet echt van je, hij is niet in staat om zijn verliefdheid om te zetten in liefde
- hij is niet gelukkig met je omdat er bepaalde dingen in jullie relatie/in jou zijn die hem dwars zitten en hij kan of durft die niet onder woorden te brengen
- hij is verliefd op iemand anders en twijfelt of hij met jou verder wil of met die ander
- hij is depressief.
- een paar combinaties van het bovenstaande
Ik denk dat ik in jouw plaats zou proberen duidelijk te krijgen wat er precies aan de hand is, dan is het ook duidelijker of jullie nog een toekomst hebben samen. Sterkte!
Hoi Reiger,
bedankt voor je reactie! Wij praten ook 's avonds gezellig (o, de afgelopen 2 dagen niet, maar normaalgesproken zeg maar). OOk sinds ik weet dat hij twijfelt. We praten over wat we op het werk gedaan hebben, leuke situaties, suffe klanten die je aan de lijn hebt gehad, zorgen die we hebben over werk, problemen waar we tegen aan zijn gelopen, en we liggen/zitten ook lekker tegen elkaar aan. De laatste tijd lig ik ook graag met mijn hoofd op zijn schoot (of andersom natuurlijk). Hij heeft gezegd dat hij dat ook fijn vindt.
SOms denk ik dat hij een soort midlifecrisis heeft, of tegen een burnout aan zit. Hij heeft een groot "is dit alles"-gevoel. Niet alleen bij de relatie, maar eigenlijk bij veel aspecten van zijn leven. Hij is niet meer verliefd, weet niet meer hoe "houden van" voelt, is dat wat hij voelt, of is het toch wat anders en is dit gewoon vriendschap? Hij heeft ook gezgd dat hij niet meer weet of hij van mij houdt....
Er zijn zeker dingen aan mij en in de relatie die hem dwars zitten. Hij mist een stuk enthousiasme bij mij, omdat ik altijd zo onzeker ben en bezig ben met wat andere mensen van mij denken en daardoor dingen niet durf (te proberen). Ik vind ook dat er dingen moeten veranderen. Ik heb het idee dat we in een grote sleur zitten, dat we elkaar als vanzelfsprekend zijn gaan zien, want we zien elkaar immers elke dag. Ik heb gevraagd of er iemand anders in het spel is, dat ontkent hij. Zoals ik hem ken, spreekt hij de waarheid, zo zit hij niet in elkaar.
Hoe moet ik die duidelijkheid krijgen? Er toch elke keer naar vragen? Hem op die manier onder druk zetten? Of een soort van deadline zetten???
woensdag 30 januari 2008 om 10:10
quote:Discus schreef op 30 januari 2008 @ 09:36:
Tja, zelf wat aan je onzekerheid doen, volgens mij weet je wel waar het probleem zit, maar je durft niet, niemand anders doet het voor je.....als je niks veranderd ben je je vriend misschien wel kwijt......en bij je vriend blijven omdat je anders niemand hebt.....dat is geen liefde.
Misschien wat kort door de bocht gezegd, maar jij bent baas over je eigen leven en moet keuzes, beslissingen nemen. Kom op.
Discus, thanks!
Ik weet het inderdaad goed wat er mis is, vooral met betrekking tot mezelf... Ik wil ook wel veranderen, ben niet altijd zo geweest. Afgelopen weekend kon ik ongeremd dansen, zonder me druk te maken over wat andere mensen van zouden denken... Dus ik KAN het wel.... maar het kost zoveel moeite en energie.. Energie die ik niet heb, omdat ik helemaal uitgeblust thuiskom van m'n werk.....
Tja, zelf wat aan je onzekerheid doen, volgens mij weet je wel waar het probleem zit, maar je durft niet, niemand anders doet het voor je.....als je niks veranderd ben je je vriend misschien wel kwijt......en bij je vriend blijven omdat je anders niemand hebt.....dat is geen liefde.
Misschien wat kort door de bocht gezegd, maar jij bent baas over je eigen leven en moet keuzes, beslissingen nemen. Kom op.
Discus, thanks!
Ik weet het inderdaad goed wat er mis is, vooral met betrekking tot mezelf... Ik wil ook wel veranderen, ben niet altijd zo geweest. Afgelopen weekend kon ik ongeremd dansen, zonder me druk te maken over wat andere mensen van zouden denken... Dus ik KAN het wel.... maar het kost zoveel moeite en energie.. Energie die ik niet heb, omdat ik helemaal uitgeblust thuiskom van m'n werk.....
woensdag 30 januari 2008 om 10:11
Een midlifecrisis? Hoe oud zijn jullie dan?
Je kan voor jezelf een deadline stellen. Kies enkele punten die jij heel belangrijk vindt in je relatie en stel een datum waarop die punten moeten verbeterd zijn. Maar, wellicht is het uitstel van executie.
Als je met je man vrijt en hij zegt dat het voor hem niets betekent, wat is het dan nog waard?
Je kan voor jezelf een deadline stellen. Kies enkele punten die jij heel belangrijk vindt in je relatie en stel een datum waarop die punten moeten verbeterd zijn. Maar, wellicht is het uitstel van executie.
Als je met je man vrijt en hij zegt dat het voor hem niets betekent, wat is het dan nog waard?
woensdag 30 januari 2008 om 10:12
quote:marie_liselotte1981 schreef op 30 januari 2008 @ 09:48:
Wat erg dat je zo ongelukkig bent. Ik snap dat het heel eng is om zelf de knoop door te hakken en dan bij je beslissing te blijven. Als je bij hem weggaat, zal jij je erg alleen voelen en verdrietig. Is dat nu anders?
Uit je verhaal blijkt niet of jullie kinderen hebben. Als dat het geval is; wees blij. Na een paar weken of maanden heb jij je leven weer op de rails. Je ontmoet nieuwe mensen en misschien wel een nieuwe man die jou wel gelukkig maakt.
Het leven is leuk als je vrijgezel bent, althans ik weet zeker dat het (nadat je het liefdesverdriet heb overwonnen) leuker is dan nu.
Jij hebt recht op liefde.Er zijn geen kinderen... Ik zie het gewoon niet voor me dat ik mijn leven ooit weer op de rails krijg als hij weggaat. Hoe moet ik in godsnaam nieuwe mensen ontmoeten? DAt lukt me nu ook niet.... En een nieuwe man.... ik denk dat ik nooit meer iemand vind zoals mijn vriend.... zo lief, zo betrouwbaar, zo loyaal, zo zorgzaam,...... IK WIL ALLEEN MAAR HEM!!!! Ik dacht echt dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.....
Wat erg dat je zo ongelukkig bent. Ik snap dat het heel eng is om zelf de knoop door te hakken en dan bij je beslissing te blijven. Als je bij hem weggaat, zal jij je erg alleen voelen en verdrietig. Is dat nu anders?
Uit je verhaal blijkt niet of jullie kinderen hebben. Als dat het geval is; wees blij. Na een paar weken of maanden heb jij je leven weer op de rails. Je ontmoet nieuwe mensen en misschien wel een nieuwe man die jou wel gelukkig maakt.
Het leven is leuk als je vrijgezel bent, althans ik weet zeker dat het (nadat je het liefdesverdriet heb overwonnen) leuker is dan nu.
Jij hebt recht op liefde.Er zijn geen kinderen... Ik zie het gewoon niet voor me dat ik mijn leven ooit weer op de rails krijg als hij weggaat. Hoe moet ik in godsnaam nieuwe mensen ontmoeten? DAt lukt me nu ook niet.... En een nieuwe man.... ik denk dat ik nooit meer iemand vind zoals mijn vriend.... zo lief, zo betrouwbaar, zo loyaal, zo zorgzaam,...... IK WIL ALLEEN MAAR HEM!!!! Ik dacht echt dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.....
woensdag 30 januari 2008 om 10:14
quote:Mainecoon79 schreef op 30 januari 2008 @ 09:56:
Even van de praktische kant: wij doen maar 1 keer in de week boodschappen en halen dan alles in 1 keer. Gaat prima en scheelt nog weer eens dat je iedere dag nog eens na je werk moet boodschappen doen. Verder koken wij ook om de beurt (voorheen kookte alleen mijn man en die wilde ook weleens begin van de avond met zijn dochtertje spelen). En gewoon veel praten dat is gewoon heel belangrijk. Je moet gewoon goed op de hoogte zijn van elkaars gevoelens en wat de ander bezig houd.
Wij proberen ook 1 keer in de week boodschappen te doen, hoor!
Maar doen jullie 's avonds dan nog wel dingen? Of alleen maar bankhangen en kletsen, filmpje kijken?
Even van de praktische kant: wij doen maar 1 keer in de week boodschappen en halen dan alles in 1 keer. Gaat prima en scheelt nog weer eens dat je iedere dag nog eens na je werk moet boodschappen doen. Verder koken wij ook om de beurt (voorheen kookte alleen mijn man en die wilde ook weleens begin van de avond met zijn dochtertje spelen). En gewoon veel praten dat is gewoon heel belangrijk. Je moet gewoon goed op de hoogte zijn van elkaars gevoelens en wat de ander bezig houd.
Wij proberen ook 1 keer in de week boodschappen te doen, hoor!
Maar doen jullie 's avonds dan nog wel dingen? Of alleen maar bankhangen en kletsen, filmpje kijken?
woensdag 30 januari 2008 om 10:14
woensdag 30 januari 2008 om 10:17
quote:marie_liselotte1981 schreef op 30 januari 2008 @ 10:11:
Een midlifecrisis? Hoe oud zijn jullie dan?
Je kan voor jezelf een deadline stellen. Kies enkele punten die jij heel belangrijk vindt in je relatie en stel een datum waarop die punten moeten verbeterd zijn. Maar, wellicht is het uitstel van executie.
Als je met je man vrijt en hij zegt dat het voor hem niets betekent, wat is het dan nog waard?
Ik weet het......
Mijn vriend is eind dertig... dertigersdip??? Hij heeft niet gezegd dat het voor hem niks betekent, maar dat het geen wereldsex was (was het ook niet), maar omdat al zo lang geleden was en we zo'n leuk weekend hebben gehad, hechtte ik daar blijkbaar iets meer waarde aan, dan hij. Hij vond het wel fijn, maar voelde blijkbaar niet die closeness, omdat mannen dat kunnen scheiden....
Een midlifecrisis? Hoe oud zijn jullie dan?
Je kan voor jezelf een deadline stellen. Kies enkele punten die jij heel belangrijk vindt in je relatie en stel een datum waarop die punten moeten verbeterd zijn. Maar, wellicht is het uitstel van executie.
Als je met je man vrijt en hij zegt dat het voor hem niets betekent, wat is het dan nog waard?
Ik weet het......
Mijn vriend is eind dertig... dertigersdip??? Hij heeft niet gezegd dat het voor hem niks betekent, maar dat het geen wereldsex was (was het ook niet), maar omdat al zo lang geleden was en we zo'n leuk weekend hebben gehad, hechtte ik daar blijkbaar iets meer waarde aan, dan hij. Hij vond het wel fijn, maar voelde blijkbaar niet die closeness, omdat mannen dat kunnen scheiden....
woensdag 30 januari 2008 om 10:19
quote:Reiger100 schreef op 30 januari 2008 @ 10:14:
Hoe lang zijn jullie al bij elkaar? Hou oud waren jullie toen jullie een relatie kregen? Hebben jullie al eerder een echte relatie gehad? Zo ja, waarom is die geëindigd? Sorry voor al die vragen, maar zonder context is het moeilijk om een idee te krijgen van wat er zou kunnen spelen.
We zijn dik 7 jaar bij elkaar. Dit is mijn eerste echte serieuze relatie, voor hem niet. Ik was middentwintig toe we elkaar leerden kennen, hij eind twintig
Hij is de liefde van mijn leven.....
Hoe lang zijn jullie al bij elkaar? Hou oud waren jullie toen jullie een relatie kregen? Hebben jullie al eerder een echte relatie gehad? Zo ja, waarom is die geëindigd? Sorry voor al die vragen, maar zonder context is het moeilijk om een idee te krijgen van wat er zou kunnen spelen.
We zijn dik 7 jaar bij elkaar. Dit is mijn eerste echte serieuze relatie, voor hem niet. Ik was middentwintig toe we elkaar leerden kennen, hij eind twintig
Hij is de liefde van mijn leven.....
woensdag 30 januari 2008 om 10:21
woensdag 30 januari 2008 om 10:27
Nog eventjes ter aanvulling:
OK, je bent onzeker, vind je zelf ook. Maarrrrrr, je vriend heeft je ook zo leren kennen neem ik aan. Als geliefden kies je ook voor elkaar, ook met de mindere kantjes. Wat je vriend zou kunnen doen, is jou helpen in je pad naar meer zekerheid. En natuurlijk werk jij er ook aan, omdat je het belangrijk vindt voor jezelf en omdat je het belangrijk vindt dat je je vriend niet constant als bevestigende factor nodig hebt.
Maar ik zie dit niet als beste reden om de relatie te beeindigen, want er zijn nog tig andere manieren voor jouw vriend om daar mee om te gaan. Hoe hij dit alles aanpakt, kan ik alleen maar als zeer kwetsend zien naar jou toe en ipv dat hij een helpende hand biedt op gebied van jouw onzekerheid, is hij alleen maar bezig dit te ondermijnen. Je vriend draagt door zijn manier van doen bij aan jouw probleem en dat is hem kwalijk te nemen vind ik!
Daarom, focus je op jezelf en bedenk nu -even zonder wat je vriend denkt en wil etc. wat JIJ wil. Jij wil A een lieve partner, B een beetje zekerder worden en C wat meer sociale contacten die je helpen in jouw gevoel iets waard te zijn. dat zijn hele normale dingen en die liggen ook in jouw bereik! Misschien lukt het niet helemaal alleen, maar dar verwacht ook niemand van je. Dus stel voor jezelf dan ajb een plan de campagne op en probeer je vriend daar een beetje buiten te houden.
OK, je bent onzeker, vind je zelf ook. Maarrrrrr, je vriend heeft je ook zo leren kennen neem ik aan. Als geliefden kies je ook voor elkaar, ook met de mindere kantjes. Wat je vriend zou kunnen doen, is jou helpen in je pad naar meer zekerheid. En natuurlijk werk jij er ook aan, omdat je het belangrijk vindt voor jezelf en omdat je het belangrijk vindt dat je je vriend niet constant als bevestigende factor nodig hebt.
Maar ik zie dit niet als beste reden om de relatie te beeindigen, want er zijn nog tig andere manieren voor jouw vriend om daar mee om te gaan. Hoe hij dit alles aanpakt, kan ik alleen maar als zeer kwetsend zien naar jou toe en ipv dat hij een helpende hand biedt op gebied van jouw onzekerheid, is hij alleen maar bezig dit te ondermijnen. Je vriend draagt door zijn manier van doen bij aan jouw probleem en dat is hem kwalijk te nemen vind ik!
Daarom, focus je op jezelf en bedenk nu -even zonder wat je vriend denkt en wil etc. wat JIJ wil. Jij wil A een lieve partner, B een beetje zekerder worden en C wat meer sociale contacten die je helpen in jouw gevoel iets waard te zijn. dat zijn hele normale dingen en die liggen ook in jouw bereik! Misschien lukt het niet helemaal alleen, maar dar verwacht ook niemand van je. Dus stel voor jezelf dan ajb een plan de campagne op en probeer je vriend daar een beetje buiten te houden.
woensdag 30 januari 2008 om 10:34
Wat ik zou doen als ik jou was (zo heb ik het ook gedaan in het verleden), is een deadline stellen waarop hij zijn besluit moet hebben gemaakt (wel doorgaan en aan de relatie werken OF niet doorgaan).
Zoals het nu gaat, gaat het gewoon niet. Deze situatie (onzekerheid) is slopend voor jou, ik weet er alles van. Wat er nu gebeurt heeft m.i. ook geen nut. Jij wilt aan je onzekerheid werken, nieuwe mensen leren kennen etc., maar dit wil je vooral voor hem, om hem te laten zien dat je wél leuk bent ofzo. Maar zo werkt dat niet. Je kan alleen aan je onzekerheid werken als het een meer ongedwongen reden heeft en als je het meer voor jezelf doet dan voor hem....
Misschien kunnen jullie ook een tijdje uit elkaar wonen tot de deadline? Om allebei rust en ruimte te hebben? Ik weet dat je het eigenlijk allemaal niet wilt, dat het heel moeilijk is, dat je alles bij hem wilt neerleggen, in de hoop dat je niks verpest (maar je weet niet wat het juiste is om te doen want dat is er niet. Misschien werkt het geen eisen stellen zoals je nu doet juist averechts, je hebt gewoonweg niet over alles controle, je kan niet in de toekomst kijken, je weet niet wat het beste gedrag is..), maar zo ga je echt kapot.
Zoals het nu gaat, gaat het gewoon niet. Deze situatie (onzekerheid) is slopend voor jou, ik weet er alles van. Wat er nu gebeurt heeft m.i. ook geen nut. Jij wilt aan je onzekerheid werken, nieuwe mensen leren kennen etc., maar dit wil je vooral voor hem, om hem te laten zien dat je wél leuk bent ofzo. Maar zo werkt dat niet. Je kan alleen aan je onzekerheid werken als het een meer ongedwongen reden heeft en als je het meer voor jezelf doet dan voor hem....
Misschien kunnen jullie ook een tijdje uit elkaar wonen tot de deadline? Om allebei rust en ruimte te hebben? Ik weet dat je het eigenlijk allemaal niet wilt, dat het heel moeilijk is, dat je alles bij hem wilt neerleggen, in de hoop dat je niks verpest (maar je weet niet wat het juiste is om te doen want dat is er niet. Misschien werkt het geen eisen stellen zoals je nu doet juist averechts, je hebt gewoonweg niet over alles controle, je kan niet in de toekomst kijken, je weet niet wat het beste gedrag is..), maar zo ga je echt kapot.
anoniem_40386 wijzigde dit bericht op 30-01-2008 10:41
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
woensdag 30 januari 2008 om 10:38
Je schrijft dat de seks al een hele tijd geleden was. Dat vind ik wel vreemd, want jullie zijn pas 7 jaar samen en nog relatief jong. Hoe komt dat? Heeft hij er geen zin meer in? Als dat het geval is, hoe komt dat? Is hij depressief, worstelt hij met problemen op het werk, heeft hij een erectieprobleem waar hij zich voor schaamt, wil hij eigenlijk een ander soort seks,...?
Ik kan niets anders bedenken dan dat jullie via relatietherapie moeten proberen om duidelijkheid te krijgen over zijn gevoelen en hoe jullie daar iets aan kunnen veranderen.
Ik kan niets anders bedenken dan dat jullie via relatietherapie moeten proberen om duidelijkheid te krijgen over zijn gevoelen en hoe jullie daar iets aan kunnen veranderen.
woensdag 30 januari 2008 om 10:40
quote:marie_liselotte1981 schreef op 30 januari 2008 @ 10:21:
[...]
Rotsmoes. Jij bent niet zijn One night stand of minnares. Dat je dat pikt, vind ik echt ongelooflijk.
Ik weet niet of ik het goed verwoord... hij was ook niet echt duidelijk, maar had het idee dat hij het vervelend vond dat ik erover begon, was ook niet echt de goede plaats, in een restaurant, maar wilde gewoon kwijt dat ik blij was dat we weer gevreeen hadden, dat ik die closeness voelde, vanaf daar ging het berg afwaarts, want ik natuurlijk weer weten hoe hij het ervaren had, legde weer druk op hem, hij kreeg daardoor weer een emotionele druk op zich, want hij wwil ook geen dingen zeggen die hij niet zo voelt, wat op zich fijn is, maar aan de andere kant ook ontzettend pijn kan doen.
Misschien leg ik alles d wel negatief uit door mijn onzekerheid, dat ik alleen de negatieve dingen hoor, omdat ik me kut over mezelf voel... Hij zegt soms ook dat het helemaal niet zo slecht gaat, dan krijg ik weer hoop, en dan vraag ik weer eens iets, hij vindt dat ik hem dan onder druk zet om dingen te zeggen die hij nog niet weet, en dan zakt me de moed weer in de schoenen.
Zoals ik hem ken zal hij het niet zo rottig bedoeld hebben, waarschijnlijk is het gewoon mijn eigen negatieve interpretatie
[...]
Rotsmoes. Jij bent niet zijn One night stand of minnares. Dat je dat pikt, vind ik echt ongelooflijk.
Ik weet niet of ik het goed verwoord... hij was ook niet echt duidelijk, maar had het idee dat hij het vervelend vond dat ik erover begon, was ook niet echt de goede plaats, in een restaurant, maar wilde gewoon kwijt dat ik blij was dat we weer gevreeen hadden, dat ik die closeness voelde, vanaf daar ging het berg afwaarts, want ik natuurlijk weer weten hoe hij het ervaren had, legde weer druk op hem, hij kreeg daardoor weer een emotionele druk op zich, want hij wwil ook geen dingen zeggen die hij niet zo voelt, wat op zich fijn is, maar aan de andere kant ook ontzettend pijn kan doen.
Misschien leg ik alles d wel negatief uit door mijn onzekerheid, dat ik alleen de negatieve dingen hoor, omdat ik me kut over mezelf voel... Hij zegt soms ook dat het helemaal niet zo slecht gaat, dan krijg ik weer hoop, en dan vraag ik weer eens iets, hij vindt dat ik hem dan onder druk zet om dingen te zeggen die hij nog niet weet, en dan zakt me de moed weer in de schoenen.
Zoals ik hem ken zal hij het niet zo rottig bedoeld hebben, waarschijnlijk is het gewoon mijn eigen negatieve interpretatie
woensdag 30 januari 2008 om 10:42
quote:Malaysiagirl schreef op 30 januari 2008 @ 10:14:
[...]
Wij proberen ook 1 keer in de week boodschappen te doen, hoor!
Maar doen jullie 's avonds dan nog wel dingen? Of alleen maar bankhangen en kletsen, filmpje kijken?Ik sport 2 keer in de week 'savonds en heb nog wat hobbies en hij heeft ook zo zijn eigen hobbies. Bij ons ging het het afgelopen jaar ook niet super door mijn gezondheid maar daar komt langzaam verandering in. Wij deden veel bankhangen afgelopen jaar en ik merk gewoon dat ik daar niet vrolijker van werd. Heb mjin kralen hobby dus maar weer uit de kast getrokken. We zijn wel met verschillende dingen bezig maar houden elkaar wel op de hoogte. Heb je weer eens wat anders om over te praten. Merkte dat toen we alleen maar op de bank hingen er weinig gespreks stof was. Dus probeer niet alleen leuke dingen samen te plannen maar doe ook leuke dingen alleen of met (nieuwe) vriendinnen. En wat wij ook heel leuk vinden (maar veeeeels te weining doen) is gezellig samen uitgebreid koken. Wij hebben echt moeten leren om tijd te maken voor leuke dingen samen doen, gelukkig lukt dat nu al een stuk beter. En misschien een ideetje om eens te gaan praten met een professioneel iemand over de onzekerheid waar je last van hebt? Ik loop ook bij een psych en ga binnenkort aan de module faalangst beginnen. Hopelijk werkt dat!
[...]
Wij proberen ook 1 keer in de week boodschappen te doen, hoor!
Maar doen jullie 's avonds dan nog wel dingen? Of alleen maar bankhangen en kletsen, filmpje kijken?Ik sport 2 keer in de week 'savonds en heb nog wat hobbies en hij heeft ook zo zijn eigen hobbies. Bij ons ging het het afgelopen jaar ook niet super door mijn gezondheid maar daar komt langzaam verandering in. Wij deden veel bankhangen afgelopen jaar en ik merk gewoon dat ik daar niet vrolijker van werd. Heb mjin kralen hobby dus maar weer uit de kast getrokken. We zijn wel met verschillende dingen bezig maar houden elkaar wel op de hoogte. Heb je weer eens wat anders om over te praten. Merkte dat toen we alleen maar op de bank hingen er weinig gespreks stof was. Dus probeer niet alleen leuke dingen samen te plannen maar doe ook leuke dingen alleen of met (nieuwe) vriendinnen. En wat wij ook heel leuk vinden (maar veeeeels te weining doen) is gezellig samen uitgebreid koken. Wij hebben echt moeten leren om tijd te maken voor leuke dingen samen doen, gelukkig lukt dat nu al een stuk beter. En misschien een ideetje om eens te gaan praten met een professioneel iemand over de onzekerheid waar je last van hebt? Ik loop ook bij een psych en ga binnenkort aan de module faalangst beginnen. Hopelijk werkt dat!
woensdag 30 januari 2008 om 10:45
quote:Malaysiagirl schreef op 30 januari 2008 @ 10:40:
[...]
Ik weet niet of ik het goed verwoord... hij was ook niet echt duidelijk, maar had het idee dat hij het vervelend vond dat ik erover begon, was ook niet echt de goede plaats, in een restaurant, maar wilde gewoon kwijt dat ik blij was dat we weer gevreeen hadden, dat ik die closeness voelde, vanaf daar ging het berg afwaarts, want ik natuurlijk weer weten hoe hij het ervaren had, legde weer druk op hem, hij kreeg daardoor weer een emotionele druk op zich, want hij wwil ook geen dingen zeggen die hij niet zo voelt, wat op zich fijn is, maar aan de andere kant ook ontzettend pijn kan doen.
Misschien leg ik alles d wel negatief uit door mijn onzekerheid, dat ik alleen de negatieve dingen hoor, omdat ik me kut over mezelf voel... Hij zegt soms ook dat het helemaal niet zo slecht gaat, dan krijg ik weer hoop, en dan vraag ik weer eens iets, hij vindt dat ik hem dan onder druk zet om dingen te zeggen die hij nog niet weet, en dan zakt me de moed weer in de schoenen.
Zoals ik hem ken zal hij het niet zo rottig bedoeld hebben, waarschijnlijk is het gewoon mijn eigen negatieve interpretatieJe legt ook telkens alles bij jezelf neer. En ik geloof best dat het niet perse lullig bedoeld is van je vriend maar dat hij eerlijk wilt zijn, maar dat neemt niet weg dat jouw gevoelens hierover wel degelijk terecht zijn. Ik denk dat ieder ander zich kut zou hebben gevoeld bij zo'n reactie, je bent een mens, je kan niet al je gedachten voor je houden en doen alsof er niks aan de hand is terwijl dat er ontzettend wel is. Daarom vind ik het ook hartstikke terecht dat je die uitbarstingen hebt gehad en dat je wél vragen wilt stellen aan je vriend, je kan jezelf en je eigen emoties toch niet helemaal wegvagen?? Die moeten er ook uit, die zijn er ook, daar is ook ruimte en aandacht voor nodig, deze negeren werkt echt niet, alleen maar averechts.
[...]
Ik weet niet of ik het goed verwoord... hij was ook niet echt duidelijk, maar had het idee dat hij het vervelend vond dat ik erover begon, was ook niet echt de goede plaats, in een restaurant, maar wilde gewoon kwijt dat ik blij was dat we weer gevreeen hadden, dat ik die closeness voelde, vanaf daar ging het berg afwaarts, want ik natuurlijk weer weten hoe hij het ervaren had, legde weer druk op hem, hij kreeg daardoor weer een emotionele druk op zich, want hij wwil ook geen dingen zeggen die hij niet zo voelt, wat op zich fijn is, maar aan de andere kant ook ontzettend pijn kan doen.
Misschien leg ik alles d wel negatief uit door mijn onzekerheid, dat ik alleen de negatieve dingen hoor, omdat ik me kut over mezelf voel... Hij zegt soms ook dat het helemaal niet zo slecht gaat, dan krijg ik weer hoop, en dan vraag ik weer eens iets, hij vindt dat ik hem dan onder druk zet om dingen te zeggen die hij nog niet weet, en dan zakt me de moed weer in de schoenen.
Zoals ik hem ken zal hij het niet zo rottig bedoeld hebben, waarschijnlijk is het gewoon mijn eigen negatieve interpretatieJe legt ook telkens alles bij jezelf neer. En ik geloof best dat het niet perse lullig bedoeld is van je vriend maar dat hij eerlijk wilt zijn, maar dat neemt niet weg dat jouw gevoelens hierover wel degelijk terecht zijn. Ik denk dat ieder ander zich kut zou hebben gevoeld bij zo'n reactie, je bent een mens, je kan niet al je gedachten voor je houden en doen alsof er niks aan de hand is terwijl dat er ontzettend wel is. Daarom vind ik het ook hartstikke terecht dat je die uitbarstingen hebt gehad en dat je wél vragen wilt stellen aan je vriend, je kan jezelf en je eigen emoties toch niet helemaal wegvagen?? Die moeten er ook uit, die zijn er ook, daar is ook ruimte en aandacht voor nodig, deze negeren werkt echt niet, alleen maar averechts.
woensdag 30 januari 2008 om 10:45
quote:Reiger100 schreef op 30 januari 2008 @ 10:38:
Je schrijft dat de seks al een hele tijd geleden was. Dat vind ik wel vreemd, want jullie zijn pas 7 jaar samen en nog relatief jong. Hoe komt dat? Heeft hij er geen zin meer in? Als dat het geval is, hoe komt dat? Is hij depressief, worstelt hij met problemen op het werk, heeft hij een erectieprobleem waar hij zich voor schaamt, wil hij eigenlijk een ander soort seks,...?
Ik kan niets anders bedenken dan dat jullie via relatietherapie moeten proberen om duidelijkheid te krijgen over zijn gevoelen en hoe jullie daar iets aan kunnen veranderen.
De sex is nooit super geweest, dat heeft niks met hem te maken maar alles met mij. Ik ben gewoon superonzeker, durf me niet helemaal te geven, de controle los te laten, waardoor hij ook niet meer durft, bang om wéér afgewezen te worden.... Ik WIL wel ongeremde sex, soms lukt het, maar meestal niet.....
Ik ben gwoon een hopeloos geval..... hij kan mss inderdaad maar beter op zoek naar een ander.
Je schrijft dat de seks al een hele tijd geleden was. Dat vind ik wel vreemd, want jullie zijn pas 7 jaar samen en nog relatief jong. Hoe komt dat? Heeft hij er geen zin meer in? Als dat het geval is, hoe komt dat? Is hij depressief, worstelt hij met problemen op het werk, heeft hij een erectieprobleem waar hij zich voor schaamt, wil hij eigenlijk een ander soort seks,...?
Ik kan niets anders bedenken dan dat jullie via relatietherapie moeten proberen om duidelijkheid te krijgen over zijn gevoelen en hoe jullie daar iets aan kunnen veranderen.
De sex is nooit super geweest, dat heeft niks met hem te maken maar alles met mij. Ik ben gewoon superonzeker, durf me niet helemaal te geven, de controle los te laten, waardoor hij ook niet meer durft, bang om wéér afgewezen te worden.... Ik WIL wel ongeremde sex, soms lukt het, maar meestal niet.....
Ik ben gwoon een hopeloos geval..... hij kan mss inderdaad maar beter op zoek naar een ander.
woensdag 30 januari 2008 om 10:48
quote:Malaysiagirl schreef op 30 januari 2008 @ 10:12:
[...]
Er zijn geen kinderen... Ik zie het gewoon niet voor me dat ik mijn leven ooit weer op de rails krijg als hij weggaat. Hoe moet ik in godsnaam nieuwe mensen ontmoeten?
Dat is niet moelijk hoor! Een cursus volgen die je leuk vindt (kijk bijvoorbeeld eens bij een of andere volksuniversiteit, er zit altijd wel wat bij dat je leuk vindt), de sportschool, een hobbyclub, vrijwilligerswerk,...
En een nieuwe man.... ik denk dat ik nooit meer iemand vind zoals mijn vriend.... zo lief, zo betrouwbaar, zo loyaal, zo zorgzaam,......
Dit vind ik heel vreemd. Uit alles wat je schrijft krijg ik eerder een beeld van een man die jou niet op handen draagt, die nogal onaardige dingen tegen je zegt (dat hij wel seks met je gehad heeft, maar geen closeness voelde), die niet waardeert wat hij heeft (jou!), die jou emotioneel in de steek laat.
Er zijn tig mannen die hun vrouw op handen dragen, die niet van die rare twijfels hebben, die hun vrouw koesteren, verwennen. Mijn (huidige) man is er zo een.
IK WIL ALLEEN MAAR HEM!!!! Ik dacht echt dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.....
Ik ben bang dat dat geen goede instelling is. Jouw man mag blij zijn dat hij jou heeft, als hij jou niet waardeert, is hij jou niet waard. Ik heb ook ooit op die manier moeten leren denken om een eind te maken aan mijn eerste huwelijk, en het was de moeite waard!
[...]
Er zijn geen kinderen... Ik zie het gewoon niet voor me dat ik mijn leven ooit weer op de rails krijg als hij weggaat. Hoe moet ik in godsnaam nieuwe mensen ontmoeten?
Dat is niet moelijk hoor! Een cursus volgen die je leuk vindt (kijk bijvoorbeeld eens bij een of andere volksuniversiteit, er zit altijd wel wat bij dat je leuk vindt), de sportschool, een hobbyclub, vrijwilligerswerk,...
En een nieuwe man.... ik denk dat ik nooit meer iemand vind zoals mijn vriend.... zo lief, zo betrouwbaar, zo loyaal, zo zorgzaam,......
Dit vind ik heel vreemd. Uit alles wat je schrijft krijg ik eerder een beeld van een man die jou niet op handen draagt, die nogal onaardige dingen tegen je zegt (dat hij wel seks met je gehad heeft, maar geen closeness voelde), die niet waardeert wat hij heeft (jou!), die jou emotioneel in de steek laat.
Er zijn tig mannen die hun vrouw op handen dragen, die niet van die rare twijfels hebben, die hun vrouw koesteren, verwennen. Mijn (huidige) man is er zo een.
IK WIL ALLEEN MAAR HEM!!!! Ik dacht echt dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven.....
Ik ben bang dat dat geen goede instelling is. Jouw man mag blij zijn dat hij jou heeft, als hij jou niet waardeert, is hij jou niet waard. Ik heb ook ooit op die manier moeten leren denken om een eind te maken aan mijn eerste huwelijk, en het was de moeite waard!
