Relaties
alle pijlers
Onveilig gehecht topic
dinsdag 20 september 2022 om 11:20
Het leek me fijn om een praat topic te openen over onveilige hechting.
Er zijn een aantal hechtingsstijlen. Deze hechtingsstijlen bepalen op welke manier je intimiteit in liefdesrelaties waarneemt en erop reageert.
Veilige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind sensitief en responsief heeft gereageerd. Hierdoor
Ontwikkelt het kind een basisvertrouwen.
Angstige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind onvoorspelbaar is, omdat zij op cruciale momenten niet
aanwezig waren bij of onvoorspelbaar reageerden.
In je latere leven betekent het dat je weliswaar hunkert naar intimiteit, maar dat je tegelijkertijd ook vaak piekert over je relatie en het vermogen van je partner om jouw liefde te beantwoorden.
Vermijdende hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief heeft
Wie vermijdend gehecht is, ervaart intimiteit als het verlies van zijn onafhankelijkheid en gaat nabijheid zo veel mogelijk uit de weg. Ben je vermijdend gehecht dan laat je de ander, ook in een liefdesrelatie, nooit echt dichtbij komen.
Angstig vermijdende hechting (gedesorganiseerde hechting):
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind inconsequent en onvoorspelbaarhandeld, maar er is vaak
ook sprake van een trauma of andere ingrijpende gebeurtenis.
Maar een heel klein percentage van alle mensen is angstig vermijdend gehecht. Zij wíllen zich wel graag emotioneel binden maar durven het niet als puntje bij paaltje komt. Deze mensen hebben last van bindingsangst.
Er zijn een aantal hechtingsstijlen. Deze hechtingsstijlen bepalen op welke manier je intimiteit in liefdesrelaties waarneemt en erop reageert.
Veilige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind sensitief en responsief heeft gereageerd. Hierdoor
Ontwikkelt het kind een basisvertrouwen.
Angstige hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind onvoorspelbaar is, omdat zij op cruciale momenten niet
aanwezig waren bij of onvoorspelbaar reageerden.
In je latere leven betekent het dat je weliswaar hunkert naar intimiteit, maar dat je tegelijkertijd ook vaak piekert over je relatie en het vermogen van je partner om jouw liefde te beantwoorden.
Vermijdende hechting:
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief heeft
Wie vermijdend gehecht is, ervaart intimiteit als het verlies van zijn onafhankelijkheid en gaat nabijheid zo veel mogelijk uit de weg. Ben je vermijdend gehecht dan laat je de ander, ook in een liefdesrelatie, nooit echt dichtbij komen.
Angstig vermijdende hechting (gedesorganiseerde hechting):
Deze hechting ontstaat wanneer de verzorgende van het kind inconsequent en onvoorspelbaarhandeld, maar er is vaak
ook sprake van een trauma of andere ingrijpende gebeurtenis.
Maar een heel klein percentage van alle mensen is angstig vermijdend gehecht. Zij wíllen zich wel graag emotioneel binden maar durven het niet als puntje bij paaltje komt. Deze mensen hebben last van bindingsangst.
peanutbutterjelly wijzigde dit bericht op 20-09-2022 18:32
77.59% gewijzigd
vrijdag 26 mei 2023 om 22:52
Ja, jij begrijpt het! Voelde mij daarna zo in de steek gelaten totaal ontredderd, vooral omdat ik had aangegeven dat ik weinig vertrouwen had en je mij niet zomaar moet laten vallen, omdat ik al geen houvast had op dat moment en dat wat ik dus heb uitgesproken waar ik bang voor was is precies gebeurd met nog een trap na, door te zeggen dat het mij toch niet zou lukken.
Ik denk dat voor ons juist dat gevoel op iemand terug kunnen vallen het veilige basis gevoel, wat we niet in onze jeugd hebben gekregen en zo gemist hebben zo ontzettend belangrijk is. Als ik zo iemand zou hebben, zou het leven voor mij al een stuk aangenamer voelen en minder alleen in mijn proces, dat er iemand is nog matter what. Ik denk idd dat gewoon bij verschillende vrijgevestigde een afspraak ga maken en de boel eens om ga draaien, niet dat ik op intake moet, maar kijken of ze zelf wel genoeg kwaliteiten hebben om mij te helpen, dat klinkt arrogant. Zo bedoel ik het niet, maar ik wil gewoon niet meer het risico nemen dat ik zo overstuur raak, dan is diegene niet de juiste voor mij.
Net als jij met al je gekkigheden zou je, je gewoon op je gemak moeten voelen en er mogen zijn, zonder dat je bang hoeft te zijn, oh god diegene vindt mij gestoord.
Als jij tegen over mij zou zitten en jezelf af en toe een pets geeft en mij niet aan kijkt, zou ik denken, ach ze heeft het moeilijk wat rot voor haar. En niet denken wat een gek zeg en ik ben geen psycholoog, die zouden dar al helemaal moeten inzien.
Ben jij nu wel van je dwang af? Ik heb nu een methode voor mezelf bedacht wat redelijk lijkt te werken, wil er echt vanaf en daarna die hele onderliggende oorzaak aanpakken.
Ik denk dat voor ons juist dat gevoel op iemand terug kunnen vallen het veilige basis gevoel, wat we niet in onze jeugd hebben gekregen en zo gemist hebben zo ontzettend belangrijk is. Als ik zo iemand zou hebben, zou het leven voor mij al een stuk aangenamer voelen en minder alleen in mijn proces, dat er iemand is nog matter what. Ik denk idd dat gewoon bij verschillende vrijgevestigde een afspraak ga maken en de boel eens om ga draaien, niet dat ik op intake moet, maar kijken of ze zelf wel genoeg kwaliteiten hebben om mij te helpen, dat klinkt arrogant. Zo bedoel ik het niet, maar ik wil gewoon niet meer het risico nemen dat ik zo overstuur raak, dan is diegene niet de juiste voor mij.
Net als jij met al je gekkigheden zou je, je gewoon op je gemak moeten voelen en er mogen zijn, zonder dat je bang hoeft te zijn, oh god diegene vindt mij gestoord.
Als jij tegen over mij zou zitten en jezelf af en toe een pets geeft en mij niet aan kijkt, zou ik denken, ach ze heeft het moeilijk wat rot voor haar. En niet denken wat een gek zeg en ik ben geen psycholoog, die zouden dar al helemaal moeten inzien.
Ben jij nu wel van je dwang af? Ik heb nu een methode voor mezelf bedacht wat redelijk lijkt te werken, wil er echt vanaf en daarna die hele onderliggende oorzaak aanpakken.
zaterdag 27 mei 2023 om 13:29
Je mag best eisen stellen aan de mensen die jou gaan helpen. Dat wil niet zeggen dat alles op jouw manier hoeft te gaan maar je moet je ergens wel veilig voelen om dit aan te gaan. En overeenstemming over het behandeldoel is echt wel heel belangrijk. Ik vind het absoluut niet gek dat je de oorzaak wil aanpakken en niet het symptoom. Ik denk dat je daar ook absoluut meer bij gebaat gaat zijn. Maar iemand vinden die jou in z’n totaal ziet is wel een vereiste. Daar mag je gewoon naar op zoek. Wbt de dwang, hij is anders. M’n obsessieve hoofd is nog net zo obsessief maar de tics zijn wel minder?
zaterdag 27 mei 2023 om 15:40
BVJ, ik sla aan op jouw stukje van je een kind voelen in een volwassen lichaam. Dat klopt echt helemaal! In je jeugd heb je niet kunnen opgroeien tot een emotioneel volwassen mens, dat werk moet je (helaas) nu nog doen.
Ik heb zo vaak nog kinderlijke gedachten, die ik de helft van de tijd niet eens door heb.
Over hulpverleners die niet helpende dingen zeggen. Mijn therapeut deed dat donderdag ook. Gelukkig kon ik haar dat direct zeggen, niet op een aardige manier, maar goed, het lukte.
Klinkt echt als een heel goed idee, bij hulpverleners navragen of zij er voor jou kunnen zijn.
Ik heb gelukkig meer goede ervaringen dan slechte met de GGZ. Op dit moment ben ik in behandeling bij FACT. Het is heel fijn dat er daarbij een team aan mensen om je heen staat. Mijn casemanager kan ik elke dag bellen. Mijn somberste gedachten komen vaak 's nachts en dan is er ook achterwacht om te bellen.
Ik heb zo vaak nog kinderlijke gedachten, die ik de helft van de tijd niet eens door heb.
Over hulpverleners die niet helpende dingen zeggen. Mijn therapeut deed dat donderdag ook. Gelukkig kon ik haar dat direct zeggen, niet op een aardige manier, maar goed, het lukte.
Klinkt echt als een heel goed idee, bij hulpverleners navragen of zij er voor jou kunnen zijn.
Ik heb gelukkig meer goede ervaringen dan slechte met de GGZ. Op dit moment ben ik in behandeling bij FACT. Het is heel fijn dat er daarbij een team aan mensen om je heen staat. Mijn casemanager kan ik elke dag bellen. Mijn somberste gedachten komen vaak 's nachts en dan is er ook achterwacht om te bellen.
martje55 wijzigde dit bericht op 27-05-2023 15:44
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
29.20% gewijzigd
zaterdag 27 mei 2023 om 15:48
Ik ben op deze manier begonnen Ditto. Iemand had mij de DGT app aangeraden. En daar in stond een korte oefening, waarbij iemand liefdevolle zinnen zei, die je voor jezelf na moest zeggen. Ik deed de oefening elke dag voor het slapen gaan. Het duurde drie of vier maanden voordat ik er iets bij ging voelen. Nu, na ruim drie jaar kan ik meer liefde en compassie voor mezelf voelen.
zaterdag 27 mei 2023 om 15:51
Ik ben een paar dagen geleden toevallig in contact gekomen met een man die schreef dat hij mij leuk vond. We hebben de afgelopen dagen intensief contact gehad, elkaar leren kennen. Nu lijkt het dat we al op een punt komen dat we allebei andere verwachtingen hebben van het contact.
Het is op zich goed dat we er zo snel achter komen. En ik heb in ieder geval ervaren dat ik kriebels kan krijgen van iemand anders. Tegelijk slaat ook het liefdesverdriet weer in als een bom
Het is op zich goed dat we er zo snel achter komen. En ik heb in ieder geval ervaren dat ik kriebels kan krijgen van iemand anders. Tegelijk slaat ook het liefdesverdriet weer in als een bom
zaterdag 27 mei 2023 om 15:58
Door proberen iets met liefe aan te raken wat je voorheen met angst aanraakte. Je bent het waarschijnlijk gewend om kritisch op jezelf te zijn jezelf extra pijn re doen, boos op jezelf zijn, maar het is en was niet jou schuld.
Probeer te voelen wat je nodig hebt om jou te laten bloeien zoals de mooiste bloem, gezonde voeding, lieve woordjes, beetje zon, water. Als je het moeilijk vindt om voor jezelf te doen, denk dan aan iemand die je super graag mag, daar ben je ook lief en aardig voor die gun je het beste, maar degene die je het meest zou moeten gunnen en op nummer één zou moeten staan ben jezelf, als je dat echt gaat voelen die liefde voor jezelf doe je dat ook niet alleen voor jezelf, maar heb je zoveel meer te delen.
Dat is heel lastig milder naar jezelf gaan kijken en dat ook toelaten en echt voelen.
zaterdag 27 mei 2023 om 16:12
Martje55, ah, dat herken jij dus ook? Ik vind dat vervelend voelen, alsof het niet helemaal klopt. Van de buitenkant een volwassen vrouw zijn, maar van binnen ben ik blijven hangen lijkt wel niet verder ontwikkeld. Natuurlijk ben ik wel volwassen op cwel punten, maar ik voel mij niet zo. Mijn uiterlijk match niet met mijn innerlijke strijd.
Fijn dat je de goede hulp hebt. En dat je altijd iemand kan bellen lijkt mij ook een veilig gevoel geven.
Over die man, je kunt het ook positief zien. Je hebt ervaren dat je weer een soort van verliefdheid kunt voelen, dat is toch heerlijk? Dat je dat gevoel nog hebt en kunt ervaren en iemand leuk kunt vinden.
Dan wordt het hem jammer genoeg niet met deze man, maar je hebt wel het gevoel gehad, dus dat kan in de toekomst ook weer komen met een andere man. Misschien was dit ook te vroeg, maar even een soort van 'test om op dit gebied weer vetrouwen te krijgen dat je kunt voelen?
Zelf voel ik voor geen enkele man iets, het doet mij helemaal niets. Ik vind zelfs de aantrekkelijkste mannen niet aantrekkelijk, lijk wel helemaal geen gevoel meer te hebben.
Fijn dat je de goede hulp hebt. En dat je altijd iemand kan bellen lijkt mij ook een veilig gevoel geven.
Over die man, je kunt het ook positief zien. Je hebt ervaren dat je weer een soort van verliefdheid kunt voelen, dat is toch heerlijk? Dat je dat gevoel nog hebt en kunt ervaren en iemand leuk kunt vinden.
Dan wordt het hem jammer genoeg niet met deze man, maar je hebt wel het gevoel gehad, dus dat kan in de toekomst ook weer komen met een andere man. Misschien was dit ook te vroeg, maar even een soort van 'test om op dit gebied weer vetrouwen te krijgen dat je kunt voelen?
Zelf voel ik voor geen enkele man iets, het doet mij helemaal niets. Ik vind zelfs de aantrekkelijkste mannen niet aantrekkelijk, lijk wel helemaal geen gevoel meer te hebben.
zaterdag 27 mei 2023 om 19:06
Ik oefen dit momenteel door iedere emotie te omarmen en te zeggen "je mag er zijn". Bij boosheid, verdriet enz. Maar het valt nog niet mee. Het is echt trainen.
Martje55, dat je het aangegeven hebt aan je therapeut vind ik knap. Mag je trots op zijn. Hoe reageerde hij/ zij?
En knufff voor je liefdesverdriet. Ik hoop dat je nog echte liefde mag ervaren.
dinsdag 30 mei 2023 om 19:39
Ja, met momenten kan ik het ook positief zien. Het was echt leuk om te ervaren dat ik kriebels kon krijgen van iemand.Bloemetjesvoorjou schreef: ↑27-05-2023 16:12Martje55, ah, dat herken jij dus ook? Ik vind dat vervelend voelen, alsof het niet helemaal klopt. Van de buitenkant een volwassen vrouw zijn, maar van binnen ben ik blijven hangen lijkt wel niet verder ontwikkeld. Natuurlijk ben ik wel volwassen op cwel punten, maar ik voel mij niet zo. Mijn uiterlijk match niet met mijn innerlijke strijd.
Fijn dat je de goede hulp hebt. En dat je altijd iemand kan bellen lijkt mij ook een veilig gevoel geven.
Over die man, je kunt het ook positief zien. Je hebt ervaren dat je weer een soort van verliefdheid kunt voelen, dat is toch heerlijk? Dat je dat gevoel nog hebt en kunt ervaren en iemand leuk kunt vinden.
Dan wordt het hem jammer genoeg niet met deze man, maar je hebt wel het gevoel gehad, dus dat kan in de toekomst ook weer komen met een andere man. Misschien was dit ook te vroeg, maar even een soort van 'test om op dit gebied weer vetrouwen te krijgen dat je kunt voelen?
Zelf voel ik voor geen enkele man iets, het doet mij helemaal niets. Ik vind zelfs de aantrekkelijkste mannen niet aantrekkelijk, lijk wel helemaal geen gevoel meer te hebben.
dinsdag 30 mei 2023 om 19:44
Wat super dat jij dat ook oefent Spiri!Spiri123 schreef: ↑27-05-2023 19:06Ik oefen dit momenteel door iedere emotie te omarmen en te zeggen "je mag er zijn". Bij boosheid, verdriet enz. Maar het valt nog niet mee. Het is echt trainen.
Martje55, dat je het aangegeven hebt aan je therapeut vind ik knap. Mag je trots op zijn. Hoe reageerde hij/ zij?
En knufff voor je liefdesverdriet. Ik hoop dat je nog echte liefde mag ervaren.
Dank je wel
. Ze reageerde best goed, met een tegenvraag: wat zou dan wel helpend zijn? Ook de knuffel is fijn. Oef, ik merk dat dat stukje "echte liefde" me aangrijpt. Ik heb me zo kwetsbaar opgesteld in mijn vorige relatie, mijn hart is nog niet zover om zich weer zoveel te geven aan een ander. Voor nu mis ik vooral intimiteit en seks, een friends with benefits zou fijn zijn.
donderdag 1 juni 2023 om 15:48
Herkent iemand het dat je in contact met mensen -juist de mensen die dichterbij staan- dat je niet weet wat je wil? Als iemand die me na staat bijvoorbeeld vraagt of ik een knuffel wil raak ik helemaal gestrest. Wil ik het? Zo ja is het niet stom om dat te willen? Maar wat als ik het niet wil kwets ik dan iemand? Of of of of… ik krijg helemaal error ervan en kan alleen maar ik weet niet ik weet niet antwoorden. Lichaam staat automatisch strak. Terwijl als iemand het niet vraagt maar ‘pakt’ dan laat ik het hee makkelijk toe. Je moet me gwn niet vragen wat ik wil. Is dat herkenbaar of heel vreemd?
donderdag 1 juni 2023 om 18:49
Ditto, ik verwacht dat je een peoplespleaser bent. Dus als anderen gewoon doen laat je het over je heen komen. Je denkt er niet over na. Als iemand het vraagt moet je rekening houden met je eigen gevoel. Dat kan wel eens in strijd zijn met wat de ander wil. En dan krijg je die discussie in je hoofd waar je gek van wordt.
Ikzelf heb dan vaak de discussie of ik luister naar de liefde/ zoek of mijn ego.
Maar ik herken het wel. Al kan ik wel de stemmen in mijn hoofd inmiddels herkennen en één stem voorrang geven.
Ikzelf heb dan vaak de discussie of ik luister naar de liefde/ zoek of mijn ego.
Maar ik herken het wel. Al kan ik wel de stemmen in mijn hoofd inmiddels herkennen en één stem voorrang geven.
donderdag 1 juni 2023 om 19:42
Ja zeker herkenbaar hoor. Ik vind behoeftes en grenzen kenbaar maken ook lastig. In een zakelijke of normale setting kan ik prima voor mezelf opkomen maar privé is het verwarrend, wat mijn gevoel is en dat van de ander. Angst en schuldgevoel maken dat extra lastig. De stem van liefde zoals je die noemt Spiri die hoor ik dan vaak niet meer.
donderdag 1 juni 2023 om 23:55
Klinkt heel logisch. Wat erg dat je dit hebt moeten meemaken en daardoor nu zo in verwarring moet leven als het op intimiteit en verbinding aankomt.
Die verwarring herken ik ook, het is stressvol. En stress in een relatie maakt het lastig.
Bij mij is het dat ik mijn behoeftes onderdruk vanwege de verwachting dat er dan overheen gewalst wordt. Het is makkelijker en veilig om zelf geen gevoelens en behoeftes te hebben. Zo'n vraag als "wat wil je?" is voor mij ook te direct, dat verlamt. Ik vind het fijner als iemand mij non-verbaal kan lezen en daarop afstemt, want volgens mij spreekt mijn lichaamstaal doorgaans boekdelen terwijl ik zelf van niets weet.
Die verwarring herken ik ook, het is stressvol. En stress in een relatie maakt het lastig.
Bij mij is het dat ik mijn behoeftes onderdruk vanwege de verwachting dat er dan overheen gewalst wordt. Het is makkelijker en veilig om zelf geen gevoelens en behoeftes te hebben. Zo'n vraag als "wat wil je?" is voor mij ook te direct, dat verlamt. Ik vind het fijner als iemand mij non-verbaal kan lezen en daarop afstemt, want volgens mij spreekt mijn lichaamstaal doorgaans boekdelen terwijl ik zelf van niets weet.
vrijdag 2 juni 2023 om 00:08
Ik vind het ook vrij logisch klinken, herken die verwarring ook.
En ook dat je toch over je grenzen gaat vervolgens boos wordt op jezelf dat je dat gedaan hebt en daarna de contacten helemaal uit de weg gaat.
Als iemand iets te snel en graag wil bij mij vriendschap of wat dan ook ga ik er in eerste instantie in mee, maar dan gaan het uiteindelijk te snel en heb ik op een gegeven moment helemaal geen zin meer in dat hele contact. Nu probeer ik daar goed op te letten, eerst voelen en luisteren naar wat ik zelf wil.
En ook dat je toch over je grenzen gaat vervolgens boos wordt op jezelf dat je dat gedaan hebt en daarna de contacten helemaal uit de weg gaat.
Als iemand iets te snel en graag wil bij mij vriendschap of wat dan ook ga ik er in eerste instantie in mee, maar dan gaan het uiteindelijk te snel en heb ik op een gegeven moment helemaal geen zin meer in dat hele contact. Nu probeer ik daar goed op te letten, eerst voelen en luisteren naar wat ik zelf wil.
vrijdag 2 juni 2023 om 08:14
Thanks vage en bloemetjes, ik heb het weggehaald. Was toch iets te gedetailleerd. Maar fijn jullie reacties. Herkenbaar dat geen grenzen aangeven want dan kan er ook niet overheen gegaan worden. Vervelend dat ik daarvoor wel mijn van te voren niet bij mezelf bekende grenzen overga. Ik merk dat ik vaak weer in de rol van pleaser terugval. Meebewegen met de agressor. Alleen lijk ik te vergeten dat ik niet meer in die slachtofferrol zit. Daardoor daarna zo’n haat aan mezelf. Daarnaast vind ik mezelf niet echt veel waard dus als iemand wat voor mij doet voet t alsof ik daar heel dankbaar voor moet zijn. Zelfs als ik datgene helemaal niet wilde. En herkenbaar vage, hier heb ik ook het liefst dat ik gelezen wordt. Alleen is de situatie soms zo onveilig dat alles in mij nee roept terwijl die situatie in essentie helemaal niet onveilig is. Ik voel me er alleen heel onveilig bij. En als iemand mij dan leest komt er nooit toenadering. Best eenzaam. Maar mensen die niet lezen en nemen ga ik daarna uit de weg. Soms d k ik dat ik gedoemd ben om eenzaam te blijven
vrijdag 2 juni 2023 om 12:46
In zekere zin ben je dat ook, gedoemd om alleen te blijven. Tenzij je je verder ontwikkelt. En dat doe je. Het zijn slechts hele kleine stapjes en meestal merk je ze niet eens op. Ik was me eerder helemaal niet eens bewust van dit alles, dat ik geen grenzen aangeef, ik dacht dat ik dat best wel deed. In plaats daarvan liet ik er overheen gaan, werd ik boos, wat ik dan ook al niet kon voelen, totdat het opeens tot uitbarsting kwam en dan vluchtte ik weg van die persoon en situatie.
Nu laat ik er overheen gaan, word ik boos en merk ik dat in mezelf. En dan vind ik het alsnog heel moeilijk, wat ik dan moet doen. Maar ik probeer het wel beter te doen, neem sowieso dan even tijd voor mezelf om de emotie te verwerken.
En: ik sta mezelf niet meer toe om mezelf er achteraf om kapot te maken. Dat is gewoon een harde regel geworden voor mezelf. Ik ben maar een mens, ik ben lerende, en dat gaat met vallen en opstaan. Een kind dat leert lopen straf je ook niet af of haat je, omdat het 100 keer valt.
Niet vanuit emotie redeneren en communiceren, is ook zo'n regel die ik heb. Lukt nog niet altijd, maar is al wel 90% verbeterd. Een emotie genereert allerlei gedachten en daar hoef ik helemaal niets mee, ze hebben geen waarde. Want daar kan je anders helemaal in vast draaien.
Nu laat ik er overheen gaan, word ik boos en merk ik dat in mezelf. En dan vind ik het alsnog heel moeilijk, wat ik dan moet doen. Maar ik probeer het wel beter te doen, neem sowieso dan even tijd voor mezelf om de emotie te verwerken.
En: ik sta mezelf niet meer toe om mezelf er achteraf om kapot te maken. Dat is gewoon een harde regel geworden voor mezelf. Ik ben maar een mens, ik ben lerende, en dat gaat met vallen en opstaan. Een kind dat leert lopen straf je ook niet af of haat je, omdat het 100 keer valt.
Niet vanuit emotie redeneren en communiceren, is ook zo'n regel die ik heb. Lukt nog niet altijd, maar is al wel 90% verbeterd. Een emotie genereert allerlei gedachten en daar hoef ik helemaal niets mee, ze hebben geen waarde. Want daar kan je anders helemaal in vast draaien.
vrijdag 2 juni 2023 om 21:16
Vraagje. Ik zit bijna 7 maanden thuis. Ik begin weer op te knappen. Maar nu heb ik in 7 maanden tijd niets van mijn collega's (6 uit mijn team en nog een 5- tal waar ik best goed contact mee had) vernomen. Als ik een mail stuurde gaf niemand antwoord. Als ik iemand een bericht stuurde met fijne verjaardag kreeg ik geen antwoord. Als ik langs ging ging er eentje met zijn rug naar me toe zitten. En als ik vraag of ze een capaciteiten lijstje vanuit mijn coaching willen invullen wordt dat niet gedaan.
Nu weet ik wel dat ik niet het meest sociale team (ook al zitten we in de sociale sector) heb en dat ze het mogelijk niet slecht menen. Maar toch voel ik me afgewezen. Ik krijg de neiging om nooit meer terug te komen en ze allemaal de ..... te laten krijgen
.
Maar goed, er is ook dat stemmetje dat zegt dat ik me niet zo aan moet stellen.
Wat zouden jullie hiervan vinden? Is dit hoe collega's met elkaar omgaan?
En moet ik dan mijn gekwetste kind troosten of leren dat de wereld nou eenmaal zo in elkaar steekt.
Nu weet ik wel dat ik niet het meest sociale team (ook al zitten we in de sociale sector) heb en dat ze het mogelijk niet slecht menen. Maar toch voel ik me afgewezen. Ik krijg de neiging om nooit meer terug te komen en ze allemaal de ..... te laten krijgen
.Maar goed, er is ook dat stemmetje dat zegt dat ik me niet zo aan moet stellen.
Wat zouden jullie hiervan vinden? Is dit hoe collega's met elkaar omgaan?
En moet ik dan mijn gekwetste kind troosten of leren dat de wereld nou eenmaal zo in elkaar steekt.
vrijdag 2 juni 2023 om 22:20
Oef, wat rot en pijnlijk zeg. Bah.
Ik zou eerlijk gezegd ook die neiging hebben, om me gekwetst te voelen en te vinden dat ze de schijt kunnen krijgen. Het is waarschijnlijk niet persoonlijk, maar het gebeurt alsnog en het schaadt jou.
Ik weet wel dat zoiets gebeurt in een bepaalde context en dat niet één iemands naam erop staat. Maar dan nog, vind ik het laf van de individuele collega's dat ze niet uit eigen beweging jou de aandacht geven die je verdient. Zelf ben ik niet zo, je hebt gewoon om elkaar te denken vind ik als iemand ziek is, zelfs in een verziekte cultuur waar het ieder voor zich is, dat is je morele plicht.
Maar ik weet dat dit best vaak voorkomt helaas.
Heb je wel contact met een leidinggevende? Hoe gaat die met de situatie om? Kan je het met diegene bespreken, dat je genegeerd wordt?
Ik zou eerlijk gezegd ook die neiging hebben, om me gekwetst te voelen en te vinden dat ze de schijt kunnen krijgen. Het is waarschijnlijk niet persoonlijk, maar het gebeurt alsnog en het schaadt jou.
Ik weet wel dat zoiets gebeurt in een bepaalde context en dat niet één iemands naam erop staat. Maar dan nog, vind ik het laf van de individuele collega's dat ze niet uit eigen beweging jou de aandacht geven die je verdient. Zelf ben ik niet zo, je hebt gewoon om elkaar te denken vind ik als iemand ziek is, zelfs in een verziekte cultuur waar het ieder voor zich is, dat is je morele plicht.
Maar ik weet dat dit best vaak voorkomt helaas.
Heb je wel contact met een leidinggevende? Hoe gaat die met de situatie om? Kan je het met diegene bespreken, dat je genegeerd wordt?
vrijdag 2 juni 2023 om 22:24
Mijn manager is heel goed van vertrouwen. Die heeft nergens irritaties. Dat irriteert mij dan wel eens
.
Ze zegt steeds weer dat het aardige collega's zijn en dat ze echt wel dingen voor me over hebben. Of ze zegt dat nou eenmaal niet iedereen om kan gaan met emoties.
Oké, snap ik. Maar ik wil gewoon niet werken met dat soort mensen. Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat ik mijn zieke collega niet even af en toe een steuntje in de rug geef.
Maar ik weet ook dat het vaker zo eraan toe gaat helaas.
.Ze zegt steeds weer dat het aardige collega's zijn en dat ze echt wel dingen voor me over hebben. Of ze zegt dat nou eenmaal niet iedereen om kan gaan met emoties.
Oké, snap ik. Maar ik wil gewoon niet werken met dat soort mensen. Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat ik mijn zieke collega niet even af en toe een steuntje in de rug geef.
Maar ik weet ook dat het vaker zo eraan toe gaat helaas.
vrijdag 2 juni 2023 om 22:48
Ach, wat verdrietig Spiri123. Ik vind het persoonlijk niet normaal, dat niemand iets heeft laten horen en zelfs iemand met de rug naar je toe is gaan zitten. Zou er dan zelf helemaal geen zin meer in hebben en anders tegen die mensen aan gaan kijken. Maar misschien als je straks weer terug gaat en lekkerder in je vel zit, doen ze wel alsof er niets aan de hand is, was het een tekortkoming van hen doordat ze niet wisten wat ze moesten zeggen of schrijven.
Dan zie je wel vaker, dat mensen niet om weten te gaan met iemand waarmee het niet goed gaat. Heb ik zelf ook ondervonden, zien ze lopen ze zo met een bocht om je heen. Ik onthoud dat ook in betere tijden, dan weet ik van dat soort mensen hoef ik niets te verwachten even goede vrienden, maar ik verwacht er helemaal niets meer van.
Dan zie je wel vaker, dat mensen niet om weten te gaan met iemand waarmee het niet goed gaat. Heb ik zelf ook ondervonden, zien ze lopen ze zo met een bocht om je heen. Ik onthoud dat ook in betere tijden, dan weet ik van dat soort mensen hoef ik niets te verwachten even goede vrienden, maar ik verwacht er helemaal niets meer van.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
