Relaties
alle pijlers
broer aan de drugs
maandag 4 juni 2007 om 11:16
Hallo,
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
zondag 19 augustus 2007 om 21:01
Nou al met al een pittig weekendje, het lijkt wel of mijn broer alles afdoet met een grap. Als je eens iets serieus zegt, ontwijkt hij de vraag.
Hij heeft inderdaad vrijdagvond gebruikt, maar goed vandaag weer geen druppel gedronken en hij gaat weer als brave Hendrik terug naar de kliniek.
Ik heb het idee dat hij het nog niet zo goed snapt allemaal, of hij geen flauw benul heeft van wat hij heeft gedaan en hoeveel we wel niet voor hem overhebben. Hij zit nu in het weekend bij ons en dat is ook best een inbreuk op ons leven. Gelukkig wil mijn zusje hem ook opvangen, we durven hem niet in zijn woonplaats neer te zetten want dan gaat het waarschijnlijk mis.
Hij heeft ons lekker in zijn macht, hij wil bouwpaketten kopen zijn auto weer terug, al dat soort dingen. Terwijl er zoveel schulden zijn, het lijkt op het moment of hij in een soort roes zit. Een paar weken terug was hij veel leuker en niet zo egoistisch. Ik hoop dat het allemaal goed komt, hij is in ieder geval wel weer terug naar de kliniek. Maar het lijkt alsof hij het ziet als een groot lolletje. Terwijl wij vechten voor hem, toont hij geen enkel respect of begrip naar ons toe, maar misschien hoort dit bij het afkicken.....
Hij heeft inderdaad vrijdagvond gebruikt, maar goed vandaag weer geen druppel gedronken en hij gaat weer als brave Hendrik terug naar de kliniek.
Ik heb het idee dat hij het nog niet zo goed snapt allemaal, of hij geen flauw benul heeft van wat hij heeft gedaan en hoeveel we wel niet voor hem overhebben. Hij zit nu in het weekend bij ons en dat is ook best een inbreuk op ons leven. Gelukkig wil mijn zusje hem ook opvangen, we durven hem niet in zijn woonplaats neer te zetten want dan gaat het waarschijnlijk mis.
Hij heeft ons lekker in zijn macht, hij wil bouwpaketten kopen zijn auto weer terug, al dat soort dingen. Terwijl er zoveel schulden zijn, het lijkt op het moment of hij in een soort roes zit. Een paar weken terug was hij veel leuker en niet zo egoistisch. Ik hoop dat het allemaal goed komt, hij is in ieder geval wel weer terug naar de kliniek. Maar het lijkt alsof hij het ziet als een groot lolletje. Terwijl wij vechten voor hem, toont hij geen enkel respect of begrip naar ons toe, maar misschien hoort dit bij het afkicken.....
zondag 19 augustus 2007 om 23:15
Krijgen jullie als naaste familie geen begeleiding via deze kliniek? De eerste instantie waar mijn broer hulp kreeg betrok ons heel erg bij het gevecht tegen de verslaving! Dat was zoals ik al eerder melde geen succes en hij heeft het met de huisarts en ons gered! Maar kunnen ze jullie geen uitleg geven over de verschillende emotie's waarmee je broer te maken krijgt? Ik denk dat ze toch wel wat over zijn gedrag te vertellen hebben en je vragen kunnen beantwoorden. Tenzij ze dat niet mogen ivm regels en de privacy van je broer!
Ik hoop voor jullie dat hij vlug weer bij zinnen komt en verder gaat met al het goede wat hij al gestart is! succes!!
Ik hoop voor jullie dat hij vlug weer bij zinnen komt en verder gaat met al het goede wat hij al gestart is! succes!!
maandag 20 augustus 2007 om 12:19
Hallo Meissie,
Mijn ouders gaan vandaag contact opnemen met de kliniek om even het een en ander te vragen. We hebben nog eens de informatie nagelezen die we van de kliniek hebben ontvangen en daar staat in dat het vrij normaal is dat ze een terugval krijgen. We moeten dan niet in paniek raken, het schijnt vaak leerzaam voor ze te zijn.
Dus daar gaan we dan maar vanuit.....
Gelukkig heb ik ook weer wat positiefs te melden gisterenavond kreeg ik een heel lief smsje van mijn broer, hij wou ons bedanken voor het leuke weekend en dat hij het waardeert wat we doen. Dat had ik ook echt even nodig zo'n berichtje van hem, ik denk dat toen hij eenmaal in de kliniek was hij toch is na gaan denken en zich toch ook wel schuldig voelde over zijn gedrag...
Maar zijn gedrag is ook wel verklaarbaar want hij had immers vrijdagavond gebruikt en het is ongelovelijk wat dat met hem doet. We wisten alleen nog niet zeker of hij gebruikt had, nu dus wel en dan valt het kwartje wel....
Het was weer even de egoistische eikel die hij is als hij gebruikt !
Mijn ouders gaan vandaag contact opnemen met de kliniek om even het een en ander te vragen. We hebben nog eens de informatie nagelezen die we van de kliniek hebben ontvangen en daar staat in dat het vrij normaal is dat ze een terugval krijgen. We moeten dan niet in paniek raken, het schijnt vaak leerzaam voor ze te zijn.
Dus daar gaan we dan maar vanuit.....
Gelukkig heb ik ook weer wat positiefs te melden gisterenavond kreeg ik een heel lief smsje van mijn broer, hij wou ons bedanken voor het leuke weekend en dat hij het waardeert wat we doen. Dat had ik ook echt even nodig zo'n berichtje van hem, ik denk dat toen hij eenmaal in de kliniek was hij toch is na gaan denken en zich toch ook wel schuldig voelde over zijn gedrag...
Maar zijn gedrag is ook wel verklaarbaar want hij had immers vrijdagavond gebruikt en het is ongelovelijk wat dat met hem doet. We wisten alleen nog niet zeker of hij gebruikt had, nu dus wel en dan valt het kwartje wel....
Het was weer even de egoistische eikel die hij is als hij gebruikt !
donderdag 13 september 2007 om 21:30
Lang niets laten horen ivm verhuizing en vakantie.
Broer zit nu ruim 9 weken in de kliniek, het gaat wat drugs betreft goed, alleen de drank kan hij niet laten staan.Helaas..
Hij heeft hele moeilijke periodens en dips gehad. Maar de begeleiding ziet wel verbetering. Hij moet zijn hele houding veranderen, hij is soms zo moeilijk.
Alleen nu beginnen de problemen met zijn vriendin weer, ze hebben samen een huis en nu wil hij in het weekend weer gaan proberen om daar door te brengen. Nu gingen ze elk weekend bij ons logeren. Maar nu wil zijn vriendin niet dat hij bij haar in huis slaapt, raar toch ? wil Ze hem nu helpen of niet.
We hebben zo'n vermoeden dat het haar alleen om het huis te doen is wat ze samen met mijn broer heeft gekocht. Zij wil dat huis op haar naam hebben, we denken dat ze hem daarom aan het lijntje houdt....
Kan er ook nog wel bij, ik hou het even kort want heb al 2 keer eerder een verhaal getypt maar steeds valt mijn pc uit. Dus volgende keer meer.
Broer zit nu ruim 9 weken in de kliniek, het gaat wat drugs betreft goed, alleen de drank kan hij niet laten staan.Helaas..
Hij heeft hele moeilijke periodens en dips gehad. Maar de begeleiding ziet wel verbetering. Hij moet zijn hele houding veranderen, hij is soms zo moeilijk.
Alleen nu beginnen de problemen met zijn vriendin weer, ze hebben samen een huis en nu wil hij in het weekend weer gaan proberen om daar door te brengen. Nu gingen ze elk weekend bij ons logeren. Maar nu wil zijn vriendin niet dat hij bij haar in huis slaapt, raar toch ? wil Ze hem nu helpen of niet.
We hebben zo'n vermoeden dat het haar alleen om het huis te doen is wat ze samen met mijn broer heeft gekocht. Zij wil dat huis op haar naam hebben, we denken dat ze hem daarom aan het lijntje houdt....
Kan er ook nog wel bij, ik hou het even kort want heb al 2 keer eerder een verhaal getypt maar steeds valt mijn pc uit. Dus volgende keer meer.
donderdag 13 september 2007 om 22:04
Ik kan me wel voorstellen dat zijn vriendin het er erg moeilijk mee heeft dat 'ie weer bij haar komt slapen, misschien is ze bang voor een terugval, misschien heeft ze de kracht niet om zich te verweren als hij iets wil -geld, drugs- wat niet goed voor hem is. Misschien 'gedraagt' hij zich bij jullie beter dan hij bij haar deed of zou doen.
Is allemaal ook speculatie natuurlijk, maar heb je al geprobeerd om met de vriendin te praten, en haar te vragen waarom ze je broer niet 's weekends in huis laat?
Fijn om te lezen dat hij nog steeds in de kliniek is.
En jij zelf, net verhuisd? Bevalt je nieuwe huis je?
Is allemaal ook speculatie natuurlijk, maar heb je al geprobeerd om met de vriendin te praten, en haar te vragen waarom ze je broer niet 's weekends in huis laat?
Fijn om te lezen dat hij nog steeds in de kliniek is.
En jij zelf, net verhuisd? Bevalt je nieuwe huis je?
donderdag 13 september 2007 om 22:43
Hey Babette,
Fijn wat van je te lezen. Het gaat dus de goede kant op met je broer volgens het personeel in de kliniek. Dat is goed om te horen, en ik denk ook dat je moet proberen om je daar aan vast te houden i.p.v. te kijken naar zijn alcoholgebruik. Hij doet het nu al zo goed en heeft nog steeds de moed niet opgegeven (lees: hij vecht er zelf nog steeds voor), dat is toch echt iets waar je dankbaar voor mag zijn, nietwaar?
En wat je schoonzusje betreft: eens met Mamzelle, misschien kun je haar gewoon vragen waarom ze hem niet in huis wil...
Ze kan het allemaal best wel doen om het huis op haar naam te krijgen hoor, zo zijn sommige mensen nu eenmaal, maar misschien bedoeld ze het gewoon wel goed en is ze bang dat hij weer terug valt in zijn oude gewoonten.
Hoe gaat het nu met je ouders? Kunnen zij het af en toe even van zich afzetten of gaan ze echt 24/7 gebukt onder de zorgen over hun zoon?
Ik wens jullie in ieder geval veel sterkte met de hele situatie!
Groetjes, Search
Fijn wat van je te lezen. Het gaat dus de goede kant op met je broer volgens het personeel in de kliniek. Dat is goed om te horen, en ik denk ook dat je moet proberen om je daar aan vast te houden i.p.v. te kijken naar zijn alcoholgebruik. Hij doet het nu al zo goed en heeft nog steeds de moed niet opgegeven (lees: hij vecht er zelf nog steeds voor), dat is toch echt iets waar je dankbaar voor mag zijn, nietwaar?
En wat je schoonzusje betreft: eens met Mamzelle, misschien kun je haar gewoon vragen waarom ze hem niet in huis wil...
Ze kan het allemaal best wel doen om het huis op haar naam te krijgen hoor, zo zijn sommige mensen nu eenmaal, maar misschien bedoeld ze het gewoon wel goed en is ze bang dat hij weer terug valt in zijn oude gewoonten.
Hoe gaat het nu met je ouders? Kunnen zij het af en toe even van zich afzetten of gaan ze echt 24/7 gebukt onder de zorgen over hun zoon?
Ik wens jullie in ieder geval veel sterkte met de hele situatie!
Groetjes, Search
vrijdag 14 september 2007 om 09:26
Volgens mij, en dat is niet om je te ontmoedigen Babette, gaat het helemaal niet zo goed met je broer. Hoe serieus kun je zijn als je dan een poosje wél met drugs stopt en niet met alcohol. Een drugsverslaafde weet dat als hij alcohol gebruikt, de drempel naar gebruik van drugs ook gelijk een stuk lager wordt. Het klinkt mij inde oren alsof je broer een gulden middenweg kiest en overal een beetje tussendoor fietst om zo weinig mogelijk gezeik te hebben en het voor zichzelf ook zo aangenaam mogelijk te houden met af en toe wat drinken en gebruiken.
Enerzijds is het goed hem te willen helpen, maar dit duurt nu toch ook al een hele tijd...en kijk eens wat het met jou en je familie doet. Ik vind het zo jammer dat je broer zichzelf niet eens even flink bij zijn nekvel pakt en echt een kordate en krachtdadige stap neemt. Natuurlijk is dat moeilijk, maar ja..niets komt je aanwaaien in het leven, toch?
Sterkte Babette!
Enerzijds is het goed hem te willen helpen, maar dit duurt nu toch ook al een hele tijd...en kijk eens wat het met jou en je familie doet. Ik vind het zo jammer dat je broer zichzelf niet eens even flink bij zijn nekvel pakt en echt een kordate en krachtdadige stap neemt. Natuurlijk is dat moeilijk, maar ja..niets komt je aanwaaien in het leven, toch?
Sterkte Babette!
vrijdag 14 september 2007 om 14:17
Hoi Babette,
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zorgen maakt om de vriendin van je broer en dat ze niet wil dat hij daar slaapt en ook nog dat ze het huis op haar naam wil hebben. Daar zou ik ook achterdochtig van worden, maar ik zou wel het gesprek met haar aan gaan! Maar dan wel goed voorbereid! Weet uit ervaring met mijn broer dat hij erg heftig reageerde,omdat ik ook zoiets gedaan heb en ondanks dat hij veel van jullie houdt kan hij daar mischien erg boos op reageren! Als zij zich aangevallen voelt en meteen naar je broer rent kan je daar ook weer problemen door krijgen! Je vertelde eerder dat je broer zich zo ongelukkig voelde door een eerdere relatie en dat toen de problemen begonnen met de drugs dus logisch dat je bang bent hoe deze situatie zal gaan aflopen! Je vertelde eerder ook dat hij best wel wat schulden heeft. Hoe kan het zijn dat hij dan wel een huis heeft kunnen kopen? Of hoort die hypotheek bij die schulden die je eerder bedoelde?
Wat zeggen ze in de kliniek eigenlijk over het feit dat je broer zoveel alcohol drinkt? het is natuurlijk niet goed om de ene verslaving voor de andere in te ruilen! De stap terug naar de drugs zoals Helmy al zegt is dan snel genomen! Het is gewoon een verschrikkelijke situatie waarbij nog veel problemen op jullie pad zullen komen (sorry) en vaak van die dingetjes waarbij je je in het gewone dagelijkse leven niet eens zo druk om zou maken! Maar kop op meid!! Hij zit nog in die kliniek en dat is al veel waard!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zorgen maakt om de vriendin van je broer en dat ze niet wil dat hij daar slaapt en ook nog dat ze het huis op haar naam wil hebben. Daar zou ik ook achterdochtig van worden, maar ik zou wel het gesprek met haar aan gaan! Maar dan wel goed voorbereid! Weet uit ervaring met mijn broer dat hij erg heftig reageerde,omdat ik ook zoiets gedaan heb en ondanks dat hij veel van jullie houdt kan hij daar mischien erg boos op reageren! Als zij zich aangevallen voelt en meteen naar je broer rent kan je daar ook weer problemen door krijgen! Je vertelde eerder dat je broer zich zo ongelukkig voelde door een eerdere relatie en dat toen de problemen begonnen met de drugs dus logisch dat je bang bent hoe deze situatie zal gaan aflopen! Je vertelde eerder ook dat hij best wel wat schulden heeft. Hoe kan het zijn dat hij dan wel een huis heeft kunnen kopen? Of hoort die hypotheek bij die schulden die je eerder bedoelde?
Wat zeggen ze in de kliniek eigenlijk over het feit dat je broer zoveel alcohol drinkt? het is natuurlijk niet goed om de ene verslaving voor de andere in te ruilen! De stap terug naar de drugs zoals Helmy al zegt is dan snel genomen! Het is gewoon een verschrikkelijke situatie waarbij nog veel problemen op jullie pad zullen komen (sorry) en vaak van die dingetjes waarbij je je in het gewone dagelijkse leven niet eens zo druk om zou maken! Maar kop op meid!! Hij zit nog in die kliniek en dat is al veel waard!
zondag 16 september 2007 om 21:15
Hallo Allemaal,
Weer een weekend voorbij, mijn broer is weer terug in de kliniek.
Hij heeft dit weekend nauwelijks gedronken, dus ook weer een goede stap. Zijn vriendin heeft het hele weekend op hem lopen zeiken,ze waren dit weekend bij mijn zus. Het feit dat mijn broer zijn huis niet inmocht van haar is ook duidelijk, haar eigen zusje had het nodig om een feest te geven. Dit mocht mijn broer niet weten, ze had eerst een verhaal verzonnen dat ze in Antwerpen zat dit weekend, maar opeens ging dit niet door. Het komt erop neer dat ze gewoon heel veell liegt en ze is zelf overigens ook een gebruikster van wiet. Ik wil ook nog wel met haar gaan praten want als ze niet het beste voorheeft met mijn broer kan ze er beter een punt achter zetten.
Broer is afgelopen week in Zeeland geweest met de kliniek, hij was geselecteerd om mee te gaan. Hij heeft het erg naar zijn zin gehad en het heeft wel wat goeds met hem gedaan. Hij zei zelf dat hij minder wou gaan drinken...
Overigens heeft hij niet de enne verslaving voor de andere in geruild hij dronk altijden veel te veel. Dit kwam door relatie problemen, het is een zwak excuus maar helaas is het met hem wel zo begonnen..,,
Hij is momenteel zelf niet in staat om helder over zijn relatie na te denken, maar hopelijk krijgen ze hem zover de komende maanden dat hij inziet dat het een kansloze relatie is.
Maar goed hij gaat weer een weekje knokken en ik geloof wel in hem, ik spreek hem vaak en hij verteld mij ook heel veel.
Ook dat hij dankbaar is voor wat we doen en hebben gedaan, het blijft mijn broer en gelukkig ben ik positeif ingesteld. Tuurlijk kan het misgaan, maar dat zie ik dan wel vooralsnog zit hij er 1 weken, zonder drugs op 1 slippertje na dan.We komen hierdoor toch aardig tot rust vergeleken met hoe het is geweest.
Ons huis bevalt prima, bedankt voor jullie reacties's, ik heb aan alle berichten wel wat !!
Weer een weekend voorbij, mijn broer is weer terug in de kliniek.
Hij heeft dit weekend nauwelijks gedronken, dus ook weer een goede stap. Zijn vriendin heeft het hele weekend op hem lopen zeiken,ze waren dit weekend bij mijn zus. Het feit dat mijn broer zijn huis niet inmocht van haar is ook duidelijk, haar eigen zusje had het nodig om een feest te geven. Dit mocht mijn broer niet weten, ze had eerst een verhaal verzonnen dat ze in Antwerpen zat dit weekend, maar opeens ging dit niet door. Het komt erop neer dat ze gewoon heel veell liegt en ze is zelf overigens ook een gebruikster van wiet. Ik wil ook nog wel met haar gaan praten want als ze niet het beste voorheeft met mijn broer kan ze er beter een punt achter zetten.
Broer is afgelopen week in Zeeland geweest met de kliniek, hij was geselecteerd om mee te gaan. Hij heeft het erg naar zijn zin gehad en het heeft wel wat goeds met hem gedaan. Hij zei zelf dat hij minder wou gaan drinken...
Overigens heeft hij niet de enne verslaving voor de andere in geruild hij dronk altijden veel te veel. Dit kwam door relatie problemen, het is een zwak excuus maar helaas is het met hem wel zo begonnen..,,
Hij is momenteel zelf niet in staat om helder over zijn relatie na te denken, maar hopelijk krijgen ze hem zover de komende maanden dat hij inziet dat het een kansloze relatie is.
Maar goed hij gaat weer een weekje knokken en ik geloof wel in hem, ik spreek hem vaak en hij verteld mij ook heel veel.
Ook dat hij dankbaar is voor wat we doen en hebben gedaan, het blijft mijn broer en gelukkig ben ik positeif ingesteld. Tuurlijk kan het misgaan, maar dat zie ik dan wel vooralsnog zit hij er 1 weken, zonder drugs op 1 slippertje na dan.We komen hierdoor toch aardig tot rust vergeleken met hoe het is geweest.
Ons huis bevalt prima, bedankt voor jullie reacties's, ik heb aan alle berichten wel wat !!
vrijdag 21 september 2007 om 20:49
Babette Ik ben blij dat het goed met je broer gaat, al zal hij het nog erg moeilijk krijgen.
Ik vertelde je toen ook over mn broer en dat het goed met hem ging.
Tot ik vandaag een mailtje van zn ex vriendin kreeg.Het blijkt dat hij al weer een tijdje gebruikt en veel geld en spullen van haar verkocht heeft Er is nog veel meer gebeurt maar dat wil ze ons besparen , ik denk dat hij haar ook mishandeld heeft.Zij heeft hem dus op straat gezet en wil hem niet meer in haar huis en haar leven.Zoals ze schrijft; we hadden alles samen maar voor hem was het niet genoeg Waarom valt hij toch altijd terug ? hij heeft zoveel kansen gehad en elke keer gaat het weer mis.Ik denk dat hij gewoon al te lang verslaafd is om er nog af tekomen.
Ik weet ook niet wat we nu verder nog kunnen doen , weet niet eens waar hij nu zit.Ik ben erg bang dat hij het nu niet overleefd..Hij is erg ziek geweest hij heeft nonhodgkin gehad en een ernstige leverziekte en moet altijd medicijnen gebruiken en onder controle blijven.Erg triest allemaal.
Ik hoop dat het met jou broer wel goed blijft gaan al herken ik ook veel van mn eigen broer vooral het alcohol gebruik.Het is zo`n kleine stap om van alcohol weer naar de drugs te gaan.Maar gelukkig is jou broer nog niet zolang verslaafd en is er voor hem nog hoop.
Ik denk echt dat mijn broer zijn laatste kans nu verspeelt heeft, nu is er niemand meer die hem nog kan helpen.
Ik vertelde je toen ook over mn broer en dat het goed met hem ging.
Tot ik vandaag een mailtje van zn ex vriendin kreeg.Het blijkt dat hij al weer een tijdje gebruikt en veel geld en spullen van haar verkocht heeft Er is nog veel meer gebeurt maar dat wil ze ons besparen , ik denk dat hij haar ook mishandeld heeft.Zij heeft hem dus op straat gezet en wil hem niet meer in haar huis en haar leven.Zoals ze schrijft; we hadden alles samen maar voor hem was het niet genoeg Waarom valt hij toch altijd terug ? hij heeft zoveel kansen gehad en elke keer gaat het weer mis.Ik denk dat hij gewoon al te lang verslaafd is om er nog af tekomen.
Ik weet ook niet wat we nu verder nog kunnen doen , weet niet eens waar hij nu zit.Ik ben erg bang dat hij het nu niet overleefd..Hij is erg ziek geweest hij heeft nonhodgkin gehad en een ernstige leverziekte en moet altijd medicijnen gebruiken en onder controle blijven.Erg triest allemaal.
Ik hoop dat het met jou broer wel goed blijft gaan al herken ik ook veel van mn eigen broer vooral het alcohol gebruik.Het is zo`n kleine stap om van alcohol weer naar de drugs te gaan.Maar gelukkig is jou broer nog niet zolang verslaafd en is er voor hem nog hoop.
Ik denk echt dat mijn broer zijn laatste kans nu verspeelt heeft, nu is er niemand meer die hem nog kan helpen.
vrijdag 21 september 2007 om 21:35
Hallo allemaal die in hetzelfde schuitje zitten,
Wat herkenbaar,willen stoppen met drugs..maar dan toch naar de alcohol grijpen ,om toch die *roes* te krijgen.Ik heb geen broer die gebruikt,maar mijn vriend is aan het afkicken,zit nu aan de methadon,maar kan waarschijnlijk toch niet zonder die roes, pakt ook naar alcohol. Gelukkig zie ik niet alles,want we wonen niet samen. Staat nu op de wachtlijst voor opname in de kliniek om af te kicken van de methadon,ziet er als een berg tegnop,omdat die dit al eens eerder heeft meegemaakt.Ik hou mn hart vast,of dit goed gaat komen.Het is zo triest om te zien hoe iemand tenonder gaat.Veel sterkte en liefs voor iedereen in hetzelfde schuitje.
Ice.
Wat herkenbaar,willen stoppen met drugs..maar dan toch naar de alcohol grijpen ,om toch die *roes* te krijgen.Ik heb geen broer die gebruikt,maar mijn vriend is aan het afkicken,zit nu aan de methadon,maar kan waarschijnlijk toch niet zonder die roes, pakt ook naar alcohol. Gelukkig zie ik niet alles,want we wonen niet samen. Staat nu op de wachtlijst voor opname in de kliniek om af te kicken van de methadon,ziet er als een berg tegnop,omdat die dit al eens eerder heeft meegemaakt.Ik hou mn hart vast,of dit goed gaat komen.Het is zo triest om te zien hoe iemand tenonder gaat.Veel sterkte en liefs voor iedereen in hetzelfde schuitje.
Ice.
maandag 24 september 2007 om 12:41
Nou, ik moet nu toch toegeven dat het niet zo goed gaat met broerlief.
Helmy, het was voor mij heel moeilijk om je stukje te lezen, want je wilt het niet weten, maar je had zo gelijk...
Om een lang verhaal kort te maken:
Mijn broer ging dit weekend voor het eerst weer een keer in zijn eigen woonplaats doorbrengen. Mijn zus en ik vingen hem elk weekend op, maar op een gegeven moment word je dat ook zat. Daarbij hadden we zoiets van hij moet toch ook weer eens in zijn eigen woonplaats kunnen zijn. We kunnen de wereld om hem heen niet weghalen...
Hij is echt rechtstreeks naar de dealer gereden, hij had geld gehad van mijn ouders voor nieuwe schoenen te halen, we gingen hem net weer een beetje vertrouwen. Helaas hij ging de fout weer in, uiteindelijk heeft mijn moeder hem bij zijn "vrienden" weggehaald in de auto gezet en ze is meteen weer terug gereden naar de kliniek. Kwaad dat hij was, hij belde mij om even te vertellen dat hij niets had gebruikt en dat het belachelijk was wat mijn ouders deden. Of hij niet even bij bij terecht kon, maar dat heb ik geweigerd, uiteraard. Ik had hem zo gegeloofd dat hij echt niets had gebruikt, dat liegen kan hij nog zo goed ! Na een hoop tieren en schelden dat we hem nooit meer zouden zien, draaide hij langzaam bij en hij heeft uiteindelijk toegegeven dat hij had gebruikt en zei dat mijn ouders het goed hadden gedaan om hem terug te brengen. Wel hadden ze afgesproken om niets tegen de leiding te zeggen, anders mag hij weer 4 weken niet van het terrein af. Misschien hadden mijn ouders het gewoon wel moeten vertellen, maar ze wilden hem deze kans nog geven. Daarbij voelde het voor mijn ouders al als groot verraad om hem , hun eigen zoon, terug te brengen naar de kliniek. Dat is heel moeilijk voor ze geweest, maar ik ben trots op ze dat ze het hebben gedaan !
Ik snap het niet, waarom ziet hij het zelf niet, hij is bijna dood geweest.
Geen eten, slapen in zijn auto, wil hij dit leventje weer ?
Ik heb nooit drugs gebruikt dus ik kan me er niets bij voorstellen, maar we hebben zoveel voor hem gedaan. Al zijn schulden zijn betaald, we zijn lief en aardig voor hem, bellen en schrijven hem als hij doordeweek in de kliniek zit.
Het lijkt wel of hij er niet voor wil vechten, als je toch verdorie binnen 10 minuten dat je thuis bent al de fout ingaat....
Wij lijken harder te vechten dan hij, ik ben het zo zat..
Maar weer geven we hem de kans, verstandig of niet....
Het blijft mijn toch wel lieve broer, die schijnbaar zoveel moeite heeft met de wereld om hem heen.....
Helmy, het was voor mij heel moeilijk om je stukje te lezen, want je wilt het niet weten, maar je had zo gelijk...
Om een lang verhaal kort te maken:
Mijn broer ging dit weekend voor het eerst weer een keer in zijn eigen woonplaats doorbrengen. Mijn zus en ik vingen hem elk weekend op, maar op een gegeven moment word je dat ook zat. Daarbij hadden we zoiets van hij moet toch ook weer eens in zijn eigen woonplaats kunnen zijn. We kunnen de wereld om hem heen niet weghalen...
Hij is echt rechtstreeks naar de dealer gereden, hij had geld gehad van mijn ouders voor nieuwe schoenen te halen, we gingen hem net weer een beetje vertrouwen. Helaas hij ging de fout weer in, uiteindelijk heeft mijn moeder hem bij zijn "vrienden" weggehaald in de auto gezet en ze is meteen weer terug gereden naar de kliniek. Kwaad dat hij was, hij belde mij om even te vertellen dat hij niets had gebruikt en dat het belachelijk was wat mijn ouders deden. Of hij niet even bij bij terecht kon, maar dat heb ik geweigerd, uiteraard. Ik had hem zo gegeloofd dat hij echt niets had gebruikt, dat liegen kan hij nog zo goed ! Na een hoop tieren en schelden dat we hem nooit meer zouden zien, draaide hij langzaam bij en hij heeft uiteindelijk toegegeven dat hij had gebruikt en zei dat mijn ouders het goed hadden gedaan om hem terug te brengen. Wel hadden ze afgesproken om niets tegen de leiding te zeggen, anders mag hij weer 4 weken niet van het terrein af. Misschien hadden mijn ouders het gewoon wel moeten vertellen, maar ze wilden hem deze kans nog geven. Daarbij voelde het voor mijn ouders al als groot verraad om hem , hun eigen zoon, terug te brengen naar de kliniek. Dat is heel moeilijk voor ze geweest, maar ik ben trots op ze dat ze het hebben gedaan !
Ik snap het niet, waarom ziet hij het zelf niet, hij is bijna dood geweest.
Geen eten, slapen in zijn auto, wil hij dit leventje weer ?
Ik heb nooit drugs gebruikt dus ik kan me er niets bij voorstellen, maar we hebben zoveel voor hem gedaan. Al zijn schulden zijn betaald, we zijn lief en aardig voor hem, bellen en schrijven hem als hij doordeweek in de kliniek zit.
Het lijkt wel of hij er niet voor wil vechten, als je toch verdorie binnen 10 minuten dat je thuis bent al de fout ingaat....
Wij lijken harder te vechten dan hij, ik ben het zo zat..
Maar weer geven we hem de kans, verstandig of niet....
Het blijft mijn toch wel lieve broer, die schijnbaar zoveel moeite heeft met de wereld om hem heen.....
maandag 24 september 2007 om 12:50
Ik denk dat je ouders hun beslissing om niets te zeggen nog even moeten heroverwegen. Het beleid is er niet voor niets, hij kan nog zo makkelijk terugvallen, als 'ie vier weken clean is -en iedere opvolgende keer weer- heeft 'ie meer kans om af te kúnnen kicken.
Bovendien maken je ouders daarmee het statement: met ons valt niet te sollen.
Hij is afhankelijk van jullie, vindt het fijn om bij jullie te zijn en niet op straat. Maak daar handig misbruik van. Je doet het niet voor jezelf, maar voor hem, uiteindelijk.
Bovendien maken je ouders daarmee het statement: met ons valt niet te sollen.
Hij is afhankelijk van jullie, vindt het fijn om bij jullie te zijn en niet op straat. Maak daar handig misbruik van. Je doet het niet voor jezelf, maar voor hem, uiteindelijk.
woensdag 26 september 2007 om 11:48
Die regel is er idd niet voor niets. Als hij het terrein af mag zal hij ook weerbaar moeten zijn, want de dealers staan bij het hek te wachten... als vliegen op de stroop. En hij kan dan waarschijnlijk geen weerstand bieden.
Maargoed, dit was de keuze van je ouders en dat begrijp ik heel goed. Ik hoop dat ze in de kliniek door zijn toneelspel heen prikken en zien dat hij de 'buitenwereld' nog niet helemaal aan kan.
Lieve Babette, heel veel sterkte, ook voor je ouders. Wat zullen jullie je 'verscheurd' voelen af en toe. Sterkte en hou je taai!
Maargoed, dit was de keuze van je ouders en dat begrijp ik heel goed. Ik hoop dat ze in de kliniek door zijn toneelspel heen prikken en zien dat hij de 'buitenwereld' nog niet helemaal aan kan.
Lieve Babette, heel veel sterkte, ook voor je ouders. Wat zullen jullie je 'verscheurd' voelen af en toe. Sterkte en hou je taai!
vrijdag 9 november 2007 om 20:20
Lang geleden maar wilde toch weer even wat vertellen hier...
Inmiddels is mijn broer uit de kliniek, een maand eerder dan de bedoeling was.Dit kwam omdat hij niet met de begeleiding overweg kon.
Hij is vorige week zaterdag thuis gekomen, bij mijn ouders. Hij doet wel zijn best maar ik denk dat hij alweer een keer de fout in is gegaan. Ook heeft hij een oude, verkeerde vriend weer meteen opgezocht....
We hebben hem in de weekenden dat hij met verlof mocht opgevangen, dit ging vrij goed op 1 weekend na. Dit is nu 4 weken terug hij had toen ook gebruikt en veel gedronken. Hij heeft toen echt ons hele gezin vreselijk gekwetst. Dit hebben we hem vergeven. Maar zoals ik al zei, is dit nog vrij vers. Daarom ben ik erg bang dat hij terug gaat vallen. Hij is wel bezig met andere woonruimte te vinden, niet meer in zijn gebruikersomgeving.
Maar hij is lui en wil niet veel. Het lijkt alsof hij niets heeft geleerd in de kliniek. Hij moet nog wel naar een psycholoog omdat ze willen onderzoeken of hij misschien manisch deprisief is, dat zou een hoop verklaren.
Maar sinds de dag dat hij terug is is het leven weer wat enger en onzekerder.
Al heb ik met mezelf afgesproken dat ik het niet meer zover wil laten komen als een paar maanden geleden. Ik moet mezelf niet meer zo laten meeslepen, en sterk zijn. Dat ga ik proberen, maar wie weet valt het mee....
Inmiddels is mijn broer uit de kliniek, een maand eerder dan de bedoeling was.Dit kwam omdat hij niet met de begeleiding overweg kon.
Hij is vorige week zaterdag thuis gekomen, bij mijn ouders. Hij doet wel zijn best maar ik denk dat hij alweer een keer de fout in is gegaan. Ook heeft hij een oude, verkeerde vriend weer meteen opgezocht....
We hebben hem in de weekenden dat hij met verlof mocht opgevangen, dit ging vrij goed op 1 weekend na. Dit is nu 4 weken terug hij had toen ook gebruikt en veel gedronken. Hij heeft toen echt ons hele gezin vreselijk gekwetst. Dit hebben we hem vergeven. Maar zoals ik al zei, is dit nog vrij vers. Daarom ben ik erg bang dat hij terug gaat vallen. Hij is wel bezig met andere woonruimte te vinden, niet meer in zijn gebruikersomgeving.
Maar hij is lui en wil niet veel. Het lijkt alsof hij niets heeft geleerd in de kliniek. Hij moet nog wel naar een psycholoog omdat ze willen onderzoeken of hij misschien manisch deprisief is, dat zou een hoop verklaren.
Maar sinds de dag dat hij terug is is het leven weer wat enger en onzekerder.
Al heb ik met mezelf afgesproken dat ik het niet meer zover wil laten komen als een paar maanden geleden. Ik moet mezelf niet meer zo laten meeslepen, en sterk zijn. Dat ga ik proberen, maar wie weet valt het mee....
vrijdag 9 november 2007 om 21:12
Meid, sterkte ermee.
Heb jij of hebben je ouders al eens geïnformeerd naar begeleiding voor familie van ...
Misschien kun je je terzake oriënteren voor het weer mis gaat.
Hoop natuurlijk dat hij zich in het gareel houdt, maar als hij weer met zijn foute vrienden omgaat zou ik me ook ernstig zorgen maken.
Heb jij of hebben je ouders al eens geïnformeerd naar begeleiding voor familie van ...
Misschien kun je je terzake oriënteren voor het weer mis gaat.
Hoop natuurlijk dat hij zich in het gareel houdt, maar als hij weer met zijn foute vrienden omgaat zou ik me ook ernstig zorgen maken.
woensdag 21 november 2007 om 20:50
Nu is het dus weer helemaal mis. Hij heeft weer gebruikt en is een nacht weggebleven. Kwam huilend en zwaar depri weer bij mijn ouders aanlopen.
Hij ziet het nu niet meer zitten en ik belde hem en hij barstte weer in huilen uit. Het ging best goed met hem, maar mijn vader heeft hele vervelende dingen tegen hem gezegd. Daarna is het weer misgegaan, hij heeft een slechte band met mijn vader eigenlijk al van jongs af aan. Mijn vader kan ongelovelijk bot zijn en hij kan daar niet mee omgaan, hij wil graag dat zijn vader trots op hem is en laat merken dat hij van hem houdt. Maar dat zal wel niet gebeuren....
We wachten het weer af...
Hij ziet het nu niet meer zitten en ik belde hem en hij barstte weer in huilen uit. Het ging best goed met hem, maar mijn vader heeft hele vervelende dingen tegen hem gezegd. Daarna is het weer misgegaan, hij heeft een slechte band met mijn vader eigenlijk al van jongs af aan. Mijn vader kan ongelovelijk bot zijn en hij kan daar niet mee omgaan, hij wil graag dat zijn vader trots op hem is en laat merken dat hij van hem houdt. Maar dat zal wel niet gebeuren....
We wachten het weer af...
donderdag 22 november 2007 om 14:28
Je broer is een volwassen man en moet toch ergens verantwoordelijkheid voor zijn eigen leven nemen, kan dit niet afdragen aan zijn vader. Ik geloof best dat je vader bot kan zijn, maar je broer is degene die met de zooi zit als het weer mis gaat. Ik hoop dat je hem zo iets aan zijn verstand kunt peuteren.
