Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 34
vrijdag 29 juni 2007 om 10:53
vrijdag 29 juni 2007 om 10:59
Echt met er tabak van hebben,een halfjaar,met eenmalig een terugslagje en er toch voor gegaan dat hij bleef slapen.Maar al met al in strijd zijnde om er een punt achter te zetten voor goed nu,vanaf april.Dus nog maar pas.En eigenlijks ben ik al de tijd al in strijd hiermee zolang het duurde.Te lang om uit te leggen.
vrijdag 29 juni 2007 om 10:59
Face,dat zal idd een flinke dreun zijn geweest zeg.Toch blijf ik het apart vinden dat zijn vrouw gewoon met je in gesprek ging.
Toen de vrouw van mijn Gm de verhouding ontdekte had ik een beetje verwacht dat ze op een dag wel voor mijn deur zou staan of dat ze me zou bellen...ze heeft nooit enig contact gezocht.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:04
Winnie als je op pag. 17 kijkt even van dit topic daar les je 2 berichten van me richting Puna.Daar staat een en ander anders verval ik inherhaling.
Ja ik kwam idd. met beide benen op de grond toen.Werd enorm klein van die terechte!! opmerking.Het heeft nog een 3kwart jaar door geduurd erna.Maar was al a/h loslaten begonnen mede door dat gesprek met haar.Gaat/ging niet 123.Maar ben er ik hoef hem niet meer maar mis wel wat was.
Ja ik kwam idd. met beide benen op de grond toen.Werd enorm klein van die terechte!! opmerking.Het heeft nog een 3kwart jaar door geduurd erna.Maar was al a/h loslaten begonnen mede door dat gesprek met haar.Gaat/ging niet 123.Maar ben er ik hoef hem niet meer maar mis wel wat was.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:06
Ik kende de minnares van mijn man, heb direkt voor ik iets van hun wist gezegd, zij is smoorverliefd op je. Mocht ze je benaderen kijk dan uit want ze wil je volledig en niet gewoon als vriend. Werd weggelachen (wist ik dat hij al gezellig met haar mailde smsde). Hij is nooit van plan geweest met haar een echte relatie te beginnen en dat heb ik hem juist kwalijk genomen. Hij heeft mij belazerd voor wat plezier en egoboosting en haar aan het lijntje gehouden voor de plezier en egoboosting. Moet wel eerlijk zeggen dat hij nooit zijn liefde etc naar haar heeft uitgesproken en ook gezegd dat hij niet bij me weg zou gaan en zij heeft altijd het idee gehad het komt wel als ik maar blijf volhouden. Dat is dus nooit gebeurd, wat me wel verbaasd is dat zij een intense hekel aan mij heeft en mijn man nog steeds super vind (ondanks dat ze al meer dan een jaar geen contact meer met hem heeft). We zien haar nog wel een omdat we in hetzelfde sociale circuit rondhangen en van gezamenlijke kennissen hoor ik nu ook wel eens verbazing omdat ze nog over mijn man praat met de bewoording, hij komt wel al moet ik 10 jaar wachten eens begrijpt hij dat ik de ware ben. En ja mij vind ze verschrikkelijk ook dat steekt ze niet onder stoelen of banken.
Dat gedeelte van het verhaal neem ik haar wel kwalijk. Wat ze hadden is beeindigd, laat mij/ons dan ook met rust. En niet ik heb haar pijn gedaan maar mijn man. Het is waarschijnlijk makkelijker om boos op mij te zijn.
En dat begrip, tja, was eerst ook niet boos op haar, pas toen ze mij ook beloofde geen contact meer met mijn man te zoeken, mijn plaats te respecteren blabla en gewoon doorging (waar hij na 3 maanden weer op inging) toen was mijn begrip naar haar ook op. Dus ook het begrip van Puk heeft een einde, en dat is wanneer liegen begint.
Ben geen heilige hoor vraag mijn man maar, als puk getergd wordt dan gaat ze door roeien en ruiten. En daarnaast is het bij mij redelijk verleden aan het worden en kan ik er afstandelijker naar kijken.
Winnie, ja de minnaressen kunnen nee zeggen maar de gm-en zouden in mijn ogen nee moeten zeggen.
Dat gedeelte van het verhaal neem ik haar wel kwalijk. Wat ze hadden is beeindigd, laat mij/ons dan ook met rust. En niet ik heb haar pijn gedaan maar mijn man. Het is waarschijnlijk makkelijker om boos op mij te zijn.
En dat begrip, tja, was eerst ook niet boos op haar, pas toen ze mij ook beloofde geen contact meer met mijn man te zoeken, mijn plaats te respecteren blabla en gewoon doorging (waar hij na 3 maanden weer op inging) toen was mijn begrip naar haar ook op. Dus ook het begrip van Puk heeft een einde, en dat is wanneer liegen begint.
Ben geen heilige hoor vraag mijn man maar, als puk getergd wordt dan gaat ze door roeien en ruiten. En daarnaast is het bij mij redelijk verleden aan het worden en kan ik er afstandelijker naar kijken.
Winnie, ja de minnaressen kunnen nee zeggen maar de gm-en zouden in mijn ogen nee moeten zeggen.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:11
En puntje bi paaltje vwb. GM?Hij faalt in zijn huwelijk en gaat die confrontatie uit de weg.Dát is het hele eieren eten.Hij gaat het uit de weg.Zij weet en zegt hem ook je liefde is voor haar.Hij kan gaan maar hij gaat niet want dan is het werkelijkheid dat hij faalt.En át kan hij niet aan.at heeft hij ook wel gezegt ooit.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:14
Puk,ik heb echt enorm veel bewondering voor jou bijdrages hier !
Toen het contact tussen jou man en de Minnares?? over was is het blijkbaar toch weer even terug gekomen na een aantal maanden...dat zal heel zwaar op je dak zijn gevallen zeg.
Knap dat je toch voor je relatie bent blijven vechten.
Kan je nu zeggen dat je je man weer volledig vertrouwd of blijft er altijd nog iets knagen?
Jaren geleden is mijn relatie na 7 jaar overgegaan omdat mijn toen man vreemd was gegaan...ik kon en wilde niet meer met hem verder.
Nu weet ik dat mijn liefde voor die man ook niet diep genoeg zat om te willen vechten voor de relatie.
Toen het contact tussen jou man en de Minnares?? over was is het blijkbaar toch weer even terug gekomen na een aantal maanden...dat zal heel zwaar op je dak zijn gevallen zeg.
Knap dat je toch voor je relatie bent blijven vechten.
Kan je nu zeggen dat je je man weer volledig vertrouwd of blijft er altijd nog iets knagen?
Jaren geleden is mijn relatie na 7 jaar overgegaan omdat mijn toen man vreemd was gegaan...ik kon en wilde niet meer met hem verder.
Nu weet ik dat mijn liefde voor die man ook niet diep genoeg zat om te willen vechten voor de relatie.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:21
Benedicte, wat wil je hiermee zeggen?
Ik kan ook met een open vizier(tje) naar zo'n situatie kijken maar kom daarin in mezelf tegelijk ook onbegrip, rivaliteit en gevoelens van verraad tegen door de man in kwestie. Dat geeft een vertroebeling weet ik, desondanks doe ik mijn best zo iets ergens te begrijpen waar het van daan komt, hoe het ontstaat en hoe het loopt en eindigen kan. Redenen waarom en gevoelens (lust en/of liefde) maar dat vergt tijd.
Ik kan ook met een open vizier(tje) naar zo'n situatie kijken maar kom daarin in mezelf tegelijk ook onbegrip, rivaliteit en gevoelens van verraad tegen door de man in kwestie. Dat geeft een vertroebeling weet ik, desondanks doe ik mijn best zo iets ergens te begrijpen waar het van daan komt, hoe het ontstaat en hoe het loopt en eindigen kan. Redenen waarom en gevoelens (lust en/of liefde) maar dat vergt tijd.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:24
vrijdag 29 juni 2007 om 11:25
Hallo Puk,
Heb met open mond en toch wel een brok in je keel, je verhaal gelezen. Wat een inzicht heb je. Waarschijnlijk is dat de reden dat jij de relatie met je man weer hebt op kunnen pakken en dat bewonder ik.
Ik kan me voorstellen dat je ervan baalt dat die dame zo'n hekel heeft aan jou en je man nog steeds geweldig vindt. Dat noem ik verplaatste frustratie: als ze echt kwaad zou zijn op de persoon die het verdient, dus jouw man, dan zou ze hem los moeten laten want met zo'n man wil je toch niet verder? Maar door die kwaadheid te verplaatsen naar jou, kan ze haar verliefdheid in stand houden. Niet logisch maar wel iets wat je vaak ziet in dergelijke situaties.
Andersom gebeurt dat ook veel vind ik: dan zie je dat de vrouw van de GM woedend is op de minnares en niet zo erg op haar man om dezelfde reden.
Toen de man van een vriendin van mij vreemd ging (en dat was dan een eenmalige wip) en zij dat ontdekte was ze zoooooo ontzettend kwaad op die dame, ook op haar man maar vooral op die dame. Toen ik haar vroeg waarom ze kwader was op haar dan op haar man zei ze heel eerlijk: dat houdt me bij hem want als ik er te goed over nadenk, dan trap ik hem het huis uit maar ik hou nog steeds van hem en ik wil niet zonder hem verder.
Ze zijn er gelukkig wel uitgekomen maar dat ze het helemaal verwerkt heeft....nee! Zij zit met dezelfde vraag als wij vaak ook hebben: WAAROM? En daar krijgt ze net als wij eigenlijk geen duidelijk antwoord op.
Hebben jij en je man wel een antwoord op die vraag gekregen? Waarom het is gebeurd? En of je het had kunnen voorkomen samen?
Heb met open mond en toch wel een brok in je keel, je verhaal gelezen. Wat een inzicht heb je. Waarschijnlijk is dat de reden dat jij de relatie met je man weer hebt op kunnen pakken en dat bewonder ik.
Ik kan me voorstellen dat je ervan baalt dat die dame zo'n hekel heeft aan jou en je man nog steeds geweldig vindt. Dat noem ik verplaatste frustratie: als ze echt kwaad zou zijn op de persoon die het verdient, dus jouw man, dan zou ze hem los moeten laten want met zo'n man wil je toch niet verder? Maar door die kwaadheid te verplaatsen naar jou, kan ze haar verliefdheid in stand houden. Niet logisch maar wel iets wat je vaak ziet in dergelijke situaties.
Andersom gebeurt dat ook veel vind ik: dan zie je dat de vrouw van de GM woedend is op de minnares en niet zo erg op haar man om dezelfde reden.
Toen de man van een vriendin van mij vreemd ging (en dat was dan een eenmalige wip) en zij dat ontdekte was ze zoooooo ontzettend kwaad op die dame, ook op haar man maar vooral op die dame. Toen ik haar vroeg waarom ze kwader was op haar dan op haar man zei ze heel eerlijk: dat houdt me bij hem want als ik er te goed over nadenk, dan trap ik hem het huis uit maar ik hou nog steeds van hem en ik wil niet zonder hem verder.
Ze zijn er gelukkig wel uitgekomen maar dat ze het helemaal verwerkt heeft....nee! Zij zit met dezelfde vraag als wij vaak ook hebben: WAAROM? En daar krijgt ze net als wij eigenlijk geen duidelijk antwoord op.
Hebben jij en je man wel een antwoord op die vraag gekregen? Waarom het is gebeurd? En of je het had kunnen voorkomen samen?
vrijdag 29 juni 2007 om 11:30
Ik heb er met mijn vriendin veel over gesproken hoe GM en vrouw omgaan met elkaar.Ze zegt daarop,als het mij zou overkomen dan liep ik trots naast mijn vent.Want zolang hij naast mij loopt is de bijvriendin niets,wat e ook hebben samen..Begrijp haar niet.GM's vrouw evenmin.Ik hoef geen man die zo doet al heb ik dan de hfd.rol gespeeld in zoiets dat weet ik maar al te goed.
vrijdag 29 juni 2007 om 11:37
Mijn ex had ook een vriendin ontmoet,was nog maar kort aan de gang.Ik ben erop afgestapt en gevraagd aan haar wat denk je wat wij hebben.Ze zei niets meer want dat zegt hij tegen mij.Ik zeg we hebben nog samen maar de koek is op en hij denkt het op te lossen door naar jou te gaan en mij met kinderen niets te melden hierover.Ze had meteen tabak van hem.Ex kwaad op mij,nouja zeg.Doe je zelf hoor.Gewoon zeggen ik heb er geen zin meer in en ik ben weg.Nee dat is teveel dus dan maar zo oplossen.
Ze heeft achteraf nog mnd. aan hem gehangen maar toen was het al voorbij met ons..
Ze heeft achteraf nog mnd. aan hem gehangen maar toen was het al voorbij met ons..
vrijdag 29 juni 2007 om 11:42
Biga waarom ze zo kwaad om mij is en niet op hem, jouw uitleg is denk ik 100% raak. Daarom probeer ik het nu (met heel veel moeite) naast me neer te leggen.
Toen ik ontdekte dat het contact weer was opgepakt viel me dat wel en niet rauw op mijn dak, vermoedde het al lang, heb het beiden gevraagd, ze hebben beiden ontkend en zeiden dat ik gek was. Toen ik er achterkwam dat ik gelijk had was dat een opluchting mijn instincten waren goed. Toen ik er achterkwam was het contact al definitief verbroken sinds 1 maand. Ik ben toen niet weggegaan omdat ik emotioneel op was. Kon het niet meer opbrengen. Na een paar maanden toen ik merkte dat mijn man echt vocht en veranderde voor ons ben ik mee gaan vechten.
Of ik hem vertrouw, ja bijna, maar het knaagt soms. Dat bespreek ik dan direkt omdat het vaak samen hangt met dingen die gebeuren of dat ik een slechte dag heb. Trouwens als hij nu weer vreemd zou gaan zou het wel een hele domme lul zijn en hij weet dat het dan over is.
Door praten zijn we achter het waarom gekomen, had het kunnen worden voorkomen? Geen idee, waarschijnlijk wel, maar ik denk dat we beiden keihard met onze benen op de grond moesten komen om dingen in onze relatie te veranderen. Ik heb (gek genoeg) uiteindelijk meer zelfvertrouwen gekregen en ben meer voor mezelf en mijn plezier gaan leven en dat geeft me veel voldoening. Dat heb ik (en misschien ook hij) uiteindelijk gewonnen.
Nu ga ik niet meer reageren hoor, zit op mijn werk haha,
Toen ik ontdekte dat het contact weer was opgepakt viel me dat wel en niet rauw op mijn dak, vermoedde het al lang, heb het beiden gevraagd, ze hebben beiden ontkend en zeiden dat ik gek was. Toen ik er achterkwam dat ik gelijk had was dat een opluchting mijn instincten waren goed. Toen ik er achterkwam was het contact al definitief verbroken sinds 1 maand. Ik ben toen niet weggegaan omdat ik emotioneel op was. Kon het niet meer opbrengen. Na een paar maanden toen ik merkte dat mijn man echt vocht en veranderde voor ons ben ik mee gaan vechten.
Of ik hem vertrouw, ja bijna, maar het knaagt soms. Dat bespreek ik dan direkt omdat het vaak samen hangt met dingen die gebeuren of dat ik een slechte dag heb. Trouwens als hij nu weer vreemd zou gaan zou het wel een hele domme lul zijn en hij weet dat het dan over is.
Door praten zijn we achter het waarom gekomen, had het kunnen worden voorkomen? Geen idee, waarschijnlijk wel, maar ik denk dat we beiden keihard met onze benen op de grond moesten komen om dingen in onze relatie te veranderen. Ik heb (gek genoeg) uiteindelijk meer zelfvertrouwen gekregen en ben meer voor mezelf en mijn plezier gaan leven en dat geeft me veel voldoening. Dat heb ik (en misschien ook hij) uiteindelijk gewonnen.
Nu ga ik niet meer reageren hoor, zit op mijn werk haha,