Relaties
alle pijlers
Realitycheck 2.0 nodig: Financiën
vrijdag 15 maart 2024 om 10:02
Hallo allemaal,
Op 28-07-2019 heb ik al een topic hier geplaatst: Realitycheck nodig: Financiën.
Ik weet niet of ik een link kan plaatsen of deze omhoog kan halen, maar de situatie gaat hier dus op door. Sorry voor het lange verhaal, maar ik vind het erg lastig het kort en bondig uit te leggen..
Intussen ruim 8 jaar een relatie met mijn partner, hij is 13 jaar ouder en heeft 2 volwassen dochters. Ik heb geen kinderen. We hebben het fijn met elkaar en ik ben gelukkig, en ik denk mijn partner ook. Ik ben een prater en een enorme overdenker, te erge overdenker (ook door een 'label' wat ik heb). Ik probeer dit zo goed mogelijk onder controle te houden maar vind het soms lastig en dit kan wel zijn weerslag hebben op de relatie. Mijn partner gaat hier heel fijn mee om gelukkig.
Mijn vriend is alles behalve een prater, vind dit heel lastig en heeft dit absoluut niet van thuis meegekregen. Hij is erg zakelijk en slaat juist dicht bij moeilijke gesprekken. Ondanks deze verschillen hebben we hier toch een fijne middenweg in gevonden.
Financiëel is er een behoorlijk verschil tussen ons. Mijn partner komt uit een erg vermogend gezin en werkt mee in het familiebedrijf. Ik heb het ook leuk voor elkaar, fijne baan en een mooi spaarcentje, maar niet te vergelijken met zijn situatie.
We wonen intussen ongeveer 5 jaar samen in zijn huis. een grote villa die ik nooit of te nimmer zou kunnen betalen. Ik draag elke maand een kleine bijdrage bij zodat ik zelf ook goed kan sparen en zo wat op kan bouwen. mijn partner is royaal met dingen betalen, etentjes etc. maar uit mezelf zorg ik dat het meestal gewoon 50/50 is, maar hij vind het wel fijn om extra dingen voor en met mij te kunnen doen.
Ik had een koopwoning die ik heb verkocht toen we samen gingen wonen, en we hebben toen een samenlevingscontract op laten maken met een testament. Als er iets met mijn partner gebeurd mag ik nog 2 jaar blijven wonen en krijg ik een ruim bedrag (ongeveer 5 X mijn 'vermogen') zodat ik hypotheekvrij een huis zou kunnen kopen. Ik krijg ook de inboedel.
Een mooie royale regeling en mijn partner stond er zo'n beetje op dat hij mijn erfgenaam zou zijn omdat hij de verhoudingen anders wel scheef vond. Ik ben hiermee akkoord gegaan.
En toch... Het zit me niet lekker.
Toen we net samen gingen wonen vond ik het een mooie regeling maar ik merk dat met de jaren ik toch graag samen iets op zou willen bouwen, of in de woning waar we samen ons leven hebben zou mogen blijven wonen.
Een van zijn dochters woont samen en de andere zit in het buitenland, als zij terugkomt gaat ze ook in het familiebedrijf werken en partner is al aan het kijken voor een mooi huis voor haar.
Ik vind dit een erg lastig onderwerp omdat het zo'n gevoelskwestie is, en ik het niet met veel mensen durf en wil bespreken omdat het ook een prive kwestie voor mijn partner is.
Maar ik weet dus niet wat ik met mijn gedachten aan moet en ik merk dat ze steeds negatiever zijn geworden.
Ik heb hier wel met mijn partner over gesproken maar dat gaat zeer moeizaam, hij slaat dicht, word nukkig, vind dat ik niks te klagen heb met deze regeling.
Als ik opper samen iets te kopen kan hij best denigrerend doen over mijn financiële situatie (vind ik) waardoor ik het gevoel krijg dat ik overkom als een golddigger die in zijn villa wil blijven wonen en zelf niks heeft. (mijn gedachten)
Ik heb dit dus laatst na jaren nog een keer aangehaald en dat verliep echt niet fijn, we konden er gewoon niet over praten.
De scheiding met zijn ex is in financiëel opzicht heel vervelend en oneerlijk gelopen (volgens hem) dus dat zal zeker ook zijn weerslag hebben ons verhaal.
Maar goed, partner zegt er vooral zakelijk tegenaan te kijken en dat we het er nog weleens over hebben en that's it...
En ik weet dus niet in hoeverre mijn gedachten waarheid zijn.
en ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar ik ben denk ik ook een beetje jaloers op zijn dochters. dat ze het, dankzij de familie en met name mijn partner, zo goed voor elkaar hebben. Mooie huizen, hoeven zich niet druk te maken over de toekomst. en dat ik dus de sleutel van het huis waar partner en ik samen ons leven hebben alsnog bij hun in moet leveren. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoor, maar aan de zijlijn mee mag kijken.
mijn partner vind de regeling die we nou hebben goed omdat er geen gezeur van komt, het onderhoud van het huis te hoog gaat zijn voor mij en het huis eigenlijk ook te groot is om alleen te wonen.
Maar dat verdomde gevoel.
Ik kan overigens wel goed mijn zijn dochters opschieten. we lopen de deur niet plat bij elkaar maar het contact is gewoon fijn. Ook met de rest van zijn familie, en andersom met mijn familie ook.
en ik kom er NIET uit met mijn gedachten.
ik zou willen dat ik het luchtig kon bekijken, we hebben het goed, we hebben het goed geregeld mocht er iets gebeuren en dat ik gewoon blij kan zijn met hoe het gaat.
MAAR
In mijn hoofd ben ik zo boos.. Denk ik dat ik niet belangrijk genoeg ben voor hem, dat ik er niet echt bij hoor etc.. etc.. etc..
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe anderen over deze situatie/regeling denken. Gaan mijn gedachten en gevoel met me aan de haal? Is dit een fijne regeling of is mijn gevoel goed te snappen. Ik weet uiteraard dat alleen wij hier samen uit kunnen komen wat voor ons goed voelt. Maar ik zou het toch fijn vinden wat meningen van anderen te horen..
Op 28-07-2019 heb ik al een topic hier geplaatst: Realitycheck nodig: Financiën.
Ik weet niet of ik een link kan plaatsen of deze omhoog kan halen, maar de situatie gaat hier dus op door. Sorry voor het lange verhaal, maar ik vind het erg lastig het kort en bondig uit te leggen..
Intussen ruim 8 jaar een relatie met mijn partner, hij is 13 jaar ouder en heeft 2 volwassen dochters. Ik heb geen kinderen. We hebben het fijn met elkaar en ik ben gelukkig, en ik denk mijn partner ook. Ik ben een prater en een enorme overdenker, te erge overdenker (ook door een 'label' wat ik heb). Ik probeer dit zo goed mogelijk onder controle te houden maar vind het soms lastig en dit kan wel zijn weerslag hebben op de relatie. Mijn partner gaat hier heel fijn mee om gelukkig.
Mijn vriend is alles behalve een prater, vind dit heel lastig en heeft dit absoluut niet van thuis meegekregen. Hij is erg zakelijk en slaat juist dicht bij moeilijke gesprekken. Ondanks deze verschillen hebben we hier toch een fijne middenweg in gevonden.
Financiëel is er een behoorlijk verschil tussen ons. Mijn partner komt uit een erg vermogend gezin en werkt mee in het familiebedrijf. Ik heb het ook leuk voor elkaar, fijne baan en een mooi spaarcentje, maar niet te vergelijken met zijn situatie.
We wonen intussen ongeveer 5 jaar samen in zijn huis. een grote villa die ik nooit of te nimmer zou kunnen betalen. Ik draag elke maand een kleine bijdrage bij zodat ik zelf ook goed kan sparen en zo wat op kan bouwen. mijn partner is royaal met dingen betalen, etentjes etc. maar uit mezelf zorg ik dat het meestal gewoon 50/50 is, maar hij vind het wel fijn om extra dingen voor en met mij te kunnen doen.
Ik had een koopwoning die ik heb verkocht toen we samen gingen wonen, en we hebben toen een samenlevingscontract op laten maken met een testament. Als er iets met mijn partner gebeurd mag ik nog 2 jaar blijven wonen en krijg ik een ruim bedrag (ongeveer 5 X mijn 'vermogen') zodat ik hypotheekvrij een huis zou kunnen kopen. Ik krijg ook de inboedel.
Een mooie royale regeling en mijn partner stond er zo'n beetje op dat hij mijn erfgenaam zou zijn omdat hij de verhoudingen anders wel scheef vond. Ik ben hiermee akkoord gegaan.
En toch... Het zit me niet lekker.
Toen we net samen gingen wonen vond ik het een mooie regeling maar ik merk dat met de jaren ik toch graag samen iets op zou willen bouwen, of in de woning waar we samen ons leven hebben zou mogen blijven wonen.
Een van zijn dochters woont samen en de andere zit in het buitenland, als zij terugkomt gaat ze ook in het familiebedrijf werken en partner is al aan het kijken voor een mooi huis voor haar.
Ik vind dit een erg lastig onderwerp omdat het zo'n gevoelskwestie is, en ik het niet met veel mensen durf en wil bespreken omdat het ook een prive kwestie voor mijn partner is.
Maar ik weet dus niet wat ik met mijn gedachten aan moet en ik merk dat ze steeds negatiever zijn geworden.
Ik heb hier wel met mijn partner over gesproken maar dat gaat zeer moeizaam, hij slaat dicht, word nukkig, vind dat ik niks te klagen heb met deze regeling.
Als ik opper samen iets te kopen kan hij best denigrerend doen over mijn financiële situatie (vind ik) waardoor ik het gevoel krijg dat ik overkom als een golddigger die in zijn villa wil blijven wonen en zelf niks heeft. (mijn gedachten)
Ik heb dit dus laatst na jaren nog een keer aangehaald en dat verliep echt niet fijn, we konden er gewoon niet over praten.
De scheiding met zijn ex is in financiëel opzicht heel vervelend en oneerlijk gelopen (volgens hem) dus dat zal zeker ook zijn weerslag hebben ons verhaal.
Maar goed, partner zegt er vooral zakelijk tegenaan te kijken en dat we het er nog weleens over hebben en that's it...
En ik weet dus niet in hoeverre mijn gedachten waarheid zijn.
en ik vind het verschrikkelijk om te zeggen, maar ik ben denk ik ook een beetje jaloers op zijn dochters. dat ze het, dankzij de familie en met name mijn partner, zo goed voor elkaar hebben. Mooie huizen, hoeven zich niet druk te maken over de toekomst. en dat ik dus de sleutel van het huis waar partner en ik samen ons leven hebben alsnog bij hun in moet leveren. Het gevoel dat ik er niet echt bij hoor, maar aan de zijlijn mee mag kijken.
mijn partner vind de regeling die we nou hebben goed omdat er geen gezeur van komt, het onderhoud van het huis te hoog gaat zijn voor mij en het huis eigenlijk ook te groot is om alleen te wonen.
Maar dat verdomde gevoel.
Ik kan overigens wel goed mijn zijn dochters opschieten. we lopen de deur niet plat bij elkaar maar het contact is gewoon fijn. Ook met de rest van zijn familie, en andersom met mijn familie ook.
en ik kom er NIET uit met mijn gedachten.
ik zou willen dat ik het luchtig kon bekijken, we hebben het goed, we hebben het goed geregeld mocht er iets gebeuren en dat ik gewoon blij kan zijn met hoe het gaat.
MAAR
In mijn hoofd ben ik zo boos.. Denk ik dat ik niet belangrijk genoeg ben voor hem, dat ik er niet echt bij hoor etc.. etc.. etc..
Ik ben dan ook heel benieuwd hoe anderen over deze situatie/regeling denken. Gaan mijn gedachten en gevoel met me aan de haal? Is dit een fijne regeling of is mijn gevoel goed te snappen. Ik weet uiteraard dat alleen wij hier samen uit kunnen komen wat voor ons goed voelt. Maar ik zou het toch fijn vinden wat meningen van anderen te horen..
zaterdag 16 maart 2024 om 11:20
zaterdag 16 maart 2024 om 11:22
Tja, gekleineerd voelen kan, maar feit is dat jullie een flinke stap terug zullen moeten doen om samen iets te kopen dat ook binnen jouw budget valt. En je wordt riant achtergelaten. Dat zijn dochters het niet nodig hebben doet er niet toe. Want zij krijgen ook weer gezinnen en kunnen daardoor weer vermogen aan hun kinderen doorgeven. In die zin hoor je er inderdaad minder bij, dat is nou eenmaal zo.
Overigens kwam ik ook thuis in een leeg huis omdat mijn ouders aan het werk waren. Heerlijk juist! Waarom mensen dat altijd zo negatief afschilderen is me een raadsel. Leek me altijd zo vervelend om uit een drukke schooldag te komen en dan thuis meteen je moeder aan te treffen. Even rust hoor.
Overigens kwam ik ook thuis in een leeg huis omdat mijn ouders aan het werk waren. Heerlijk juist! Waarom mensen dat altijd zo negatief afschilderen is me een raadsel. Leek me altijd zo vervelend om uit een drukke schooldag te komen en dan thuis meteen je moeder aan te treffen. Even rust hoor.
zaterdag 16 maart 2024 om 11:37
Met dit soort dingen is het lastig. Het is namelijk niet alleen ‘zijn’ geld. Het is geld verworven in het familiebedrijf en daarom moet het ook zoveel mogelijk binnen de familie blijven. Jij bent, hoe hard ook, geen onderdeel van de familie. Je hoort bij hem, en omdat je geen kinderen met hem hebt, stopt het daar. Hoe hard ook. Zodra hij sterft, sta je er weer alleen voor.
In de villa blijven wonen, is daarom geen optie. Het familievermogen gaat niet aangesproken worden om iemand die er niet bij hoort de rest van haar leven te onderhouden. Natuurlijk gaat het zoveel mogelijk terug naar de echte familie.
Je vriend weet dat jij er alleen voor zal staan en wil je daarom niet met lege handen laten staan. In zijn beleving is ervoor zorgen dat je weer in een koophuis kan wonen een redelijke manier om dat te doen. En ik snap zijn denkwijze daarin wel. Een koopwoning is ook vermogen en zeker als die hypotheek vrij is, dan zal je gewoon een comfortabel leven kunnen leiden na zijn overlijden. En hij zou dan denk ik volledig aanspraak willen hebben op jouw vermogen, omdat dat ook ongeveer een koopwoning (wellicht iets kleiner dan wat hij je nalaat) waard is. En dan is het zo eerlijker in zijn beleving. Plus dat je nu in zijn beleving nagenoeg gratis in een kasteel woont en hij je lekker ‘laat’ sparen. Maar de realiteit is inderdaad dat jij je financieel volledig aan hem hebt gebonden. Je woont in een huis dat nooit van jou zal zijn, je familie erft niks. En zelfs dan schiet je eigenlijk nog tekort. Je zou zijn levensstandaard nooit kunnen financieren, ook al stop je al je geld erin. En in ruil krijg je inderdaad een fractie van zijn vermogen. Maar wel lekker veel mooie ervaringen en mooie spulletjes zolang hij leeft. Om daar vrede mee te hebben, moet je er inderdaad schijt aan hebben of mensen je een golddigger vinden omdat je voor een appel en een ei bij hem woont en wel meelift op zijn levensstandaard. Je kan hem toch moeilijk gaan voorstellen met je in een rijtjeswoning te gaan wonen.
Ik zou het er persoonlijk ook moeilijk mee hebben en ik denk dat ik niet was gaan samenwonen. Het financiële verschil is zo te lezen echt heel erg groot en ik zou er ook niet comfortabel mee zijn. Geld is wel degelijk macht en dat zie je hier ook wel een beetje gebeuren. Je kan geen gesprek met hem voeren over wat hij wel of niet met zijn geld moet doen en hoeveel meer hij je moet achterlaten. Maar omdat hij je wel een flinke som nalaat, kan hij wel macht hebben over wat jij met jouw vermogen doet. In zoverre dat alles naar hem gaat en jij niks kan achterlaten voor je nichtjes ofzo.
Dit is niet een situatie waarin hij dankzij of tijdens jou heeft opgebouwd wat hij nu heeft. Dat vermogen was er al toen jij in zijn leven kwam, en daarmee heb jij er in beginsel 0 aanspraak op. Ik zou daar denk ik ook voor bedanken, ik wilde hem toch al niet om zijn geld. Lekker latten, hij mag lekker cadeautjes voor me kopen en mooie reisjes met me maken en als de bubbel klapt, dan rouw ik om hem in mijn eigen huis. Niet max 2 jaar in een enorme villa waar de schoonfamilie ongeduldig wacht totdat ik eindelijk weer ben opgerot. En als hij toch perse wil samenwonen, dan komt hij maar in mijn rijtjeswoning zitten
In de villa blijven wonen, is daarom geen optie. Het familievermogen gaat niet aangesproken worden om iemand die er niet bij hoort de rest van haar leven te onderhouden. Natuurlijk gaat het zoveel mogelijk terug naar de echte familie.
Je vriend weet dat jij er alleen voor zal staan en wil je daarom niet met lege handen laten staan. In zijn beleving is ervoor zorgen dat je weer in een koophuis kan wonen een redelijke manier om dat te doen. En ik snap zijn denkwijze daarin wel. Een koopwoning is ook vermogen en zeker als die hypotheek vrij is, dan zal je gewoon een comfortabel leven kunnen leiden na zijn overlijden. En hij zou dan denk ik volledig aanspraak willen hebben op jouw vermogen, omdat dat ook ongeveer een koopwoning (wellicht iets kleiner dan wat hij je nalaat) waard is. En dan is het zo eerlijker in zijn beleving. Plus dat je nu in zijn beleving nagenoeg gratis in een kasteel woont en hij je lekker ‘laat’ sparen. Maar de realiteit is inderdaad dat jij je financieel volledig aan hem hebt gebonden. Je woont in een huis dat nooit van jou zal zijn, je familie erft niks. En zelfs dan schiet je eigenlijk nog tekort. Je zou zijn levensstandaard nooit kunnen financieren, ook al stop je al je geld erin. En in ruil krijg je inderdaad een fractie van zijn vermogen. Maar wel lekker veel mooie ervaringen en mooie spulletjes zolang hij leeft. Om daar vrede mee te hebben, moet je er inderdaad schijt aan hebben of mensen je een golddigger vinden omdat je voor een appel en een ei bij hem woont en wel meelift op zijn levensstandaard. Je kan hem toch moeilijk gaan voorstellen met je in een rijtjeswoning te gaan wonen.
Ik zou het er persoonlijk ook moeilijk mee hebben en ik denk dat ik niet was gaan samenwonen. Het financiële verschil is zo te lezen echt heel erg groot en ik zou er ook niet comfortabel mee zijn. Geld is wel degelijk macht en dat zie je hier ook wel een beetje gebeuren. Je kan geen gesprek met hem voeren over wat hij wel of niet met zijn geld moet doen en hoeveel meer hij je moet achterlaten. Maar omdat hij je wel een flinke som nalaat, kan hij wel macht hebben over wat jij met jouw vermogen doet. In zoverre dat alles naar hem gaat en jij niks kan achterlaten voor je nichtjes ofzo.
Dit is niet een situatie waarin hij dankzij of tijdens jou heeft opgebouwd wat hij nu heeft. Dat vermogen was er al toen jij in zijn leven kwam, en daarmee heb jij er in beginsel 0 aanspraak op. Ik zou daar denk ik ook voor bedanken, ik wilde hem toch al niet om zijn geld. Lekker latten, hij mag lekker cadeautjes voor me kopen en mooie reisjes met me maken en als de bubbel klapt, dan rouw ik om hem in mijn eigen huis. Niet max 2 jaar in een enorme villa waar de schoonfamilie ongeduldig wacht totdat ik eindelijk weer ben opgerot. En als hij toch perse wil samenwonen, dan komt hij maar in mijn rijtjeswoning zitten
zaterdag 16 maart 2024 om 11:44
Bovenstaande matcht toch helemaal niet met dit:
Wat ik het liefste zou willen is dat de woning naar mij gaat na overlijden, dat ik zelf kan bepalen wat ik ermee doe. Zelf de keus heb het te verkopen en voor dat geld eventueel iets kleiners te kunnen kopen.
Jij wilt na zijn overlijden, waar zijn familie net zo goed veel verdriet van zou hebben als jij, de familiegrond alleen bezitten en evt zelfs verkopen ten gunste van alleen jouzelf.
Waarom perse dat stuk grond, waarom is geld erven om iets te kunnen kopen niet genoeg?
Wat betreft de regeling zou je kunnen kijken of je nog iets anders kunt afspreken over de termijn, als twee jaar te kort voelt. En ik hoop dat het bedrag geindexeerd wordt? Voor bijv vijf ton kun je nu een mooi huis kopen maar over 30 jaar waarschijnlijk niet meer.
Maar het allerliefst zou ik natuurlijk willen dat ik gewoon tevreden kan zijn met hoe het gaat. Tevreden met deze regeling die in de toekomst vast nog eens veranderd of aangepast gaat worden.
Blij met hoe het gaat met partner en mij en het fijne leven wat we hebben!
Mooi dat je inziet dat het eigenlijk hierom gaat, om je eigenwaarde dus en niet om de financiën. Het lijkt me een goed idee om daarmee aan de slag te gaan.
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 16 maart 2024 om 11:47
Als de bubbel barst krijgt ze helemaal niets, alleen als hij dood gaat.Bellinis schreef: ↑16-03-2024 11:37Geld is wel degelijk macht en dat zie je hier ook wel een beetje gebeuren. Je kan geen gesprek met hem voeren over wat hij wel of niet met zijn geld moet doen en hoeveel meer hij je moet achterlaten. Maar omdat hij je wel een flinke som nalaat, kan hij wel macht hebben over wat jij met jouw vermogen doet. In zoverre dat alles naar hem gaat en jij niks kan achterlaten voor je nichtjes ofzo.
(..) als de bubbel klapt, dan rouw ik om hem in mijn eigen huis.
Wat betreft dat geld macht is klopt dat wel. Als zij besluit bij hem weg te gaan, krijgt ze dat half miljoen niet, ik denk dat zoiets toch gaat meespelen in je hoofd.
zaterdag 16 maart 2024 om 11:48
Bellinis schreef: ↑16-03-2024 11:37
Ik zou het er persoonlijk ook moeilijk mee hebben en ik denk dat ik niet was gaan samenwonen. Het financiële verschil is zo te lezen echt heel erg groot en ik zou er ook niet comfortabel mee zijn. Geld is wel degelijk macht en dat zie je hier ook wel een beetje gebeuren. Je kan geen gesprek met hem voeren over wat hij wel of niet met zijn geld moet doen en hoeveel meer hij je moet achterlaten. Maar omdat hij je wel een flinke som nalaat, kan hij wel macht hebben over wat jij met jouw vermogen doet. In zoverre dat alles naar hem gaat en jij niks kan achterlaten voor je nichtjes ofzo.
Dit is niet een situatie waarin hij dankzij of tijdens jou heeft opgebouwd wat hij nu heeft. Dat vermogen was er al toen jij in zijn leven kwam, en daarmee heb jij er in beginsel 0 aanspraak op. Ik zou daar denk ik ook voor bedanken, ik wilde hem toch al niet om zijn geld. Lekker latten, hij mag lekker cadeautjes voor me kopen en mooie reisjes met me maken en als de bubbel klapt, dan rouw ik om hem in mijn eigen huis. Niet max 2 jaar in een enorme villa waar de schoonfamilie ongeduldig wacht totdat ik eindelijk weer ben opgerot. En als hij toch perse wil samenwonen, dan komt hij maar in mijn rijtjeswoning zitten
Grappig Bell, ik moet denken aan de toxic independent discussie, en jouw begrip voor vrouwen die vinden dat je een man af en toe voor je moet laten zorgen, anders is hij niet mannelijk genoeg (om het even plat te slaan). Wat je hier schrijft kan ik me meer in vinden
Coffee is never my cup of tea
zaterdag 16 maart 2024 om 11:48
Maar dit is niet het samen iets opbouwen waar je het eerder over had.
zaterdag 16 maart 2024 om 11:52
Als ze bij hem weggaat of hij bij haar, mag ze het geld hebben dat ze dankzij zijn ruimhartigheid heeft kunnen sparen. Plus de opbrengst van haar koopwoning waar ze niet aan heeft hoeven komen omdat hij het leeuwendeel van hun levensonderhoud financiert. Ik denk dat hij het op die manier in zijn beleving eerlijk heeft afgedekt. Als hij overlijdt, gaat TO er flink op vooruit (want grote koopwoning) en als de relatie gewoon uitgaat, kan TO redelijk makkelijk weer terug naar het leven dat ze voor hem had.
zaterdag 16 maart 2024 om 11:54
Hahaha hij mag prima voor me komen klussen en me verwennen op etentjes :’) Mij stoppen in een gigantisch huis en verwachten dat ik in ruil daarvoor al mijn vermogen aan hem nalaat (even platgeslagen) vind ik een ander verhaalMarianneke schreef: ↑16-03-2024 11:48Grappig Bell, ik moet denken aan de toxic independent discussie, en jouw begrip voor vrouwen die vinden dat je een man af en toe voor je moet laten zorgen, anders is hij niet mannelijk genoeg (om het even plat te slaan). Wat je hier schrijft kan ik me meer in vinden
zaterdag 16 maart 2024 om 12:06
zaterdag 16 maart 2024 om 12:15
Lila-Linda schreef: ↑16-03-2024 12:06Ik vind dat je echt een prachtig zelfinzicht hebt, nu nog de knop vinden om ermee aan het werk te gaan
Afgaande op jouw informatie zit er bij je partner ook veel waar hij mee aan het werk zou moeten. Maar minder zelfinzicht en wil om te veranderen.
Hij heeft dan ook geen probleem. TO wel en ze creëert het nog zelf ook.
zaterdag 16 maart 2024 om 12:39
Ik vind het een hele goede regeling. Vooral heel duidelijk en dat kan veel ellende voorkomen.
Als je wil blijven wonen in het huis waar je ooit hebt gewoond, dan had TO haar huis nooit moeten verkopen maar daar gewoon moeten blijven wonen. En niet akkoord gaan met het voorstel van man.
En financieel:
Stel dat TO aan de verkoop van haar huis 100.000 heeft overgehouden. Dat bedrag is en blijft van haar. En x 5 ontvangt zij dat bedrag bij zijn overlijden. Dan zit je al op 600.000 euro.
Daarnaast stijgt het aantal jaren dat TO zelf geen woonlasten heeft en kan zij dus per jaar al snel 10.000 sparen. In 10 jaar dus 100.000.
Dan heb je het al over 700.000 + twee jaar kunnen blijven wonen + inboedel als man zou overlijden. Man is 13 jaar ouder. Als hij op zijn 73e sterft, dan is TO dus inmiddels 60 jaar en kan zij een huis kopen van 700.000 euro (of van haar 62e tot haar 92e jaar gedurende 30 jaar van dat geld (extra) huur betalen van bijna 2000 euro per maand). Want zij heeft toch zelf ook haar eigen inkomen of pensioen?
Heeft TO "maar" 50.000 overgehouden aan haar eigen huis, dan is de som 50.000 + 250.000 + 100.000 spaargeld na 10 jaar = 400.000 euro. Of na 20 jaar samenwonen 500.000 euro inclusief haar eigen spaargeld.
En ook dat is voor een zelfstandige vrouw een prima startkapitaal, óók als man op zijn 63 komt te overlijden en TO zelf dan 50 jaar oud is.
Dat man ook (alles) van TO erft als zij eerder komt te overlijden, lijkt mij logisch. Dat is de deal die zij hebben.
Alles bij elkaar m.i. een goede, duidelijke zakelijke deal waar TO zeker niet slechter mee uit is. Nog afgezien van het feit dat zij vanaf het begin van de relatie mee profiteert van alle bezittingen van man. Kan mij voorstellen dat man het als heel vals zou ervaren dat nu de discussie op 'gevoel' wordt gegooid. Zou voor mij 'einde relatie' betekenen. Mensen moeten nu eenmaal wel eens verhuizen in hun leven als de omstandigheden in je leven wijzigen.
En wie zegt dat de dochters TO uit het huis zouden zetten? Het is goed dat er iets geregeld 'voor het geval dat' zodat er een basis ligt waar je dan verder mee kan. Maar TO is zelf akkoord gegaan met dit voorstel. Zij had ook kunnen zeggen: ik wil alleen samenwonen als wij allebei verkopen wat wij nu hebben en ons geld volledig gescheiden houden en dan samen iets kopen wat wij allebei 50/50 kunnen betalen. Dan had man kunnen kiezen i.p.v. achteraf zich tegen 'gevoel' moeten verdedigen. kan mij voorstellen dat hij daar helemaal geen zin in heeft.
Afijn, als de relatie stuk loopt, heeft TO nog het spaargeld over uit de verkoop van haar eigen huis + wat zij intussen zelf (dankzij hem) heeft kunnen sparen.
Als je wil blijven wonen in het huis waar je ooit hebt gewoond, dan had TO haar huis nooit moeten verkopen maar daar gewoon moeten blijven wonen. En niet akkoord gaan met het voorstel van man.
En financieel:
Stel dat TO aan de verkoop van haar huis 100.000 heeft overgehouden. Dat bedrag is en blijft van haar. En x 5 ontvangt zij dat bedrag bij zijn overlijden. Dan zit je al op 600.000 euro.
Daarnaast stijgt het aantal jaren dat TO zelf geen woonlasten heeft en kan zij dus per jaar al snel 10.000 sparen. In 10 jaar dus 100.000.
Dan heb je het al over 700.000 + twee jaar kunnen blijven wonen + inboedel als man zou overlijden. Man is 13 jaar ouder. Als hij op zijn 73e sterft, dan is TO dus inmiddels 60 jaar en kan zij een huis kopen van 700.000 euro (of van haar 62e tot haar 92e jaar gedurende 30 jaar van dat geld (extra) huur betalen van bijna 2000 euro per maand). Want zij heeft toch zelf ook haar eigen inkomen of pensioen?
Heeft TO "maar" 50.000 overgehouden aan haar eigen huis, dan is de som 50.000 + 250.000 + 100.000 spaargeld na 10 jaar = 400.000 euro. Of na 20 jaar samenwonen 500.000 euro inclusief haar eigen spaargeld.
En ook dat is voor een zelfstandige vrouw een prima startkapitaal, óók als man op zijn 63 komt te overlijden en TO zelf dan 50 jaar oud is.
Dat man ook (alles) van TO erft als zij eerder komt te overlijden, lijkt mij logisch. Dat is de deal die zij hebben.
Alles bij elkaar m.i. een goede, duidelijke zakelijke deal waar TO zeker niet slechter mee uit is. Nog afgezien van het feit dat zij vanaf het begin van de relatie mee profiteert van alle bezittingen van man. Kan mij voorstellen dat man het als heel vals zou ervaren dat nu de discussie op 'gevoel' wordt gegooid. Zou voor mij 'einde relatie' betekenen. Mensen moeten nu eenmaal wel eens verhuizen in hun leven als de omstandigheden in je leven wijzigen.
En wie zegt dat de dochters TO uit het huis zouden zetten? Het is goed dat er iets geregeld 'voor het geval dat' zodat er een basis ligt waar je dan verder mee kan. Maar TO is zelf akkoord gegaan met dit voorstel. Zij had ook kunnen zeggen: ik wil alleen samenwonen als wij allebei verkopen wat wij nu hebben en ons geld volledig gescheiden houden en dan samen iets kopen wat wij allebei 50/50 kunnen betalen. Dan had man kunnen kiezen i.p.v. achteraf zich tegen 'gevoel' moeten verdedigen. kan mij voorstellen dat hij daar helemaal geen zin in heeft.
Afijn, als de relatie stuk loopt, heeft TO nog het spaargeld over uit de verkoop van haar eigen huis + wat zij intussen zelf (dankzij hem) heeft kunnen sparen.
zaterdag 16 maart 2024 om 12:51
Niet alles gelezen, maar het recht om nog 2 jaar in de woning te wonen is best een mooie tijd. Soms moeten partners al binnen 6 maanden verhuizen.
Je gaat er ook vanuit dat hij (veel) eerder dood gaat. In ieder geval voordat je de volgende stap in jullie leven maken en kleiner gaan wonen.
Jij bent in zijn leven gestapt toen hij al in dit huis woonde, een eigen zaak had, kinderen, familiekapitaal etc. Dit zijn dingen die jullie niet gezamenlijk hebben opgebouwd.
Heel fijn dat je zijn leven kan delen, en ook gebruik kan maken van zijn vermogen.
Niemand kan in de toekomst kijken. En of dat het huis zijn waarde houdt of dat het bedrijf niet failliet gaat, etc.
Daarnaast wanneer de kinderen een bedrijf erven moet er boven de € 152.368 20% erfbelasting betaald worden. Wanneer het geld in het bedrijf zit, moet je zorgen dat je de belasting wel kan betalen. Een groot bedrag lenen gaat niet altijd even makkelijk. Het geld van het huis hebben ze misschien wel nodig om de erfbelasting te moeten betalen. Het zou zonde zijn wanneer het bedrijf verkocht moet worden om de erfbelasting te betalen.
Je gaat er ook vanuit dat hij (veel) eerder dood gaat. In ieder geval voordat je de volgende stap in jullie leven maken en kleiner gaan wonen.
Jij bent in zijn leven gestapt toen hij al in dit huis woonde, een eigen zaak had, kinderen, familiekapitaal etc. Dit zijn dingen die jullie niet gezamenlijk hebben opgebouwd.
Heel fijn dat je zijn leven kan delen, en ook gebruik kan maken van zijn vermogen.
Niemand kan in de toekomst kijken. En of dat het huis zijn waarde houdt of dat het bedrijf niet failliet gaat, etc.
Daarnaast wanneer de kinderen een bedrijf erven moet er boven de € 152.368 20% erfbelasting betaald worden. Wanneer het geld in het bedrijf zit, moet je zorgen dat je de belasting wel kan betalen. Een groot bedrag lenen gaat niet altijd even makkelijk. Het geld van het huis hebben ze misschien wel nodig om de erfbelasting te moeten betalen. Het zou zonde zijn wanneer het bedrijf verkocht moet worden om de erfbelasting te betalen.
zaterdag 16 maart 2024 om 12:52
Dus dat. Het zou mij echt niet interesseren als mensen dat over mij denken. Lekker blijven denken dan. Zolang mijn partner en ik maar beter wetenLucifee2024 schreef: ↑16-03-2024 09:38Of je hebt gewoon (samen) schijt aan hoe mensen je wel eens kunnen zien.
zaterdag 16 maart 2024 om 12:55
Oud geld zal eerder meer hulp inhuren dan downsizen. Bovendien is het landgoed van de familie dus zal nog eerder naar zijn broers/zussen gaan dan naar een levenspartner (in het geval man samen met zijn kinderen zou verongelukken)WaterGirl schreef: ↑16-03-2024 12:51Niet alles gelezen, maar het recht om nog 2 jaar in de woning te wonen is best een mooie tijd. Soms moeten partners al binnen 6 maanden verhuizen.
Je gaat er ook vanuit dat hij (veel) eerder dood gaat. In ieder geval voordat je de volgende stap in jullie leven maken en kleiner gaan wonen.
Jij bent in zijn leven gestapt toen hij al in dit huis woonde, een eigen zaak had, kinderen, familiekapitaal etc. Dit zijn dingen die jullie niet gezamenlijk hebben opgebouwd.
Heel fijn dat je zijn leven kan delen, en ook gebruik kan maken van zijn vermogen.
Niemand kan in de toekomst kijken. En of dat het huis zijn waarde houdt of dat het bedrijf niet failliet gaat, etc.
Daarnaast wanneer de kinderen een bedrijf erven moet er boven de € 152.368 20% erfbelasting betaald worden. Wanneer het geld in het bedrijf zit, moet je zorgen dat je de belasting wel kan betalen. Een groot bedrag lenen gaat niet altijd even makkelijk. Het geld van het huis hebben ze misschien wel nodig om de erfbelasting te moeten betalen. Het zou zonde zijn wanneer het bedrijf verkocht moet worden om de erfbelasting te betalen.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:15
Hij kan niet praten over emotiesdweedledee schreef: ↑16-03-2024 12:15Hij heeft dan ook geen probleem. TO wel en ze creëert het nog zelf ook.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:21
Het gaat niet over emoties: het gaat over geld.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:27
Het gaat inderdaad over geld. En TO haar emoties. Die wat mij betreft gewoon moeten blijven, daar waar ze thuishoren. Bij haar dus.
En dat zeg ik, omdat ik net TO haar vorige topic uit 2019 heb gelezen. TO heeft geen enkele progressie doorgemaakt tov 5 jaar geleden, zo te lezen.
In dat topic wordt overigens gesproken over 8 keer haar vermogen, dat wordt uitgekeerd. En ze meldt hier ook niet dat ze 7/8 deel van haar salaris voor zichzelf had destijds en dus bakken met geld kan sparen.
En ook toen voelde ze zich al achtergesteld. Calimero gedrag ten top.
Wordt tijd dat TO flink aan de bak gaat om aan zichzelf te werken. Die onterechte jaloezie richting dochters was er in 2019 ook al. Dit verongelijkte en jaloerse gedrag brengt haar helemaal nergens.
En inmiddels zou ik mensen wel begrijpen, als zij haar een golddigger vinden.
En dat zeg ik, omdat ik net TO haar vorige topic uit 2019 heb gelezen. TO heeft geen enkele progressie doorgemaakt tov 5 jaar geleden, zo te lezen.
In dat topic wordt overigens gesproken over 8 keer haar vermogen, dat wordt uitgekeerd. En ze meldt hier ook niet dat ze 7/8 deel van haar salaris voor zichzelf had destijds en dus bakken met geld kan sparen.
En ook toen voelde ze zich al achtergesteld. Calimero gedrag ten top.
Wordt tijd dat TO flink aan de bak gaat om aan zichzelf te werken. Die onterechte jaloezie richting dochters was er in 2019 ook al. Dit verongelijkte en jaloerse gedrag brengt haar helemaal nergens.
En inmiddels zou ik mensen wel begrijpen, als zij haar een golddigger vinden.
dweedledee wijzigde dit bericht op 16-03-2024 13:28
5.03% gewijzigd
zaterdag 16 maart 2024 om 13:27
Je zegt dat je snapt dat je liefde en zakelijke afspraken door elkaar haalt en dat het echte probleem is dat je je minderwaardig voelt. Prima, ga daar mee aan het werk en laat dat verhaal met dat huis los, want vervolgens heb je het weer alleen maar over die afspraken.
En ik vroeg me af of jij denkt dat de liefde onder vuur ligt omdat hij niet wil spreken over ‘samen iets opbouwen’. Dat zou natuurlijk kunnen maar met afdwingen van dat samen opbouwen dwing je geen liefde af, eerdertegenovergesteld.
En ik vroeg me af of jij denkt dat de liefde onder vuur ligt omdat hij niet wil spreken over ‘samen iets opbouwen’. Dat zou natuurlijk kunnen maar met afdwingen van dat samen opbouwen dwing je geen liefde af, eerdertegenovergesteld.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:30
Ze schrijft dat hij goed met haar issues om kan gaan en ze een fijne middenweg hebben gevonden.
Het speelt dus alleen op dit thema.
Heel eerlijk, als ik het zo ruimhartig voor mijn partner regel en het komt er op neer dat partner nog meer wil krijgen ( anders houd je niet genoeg van me...), zou ik ook heel zakelijk worden.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:31
Dat is maar net hoe je het ziet c.q. wil zien; niet alles en iedereen hoeft ergens voor in therapie.
Man vertikt het gewoon om zich te laten manipuleren op basis van emoties.
Dat wil niet zeggen dat iemand er niet over kán praten, maar in dit geval lijkt het mij gewoon een geval van willen vasthouden aan afspraken die zijn gemaakt.
Als de partner er achteraf zegt een ander "gevoel" over te hebben en op grond daarvan nieuwe afspraken wil maken, dan mag man gewoon zeggen dat hij géén andere afspraken wil maken. Dan hoeft man niet in therapie, maar is dat gewoon zijn goed recht.
TO mag het op haar beurt niet leuk vinden.
Maar TO is hier degene die iets anders wil, dus zij is ook degene die zal moeten kiezen wat zij doet met het antwoord van man.
TO kan het contract opzeggen, haar eigen geld opnemen en zich elders vestigen op een plek waar zij tot haar dood kan blijven wonen.
zaterdag 16 maart 2024 om 13:36
dweedledee schreef: ↑16-03-2024 13:27
In dat topic wordt overigens gesproken over 8 keer haar vermogen, dat wordt uitgekeerd.
Ik neem dan ook aan dat er een bedrag is afgesproken. TO heeft gespaard ondertussen, dus dat bedrag was toen 8x haar vermogen en nu 5x haar vermogen. Ik snap de reacties niet zo goed van mensen die denken dat het voor eeuwig vijf keer haar vermogen blijft.
TO moet zorgen dat het bedrag wel geïndexeerd wordt (vijf)jaarlijks.
Coffee is never my cup of tea
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
