Relaties
alle pijlers
Gaan "latten" vanwege inwonen stiefkinderen?
zaterdag 17 november 2007 om 20:06
Ik zal het verhaal een beetje kort proberen te houden maar het gaat als volgt:
Sinds 8 jaar woon ik samen tot volle tevredenheid. Ik ben bewust kinderloos en mijn man heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Deze kinderen kwamen voorheen om het weekend en dat ging altijd prima, ik deed mijn eigen dingetjes en de kinderen hadden quality time met hun vader. Echter sinds 1,5 jaar woont de zoon bij ons in huis en ik kan daar niet aan wennen, ik vind het niet leuk, niet gezellig en geen toevoeging in mijn leven. Het voelt aan als een inwonende hotelgast waardoor ik de hele dag op mijn tenen loop. Ik ben bang dat de relatie dit niet gaat trekken, althans ik gooi de handdoek in de ring en stop ermee. Maar eigenlijk is dat doodzonde aangezien mijn vriend de man van mijn leven is en zoontje met een jaar of 5 wel zal gaan studeren ( hij is nu 13) dus ik moet die periode van 5 jaar zien te overbruggen, zou het een optie zijn als ik een huisje voor mezelf zoek en dat ik weer in alles rust kan verder leven of is dit heel egoistisch, kan iemand mij hier wat tips over geven?
Sinds 8 jaar woon ik samen tot volle tevredenheid. Ik ben bewust kinderloos en mijn man heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk. Deze kinderen kwamen voorheen om het weekend en dat ging altijd prima, ik deed mijn eigen dingetjes en de kinderen hadden quality time met hun vader. Echter sinds 1,5 jaar woont de zoon bij ons in huis en ik kan daar niet aan wennen, ik vind het niet leuk, niet gezellig en geen toevoeging in mijn leven. Het voelt aan als een inwonende hotelgast waardoor ik de hele dag op mijn tenen loop. Ik ben bang dat de relatie dit niet gaat trekken, althans ik gooi de handdoek in de ring en stop ermee. Maar eigenlijk is dat doodzonde aangezien mijn vriend de man van mijn leven is en zoontje met een jaar of 5 wel zal gaan studeren ( hij is nu 13) dus ik moet die periode van 5 jaar zien te overbruggen, zou het een optie zijn als ik een huisje voor mezelf zoek en dat ik weer in alles rust kan verder leven of is dit heel egoistisch, kan iemand mij hier wat tips over geven?
maandag 19 november 2007 om 20:46
...Dan tune ik over vijf jaar ook even in...wat een herkenning hier. Ik kan en wil er niet te veel op ingaan, ik weet dat (de echte) moeders ook op het forum zit...Geen zin in. Maar ik dacht dat ik de enige was, maar ik ga ook maar eens op zoek naar die sites over stiefmoeders. Beaunotty: ik kan alleen maar zeggen dat ik vind dat je het hartstikke goed doet, petje af. Je bent een veel lievere stiefmoeder dan ik, dat weet ik wel. (En voordat ik het halve forum over me heen krijg: ik ben geen stiefloeder hoor, maar ik heb erg weinig met kinderen). Tot nu toe ben ik bewust kindvrij (en de dag dat ik zwanger blijk te zijn, dan mag het acht uur journaal daar mee openen 
Ben eigenlijk een beetje beduusd dat er blijkbaar meer stiefmoeders zijn die het ook allemaal niet fantastisch vinden..
Sterkte en je doet t prima joh! Hou vol!![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Ben eigenlijk een beetje beduusd dat er blijkbaar meer stiefmoeders zijn die het ook allemaal niet fantastisch vinden..
Sterkte en je doet t prima joh! Hou vol!
maandag 19 november 2007 om 21:22
Joepie nog meer stiefmoeders die er enigszins moeite mee hebben, dacht toch echt dat ik al die tijd een unicum was wat zich dood moest schamen.
Hmmmm er zijn er nog meer zoals ik en het kan ook nog erger blijkbaar, zo daar stijg ik weer in mijn eigen achting, is ook wel eens lekker.
Maar Koekedoos dat stiefmoeder forum is best wel interessant, tot voor gisteren wist ik heel niet dat er speciale forums voor waren. En al doende leert men !
Hmmmm er zijn er nog meer zoals ik en het kan ook nog erger blijkbaar, zo daar stijg ik weer in mijn eigen achting, is ook wel eens lekker.
Maar Koekedoos dat stiefmoeder forum is best wel interessant, tot voor gisteren wist ik heel niet dat er speciale forums voor waren. En al doende leert men !
maandag 19 november 2007 om 21:31
Ach ik ook joh, vooral niet te veel laten merken, want je bent toch al een stiefmoeder (dat kan nooit veel soeps zijn..hahaha) Ik mag heerlijk leeglopen tegen twee vriendinnen (een ook bewust kindvrij en ze vind me oprecht een held De ander is nu zwanger en heeft gelukkig ook alle begrip en ze laat me ook inzien dat als het je eigen kind is, alles heel anders loopt. Ik maak nu haar zwangerschap van dichtbij mee, erg leuk.
Tja, ik heb eigenlijk niet veel toe te voegen aan alles wat hier is geschreven (door mensen met begrip voor de hele situatie) Maar dat neemt niet weg dat ik twee weekenden geleden me weer eens een half weekend heb teruggetrokken en zondagavond bekaf zat te brullen in de keuken. Wel met een glaasje wijn en vriendlief. Dat dan weer wel.. Ik wist ook niks van die fora, maar kan er wel wat mee. Ik neem echt mijn petje voor je af, 24/7 een kind om je heen....
De ander is nu zwanger en heeft gelukkig ook alle begrip en ze laat me ook inzien dat als het je eigen kind is, alles heel anders loopt. Ik maak nu haar zwangerschap van dichtbij mee, erg leuk. Tja, ik heb eigenlijk niet veel toe te voegen aan alles wat hier is geschreven (door mensen met begrip voor de hele situatie) Maar dat neemt niet weg dat ik twee weekenden geleden me weer eens een half weekend heb teruggetrokken en zondagavond bekaf zat te brullen in de keuken. Wel met een glaasje wijn en vriendlief. Dat dan weer wel..
Ik wist ook niks van die fora, maar kan er wel wat mee. Ik neem echt mijn petje voor je af, 24/7 een kind om je heen....
maandag 19 november 2007 om 21:52
Ik geloof niet dat er in deze samenleving één groep te noemen is die zo'n slecht imago heeft als stiefmoeders (okay, vastgoedhandelaren daargelaten). In real life ken ik alleen maar stiefmoeders die enorm hun best doen en voor hun stiefkinderen zorgen als zouden het hun eigen kinderen zijn, mijn eigen stiefmoeder voorop!
dinsdag 20 november 2007 om 01:53
Volgens mij is dit allemaal nog een enorm taboe. Nu zit ik in een situatie waarbij ik zelf ook kids heb waar ik uiteraard ongelofelijk veel van houd, maar ik kan me voorstellen dat het voor 'een ander' allemaal heel anders aanvoelt en verwacht van mijn partner ook niet dat hij er een heleboel interesse in toont, want zijn belangstelling ging vooral uit naar mij en die kids krijgt hij er zomaar bij. En ook ik heb bij zijn kind het gevoel 'moet dat nu allemaal' en denk ook als ik bij hem ben en moet werken 'ik heb helemaal geen zin in die confrontatie met computergames 's ochtends vroeg voordat ik ga werken' En er iets van zeggen is moeilijk, want tja, het is je kind niet.
Dus probeer vooral in gesprek te blijven met elkaar en eerlijk te blijven, hoe moeilijk en bot het soms ook kan zijn. Ik vind het soms pijnlijk dat mijn vriend 'weinig' met mijn kinderen heeft, maar als ik nadenk over het gevoel voor zijn kind, dan kan ik het helemaal begrijpen, dus ik snap die stiefmoeders wel.
Dus probeer vooral in gesprek te blijven met elkaar en eerlijk te blijven, hoe moeilijk en bot het soms ook kan zijn. Ik vind het soms pijnlijk dat mijn vriend 'weinig' met mijn kinderen heeft, maar als ik nadenk over het gevoel voor zijn kind, dan kan ik het helemaal begrijpen, dus ik snap die stiefmoeders wel.
dinsdag 20 november 2007 om 11:17
En verzekeringsadviseurs staan ook bovenaan de lijst slechte imago's.
Oh God dan heb ik echt alles tegen, ben èn stiefmoeder èn verzekeringsadviseur, hoe diep kun je zinken?
Waar ik vooral van baal is net wat Sunshine zegt: je kunt vrijwel niet zeggen wat je stoort want het is je kind niet. En vaak denk ik dan bij mezelf: kom op doe niet zo flauw, is het nu echt zo erg dat je zijn ontbijt, lunch en overige vaatartikelen overal vandaan moet halen om in de vaatwasser te zetten? Maar stiekem vind ik dat wel heel erg irritant, ik werk toch ook zeker de hele week moet ik dan als ik thuiskom eerst nog eens puinruimen? Dan laat ik vriend weer zeggen tegen zoon dat hij wat beter zijn spulletjes op moet ruimen, dat gaat 2x goed en dan kan ik weer aan de gang. Om nog maar niet te spreken over de tv die dan altijd aan staat smiddags, daar hou ik ook niet van, ga een boek lezen of zo maar dat stomme gehang voor de tv, grrrr. Aan de andere kant heeft kind natuurlijk ook weer wat ontspanning nodig na een dag school en de 40 km die hij gefietst heeft om er te komen, dus ook dat gedoog ik dan weer. Ik loop me eigenlijk de hele dag te storen en dat tegen te houden, omschrijf ik dat goed?
Nu vandaag is vriend op zakenreis, komt over een paar dagen weer thuis, nu moet ik zeggen hoe laat zoon naar bed moet maar dat durf ik niet want dadelijk luistert hij niet naar mij en dan is het eind zoek dus laat ik hem zijn gang gaan, ga zelf extra vroeg naar bed zodat hij dan ook op tijd in bed ligt, wat een toestanden. Misschien kruip ik er vanavond na een half uurtje wel weer uit en ga mijn hart weer luchten hier op dit forum
Zo ga nu naar mijn werk, tot vanavond zou ik zeggen!
Oh God dan heb ik echt alles tegen, ben èn stiefmoeder èn verzekeringsadviseur, hoe diep kun je zinken?
Waar ik vooral van baal is net wat Sunshine zegt: je kunt vrijwel niet zeggen wat je stoort want het is je kind niet. En vaak denk ik dan bij mezelf: kom op doe niet zo flauw, is het nu echt zo erg dat je zijn ontbijt, lunch en overige vaatartikelen overal vandaan moet halen om in de vaatwasser te zetten? Maar stiekem vind ik dat wel heel erg irritant, ik werk toch ook zeker de hele week moet ik dan als ik thuiskom eerst nog eens puinruimen? Dan laat ik vriend weer zeggen tegen zoon dat hij wat beter zijn spulletjes op moet ruimen, dat gaat 2x goed en dan kan ik weer aan de gang. Om nog maar niet te spreken over de tv die dan altijd aan staat smiddags, daar hou ik ook niet van, ga een boek lezen of zo maar dat stomme gehang voor de tv, grrrr. Aan de andere kant heeft kind natuurlijk ook weer wat ontspanning nodig na een dag school en de 40 km die hij gefietst heeft om er te komen, dus ook dat gedoog ik dan weer. Ik loop me eigenlijk de hele dag te storen en dat tegen te houden, omschrijf ik dat goed?
Nu vandaag is vriend op zakenreis, komt over een paar dagen weer thuis, nu moet ik zeggen hoe laat zoon naar bed moet maar dat durf ik niet want dadelijk luistert hij niet naar mij en dan is het eind zoek dus laat ik hem zijn gang gaan, ga zelf extra vroeg naar bed zodat hij dan ook op tijd in bed ligt, wat een toestanden. Misschien kruip ik er vanavond na een half uurtje wel weer uit en ga mijn hart weer luchten hier op dit forum
Zo ga nu naar mijn werk, tot vanavond zou ik zeggen!
dinsdag 20 november 2007 om 11:50
mss moet je dan toch eens met vriend en zoon om de tagfel gaan zitten en huisregels bepalen. je bent dan wel niet zijn moeder, maar aangezien jullie wel in een huis leven vind ik wel dat je hem kunt aanspreken op gedrag in huis. Dus idd dat ie zijn troep moet opruimen, omdat jij niet zijn hishoudster bent.
nieuwe regel, als ie het niet zelf in de vaatwasser zet, dan wordt het niet afgewassen en is er dus voor hem geen bordje. idem met kleren die niet in de wasmand zitten worden niet gewassen. bedtijd bepalen de ouders, maar als pa er niet is, vind ik dat jij hem er est wel aan unt herinneren dat ie zou gana slapen en m iig naar zijn kamer kan sturen op afgesproken tijd.
als jij iets minder het gevpel hebt dat je op je tenen moetlopen vanwege zoon, dan scheelt dat al een heleboel denk ik. Dus mijn tip": gewoon met zijn rd=rieen bespreken over welke zajken jij als inwonende volwassenen wel iets te zeggen hebt, omdat je last hebt van de consequenties.
nieuwe regel, als ie het niet zelf in de vaatwasser zet, dan wordt het niet afgewassen en is er dus voor hem geen bordje. idem met kleren die niet in de wasmand zitten worden niet gewassen. bedtijd bepalen de ouders, maar als pa er niet is, vind ik dat jij hem er est wel aan unt herinneren dat ie zou gana slapen en m iig naar zijn kamer kan sturen op afgesproken tijd.
als jij iets minder het gevpel hebt dat je op je tenen moetlopen vanwege zoon, dan scheelt dat al een heleboel denk ik. Dus mijn tip": gewoon met zijn rd=rieen bespreken over welke zajken jij als inwonende volwassenen wel iets te zeggen hebt, omdat je last hebt van de consequenties.
dinsdag 20 november 2007 om 12:51
Beaunotty, je bent dan misschien wel niet zijn moeder, maar je bent wel de volwassene die voor hem zorgt en verantwoordelijk is voor hem. Ik vind zeker dat jij ook de regels mag bepalen en je met zijn opvoeding mag bemoeien in dit geval. Het is iets anders als hij alleen maar om het weekend bij je is, maar hij woont nu fulltime bij je. En dat geldt zeker als je vriend er niet is.
Maar dat gehang voor de tv en de rommel overal in huis herken ik ook. En ik ergerde me daar ook vreselijk aan. Van een kind van 13 mag je best verwachten dat hij zijn eigen rommel opruimt of in ieder geval in de keuken zet. Dat zit er gewoon niet in bij de meeste kinderen denk ik. En jij ruimt het toch wel op, dus waarom zou hij zich daar druk over maken.
Ik heb ook wel eens de vuile onderbroeken en sokken 2 weken op hun bed laten liggen toen ze nog om het weekend hier waren. En toen hadden ze opeens geen schone sokken meer in het weekend dat ze kwamen, want er werd opgerekend dat die wel spontaan in de was zouden zitten. Niet dus. Gewoon de deur van hun kamer dichttrekken en er niet meer in kijken. Het scheelde mij een hoop ergernis.
Maar hoe dan ook, het zijn allemaal maar kleine dingetjes die je waarschijnlijk in de meeste gevallen eerder van je eigen kinderen kan hebben dan van je stiefkinderen. We zijn allemaal maar mensen.
Maar dat gehang voor de tv en de rommel overal in huis herken ik ook. En ik ergerde me daar ook vreselijk aan. Van een kind van 13 mag je best verwachten dat hij zijn eigen rommel opruimt of in ieder geval in de keuken zet. Dat zit er gewoon niet in bij de meeste kinderen denk ik. En jij ruimt het toch wel op, dus waarom zou hij zich daar druk over maken.
Ik heb ook wel eens de vuile onderbroeken en sokken 2 weken op hun bed laten liggen toen ze nog om het weekend hier waren. En toen hadden ze opeens geen schone sokken meer in het weekend dat ze kwamen, want er werd opgerekend dat die wel spontaan in de was zouden zitten. Niet dus. Gewoon de deur van hun kamer dichttrekken en er niet meer in kijken. Het scheelde mij een hoop ergernis.
Maar hoe dan ook, het zijn allemaal maar kleine dingetjes die je waarschijnlijk in de meeste gevallen eerder van je eigen kinderen kan hebben dan van je stiefkinderen. We zijn allemaal maar mensen.
dinsdag 20 november 2007 om 17:46
Inderdaad, in overleg met je vriend en daarna met z'n allen, toch maar eens die huisregels voorstellen aan je stiefzoon. Nou ja, niet echt voorstellen, maar het wel op een sympathieke manier brengen zodat hij ook het gevoel krijgt dat het wel zo aardig is als hij zelf zijn rotzooi wegzet. Bedtijd gewoon duidelijke regels over maken en ook opvolgen, eventueel tv-tijd of computer-tijd invoeren om te voorkomen dat hij te veel achter kastjes hangt...
Het is in een "normaal" gezin al heel belangrijk om duidelijke grenzen te hebben, dus waarom niet ook gewoon in een gezin waarin zich een stiefmoeder bevindt? Kinderen blijven regels en duidelijkheid en structuur nodig hebben hoe dan ook. Gewoon eens bespreken met je vriend!
Het is in een "normaal" gezin al heel belangrijk om duidelijke grenzen te hebben, dus waarom niet ook gewoon in een gezin waarin zich een stiefmoeder bevindt? Kinderen blijven regels en duidelijkheid en structuur nodig hebben hoe dan ook. Gewoon eens bespreken met je vriend!
dinsdag 20 november 2007 om 18:13
Beaunotty, ik vind dat je echt heel veel in hebt moeten leveren. Als ik je leven zie voor je stiefzoon en nu, dan snap ik niet dat je dat kunt.
Ik vind ook dat het welzijn (zeg het maar even zo) van zoonlief niet prioriteit nummer is, jij bent net zo belangrijk.
Als hij niet bij zijn moeder wil wonen moet daar het probleem aangepakt worden en niet de zaken verschuiven.
Jou vriend heeft destijds gekozen voor de kinderen om het weekend te zien, en het kan heel cru klinken, maar ik vind niet dat zoonlief maar gewoon in mag komen wonen omdat hij liever bij zijn vader woont.
Jouw vriend kan toch ook wel inzien dat jij, bewust kinderloos, niet zat te springen op een stiefzoon die 24/7 in huis is?
Ik vind ook dat het welzijn (zeg het maar even zo) van zoonlief niet prioriteit nummer is, jij bent net zo belangrijk.
Als hij niet bij zijn moeder wil wonen moet daar het probleem aangepakt worden en niet de zaken verschuiven.
Jou vriend heeft destijds gekozen voor de kinderen om het weekend te zien, en het kan heel cru klinken, maar ik vind niet dat zoonlief maar gewoon in mag komen wonen omdat hij liever bij zijn vader woont.
Jouw vriend kan toch ook wel inzien dat jij, bewust kinderloos, niet zat te springen op een stiefzoon die 24/7 in huis is?
dinsdag 20 november 2007 om 18:25
Beaunotty,
De standaard-regel dat alleen de biologische ouder de kinderen corrigeert hebben we hier binnen een maand afgeschaft. Dat bleek namelijk volstrekt onwerkbaar, zeker als je met elkaar in één huis woont. Het zou ook wat worden: de oppas die er een avondje is mag hen wél corrigeren en ik niet? Ze worden op school en op de sportclub ook gecorrigeerd door anderen dan hun biologische ouders en daar is niks mee. Mijn vriend en ik bepalen samen de regels en zorgen samen dat de regels worden nagekomen. De kinderen hebben daar nooit moeite mee gehad en wij ook niet. Dus ook op dit gebied kun je keuzes maken.
De standaard-regel dat alleen de biologische ouder de kinderen corrigeert hebben we hier binnen een maand afgeschaft. Dat bleek namelijk volstrekt onwerkbaar, zeker als je met elkaar in één huis woont. Het zou ook wat worden: de oppas die er een avondje is mag hen wél corrigeren en ik niet? Ze worden op school en op de sportclub ook gecorrigeerd door anderen dan hun biologische ouders en daar is niks mee. Mijn vriend en ik bepalen samen de regels en zorgen samen dat de regels worden nagekomen. De kinderen hebben daar nooit moeite mee gehad en wij ook niet. Dus ook op dit gebied kun je keuzes maken.
dinsdag 20 november 2007 om 19:18
Beuanotty, kinderen schreeuwen om regels, helemaal in deze situatie.. Hij is niet voor niks veranderd van een klein crimineeltje in een leuk joch.
En ik durf zelfs te stellen dat ie dolblij zal zijn als jij jóuw regels stelt. Regels betekenen houvast, veiligheid en laten zien dat jij om hem geeft. Want dat doe je, dat blijkt wel uit je postings.
Dus zeg vanavond nou maar gewoon eens een kwartier voor z'n normale bedtijd dat het over een kwartiertje bedtijd is, dus dat ie z'n spelletje kanafmaken, hoofdstuk uit kan lezen of wat ie ook doet. En als het dan zolaat is, gewoon zeggen dat ie z'n tanden moet gaan poetsen. Ik denk dat je positief verrast zult zijn. Vooral als je hem daarna nog ff instopt ofzo (wat doe je met een kind van 13? Voorlezen niet meer denk ik toch?)
En ik durf zelfs te stellen dat ie dolblij zal zijn als jij jóuw regels stelt. Regels betekenen houvast, veiligheid en laten zien dat jij om hem geeft. Want dat doe je, dat blijkt wel uit je postings.
Dus zeg vanavond nou maar gewoon eens een kwartier voor z'n normale bedtijd dat het over een kwartiertje bedtijd is, dus dat ie z'n spelletje kanafmaken, hoofdstuk uit kan lezen of wat ie ook doet. En als het dan zolaat is, gewoon zeggen dat ie z'n tanden moet gaan poetsen. Ik denk dat je positief verrast zult zijn. Vooral als je hem daarna nog ff instopt ofzo (wat doe je met een kind van 13? Voorlezen niet meer denk ik toch?)
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
dinsdag 20 november 2007 om 22:12
Zo het is gelukt, zoon ligt in bed, net toch maar even naar boven gelopen omdat ik licht zag branden toen ik de honden los liet. Ik kom eigenlijk nooit boven dus moest zo waar even zoeken naar lichtknopjes ed maar uiteindelijk toch de juiste kamer gevonden. Deur opengedaan met een grote grijns en "betrapt"geroepen..............gezegd dat hij lekker moest gaan slapen, de hond weer even opnieuw naast hem in bed gelegd en nu met een glaasje wijn lekker achter de computer, hmmmmm niets mis mee het huis weer een keer helemaal voor mezelf alleen. Pomdiedomdiedom wat zal ik eens voor iets leuks gaan doen vanavond???
