Relaties
alle pijlers
Dit doet zo"n pijn
woensdag 18 juli 2007 om 08:22
Lieve medeforummers,
Ik open dit topic om mijn verhaal te doen, om de dag door te komen, voor een luisterend oor en adviezen.
Ik hoop het verhaal niet te langdradig te maken en zo duidelijk mogelijk te formuleren zonder mijn vriend negatief neer te zetten.
Ik heb mijn vriend op 21 mei 2007 leren kennen via mijn werk. Mijn vriend was op dat moment 6 maanden vrijgezel na 7 jaar een relatie te hebben gehad en uit deze relatie heeft hij een dochtertje van 3,5 jaar.
Ik heb bij hem een hoop gevoelens los gemaakt en hij bij mij ook, in het begin zagen we elkaar 1 x in de week en op zaterdag en zondag, na mijn vakantie hadden we beiden de behoefte elkaar vaker te zien en zagen we elkaar op dinsdagavond, donderdagavond, vrijdagavond en het gehele weekend.
Voor de duidelijkheid ik woon in Utrecht en vriendlief in Rotterdam, mijn vriend heeft zijn dochtertje op maandagavond, woensdagavond voor zichzelf, donderdagavond is die kleine bij zijn moeder en reed daarna naar mij, vrijdagavond en op de dag heeft hij die kleine meid.
We gingen beiden heel snel in ons gevoel, eventueel samenwonen in de toekomst al besproken, ik klik enorm met zijn kleine meid en zijn omgeving. Ik maak een hoop gevoel los bij hem en hij ook bij mij.
In het begin van de relatie dacht hij klaar te zijn maar nu worden er een hoop dingen losgemaakt. Het doet hem zoveel pijn dat hij zijn kleine meid niet meer dagelijks om hem heen heeft, hij betaald de kosten voor het huis alleen dus heeft het financieel heel erg zwaar.
Gisteravond belde hij me huilend op dat hij me niet kwijt wilt, de relatie niet wilt beeindigen maar graag elkaar even in het weekend te zien zodat hij tijd en ruimte heeft om geestelijk puntjes op de i te zetten. Zodat als ik de weekenden bij hem ben hij van ons kan genieten. Hij doet dit liever nu dan over een jaar. Hij wilt me niet langer pijn doen. De afgelopen drie weekenden zijn er namelijk een aantal dingen gebeurd. Het eerste weekend maakte ik voor het eerst kennis met die kleine meid. Hij heeft heel erg in de rats gezeten hoe dat allemaal zou verlopen, het tweede weekend had hij een aanvaring met zijn ex vriendin die begon te dreigen met het feit dat hij de kleine niet meer mocht zien en afgelopen weekend viel het hem zo zwaar dat ie haar weer naar huis moest brengen omdat we zo'n mooie en fijne dag met zijn drieen hadden. Die zondagavond is hij tegen me uitgevallen en daardoor is hij gaan nadenken.
Voor de rest voel ik me zo goed bij hem, hij ook bij mij. Hij zegt ook: Je bent lief,leuk, mooi, begripvol, je zorgt voor me, je kan fantastisch overweg met mijn kleine meid, mijn omgeving heeft je nu al in hun hart gesloten, je bent mijn beste maatje. Ik wil er voor vechten, ik wil dat het goed komt. Voor mezelf, voor mijn dochter, voor jou, voor de mensen om me heen.
Ik voel op dit moment zoveel emoties, angst om hem kwijt te raken, moet ik hem een kans geven? Moet ik de relatie verbreken?
Dit doet pijn..
Ik open dit topic om mijn verhaal te doen, om de dag door te komen, voor een luisterend oor en adviezen.
Ik hoop het verhaal niet te langdradig te maken en zo duidelijk mogelijk te formuleren zonder mijn vriend negatief neer te zetten.
Ik heb mijn vriend op 21 mei 2007 leren kennen via mijn werk. Mijn vriend was op dat moment 6 maanden vrijgezel na 7 jaar een relatie te hebben gehad en uit deze relatie heeft hij een dochtertje van 3,5 jaar.
Ik heb bij hem een hoop gevoelens los gemaakt en hij bij mij ook, in het begin zagen we elkaar 1 x in de week en op zaterdag en zondag, na mijn vakantie hadden we beiden de behoefte elkaar vaker te zien en zagen we elkaar op dinsdagavond, donderdagavond, vrijdagavond en het gehele weekend.
Voor de duidelijkheid ik woon in Utrecht en vriendlief in Rotterdam, mijn vriend heeft zijn dochtertje op maandagavond, woensdagavond voor zichzelf, donderdagavond is die kleine bij zijn moeder en reed daarna naar mij, vrijdagavond en op de dag heeft hij die kleine meid.
We gingen beiden heel snel in ons gevoel, eventueel samenwonen in de toekomst al besproken, ik klik enorm met zijn kleine meid en zijn omgeving. Ik maak een hoop gevoel los bij hem en hij ook bij mij.
In het begin van de relatie dacht hij klaar te zijn maar nu worden er een hoop dingen losgemaakt. Het doet hem zoveel pijn dat hij zijn kleine meid niet meer dagelijks om hem heen heeft, hij betaald de kosten voor het huis alleen dus heeft het financieel heel erg zwaar.
Gisteravond belde hij me huilend op dat hij me niet kwijt wilt, de relatie niet wilt beeindigen maar graag elkaar even in het weekend te zien zodat hij tijd en ruimte heeft om geestelijk puntjes op de i te zetten. Zodat als ik de weekenden bij hem ben hij van ons kan genieten. Hij doet dit liever nu dan over een jaar. Hij wilt me niet langer pijn doen. De afgelopen drie weekenden zijn er namelijk een aantal dingen gebeurd. Het eerste weekend maakte ik voor het eerst kennis met die kleine meid. Hij heeft heel erg in de rats gezeten hoe dat allemaal zou verlopen, het tweede weekend had hij een aanvaring met zijn ex vriendin die begon te dreigen met het feit dat hij de kleine niet meer mocht zien en afgelopen weekend viel het hem zo zwaar dat ie haar weer naar huis moest brengen omdat we zo'n mooie en fijne dag met zijn drieen hadden. Die zondagavond is hij tegen me uitgevallen en daardoor is hij gaan nadenken.
Voor de rest voel ik me zo goed bij hem, hij ook bij mij. Hij zegt ook: Je bent lief,leuk, mooi, begripvol, je zorgt voor me, je kan fantastisch overweg met mijn kleine meid, mijn omgeving heeft je nu al in hun hart gesloten, je bent mijn beste maatje. Ik wil er voor vechten, ik wil dat het goed komt. Voor mezelf, voor mijn dochter, voor jou, voor de mensen om me heen.
Ik voel op dit moment zoveel emoties, angst om hem kwijt te raken, moet ik hem een kans geven? Moet ik de relatie verbreken?
Dit doet pijn..
woensdag 18 juli 2007 om 10:46
Sorry hoor meiden maar door hier even helemaal krankzinnig te doen voorkom ik dat ik de telefoon grijp en hem opbel en begin over gisteren.
Verstandelijk denk ik: Laat gaan, per dag, laat het op je afkomen. Mijn gevoel gaat daar nu niet in mee. Die voelt van alles. Dus inderdaad stop stop stop tegen mijn gevoel roepen, hier alles eruit gooien en vanavond optijd naar mijn bed.
Kitty, hoe ervaart jou vriend dat je hem voorlopig alleen in de weekenden wilt zien? Maar dat is meer omdat ie vaart?
Verstandelijk denk ik: Laat gaan, per dag, laat het op je afkomen. Mijn gevoel gaat daar nu niet in mee. Die voelt van alles. Dus inderdaad stop stop stop tegen mijn gevoel roepen, hier alles eruit gooien en vanavond optijd naar mijn bed.
Kitty, hoe ervaart jou vriend dat je hem voorlopig alleen in de weekenden wilt zien? Maar dat is meer omdat ie vaart?
woensdag 18 juli 2007 om 10:48
Juist wat wil ik?? De relatie verbreken en hem contact op laten nemen als hij klaar is met zijn issues. Als ik daar aan denk doet het pijn, vind ik heel moeilijk. Is het voor mezelf beter? Weet ik eigenlijk ook niet want heb ik er dan alles aan gedaan het te laten werken? Je laat iemand niet zomaar vallen, stel dat ik deze keus had gemaakt, had hij weggegaan of gebleven.Dat zijn dingen waar JIJ over na moet denken...Nee je laat iemand ook niet zomaar vallen, maar ook jij kan zeggen, ik hou heel veel van je en wil je niet kwijt, maar miss is het beter als je even helemaal tijd voor jezelf neemt, omdat ik me daar rustiger door voel....Je moet niet omdat hij je alleen in het weekend wil zien, gevoelens bij jezelf gaan forceren...Omdat hij dat wil en omdat ik hem niet kwijt wil doe ik dat maar...Het gaat hier om 2 mensen en ook om jou gevoel, Wat wil jij? Kan jij hiermee leven? Doen!! Kan je dat niet, niet doen!
Hem nu die ruimte geven en genieten van de weekenden. Sja is ook niet de meest ideale nee voor mijn eigen gemoedsrust maar aan de andere kant, ik kan voor mezelf een tijdsplanning in de gaten houden. Indien hij er dan nog niet uit is dan laat ik hem gaan want anders lijdt ik er ook onder. Maar ja dan moet ik wel voorkomen dat ik mezelf helemaal gek pieker want dan trek ik het ook niet.Ik ben bang dat je toch gaat piekeren, want lieve schat daar hebben we het ook in dat andere topic over gehad en ik wil je niet kwetsen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar voor jezelf, zou ik even op een rijtje gaan zetten wat jij wilt en wat jij aankunt!!
Hem nu die ruimte geven en genieten van de weekenden. Sja is ook niet de meest ideale nee voor mijn eigen gemoedsrust maar aan de andere kant, ik kan voor mezelf een tijdsplanning in de gaten houden. Indien hij er dan nog niet uit is dan laat ik hem gaan want anders lijdt ik er ook onder. Maar ja dan moet ik wel voorkomen dat ik mezelf helemaal gek pieker want dan trek ik het ook niet.Ik ben bang dat je toch gaat piekeren, want lieve schat daar hebben we het ook in dat andere topic over gehad en ik wil je niet kwetsen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar voor jezelf, zou ik even op een rijtje gaan zetten wat jij wilt en wat jij aankunt!!
woensdag 18 juli 2007 om 11:20
Lieve Meiden,
Waarom is het moeilijk dat ik hem niet meer iedere dag zie? Sja misschien vanwege woorden van andere: Als je echt van elkaar houdt, dan wil je elkaar iedere keer dat mogelijk is zien.
En nu wordt er gezegd: Omwille van mezelf even gas terug, je geeft iemand ruimte om na te denken en ja misschien ook wel tot inkeer te komen dat het nu beter is solo door te gaan.
Misschien denk ik nu ook wel teveel: Waarom, ik heb dit niet zien aankomen, ik dacht eindelijk gelukkig te worden met een man, een man met zulke mooie karakter eigenschappen, het voelt zo goed, het gaat zo lekker met uitzondering van ex, verdriet kindje en geld.
Misschien als ik hem loslaat dat ie niet meer terugkomt maar aan de andere kant als ik hem vastklamp gaat ie een andere keer wel weg.
Angst om weer alleen te staan? Angst voor de gevoelens die boven komen omdat ik voor het eerst in 26 jaar ga leren los te laten en het leven niet onder controle te willen houden?
@ Mas: Ik laat het even voor wat het is deze week, kan nu de beslissing niet maken om de relatie een kans te geven of om hem los te laten. Mijn gevoel zegt zoveel..
Waarom is het moeilijk dat ik hem niet meer iedere dag zie? Sja misschien vanwege woorden van andere: Als je echt van elkaar houdt, dan wil je elkaar iedere keer dat mogelijk is zien.
En nu wordt er gezegd: Omwille van mezelf even gas terug, je geeft iemand ruimte om na te denken en ja misschien ook wel tot inkeer te komen dat het nu beter is solo door te gaan.
Misschien denk ik nu ook wel teveel: Waarom, ik heb dit niet zien aankomen, ik dacht eindelijk gelukkig te worden met een man, een man met zulke mooie karakter eigenschappen, het voelt zo goed, het gaat zo lekker met uitzondering van ex, verdriet kindje en geld.
Misschien als ik hem loslaat dat ie niet meer terugkomt maar aan de andere kant als ik hem vastklamp gaat ie een andere keer wel weg.
Angst om weer alleen te staan? Angst voor de gevoelens die boven komen omdat ik voor het eerst in 26 jaar ga leren los te laten en het leven niet onder controle te willen houden?
@ Mas: Ik laat het even voor wat het is deze week, kan nu de beslissing niet maken om de relatie een kans te geven of om hem los te laten. Mijn gevoel zegt zoveel..
woensdag 18 juli 2007 om 11:24
Reactie van mijn vader:
Ik vind, dat indien men twijfels heeft over een relatie om welke gronden dan ook dan is de liefde toch niet 100% Ook al zegt men van wel? Dat bedoel ik met realiteit. Hoe het afloopt kan neimand jou zeggen. Maar jij kan wel tegen jezelf zeggen, oke het is een leuke jongen ik hou van hem het doet mij wel pijn...maar als hij twijfeld moet ik dan maar hopen op een goede afloop? Ik heb begrepen dat jullie binnenkort met elkaar gaan praten. Ik persoonlijk zou het gesprek in gaan en mijn partner hiermee confronteren. Als jij puur met jou gevoel het gesprek ingaat ben jij hulpeloos en heel kwetsbaar!!!
Ik vind, dat indien men twijfels heeft over een relatie om welke gronden dan ook dan is de liefde toch niet 100% Ook al zegt men van wel? Dat bedoel ik met realiteit. Hoe het afloopt kan neimand jou zeggen. Maar jij kan wel tegen jezelf zeggen, oke het is een leuke jongen ik hou van hem het doet mij wel pijn...maar als hij twijfeld moet ik dan maar hopen op een goede afloop? Ik heb begrepen dat jullie binnenkort met elkaar gaan praten. Ik persoonlijk zou het gesprek in gaan en mijn partner hiermee confronteren. Als jij puur met jou gevoel het gesprek ingaat ben jij hulpeloos en heel kwetsbaar!!!
woensdag 18 juli 2007 om 11:28
Lieve Meiden,
Waarom is het moeilijk dat ik hem niet meer iedere dag zie? Sja misschien vanwege woorden van andere: Als je echt van elkaar houdt, dan wil je elkaar iedere keer dat mogelijk is zien.
En nu wordt er gezegd: Omwille van mezelf even gas terug, je geeft iemand ruimte om na te denken en ja misschien ook wel tot inkeer te komen dat het nu beter is solo door te gaan.
Misschien denk ik nu ook wel teveel: Waarom, ik heb dit niet zien aankomen, ik dacht eindelijk gelukkig te worden met een man, een man met zulke mooie karakter eigenschappen, het voelt zo goed, het gaat zo lekker met uitzondering van ex, verdriet kindje en geld.
Misschien als ik hem loslaat dat ie niet meer terugkomt maar aan de andere kant als ik hem vastklamp gaat ie een andere keer wel weg.
Angst om weer alleen te staan? Angst voor de gevoelens die boven komen omdat ik voor het eerst in 26 jaar ga leren los te laten en het leven niet onder controle te willen houden? Dat is dus ook een probleem, controle houden, daar heb ik ook zo vaak last van gehad en dat werkt voor jezelf en anderen zo vaak verkeerd...Laat die controle los, laat het leven lopen zoals het lopen moet...Ongeacht welke dingen er op je pad komen...Ze zijn altijd ergens goed voor!!.
@ Mas: Ik laat het even voor wat het is deze week, kan nu de beslissing niet maken om de relatie een kans te geven of om hem los te laten. Mijn gevoel zegt zoveel..Je hoeft ook niet op stel en sprong een beslissing te maken maar doe wat goed voor je is...Tis jammer dat ik je nog niet heel goed ken, anders had ik gezegt Meis als je wil praten bel maar....Dat lucht meestal zo erg op en ook omdat ik zo goed begrijp wat je bedoeld, het is allemaal niet makkelijk!!!
Een dikke knuffel van mij
Waarom is het moeilijk dat ik hem niet meer iedere dag zie? Sja misschien vanwege woorden van andere: Als je echt van elkaar houdt, dan wil je elkaar iedere keer dat mogelijk is zien.
En nu wordt er gezegd: Omwille van mezelf even gas terug, je geeft iemand ruimte om na te denken en ja misschien ook wel tot inkeer te komen dat het nu beter is solo door te gaan.
Misschien denk ik nu ook wel teveel: Waarom, ik heb dit niet zien aankomen, ik dacht eindelijk gelukkig te worden met een man, een man met zulke mooie karakter eigenschappen, het voelt zo goed, het gaat zo lekker met uitzondering van ex, verdriet kindje en geld.
Misschien als ik hem loslaat dat ie niet meer terugkomt maar aan de andere kant als ik hem vastklamp gaat ie een andere keer wel weg.
Angst om weer alleen te staan? Angst voor de gevoelens die boven komen omdat ik voor het eerst in 26 jaar ga leren los te laten en het leven niet onder controle te willen houden? Dat is dus ook een probleem, controle houden, daar heb ik ook zo vaak last van gehad en dat werkt voor jezelf en anderen zo vaak verkeerd...Laat die controle los, laat het leven lopen zoals het lopen moet...Ongeacht welke dingen er op je pad komen...Ze zijn altijd ergens goed voor!!.
@ Mas: Ik laat het even voor wat het is deze week, kan nu de beslissing niet maken om de relatie een kans te geven of om hem los te laten. Mijn gevoel zegt zoveel..Je hoeft ook niet op stel en sprong een beslissing te maken maar doe wat goed voor je is...Tis jammer dat ik je nog niet heel goed ken, anders had ik gezegt Meis als je wil praten bel maar....Dat lucht meestal zo erg op en ook omdat ik zo goed begrijp wat je bedoeld, het is allemaal niet makkelijk!!!
Een dikke knuffel van mij
woensdag 18 juli 2007 om 11:34
ja maar schat.. hij twijfelt niet.. hij heeft wat tijd voor zichzelf nodig.. en dat heeft niets met jou te maken.. je zit nu weer dingen in te vullen voor hem.
Hij zegt toch duidelijk: ik wil met jou door! maar heb even wat ruimte nodig om dingen op een rijtje te zetten en die dingen hebben helemaal niets met jou te maken.
Jij vult in dat hij twijfelt!!
woensdag 18 juli 2007 om 11:39
Nou Scarlet ik vind dat je behoorlijk overdrijft. 2 maanden een relatie en elkaar voor een tijdje alleen het weekeind zien: lijkt me een vrij normale gang van zaken. Zeker omdat jullie ook nog eens een eind bij elkaar vandaan wonen.
Je vader geeft zijn mening, ik denk daar bijvoorbeeld heel anders over. Je vriend heeft even meer tijd en rust voor zichzelf nodig, dat betekent absoluut niet dat hij nooit 100% voor jou zal kiezen. Dat doet hij juist ook om straks wel 100% voor jou te kunnen kiezen.
Relax en geniet van de weekeinden. Er zijn zo veel relaties waarin men elkaar niet vaker ziet dan dat.
Je vader geeft zijn mening, ik denk daar bijvoorbeeld heel anders over. Je vriend heeft even meer tijd en rust voor zichzelf nodig, dat betekent absoluut niet dat hij nooit 100% voor jou zal kiezen. Dat doet hij juist ook om straks wel 100% voor jou te kunnen kiezen.
Relax en geniet van de weekeinden. Er zijn zo veel relaties waarin men elkaar niet vaker ziet dan dat.
Wees blij!
woensdag 18 juli 2007 om 11:42
Sorry niet duidelijk geweest. Heb ook aan mijn vader aangegeven dat het niet een twijfel over de relatie is.
Kijk had vriendje gezegd: Joh ik weet niet zo goed wat ik voor je voel, wat ik hiermee wil dan was het een ander iets geweest. Dan had ik gezegd: Ajuu daar ga ik niet op wachten.
Hahahaha laat ik geheel eerlijk zijn met jullie want kom/ben toch al helemaal knots irrie en gek vandaag maar de gedachte: Misschien naast al het wenen en verwerken is er ook wel een lichte twijfel aanwezig..Want anders stoot je iemand niet zo af. Maar goed dat afstoten ervaar ik zelf zo he hahahaha..
Wil hem graag even bellen om zijn stem te horen maar ja doe maar niet..
Kijk had vriendje gezegd: Joh ik weet niet zo goed wat ik voor je voel, wat ik hiermee wil dan was het een ander iets geweest. Dan had ik gezegd: Ajuu daar ga ik niet op wachten.
Hahahaha laat ik geheel eerlijk zijn met jullie want kom/ben toch al helemaal knots irrie en gek vandaag maar de gedachte: Misschien naast al het wenen en verwerken is er ook wel een lichte twijfel aanwezig..Want anders stoot je iemand niet zo af. Maar goed dat afstoten ervaar ik zelf zo he hahahaha..
Wil hem graag even bellen om zijn stem te horen maar ja doe maar niet..
woensdag 18 juli 2007 om 12:03
Na twee maanden spreek je al over een serieuze relatie, je doet alsof het leven van je vriend ook al de jouwe is, je hebt zijn dochter al ontmoet (waarschijnlijk te snel in jullie prille stadium van de relatie), je voelt je verloren als je vriend meer ruimte nodig heeft voor zijn eigen dingen, je eist meer tijd voor jullie beiden.....jij staat te trappelen om een serieuze relatie te hebben met alles erop en eraan en het liefst binnen 24 uur na de eerste kennismaking. Pfff! volgens mij heb jij hulp nodig. ik zou keihard wegrennen bij zo iemand als jij.
woensdag 18 juli 2007 om 12:14
Ik denk dat je erg hard van stapel loopt. Je kent je vriend twee maanden en zijn dochter 3 (?) weekenden. Hij is amper een half jaar van zijn vrouw af.
Dat heeftgewoon tijd nodig. Je zegt dat alles geweldig gaat behalve ex, geld, kindje. Dat zijn echt geen kleine dingen!
het zou voor jezelf beter zijn als je er wat rustiger in staat en je verwachtingen wat lager legt.
Hoe moeilijk dat ook is.
Dat heeftgewoon tijd nodig. Je zegt dat alles geweldig gaat behalve ex, geld, kindje. Dat zijn echt geen kleine dingen!
het zou voor jezelf beter zijn als je er wat rustiger in staat en je verwachtingen wat lager legt.
Hoe moeilijk dat ook is.
woensdag 18 juli 2007 om 12:38
Sunshine, Bedankt voor je eerlijke reactie al kom je confronterend over met name het hulp nodig hebben gebeuren.
Wil er anders ter verduidelijking bijzeggen dat hij gevraagd heeft dat ik kennis wilde maken met die kleine meid. Die vraag is niet vanuit mij gekomen, hij heeft tijdens mijn vakantie aangegeven dat hij mij vaker wilde zien. Dus dit is hoe ziekelijk ik nu mag reageren hoe alles is gelopen niet allemaal door mij in het leven geroepen.
Hij ging snel en ik volgde, gevoel laten spreken en niet verstandelijk gedacht.Heb niks gepusht of wat dan ook. Hij heeft zelfs een keer tegen mij gezegd ik zie dat je me nog op bepaalde fronten op een afstand houdt.
Maar feit blijft dat we elkaar pas twee maanden kennen en dat je rustig aan een relatie dient op te bouwen, absoluut met name als iemand een ex VRIENDIN heeft en een kindje.
Ben daar misschien te makkelijk mee omgegaan ja. Zo van: Hij is al zo open en eerlijk in dingen dus als hij iets moeilijk vind of wat dan ook dan komt ie wel en dan steun ik hem.
Misschien voel ik me ook wel zo omdat ik nu denk: Had ik de rem er maar opgehouden, had ik het maar rustiger aan gedaan, had ik dit maar ingecalculeerd om het voor te zijn of beter te kunnen handelen.
Als je ineens een gesprek zoals gisteren hebt ja ik denk dan gelijk aan het feit: Is het voor hem nu wel verstandig een relatie te hebben?
Wil er anders ter verduidelijking bijzeggen dat hij gevraagd heeft dat ik kennis wilde maken met die kleine meid. Die vraag is niet vanuit mij gekomen, hij heeft tijdens mijn vakantie aangegeven dat hij mij vaker wilde zien. Dus dit is hoe ziekelijk ik nu mag reageren hoe alles is gelopen niet allemaal door mij in het leven geroepen.
Hij ging snel en ik volgde, gevoel laten spreken en niet verstandelijk gedacht.Heb niks gepusht of wat dan ook. Hij heeft zelfs een keer tegen mij gezegd ik zie dat je me nog op bepaalde fronten op een afstand houdt.
Maar feit blijft dat we elkaar pas twee maanden kennen en dat je rustig aan een relatie dient op te bouwen, absoluut met name als iemand een ex VRIENDIN heeft en een kindje.
Ben daar misschien te makkelijk mee omgegaan ja. Zo van: Hij is al zo open en eerlijk in dingen dus als hij iets moeilijk vind of wat dan ook dan komt ie wel en dan steun ik hem.
Misschien voel ik me ook wel zo omdat ik nu denk: Had ik de rem er maar opgehouden, had ik het maar rustiger aan gedaan, had ik dit maar ingecalculeerd om het voor te zijn of beter te kunnen handelen.
Als je ineens een gesprek zoals gisteren hebt ja ik denk dan gelijk aan het feit: Is het voor hem nu wel verstandig een relatie te hebben?
woensdag 18 juli 2007 om 12:52
Hoi Scarlett,
Ik vind ook dat je je niet te druk moet maken. Je kent hem nog geen twee maanden. Toch praat je al over 'het begin van je relatie, toen jullie elkaar nog veel zagen' alsof dat lang geleden is. Ik zou hem gewoon wat tijd geven en proberen er niet te onzeker over te zijn.
Joh, ik ken mijn vriend nu 9 maanden en wij wonen anderhalf uur reizen van elkaar. Wij zien elkaar dus standaard alleen in het weekend. Soms moeilijk, maar prima te doen! Mijn vriend heeft ook moeite met een balans vinden tussen mij, familie en vrienden en neemt af en toe dus ook gas terug door mij een keer niet te zien. Is balen, maar dat betekent niet dat hij me niet meer lief vindt. Dus heb geduld, kan allemaal goedkomen!
Ik vind ook dat je je niet te druk moet maken. Je kent hem nog geen twee maanden. Toch praat je al over 'het begin van je relatie, toen jullie elkaar nog veel zagen' alsof dat lang geleden is. Ik zou hem gewoon wat tijd geven en proberen er niet te onzeker over te zijn.
Joh, ik ken mijn vriend nu 9 maanden en wij wonen anderhalf uur reizen van elkaar. Wij zien elkaar dus standaard alleen in het weekend. Soms moeilijk, maar prima te doen! Mijn vriend heeft ook moeite met een balans vinden tussen mij, familie en vrienden en neemt af en toe dus ook gas terug door mij een keer niet te zien. Is balen, maar dat betekent niet dat hij me niet meer lief vindt. Dus heb geduld, kan allemaal goedkomen!
.
woensdag 18 juli 2007 om 13:21
Ik sluit me eerlijk gezegd aan bij Sunshine. Ik zou het eerlijk waar Spaans benauwd krijgen van iemand die zich na 2 maanden zo aan me vast zou klampen.
Je hebt het over een "relatie" en het goede contact dat je met zijn dochter hebt, verjaardag van zijn moeder etc... en ik heb zelfs het idee dat je er niet aan moet denken om in het weekend zonder hem te zijn. Hallo, je kent elkaar pas 2 maanden! Je weet nog maar zo weinig "echt" van elkaar, al lijkt het soms alsof je hem door en door kent. En daarnaast kun je een dagje leuk met zijn dochtertje zijn opgetrokken, maar het is heel anders als je een moederrol krijgt en zij regelmatig bij jou in huis woont (ook voor haar!).
Ik heb het idee dat jij het allemaal vanaf een roze wolk bekijkt, terwijl hij op dit moment heel rationeel nadenkt. En eerlijk gezegd geef ik hem daar helemaal gelijk in. Het gaat niet alleen om hem, maar ook om zijn dochter. En volgens mij wil hij de relatie helemaal niet beeindigen, hij wil gewoon een stapje terugdoen, omdat dit veel te snel gaat.
In het begin van een relatie gaat het om ontdekken en samen iets rustig aan opbouwen. Termen als "alles of niets" lijkt me dan nog niet echt van toepassing.
Je hebt het over een "relatie" en het goede contact dat je met zijn dochter hebt, verjaardag van zijn moeder etc... en ik heb zelfs het idee dat je er niet aan moet denken om in het weekend zonder hem te zijn. Hallo, je kent elkaar pas 2 maanden! Je weet nog maar zo weinig "echt" van elkaar, al lijkt het soms alsof je hem door en door kent. En daarnaast kun je een dagje leuk met zijn dochtertje zijn opgetrokken, maar het is heel anders als je een moederrol krijgt en zij regelmatig bij jou in huis woont (ook voor haar!).
Ik heb het idee dat jij het allemaal vanaf een roze wolk bekijkt, terwijl hij op dit moment heel rationeel nadenkt. En eerlijk gezegd geef ik hem daar helemaal gelijk in. Het gaat niet alleen om hem, maar ook om zijn dochter. En volgens mij wil hij de relatie helemaal niet beeindigen, hij wil gewoon een stapje terugdoen, omdat dit veel te snel gaat.
In het begin van een relatie gaat het om ontdekken en samen iets rustig aan opbouwen. Termen als "alles of niets" lijkt me dan nog niet echt van toepassing.
woensdag 18 juli 2007 om 13:39
Zijn moeders verjaardag. Mmm moet ik dan nu zeggen: Ik kom niet. Ik heb er toen niet bij stil gestaan om daar nog niet naar toe te gaan ivm de prille tijd dat we elkaar kennen.
Zaterdag zie ik hem dan pas weer en waar ik bang voor ben is dat ik non verbaal dan een spanning uitstraal naar hem. Ben bang dat ik niet in staat ben om het gevoelsmatig allemaal even te laten voor wat het is.
Zijn dochtertje: Goed contact voor zolang ik haar ken inderdaad. Daarmee bedoel ik dat de keren dat ik haar heb gezien het leuk verliep.
Wil absoluut niet overkomen als dat ik vanuit mijn roze wolk ons al helemaal samen zag wonen. Vereweg van dat. Ik kan nu overkomen als een idioot maar heb daar echt wel bij stil gestaan dat het goed is zoals het was. Ik ben me ook volledig bewust van kind, ex, financieen die minder zijn als je er eenmaal alleen voor staat. Begrijp me niet verkeerd daarin alsjeblieft.
En ja het gaat ook te snel ja dat heb ik toegegeven maar dan van ook doordeweeks naar alleen maar het weekend ja inderdaad dat had ik niet zien aankomen nee en heb ook niet aan die oplossing gedacht om het rustiger aan te doen.
Termen alles of niets is het nu en dan meer voor bescherming van ons beiden. Hij die dan zijn ding op kan lossen zonder een relatie en ik die mezelf overmatig tegen pijn wil beschermen.
Snapt iemand me nog een beetje hahaha
Zaterdag zie ik hem dan pas weer en waar ik bang voor ben is dat ik non verbaal dan een spanning uitstraal naar hem. Ben bang dat ik niet in staat ben om het gevoelsmatig allemaal even te laten voor wat het is.
Zijn dochtertje: Goed contact voor zolang ik haar ken inderdaad. Daarmee bedoel ik dat de keren dat ik haar heb gezien het leuk verliep.
Wil absoluut niet overkomen als dat ik vanuit mijn roze wolk ons al helemaal samen zag wonen. Vereweg van dat. Ik kan nu overkomen als een idioot maar heb daar echt wel bij stil gestaan dat het goed is zoals het was. Ik ben me ook volledig bewust van kind, ex, financieen die minder zijn als je er eenmaal alleen voor staat. Begrijp me niet verkeerd daarin alsjeblieft.
En ja het gaat ook te snel ja dat heb ik toegegeven maar dan van ook doordeweeks naar alleen maar het weekend ja inderdaad dat had ik niet zien aankomen nee en heb ook niet aan die oplossing gedacht om het rustiger aan te doen.
Termen alles of niets is het nu en dan meer voor bescherming van ons beiden. Hij die dan zijn ding op kan lossen zonder een relatie en ik die mezelf overmatig tegen pijn wil beschermen.
Snapt iemand me nog een beetje hahaha
woensdag 18 juli 2007 om 14:03
Zijn moeders verjaardag. Mmm moet ik dan nu zeggen: Ik kom niet. Ik heb er toen niet bij stil gestaan om daar nog niet naar toe te gaan ivm de prille tijd dat we elkaar kennen.
Zaterdag zie ik hem dan pas weer en waar ik bang voor ben is dat ik non verbaal dan een spanning uitstraal naar hem. Ben bang dat ik niet in staat ben om het gevoelsmatig allemaal even te laten voor wat het is.Nou ja ik had 5 weken wat met mn ex en toen moest ik al mee naar zn nichtje die net geboren was....Dus dat snap ik ook wel...bij sommige mensen gaat het wat langzamer...Bij ons wat sneller..
Zijn dochtertje: Goed contact voor zolang ik haar ken inderdaad. Daarmee bedoel ik dat de keren dat ik haar heb gezien het leuk verliep.
Wil absoluut niet overkomen als dat ik vanuit mijn roze wolk ons al helemaal samen zag wonen. Vereweg van dat. Ik kan nu overkomen als een idioot maar heb daar echt wel bij stil gestaan dat het goed is zoals het was. Ik ben me ook volledig bewust van kind, ex, financieen die minder zijn als je er eenmaal alleen voor staat. Begrijp me niet verkeerd daarin alsjeblieft.
En ja het gaat ook te snel ja dat heb ik toegegeven maar dan van ook doordeweeks naar alleen maar het weekend ja inderdaad dat had ik niet zien aankomen nee en heb ook niet aan die oplossing gedacht om het rustiger aan te doen.Hoevaak zagen jullie elkaar doordeweek?
Termen alles of niets is het nu en dan meer voor bescherming van ons beiden. Hij die dan zijn ding op kan lossen zonder een relatie en ik die mezelf overmatig tegen pijn wil beschermen.Hier kan ik ook wel inkomen, vanuit mezelf kijkend zou ik dat ook doen....
Snapt iemand me nog een beetje hahaha
Zaterdag zie ik hem dan pas weer en waar ik bang voor ben is dat ik non verbaal dan een spanning uitstraal naar hem. Ben bang dat ik niet in staat ben om het gevoelsmatig allemaal even te laten voor wat het is.Nou ja ik had 5 weken wat met mn ex en toen moest ik al mee naar zn nichtje die net geboren was....Dus dat snap ik ook wel...bij sommige mensen gaat het wat langzamer...Bij ons wat sneller..
Zijn dochtertje: Goed contact voor zolang ik haar ken inderdaad. Daarmee bedoel ik dat de keren dat ik haar heb gezien het leuk verliep.
Wil absoluut niet overkomen als dat ik vanuit mijn roze wolk ons al helemaal samen zag wonen. Vereweg van dat. Ik kan nu overkomen als een idioot maar heb daar echt wel bij stil gestaan dat het goed is zoals het was. Ik ben me ook volledig bewust van kind, ex, financieen die minder zijn als je er eenmaal alleen voor staat. Begrijp me niet verkeerd daarin alsjeblieft.
En ja het gaat ook te snel ja dat heb ik toegegeven maar dan van ook doordeweeks naar alleen maar het weekend ja inderdaad dat had ik niet zien aankomen nee en heb ook niet aan die oplossing gedacht om het rustiger aan te doen.Hoevaak zagen jullie elkaar doordeweek?
Termen alles of niets is het nu en dan meer voor bescherming van ons beiden. Hij die dan zijn ding op kan lossen zonder een relatie en ik die mezelf overmatig tegen pijn wil beschermen.Hier kan ik ook wel inkomen, vanuit mezelf kijkend zou ik dat ook doen....
Snapt iemand me nog een beetje hahaha
woensdag 18 juli 2007 om 14:08
@ Mas: we zagen elkaar op dinsdag en donderdag avond en dan de weekenden.
Nu van vrijdagavond tot zondagavond.
Echter deze week heb ik vrijdag al plannen, zaterdag is zijn moeder jarig en zondag is die kleine er.
Volgende week zien we elkaar zaterdag niet en dan alleen zondag. Waar ik dan moeite mee heb is, waarom wordt er niet even persoonlijk over na gepraat. Kan ik hem in zijn ogen aankijken en kan ik hem ook laten weten wat het met me doet. Want ik moet begrip voor hem hebben maar ik ben er toch ook nog??
Maar jullie hebben helemaal gelijk, het gesprek is gisteren gevoerd en misschien heb ik meer tijd nodig om te verwerken, angsten los te laten en voor het eerst in mijn leven te gaan leren het leven te leven en geen beren te creeren die er niet zijn.
Nu van vrijdagavond tot zondagavond.
Echter deze week heb ik vrijdag al plannen, zaterdag is zijn moeder jarig en zondag is die kleine er.
Volgende week zien we elkaar zaterdag niet en dan alleen zondag. Waar ik dan moeite mee heb is, waarom wordt er niet even persoonlijk over na gepraat. Kan ik hem in zijn ogen aankijken en kan ik hem ook laten weten wat het met me doet. Want ik moet begrip voor hem hebben maar ik ben er toch ook nog??
Maar jullie hebben helemaal gelijk, het gesprek is gisteren gevoerd en misschien heb ik meer tijd nodig om te verwerken, angsten los te laten en voor het eerst in mijn leven te gaan leren het leven te leven en geen beren te creeren die er niet zijn.
woensdag 18 juli 2007 om 14:18
@ Mas: we zagen elkaar op dinsdag en donderdag avond en dan de weekenden.
Nu van vrijdagavond tot zondagavond.
Echter deze week heb ik vrijdag al plannen, zaterdag is zijn moeder jarig en zondag is die kleine er.
Volgende week zien we elkaar zaterdag niet en dan alleen zondag. Waar ik dan moeite mee heb is, waarom wordt er niet even persoonlijk over na gepraat. Kan ik hem in zijn ogen aankijken en kan ik hem ook laten weten wat het met me doet. Want ik moet begrip voor hem hebben maar ik ben er toch ook nog?? Maar jullie hebben dit over de telefoon besproken?
Maar jullie hebben helemaal gelijk, het gesprek is gisteren gevoerd en misschien heb ik meer tijd nodig om te verwerken, angsten los te laten en voor het eerst in mijn leven te gaan leren het leven te leven en geen beren te creeren die er niet zijn.Dat is wat je moet doen...Ik heb vanaf gisteren ook besloten ik ga me niet meer vasthouden aan hem, ga mn eigen ding doen, als je nog van me houdt, weet je de weg naar me terug te vinden, maar ik laat mn leven niet stilstaan, omdat jij het even zat bent....En gooi die telefoon overdag zo ver mogelijk bij je vandaan, want dat is een killer....Heb hem vandaag ook alweer gesmst, 5 smsjes, gewoonweg omdat ik nog dingen wil zeggen, vragen heb en we hebben het gewoon niet goed afgesloten....Dus kijk er echt mee uit....Ga met je vrienden leuke dingen doen, ga je huis schoonmaken, geef jezelf een nieuw kapsel en voel je ondakns alles goed!! En dan zal hij dat ook zien...
Nu van vrijdagavond tot zondagavond.
Echter deze week heb ik vrijdag al plannen, zaterdag is zijn moeder jarig en zondag is die kleine er.
Volgende week zien we elkaar zaterdag niet en dan alleen zondag. Waar ik dan moeite mee heb is, waarom wordt er niet even persoonlijk over na gepraat. Kan ik hem in zijn ogen aankijken en kan ik hem ook laten weten wat het met me doet. Want ik moet begrip voor hem hebben maar ik ben er toch ook nog?? Maar jullie hebben dit over de telefoon besproken?
Maar jullie hebben helemaal gelijk, het gesprek is gisteren gevoerd en misschien heb ik meer tijd nodig om te verwerken, angsten los te laten en voor het eerst in mijn leven te gaan leren het leven te leven en geen beren te creeren die er niet zijn.Dat is wat je moet doen...Ik heb vanaf gisteren ook besloten ik ga me niet meer vasthouden aan hem, ga mn eigen ding doen, als je nog van me houdt, weet je de weg naar me terug te vinden, maar ik laat mn leven niet stilstaan, omdat jij het even zat bent....En gooi die telefoon overdag zo ver mogelijk bij je vandaan, want dat is een killer....Heb hem vandaag ook alweer gesmst, 5 smsjes, gewoonweg omdat ik nog dingen wil zeggen, vragen heb en we hebben het gewoon niet goed afgesloten....Dus kijk er echt mee uit....Ga met je vrienden leuke dingen doen, ga je huis schoonmaken, geef jezelf een nieuw kapsel en voel je ondakns alles goed!! En dan zal hij dat ook zien...
woensdag 18 juli 2007 om 14:40
Hij stond in de file en belde me dat ie wat later zou zijn. Ik voelde gelijk aan dat er wat was. Ik voelde gelijk er zit iets goed mis. Heb doorgevraagd en toen kwam het er allemaal uit. Huilen, horten en stoten, wist het niet. Hij wilde graag met zijn moeder praten en heeft dat toen ook gedaan.
Toen belde hij me terug en gaf aan dat ie mij niet kwijt wilt, dit een investering is voor ons later, beter nu dan over een jaar. Hij gaf ook aan: Lieverd ik kan je niks verwijten want je bent helemaal geweldig, lief, leuk, je kan leuk met mijn ouders en dochterje overweg. Ik voel mooie gevoelens voor je en wil daarom juist mijn dingen oplossen zodat het niet tussen ons komt.
Ik mag dan compleet gek overkomen nu maar de sms-jes die ik van hem heb ontvangen kwamen ook van hem af. Ik heb hem net alleen even gebeld om hoi te zeggen maar heb het onderwerp niet besproken. Niet om bevestiging gevraagd, niet mijn angsten gedeeld.
We hebben zondagmiddag of avond voor elkaar en zal het dan bespreken, misschien is er dan bij mij ook een hoop gezakt.
Sorry hoor iedereen, begrijp echt wel dat mensen zoiets hebben van: Wil je niet luisteren dan reageren we niet maar hoe meer ik van me af schrijf tegen jullie hoe minder ik het tegen hem doe en hem dus die kans kan geven. Bijkomend is het goed voor mezelf, leer, ik wordt gespiegeld, ik kan uitten, al mijn gekke dingen..Dit is de eerste keer dat ik moet leren, het even te laten, om te gaan met een situatie waar ik geen controle over heb. Wat ik eigenlijk weten wil, is hij het waard om dit te leren, me even heel kut te voelen..
Toen belde hij me terug en gaf aan dat ie mij niet kwijt wilt, dit een investering is voor ons later, beter nu dan over een jaar. Hij gaf ook aan: Lieverd ik kan je niks verwijten want je bent helemaal geweldig, lief, leuk, je kan leuk met mijn ouders en dochterje overweg. Ik voel mooie gevoelens voor je en wil daarom juist mijn dingen oplossen zodat het niet tussen ons komt.
Ik mag dan compleet gek overkomen nu maar de sms-jes die ik van hem heb ontvangen kwamen ook van hem af. Ik heb hem net alleen even gebeld om hoi te zeggen maar heb het onderwerp niet besproken. Niet om bevestiging gevraagd, niet mijn angsten gedeeld.
We hebben zondagmiddag of avond voor elkaar en zal het dan bespreken, misschien is er dan bij mij ook een hoop gezakt.
Sorry hoor iedereen, begrijp echt wel dat mensen zoiets hebben van: Wil je niet luisteren dan reageren we niet maar hoe meer ik van me af schrijf tegen jullie hoe minder ik het tegen hem doe en hem dus die kans kan geven. Bijkomend is het goed voor mezelf, leer, ik wordt gespiegeld, ik kan uitten, al mijn gekke dingen..Dit is de eerste keer dat ik moet leren, het even te laten, om te gaan met een situatie waar ik geen controle over heb. Wat ik eigenlijk weten wil, is hij het waard om dit te leren, me even heel kut te voelen..
woensdag 18 juli 2007 om 14:43
woensdag 18 juli 2007 om 14:45
