Relaties
alle pijlers
broer aan de drugs
maandag 4 juni 2007 om 11:16
Hallo,
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
woensdag 23 januari 2008 om 00:28
jeetje net als je denkt dat je aan wat rust toekomt. En dat met die vriendin snap ik ook niet. Als je de situatie kent ga je toch zeker je vriend waarvan je zoveel houd niet extra uitdagen ofzo! Tuurlijk verdedig je jezelf in een ruzie, maar ik weet uit ervaring dat je soms je woorden moet inslikken om iemand zoals je broer niet dieper te raken dan dat nodig is ivm terug val. Hoop dat je nog wel ook een beetje voor jezelf en je gezin kan leven. Het is van zo'n grote invloed om iemand zoals je broer om je heen te hebben. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed. En dan zijn er nog vele uren om op te vullen en vaak met .... ja hoor! de zorg! om gek van te worden. sterkte!
woensdag 30 januari 2008 om 19:48
Het gaat vrij redelijk met broer, hij heeft wel geprobeerd aan geld te komen maar dat is niet gelukt. Hij gebruikt nu ongeveer wekelijks en dat is voor ons al een hele verbetering. Alleen het alcohol probleem wordt alleen maar groter, ik denk dat hij daar nu veel meer van gebruikt ipv drugs....
Eigenlijk gaat het dus niet goed met hem, maar voor ons is het deze periode rustiger en dan voelt het beter.
Afgelopen weekend is mijn broer bij ons geweest en hij heeft zoveel verteld over zijn vriendin. Hij was helemaal klaar met haar, maar inmiddels toch weer naar haar toe. Ook omdat hij zijn huis niet kwijt wil, en ik denk ok dat hij niet zonder haar kan. Maar dit meisje is nog erger dan we dachten, als ze boos is pakt ze een mes en dreigt ze haar polsen door te snijden. Alles wat mijn broer doet is niet goed, al poests hij het hele huis blinkend schoon, het is gewoon nooit goed. We hebben nog maar eens verteld dat hij nooit gelukkig kan worden met haar. ...
Maar hij moet de stap zetten, ook vertelde hij dat hij nu pas beseft hoe beroerd de band met onze vader is. De gesprekken die hij in de kliniek heeft gehad gaan nu pas tot hem doordringen. Hij zei het doet zo'n pijn om te weten dat de mensen waar ik het meest om geef, niet om mij geven. Tenminste zo voelt hij het, en ik zou hetzelfde voelen in zijn plaats.
Hij heeft nooit een vader gehad, tenminste niet emotioneel gezien.
Ik vrees dat hij altijd alcoholist zal blijven en junk, hij weigerd om naar een afkickkliniek te gaan, dat wil hij nooit meer. En alleen kan hij het niet.
Voor ons is het nu dus wel rustig omdat hij zijn alcohol verslaving zelf kan bekostigen en omdat hij zo weinig drugs gebruikt. Hij zeurt niet om geld, steelt niet en blijft niet nachten weg, dus we slapen redelijk. Maar goed dit kan morgen wel weer anders zijn....
Eigenlijk gaat het dus niet goed met hem, maar voor ons is het deze periode rustiger en dan voelt het beter.
Afgelopen weekend is mijn broer bij ons geweest en hij heeft zoveel verteld over zijn vriendin. Hij was helemaal klaar met haar, maar inmiddels toch weer naar haar toe. Ook omdat hij zijn huis niet kwijt wil, en ik denk ok dat hij niet zonder haar kan. Maar dit meisje is nog erger dan we dachten, als ze boos is pakt ze een mes en dreigt ze haar polsen door te snijden. Alles wat mijn broer doet is niet goed, al poests hij het hele huis blinkend schoon, het is gewoon nooit goed. We hebben nog maar eens verteld dat hij nooit gelukkig kan worden met haar. ...
Maar hij moet de stap zetten, ook vertelde hij dat hij nu pas beseft hoe beroerd de band met onze vader is. De gesprekken die hij in de kliniek heeft gehad gaan nu pas tot hem doordringen. Hij zei het doet zo'n pijn om te weten dat de mensen waar ik het meest om geef, niet om mij geven. Tenminste zo voelt hij het, en ik zou hetzelfde voelen in zijn plaats.
Hij heeft nooit een vader gehad, tenminste niet emotioneel gezien.
Ik vrees dat hij altijd alcoholist zal blijven en junk, hij weigerd om naar een afkickkliniek te gaan, dat wil hij nooit meer. En alleen kan hij het niet.
Voor ons is het nu dus wel rustig omdat hij zijn alcohol verslaving zelf kan bekostigen en omdat hij zo weinig drugs gebruikt. Hij zeurt niet om geld, steelt niet en blijft niet nachten weg, dus we slapen redelijk. Maar goed dit kan morgen wel weer anders zijn....
donderdag 31 januari 2008 om 20:58
Moeilijk hoor, al zal zijn vriendin een niet te beste invloed op hem hebben, ga er niet vanuit dat het beter zou zijn als zij niet meer in zijn omgeving zou zijn. Dan was 'ie nog altijd aan zichzelf en zijn eigen buien overgeleverd.
Ik kan me voorstellen dat je je krachten spaart in deze rustige periode. Zo lang hij geen hulp wil of nodig denkt te hebben kun je ook niets.
Ik kan me voorstellen dat je je krachten spaart in deze rustige periode. Zo lang hij geen hulp wil of nodig denkt te hebben kun je ook niets.
woensdag 6 februari 2008 om 10:15
Inmiddels heeft er weer een drama plaatsgevonden tussen mijn broer en zijn vriendin. Mijn broer doet nu echt zijn best, heeft 1,5 week niets gebruikt, behalve zijn medicijnen. Hij was weer bij zijn vriendin in hun huis. Ze hadden een top week, wat betekend: elke dag 1 kleine ruzie. Maar dat is voor hen echt heel weinig. Ze waren uiteten geweest, mijn broer stond 's morgens vroeg op om weer in het ritme te komen, hij deed het huishouden en kookte.
Zijn vriendin is niet zo poetserig dus hij was echt druk met het schoon krijgen van het huis. Dat ging een week goed, hij zat aardig goed in zijn fel. Tot maandagavond hij zit op de bank, zij komt thuis en ziet dat de stereo verplaatst is, ongeveer 3 cm. Ze gaat echt helemaal uit haar dak, echt helemaal. Mijn broer zegt niets, maar na 30 minuten trekt hij het niet meer, en begint tegen haar tekeer te gaan. Hij belt mijn moeder, zodat zij kan horen hoe zij tekeer gaat. Dan gaat zij weg, en staat opeens haar vader in hun huiskamer. Hij zegt tegen mijn broer, wat doe jij hier ? Mijn broer zegt, dit is nog steeds mijn huis, dus wat doe jij hier ?
Vader loopt weg en belt naar zijn vrouw, mijn broer hoort hem zeggen die kloojoo zit hier in huis. Toen sloegen bij mijn broer de stoppen door, hij wordt om niets helemaal verrot gescholden door zijn vriendin en hij wordt kloojoo genoemd. Gelukkig gaat de vader van zijn vriendin snel weg, anders was er een grote vechtpartij ontstaan.
Blijkt dat de ouders van zijn vriendin al een jaar denken dat het over en uit is, mevrouw liegt dus ook tegen haar ouders.
Maar goed, broer is even bij mij geweest en nu bij mijn zus waar hij druk is met een woning zoeken, hij ziet nu in dat hij met zijn vriendin doodongelukkig wordt..
Hopelijk blijft hij dat inzien, ze zegt ook hele vervelende dingen over mijn zus en mij. Ik heb haar nooit wat gedaan, maar goed.
Ze druft in ieder geval niet te bellen naar ons, anders deed ze dat 100 per uur, want mevrouw heeft spijt. Ze mailt hem nu steeds, dat ze zo'n trut is en dat ze zo gek op hem is. Nu hebben we dus zwart op wit staan dat zij zo acherlijk is. Ik begrijp nu wel ietsje beter dat mijn broer is gevlucht in verdovende middelen....
Hij is momenteel weer van goed wi, maar ik weet dat het zo kan omslaan.
Moet wel zeggen dat ik er ietsje meer vertrouwen in heb. Hij zei ook dat als hij niet bij zijn vriendin is hij geen medicijnen nodig heeft, dan is hij gewoon rustig in zijn hoofd..
Nou, hopelijk is het een beetje te begrijpen wat er staat, maar dat zijn weer de laatste ontwikkelingen.
Zijn vriendin is niet zo poetserig dus hij was echt druk met het schoon krijgen van het huis. Dat ging een week goed, hij zat aardig goed in zijn fel. Tot maandagavond hij zit op de bank, zij komt thuis en ziet dat de stereo verplaatst is, ongeveer 3 cm. Ze gaat echt helemaal uit haar dak, echt helemaal. Mijn broer zegt niets, maar na 30 minuten trekt hij het niet meer, en begint tegen haar tekeer te gaan. Hij belt mijn moeder, zodat zij kan horen hoe zij tekeer gaat. Dan gaat zij weg, en staat opeens haar vader in hun huiskamer. Hij zegt tegen mijn broer, wat doe jij hier ? Mijn broer zegt, dit is nog steeds mijn huis, dus wat doe jij hier ?
Vader loopt weg en belt naar zijn vrouw, mijn broer hoort hem zeggen die kloojoo zit hier in huis. Toen sloegen bij mijn broer de stoppen door, hij wordt om niets helemaal verrot gescholden door zijn vriendin en hij wordt kloojoo genoemd. Gelukkig gaat de vader van zijn vriendin snel weg, anders was er een grote vechtpartij ontstaan.
Blijkt dat de ouders van zijn vriendin al een jaar denken dat het over en uit is, mevrouw liegt dus ook tegen haar ouders.
Maar goed, broer is even bij mij geweest en nu bij mijn zus waar hij druk is met een woning zoeken, hij ziet nu in dat hij met zijn vriendin doodongelukkig wordt..
Hopelijk blijft hij dat inzien, ze zegt ook hele vervelende dingen over mijn zus en mij. Ik heb haar nooit wat gedaan, maar goed.
Ze druft in ieder geval niet te bellen naar ons, anders deed ze dat 100 per uur, want mevrouw heeft spijt. Ze mailt hem nu steeds, dat ze zo'n trut is en dat ze zo gek op hem is. Nu hebben we dus zwart op wit staan dat zij zo acherlijk is. Ik begrijp nu wel ietsje beter dat mijn broer is gevlucht in verdovende middelen....
Hij is momenteel weer van goed wi, maar ik weet dat het zo kan omslaan.
Moet wel zeggen dat ik er ietsje meer vertrouwen in heb. Hij zei ook dat als hij niet bij zijn vriendin is hij geen medicijnen nodig heeft, dan is hij gewoon rustig in zijn hoofd..
Nou, hopelijk is het een beetje te begrijpen wat er staat, maar dat zijn weer de laatste ontwikkelingen.
maandag 3 maart 2008 om 19:49
Er is weer het een en ander gebeurd...
Mijn broer heeft eindelijk woonruimte gevonden. Hij woont dus niet meer bij zijn vriendin, ze hebben nog wel contact. Maar nu hij zijn eigen plek heeft kan hij bij ruzie daar heen gaan. Hij is heel erg blij met zijn stekkie. De tussen liggende periode heeft mijn zus hem opgevangen, hij heeft nu 4 weken geen drugs gebruikt, maar hij drinkt wel heel erg veel. Ik heb nog eens geprobeerd of hij daar geen hulp voor wilde maar dan wordt hij boos. Klaar dus.
We hebben hem nu een jaar met alles geholpen, nu zit hij op zijn eigen stek.
Waar we ook weer met zijn allen een gezellig plekje van hebben gemaakt.
Maar nu is het aan hem, wat doet hij, nu hij de vrijheid heeft hij woont wel weer in zijn eigen woonplaats. Maar hij moet op eigen benen gaan staan, we kunnen hem niet eeuwig in huis nemen. Hij weet ook dat het zijn laatste kans is, verpest hij dit nu weer dan is hij bij niemand meer welkom.
Al weet ik zeker dat, als hij weer zo ver zakt en meer dood als levend bij mijn moeder aanklopt ze hem wel weer binnen haalt. Maar ik denk dat je dat als moeder blijft doen.....
Ik hoop zo erg dat hij het gaat redden, want dit is het begin van een eventueeel beter leven, nu kan hij weer opkrabbelen, een baan zoeken en er weer voor gaan. We duimen maar en we houden natuurlijk contact met hem, ben heel benieuwd wat de toekomst gaat brengen.
Ik hou jullie op de hoogte !
Mijn broer heeft eindelijk woonruimte gevonden. Hij woont dus niet meer bij zijn vriendin, ze hebben nog wel contact. Maar nu hij zijn eigen plek heeft kan hij bij ruzie daar heen gaan. Hij is heel erg blij met zijn stekkie. De tussen liggende periode heeft mijn zus hem opgevangen, hij heeft nu 4 weken geen drugs gebruikt, maar hij drinkt wel heel erg veel. Ik heb nog eens geprobeerd of hij daar geen hulp voor wilde maar dan wordt hij boos. Klaar dus.
We hebben hem nu een jaar met alles geholpen, nu zit hij op zijn eigen stek.
Waar we ook weer met zijn allen een gezellig plekje van hebben gemaakt.
Maar nu is het aan hem, wat doet hij, nu hij de vrijheid heeft hij woont wel weer in zijn eigen woonplaats. Maar hij moet op eigen benen gaan staan, we kunnen hem niet eeuwig in huis nemen. Hij weet ook dat het zijn laatste kans is, verpest hij dit nu weer dan is hij bij niemand meer welkom.
Al weet ik zeker dat, als hij weer zo ver zakt en meer dood als levend bij mijn moeder aanklopt ze hem wel weer binnen haalt. Maar ik denk dat je dat als moeder blijft doen.....
Ik hoop zo erg dat hij het gaat redden, want dit is het begin van een eventueeel beter leven, nu kan hij weer opkrabbelen, een baan zoeken en er weer voor gaan. We duimen maar en we houden natuurlijk contact met hem, ben heel benieuwd wat de toekomst gaat brengen.
Ik hou jullie op de hoogte !
maandag 3 maart 2008 om 19:59
