Relaties
alle pijlers
Dit doet zo"n pijn
woensdag 18 juli 2007 om 08:22
Lieve medeforummers,
Ik open dit topic om mijn verhaal te doen, om de dag door te komen, voor een luisterend oor en adviezen.
Ik hoop het verhaal niet te langdradig te maken en zo duidelijk mogelijk te formuleren zonder mijn vriend negatief neer te zetten.
Ik heb mijn vriend op 21 mei 2007 leren kennen via mijn werk. Mijn vriend was op dat moment 6 maanden vrijgezel na 7 jaar een relatie te hebben gehad en uit deze relatie heeft hij een dochtertje van 3,5 jaar.
Ik heb bij hem een hoop gevoelens los gemaakt en hij bij mij ook, in het begin zagen we elkaar 1 x in de week en op zaterdag en zondag, na mijn vakantie hadden we beiden de behoefte elkaar vaker te zien en zagen we elkaar op dinsdagavond, donderdagavond, vrijdagavond en het gehele weekend.
Voor de duidelijkheid ik woon in Utrecht en vriendlief in Rotterdam, mijn vriend heeft zijn dochtertje op maandagavond, woensdagavond voor zichzelf, donderdagavond is die kleine bij zijn moeder en reed daarna naar mij, vrijdagavond en op de dag heeft hij die kleine meid.
We gingen beiden heel snel in ons gevoel, eventueel samenwonen in de toekomst al besproken, ik klik enorm met zijn kleine meid en zijn omgeving. Ik maak een hoop gevoel los bij hem en hij ook bij mij.
In het begin van de relatie dacht hij klaar te zijn maar nu worden er een hoop dingen losgemaakt. Het doet hem zoveel pijn dat hij zijn kleine meid niet meer dagelijks om hem heen heeft, hij betaald de kosten voor het huis alleen dus heeft het financieel heel erg zwaar.
Gisteravond belde hij me huilend op dat hij me niet kwijt wilt, de relatie niet wilt beeindigen maar graag elkaar even in het weekend te zien zodat hij tijd en ruimte heeft om geestelijk puntjes op de i te zetten. Zodat als ik de weekenden bij hem ben hij van ons kan genieten. Hij doet dit liever nu dan over een jaar. Hij wilt me niet langer pijn doen. De afgelopen drie weekenden zijn er namelijk een aantal dingen gebeurd. Het eerste weekend maakte ik voor het eerst kennis met die kleine meid. Hij heeft heel erg in de rats gezeten hoe dat allemaal zou verlopen, het tweede weekend had hij een aanvaring met zijn ex vriendin die begon te dreigen met het feit dat hij de kleine niet meer mocht zien en afgelopen weekend viel het hem zo zwaar dat ie haar weer naar huis moest brengen omdat we zo'n mooie en fijne dag met zijn drieen hadden. Die zondagavond is hij tegen me uitgevallen en daardoor is hij gaan nadenken.
Voor de rest voel ik me zo goed bij hem, hij ook bij mij. Hij zegt ook: Je bent lief,leuk, mooi, begripvol, je zorgt voor me, je kan fantastisch overweg met mijn kleine meid, mijn omgeving heeft je nu al in hun hart gesloten, je bent mijn beste maatje. Ik wil er voor vechten, ik wil dat het goed komt. Voor mezelf, voor mijn dochter, voor jou, voor de mensen om me heen.
Ik voel op dit moment zoveel emoties, angst om hem kwijt te raken, moet ik hem een kans geven? Moet ik de relatie verbreken?
Dit doet pijn..
Ik open dit topic om mijn verhaal te doen, om de dag door te komen, voor een luisterend oor en adviezen.
Ik hoop het verhaal niet te langdradig te maken en zo duidelijk mogelijk te formuleren zonder mijn vriend negatief neer te zetten.
Ik heb mijn vriend op 21 mei 2007 leren kennen via mijn werk. Mijn vriend was op dat moment 6 maanden vrijgezel na 7 jaar een relatie te hebben gehad en uit deze relatie heeft hij een dochtertje van 3,5 jaar.
Ik heb bij hem een hoop gevoelens los gemaakt en hij bij mij ook, in het begin zagen we elkaar 1 x in de week en op zaterdag en zondag, na mijn vakantie hadden we beiden de behoefte elkaar vaker te zien en zagen we elkaar op dinsdagavond, donderdagavond, vrijdagavond en het gehele weekend.
Voor de duidelijkheid ik woon in Utrecht en vriendlief in Rotterdam, mijn vriend heeft zijn dochtertje op maandagavond, woensdagavond voor zichzelf, donderdagavond is die kleine bij zijn moeder en reed daarna naar mij, vrijdagavond en op de dag heeft hij die kleine meid.
We gingen beiden heel snel in ons gevoel, eventueel samenwonen in de toekomst al besproken, ik klik enorm met zijn kleine meid en zijn omgeving. Ik maak een hoop gevoel los bij hem en hij ook bij mij.
In het begin van de relatie dacht hij klaar te zijn maar nu worden er een hoop dingen losgemaakt. Het doet hem zoveel pijn dat hij zijn kleine meid niet meer dagelijks om hem heen heeft, hij betaald de kosten voor het huis alleen dus heeft het financieel heel erg zwaar.
Gisteravond belde hij me huilend op dat hij me niet kwijt wilt, de relatie niet wilt beeindigen maar graag elkaar even in het weekend te zien zodat hij tijd en ruimte heeft om geestelijk puntjes op de i te zetten. Zodat als ik de weekenden bij hem ben hij van ons kan genieten. Hij doet dit liever nu dan over een jaar. Hij wilt me niet langer pijn doen. De afgelopen drie weekenden zijn er namelijk een aantal dingen gebeurd. Het eerste weekend maakte ik voor het eerst kennis met die kleine meid. Hij heeft heel erg in de rats gezeten hoe dat allemaal zou verlopen, het tweede weekend had hij een aanvaring met zijn ex vriendin die begon te dreigen met het feit dat hij de kleine niet meer mocht zien en afgelopen weekend viel het hem zo zwaar dat ie haar weer naar huis moest brengen omdat we zo'n mooie en fijne dag met zijn drieen hadden. Die zondagavond is hij tegen me uitgevallen en daardoor is hij gaan nadenken.
Voor de rest voel ik me zo goed bij hem, hij ook bij mij. Hij zegt ook: Je bent lief,leuk, mooi, begripvol, je zorgt voor me, je kan fantastisch overweg met mijn kleine meid, mijn omgeving heeft je nu al in hun hart gesloten, je bent mijn beste maatje. Ik wil er voor vechten, ik wil dat het goed komt. Voor mezelf, voor mijn dochter, voor jou, voor de mensen om me heen.
Ik voel op dit moment zoveel emoties, angst om hem kwijt te raken, moet ik hem een kans geven? Moet ik de relatie verbreken?
Dit doet pijn..
donderdag 19 juli 2007 om 09:24
Nimf: Kijk nu snap ik de verwarring. Ik had een stukje bij iemand anders gekopieerd en daarop gereageerd.
Zij vertelde dat ze besloten had niet met een man verder te gaan omdat het te snel was. Ik was daar gisteren ook bang voor. Dat hij of ik zou gaan realiseren dat het nu niet het juiste moment is ondanks de klik die we hebben.
Weet je, ik ben voor mijn vriend 2 jaar vrijgezel geweest en heb toen niet meer hoeven dealen met mijn angsten. En ook ik werd compleet overvallen door mijn angsten, nieuwe relatie, tijd verdeling maar ik drukte het weg en ging maar door. Durfde niet naar mezelf te kijken en even gas terug te nemen om dingen goed op te lossen. Mijn vriend heeft dat dinsdag dus wel gedaan. Was ook even confronterend voor me om dat zo te zien.
En ik ben me er ook van bewust er niet steeds over te gaan praten, te vaak te sms-en. Maar dat deed ik zo en zo al niet, net als steeds om bevestiging vragen. Met uitzondering van mijn gesprek van gisteren.
YoYo2: Of ik met alles complex ben? Hahahaha nee maar gisteren ook eerlijk toegegeven, Ik ben helemaal doorgeslagen.
Zij vertelde dat ze besloten had niet met een man verder te gaan omdat het te snel was. Ik was daar gisteren ook bang voor. Dat hij of ik zou gaan realiseren dat het nu niet het juiste moment is ondanks de klik die we hebben.
Weet je, ik ben voor mijn vriend 2 jaar vrijgezel geweest en heb toen niet meer hoeven dealen met mijn angsten. En ook ik werd compleet overvallen door mijn angsten, nieuwe relatie, tijd verdeling maar ik drukte het weg en ging maar door. Durfde niet naar mezelf te kijken en even gas terug te nemen om dingen goed op te lossen. Mijn vriend heeft dat dinsdag dus wel gedaan. Was ook even confronterend voor me om dat zo te zien.
En ik ben me er ook van bewust er niet steeds over te gaan praten, te vaak te sms-en. Maar dat deed ik zo en zo al niet, net als steeds om bevestiging vragen. Met uitzondering van mijn gesprek van gisteren.
YoYo2: Of ik met alles complex ben? Hahahaha nee maar gisteren ook eerlijk toegegeven, Ik ben helemaal doorgeslagen.
donderdag 19 juli 2007 om 09:34
Aha, ik had echt niet door dat dat een quote was. Snapte al niet goed wat die rode tekst er onder deed... 
Nu wordt het gelukkig allemaal een beetje duidelijker.
Probeer er gewoon rustig onder te blijven. Ik hoop dat het je nu echt duidelijk geworden is dat hij gek op je is en dat het gewoon de omstandigheden zijn die er voor zorgen dat je elkaar even wat minder ziet. Moest je toch nog doorslaan, dan kom je hier je hart maar luchten.
Maar ik hoop voor je dat dat niet zo is, want uiteindelijk heb je alleen jezelf ermee. Zelfs als het slecht zou aflopen (voor alle duidelijkheid: dat denk ik absoluut NIET) dan helpt het nog niks om je daar op voorhand heel erg druk om te maken.
Integendeel, soms werk je daardoor net zulke dingen in de hand (selffulfilling prophecy).
Nu wordt het gelukkig allemaal een beetje duidelijker.
Probeer er gewoon rustig onder te blijven. Ik hoop dat het je nu echt duidelijk geworden is dat hij gek op je is en dat het gewoon de omstandigheden zijn die er voor zorgen dat je elkaar even wat minder ziet. Moest je toch nog doorslaan, dan kom je hier je hart maar luchten.
Maar ik hoop voor je dat dat niet zo is, want uiteindelijk heb je alleen jezelf ermee. Zelfs als het slecht zou aflopen (voor alle duidelijkheid: dat denk ik absoluut NIET) dan helpt het nog niks om je daar op voorhand heel erg druk om te maken.
Integendeel, soms werk je daardoor net zulke dingen in de hand (selffulfilling prophecy).
donderdag 19 juli 2007 om 09:39
Yoyo: Dat ik mijn eigen grootste vijand ben ja dat klopt. Groot gedeelte verwijtbaar aan het verleden maar ook misschien wel gewend aan negatieve gevoelens dat positief gevoel wereld vreemd is?
Ik weet van mezelf dat ik een aantal dingen voor MEZELF anders moet gaan doen dus heb mezelf ook voorgenomen dit te gaan doen. Ik neem de tijd die ik doordeweeks heb om aan mezelf te gaan werken, rust te nemen, van mezelf te gaan houden. Door verleden heb ik dit nooit geleerd maar wil oh zo graag. Wil niet zo meer zijn.
Maar goed vraag aan jullie allen dan weer: Als ik een onzeker gevoel krijg dan ga ik na wat er is. Bijvoorbeeld: Ik hoor al een tijd niks van hem en normaal spraken we elkaar om de 10 minuten. Goed oke dan moet ik tegen mezelf zeggen: Hij is druk, aantal sms-jes of wat dan ook is niet hoeveel hij om je geeft. Maar mijn gevoel verdwijnt dan niet. Komt dat dan omdat het langer duurt voordat mijn gevoel mee gaat?
Mijn ex (van 2.5 jaar geleden) nam altijd afstand via de telefoon, negeerde mijn berichten om zo te laten weten dat er wat was. Of dan was het: Ik slaap vanavond thuis want moet bijkomen.
Achteraf bleek dat hij dan aan het nadenken was over de relatie.
Ik weet van mezelf dat ik een aantal dingen voor MEZELF anders moet gaan doen dus heb mezelf ook voorgenomen dit te gaan doen. Ik neem de tijd die ik doordeweeks heb om aan mezelf te gaan werken, rust te nemen, van mezelf te gaan houden. Door verleden heb ik dit nooit geleerd maar wil oh zo graag. Wil niet zo meer zijn.
Maar goed vraag aan jullie allen dan weer: Als ik een onzeker gevoel krijg dan ga ik na wat er is. Bijvoorbeeld: Ik hoor al een tijd niks van hem en normaal spraken we elkaar om de 10 minuten. Goed oke dan moet ik tegen mezelf zeggen: Hij is druk, aantal sms-jes of wat dan ook is niet hoeveel hij om je geeft. Maar mijn gevoel verdwijnt dan niet. Komt dat dan omdat het langer duurt voordat mijn gevoel mee gaat?
Mijn ex (van 2.5 jaar geleden) nam altijd afstand via de telefoon, negeerde mijn berichten om zo te laten weten dat er wat was. Of dan was het: Ik slaap vanavond thuis want moet bijkomen.
Achteraf bleek dat hij dan aan het nadenken was over de relatie.
donderdag 19 juli 2007 om 12:04
kijk daar komt de aap uit de mouw..
lieve scarlett: denken kan overal hoor, zelfs als hij bij jou is, daarvoor hoeft hij niet thuis te gaan zitten, alleen..
en je kunt helaas niet tegenhouden wat iemand anders denkt, dus kun je maar beter ophouden je daar druk over te maken en je vriend geloven als hij zegt hoe hij zich voelt. ( is makkelijker gezeg dan gedaan hoor! )
trouwens: iedereen denkt toch over zijn relatie na? analyseertt de relatie en bedenkt voor zichzelf hoe hij/zij in de relatie wilt staan?
Dat doe jij namelijk nu ook....:P
donderdag 19 juli 2007 om 12:16
Is dat een serieus voorbeeld, dat jullie elkaar om de 10 minuten spraken?? Daar begrijp ik niets van namelijk. Ho eheb je dan nog tijd om iets voor jezelf te doen? Te werken bijvoorbeeld, maar ook te ontspannen.
Nu moet ik zeggen dat ik veel tijd voor mezelf nodig heb, maar ik zou er niet aan moeten denken zeg, iedere tien minuten een sms'je of zo.
Nu moet ik zeggen dat ik veel tijd voor mezelf nodig heb, maar ik zou er niet aan moeten denken zeg, iedere tien minuten een sms'je of zo.
donderdag 19 juli 2007 om 12:25
Lieve Kitty,
Uiteraard ik denk ook na over onze relatie. Toen ik hoorde van zijn dochtertje en zijn relatie die 6 maanden uit was ben ik ook gaan nadenken.
Mmm wat vind ik daarvan. J. gaf aan niet op zoek te zijn naar een relatie maar dat ik een gevoel los maakte die hij niet eerder gekend heeft, een karakter heb wat veel beter bij hem past.
Hij had ook aangegeven joh ik zou je graag vaker willen zien want heb echt niet genoeg aan 1 dag in de week en de weekenden. Hij is open over zijn gevoel, verleden, wensen, dromen.
Dinsdag krijg ik dan ineens te horen: Joh we gaan wel snel, ik kom niet toe aan rust voor mezelf, merk dat ik meer last heb van mijn dochtertje die ik niet meer 7 dagen zien pijn. En zei J. voor jou was ik ook nog bezig met verwerken van een relatie die met veel pijn en moeite is geweest.
Voor jou had ik een zwarte klus die ik dan kon doen zodat ik ook meer geld had.
Doordat ik ineens op een roze wolk zat ben ik niet met verstand gaan denken maar alleen maar met gevoel, ik dacht niet meer aan mijn vrienden, dacht niet meer aan dingetjes verwerken, dacht niet meer aan rustig aan opbouwen, dacht niet aan Joh je hebt een klus waar je tijd in moet investeren.
En nu merk ik dat mezelf compleet voorbij loop en wil echt even gas terug nemen om dingen goed op te lossen.
Tuurlijk heel erg volwassen dat ie aan zichzelf denkt en rustig aan wilt doen voor zichzelf maar ook onze relatie omdat we op natuurlijke basis een fundament moeten bouwen maar het is toch logisch dat ik me helemaal kapot ben geschrokken?
Ik ben dan ook aan het nadenken: Joh die roze wolk waar je even van afstapt, de realiteit die je onder ogen ziet is helemaal goed. Laten we wel wezen, ik ben ook alleen maar met hem bezig, ik moet ook leren mijn eigen ding te hebben, te onderhouden etc etc maar is het dan zo gek dat ik angstig ben dat als ie misschien wel beseft: Joh ik ben ook iets te makkelijk in een relatie gestapt??
Uiteraard ik denk ook na over onze relatie. Toen ik hoorde van zijn dochtertje en zijn relatie die 6 maanden uit was ben ik ook gaan nadenken.
Mmm wat vind ik daarvan. J. gaf aan niet op zoek te zijn naar een relatie maar dat ik een gevoel los maakte die hij niet eerder gekend heeft, een karakter heb wat veel beter bij hem past.
Hij had ook aangegeven joh ik zou je graag vaker willen zien want heb echt niet genoeg aan 1 dag in de week en de weekenden. Hij is open over zijn gevoel, verleden, wensen, dromen.
Dinsdag krijg ik dan ineens te horen: Joh we gaan wel snel, ik kom niet toe aan rust voor mezelf, merk dat ik meer last heb van mijn dochtertje die ik niet meer 7 dagen zien pijn. En zei J. voor jou was ik ook nog bezig met verwerken van een relatie die met veel pijn en moeite is geweest.
Voor jou had ik een zwarte klus die ik dan kon doen zodat ik ook meer geld had.
Doordat ik ineens op een roze wolk zat ben ik niet met verstand gaan denken maar alleen maar met gevoel, ik dacht niet meer aan mijn vrienden, dacht niet meer aan dingetjes verwerken, dacht niet meer aan rustig aan opbouwen, dacht niet aan Joh je hebt een klus waar je tijd in moet investeren.
En nu merk ik dat mezelf compleet voorbij loop en wil echt even gas terug nemen om dingen goed op te lossen.
Tuurlijk heel erg volwassen dat ie aan zichzelf denkt en rustig aan wilt doen voor zichzelf maar ook onze relatie omdat we op natuurlijke basis een fundament moeten bouwen maar het is toch logisch dat ik me helemaal kapot ben geschrokken?
Ik ben dan ook aan het nadenken: Joh die roze wolk waar je even van afstapt, de realiteit die je onder ogen ziet is helemaal goed. Laten we wel wezen, ik ben ook alleen maar met hem bezig, ik moet ook leren mijn eigen ding te hebben, te onderhouden etc etc maar is het dan zo gek dat ik angstig ben dat als ie misschien wel beseft: Joh ik ben ook iets te makkelijk in een relatie gestapt??
donderdag 19 juli 2007 om 12:47
Loslaten is een term die ik jullie vaker heb horen zeggen. Jullie lachen je waarschijnelijk helemaal suf nu. Maar wat verstaan jullie onder loslaten??
Goed, de tijd is aangebroken voor mij om los te laten, ik zie hem zaterdag en zondag en de rest van de week niet gezien.
Gisteren besproken wat me allemaal dwars zat en nu even laten voor wat het is. Even luchtig en leuk houden.
Hebben jullie tips als het gaat om mijn negatieve gedachtes om te draaien naar positief?
Wordt je gevoel echt minder naar mate de tijd?
Goed, de tijd is aangebroken voor mij om los te laten, ik zie hem zaterdag en zondag en de rest van de week niet gezien.
Gisteren besproken wat me allemaal dwars zat en nu even laten voor wat het is. Even luchtig en leuk houden.
Hebben jullie tips als het gaat om mijn negatieve gedachtes om te draaien naar positief?
Wordt je gevoel echt minder naar mate de tijd?
donderdag 19 juli 2007 om 15:10
Beste TiaDalma,
Verstandelijk weet ik dat je gelijk hebt, verstandelijk weet ik dat je er geen controle over kunt hebben. Maar waarom blijf ik dan een paniekerig gevoel erover houden? Waarom springt het dan steeds naar binnen? Moet ik dan tegen mezelf zeggen. Nee niet aan denken??
Gevoel wordt op zich niet minder, maar misschien moet jij je gevoel eens leren plaatsen en verbinden met bepaalde denkprocessen en gedragingen van jezelf...
Zou je bovenstaande beter uit kunnen leggen??
Verstandelijk weet ik dat je gelijk hebt, verstandelijk weet ik dat je er geen controle over kunt hebben. Maar waarom blijf ik dan een paniekerig gevoel erover houden? Waarom springt het dan steeds naar binnen? Moet ik dan tegen mezelf zeggen. Nee niet aan denken??
Gevoel wordt op zich niet minder, maar misschien moet jij je gevoel eens leren plaatsen en verbinden met bepaalde denkprocessen en gedragingen van jezelf...
Zou je bovenstaande beter uit kunnen leggen??
donderdag 19 juli 2007 om 15:11
donderdag 19 juli 2007 om 15:18
En waarschijnlijk is de kans dat je relatie misloopt omdat je niet meer de mas bent die je was groter dan je denkt.
Bovenstaande is door Krengiserweer geplaatst op topic van Sam..Zet me behoorlijk aan het nadenken.
Vriendlief heeft dat gezegd, in het begin straalde je ogen en nu minder...Klopt als ik minder straal dan ben ik op dat moment aan het piekeren of angstig..
Maar ik kan niet binnen een dag leren los te laten en niet meer angstig te zijn?
Bovenstaande is door Krengiserweer geplaatst op topic van Sam..Zet me behoorlijk aan het nadenken.
Vriendlief heeft dat gezegd, in het begin straalde je ogen en nu minder...Klopt als ik minder straal dan ben ik op dat moment aan het piekeren of angstig..
Maar ik kan niet binnen een dag leren los te laten en niet meer angstig te zijn?
donderdag 19 juli 2007 om 15:34
Kan ik. Simpel gezegd: waar komt jouw gevoel vandaan. Hoe ontstaat de reactie bij jou op deze situatie? Dat noemen ze ook wel de RET-manier. Die gaat er van uit dat er een bepaalde situatie ontstaat (in dit geval: jouw vriend zegt van je te houden maar na 2 maanden even tijdelijk wat meer rust in te willen lassen), die vervolgens een black box ingaat waarin een proces gebeurt (waarop je dus geen zicht hebt), en vervolgens komt daar als resultaat jouw reactie uit (paniek, denken dat het dan helemaal uit is, verlatingsangst, etc etc).
Die black box wordt ook wel blinde vlek genoemd. Je realiseert je niet altijd wat er allemaal in je hoofd omgaat en hoe het komt dat jij weer heel anders reageert op bepaalde zaken dan anderen (een aantal van ons bijvoorbeeld). Dat wordt bepaald door gebeurtenissen in je verleden en de wijze waarop jij van anderen (ouders, vrienden, etc) hebt geleerd naar het leven te kijken en welke gedachtenen en overtuigingen jij daarvan hebt aan- en overgenomen.
Pas als je stukje bij beetje leert te erkennen dat elk mens zijn black boxen heeft, en die langzaamaan leert te ontrafelen, kun je gaan plaatsen waar dat gevoel dan vandaan komt en dan dus ook wat je er aan zou kunnen doen om een reactie die niet zo productief is voor je (en in best veel gevallen soms zelfs destructief) om te zetten in iets dat wél productief is en energie oplevert of in ieder geval een betere verhouding met je omgeving.
groet, Professor TD :P
NB voel je alsjeblieft niet verplicht om je te verdedigen naar mij of een ander toe hoor! :R Ik heb ook niet de wijsheid in pacht of het altijd bij het rechte eind...
donderdag 19 juli 2007 om 15:43
Hey Proffie,
Verdedigen?? Oh nee..Ben een spons op dit moment. Alle informatie en tips zijn welkom.
Maar die RET manier, wordt die gehanteerd door speciale pyschologen? Of wordt het gehanteerd door elke pyscholoog.
Of is dit iets wat je ook zelf kan doen? Dus gebeurtenis, ik voel. Even pas op de plaats, proberen te herleiden of het verleden is, wat dan en dan bedenken hoe te voelen of te handelen?
Bovenstaande klinkt heel simpel ja maar goed, ben zo bereid hierin een begin te maken.
Niet om mijn relatie maar voor mezelf. Ik kan dit toch niet binnen een maand achter de rug hebben.
Prof had je mijn stukje gelezen over wat Krengiserweer geplaatst had?
Verdedigen?? Oh nee..Ben een spons op dit moment. Alle informatie en tips zijn welkom.
Maar die RET manier, wordt die gehanteerd door speciale pyschologen? Of wordt het gehanteerd door elke pyscholoog.
Of is dit iets wat je ook zelf kan doen? Dus gebeurtenis, ik voel. Even pas op de plaats, proberen te herleiden of het verleden is, wat dan en dan bedenken hoe te voelen of te handelen?
Bovenstaande klinkt heel simpel ja maar goed, ben zo bereid hierin een begin te maken.
Niet om mijn relatie maar voor mezelf. Ik kan dit toch niet binnen een maand achter de rug hebben.
Prof had je mijn stukje gelezen over wat Krengiserweer geplaatst had?
donderdag 19 juli 2007 om 16:02
Ik denk dat je dit stukje bedoelt?
"En waarschijnlijk is de kans dat je relatie misloopt omdat je niet meer de mas bent die je was groter dan je denkt.
Bovenstaande is door Krengiserweer geplaatst op topic van Sam..Zet me behoorlijk aan het nadenken.
Vriendlief heeft dat gezegd, in het begin straalde je ogen en nu minder...Klopt als ik minder straal dan ben ik op dat moment aan het piekeren of angstig..
Maar ik kan niet binnen een dag leren los te laten en niet meer angstig te zijn? "
Zo zie je wat angst kan aanrichten, en zeker angst die door jouw vriend niet te vatten is omdat het angst om iets is dat niet is. Maar da's een lastige hoor.
Met betrekking tot RET. Het staat voor Rationeel-Emotieve Therapie, en elke psych heeft er wel verstand van. Het is een redelijk basale methode om ratio en emotie bij elkaar te brengen. Kijk eens hier, hier staat het beter verwoord dan ik ooit zou kunnen, en google naar hartelust erop door:
Voor mij verklaart dit bijvoorbeeld ook waarom je op een forum als dit zoveel verschillende reacties krijgt: iedereen ervaart een probleem vanachter haar/zijn bril bekeken weer heel anders!
Mooi toch, hoe simpel het soms kan zijn ;)
donderdag 19 juli 2007 om 16:13
TiaDalma: Mag ik weer even heel angstig en onzeker zijn?
Oke, ik heb in de afgelopen drie weken niet altijd gestraald. Als ik niet straalde was het omdat ik op dat moment aan het piekeren was.
Ik kan niet altijd stralen als ik bij hem ben. Ik weet nu wat angsten aan kunnen richten dus ga er mee aan de slag. Meer kan ik niet doen.
Ik ga ervan uit dat ie niet alleen op mij gevallen is vanwege mijn uitstraling. Oh nee hij zei: Jou uitstraling maakt je mooier..Pfff daar ga ik weer..
Maar ben wel blij dat ik hem niet steeds bel, niet steeds sms, het accepteer dat we even een stapje terug doen.
En nu weer verder. Ik zal dit namelijk met pyscholoog bespreken want kan volgens mij heel leerzaam zijn.
Waar ik wel heel erg dankbaar voor ben is dat iedereen zegt dat hij gek is van me, me niet kwijt wilt en als ik de rust inbouw het beter voor mij en voor hem is.
Oke, ik heb in de afgelopen drie weken niet altijd gestraald. Als ik niet straalde was het omdat ik op dat moment aan het piekeren was.
Ik kan niet altijd stralen als ik bij hem ben. Ik weet nu wat angsten aan kunnen richten dus ga er mee aan de slag. Meer kan ik niet doen.
Ik ga ervan uit dat ie niet alleen op mij gevallen is vanwege mijn uitstraling. Oh nee hij zei: Jou uitstraling maakt je mooier..Pfff daar ga ik weer..
Maar ben wel blij dat ik hem niet steeds bel, niet steeds sms, het accepteer dat we even een stapje terug doen.
En nu weer verder. Ik zal dit namelijk met pyscholoog bespreken want kan volgens mij heel leerzaam zijn.
Waar ik wel heel erg dankbaar voor ben is dat iedereen zegt dat hij gek is van me, me niet kwijt wilt en als ik de rust inbouw het beter voor mij en voor hem is.
vrijdag 20 juli 2007 om 09:51
Heb net mijn vriend gebeld om aan te geven dat ik hem zo mis, dat als ik de tijd kon terugdraaien ik het ook langzamer aan had gedaan. Dat we elkaar minder zien is niet het probleem maar waardoor baart me zoveel zorgen. Want de hoofdmoot van waarom hij zich zo klote voelt is toch wel dat we te snel zijn gegaan in combinatie met andere dingen in zijn leven. Maar toch heeft hij de relatie niet uitgemaakt. Had ik maar meer de rem erop gehouden in het begin dan had het gevoel nog niet zo sterk geweest en had hij alles rustig aan op kunnen bouwen met mij en af kunnen bouwen met zichzelf. Hij gaf ook aan: We zijn veels te snel gegaan maar dat kunnen we nu niet terugdraaien en ik zit nu met mezelf in de knoop, moet aan mezelf denken want anders klap ik over een paar jaar in. Het ligt allemaal niet aan jou maar aan mij en ik voel me zo klote dat ik je pijn doe. Maar jij moet ook aan jezelf denken en ik heb het idee dat je moeite hebt om er mee om te gaan. Ik kan je nu niet vertellen of ik te snel of niet aan een andere relatie ben begonnen. Dat moet de tijd uitwijzen.
vrijdag 20 juli 2007 om 16:14
Nee meid je bent niet voor gek verklaart maar waarschijnlijk moet iedereen ook overdag andere dingen doen.
En eerlijk gezegd kom ik er zelf even niet verder mee. Ik snap het allemaal even niet meer en word van hem niet veel wijzer zo.
Waar ik benieuwder naar ben is hoe jij je voelt en of je inderdaad vandaag therapie had?
