Relaties
alle pijlers
Onveilig gehecht topic
dinsdag 20 september 2022 om 11:20
Het leek me fijn om een praat topic te openen over onveilige hechting.
Er zijn een aantal hechtingsstijlen. Deze hechtingsstijlen bepalen op welke manier je intimiteit in liefdesrelaties waarneemt en erop reageert.
Veilige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind sensitief en responsief heeft gereageerd. Hierdoor
Ontwikkelt het kind een basisvertrouwen.
Angstige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind onvoorspelbaar is, omdat zij op cruciale momenten niet
aanwezig waren bij of onvoorspelbaar reageerden.
In je latere leven betekent het dat je weliswaar hunkert naar intimiteit, maar dat je tegelijkertijd ook vaak piekert over je relatie en het vermogen van je partner om jouw liefde te beantwoorden.
Vermijdende hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief heeft
Wie vermijdend gehecht is, ervaart intimiteit als het verlies van zijn onafhankelijkheid en gaat nabijheid zo veel mogelijk uit de weg. Ben je vermijdend gehecht dan laat je de ander, ook in een liefdesrelatie, nooit echt dichtbij komen.
Angstig vermijdende hechting (gedesorganiseerde hechting):
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind inconsequent en onvoorspelbaarhandeld, maar er is vaak
ook sprake van een trauma of andere ingrijpende gebeurtenis.
Maar een heel klein percentage van alle mensen is angstig vermijdend gehecht. Zij wíllen zich wel graag emotioneel binden maar durven het niet als puntje bij paaltje komt. Deze mensen hebben last van bindingsangst.
Er zijn een aantal hechtingsstijlen. Deze hechtingsstijlen bepalen op welke manier je intimiteit in liefdesrelaties waarneemt en erop reageert.
Veilige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind sensitief en responsief heeft gereageerd. Hierdoor
Ontwikkelt het kind een basisvertrouwen.
Angstige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind onvoorspelbaar is, omdat zij op cruciale momenten niet
aanwezig waren bij of onvoorspelbaar reageerden.
In je latere leven betekent het dat je weliswaar hunkert naar intimiteit, maar dat je tegelijkertijd ook vaak piekert over je relatie en het vermogen van je partner om jouw liefde te beantwoorden.
Vermijdende hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief heeft
Wie vermijdend gehecht is, ervaart intimiteit als het verlies van zijn onafhankelijkheid en gaat nabijheid zo veel mogelijk uit de weg. Ben je vermijdend gehecht dan laat je de ander, ook in een liefdesrelatie, nooit echt dichtbij komen.
Angstig vermijdende hechting (gedesorganiseerde hechting):
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind inconsequent en onvoorspelbaarhandeld, maar er is vaak
ook sprake van een trauma of andere ingrijpende gebeurtenis.
Maar een heel klein percentage van alle mensen is angstig vermijdend gehecht. Zij wíllen zich wel graag emotioneel binden maar durven het niet als puntje bij paaltje komt. Deze mensen hebben last van bindingsangst.
peanutbutterjelly wijzigde dit bericht op 20-09-2022 18:32
77.59% gewijzigd
donderdag 25 mei 2023 om 16:34
Mwja, behoorlijk hoor. Soms zou ik totaal wat anders willen doen of ontwikkelen maar denk dan al snel dat ik er niet geschikt voor ben. Bang ook voor teveel stress, terwijl ik al een stressvolle baan heb waarbij ik met veel mensen communiceer. Dan had ik gewild dat ik mijn studie had afgemaakt en een baan te hebben met meer rust, ergens in een kamertje zonder teveel mensen. En ook die is dubbel want ik ben toch socialer dan ik zelf denk en kan ook erg behoefte aan mensen om me heen hebben. Dus ja, ik zit ook in een wat bevriezende houding. Wat kan en wil ik nou? Voor volgend jaar heb ik wel een paar maanden een sabbatical, die wil ik gebruiken voor een cursus naar keuze, echt iets voor mezelf ipv gerelateerd aan huidig werk. Lijkt me een luxe. En dan kijk ik eens rustig verder of ik er echt wat mee kan of gewoon een mooie hobby.
Over accepteren, ik merk dat ik de gedachte dat ik (en anderen) ook maar gewoon aan het leren zijn, me wat milder maakt.
anoniem_647b4ab3cffd3 wijzigde dit bericht op 31-05-2023 16:58
20.92% gewijzigd
donderdag 25 mei 2023 om 17:48
@vage, ‘fijn’ om te lezen dat je dankzij mijn berichten een stukje van jezelf er nu wel laat zijn. Ik kan me door mijn ervaringen nu heel goed voorstellen dat een verkeerde aanpak, niet sensitief genoeg, te kort of wat dan ook heel schadelijk kan zijn in dit proces. Wanneer je moet gaan kijken naar en werken met de gevoelens en gedachtes en ervaringen die zo diep geworteld zitten dat je hele wereld op z’n grondvesten trilt heb je iemand nodig die je bij hand neemt. Een therapeut kan die persoon zijn maar het is een super kwetsbaar iets. Ik denk dat ik de goede getroffen heb maar de angst teleurgesteld worden is groot. Heel groot. Ik had het jou ook zo gegund dat je het samen had mogen doen en dat het ‘goed’ was geweest.
En herkenbaar die intrusies. Soms denk ik echt dat ik volledig ontspoor en gek aan het worden ben. En waar jij schoolmaaltics kreeg heb ik controledwang. Maar dan ook echt met een ritueel. Dus niet allen gas checken maar tellen tot 3 nog keer checken, gas ruiken, gas voelen en dan nog keer kijken x 3. Compleet gestoord maar ik had/heb het nodig. Geen goede combi met werk dus daar volledig in vastgelopen. Na geboorte laatste 2 werd het steeds erger en vandaaruit hulp ingeschakeld. Gezien mijn jeugd met psychische mishandeling/mishandeling en misbruik had ook ik wel door dat het dieper ging. Gelukkig direct verwijzing voor sggz en geen tijdsdruk. Ik hoef niet snel te gaan als ik maar blijf proberen..
En herkenbaar die intrusies. Soms denk ik echt dat ik volledig ontspoor en gek aan het worden ben. En waar jij schoolmaaltics kreeg heb ik controledwang. Maar dan ook echt met een ritueel. Dus niet allen gas checken maar tellen tot 3 nog keer checken, gas ruiken, gas voelen en dan nog keer kijken x 3. Compleet gestoord maar ik had/heb het nodig. Geen goede combi met werk dus daar volledig in vastgelopen. Na geboorte laatste 2 werd het steeds erger en vandaaruit hulp ingeschakeld. Gezien mijn jeugd met psychische mishandeling/mishandeling en misbruik had ook ik wel door dat het dieper ging. Gelukkig direct verwijzing voor sggz en geen tijdsdruk. Ik hoef niet snel te gaan als ik maar blijf proberen..
donderdag 25 mei 2023 om 17:56
Interstellar schreef: ↑25-05-2023 11:36@Vage, bedankt!
Soms denk ik, trauma? Zo erg was het toch niet wat ik heb meegemaakt? Een trauma klinkt zo heftig. Ligt het niet gewoon aan mij? Stel ik me aan? Overdrijf ik niet een beetje? Maar ik ben wel beschadigd en heb me deels door karakter en deels door allerlei copingmechanismen overeind gehouden. Altijd de sterkste zijn, altijd onafhankelijk, je kent het wel. Ergens om vragen? Haha nee joh.
Of bepalen wie je bent. Wat je grenzen zijn. Wat je voorkeuren zijn. Wie ben ik eigenlijk? Waar ben ik goed in? Is het niet gewoon toeval dat ik die baan heb gekregen? Dat kan toch iedereen? Ja het impostersyndroom. Herkenbaar?
Impostersyndroom heel herkenbaar. Soms weet ik helemaal niet meer wie ik ben.. ik lijk wel vloeibaar en pas me aan aan de situatie/wat ik moet zijn. De gevoelige luusteraar, de grappenmaker, de aanpakker etc etc. Het enge vind ik dat ik me zo aanpas aan de ander dat ik mezelf kwijt raak. Ik overschreeuw mezelf, maar ben bij iedereen wat anders. Als die mensen samen komen komt het uit dat ik nep ben omdat ik bij iedereen wat anders ben.
En wbt trauma, ik haat dat woord.. nog steeds als m’n psych het trauma noemt wil ik m’n handen op m’n oren houden. Ik weet dat ik complex trauma heb, ik weet dat veel wat ik heb meegemaakt echt fout was maar toch blijf ik ergens denken ik stel me aan.. ik hoor het beter te doen.
donderdag 25 mei 2023 om 19:08
Maar wat zou jij tegen iemand zeggen die hetzelfde meegemaakt heeft als jij? Dat ze zich niet moet aanstellen en het beter moet doen? Dat denk ik niet. En ik ben ervan overtuigd dat je de enige bent die dat denkt.
Maar helaas herkenbaar. Al vind ik dat jij een reden hebt om het zwaar te hebben. Zo'n zware jeugd heb ik niet gehad. Ik voel me al instabiel met een afwezige vader met hartelijke opmerkingen en een moeder die aan ons hing en ik haar therapeut was.
Dan hoor jij nog veel liever te zijn voor jezelf! De hele wereld zou je moeten knuffelen en lief voor je moeten zijn.
Maar helaas herkenbaar. Al vind ik dat jij een reden hebt om het zwaar te hebben. Zo'n zware jeugd heb ik niet gehad. Ik voel me al instabiel met een afwezige vader met hartelijke opmerkingen en een moeder die aan ons hing en ik haar therapeut was.
Dan hoor jij nog veel liever te zijn voor jezelf! De hele wereld zou je moeten knuffelen en lief voor je moeten zijn.
donderdag 25 mei 2023 om 19:19
@spiri, lief van je! En ik bedoel absoluut niet dat een ander geen recht van klagen heeft. Ik weet dat het niet zozeer het trauma zelf is dat zo’n indruk achterlaat maar dat de manier waarop je getroost en gerustgesteld werd na het trauma is wat bepaalt wat de uiteindelijk schade is. Dat trauma doormaken maar een goed vangnet hebben het verschil maakt. Dus als je die ouders niet had, heftige trauma of niet, is het eigenlijk verlies. Het niet op iemand kunnen bouwen, leunen etc. En dit weet ik, en kan ik ook bij andere toepassen. Bij mezelf blijft altijd het stukje ja maar over.. ja maar wat als ik dit, jaa maar wat wanneer, ja maar ik deed dit.. hatelijk dat de compassie die je voor anderen kan hebben zo voor jezelf kan ontbreken. Misschien door dat stukje gemis van onvoorwaardelijke liefde. En het klinkt alsof jij het daar ook zwaar mee gehad hebt. Dus ook knuffel voor jou 
donderdag 25 mei 2023 om 19:24
Dankjewel. Klopt inderdaad van die therapie, was een opname zelfs - wel al ruim twintig jaar geleden. Het lastige is dat ik deels wel snapte wat ze deden en waarom. Maar het was kennelijk met mijn (valse) overtuigingen niet veilig genoeg om me te laten zien. Wat me ook weer verwart; het waren immers professionals en zo bijzonder was ik niet. Maar goed, het zal deels met een soort klinische houding te maken gehad hebben. Ik wilde eigenlijk naar een soort veilige kindmodus, ervoer het gat te groot om te kunnen functioneren. Dan kun je alsnog empathisch zijn en je oren en ogen openhouden, maar het leek alsof men dacht daar het 'ongezonde' gedrag mee te voeden. En dat is jammer. Die hele opname was misschien niet eens nodig geweest als ik in een veiliger (thuis)situatie terecht had gekund. Dat lijkt helaas nog best vaak te gelden voor kinderen/jongeren die in de ggz belanden.Cappucinno schreef: ↑25-05-2023 13:04Ik snap het. Alsof je ervaringen teniet worden gedaan en je dus niet wordt gezien. Ik las je reactie in een ander topic over soort therapie dat je hebt gehad waarbij je er van de therapeut eigenlijk weer niet mocht ‘zijn’. Ontzettend hard en naar lijkt me dat. Vind dat erg om te lezen dat er zo met je om is gegaan.
Dat wat je schrijft over foto album en broers en zussen herken ik van mijn moeder. Zij is misbruikt en de foto’s van vroeger stralen een soort ‘Nutella’ plaatje uit van het ideale gezin terwijl het een grote gekte was. Tja.
voor je hoofd (en gewoon jou) met alles wat er door je heen gaat.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 25 mei 2023 om 19:51
Wat lees ik ontzettend veel herkenning. Het spijt me, vandaag geen puf om ergens op te reageren. Er wordt al twee dagen bij mij in de straat gewerkt en ik ben compleet overprikkeld. M'n ex kwam gisteren spullen halen en nu mis ik hem dubbel zo hard.
En vandaag bij de psycholoog geweest. Waar ik heel bewust de rauwe, heftige emoties heb opgezocht, omdat ik helder wil hebben waar ik aan wil werken met imaginaire rescripting. Was wel super intens, ik ben kapot
En vandaag bij de psycholoog geweest. Waar ik heel bewust de rauwe, heftige emoties heb opgezocht, omdat ik helder wil hebben waar ik aan wil werken met imaginaire rescripting. Was wel super intens, ik ben kapot
donderdag 25 mei 2023 om 20:04
Sterkte Martje55! Klinkt zeker als een heftige dag zeg. Vanavond jezelf in de watten leggen. Dat 'imaginaire rescripting' ga ik eens googlen. Klinkt interessant.
Dank je Ditto voor de knuffel. Ik kan hem gebruiken.
Ik moet van mijn jobcoach mijn competentie lijst invullen en voel me compleet waardeloos. Heb ik überhaupt competenties denk ik vandaag. Schiet niet op.
Iemand zei laatst iets over een relatie waarbij een trauma opnieuw boven kwam. Dat heeft me aan het denken gezet. Ik had eigenlijk een redelijk normaal leven met alles onder het vloerkleed. Ik paste me keurig aan. Tot ik 10 jaar geleden een man tegen kwam die alles op zijn kop zette. Onmogelijk om nog op copingmechanismes te functioneren. Alles werd open getrokken. Bij hem denk ik nog erger dan bij mij. Enorme grote passie maart we raakten elkaar zo in pijn dat we elkaar soms bijna af konden maken. Op dat moment mijn grote liefde en als ik terug kijk mijn hel op aarde. Ik snap de bedoeling niet. Ik kon redelijk functioneren met alles onder het vloerkleed. En nu denk ik dat ik langzaam gek aan het worden ben, zucht.
Dank je Ditto voor de knuffel. Ik kan hem gebruiken.
Ik moet van mijn jobcoach mijn competentie lijst invullen en voel me compleet waardeloos. Heb ik überhaupt competenties denk ik vandaag. Schiet niet op.
Iemand zei laatst iets over een relatie waarbij een trauma opnieuw boven kwam. Dat heeft me aan het denken gezet. Ik had eigenlijk een redelijk normaal leven met alles onder het vloerkleed. Ik paste me keurig aan. Tot ik 10 jaar geleden een man tegen kwam die alles op zijn kop zette. Onmogelijk om nog op copingmechanismes te functioneren. Alles werd open getrokken. Bij hem denk ik nog erger dan bij mij. Enorme grote passie maart we raakten elkaar zo in pijn dat we elkaar soms bijna af konden maken. Op dat moment mijn grote liefde en als ik terug kijk mijn hel op aarde. Ik snap de bedoeling niet. Ik kon redelijk functioneren met alles onder het vloerkleed. En nu denk ik dat ik langzaam gek aan het worden ben, zucht.
donderdag 25 mei 2023 om 21:47
Ik heb niet alles gelezen, maar wat ik lees is zo ontzettend herkenbaar allemaal.
Ik denk dat ik ook onveilig gehecht ben, eigenlijk weet ik het wel zeker.
Ik vind het te heftig om over mezelf te schrijven om erover na te denken, ik stop het weg en om controle te houden (anders heb ik het gevoel gek te worden) heb ik voor mezelf bepaalde dwang handelingen ontwikkelt. Totaal gestoord en om gek van te worden, maar ik weet niet hoe ik het anders op moet lossen. Ik wil die pijn niet voelen en daardoor doe ik beoaald ehandrlingen wat afleid van de onderliggende pijn. Ik heb dit ooit uitgelegd aan een hulpverlener, maar die wilde d'r dwang aanpakken ik denk juist dat je de onderliggende oorzaak aan moet pakken.
Heb geen vertrouwen in mensen en hulpverleners en dat is heel erg, daardoor heb ik het gevoel dat ik er echt helemaal alleen voor sta. Maar elke keer als ik weer contacten aan ga of iets kwa hulp probeer wordt er niet naar mij geluisterd voel ik mij niet gehoord en gezien. Ik weet zelf precies waar het vandaan komt en wat er aangepakt zou moeten worden, maar dan gaat z'n hulpverlener het hebben over dat ik niet 3x3 iets aan ket gaan raken maar moet oefenen met 2x. En daar gaat het al mis, dan geef ik alweer op. Want, die dwang dat is het hem niet leg ik ook uit dat zou ik zelf op kunnen lossen, maar wat daar onder zit dat is de kern. En om dat te oefenen met iets 2x doen, helpt niet en haalt het probleem niet weg. Ik loop een beetje vast in het leven. Voel mij net een kind in een volwassen lichaam wat niet verder komt en graag bij de hand genomen zou willen worden en vertrouwen zou willen krijgen en terug op iemand kan vallen als het lastig is, maar ik moet het allemaal alleen doen en dat is een hele strijd. Ik huil op het moment ook bijna elke dag Vage, ik wil vooruit maar het verleden houdt mij achteruit.
Ik denk dat ik ook onveilig gehecht ben, eigenlijk weet ik het wel zeker.
Ik vind het te heftig om over mezelf te schrijven om erover na te denken, ik stop het weg en om controle te houden (anders heb ik het gevoel gek te worden) heb ik voor mezelf bepaalde dwang handelingen ontwikkelt. Totaal gestoord en om gek van te worden, maar ik weet niet hoe ik het anders op moet lossen. Ik wil die pijn niet voelen en daardoor doe ik beoaald ehandrlingen wat afleid van de onderliggende pijn. Ik heb dit ooit uitgelegd aan een hulpverlener, maar die wilde d'r dwang aanpakken ik denk juist dat je de onderliggende oorzaak aan moet pakken.
Heb geen vertrouwen in mensen en hulpverleners en dat is heel erg, daardoor heb ik het gevoel dat ik er echt helemaal alleen voor sta. Maar elke keer als ik weer contacten aan ga of iets kwa hulp probeer wordt er niet naar mij geluisterd voel ik mij niet gehoord en gezien. Ik weet zelf precies waar het vandaan komt en wat er aangepakt zou moeten worden, maar dan gaat z'n hulpverlener het hebben over dat ik niet 3x3 iets aan ket gaan raken maar moet oefenen met 2x. En daar gaat het al mis, dan geef ik alweer op. Want, die dwang dat is het hem niet leg ik ook uit dat zou ik zelf op kunnen lossen, maar wat daar onder zit dat is de kern. En om dat te oefenen met iets 2x doen, helpt niet en haalt het probleem niet weg. Ik loop een beetje vast in het leven. Voel mij net een kind in een volwassen lichaam wat niet verder komt en graag bij de hand genomen zou willen worden en vertrouwen zou willen krijgen en terug op iemand kan vallen als het lastig is, maar ik moet het allemaal alleen doen en dat is een hele strijd. Ik huil op het moment ook bijna elke dag Vage, ik wil vooruit maar het verleden houdt mij achteruit.
donderdag 25 mei 2023 om 21:54
Sorry,beetje insamenhangen verhaal met veel typ fouten! Maar ik herken veel van wat jullie schrijven. Omdat het dichtbij komt en ik dus niet teveel over mijn eigen situatie na wil denken heb ik allerlei manieren bedacht om er niet mee bezig te hoeven zijn. Misschien is het ook niet zo verstandig om hier zelf te schrijven, maar wat mee te lezen. Zodat ik er hier en daar wat van kan leren.
donderdag 25 mei 2023 om 21:56
Hé bloemetjesvoorjou, heel herkenbaar alles wat je schrijft. Zelf ook bekend met dwang en indd behandeling gestart met het idee OCD. Gelukkig trof ik iemand die verder kijkt dan dat en die heel goed doorheeft dat mijn dwang puur een copingsmechanisme is om de onrust die in mij schuilt eronder te kunnen houden. Wel heb ik hiervoor open kaart moeten spelen over gebeurtenissen in het verleden. Met deze kennis, en de kennis die zij heeft is de keuze snel gemaakt ons te richten op trauma en hechtingsproblematiek. Daarnaast wel gestart met ad die de dwang een stuk hebben verminderd. Het obsessieve en altijd op zoek naar iets externs waar ik die onrust op kan projecteren is er nog steeds, de tics om alles x 3 te herhalen is wel grotendeels over. Ik zou je dan ook echt het advies willen geven om verder te zoeken naar iemand die jou echt hoort en kan helpen. Ik hoop dat ik die persoon heb gevonden die iig voor nu mijn hand kan vasthouden op deze weg. Ik weet hoe hard je dat nodig kan hebben. Het alleen voelen is allesvernietigend en heel verdrietig. Ik ben er nog lang lang lang niet maar heel soms voelt t iets minder alleen. Dat gun ik jou ook..
donderdag 25 mei 2023 om 22:00
En het hoeft geen samenhangend verhaal te zijn. Is het niet juist die chaos in ons die we ooit hopen te kalmeren? Dat teruglezen in je bericht is dan ook alleen maar heel herkenbaar. Doe wat goed voor jou is, meeschrijven of lezen. Alles magBloemetjesvoorjou schreef: ↑25-05-2023 21:54Sorry,beetje insamenhangen verhaal met veel typ fouten! Maar ik herken veel van wat jullie schrijven. Omdat het dichtbij komt en ik dus niet teveel over mijn eigen situatie na wil denken heb ik allerlei manieren bedacht om er niet mee bezig te hoeven zijn. Misschien is het ook niet zo verstandig om hier zelf te schrijven, maar wat mee te lezen. Zodat ik er hier en daar wat van kan leren.
donderdag 25 mei 2023 om 22:18
Wat lief Ditto. En wat fijn dat jij zo iemand nu wel in je leven hebt, die je opweg kan helpen. Het voelt zo verdomd eenzaam alleen zijn met die stomme dwanghandelingen. Ik heb het toevallig ook met 3x. Ik heb het aan verschillende hulpverleners uitgelegd en precies verteld wat de onderliggende oorzaak zou kunnen zijn, maar bij elke hulpverlener voelde ik al na een aantal gesprekken zoveel teleurstelling en verdriet doordat ik niet gehoord en begrepen werd dat ik het zelf maar weer opgaf. Eentje zei zelfs:" Vanaf nu ga je meer dwang handelingen doen". In ons laaste gesprek toen ik aangaf dat dit iet de juiste manier was voor mij. Door haar (natuurlijk doe ik het zelf) ben ik wekenlang zo achteruit gegaan en heb ik dus idd extreme dwanghandelingen gehad. Ik ben dus bang dat een hulpverlener het ook erger maakt, want door haar opmerking in ons laaste gesprek is het echt een tijd ontzettend slecht gegaan. Ik heb juist verttouwen nodig en een veilig basis gevoel en niet iemand die de situatie alleen maar erger maakt. Daarom durf ik er nu ook niet meer zo goed over te praten, want elke keer lijkt het dan erger te worden extremere vormen aan te nemen en dan laat een hulpverlener je zitten of ik kap er zelf mee, terwijl ik juist iemand nodig heb die achter mij blijft staan ook al wordt het moeilijk en iemand die mij echt begrijpt. En niet alleen naar de handelingen en de hoeveelheid daarvan kijkt, want daar gaat het in principe niet over. Ik merk gewoon dat ik er meer controle over heb als ik dat stuk zelf doe en het erger wordt als ik voor dat stuk hulp vraag. Dus misschien is het beter om als ik weer eens hulp vraag heel die dwang niet te benoemen, want tot nu toe hebben ze het allemaal dusdanig verkeerd aangepakt dat het mij serieus bijna mijn leven heeft gekost, had namelijk ook een dwang die gevaarlijk was (medicatie) en dan moet je absoluut niet tegen iemand zeggen vanaf nu ga je meer slikken het lukt jou toch niet om te stoppen. Dat is er tegen mij gezegd, God dank heb ik dat op eigen kracht wel weten te doen, anders was ik er nu door het advies van een hulpverlener en mijn eigen dwang problematiek niet meer geweest. Dat is dus ook het punt vertrouwen, ik durf eigenlijk geen hulp meer te vragen of krijgen bang dat het mis gaat.
En wat ik nu doe 3x bepaald egandelingen uit voeren vind ik zelf ook vrij gestoord, alleeen het is wel onder controle en wil niet weer dat het mis gaat en ik wekenlang totaal buitensporig gedrag ga vertonen, dat heb ik toen als heel heftig ervaren en dat wil ik nooit meer.
En wat ik nu doe 3x bepaald egandelingen uit voeren vind ik zelf ook vrij gestoord, alleeen het is wel onder controle en wil niet weer dat het mis gaat en ik wekenlang totaal buitensporig gedrag ga vertonen, dat heb ik toen als heel heftig ervaren en dat wil ik nooit meer.
donderdag 25 mei 2023 om 22:23
Dank je wel! Ik heb het nu even van mij afgeschreven, voelt toch een beetje als een opluchting. Want, het is een eenzaam proces dat worstelen met jezelf en die dwang on je eigen gevoelens onder controle te houden. Met name omdat ik dit dus absoluut niet met mensen in mijn omgeving kan bespreken. Fijn dat je schrijft dat ik mag doen wat goed voor mij voelt.
donderdag 25 mei 2023 om 22:30
Ach bloemetjesvoorjou, wat ontzettend *** dat je zulke hulpverleners getroffen hebt. Echt onbegrijpelijk dat ze je, terwijl je al zo diep zit, nog dat extra zetje hebben gegeven. Onwijs knap dat je jezelf uit dat allerdiepste dal hebt weten te krijgen. Daar is zo ontzettend veel wilskracht voor nodig dat weet ik helaas uit eigen ervaring… ook bij mij zijn de klachten na het zoeken van hulp geïntensiveerd. Ik was echt één en al ellende en wanhoop, dwang was erger, intrusies, dissociëren maar ook het mezelf pijn doen etc. Ik ben mezelf echt compleet kwijtgeraakt in die periode. Gelukkig heb ik nu dus een psycholoog die het onderliggende echt lijkt te begrijpen, mij echt lijkt te begrijpen. En hoe fijn dat ook is tegelijkertijd maakt het me ook gigantisch wankel omdat ze ineens heel veel macht heeft. Ik heb nooit
op iemand kunnen bouwen, als dit wegvalt ben ik echt bang wat ik kan doen. Na slecht gesprek andere behandelaar was ik zo in paniek dat ik mezelf echt terugvond bij t spoor. Doodeng om zo te ontsporen. In mijn geval was het heel fijn dat ik die andere had maar ik snap ook dat je het niet meer aandurft uit angst weer teleurgesteld te worden en wat dat met je zal doen. Ik gun jou (en iedereen inclusief mezelf) meer dan overleven.. om echt te kunnen leven straks. Ik weet niet of ik daar ga komen. Mijn dagen verschillen ook hee erg van super diepe dalen naar een dag als vandaag die oké voelt. Wbt je problematiek, misschien inderdaad hulp zoeken voor het stukje trauma/hechting en op die manier de bron aanpakken. Ik gun je iemand die oké is voor jou..
op iemand kunnen bouwen, als dit wegvalt ben ik echt bang wat ik kan doen. Na slecht gesprek andere behandelaar was ik zo in paniek dat ik mezelf echt terugvond bij t spoor. Doodeng om zo te ontsporen. In mijn geval was het heel fijn dat ik die andere had maar ik snap ook dat je het niet meer aandurft uit angst weer teleurgesteld te worden en wat dat met je zal doen. Ik gun jou (en iedereen inclusief mezelf) meer dan overleven.. om echt te kunnen leven straks. Ik weet niet of ik daar ga komen. Mijn dagen verschillen ook hee erg van super diepe dalen naar een dag als vandaag die oké voelt. Wbt je problematiek, misschien inderdaad hulp zoeken voor het stukje trauma/hechting en op die manier de bron aanpakken. Ik gun je iemand die oké is voor jou..
donderdag 25 mei 2023 om 22:32
Bloemetjesvoorjou schreef: ↑25-05-2023 22:23Dank je wel! Ik heb het nu even van mij afgeschreven, voelt toch een beetje als een opluchting. Want, het is een eenzaam proces dat worstelen met jezelf en die dwang on je eigen gevoelens onder controle te houden. Met name omdat ik dit dus absoluut niet met mensen in mijn omgeving kan bespreken. Fijn dat je schrijft dat ik mag doen wat goed voor mij voelt.
Ik weet hoe eenzaam dat is. Hier heb ik zelfs mijn partner niet verteld dat ik hulp zocht. Was zogenaamd steeds naar tandarts/fysio. En nog, echt delen kan ik niet. Ik vertel de komische noot het echte blijft bij mij. Alleen bij mij. Knuffel voor jou
donderdag 25 mei 2023 om 23:08
Ach, dat is ook eenzaam dat je zogenaamd steeds naar de tandarts/fysio moest. Fijn om te horen dat je nu de juiste hulp hebt. En zelfs de komische noot deel ik niet, terwijl ik er achteraf soms wel de humor van kan inzien, omdat het te lachwekkend voor worden is. Behalve als je er midden in zit en maar niet kunt stoppen met je dwanghandelingen, dat is zo verschrikkelijk frustrerend.
donderdag 25 mei 2023 om 23:30
Lees nu pas je stukje van 22.30, wat gek komt pas later binnen hier.
Ontzettend herkenbaar wat je schrijft, vind het zo erg om dat te lezen al ken ik je niet, maar kan daar wel om huilen, omdat ik dat gevoel zo herken. Die totale wanhoop, totaal de weg kwijt zijn, zo verdrietig.
Dat je schrijft dat je nooit iemand gehad hebt waarop je kon bouwen en nu wel, natuurlijk geeft dat een angstig gevoel de angst dat het weer weg valt.
Hoop voor jou ook dat je het vertrouwen krijgt en ook in jezelf, dat zelfs al zou dit ooit een keer weg vallen je zelf de macht over je eigen leven hebt. En dagen zoals vandaag die oké aanvoelen zullen met de hulp die je nu hebt steeds meer komen gelukkig. Dat hele overleven ipv leven eraf, dat gun ik jou en mezelf ook zo.
Ontzettend herkenbaar wat je schrijft, vind het zo erg om dat te lezen al ken ik je niet, maar kan daar wel om huilen, omdat ik dat gevoel zo herken. Die totale wanhoop, totaal de weg kwijt zijn, zo verdrietig.
Dat je schrijft dat je nooit iemand gehad hebt waarop je kon bouwen en nu wel, natuurlijk geeft dat een angstig gevoel de angst dat het weer weg valt.
Hoop voor jou ook dat je het vertrouwen krijgt en ook in jezelf, dat zelfs al zou dit ooit een keer weg vallen je zelf de macht over je eigen leven hebt. En dagen zoals vandaag die oké aanvoelen zullen met de hulp die je nu hebt steeds meer komen gelukkig. Dat hele overleven ipv leven eraf, dat gun ik jou en mezelf ook zo.
vrijdag 26 mei 2023 om 10:15
Martje wat heftig allemaal 
En BVJ niet zo leuk om jou hier ook te zien, maar wel goed dat je erover schrijft denk ik. En misschien is het inderdaad wel goed om een volgende therapeut niet over de OCD te vertellen, niet in de intake althans.
Als je zelf wat rondkijkt in je omgeving naar vrijgevestigde therapeuten die je aanspreken en die eventueel belt of mailt met je beknopte hulpvraag, misschien is dan een specifieke verwijzing regelen via de huisarts ook wat makkelijker? Ik heb bij een huisarts nooit mijn verhaal gedaan, want die komen dan met GGZ of hun eigen netwerk aanzetten en die zijn altijd allemaal druk/vol/onbereikbaar. Ik ben direct naar een therapeut gegaan en toen de huisarts om een verwijzing gevraagd voor die specifieke therapie. Zo doe ik het eigenlijk altijd.
En bijvoorbeeld voor haptotherapie of andere aanvullende zorg heb je geen verwijzing nodig. Is dat iets voor je?
En BVJ niet zo leuk om jou hier ook te zien, maar wel goed dat je erover schrijft denk ik. En misschien is het inderdaad wel goed om een volgende therapeut niet over de OCD te vertellen, niet in de intake althans.
Als je zelf wat rondkijkt in je omgeving naar vrijgevestigde therapeuten die je aanspreken en die eventueel belt of mailt met je beknopte hulpvraag, misschien is dan een specifieke verwijzing regelen via de huisarts ook wat makkelijker? Ik heb bij een huisarts nooit mijn verhaal gedaan, want die komen dan met GGZ of hun eigen netwerk aanzetten en die zijn altijd allemaal druk/vol/onbereikbaar. Ik ben direct naar een therapeut gegaan en toen de huisarts om een verwijzing gevraagd voor die specifieke therapie. Zo doe ik het eigenlijk altijd.
En bijvoorbeeld voor haptotherapie of andere aanvullende zorg heb je geen verwijzing nodig. Is dat iets voor je?
vrijdag 26 mei 2023 om 16:58
GGZ heb ik tot nu toe weinig goede ervaringen mee. Ik voelde me totaal niet gehoord. Mijn ex heeft jaren lang daar gelopen tot iemand maar diagnostiseerde dat hij adhd had. Dat heeft hij niet. Hechtingsprobleem en geen adhd.
Bvj, fijn dat je mee leest en schrijft. Ik heb geen ervaringen met dwangmatige handelingen maar het lijkt me een goede oplossing voor dat stemmetje in mijn hoofd die zegt dat ik nergens goed voor ben
. Ik hoop dat hij een therapeut krijgt die je ziet en goed luistert. Die mensen lijken wel zeldzaam.
Bvj, fijn dat je mee leest en schrijft. Ik heb geen ervaringen met dwangmatige handelingen maar het lijkt me een goede oplossing voor dat stemmetje in mijn hoofd die zegt dat ik nergens goed voor ben
. Ik hoop dat hij een therapeut krijgt die je ziet en goed luistert. Die mensen lijken wel zeldzaam.
vrijdag 26 mei 2023 om 21:47
Vage, Zo heb ik het ook gedaan eerst iemand zelf gezocht en daarna naar de dokter, maar blijkbaar heb ik er geen kijk op, want geen goede getroffen!
Ik ga even op eigen kracht zelf die hele dwang onder controle proberen te krijgen, lukt tot nu toe beter dan met hulp.
Ben zo ontzettend bang dat, dat weer ontzettend mis gaat na een gesprek, zoals bij de laaste. Ben echt wekenlang totaal van de kaart geweest om het maar zacht uit te drukken, eigenlijk was die periode als ik erop terug kijk niet te doen.
In de tussen tijd ga ik opzoek naar echt iemand die goed voelt en mocht ik een afspraak kunnen krijgen, dan laat ik heel de dwang weg bij de intake, hoop dat die misschien dan ook wel echt weg is.
Neem ja advies over haptotherapie mee in mijn zoektocht.
Spiri123, Dank je wel! Nou, lijkt mij geen goede oplossing wat dwang erbij, want geloof mij die stemmetjes in je hoofd dat je niet goed genoeg bent en een totale mislukkeling gaan er niet mee weg. Je bent er wel druk mee, maar het gevoel van waardeloosheid gaat er jammer genoeg niet mee weg. Doe maar niet;).
Ik ga even op eigen kracht zelf die hele dwang onder controle proberen te krijgen, lukt tot nu toe beter dan met hulp.
Ben zo ontzettend bang dat, dat weer ontzettend mis gaat na een gesprek, zoals bij de laaste. Ben echt wekenlang totaal van de kaart geweest om het maar zacht uit te drukken, eigenlijk was die periode als ik erop terug kijk niet te doen.
In de tussen tijd ga ik opzoek naar echt iemand die goed voelt en mocht ik een afspraak kunnen krijgen, dan laat ik heel de dwang weg bij de intake, hoop dat die misschien dan ook wel echt weg is.
Neem ja advies over haptotherapie mee in mijn zoektocht.
Spiri123, Dank je wel! Nou, lijkt mij geen goede oplossing wat dwang erbij, want geloof mij die stemmetjes in je hoofd dat je niet goed genoeg bent en een totale mislukkeling gaan er niet mee weg. Je bent er wel druk mee, maar het gevoel van waardeloosheid gaat er jammer genoeg niet mee weg. Doe maar niet;).
vrijdag 26 mei 2023 om 21:55
Ik snap je, als je dat gevoel kent weet je hoe diep het gaat. Dat gun je niemand. Ik jou ook niet.. verdrietig dat je het herkent bloemetjes.Bloemetjesvoorjou schreef: ↑25-05-2023 23:30Lees nu pas je stukje van 22.30, wat gek komt pas later binnen hier.
Ontzettend herkenbaar wat je schrijft, vind het zo erg om dat te lezen al ken ik je niet, maar kan daar wel om huilen, omdat ik dat gevoel zo herken. Die totale wanhoop, totaal de weg kwijt zijn, zo verdrietig.
Dat je schrijft dat je nooit iemand gehad hebt waarop je kon bouwen en nu wel, natuurlijk geeft dat een angstig gevoel de angst dat het weer weg valt.
Hoop voor jou ook dat je het vertrouwen krijgt en ook in jezelf, dat zelfs al zou dit ooit een keer weg vallen je zelf de macht over je eigen leven hebt. En dagen zoals vandaag die oké aanvoelen zullen met de hulp die je nu hebt steeds meer komen gelukkig. Dat hele overleven ipv leven eraf, dat gun ik jou en mezelf ook zo.
En het is doodeng om iemand dichterbij te laten. En het gekke is dat ik mezelf compleet ontregel door constant op zoek te gaan naar tekenen dat het nep is, dat ze me veracht, dat ik het niet waard ben. En dan lukt het in het contact om wat vertrouwen terug te krijgen. Te geloven dat t oké zit. Maar een uur later begint de ellende opnieuw. Ik kan me zo niet voorstellen dat ik echt oké voor haar zou zijn. Dat ze me leuk of aardig kan vinden terwijl zij mijn gekste kanten ziet. Ik ben nog amper in staat een normaal gesprek te houden, weiger bepaalde onderwerpen, kan haar niet aankijken . Hoe kan ze me dan oké vinden? Hoe kan ik mezelf oké vinden? Eng om iemand te vertrouwen en daardoor macht weg te geven. Ik haat het om niet in control te zijn. Om mezelf kwetsbaar op te stellen..
ditto* wijzigde dit bericht op 26-05-2023 23:01
1.06% gewijzigd
vrijdag 26 mei 2023 om 22:12
Dat begrijp ik Ditto, dat is ook heel erg eng. Voelt kwetsbaar en naakt om iemand dichterbij te laten. Toch knap dat je het aangaat en als je haar vertrouwen krijgt, lukt het misschien steeds beter om wel doe bepaalde gevoelige onderwerpen te bespreken. Maar voor nu is het al heel wat dat je het contact aangaat alles stap voor stap in jouw tempo. Tot dat je op een gegeven moment gaat geloven dat je het meer dan waard bent.
Ik houd eigenlijk ook iedereen op afstand, terwijl ik naar een therapeut wel heel 'open kan zijn en het er allemaal in een keer uit kon gooien, maar als zelfs zo iemand het dan niet begrijpt, verlies ik het vertrouwen helemaal in mezelf en in de mensheid.
Ik houd eigenlijk ook iedereen op afstand, terwijl ik naar een therapeut wel heel 'open kan zijn en het er allemaal in een keer uit kon gooien, maar als zelfs zo iemand het dan niet begrijpt, verlies ik het vertrouwen helemaal in mezelf en in de mensheid.
vrijdag 26 mei 2023 om 22:34
Ik kan me voorstellen dat dat het vertrouwen in anderen helemaal teniet gedaan heeft. Om hulp vragen en jezelf kwetsbaar opstellen is zo’n grote stap en dan niet gezien en gehoord worden is echt verschrikkelijk. Ik kan me helemaal voorstellen dat je dat risico niet nog een keer wil nemen. Want ik weet wat voor risico het is, het jezelf ontregelen en dan met lege handen en nog minder vertrouwen in mensen en in jezelf achterblijven is zo kut. Ik denk dat ik ook volledig zou ontsporen. Ik heb denk ik mazzel in 1 x bij de juiste terecht te zijn gekomen. Ik weet ook niet of ik het anders nog had aangedurfd. Toch hoop ik voor je dat je ergens de hulp gaat krijgen die je nodig hebt. Misschien bij verschillende vrijgevestigde een kennismaking inplannen? Om te zien of de klik er is en het begrip? Ik weet dat een aantal daarvan alsnog via zorgverzekeraar kan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
