Relaties
alle pijlers
broer aan de drugs
maandag 4 juni 2007 om 11:16
Hallo,
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
Ik zal me eerst even voorstellen want ik ben nieuw, ik ben een 31-jarige moeder, van een dochter van 5, ik ben getrouwd.
Ik heb momenteel erg de behoefte om even wat van me af te schrijven, ik heb namelijk een broer die zwaar aan de drugs zit. Ik trek het me behoorlijk aan omdat wij een goede band hebben en we schelen nog geen 2 jaar in leeftijd dus we zijn samen opgegroeid. We hebben een vrij normale jeugd gehad, onze ouders hadden weleens ruzie maar verder viel het allemaal wel mee.
Toen mijn broer 18 was heeft hij ook een periode gehad dat hij aan de drugs zat, maar toen hij zijn vriendin leerde kennen is hij gestopt. Ik moet wel zeggen dat hij er nu veel verder in zit. Het is 8 jaar goed met hem gegaan maar zijn relatie liep niet lekker en hij ging hun huis ontlopen, zo kwam hij weer bij oude en nieuwe foute vrienden terecht. Nu speelt dit een goed half jaar maar wat een gigantische ellende is dit, hij is alles kwijt zijn huis, zijn baan, zijn vriendin en al zijn spullen heft hij de afgelopen weken verkocht. Het ergste is dat je kan doen en zeggen wat je wilt het heeft geen zin, de enne na de andere leugen verteld hij. Alles met maar 1 doel: geld krijgen. Ik kan er nu wel beter mee om gaan omdat ik niets meer geloof van wat hij zegt, zo stelt hij me ook niet meer teleur. Maar ik zie mijn ouders ook langzaam kapot gaan, hij zit nu tijdelijk bij hun in huis maar dat is geen doen. Ze hebben het advies gekregen he eruit te zetten, maar dat is natuurlijk erg moeilijk je kind op straat zetten. Maar ik ben bang dat het wel
zijn enige redding kan zijn. De huisarts heft gezegd dat als hij zo doorgaat hij misschien over 2 jaar er niet meer is, hij heeft namelijk slechte longen door longaandoeningen die hij in zijn jeugd heeft gehad....
Het is misschien een chaotisch verhaal zo, maar ik ben zo benieuwd of er meer mensen zijn die dit probleem kennen, hoe zijn zij er mee omgegaan ?
Ik hou het hier even bij voor nu.
Groetjes,
Babette
donderdag 12 juli 2007 om 19:58
Hallo allemaal,
Het boek van David S. hebben zowel ik als mijn moeder al gelezen, ik had het vroeger al eens gelezen maar een maand terug nogmaals.
Het is inderdaad een mooi boek en je kunt je zo goed in de situatie's verplaatsen. Maar iedere verslaafde is toch ook weer anders, mijn broer is gelukkig nog niet zover gezonken als David.
Het gaat erg goed met hem in de kliniek, waar hij dus nog steeds zit.
Alleen dat al....
Het dringt niet eens tot me door, want ik ben zo bang voor een terugval van hem. Mijn zus was dolblij met deze berichten. Hij vindt het er leuk, hij voelt zich goed, hij kan het goed vinden met de mensen daar.
Gelukkig meldde hij ook nog even dat hij het uiteraard wel moeilijk had met afkicken, voor de goede orde mijn broer gebruikt geen heroine maar coke dmv basen. Ik zeg gelukkig omdat ik anders echt zou gaan denken dat hij een voorraad mee genomen heeft daar naar toe.
Ik ben erg blij met deze berichten, maar voel er nog niets bij, kan het niet goed uitleggen. Ik ben nog steeds erg emotioneel, we hebben ook wel wat meegemaakt natuurlijk tot afgelopen zondag aan toe. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Hij heeft vandaag naar mijn ouders gebeld, hij mag daar een telefoon hebben met kaart, daar vroeg hij om. En hij had gewerkt vandaag bij de kliniek en ook dat vond hij leuk.
Dus, de berichten zijn goed en dat voor de 4e dag, thuis vloog hij tegen het plafond op na 3 dagen.....
Maar goed, ik blijf hopen dat het goed gaat. Het blijft eng....
Het boek van David S. hebben zowel ik als mijn moeder al gelezen, ik had het vroeger al eens gelezen maar een maand terug nogmaals.
Het is inderdaad een mooi boek en je kunt je zo goed in de situatie's verplaatsen. Maar iedere verslaafde is toch ook weer anders, mijn broer is gelukkig nog niet zover gezonken als David.
Het gaat erg goed met hem in de kliniek, waar hij dus nog steeds zit.
Alleen dat al....
Het dringt niet eens tot me door, want ik ben zo bang voor een terugval van hem. Mijn zus was dolblij met deze berichten. Hij vindt het er leuk, hij voelt zich goed, hij kan het goed vinden met de mensen daar.
Gelukkig meldde hij ook nog even dat hij het uiteraard wel moeilijk had met afkicken, voor de goede orde mijn broer gebruikt geen heroine maar coke dmv basen. Ik zeg gelukkig omdat ik anders echt zou gaan denken dat hij een voorraad mee genomen heeft daar naar toe.
Ik ben erg blij met deze berichten, maar voel er nog niets bij, kan het niet goed uitleggen. Ik ben nog steeds erg emotioneel, we hebben ook wel wat meegemaakt natuurlijk tot afgelopen zondag aan toe. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten.
Hij heeft vandaag naar mijn ouders gebeld, hij mag daar een telefoon hebben met kaart, daar vroeg hij om. En hij had gewerkt vandaag bij de kliniek en ook dat vond hij leuk.
Dus, de berichten zijn goed en dat voor de 4e dag, thuis vloog hij tegen het plafond op na 3 dagen.....
Maar goed, ik blijf hopen dat het goed gaat. Het blijft eng....
zaterdag 14 juli 2007 om 21:08
Weer even een update over mijn broer:
Het gaat goed, erg goed zelfs, de begeleiding zegt dat hij ontspannen overkomt. Hij doet keurig alles mee.
Nog steeds kan ik niet voluit blij zijn, het blijft toch ook een beetje eng.
Hij is er nu 6 dagen en ik had dit nooit verwacht, denk dan wel weer waarom kon hij dit thuis niet ? Nu het hem zo makkelijk af schijnt te gaan....
Ga bijna denken dat hij een koffer met dubbele bodem mee heeft gesneaked !
Pa en ma zien er weer een stuk beter en uitgeruster uit, geweldig ik zie dit echt als een wonder. Maar weet ook dat we nog een lange weg te gaan hebben. Maar het begin is er !!!
Het gaat goed, erg goed zelfs, de begeleiding zegt dat hij ontspannen overkomt. Hij doet keurig alles mee.
Nog steeds kan ik niet voluit blij zijn, het blijft toch ook een beetje eng.
Hij is er nu 6 dagen en ik had dit nooit verwacht, denk dan wel weer waarom kon hij dit thuis niet ? Nu het hem zo makkelijk af schijnt te gaan....
Ga bijna denken dat hij een koffer met dubbele bodem mee heeft gesneaked !
Pa en ma zien er weer een stuk beter en uitgeruster uit, geweldig ik zie dit echt als een wonder. Maar weet ook dat we nog een lange weg te gaan hebben. Maar het begin is er !!!
zaterdag 14 juli 2007 om 23:02
Babette ben erg blij voor jullie dat het zo goed gaat met je broer.
Het begin is er in elk geval en omdat je broer er nog niet zolang in zit heb ik nog wel hoop voor hem.
Mijn broer knapte ook altijd enorm op als hij in de kliniek zat , had het ook altijd reuze naar zn zin je zag hem echt opknappen.Hij groeide weer en was dan een heel ander mens
Jammer genoeg ging het elke keer toch weer mis als hij het weer zef moest doen.
Ik hoop dat jou broer het red ,hij krijgt in ieder geval heel veel steun van zijn familie.
.Mijn broer mocht trouwens de eerste maanden geen bezoek ontvangen en ook niet bellen als hij in de kliniek zat.
Ik hoop voor jullie dat het goed met je broer blijft gaan en blijf hem steunen.
Het begin is er in elk geval en omdat je broer er nog niet zolang in zit heb ik nog wel hoop voor hem.
Mijn broer knapte ook altijd enorm op als hij in de kliniek zat , had het ook altijd reuze naar zn zin je zag hem echt opknappen.Hij groeide weer en was dan een heel ander mens
Jammer genoeg ging het elke keer toch weer mis als hij het weer zef moest doen.
Ik hoop dat jou broer het red ,hij krijgt in ieder geval heel veel steun van zijn familie.
.Mijn broer mocht trouwens de eerste maanden geen bezoek ontvangen en ook niet bellen als hij in de kliniek zat.
Ik hoop voor jullie dat het goed met je broer blijft gaan en blijf hem steunen.
dinsdag 17 juli 2007 om 20:29
Hallo,
Nou we zijn ruim een week verder en mijn broer is nog steeds in de kliniek.
Zondag zijn we bij hem geweest, hij mag in het weekend bezoek ontvangen om bepaalde tijden. Nu mag hij 4 weken niet van het terrein af en daarna, krijgt hij met het weekend verlof. Dit houdt in dat hij dan weg mag, doodeng....
Hij heeft zelf aangegeven niet terug te willen naar de plaats waar hij woont, dat trekt hij niet. Lijkt mij geen goed idee ook.
Hij doet goed mee daar en hij voelt zich goed, tenminste hij heeft natuurlijk wel wat dipjes en is erg duizelig afentoe.
Zondag zei hij dat hij echt wel de neiging heeft gehad om weg te lopen en de behoefte om te gebruiken, maar dat is ook wel normaal.
Dan kapt hij het gesprek af, hij wil daar niet over praten omdat hij er dan weer aan moet denken.
Ik heb weer wat hoop voor de toekomst !!!!
Nou we zijn ruim een week verder en mijn broer is nog steeds in de kliniek.
Zondag zijn we bij hem geweest, hij mag in het weekend bezoek ontvangen om bepaalde tijden. Nu mag hij 4 weken niet van het terrein af en daarna, krijgt hij met het weekend verlof. Dit houdt in dat hij dan weg mag, doodeng....
Hij heeft zelf aangegeven niet terug te willen naar de plaats waar hij woont, dat trekt hij niet. Lijkt mij geen goed idee ook.
Hij doet goed mee daar en hij voelt zich goed, tenminste hij heeft natuurlijk wel wat dipjes en is erg duizelig afentoe.
Zondag zei hij dat hij echt wel de neiging heeft gehad om weg te lopen en de behoefte om te gebruiken, maar dat is ook wel normaal.
Dan kapt hij het gesprek af, hij wil daar niet over praten omdat hij er dan weer aan moet denken.
Ik heb weer wat hoop voor de toekomst !!!!
zaterdag 21 juli 2007 om 22:32
Broer zit nog steeds in de kliniek, begin langzaam te geloven dat hij er ook blijft, tenminste voorlopig. Hij heeft het wel moeilijk gehad afgelopen week, een vreselijke zin om te gebruiken, hij gaat dan afleiding zoeken en dan zakt het gevoel weer af. Hij heeft het er verder wel naar zijn zin, ze sporten veel iets wat hij nooit veel heeft gedaan, ook ivm met zijn astma. Maar dat gaat nu allemaal wel goed, hij is 12 kilo aangekomen !
Hij heeft als het goed is een gesprek gehad met zijn coach, ben heel benieuwd of hij daar open is geweest Morgen gaan we weer naar hem toe, ben benieuwd.
Maar het gaat nog steeds goed, ik kan het ook wat meer loslaten nu
Alhoewel het altijd onzeker blijft.....
Hij heeft als het goed is een gesprek gehad met zijn coach, ben heel benieuwd of hij daar open is geweest Morgen gaan we weer naar hem toe, ben benieuwd.
Maar het gaat nog steeds goed, ik kan het ook wat meer loslaten nu
Alhoewel het altijd onzeker blijft.....
maandag 23 juli 2007 om 16:31
Gisteren weer bij mijn broer geweest, hij hield zich groot maar hij heeft het nu emotioneel erg zwaar. Hij zei tegen zijn vriendin dat hij 's avonds veel moet huilen. Dat is ook wel weer goed, de emoties komen er dan tenminste uit.
Ik ben natuurlijk zelf ook eens gaan nadenken en ik ben er vrij zeker van dat mijn broer toch dingen in zijn jeugd heeft meegemaakt, die hij dus niet aankan. Waarschijnlijk heb ik dit zelf ook weggestopt maar voor elk drugs gebruik staat een oorzaak en nu ik dus terug denk, ben ik toch bang dat hij wel de nodige schade op heeft gelopen.
Als ik bel naar de kliniek over zijn toestand, wordt er steeds gezegd, het is zo'n goede jongen. Dat is hij dus ook, dat maakt het zo frustrerend dat hij altijd tegen de verkeerde mensen oploopt. Overal waar hij komt zeggen ze wat een aardige gozer, hij ziet dit zelf niet. Hij heeft echt een minderwaardigheidscomplex ! Op het moment maakt zijn opname bij mij ook heel veel los, ik denk ook na over vroeger, ben boos op al die waardeloze rotzakken die hem de vernielig in hebben geholpen.
Hij zit pas 2 weken daar, dus echt veel kunnen ze nog niet zeggen, hij is alleen erg aardig, werkt goed en ligt goed in de groep. Dat is wel erg positief. Ik ga ook bijna op vakantie hopelijk kan ik het dan ook wat meer loslaten, voel me bijna schuldig t.o mijn broer, maar ja hij zit op een goede plek, gelukkig. Het had allemaal veel erger gekund, als hij niet zichzelf had laten opnemen natuurlijk !!
Ik ben natuurlijk zelf ook eens gaan nadenken en ik ben er vrij zeker van dat mijn broer toch dingen in zijn jeugd heeft meegemaakt, die hij dus niet aankan. Waarschijnlijk heb ik dit zelf ook weggestopt maar voor elk drugs gebruik staat een oorzaak en nu ik dus terug denk, ben ik toch bang dat hij wel de nodige schade op heeft gelopen.
Als ik bel naar de kliniek over zijn toestand, wordt er steeds gezegd, het is zo'n goede jongen. Dat is hij dus ook, dat maakt het zo frustrerend dat hij altijd tegen de verkeerde mensen oploopt. Overal waar hij komt zeggen ze wat een aardige gozer, hij ziet dit zelf niet. Hij heeft echt een minderwaardigheidscomplex ! Op het moment maakt zijn opname bij mij ook heel veel los, ik denk ook na over vroeger, ben boos op al die waardeloze rotzakken die hem de vernielig in hebben geholpen.
Hij zit pas 2 weken daar, dus echt veel kunnen ze nog niet zeggen, hij is alleen erg aardig, werkt goed en ligt goed in de groep. Dat is wel erg positief. Ik ga ook bijna op vakantie hopelijk kan ik het dan ook wat meer loslaten, voel me bijna schuldig t.o mijn broer, maar ja hij zit op een goede plek, gelukkig. Het had allemaal veel erger gekund, als hij niet zichzelf had laten opnemen natuurlijk !!
maandag 23 juli 2007 om 16:57
Zijn je ouders al op vakantie?
Er zijn heel veel doodgoeie mensen die toch aan de verkeerde kant uitkomen in het leven, het frustrerende is wel dat het nu jóuw broer betreft.
Dat hij in een emotioneel belastend programma toch door blijft gaan geeft hoop. Ik hoop dat die terecht zal blijken.
Is er iemand die je broer moed kan blijven inspreken in de tijd dat jullie op vakantie zijn? Okee, hij moet het alleen doen, en hij zit op een goede plek, maar nu hij er nog maar zo kort zit is het wel fijn als er ook 'thuis' nog mensen bereikbaar zijn die hem aanmoedigen. Behoorlijk belangrijk zelfs.
Er zijn heel veel doodgoeie mensen die toch aan de verkeerde kant uitkomen in het leven, het frustrerende is wel dat het nu jóuw broer betreft.
Dat hij in een emotioneel belastend programma toch door blijft gaan geeft hoop. Ik hoop dat die terecht zal blijken.
Is er iemand die je broer moed kan blijven inspreken in de tijd dat jullie op vakantie zijn? Okee, hij moet het alleen doen, en hij zit op een goede plek, maar nu hij er nog maar zo kort zit is het wel fijn als er ook 'thuis' nog mensen bereikbaar zijn die hem aanmoedigen. Behoorlijk belangrijk zelfs.
maandag 23 juli 2007 om 19:33
dinsdag 24 juli 2007 om 19:44
Hoi Mamzelle,
Ja, mijn ouders zijn al op vakantie, komen alweer bijna terug...
Dus die hebben in ieder geval wat rust gehad !
Gelukkig is mijn broer niet toen de kliniek uitgevlucht, maar hij kon daardoor ook nergens terecht dus het was eigenlijk ook wel weer gunstig.
Hij gaat zijn derde week in nu, morgen bel ik even naar zijn coach om te horen hoe het gaat. Tenminste wat praten betreft...
Ik vraag me alleen af of het verstandig is om een balletje op te gooien wat betreft het "probleem" waar ik denk dat mijn broer mee zit.
Ik ben bang dat zij drie maanden verder zijn als hij hier wat over gaat loslaten, ik denk dan zonde van de tijd. Als ik aangeef waar het probleem zit, zou dat toch kunnen schelen en kan hij eerder aan de verwerking/plaatsgeving ervan gaan werken.
Of denken jullie hier anders over ????
Ja, mijn ouders zijn al op vakantie, komen alweer bijna terug...
Dus die hebben in ieder geval wat rust gehad !
Gelukkig is mijn broer niet toen de kliniek uitgevlucht, maar hij kon daardoor ook nergens terecht dus het was eigenlijk ook wel weer gunstig.
Hij gaat zijn derde week in nu, morgen bel ik even naar zijn coach om te horen hoe het gaat. Tenminste wat praten betreft...
Ik vraag me alleen af of het verstandig is om een balletje op te gooien wat betreft het "probleem" waar ik denk dat mijn broer mee zit.
Ik ben bang dat zij drie maanden verder zijn als hij hier wat over gaat loslaten, ik denk dan zonde van de tijd. Als ik aangeef waar het probleem zit, zou dat toch kunnen schelen en kan hij eerder aan de verwerking/plaatsgeving ervan gaan werken.
Of denken jullie hier anders over ????
dinsdag 24 juli 2007 om 19:47
p.s
Wij blijven hem steunen vanuit ons vakantieadres dmv post en telefoontjes en mijn ouders komen terug als wij weggaan. Ook is zijn vriendin er nog, dus hij wordt niet alleen gelaten.
Ik had zelf ook zoiets van dat we dat zeker niet moeten laten verslonsen, zeker nu we ook weten dat hij bang is dat we na een tijdje minder intensief contact met hem zullen zoeken.
Wij blijven hem steunen vanuit ons vakantieadres dmv post en telefoontjes en mijn ouders komen terug als wij weggaan. Ook is zijn vriendin er nog, dus hij wordt niet alleen gelaten.
Ik had zelf ook zoiets van dat we dat zeker niet moeten laten verslonsen, zeker nu we ook weten dat hij bang is dat we na een tijdje minder intensief contact met hem zullen zoeken.
dinsdag 24 juli 2007 om 20:27
Ik zou op dit moment nog niet gaan spuien tegenover de hulpverleners. Zij hebben een relatie met jouw broer en dit betekent dat zij de bron van hun informatie -jou- zullen vermelden als ze er iets mee gaan doen. Broer zit er nog steeds maar kort en van alles kan hem nog triggeren om weg te gaan. Ook deze info dus, deze confrontatie.
Als ik jou was zou ik proberen erop te vertrouwen dat hij zijn eigen tempo van genezing kan en moet bepalen.
Hoop dat er anderen zijn die hierover iets weten te zeggen aangezien ik nul ervaring heb op het gebied van drugsverslaving. Ik heb wel behoorlijk ervaring met psychische problematiek en denk van daaruit dat je iemand niet kunt dwingen een confrontatie met zichzelf aan te gaan. Dat je een hele lange adem nodig hebt. Wat je natuurlijk wel kunt doen is aan je broer aangeven dat jij van mening bent dat dat 'iets' belangrijk is om mee aan de slag te gaan.
Als ik jou was zou ik proberen erop te vertrouwen dat hij zijn eigen tempo van genezing kan en moet bepalen.
Hoop dat er anderen zijn die hierover iets weten te zeggen aangezien ik nul ervaring heb op het gebied van drugsverslaving. Ik heb wel behoorlijk ervaring met psychische problematiek en denk van daaruit dat je iemand niet kunt dwingen een confrontatie met zichzelf aan te gaan. Dat je een hele lange adem nodig hebt. Wat je natuurlijk wel kunt doen is aan je broer aangeven dat jij van mening bent dat dat 'iets' belangrijk is om mee aan de slag te gaan.
dinsdag 24 juli 2007 om 20:58
Hoi Babette,
Goed te horen dat je broer er nog steeds zit en wij allemaal hopen natuurlijk voor jou/jullie dat hij er voorlopig nog blijft zitten.
Wat je vraag betreft: Ik zou de info even voor mezelf houden als ik jou was. Tenslotte is het een conclusie die door JOU getrokken wordt (de reden voot zijn mogelijke verslaving), want dit hoeft de reden namelijk helemaal niet te zijn. Iedere verslaafde (helaas zijn hierin geen uitzonderingen) vertoond sociaal wenselijk gedrag, m.a.w., negen van de tien keer zeggen of doen ze wat jij graag wilt horen of zien. Hij zou de door jou gegeven info kunnen gebruiken of misbruiken, om zijn gebruik (zowel naar zichzelf als naar anderen) te rechtvaardigen en dat is nu net niet de bedoeling !
Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. Daarnaast moet je doen wat jij denkt dat goed is, het is jouw broer. Daarnaast vind ik het wel vreemd dat er telefonisch info aan jou wordt verstrekt m.b.t. jouw broer. Dit is in de het kader van de wet op de privacy, eigenlijk verboden. Sterker nog, als je broer daar morgen vertrekt, mogen ze jou/jullie, zonder zijn toestemming niet eens inlichten, dus vindt dit uiterst vreemd, maar dit terzijde.
Ik begrijp van jou dat je broer daar maximaal 3 maanden kan blijven, klopt dit, of heb ik dit verkeerd gelezen?
Houdt er rekening mee, dat hij na die 3 maanden lichamelijk volledig gedetoxificeerd is (mits hij niet aan de methadon zit op dit moment), maar dat zijn geestelijke afhankelijkheid, nog steeds heel sterk is. Probeer hier rekening mee te houden. Ik zeg je dit niet om negatief te zijn, ik zeg je dit om je te behoeden voor een eventuele teleurstelling.
Goed te horen dat je broer er nog steeds zit en wij allemaal hopen natuurlijk voor jou/jullie dat hij er voorlopig nog blijft zitten.
Wat je vraag betreft: Ik zou de info even voor mezelf houden als ik jou was. Tenslotte is het een conclusie die door JOU getrokken wordt (de reden voot zijn mogelijke verslaving), want dit hoeft de reden namelijk helemaal niet te zijn. Iedere verslaafde (helaas zijn hierin geen uitzonderingen) vertoond sociaal wenselijk gedrag, m.a.w., negen van de tien keer zeggen of doen ze wat jij graag wilt horen of zien. Hij zou de door jou gegeven info kunnen gebruiken of misbruiken, om zijn gebruik (zowel naar zichzelf als naar anderen) te rechtvaardigen en dat is nu net niet de bedoeling !
Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. Daarnaast moet je doen wat jij denkt dat goed is, het is jouw broer. Daarnaast vind ik het wel vreemd dat er telefonisch info aan jou wordt verstrekt m.b.t. jouw broer. Dit is in de het kader van de wet op de privacy, eigenlijk verboden. Sterker nog, als je broer daar morgen vertrekt, mogen ze jou/jullie, zonder zijn toestemming niet eens inlichten, dus vindt dit uiterst vreemd, maar dit terzijde.
Ik begrijp van jou dat je broer daar maximaal 3 maanden kan blijven, klopt dit, of heb ik dit verkeerd gelezen?
Houdt er rekening mee, dat hij na die 3 maanden lichamelijk volledig gedetoxificeerd is (mits hij niet aan de methadon zit op dit moment), maar dat zijn geestelijke afhankelijkheid, nog steeds heel sterk is. Probeer hier rekening mee te houden. Ik zeg je dit niet om negatief te zijn, ik zeg je dit om je te behoeden voor een eventuele teleurstelling.
woensdag 25 juli 2007 om 12:20
Hallo
Ik ben blij dat ik naar jullie mening heb gevraagd wat betreft de informatie die ik heb over mijn broer's (waarschijnlijke probleem).
Denk dat het verstandig is om inderdaad niets te zeggen, stel je voor dat hij inderdaad hierdoor alsnog de benen neemt ! Hij moet er zelf aan toe zijn en dan moet het inderdaad ook nog eens zo zijn dat dit ook daadwerkelijk zijn probleem is. Maar ik denk wel dat ik het bij het rechte eind heb...
Maar goed, de mensen daar zijn profesioneel genoeg om met hem om te gaan. Dus ik hou mijn mond gewoon dicht, ik kan niet alles voor hem doen.
Is ook weer typisch gedrag van mij, ik wil graag alles regelen maar ik moet ook maar eens leren dat ik niet alles uit zijn handen kan nemen.
Verder worden wij inderdaad op de hoogte gehouden van zijn verblijf daar, ik ben daar heel blij mee. We willen toch ook graag weten hoe het met hem gaat. We zijn er zo bij betrokken en ik zou gek worden als ik zou bellen om te vragen hoe het met hem is en dat ze dan zeggen: Dat mogen we niet zeggen. Ik mag hem overigens ook bellen en hij zit daar zeker een half jaar en daarna kan hij nog jaren begeleidt worden. Hij krijgt geen methadon.
Hij heeft het nog erg naar zijn zin en heeft zelfs gezegd: ik wist niet dat ik me zonder drugs en drank zo goed zou kunnen voelen...
Dat klinkt toch wel erg leuk !!
Ik ben blij dat ik naar jullie mening heb gevraagd wat betreft de informatie die ik heb over mijn broer's (waarschijnlijke probleem).
Denk dat het verstandig is om inderdaad niets te zeggen, stel je voor dat hij inderdaad hierdoor alsnog de benen neemt ! Hij moet er zelf aan toe zijn en dan moet het inderdaad ook nog eens zo zijn dat dit ook daadwerkelijk zijn probleem is. Maar ik denk wel dat ik het bij het rechte eind heb...
Maar goed, de mensen daar zijn profesioneel genoeg om met hem om te gaan. Dus ik hou mijn mond gewoon dicht, ik kan niet alles voor hem doen.
Is ook weer typisch gedrag van mij, ik wil graag alles regelen maar ik moet ook maar eens leren dat ik niet alles uit zijn handen kan nemen.
Verder worden wij inderdaad op de hoogte gehouden van zijn verblijf daar, ik ben daar heel blij mee. We willen toch ook graag weten hoe het met hem gaat. We zijn er zo bij betrokken en ik zou gek worden als ik zou bellen om te vragen hoe het met hem is en dat ze dan zeggen: Dat mogen we niet zeggen. Ik mag hem overigens ook bellen en hij zit daar zeker een half jaar en daarna kan hij nog jaren begeleidt worden. Hij krijgt geen methadon.
Hij heeft het nog erg naar zijn zin en heeft zelfs gezegd: ik wist niet dat ik me zonder drugs en drank zo goed zou kunnen voelen...
Dat klinkt toch wel erg leuk !!
zondag 12 augustus 2007 om 20:22
Inmiddels ben ik ook weer terug van vakantie, en mijn broer is nog steeds in de kliniek. Hij is er nu 5 weken en hij heeft dit weekend zijn eerste verlof weekend gehad. Hij mag nu ook bij de kliniek van het terrein af, hij is 2x in de verleiding geweest om drugs te gebruiken. Hij krijgt zakeld en alles wat hij overhad heeft hij vanaf het begin opgespaard om er zodra hij weg mocht drugs van te halen.
Hij heeft toch op het laatste moment besloten het niet te doen, en daarna is het hem nog een keer heel makkelijk gemaakt om de fout in te gaan maar ook toen heeft hij het niet gedaan ! Toch wel een overwinning hoor !
Hij is inmiddels alweer 20 kilo aangekomen ! Waarschijnlijk heeft hij wel blijvende hersenbeschadigingen opgelopen door zijn gebruik en deze week krijgt hij de uitslag van bloedtesten. Het is hem alleen niet gelukt alcoholloos het weekend door te komen, hij heeft wel gedronken.....
Hij heeft toch op het laatste moment besloten het niet te doen, en daarna is het hem nog een keer heel makkelijk gemaakt om de fout in te gaan maar ook toen heeft hij het niet gedaan ! Toch wel een overwinning hoor !
Hij is inmiddels alweer 20 kilo aangekomen ! Waarschijnlijk heeft hij wel blijvende hersenbeschadigingen opgelopen door zijn gebruik en deze week krijgt hij de uitslag van bloedtesten. Het is hem alleen niet gelukt alcoholloos het weekend door te komen, hij heeft wel gedronken.....
zondag 12 augustus 2007 om 21:41
Goed dat 'ie eerlijk tegen jullie durft te praten over wat hem bezighoudt, al kan ik me voorstellen dat je 'm af en toe behoorlijk knijpt. Zijn alcoholgebruik maakt hem kwetsbaar, hij zal ongeremder zijn als hij dronken is.
Top dat 'ie nog steeds in de kliniek zit. Ik hoop dat 'ie daar blijft, en zichzelf niet al te snel beter verklaart.
Top dat 'ie nog steeds in de kliniek zit. Ik hoop dat 'ie daar blijft, en zichzelf niet al te snel beter verklaart.
maandag 13 augustus 2007 om 12:48
Hoi Babette,
Ik heb net in 1 ruk je verhaal zitten lezen van het begin tot nu..
Ik wil even zeggen dat ik het geweldig vind dat het nu zo goed gaat met je broer! Ik hoop echt dat hij blijvend van zijn verslaving af zal komen. Wat ik ook kwijt wil is dat ik jou en je zus en ouders echt geweldige mensen vind, heb dus echt bijna met tranen (het is dat ik nu op mijn werk zit) je verhaal zitten lezen.
Heb zelf 4 jaar met verslaafden gewerkt, dus weet best wel veel van hoe ze zijn en handelen. Het is zwaar, zéér zwaar en dan het meeste voor de naaste omgeving. Ik heb echt respect voor jou en je familie hoe jullie hiermee omgaan.
Meis, sterkte met alles en blijf hier alles van je afschrijven!
Knuf, MissDestiny.
Ik heb net in 1 ruk je verhaal zitten lezen van het begin tot nu..
Ik wil even zeggen dat ik het geweldig vind dat het nu zo goed gaat met je broer! Ik hoop echt dat hij blijvend van zijn verslaving af zal komen. Wat ik ook kwijt wil is dat ik jou en je zus en ouders echt geweldige mensen vind, heb dus echt bijna met tranen (het is dat ik nu op mijn werk zit) je verhaal zitten lezen.
Heb zelf 4 jaar met verslaafden gewerkt, dus weet best wel veel van hoe ze zijn en handelen. Het is zwaar, zéér zwaar en dan het meeste voor de naaste omgeving. Ik heb echt respect voor jou en je familie hoe jullie hiermee omgaan.
Meis, sterkte met alles en blijf hier alles van je afschrijven!
Knuf, MissDestiny.
maandag 13 augustus 2007 om 13:21
Hoi babette,
Ik heb niet alles gelezen, weinig tijd nu, maar ik wil je mijn ervaring met een verslaafde vertellen. Een heel goede vriend van mij is jaren lang verslaafd (geweest), cocaine. Maar het liep uit de hand en werd echt een 'junk'. geld stelen, huur niet meer betalen...het ging heel slecht.
Ik heb heb, net als jij nu doet, altijd onvoorwaardelijk gesteund. Maar, dat was niet altijd makkelijk. vaak genoeg dacht ik; ik laat hem los... Maar omdat hij een slechte band heeft met zijn familie, was ik een van de weinigen die hij had/heeft...
Hij heeft zich, na een bijna doodervaring, laten opnemen in Londen; "The Priory Hospital (afkickkliniek)" via Smith&Jones. Nu bezoekt hij nog dagelijks meetings (aftercare) in Nederland. Jellink is hij ook al vaak geweest, maar nooit met succes. Dus, als je een heel goede kliniek zoekt; bezoek de website van Smith&Jones eens.... (ff googlen).
Mijn vriend zegt dat een verslaafde ziek is, verslaving is een ziekte. Hij heeft heel goed geleerd te reflecteren en door de meetings blijft hij gemotiveerd. Hij is nu 9 mnd clean! En het gaat goed met hem, maar aftercare is bijna net zo belangrijk als het lichamelijk afkicken de eerste weken. Laat hem een sponsor zoeken, een ex verslaafde die hij kan bellen als hij heeeel graag wil gebruiken.
Beetje kort verhaal, maarik heb geen tijd meer, dochter is wakker....ik kom nog eens keer terug!
Succes!
Ik heb niet alles gelezen, weinig tijd nu, maar ik wil je mijn ervaring met een verslaafde vertellen. Een heel goede vriend van mij is jaren lang verslaafd (geweest), cocaine. Maar het liep uit de hand en werd echt een 'junk'. geld stelen, huur niet meer betalen...het ging heel slecht.
Ik heb heb, net als jij nu doet, altijd onvoorwaardelijk gesteund. Maar, dat was niet altijd makkelijk. vaak genoeg dacht ik; ik laat hem los... Maar omdat hij een slechte band heeft met zijn familie, was ik een van de weinigen die hij had/heeft...
Hij heeft zich, na een bijna doodervaring, laten opnemen in Londen; "The Priory Hospital (afkickkliniek)" via Smith&Jones. Nu bezoekt hij nog dagelijks meetings (aftercare) in Nederland. Jellink is hij ook al vaak geweest, maar nooit met succes. Dus, als je een heel goede kliniek zoekt; bezoek de website van Smith&Jones eens.... (ff googlen).
Mijn vriend zegt dat een verslaafde ziek is, verslaving is een ziekte. Hij heeft heel goed geleerd te reflecteren en door de meetings blijft hij gemotiveerd. Hij is nu 9 mnd clean! En het gaat goed met hem, maar aftercare is bijna net zo belangrijk als het lichamelijk afkicken de eerste weken. Laat hem een sponsor zoeken, een ex verslaafde die hij kan bellen als hij heeeel graag wil gebruiken.
Beetje kort verhaal, maarik heb geen tijd meer, dochter is wakker....ik kom nog eens keer terug!
Succes!
maandag 13 augustus 2007 om 13:52
Hallo Babette,
Ik heb ook zojuist je verhaal gelezen en ik heb ook heel veel bewondering voor jouw en je familie! Zelf heb ik ook met mijn broer deze ervaring gehad en weet dus dat het erg moeilijk en vermoeiend is voor iedereen die erbij betrokken is! We zijn toendertijd met het hele gezin naar een instelling geweest en ik moet zeggen dat ik het met de adviezen helemaal niet eens was! Ook tegen ons werd gezegd geen geld geven, uit huis zetten enz., maar dat was erg moeilijk! Bang als ik was dat hij mischien tasjes ging roven of ging inbreken gaf ik altijd geld als ik zag dat hij het moeilijk had (stom ik weet het)het is toch mijn broer en ik deed het ook om de lieve vrede te bewaren! Als er namelijk ruzie was (wat regelmatig voorkwam) werd hij best agressief en ging het er erg heftig aan toe! Dit natuurlijk door al de troep die hij gebruikte, zonder is het gewoon een aardige jongen! Vaak kwam hij nachten niet thuis en dan zag ik mijn ouders er onder door gaan. Tuurlijk was ik ontzettend boos,maar de bezorgdheid nam altijd de overhand. Tot hij op een dag aangaf hulp te willen. Eerst huisarts bezoek en toen naar stichting hier in de buurt, maar mijn broer wilde graag opgenomen worden en kon totaal niet met de hulpverleenster overweg wat ook tot een vreselijke confrontatie heeft geleid! Daarna heeft de huisarts zijn hulp aangeboden en dat is super gegaan! Het heeft lang geduurd en het is heel erg zwaar geweest, maar hij heeft het gered! Als je mij 7 jaar geleden naar de toekomst van mijn broer gevraagd had was mijn antwoord geweest: ik denk dat hij dan dood is,maar gelukkig is dat niet zo en woont hij nu met zijn vriendin (die in de zwaarste periode in zijn leven is gekomen en zijn verleden dus kent en hem ook geholpen heeft)en hun kindje in een leuk huisje, heeft een goede baan en alles ziet er rooskleurig uit! Ik kan gelukkig zeggen dat ik mijn broer terug heb! we hebben hem dan ook vele jaren moeten missen! Ik wens jouw,je familie en natuurlijk je broer (die moet het toch allemaal doen) veel succes!
Ik heb ook zojuist je verhaal gelezen en ik heb ook heel veel bewondering voor jouw en je familie! Zelf heb ik ook met mijn broer deze ervaring gehad en weet dus dat het erg moeilijk en vermoeiend is voor iedereen die erbij betrokken is! We zijn toendertijd met het hele gezin naar een instelling geweest en ik moet zeggen dat ik het met de adviezen helemaal niet eens was! Ook tegen ons werd gezegd geen geld geven, uit huis zetten enz., maar dat was erg moeilijk! Bang als ik was dat hij mischien tasjes ging roven of ging inbreken gaf ik altijd geld als ik zag dat hij het moeilijk had (stom ik weet het)het is toch mijn broer en ik deed het ook om de lieve vrede te bewaren! Als er namelijk ruzie was (wat regelmatig voorkwam) werd hij best agressief en ging het er erg heftig aan toe! Dit natuurlijk door al de troep die hij gebruikte, zonder is het gewoon een aardige jongen! Vaak kwam hij nachten niet thuis en dan zag ik mijn ouders er onder door gaan. Tuurlijk was ik ontzettend boos,maar de bezorgdheid nam altijd de overhand. Tot hij op een dag aangaf hulp te willen. Eerst huisarts bezoek en toen naar stichting hier in de buurt, maar mijn broer wilde graag opgenomen worden en kon totaal niet met de hulpverleenster overweg wat ook tot een vreselijke confrontatie heeft geleid! Daarna heeft de huisarts zijn hulp aangeboden en dat is super gegaan! Het heeft lang geduurd en het is heel erg zwaar geweest, maar hij heeft het gered! Als je mij 7 jaar geleden naar de toekomst van mijn broer gevraagd had was mijn antwoord geweest: ik denk dat hij dan dood is,maar gelukkig is dat niet zo en woont hij nu met zijn vriendin (die in de zwaarste periode in zijn leven is gekomen en zijn verleden dus kent en hem ook geholpen heeft)en hun kindje in een leuk huisje, heeft een goede baan en alles ziet er rooskleurig uit! Ik kan gelukkig zeggen dat ik mijn broer terug heb! we hebben hem dan ook vele jaren moeten missen! Ik wens jouw,je familie en natuurlijk je broer (die moet het toch allemaal doen) veel succes!
maandag 13 augustus 2007 om 14:53
Ook mijn broer is drugsverslaafd geweest, een jaar of 15. Hij heeft volgens mij alles wel gebruikt wat je maar kunt bedenken, is meerdere keren opgepakt voor diefstal/inbraak/geweld en heeft in de cel gezeten. Ik had nooit gedacht dat hij er vanaf zou komen, hij bleef maar in dat wereldje ronddraaien. Als hij verhuisde kwamen zijn foute vrienden hem gewoon achterna, en hij had niet de wilskracht om nee te zeggen. Godzijdank is hij zijn huidige vriendin tegengekomen. Nu gebruikt hij niet meer, op af en toe wat wiet na. Niet via hulpverlening, maar omdat hij zelf inzag wat het met hem deed. Een beetje laat, maar toch. Hij werkt, heeft een eigen huis en auto en ziet er eindelijk weer gezond uit. Geen ingevallen wangen meer, maar een prachtige kop. Ik was nog heel jong toen hij begon met drugs, maar ergens herinnerde ik me nog wel een lieve broer. En die heb ik nu eindelijk terug. Wel met beperkingen: zijn geheugen is totaal verkloot door de drugs, en lang concentreren zit er ook niet meer in. Hij heeft op hersenscans witte vlekken in zijn hersenen, daar zit niets meer. Maar ik ben allang blij dat hij überhaupt nog leeft en gelukkig is.
Ik realiseer me dat het met lang niet iedereen zo goed afloopt, maar positieve verhalen zijn er gelukkig ook.
Ik realiseer me dat het met lang niet iedereen zo goed afloopt, maar positieve verhalen zijn er gelukkig ook.
maandag 13 augustus 2007 om 21:30
Lieve mensen,
Beankt voor jullie lieve woorden en berichtjes. Eindelijk eens wat positieve verhalen, het kan dus echt er vanaf komen.
Ik blijf realistisch en mezel beschermen door in mijn achterhoofd te houden dat hij weer kan terug vallen. Mijn broer logeert in de weekenden dat hij weg mag bij ons, omdat hij niet terug wil naar zijn woonplaats, dit lijkt mij ook niet verstandig.
Ik doe dit zonder moeite maar ik begrijp dat het voor mijn man wel moeilijk is steeds je zwager in huis. Maar gelukkig wil ook mijn zus hem in de weekenden opvangen dus kunnen we het aflossen.
Vandaag besefte ik dat er uren zijn dat ik niet aan hem denk en ook als ik wakker wordt is niet het eerste wat ik denk: Broer !
Zo merk je dan toch bij jezelf dat je het wat los kan laten nu hij op een veiligere plek zit. Ook mijn vakantie en een andere omgeving hebben mij goed gedaan, terwijl ik dacht dat ik het helemaal niet leuk zo gaan vinden. Stel dat er wat gebeurd dan ben ik zo ver weg, dacht ik. Maar gelukkig is het goed gegaan, ik hoop dat hij blijft volhouden om niet te gebruiken want hij mag nu van het terrein af en hij weet dat er in elke stad wel wat te halen is natuurlijk.
Hij kan nog wel doordrammen we hebben natuurlijk heel wat schulden van hem ingelost en nu verveelt hij zich wel eens in de kliniek dus wil hij gaan modelbouwen, hij heeft nu van mijn ouders het e,e,a gekregen maar dan wil hij weer meer maar die dingen zijn niet goedkoop en mijn ouders hebben al zoveel betaald voor hem.
Gisteren zei hij dan ga ik daar weg (kliniek) want ik mag toch weg wanner ik wil.
Toen werd ik wel boos op hem en zei dat we duizenden euro's hebben afgelost voor hem en dat het geld nu wel eventjes op is. Ik vond dat zo gemeen van hem om ons daar mee te chanteren.
Hij heeft geen idee, wat hij zegt je bent wat dat betreft nog zo kwetsbaar en je wilt alles doen om te voorkomen dat hij weer terugvalt. Daar moeten we ons wel voor gaan behoeden.
Zijn vriendin is nog steeds bij hem, en ze zijn echt gek op elkaar.
Alleen gebruikt zij wiet, hopelijk stopt ze daar ook eens mee. Ze krijgen binnenkort ook samen gesprekken want mijn broer zegt dat hij begonnen is aan de drugs door relatie probleme n, omdat hij heel ongelukkig was bij haar. Drinken deed hij altijd al wel veel, en hij is toen hij 18 was ook aan de drugs geweest maar niet zo erg. Hij is dus wel vatbaar voor verslavingen.
Maar goed meneer zit weer in de kliniek en hij vind het er wel leuk, gisteren wilde hij ook weer graag terug. Hij heeft zich gisteren ook verzet tegen de drugs, we waren bij mijn ouders die ook in zijn woonplaats wonen en dat vond hij maar niets, hij wilde snel weer weg daar, voordat.......
Maar het is goed gegaan !!
Nogmaals bedankt voor de reaktie's doet me echt goed !!
Beankt voor jullie lieve woorden en berichtjes. Eindelijk eens wat positieve verhalen, het kan dus echt er vanaf komen.
Ik blijf realistisch en mezel beschermen door in mijn achterhoofd te houden dat hij weer kan terug vallen. Mijn broer logeert in de weekenden dat hij weg mag bij ons, omdat hij niet terug wil naar zijn woonplaats, dit lijkt mij ook niet verstandig.
Ik doe dit zonder moeite maar ik begrijp dat het voor mijn man wel moeilijk is steeds je zwager in huis. Maar gelukkig wil ook mijn zus hem in de weekenden opvangen dus kunnen we het aflossen.
Vandaag besefte ik dat er uren zijn dat ik niet aan hem denk en ook als ik wakker wordt is niet het eerste wat ik denk: Broer !
Zo merk je dan toch bij jezelf dat je het wat los kan laten nu hij op een veiligere plek zit. Ook mijn vakantie en een andere omgeving hebben mij goed gedaan, terwijl ik dacht dat ik het helemaal niet leuk zo gaan vinden. Stel dat er wat gebeurd dan ben ik zo ver weg, dacht ik. Maar gelukkig is het goed gegaan, ik hoop dat hij blijft volhouden om niet te gebruiken want hij mag nu van het terrein af en hij weet dat er in elke stad wel wat te halen is natuurlijk.
Hij kan nog wel doordrammen we hebben natuurlijk heel wat schulden van hem ingelost en nu verveelt hij zich wel eens in de kliniek dus wil hij gaan modelbouwen, hij heeft nu van mijn ouders het e,e,a gekregen maar dan wil hij weer meer maar die dingen zijn niet goedkoop en mijn ouders hebben al zoveel betaald voor hem.
Gisteren zei hij dan ga ik daar weg (kliniek) want ik mag toch weg wanner ik wil.
Toen werd ik wel boos op hem en zei dat we duizenden euro's hebben afgelost voor hem en dat het geld nu wel eventjes op is. Ik vond dat zo gemeen van hem om ons daar mee te chanteren.
Hij heeft geen idee, wat hij zegt je bent wat dat betreft nog zo kwetsbaar en je wilt alles doen om te voorkomen dat hij weer terugvalt. Daar moeten we ons wel voor gaan behoeden.
Zijn vriendin is nog steeds bij hem, en ze zijn echt gek op elkaar.
Alleen gebruikt zij wiet, hopelijk stopt ze daar ook eens mee. Ze krijgen binnenkort ook samen gesprekken want mijn broer zegt dat hij begonnen is aan de drugs door relatie probleme n, omdat hij heel ongelukkig was bij haar. Drinken deed hij altijd al wel veel, en hij is toen hij 18 was ook aan de drugs geweest maar niet zo erg. Hij is dus wel vatbaar voor verslavingen.
Maar goed meneer zit weer in de kliniek en hij vind het er wel leuk, gisteren wilde hij ook weer graag terug. Hij heeft zich gisteren ook verzet tegen de drugs, we waren bij mijn ouders die ook in zijn woonplaats wonen en dat vond hij maar niets, hij wilde snel weer weg daar, voordat.......
Maar het is goed gegaan !!
Nogmaals bedankt voor de reaktie's doet me echt goed !!
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:43
Mijn broer is dit weekend weer bij ons, vrijdagavond zou zijn vriendin ook komen en hij wilde haar gaan ophalen. We hebben onze auto meegegeven en uiteindelijk bleef hij veels te lang weg. Als zijn vriendin belde waar hij bleef had hij steeds een smoesje.
We hebben geen bewijs en hij is uiteindelijk teruggekeerd naar ons huis met vriendin, maar we denken dat hij gisteren wel weer wat gebruikt heeft. Jammer....
Je zit meteen weer in de zorgen als hij zoiets flikt, wat drinken betreft gaat het ook niet goed, zodra hij de kliniek uit is gaat hij drinken. Hij wil dit alleen nog maar in de weekenden gaan doen, maar ik ben bang dat hij dat niet kan......
Volgens mij heeft hij alle begeleiders van de kliniek om zijn vinger gewonden. Want hij komt daar zondag aan en dan drinkt hij die dag niets en is alles goed, begrijpen ze daar dan niet dat hij vrijdag en zaterdag wel drinkt ? Ik mag aannemen dat ze wel weten hoe verslaafde in elkaar steken, hij heeft pas 10% voltooid van de behandeling en is er nog lang niet. Dat blijkt wel weer.
Maar goed ik vreesde dat hij niet meer terugzou keren en hij is nu aan het varen met zijn vriendin zonder bier, dus dat is wel weer een goed teken.
We hebben geen bewijs en hij is uiteindelijk teruggekeerd naar ons huis met vriendin, maar we denken dat hij gisteren wel weer wat gebruikt heeft. Jammer....
Je zit meteen weer in de zorgen als hij zoiets flikt, wat drinken betreft gaat het ook niet goed, zodra hij de kliniek uit is gaat hij drinken. Hij wil dit alleen nog maar in de weekenden gaan doen, maar ik ben bang dat hij dat niet kan......
Volgens mij heeft hij alle begeleiders van de kliniek om zijn vinger gewonden. Want hij komt daar zondag aan en dan drinkt hij die dag niets en is alles goed, begrijpen ze daar dan niet dat hij vrijdag en zaterdag wel drinkt ? Ik mag aannemen dat ze wel weten hoe verslaafde in elkaar steken, hij heeft pas 10% voltooid van de behandeling en is er nog lang niet. Dat blijkt wel weer.
Maar goed ik vreesde dat hij niet meer terugzou keren en hij is nu aan het varen met zijn vriendin zonder bier, dus dat is wel weer een goed teken.
zaterdag 18 augustus 2007 om 12:51
