
Hij wil niet samenwonen, maar wel afhankelijk zijn
zondag 28 oktober 2007 om 10:23
Hallo,
Mijn vriend en ik wonen niet samen. Ik woon anti-kraak in Midden Nederland en mijn vriend woont 200 km ver weg. Samenwonen vind ik nu nog geen goed idee. Doordat ik officieel ook in dezelfde gemeente als mijn vriend woon (ik heb een eigen kamer waar ik ook huur voor betaal, dus in feite heb ik nu dubbele huur) heb ik grote kans dat ik tussen nu en binnenkort woonruimte via de woningcorporatie kan krijgen. Omdat dit ontzettend ver weg is. Zodra ik reageer ben ik tweede of eerste die in aanmerking komt.
Ik sta als eenpersoonshuishouden ingeschreven, maar wat ik kan krijgen is bijna net zo groot als een kleine eengezinswoning, echter betreft het altijd een flat. (60 vierkante meter)
Mijn vriend heeft een uitkering, maar doordat hij niet meewerkt aan zijn reintegratie loopt hij het risico om zijn uitkering te verliezen. Hij heeft al 8 jaar een bijstandsuitkering en nauwelijks werkervaring. Zijn oorspronkelijke studie heeft hij nooit iets mee gedaan en de richting die hij uit wil is een totale ommezwaai. Maar dat lukt eigenlijk niet. Hij wil als bedrijfsleider op een boerderij gaan werken, maar de eigenaresse heeft nog een boerderij in Frankrijk en kan niemand in dienst nemen. Nu vertrouw ik haar ook niet zo en heb ik het idee dat hij aan het lijntje gehouden wordt. In feite wil hij daar gaan werken met behoud van uitkering, maar de sociale dientst werkt niet mee. Nu heb ik heel vaak gezegd dat het ontzettend naief is om te denken dat zij dat gaan doen. Intussen word hij een reintegratie traject in gestuurd waar hij niks mee kan en eist hij eigenlijk om accoord te gaan met zijn plan.
Doordat ik mijn mening vertel vind hij dat ik niet achter hem sta, maar dat doe ik juist wel. Als het lukt vind ik het namelijk fantastisch!!!
Zodra hij zijn uitkering kwijt raakt wil hij graag op mijn kamer gaan wonen. Zolang ik nog geen vaste woonruimte heb, heb ik daar geen problemen mee. Die kamer moet ik toch betalen omdat ik dat adres echt nodig heb. Zodra ik wel vaste woonruimte heb wil hij niet samenwonen want hij is bang dat hij tegen de muren oploopt. Hij vind alles wat ik kan krijgen te klein! Zijn voorstel is dat hij in mijn anti-kraak kamer gaat wonen en dat ik zijn huur en zijn levensonderhoud moet gaan betalen. Als dit pand ophoudt wil hij door naar de volgende anti-kraak kamer.
De keuze om te gaan voor vaste woonruimte heb ik zelf gemaakt. Ik trek het niet meer om op deze manier te wonen en te leven. Er was nooit een andere keus. Nu kan ik de stap maken wil ik het doen. Mijn vriend staat daar niet achter. Het is namelijk alleen een oplossing voor mijzelf. Het liefst modddert hij op deze manier verder.
Echt definitief een punt achter mijn relatie zetten kan ik (nog) niet. Op dit moment zit ik in een overgangsfase. Ik ben bezig om voor mijzelf te kiezen, maar ik ben er praktisch gezien nog niet. Toch ben ik bezig om mijn eigen leventje hier op te bouwen, in plaats van half hier en half daar!
Bovendien zit ik nog met sociale en emotionele problemen als gevolg van jarenlang op deze manier door te gaan. Ik merk dat ik aan het afglijden ben. Zodra mijn vriend bij mij is merk ik dat ik de kans niet krijg om af te glijden.
Ik merk dat ik alles erg lastig vind om mee om te gaan.
Mijn vriend en ik wonen niet samen. Ik woon anti-kraak in Midden Nederland en mijn vriend woont 200 km ver weg. Samenwonen vind ik nu nog geen goed idee. Doordat ik officieel ook in dezelfde gemeente als mijn vriend woon (ik heb een eigen kamer waar ik ook huur voor betaal, dus in feite heb ik nu dubbele huur) heb ik grote kans dat ik tussen nu en binnenkort woonruimte via de woningcorporatie kan krijgen. Omdat dit ontzettend ver weg is. Zodra ik reageer ben ik tweede of eerste die in aanmerking komt.
Ik sta als eenpersoonshuishouden ingeschreven, maar wat ik kan krijgen is bijna net zo groot als een kleine eengezinswoning, echter betreft het altijd een flat. (60 vierkante meter)
Mijn vriend heeft een uitkering, maar doordat hij niet meewerkt aan zijn reintegratie loopt hij het risico om zijn uitkering te verliezen. Hij heeft al 8 jaar een bijstandsuitkering en nauwelijks werkervaring. Zijn oorspronkelijke studie heeft hij nooit iets mee gedaan en de richting die hij uit wil is een totale ommezwaai. Maar dat lukt eigenlijk niet. Hij wil als bedrijfsleider op een boerderij gaan werken, maar de eigenaresse heeft nog een boerderij in Frankrijk en kan niemand in dienst nemen. Nu vertrouw ik haar ook niet zo en heb ik het idee dat hij aan het lijntje gehouden wordt. In feite wil hij daar gaan werken met behoud van uitkering, maar de sociale dientst werkt niet mee. Nu heb ik heel vaak gezegd dat het ontzettend naief is om te denken dat zij dat gaan doen. Intussen word hij een reintegratie traject in gestuurd waar hij niks mee kan en eist hij eigenlijk om accoord te gaan met zijn plan.
Doordat ik mijn mening vertel vind hij dat ik niet achter hem sta, maar dat doe ik juist wel. Als het lukt vind ik het namelijk fantastisch!!!
Zodra hij zijn uitkering kwijt raakt wil hij graag op mijn kamer gaan wonen. Zolang ik nog geen vaste woonruimte heb, heb ik daar geen problemen mee. Die kamer moet ik toch betalen omdat ik dat adres echt nodig heb. Zodra ik wel vaste woonruimte heb wil hij niet samenwonen want hij is bang dat hij tegen de muren oploopt. Hij vind alles wat ik kan krijgen te klein! Zijn voorstel is dat hij in mijn anti-kraak kamer gaat wonen en dat ik zijn huur en zijn levensonderhoud moet gaan betalen. Als dit pand ophoudt wil hij door naar de volgende anti-kraak kamer.
De keuze om te gaan voor vaste woonruimte heb ik zelf gemaakt. Ik trek het niet meer om op deze manier te wonen en te leven. Er was nooit een andere keus. Nu kan ik de stap maken wil ik het doen. Mijn vriend staat daar niet achter. Het is namelijk alleen een oplossing voor mijzelf. Het liefst modddert hij op deze manier verder.
Echt definitief een punt achter mijn relatie zetten kan ik (nog) niet. Op dit moment zit ik in een overgangsfase. Ik ben bezig om voor mijzelf te kiezen, maar ik ben er praktisch gezien nog niet. Toch ben ik bezig om mijn eigen leventje hier op te bouwen, in plaats van half hier en half daar!
Bovendien zit ik nog met sociale en emotionele problemen als gevolg van jarenlang op deze manier door te gaan. Ik merk dat ik aan het afglijden ben. Zodra mijn vriend bij mij is merk ik dat ik de kans niet krijg om af te glijden.
Ik merk dat ik alles erg lastig vind om mee om te gaan.
vrijdag 16 november 2007 om 17:56
dinsdag 20 november 2007 om 19:22
Op dit moment is er nog niks veranderd!
Uiterlijk morgen moet ik beslissen of ik een eengezinswoning neem. De woning is eigenlijk aan de dure kant en voor mij financieel haalbaar als ik de toevoeging bij mijn contract (een aantal uren met een jaarcontract, naast mijn vaste contract) blijf voortzetten. Dat is niet alleen mijn keuze, maar vooral of de gemeente een project om wil zetten naar structurele inzet.
Ik vind het heel spannend en weet niet goed wat ik met de woning moet doen. Ik wil er heel graag wonen. Ondanks dat het een eengezinswoning is, is het een woning voor 1 persoon. Dus ik kan het alleen nemen.
Als ik de woning neem, dan neem ik de woning omdat ik de woning zelf wil! Ik moet ook wel als ik weg wil uit de anti-kraak! En dat is mijn belangrijkste drijfveer. Op de manier zoals ik nu leef trek ik het niet meer en ik kan niet nog langer doormodderen.
Maar goed, ik heb wel gesproken met mijn vriend en wij krijgen iedere keer over dit onderwerp ruzie. Hij vindt dat ik niet achter hem sta en achter de manier waarop hij probeert zijn droombaan te krijgen. In mijn ogen is hij recalcitrant bezig door van de sociale dienst te eisen dat ze hem zijn droombaan als subsidiebaan toekennen. Hij probeert nu zijn gelijk te halen via de Ombudsman.
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt.
Van mijzelf weet ik dat ik erg kattig en explosief kan zijn. Dat is een groot probleem van mij, omgaan met boosheid en frustraties. Hiervoor ben ik onder andere ook in therapie gegaan.
Uiterlijk morgen moet ik beslissen of ik een eengezinswoning neem. De woning is eigenlijk aan de dure kant en voor mij financieel haalbaar als ik de toevoeging bij mijn contract (een aantal uren met een jaarcontract, naast mijn vaste contract) blijf voortzetten. Dat is niet alleen mijn keuze, maar vooral of de gemeente een project om wil zetten naar structurele inzet.
Ik vind het heel spannend en weet niet goed wat ik met de woning moet doen. Ik wil er heel graag wonen. Ondanks dat het een eengezinswoning is, is het een woning voor 1 persoon. Dus ik kan het alleen nemen.
Als ik de woning neem, dan neem ik de woning omdat ik de woning zelf wil! Ik moet ook wel als ik weg wil uit de anti-kraak! En dat is mijn belangrijkste drijfveer. Op de manier zoals ik nu leef trek ik het niet meer en ik kan niet nog langer doormodderen.
Maar goed, ik heb wel gesproken met mijn vriend en wij krijgen iedere keer over dit onderwerp ruzie. Hij vindt dat ik niet achter hem sta en achter de manier waarop hij probeert zijn droombaan te krijgen. In mijn ogen is hij recalcitrant bezig door van de sociale dienst te eisen dat ze hem zijn droombaan als subsidiebaan toekennen. Hij probeert nu zijn gelijk te halen via de Ombudsman.
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt.
Van mijzelf weet ik dat ik erg kattig en explosief kan zijn. Dat is een groot probleem van mij, omgaan met boosheid en frustraties. Hiervoor ben ik onder andere ook in therapie gegaan.
dinsdag 20 november 2007 om 19:47
Hi Jojootje,
'
Het lijkt wel een dreinende kleuter. Laat 'm dan toch lekker terug gaan naar z'n eigen kamer. Sorry dat ik het zeg maar wat een ondankbare oetlul. Ik heb hier werkelijk geen woorden voor. En dan vooral jou ook nog eens een schuldgevoel proberen aan te praten.
Doe nu eens gewoon wat JIJ wilt. Vind je niet dat hij eens wat meer respect voor jou mag tonen? Hij geeft geen liefde, maar manipuleert en chanteert je.
Eerlijk gezegd had ik 'm allang de deur gewezen, wat een energievampier en ongelooflijke klaploper. Geloof vooral niet die onzin die hij je vertelt. Wat vinden jouw vrienden en familie hier van?
'
Het lijkt wel een dreinende kleuter. Laat 'm dan toch lekker terug gaan naar z'n eigen kamer. Sorry dat ik het zeg maar wat een ondankbare oetlul. Ik heb hier werkelijk geen woorden voor. En dan vooral jou ook nog eens een schuldgevoel proberen aan te praten.
Doe nu eens gewoon wat JIJ wilt. Vind je niet dat hij eens wat meer respect voor jou mag tonen? Hij geeft geen liefde, maar manipuleert en chanteert je.
Eerlijk gezegd had ik 'm allang de deur gewezen, wat een energievampier en ongelooflijke klaploper. Geloof vooral niet die onzin die hij je vertelt. Wat vinden jouw vrienden en familie hier van?

dinsdag 20 november 2007 om 21:55
Alice heeft alles al gezegd!
Alsjeblieft zeg, hij gebruikt je aan alle kanten. Gewoon beide kamers opzeggen en lekker in je eensgezinswoning gaan wonen, zónder hem. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven en zijn huisvesting. Laat 'm maar lekker teruggaan naar zijn eigen kamer en hij zoekt het maar uit!
Alsjeblieft zeg, hij gebruikt je aan alle kanten. Gewoon beide kamers opzeggen en lekker in je eensgezinswoning gaan wonen, zónder hem. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven en zijn huisvesting. Laat 'm maar lekker teruggaan naar zijn eigen kamer en hij zoekt het maar uit!
woensdag 21 november 2007 om 12:01
quote:JoJootje schreef op 20 november 2007 @ 19:22:
.
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt..
Tjonge Jojootje, hij weet het wel heel mooi te brengen! Hij wil helemaal niet bij je weg, jij bent de kip met de gouden eieren. Maar hij weet het zo te brengen of jij heel blij moet zijn met hem, terwijl hij je in feite niets biedt.
Is het probleem soms dat je niet weet hoe je van hem af moet komen?
.
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt..
Tjonge Jojootje, hij weet het wel heel mooi te brengen! Hij wil helemaal niet bij je weg, jij bent de kip met de gouden eieren. Maar hij weet het zo te brengen of jij heel blij moet zijn met hem, terwijl hij je in feite niets biedt.
Is het probleem soms dat je niet weet hoe je van hem af moet komen?
woensdag 21 november 2007 om 12:07

zaterdag 24 november 2007 om 10:38
Gewoon lekker voor dat huisje gaan en hem in zijn sop laten gaar koken. Dat ge-emmer over zijn droombaan terwijl hij al weet ik niet hoe lang (8 jaar?) de tijd gehad heeft om dat proberen te bereiken. Als het dan nog niet gelukt is, moet je toch echt wel eens gaan beseffen dat je tijdelijk (of de rest van je leven) iets anders moet gaan doen ter overbrugging naar je droombaan. Als dat ooit al lukt, want van profiteurs willen mensen doorgaans toch niets weten en wordt het voor hem alleen maar moeilijker om een droombaan voor elkaar te krijgen.
Overigens... stel dat hij nou zijn droombaan weet te verwezenlijken... ik gok zo dat hij dan al snel beseft dat het gras altijd groener lijkt elders en dat zijn droombaan het toch niet helemaal is....
Hopelijk ben je helemaal voor die woning gegaan en heb je voor hemzelf gekozen. Trust me, die gozer laat jou niet lopen, je zult dus echt zelf de touwen los moeten snijden... en dat is moeilijk, maar ik denk dat het op termijn tig keer beter is dan hoe je leven nu is met hem.
Overigens... stel dat hij nou zijn droombaan weet te verwezenlijken... ik gok zo dat hij dan al snel beseft dat het gras altijd groener lijkt elders en dat zijn droombaan het toch niet helemaal is....
Hopelijk ben je helemaal voor die woning gegaan en heb je voor hemzelf gekozen. Trust me, die gozer laat jou niet lopen, je zult dus echt zelf de touwen los moeten snijden... en dat is moeilijk, maar ik denk dat het op termijn tig keer beter is dan hoe je leven nu is met hem.
zaterdag 24 november 2007 om 15:25
Hij probeert nu zijn gelijk te halen via de Ombudsman.
Ik kan er niets aan doen dan hier op te merken dat hij geen eens het recht heeft om zijn gelijk te halen bij de Ombudsman. Hij had 8 jaar geleden meteen een baan moeten zoeken. Of het nou postbode, verkoper, vuilnisman of receptionist is, hij zit echt al 8 jaar onterecht thuis!
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt.
Hier is hij een psychologisch spel aan het spelen en daar moet je echt niet aan mee gaan doen! De enigste reden waarom hij er is is omdat hij waarschijnlijk geen geld heeft om weg te gaan, geen geld hefet om eten te kopen en thuis in zijn eentje geen sex heeft. En geloof me: dit is een echte uitvreter, die niet zal veranderen en net zolang door zal gaan met zijn spelletjes en manipulatie, totdat jij helemaal geestelijk van hem afhankelijk bent.
Van mijzelf weet ik dat ik erg kattig en explosief kan zijn. Dat is een groot probleem van mij, omgaan met boosheid en frustraties. Hiervoor ben ik onder andere ook in therapie gegaan.
Jij hebt tenminste aan jezelf gewerkt en niemand is perfect. Je moet nu je eigen kleine 'foutjes' niet de schuld gaan geven van dit probleem. Het heeft niets met elkaar te maken. En als ik zo'n vriend had, nou ik ook kattig en explosief reageren: ik had hem zelfs al lang op straat gezet: sleutels inleveren en opzouten' (en sleutels inleveren altijd onverwachts: anders laat hij ze bijmaken om jou koelkast leeg te vreten!)
Je moet lekker voor jezelf kiezen. Jij wilt die woning toch? Nou dan, wat let je! Hij heeft zefl onderdak en een uitkering en laat hem maar lekker zijn eigen leven verkloten!
En nieuwe vrienden ontmoet je bij: Nieuwe Mensen Leren Kennen. (google hier maar even op)
Deze man is een blok aan je been en ik kan niets anders zeggen: beeindig deze relatie, en werk aan een eigen leuk leven! Het leven is...wat je er zelf van maakt!!!
Ik kan er niets aan doen dan hier op te merken dat hij geen eens het recht heeft om zijn gelijk te halen bij de Ombudsman. Hij had 8 jaar geleden meteen een baan moeten zoeken. Of het nou postbode, verkoper, vuilnisman of receptionist is, hij zit echt al 8 jaar onterecht thuis!
Na iedere ruzie dreigt hij terug te gaan naar zijn eigen kamer ver weg. Hij wil mij nog helpen met verhuizen, meer niet. Maar als ik thuis kom van mijn werk is hij nog steeds bij mij. Hij vindt daarmee dat hij veel geduld heeft met mij en dat het aantoont dat hij van mij houdt.
Hier is hij een psychologisch spel aan het spelen en daar moet je echt niet aan mee gaan doen! De enigste reden waarom hij er is is omdat hij waarschijnlijk geen geld heeft om weg te gaan, geen geld hefet om eten te kopen en thuis in zijn eentje geen sex heeft. En geloof me: dit is een echte uitvreter, die niet zal veranderen en net zolang door zal gaan met zijn spelletjes en manipulatie, totdat jij helemaal geestelijk van hem afhankelijk bent.
Van mijzelf weet ik dat ik erg kattig en explosief kan zijn. Dat is een groot probleem van mij, omgaan met boosheid en frustraties. Hiervoor ben ik onder andere ook in therapie gegaan.
Jij hebt tenminste aan jezelf gewerkt en niemand is perfect. Je moet nu je eigen kleine 'foutjes' niet de schuld gaan geven van dit probleem. Het heeft niets met elkaar te maken. En als ik zo'n vriend had, nou ik ook kattig en explosief reageren: ik had hem zelfs al lang op straat gezet: sleutels inleveren en opzouten' (en sleutels inleveren altijd onverwachts: anders laat hij ze bijmaken om jou koelkast leeg te vreten!)
Je moet lekker voor jezelf kiezen. Jij wilt die woning toch? Nou dan, wat let je! Hij heeft zefl onderdak en een uitkering en laat hem maar lekker zijn eigen leven verkloten!
En nieuwe vrienden ontmoet je bij: Nieuwe Mensen Leren Kennen. (google hier maar even op)
Deze man is een blok aan je been en ik kan niets anders zeggen: beeindig deze relatie, en werk aan een eigen leuk leven! Het leven is...wat je er zelf van maakt!!!
zondag 25 november 2007 om 12:16
Dag Jojootje,
het lijkt me heel goed dat jij voor jezelf leert kiezen en daar ben je nu dus ook hard mee bezig.
Wat je vriend betreft, hij klinkt als iemand met het syndroom van asperger
-niet voor een baas kunnen werken
-heel lief en zorgzaam voor jou zijn maar zich niet kunnen verplaatsen in jouw behoeftes
-manipuleren
-wel slim, wel goed kunnen leren
-Hele hoge eisen stellen aan hoe dingen moeten gebeuren, sterke wil
Is hij bijvoorbeeld ook heel gevoelig voor geluid, geur etc?
Tegenwoordig wordt asperger wel op tijd gesignaleerd, juist bij mensen/mannen boven de 40 lopen ze nog wel eens los en zijn ze heel moeilijk voor hun omgeving vanwege de rigiditeit in alles.
Niet makkelijk om mee te leven en als je zelf een hoop aan het veranderen en verbeteren bent, niet goed voor jou!
het lijkt me heel goed dat jij voor jezelf leert kiezen en daar ben je nu dus ook hard mee bezig.
Wat je vriend betreft, hij klinkt als iemand met het syndroom van asperger
-niet voor een baas kunnen werken
-heel lief en zorgzaam voor jou zijn maar zich niet kunnen verplaatsen in jouw behoeftes
-manipuleren
-wel slim, wel goed kunnen leren
-Hele hoge eisen stellen aan hoe dingen moeten gebeuren, sterke wil
Is hij bijvoorbeeld ook heel gevoelig voor geluid, geur etc?
Tegenwoordig wordt asperger wel op tijd gesignaleerd, juist bij mensen/mannen boven de 40 lopen ze nog wel eens los en zijn ze heel moeilijk voor hun omgeving vanwege de rigiditeit in alles.
Niet makkelijk om mee te leven en als je zelf een hoop aan het veranderen en verbeteren bent, niet goed voor jou!
maandag 26 november 2007 om 01:08
Hoi JoJootje,
Ik heb de laatste pagina's niet volledig gelezen van je topic,dus ik weet niet of iemand je dit al verteld heeft:
Zover ik weet zou je vriend als hij met je zou gaan samenwonen zijn uitkering van de Sociale Dienst sowieso! verliezen. Omdat hij gaat samenwonen. Als je zo'n uitkering hebt en je gaat samenwonen,dan stopt zijn uitkering bij de Sociale Dienst omdat er vanuit gegaan wordt dat de partner dan wel in zijn levensonderhoud voorziet...volgens mij.
Dit zou voor hem dus een reden kùnnen zijn dat hij persé niet wilt gaan samenwonen met je,omdat hij dan geen geld meer krijgt.
Jullie zullen als jullie samen zouden gaan wonen minder geld te besteden hebben omdat jullie dan van jouw inkomen moeten leven.
Ik weet natuurlijk niet of dit aan de orde is,maar het zou dus kunnen..
Ik heb de laatste pagina's niet volledig gelezen van je topic,dus ik weet niet of iemand je dit al verteld heeft:
Zover ik weet zou je vriend als hij met je zou gaan samenwonen zijn uitkering van de Sociale Dienst sowieso! verliezen. Omdat hij gaat samenwonen. Als je zo'n uitkering hebt en je gaat samenwonen,dan stopt zijn uitkering bij de Sociale Dienst omdat er vanuit gegaan wordt dat de partner dan wel in zijn levensonderhoud voorziet...volgens mij.
Dit zou voor hem dus een reden kùnnen zijn dat hij persé niet wilt gaan samenwonen met je,omdat hij dan geen geld meer krijgt.
Jullie zullen als jullie samen zouden gaan wonen minder geld te besteden hebben omdat jullie dan van jouw inkomen moeten leven.
Ik weet natuurlijk niet of dit aan de orde is,maar het zou dus kunnen..
maandag 26 november 2007 om 13:51
Wat een manipulatief stuk profiteur zeg!
Sjongejonge...
Wat mij meer dan eens door het hoofd schoot; heb jij zijn hts-diploma en vliegbrevet wel eens gezien? Bestaan ze echt? Het lijkt me namelijk zo'n prachtig verzinsel van een beroepsmanipulator...
En zijn ouders, heeft hij daar nog contact mee? Heb jij er contact mee? Wat is hun verhaal?
Ik hoop dat je 'ja' hebt gezegd op die woning en 'nee' op hem....
Sjongejonge...
Wat mij meer dan eens door het hoofd schoot; heb jij zijn hts-diploma en vliegbrevet wel eens gezien? Bestaan ze echt? Het lijkt me namelijk zo'n prachtig verzinsel van een beroepsmanipulator...
En zijn ouders, heeft hij daar nog contact mee? Heb jij er contact mee? Wat is hun verhaal?
Ik hoop dat je 'ja' hebt gezegd op die woning en 'nee' op hem....
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 26 november 2007 om 19:32
jij zijn onderkomen betalen en het jouwe?
omdat hij niet samen wil wonen. wat een voorstel van hem!
ik vind het schandalig. een 1x klas ****** die vent van je!
kies voor je eigen ruimte, je eigen geld, ga er leuke dingen mee doen nu het naar je eigen zeggen, eindelijk kan, en laat hem in zijn sop gaarkoken, misschien dat ie dan eens beseft, dat werken moet, en vooral :normaal is!
jij hebt er tenslotte ook voor moeten werken om te staan waar je nu BIJNA staat!
sorry voor mn ongenuanceerd-heid. maar dit slaat een hoop.
omdat hij niet samen wil wonen. wat een voorstel van hem!
ik vind het schandalig. een 1x klas ****** die vent van je!
kies voor je eigen ruimte, je eigen geld, ga er leuke dingen mee doen nu het naar je eigen zeggen, eindelijk kan, en laat hem in zijn sop gaarkoken, misschien dat ie dan eens beseft, dat werken moet, en vooral :normaal is!
jij hebt er tenslotte ook voor moeten werken om te staan waar je nu BIJNA staat!
sorry voor mn ongenuanceerd-heid. maar dit slaat een hoop.