Ik ben vreemdgegaan..en heb gevoelens voor die ander..

quote: eleonora reageerde



Nou meid, blij dat je er uit bent voor jezelf.

Sterkte met de toekomst en hopelijk blijft je geheim geheim.



Je zou je ook af kunnen vragen waarom je nog bij je vriend blijft als je ei-gen-lijk al heel lang niet écht gelukkig bent maar ik zie dat je liever je kop in het zand steekt en doorgaat met iets waarvoor je de kracht ontbreekt om knopen door te hakken. Misschien komt het nog maar nu in ieder geval niet.



Droog je tranen en lach weer want je hebt een beslissing genomen en dat is in dit geval al heel wat. Ik heb nog helemaal geen beslissing genomen..ik zei alleen dat ik op dit moment dénk dat ik het niet ga vertellen, ik weet het nog niet zeker.



Denk niet te lang na. Meen ik serieus. Mocht je doorslaan naar een onthullend gesprek met je vriend dan is lang wachten geen goed idee.



Het valt me op dat (bijna) iedereen hier vindt dat ik het moet vertellen. En dat je een relatie zo niet voort kunt zetten.

Maar in mijn omgeving zie ik het zó veel gebeuren, dat mensen vreemdgaan. Mijn vriendinnen doen het ook, zij adviseren mij ook om het niet te zeggen.

Voor mijn gevoel is het haast 'normaal' om vreemd te gaan, omdat zoveel het doen. En zij gaan ook gewoon door met hun relatie zonder het te vertellen..

Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat het hartstikke fout is, maar de reacties hier zijn zo anders dan die van mijn vriendinnen..



Cu-ri-eus...Een ander woord heb ik niet voor de reacties van de mensen met wie je bevriend bent. Ik heb ook verteld dat ik vreemdging aan mijn vriendinnen, ten tijde van mijn vorige relatie en die reageerden over het algemeen negatief, vonden het niet de manier om dingen op te lossen. De reacties varieerden van gematigd begrijpend tot volkomen onbegrip zeg maar. 



Pas later, toen de ravage van mijn ex relatie echt duidelijk werd snapten sommigen er mee van maar het werd niet aangemoedigd of zo, ook niet toen ik de man met wie ik vreemdging bleef zien na mijn scheiding, terwijl hij ook een vriendin had.



Mede door de reacties van mijn omgeving heb ik mijn lover maar een paar keer ontmoet in de tijd dat we een verhouding hadden en zijn we na een afsluitend gesprek op een gegeven moment ieder ons weegs gegaan.



En waarom ik nog bij mijn vriend blijf als ik al heel lang niet écht gelukkig ben met hem? Omdat ik realistisch ben en weet dat geen een relatie perfect is. Je kunt toch niet altijd verliefd blijven en dolgelukkig zijn als je hem ziet. Ja wij zitten in een sleur en het is allemaal niet meer zo leuk en spannend als in het begin, maar bij wie is dat wel? Ik zie tussen mijn ouders ook geen echte liefde, en wel de ergenissen. Maar zij zijn maatjes van elkaar, dat zijn mijn vriend en ik ook. Ik vind het fijn om bij hem te zijn, we kunnen goed praten, maar ik mis gewoon de spanning en aandacht. Dat is ook een van de redenen dat ik ben vreemdgegaan!

Is het bij jullie nog anders dan na een relatie van jaren? Zijn jullie nog wel verliefd? Het is denk ik net waar je genoeg mee neemt.



Maar, als dat de reden is, maak er dan niet zo'n punt van voor jezelf. Als jij met je affaire iets aanvult wat je mist en blijkbaar nodig hebt, doe het dan met hart en ziel en zit er dan ook niet mee, of probeer dat althans.

 

Ik snap nooit dat je zóóóveel spijt kan hebben van iets waar je zo ontzettend zelf op hebt aangestuurd. Jij en je lover liepen al jaren om elkaar heen schreef je. Dan ben je het toch op geen enkele manier uit de weg gegaan? Dan was het toch iets wat je blijkbaar nodig had? Waarom dan al die spijt? Ja, omdat je het vreselijk vind voor je vriend. Maar dat is nu, nu het gebeurd is en je er niks meer aan kunt doen. Je bent vreemdgegaan, wil het niet vertellen en bij je vriend blijven. Heb daar dan vrede mee.

 

Het staat er kattiger dan ik het bedoel hoor maar ik probeer je duidelijk te maken dat al die spijt nergens goed voor is als je niet van plan bent er iets mee te doen, snap je wat ik bedoel?



Daarbij kan het zelfs na 48 jaar nog leuk zijn in een huwelijk of relatie. Je hangt niet meer aan de kroonluchter samen maar als dat is wat je nastreeft dan zou je om de drie jaar van partner moeten wisselen zo'n beetje.



Zo hoor ik bijvoorbeeld ook van zo veel mensen dat de sex niet meer zoveel is na een paar jaar, het wordt toch allemaal minder? Ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat ze na zoveel jaar nog steeds verliefd zijn, maar dat zijn uitzonderingen..Ik heb het zelfs een keer in een artikel gelezen dat mensen maar 1 jaar verliefd kunnen blijven op een persoon. En dan wordt het houden van.



Ja, dan wordt het als het goed is houden van en verdiept je liefde zich. Spanning en seks kun je als vrouw op iedere straathoek krijgen. Echte oprechte liefde moet je met een zaklantaarn zoeken.



En het is niet zo dat het mij niks doet dat ik mijn vriend heb belazerd, ik vind het verschrikkelijk voor hem, ik weet dat het egoistisch van me was. Ik heb mijn eigen gevoel boven dat van hem verkozen. Ik zit er ook heel erg mee. Maar als ik het vertel doe ik hem toch nog meer pijn..Dan kan ik het denk ik beter uitmaken en het niet vertellen.

Ik wil het die andere jongen niet aandoen om het tegen mijn vriend te vertellen, hij maakt hem af..

Ik heb nog helemaal geen beslissing genomen..ik zei alleen dat ik op dit moment dénk dat ik het niet ga vertellen, ik weet het nog niet zeker.



Het valt me op dat (bijna) iedereen hier vindt dat ik het moet vertellen. En dat je een relatie zo niet voort kunt zetten.

Als jij en je vriend een afspraak hebben dat je in voorkomend geval er wel over mag zwijgen hoef je het uiteraard niet te vertellen. Als jullie hebben afgesproken niet tegen elkaar te liegen, tja dan zit er niets anders op dan met de billen bloot te gaan (figuurlijk).

Maar in mijn omgeving zie ik het zó veel gebeuren, dat mensen vreemdgaan. Mijn vriendinnen doen het ook, zij adviseren mij ook om het niet te zeggen.

Voor mijn gevoel is het haast 'normaal' om vreemd te gaan, omdat zoveel het doen.

Als het zo normaal is is het toch ook geen punt?

En zij gaan ook gewoon door met hun relatie zonder het te vertellen.. Ja logisch dat ze jou hetzelfde adviseren; stel je voor dat jij wel je rug zou rechten waar ze het zelf niet durven.

Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat het hartstikke fout is, maar de reacties hier zijn zo anders dan die van mijn vriendinnen..



En waarom ik nog bij mijn vriend blijf als ik al heel lang niet écht gelukkig ben met hem? Omdat ik realistisch ben en weet dat geen een relatie perfect is. Je kunt toch niet altijd verliefd blijven en dolgelukkig zijn als je hem ziet. Ja wij zitten in een sleur en het is allemaal niet meer zo leuk en spannend als in het begin, maar bij wie is dat wel?

Beste meid, dat is helemaal niet realistisch. Heb je echt een relatie zò nodig dat je liever de rest van je leven halfbakken gelukkig bent?  

Ik zie tussen mijn ouders ook geen echte liefde, en wel de ergenissen. Maar zij zijn maatjes van elkaar, 

Maar gaan ze ook vreemd voor de spanning en de aandacht ?

dat zijn mijn vriend en ik ook. Ik vind het fijn om bij hem te zijn, we kunnen goed praten, maar ik mis gewoon de spanning en aandacht. Dat is ook een van de redenen dat ik ben vreemdgegaan!

Is het bij jullie nog anders dan na een relatie van jaren? Zijn jullie nog wel verliefd? Het is denk ik net waar je genoeg mee neemt. 

Hm, ik neem geen genoegen met minder dan het beste wat er te halen valt. Ik heb al bijna 30jr een relatie en nee, ik ben niet meer voortdurend verliefd op mn man, maar nog wel af en toe en verder houd ik erg veel van hem.

Het kan dus wel degelijk; ik vind dat je jezelf ontzettend tekort doet om in een relatie te blijven hangen waarin je niet (meer) gelukkig bent.



Zo hoor ik bijvoorbeeld ook van zo veel mensen dat de sex niet meer zoveel is na een paar jaar, het wordt toch allemaal minder? Ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat ze na zoveel jaar nog steeds verliefd zijn, maar dat zijn uitzonderingen..Ik heb het zelfs een keer in een artikel gelezen dat mensen maar 1 jaar verliefd kunnen blijven op een persoon. En dan wordt het houden van. En wat is er mis met houden van ..........?? Nog een reden om heel snel met deze relatie te stoppen. Misschien kom je ooit nog eens iemand tegen van wie je kunt houden en merken dat daar niets mis mee is, integendeel .............



En het is niet zo dat het mij niks doet dat ik mijn vriend heb belazerd, ik vind het verschrikkelijk voor hem, ik weet dat het egoistisch van me was. Ik heb mijn eigen gevoel boven dat van hem verkozen. Ik zit er ook heel erg mee. Maar als ik het vertel doe ik hem toch nog meer pijn..

Ja lieverd, maar dat is de consequentie .......... Bovendien vind ik het een beetje denigrerend richting je vriend om te doen alsof zijn hele ziel en zaligheid van jou afhankelijk is. Dat zou niet best zijn, lijkt me .......

Dan kan ik het denk ik beter uitmaken en het niet vertellen.

Alles bij elkaar genomen zou dat, ook voor jou, ms een goede middenweg zijn.

Ik wil het die andere jongen niet aandoen om het tegen mijn vriend te vertellen, hij maakt hem af..

Tuurlijk reageer ik nog wel!

Maar moet idd even nadenken over al jullie reacties..Ik weet dat ik fout zit dus verbaas me ook niet over sommige harde reacties. Jullie hebben gelijk, ik heb mijn vriend belazerd en daar voel ik me ook slecht om.



Maar het heeft 2 kanten. Ik heb voor mijn eigen geluk gekozen op die momenten, egoistisch dus. Maar jullie zouden eens moeten weten hoe ik me voelde, als je iemand al langer dan een jaar leuk vindt en om elkaar heen draait. De spanning was zo hoog opgelopen, ik wilde hem zó graag! En dan uiteindelijk zoenen, met zoveel passie. Op dat moment voelde ik me intens gelukkig.

En ik heb me al tig keer wel in kunnen houden, terwijl ik al jaren die aandacht en spanning mis. Ik wil het niet goedpraten, ik wil alleen zeggen hoe ik me voelde op die momenten.

Op het moment dat ik voor het eerst met hem zoende dacht ik dat ik het binnenkort toch al uit ging maken. Daarom vond ik het toen minder erg om eraan toe te geven, dan wanneer ik dat niet van plan was.

Maar 'probleem' is nu dat het echt goed gaat tussen mijn vriend en mij, daarom is mijn mening veranderd.

Goh het gaat al jaren slecht en dat drijft je in de armen van een ander en "ineens" gaat het echt goed.... das toch gek want wat is er dan gebeurd behalve jouw vreemdgaan?

Verder ben ik blij om te lezen dat er veel mensen zijn die zich nog wel heel gelukkig voelen in hun relatie. Dat kan ik vergelijken met mijn eigen relatie en zo misschien een beter inzicht krijgen. Ik hoor echt zo vaak in mijn omgeving dat het allemaal minder wordt na een paar jaar, is dat echt zo onrealistisch dan?



Ik weet nog steeds niet wat ik doe, ik pieker me de hele dag suf. Of ik maak het uit en vertel het niet. Of ik ga ervoor en vertel het wel/niet. Maar als ik ervoor kies om ervoor te gaan en ik vertel het, dan is het ook uit. Maar dat is dan aan mijn vriend. Ja door toe te geven aan je tijdelijke opwelling heb je al een keuze gemaakt, je hebt je eigen relatie onmogelijk gemaakt.

Tuurlijk reageer ik nog wel!

Maar moet idd even nadenken over al jullie reacties..Ik weet dat ik fout zit dus verbaas me ook niet over sommige harde reacties. Jullie hebben gelijk, ik heb mijn vriend belazerd en daar voel ik me ook slecht om.



Maar het heeft 2 kanten. Ik heb voor mijn eigen geluk gekozen op die momenten, egoistisch dus. Maar jullie zouden eens moeten weten hoe ik me voelde, als je iemand al langer dan een jaar leuk vindt en om elkaar heen draait. De spanning was zo hoog opgelopen, ik wilde hem zó graag! En dan uiteindelijk zoenen, met zoveel passie. Op dat moment voelde ik me intens gelukkig. Lieverd dat is maar een momentopname; zeg nu zelf bèn je nu (achteraf) hier nog zo gelukkig mee??

En ik heb me al tig keer wel in kunnen houden, terwijl ik al jaren die aandacht en spanning mis. Ik wil het niet goedpraten, ik wil alleen zeggen hoe ik me voelde op die momenten.

Op het moment dat ik voor het eerst met hem zoende dacht ik dat ik het binnenkort toch al uit ging maken. Daarom vond ik het toen minder erg om eraan toe te geven, dan wanneer ik dat niet van plan was.

Ik heb het al eerder gezegd: geef jezelf vrijaf van die halfbakken relatie, dan kun je zoenen en sexen met wie je wilt. Je kunt niet een singleleven leiden vanuit de veilige setting van een relatie.

Maar 'probleem' is nu dat het echt goed gaat tussen mijn vriend en mij, daarom is mijn mening veranderd.

Maar wat is er dan gebeurd tussen jou en je vriend dat het nu weer goed gaat? Een goed gesprek? Goede afspraken over alles waardoor het hiervoor niet goed ging?

Verder ben ik van mening dat een relatie waarvan één van de twee nog steed denkt dat  een tweepersoonrelatie zonder leugens is, terwijl dat niet (meer) het geval is,.......... eigenlijk geen relatie is.

Denk je niet dat je vriend het recht heeft en het respect verdient om te weten hoe zijn relatie er uitziet op dit moment. En als je vindt dat hij dit respect niet verdient, waarom wil dan in vredesnaam bij iemand blijven waar je geen respect voor hebt?

Verder ben ik blij om te lezen dat er veel mensen zijn die zich nog wel heel gelukkig voelen in hun relatie. Dat kan ik vergelijken met mijn eigen relatie en zo misschien een beter inzicht krijgen. Ik hoor echt zo vaak in mijn omgeving dat het allemaal minder wordt na een paar jaar, is dat echt zo onrealistisch dan? Dat het allemaal minder wordt komt m.i. meestal omdat mensen niet meer communiceren, een heel (gevoels-, sex-)leven hebben waar hun partner niets vanaf weet, zo raak je geestelijk gescheiden en leid je alleen oppervlakkig nog het leven van een stel.



Ik weet nog steeds niet wat ik doe, ik pieker me de hele dag suf. Of ik maak het uit en vertel het niet. Of ik ga ervoor en vertel het wel/niet. Maar als ik ervoor kies om ervoor te gaan en ik vertel het, dan is het ook uit. Maar dat is dan aan mijn vriend.

Dat bedoel ik dus met geestelijk gescheiden zijn. Jij hebt al maandenlang de hots voor iemand die om je heen draait, je hebt uiteindelijk sex met hem, wordt vervolgens verteerd door schuldgevoel, piekert je de hele dag suf en schrijft een topic hierover vol. Das heel veel en je vriend weet van dit alles niks, nada, noppes.



Nog een vraagje: wat bedoel je inhoudelijk met "ervoor gaan"? Hoe ziet dat eruit?

quote: meds reageerde





quote: miss baco reageerde



Goh het gaat al jaren slecht en dat drijft je in de armen van een ander en "ineens" gaat het echt goed.... das toch gek want wat is er dan gebeurd behalve jouw vreemdgaan?

Zo zwart-wit is het niet..mijn relatie bestaat al jaren uit ups en downs. Het is niet zo dat het altijd slecht ging. De laatste maanden ging het weer slecht, ik dacht dat het binnenkort uit zou gaan omdat ik die eeuwige twijfel zat ben. Ik heb toen toegegeven aan de verleiding..Een paar weken geleden heb ik een poging gedaan om het uit te maken. Ik heb gezegd dat ik het niet meer zag zitten. Toen hebben mijn vriend de hele middag gepraat, en op zo'n moment voel ik opeens wel die liefde voor hem, en komen we weer tot de conclusie dat we elkaar niet kwijt willen. Sindsdien gaat het dus weer heel goed.

En ik moet zeggen dat door het feit dat ik ben vreemdgegaan ik meer zin in sex en zoenen heb met mijn vriend dan voorheen. Ik had daar bijna nooit zin in, maar nu weet ik weer wat ik mis. Maar mede hierdoor gaat het dus ook beter tussen ons.

quote: momodoe reageerde



Mijn advies, niks aan je vriend vertellen want ik weet zeker dat als ik het de eerst keer had verteld dat ie me het nooit had vergeven.Ik zie wel hoe het afloopt, als ik ouder ben dan zal het vreemdgaan vanzelf wel ophouden....veel mannen vinden mij nu gewoon super aantrekkelijk..en ik hun.;)

Tja dat heb ik dus ook, krijg altijd heel veel aandacht van andere mannen, dat is heerlijk! Mijn vriend en ik gaan ook vaak apart van elkaar op stap, hij flirt ook met andere vrouwen, maar dat weten we van elkaar en dat is ook prima. Ik heb me altijd in kunnen houden tot een maand geleden dus..

Ik ben een beetje verslaafd aan die aandacht van andere mannen geloof ik, maar het is ook zo goed voor je ego!



Super slecht van mij, maar ik leef maar een keer.En veel zullen wel zeggen, ga dan niet aan een relatie beginnen of maak het eerst uit met de man waar je nu getrouwd mee bent, maar dat gaat nu eenmaal  niet.Ik zit financieel heel erg gebonden en met 2 kinderen de bijstand ingaan zie ik niet zitten.En deze man, al zou je ht niet denken is voor mij de man waar ik oud mee wil worden.Al mis ik ontzettend de spanning in een relatie.Probeem met mij is gewoon ik wil alles...mannen en een vaste relatie..



zucht een probleem geval dus:(

Dat probleem heb ik dus ook..ik wil te veel. Ik mis ook de spanning in mijn relatie en vind die wel bij andere mannen.

Maar jij bent al getrouwt maar toch nog heel verliefd? Je bent dus nog niet zo heel lang met hem samen of wel?

quote: miss baco reageerde





quote: momodoe reageerde



Mijn advies, niks aan je vriend vertellen want ik weet zeker dat als ik het de eerst keer had verteld dat ie me het nooit had vergeven.Ik zie wel hoe het afloopt, als ik ouder ben dan zal het vreemdgaan vanzelf wel ophouden....veel mannen vinden mij nu gewoon super aantrekkelijk..en ik hun.;)

Tja dat heb ik dus ook, krijg altijd heel veel aandacht van andere mannen, dat is heerlijk! Mijn vriend en ik gaan ook vaak apart van elkaar op stap, hij flirt ook met andere vrouwen, maar dat weten we van elkaar en dat is ook prima. Ik heb me altijd in kunnen houden tot een maand geleden dus..

Ik ben een beetje verslaafd aan die aandacht van andere mannen geloof ik, maar het is ook zo goed voor je ego!



Super slecht van mij, maar ik leef maar een keer.En veel zullen wel zeggen, ga dan niet aan een relatie beginnen of maak het eerst uit met de man waar je nu getrouwd mee bent, maar dat gaat nu eenmaal  niet.Ik zit financieel heel erg gebonden en met 2 kinderen de bijstand ingaan zie ik niet zitten.En deze man, al zou je ht niet denken is voor mij de man waar ik oud mee wil worden.Al mis ik ontzettend de spanning in een relatie.Probeem met mij is gewoon ik wil alles...mannen en een vaste relatie..



zucht een probleem geval dus:(

Dat probleem heb ik dus ook..ik wil te veel. Ik mis ook de spanning in mijn relatie en vind die wel bij andere mannen.

Maar jij bent al getrouwt maar toch nog heel verliefd? Je bent dus nog niet zo heel lang met hem samen of wel?





Dit zal wel heel bot overkomen, maar dit is voor mij: ziek! Hoe kan je zo zijn? Ik kan nog geen klein leugentje vertellen aan mijn vriend en het idee dat hij pijn heeft door mij is ondraaglijk. Ik hou meer van hem dan van mezelf en daarom kan ik me jullie niet voorstellen, ongelofelijk echt!

quote: ambrosia9 reageerde





quote: miss baco reageerde





quote: momodoe reageerde



Mijn advies, niks aan je vriend vertellen want ik weet zeker dat als ik het de eerst keer had verteld dat ie me het nooit had vergeven.Ik zie wel hoe het afloopt, als ik ouder ben dan zal het vreemdgaan vanzelf wel ophouden....veel mannen vinden mij nu gewoon super aantrekkelijk..en ik hun.;)

Tja dat heb ik dus ook, krijg altijd heel veel aandacht van andere mannen, dat is heerlijk! Mijn vriend en ik gaan ook vaak apart van elkaar op stap, hij flirt ook met andere vrouwen, maar dat weten we van elkaar en dat is ook prima. Ik heb me altijd in kunnen houden tot een maand geleden dus..

Ik ben een beetje verslaafd aan die aandacht van andere mannen geloof ik, maar het is ook zo goed voor je ego!



Super slecht van mij, maar ik leef maar een keer.En veel zullen wel zeggen, ga dan niet aan een relatie beginnen of maak het eerst uit met de man waar je nu getrouwd mee bent, maar dat gaat nu eenmaal  niet.Ik zit financieel heel erg gebonden en met 2 kinderen de bijstand ingaan zie ik niet zitten.En deze man, al zou je ht niet denken is voor mij de man waar ik oud mee wil worden.Al mis ik ontzettend de spanning in een relatie.Probeem met mij is gewoon ik wil alles...mannen en een vaste relatie..



zucht een probleem geval dus:(

Dat probleem heb ik dus ook..ik wil te veel. Ik mis ook de spanning in mijn relatie en vind die wel bij andere mannen.

Maar jij bent al getrouwt maar toch nog heel verliefd? Je bent dus nog niet zo heel lang met hem samen of wel?





Dit zal wel heel bot overkomen, maar dit is voor mij: ziek! Hoe kan je zo zijn? Ik kan nog geen klein leugentje vertellen aan mijn vriend en het idee dat hij pijn heeft door mij is ondraaglijk. Ik hou meer van hem dan van mezelf en daarom kan ik me jullie niet voorstellen, ongelofelijk echt!



Meer van jezelf houden dan van je vriend: dat vind ik pas ziek!!!

quote: meisje23 reageerde





quote: ambrosia9 reageerde





quote: miss baco reageerde





quote: momodoe reageerde



Mijn advies, niks aan je vriend vertellen want ik weet zeker dat als ik het de eerst keer had verteld dat ie me het nooit had vergeven.Ik zie wel hoe het afloopt, als ik ouder ben dan zal het vreemdgaan vanzelf wel ophouden....veel mannen vinden mij nu gewoon super aantrekkelijk..en ik hun.;)

Tja dat heb ik dus ook, krijg altijd heel veel aandacht van andere mannen, dat is heerlijk! Mijn vriend en ik gaan ook vaak apart van elkaar op stap, hij flirt ook met andere vrouwen, maar dat weten we van elkaar en dat is ook prima. Ik heb me altijd in kunnen houden tot een maand geleden dus..

Ik ben een beetje verslaafd aan die aandacht van andere mannen geloof ik, maar het is ook zo goed voor je ego!



Super slecht van mij, maar ik leef maar een keer.En veel zullen wel zeggen, ga dan niet aan een relatie beginnen of maak het eerst uit met de man waar je nu getrouwd mee bent, maar dat gaat nu eenmaal  niet.Ik zit financieel heel erg gebonden en met 2 kinderen de bijstand ingaan zie ik niet zitten.En deze man, al zou je ht niet denken is voor mij de man waar ik oud mee wil worden.Al mis ik ontzettend de spanning in een relatie.Probeem met mij is gewoon ik wil alles...mannen en een vaste relatie..



zucht een probleem geval dus:(

Dat probleem heb ik dus ook..ik wil te veel. Ik mis ook de spanning in mijn relatie en vind die wel bij andere mannen.

Maar jij bent al getrouwt maar toch nog heel verliefd? Je bent dus nog niet zo heel lang met hem samen of wel?





Dit zal wel heel bot overkomen, maar dit is voor mij: ziek! Hoe kan je zo zijn? Ik kan nog geen klein leugentje vertellen aan mijn vriend en het idee dat hij pijn heeft door mij is ondraaglijk. Ik hou meer van hem dan van mezelf en daarom kan ik me jullie niet voorstellen, ongelofelijk echt!



Meer van jezelf houden dan van je vriend: dat vind ik pas ziek!!!





Ik bedoel::: Meer van je vriend houden dan van jezelf!! dat vind ik ziek!!

quote: meisje23 reageerde





quote: meisje23 reageerde





quote: ambrosia9 reageerde





quote: miss baco reageerde





quote: momodoe reageerde



Mijn advies, niks aan je vriend vertellen want ik weet zeker dat als ik het de eerst keer had verteld dat ie me het nooit had vergeven.Ik zie wel hoe het afloopt, als ik ouder ben dan zal het vreemdgaan vanzelf wel ophouden....veel mannen vinden mij nu gewoon super aantrekkelijk..en ik hun.;)

Tja dat heb ik dus ook, krijg altijd heel veel aandacht van andere mannen, dat is heerlijk! Mijn vriend en ik gaan ook vaak apart van elkaar op stap, hij flirt ook met andere vrouwen, maar dat weten we van elkaar en dat is ook prima. Ik heb me altijd in kunnen houden tot een maand geleden dus..

Ik ben een beetje verslaafd aan die aandacht van andere mannen geloof ik, maar het is ook zo goed voor je ego!



Super slecht van mij, maar ik leef maar een keer.En veel zullen wel zeggen, ga dan niet aan een relatie beginnen of maak het eerst uit met de man waar je nu getrouwd mee bent, maar dat gaat nu eenmaal  niet.Ik zit financieel heel erg gebonden en met 2 kinderen de bijstand ingaan zie ik niet zitten.En deze man, al zou je ht niet denken is voor mij de man waar ik oud mee wil worden.Al mis ik ontzettend de spanning in een relatie.Probeem met mij is gewoon ik wil alles...mannen en een vaste relatie..



zucht een probleem geval dus:(

Dat probleem heb ik dus ook..ik wil te veel. Ik mis ook de spanning in mijn relatie en vind die wel bij andere mannen.

Maar jij bent al getrouwt maar toch nog heel verliefd? Je bent dus nog niet zo heel lang met hem samen of wel?





Dit zal wel heel bot overkomen, maar dit is voor mij: ziek! Hoe kan je zo zijn? Ik kan nog geen klein leugentje vertellen aan mijn vriend en het idee dat hij pijn heeft door mij is ondraaglijk. Ik hou meer van hem dan van mezelf en daarom kan ik me jullie niet voorstellen, ongelofelijk echt!



Meer van jezelf houden dan van je vriend: dat vind ik pas ziek!!!





Ik bedoel::: Meer van je vriend houden dan van jezelf!! dat vind ik ziek!!

Ja dat was natuurlijk niet zo bedoelt. Maar zullen we het dan nog even over jouw geweldige uitspraken hebben. Wat was t ook al weer: ooh ja, vrouwen die trouw zijn hebben geen leven, zijn saai en je bent je jong en je wil ook wat toch??? als we het toch over ziek hebben