Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
dinsdag 5 juni 2007 om 13:43
Duiveltje: welkom hier. Wij voelen allemaal hetzelfde, ook wij kunnen hier niet mee stoppen ookal weten we dat het beter voor ons is. En het voelt niet altijd goed, maar de momenten die goed voelen, voelen ook echt heeeeeeel goed, en dat helpt ons weer door die moeilijke periodes heen. Het is de verslaving. Ook ik wil niet bij mij nr1 weg, en dat weet nr2 ook. Maar stoppen? Nee! Het wordt wel steeds minder dat we elkaar zien, omdat we allebei weten dat het risico steeds groter wordt. Ik weet dat de aantrekkingskracht altijd zal blijven bestaan.Thea: Ja, dat klinkt ook wel vreemd allemaal. Samen zijn bedrijf opzetten. Ik zou daar ook nog even over nadenken aangezien je zo wel heel erg in zijn leven terechtkomt. En zijn vrouw erbovenop. (Al heb ik daar geen ervaring mee.) Misschien moet je iets meer afstand nemen door te zeggen dat wel advies wiltr geven, maar er niet dagelijk bij betrokken wilt zijn. En vraag het eens, hoe hij over jullie denkt. Ontzettend moeilijk, maar wel duidelijk. (zeg ik stoer, maar ik heb het ook gedaan en dan blijkt dat ik er helemaal niet zo moeilijk over moet doen, hij is gewoon af en toe een beetje lastig, heeft niets met mij te maken).
dinsdag 5 juni 2007 om 14:04
Hoi allemaal!
Wat een hoop verhalen weer, kan me zo voorstellen hoe moeilijk het is om je nr. 2 op het werk tegen te komen of zelfs thuis! Knap dat jullie gewoon doorgaan en niet bovenop ze springen
Na alle verhalen, al het verdriet en de wijze raad (dank je anna!) heb ik deze week de knoop doorgehakt en met mijn nr. 2 gebroken. Ik had eigenlijk een 'date' met hem gepland voor deze week als mijn nr.1 voor een week weg is met zijn werk. Omdat ik zelf dondersgoed wist waar het naartoe zou gaan die avond en ons sms contact steeds intenser werd heb ik zondag eens een lange wandeling in mijn eentje gemaakt en alles op een rijtje gezet. Ik wil mijn nr.1 nog niet kwijt, in ieder geval niet op zo'n manier. Als ik besluit er een punt achter te zetten zal dat om andere redenen moeten zijn en wil ik idd eerst even alleen zijn. Iets beginnen met nr.2 zou niet alleen oneerlijk zijn tegenover mijn nr.1 maar ook tegenover mijn nr.2 omdat hij echt een relatie samen wil en dat zal ik hem zeker niet kunnen geven.
Mijn nr.2 reageerde erg lief en was zelfs heel trots op mijn besluit omdat hij ook geen zin had in stiekem gedoe. Hij vond het ook wel heel erg natuurlijk en gaf toe dat zijn gevoelens erg diep zitten. Maar hij respecteert mijn besluit. Ik voel me alsof er een steen van mijn schouders is! Ik ga nu het gesprek aan met mijn nr. 1 en ga uitzoeken hoe het met die gevoelens zit.
Ik wil jullie super bedanken voor de adviezen en ik zal zeker mee blijven lezen en leven!!
*;
Wat een hoop verhalen weer, kan me zo voorstellen hoe moeilijk het is om je nr. 2 op het werk tegen te komen of zelfs thuis! Knap dat jullie gewoon doorgaan en niet bovenop ze springen
Na alle verhalen, al het verdriet en de wijze raad (dank je anna!) heb ik deze week de knoop doorgehakt en met mijn nr. 2 gebroken. Ik had eigenlijk een 'date' met hem gepland voor deze week als mijn nr.1 voor een week weg is met zijn werk. Omdat ik zelf dondersgoed wist waar het naartoe zou gaan die avond en ons sms contact steeds intenser werd heb ik zondag eens een lange wandeling in mijn eentje gemaakt en alles op een rijtje gezet. Ik wil mijn nr.1 nog niet kwijt, in ieder geval niet op zo'n manier. Als ik besluit er een punt achter te zetten zal dat om andere redenen moeten zijn en wil ik idd eerst even alleen zijn. Iets beginnen met nr.2 zou niet alleen oneerlijk zijn tegenover mijn nr.1 maar ook tegenover mijn nr.2 omdat hij echt een relatie samen wil en dat zal ik hem zeker niet kunnen geven.Mijn nr.2 reageerde erg lief en was zelfs heel trots op mijn besluit omdat hij ook geen zin had in stiekem gedoe. Hij vond het ook wel heel erg natuurlijk en gaf toe dat zijn gevoelens erg diep zitten. Maar hij respecteert mijn besluit. Ik voel me alsof er een steen van mijn schouders is! Ik ga nu het gesprek aan met mijn nr. 1 en ga uitzoeken hoe het met die gevoelens zit.
Ik wil jullie super bedanken voor de adviezen en ik zal zeker mee blijven lezen en leven!!
*;
woensdag 6 juni 2007 om 09:01
*;Daantje, wat sterk van je, goed zo, eigenlijk wou ik dat ik het ook zo had gekund, jammer dat ik toen nog niet dit forum had ontdekt,
Silmarillion, verliefd!!! heerlijk maar ozo verwarrend, mijn nr2 en ik waren al jaren verliefd op elkaar, maar elkaar steeds ontweken, hij getrouwd met kids, en ik ook, toch steeds naar elkaar gluren en toen aan elkaar toegegeven dat we verliefd waren, toen nog 2 jaar de boot afgehouden, en toen 3 jaar terug begonnen met mailen, daarna smsen, en we zaten echt volledig op dezelfde golflengte, en konden elkaar niet meer weerstaan, nu dus minimaal contact, omdat we nu nog onze gezinnen niet in het verdriet willen storten,
En wat heerlijk he dit forum om lekker van je af te schrijven,
Josefien, hoe is het,
groetjes Anna
Silmarillion, verliefd!!! heerlijk maar ozo verwarrend, mijn nr2 en ik waren al jaren verliefd op elkaar, maar elkaar steeds ontweken, hij getrouwd met kids, en ik ook, toch steeds naar elkaar gluren en toen aan elkaar toegegeven dat we verliefd waren, toen nog 2 jaar de boot afgehouden, en toen 3 jaar terug begonnen met mailen, daarna smsen, en we zaten echt volledig op dezelfde golflengte, en konden elkaar niet meer weerstaan, nu dus minimaal contact, omdat we nu nog onze gezinnen niet in het verdriet willen storten,
En wat heerlijk he dit forum om lekker van je af te schrijven,
Josefien, hoe is het,
groetjes Anna
woensdag 6 juni 2007 om 12:07
Lieve Saskia, het verrast me niet dat je nr. 2 weer contact met je heeft gezocht. En jij wilde natuurlijk ook niets liever! Een woord van waarschuwing van een ervaringsdeskundige: als jij niet ingrijpt, gaat het niet blijven bij de mooie herinnering aan die ene kus. Dit soort gesprekken (hypothetisch praten over vreemdgaan) blijft niet zonder gevolgen. Het leidt allemaal één kant op. Het feit dat zijn vriendin jaloers is aangelegd, gaat hem er echt niet van weerhouden uiteindelijk met jou in zee te gaan. Het heeft er alle schijn van dat hij dat graag wil, en jij wil het ook (ja... en niet... ook dat ken ik :P).
Ik weet ook uit ervaring dat dit soort waarschuwingen bijzonder weinig effect heeft, maar wilde je deze toch meegeven :) Als je besluit een keer met elkaar af te spreken, wil ik je adviseren van tevoren goede afspraken te maken over wat jullie verwachtingen zijn (bijv. discretie, gezin gaat voor, toekomstverwachtingen enz.). Dat lijkt misschien raar, maar het geeft veel duidelijkheid en daarmee kun je misverstanden en verdriet voorkomen.
Verder wil ik je meegeven dat ik achteraf gezien begrijp waarom ik voor nr. 2 ben gevallen (ik lig nu overigens in scheiding). Ik zocht in hem niet alleen dingen die ik in mijn huwelijk en in nr. 1 niet vond, maar besef nu ook dat ik in feite in een ander zocht wat ik mezelf niet kon geven. Onvoorwaardelijke liefde en acceptatie bijvoorbeeld. Kostte me ook tijd en moeite om dat toe te geven, want ik had mezelf altijd gezien als een zeer zelfverzekerde vrouw met een gezond gevoel van eigenwaarde. Therapie heeft me geholpen dit uit te vinden (dit proces loopt nog). Misschien is het een goed idee om jezelf eens ernstig onder de loep te nemen en uit te zoeken wat je mist in je leven, welke dromen je voor je gevoel hebt opgegeven, welke gevoelens je over jezelf mist enzovoorts.
Verder: mocht je afspreken met nr. 2, laat je dan niet opvreten door schuldgevoel maar gun jezelf het gelukkige moment en geniet!
liefs,
dubio
Ik weet ook uit ervaring dat dit soort waarschuwingen bijzonder weinig effect heeft, maar wilde je deze toch meegeven :) Als je besluit een keer met elkaar af te spreken, wil ik je adviseren van tevoren goede afspraken te maken over wat jullie verwachtingen zijn (bijv. discretie, gezin gaat voor, toekomstverwachtingen enz.). Dat lijkt misschien raar, maar het geeft veel duidelijkheid en daarmee kun je misverstanden en verdriet voorkomen.
Verder wil ik je meegeven dat ik achteraf gezien begrijp waarom ik voor nr. 2 ben gevallen (ik lig nu overigens in scheiding). Ik zocht in hem niet alleen dingen die ik in mijn huwelijk en in nr. 1 niet vond, maar besef nu ook dat ik in feite in een ander zocht wat ik mezelf niet kon geven. Onvoorwaardelijke liefde en acceptatie bijvoorbeeld. Kostte me ook tijd en moeite om dat toe te geven, want ik had mezelf altijd gezien als een zeer zelfverzekerde vrouw met een gezond gevoel van eigenwaarde. Therapie heeft me geholpen dit uit te vinden (dit proces loopt nog). Misschien is het een goed idee om jezelf eens ernstig onder de loep te nemen en uit te zoeken wat je mist in je leven, welke dromen je voor je gevoel hebt opgegeven, welke gevoelens je over jezelf mist enzovoorts.
Verder: mocht je afspreken met nr. 2, laat je dan niet opvreten door schuldgevoel maar gun jezelf het gelukkige moment en geniet!
liefs,
dubio
Ga in therapie!
woensdag 6 juni 2007 om 18:10
Hoi lieve allemaal,
Wat een tijd geleden alweer en wat een hoop nieuwe namen, welkom en stort lekker je hart uit hier. Het is zo fijn om dat af en toe te kunnen.. Een van jullie schreef dat we ons in de constante schuld en twijfel trekken voor die paar momenten van geluk.. wat mooi gezegd en zo terecht...
Voor mijn vakantie vertelde ik jullie dat ik wilde breken. ik heb het niet gedaan. We hebben wel heel goed gepraat, daar ben ik zo blij om.
We hebben duidelijk de afspraak gemaakt dat we dit voor de fun. voor de lust naar elkaar hebben. Mocht een van ons bij zijn nmr1 weggaan dan verlangen we niets van de ander. Het was raar om het er zo direct over te hebben maar het heeft me wel geholpen.
Mijn nmr2 is nu degene waar ik van geniet, die me goed doet voelen en waar ik af en toe mij ontzettende heerlijk seks kan hebben (sorry voor de platte omschrijving)
Ik hou van mijn nmr1 maar miste mijn nmr2 ook zo de afgelopen tijd. Hij is deel van mijn leven en door onze gesprekken past het een beter plekje..
Was het leven maar makkelijker en kon je openlijk van meerdere mensen houden. snap je wat ik bedoel? ik houd van beide en niet minder van de een door de ander.. beide geven mij andere delen van geluk... bizar is t af en toe...
Meiden ik ga snel jullie verhalen lezen!
Wat een tijd geleden alweer en wat een hoop nieuwe namen, welkom en stort lekker je hart uit hier. Het is zo fijn om dat af en toe te kunnen.. Een van jullie schreef dat we ons in de constante schuld en twijfel trekken voor die paar momenten van geluk.. wat mooi gezegd en zo terecht...
Voor mijn vakantie vertelde ik jullie dat ik wilde breken. ik heb het niet gedaan. We hebben wel heel goed gepraat, daar ben ik zo blij om.
We hebben duidelijk de afspraak gemaakt dat we dit voor de fun. voor de lust naar elkaar hebben. Mocht een van ons bij zijn nmr1 weggaan dan verlangen we niets van de ander. Het was raar om het er zo direct over te hebben maar het heeft me wel geholpen.
Mijn nmr2 is nu degene waar ik van geniet, die me goed doet voelen en waar ik af en toe mij ontzettende heerlijk seks kan hebben (sorry voor de platte omschrijving)
Ik hou van mijn nmr1 maar miste mijn nmr2 ook zo de afgelopen tijd. Hij is deel van mijn leven en door onze gesprekken past het een beter plekje..
Was het leven maar makkelijker en kon je openlijk van meerdere mensen houden. snap je wat ik bedoel? ik houd van beide en niet minder van de een door de ander.. beide geven mij andere delen van geluk... bizar is t af en toe...
Meiden ik ga snel jullie verhalen lezen!
woensdag 6 juni 2007 om 18:58
Hallo duiveltje je vroeg wie heeft er al zoiets meegemaakt
nou ik presies zo een verhaal.ik voel ook meer voor hem als hij voor mij.
ook hij kan zijn gevoel heel goed uitschakelen en afstand nemen.
alleen ik houd wel heel erg veel van me man en toch ben ik zo dol op hem.
dat is zo een naar gevoel ja en weet je wat je hier mee kan helemaal niks.
stoppen stoppen en nog is stoppen hem niet meer zien is de enige optie.
daar ben jij waarschijnlijk nog lang niet aan toe maar geloof me als je iedere
dag pijn voelt wat ik ook heb gehad en nog niet vanaf ben helaas omdat het me collega is en ik hem dus veel zie wil je wel dat het stopt.
dit is namelijk niet vol te houden wij sms te ook zoveel en nu reageert hij
nog nauwelijks of niet,en dat doet pijn.maar goed we hebben allebei een relatie dus het kan gewoon niet.en bij jouw ook niet.stop er mee voor dat de pijn nog erger wordt,sterkte er mee.
nou ik presies zo een verhaal.ik voel ook meer voor hem als hij voor mij.
ook hij kan zijn gevoel heel goed uitschakelen en afstand nemen.
alleen ik houd wel heel erg veel van me man en toch ben ik zo dol op hem.
dat is zo een naar gevoel ja en weet je wat je hier mee kan helemaal niks.
stoppen stoppen en nog is stoppen hem niet meer zien is de enige optie.
daar ben jij waarschijnlijk nog lang niet aan toe maar geloof me als je iedere
dag pijn voelt wat ik ook heb gehad en nog niet vanaf ben helaas omdat het me collega is en ik hem dus veel zie wil je wel dat het stopt.
dit is namelijk niet vol te houden wij sms te ook zoveel en nu reageert hij
nog nauwelijks of niet,en dat doet pijn.maar goed we hebben allebei een relatie dus het kan gewoon niet.en bij jouw ook niet.stop er mee voor dat de pijn nog erger wordt,sterkte er mee.
woensdag 6 juni 2007 om 20:02
hallo dames,
ik ben nieuw op het viva forum en wil mijn verhaal graag met jullie delen....
Ik werk sinds drie jaar op een afdeling van een V&D. Een keer per jaar hebben we een feest voor alle personeelsleden. Daar kwam ik HEM tegen. Een collega van een andere afdeling. Wel eens gezien, nooit echt gesproken. Tot dat feest. Er was een klik, hebben gezellig gekletst en er was spanning te voelen. Hierna kwam ik hem natuurlijk regelmatig tegen en er blijft spanning. Beide zitten we in een relatie, ik getrouwd en een zoontje van 1.5 jaar. Hij getrouwd en twee dochters van 3 en 1. Heel fout dus.
Als ik hem een tijdje niet zie, zakt het af. Maar als ik hem dan weer tegenkom, lijkt het des te heftiger.
Laatst heb ik hem een nietszeggend mailtje gestuurd, kreeg een leuk mailtje terug. Daar bleef het dan ook bij.
Ik weet dat ik er beter niks mee kan doen, maar weet ook dat als het ervan komt, ik waarschijnlijk geen nee zal zeggen.
Maar ja, dan begint het pas ECHT! En of we daar nu gelukkiger van worden??
ik ben nieuw op het viva forum en wil mijn verhaal graag met jullie delen....
Ik werk sinds drie jaar op een afdeling van een V&D. Een keer per jaar hebben we een feest voor alle personeelsleden. Daar kwam ik HEM tegen. Een collega van een andere afdeling. Wel eens gezien, nooit echt gesproken. Tot dat feest. Er was een klik, hebben gezellig gekletst en er was spanning te voelen. Hierna kwam ik hem natuurlijk regelmatig tegen en er blijft spanning. Beide zitten we in een relatie, ik getrouwd en een zoontje van 1.5 jaar. Hij getrouwd en twee dochters van 3 en 1. Heel fout dus.
Als ik hem een tijdje niet zie, zakt het af. Maar als ik hem dan weer tegenkom, lijkt het des te heftiger.
Laatst heb ik hem een nietszeggend mailtje gestuurd, kreeg een leuk mailtje terug. Daar bleef het dan ook bij.
Ik weet dat ik er beter niks mee kan doen, maar weet ook dat als het ervan komt, ik waarschijnlijk geen nee zal zeggen.
Maar ja, dan begint het pas ECHT! En of we daar nu gelukkiger van worden??
woensdag 6 juni 2007 om 22:04
Neeeeeeeeeeeeeeee, Groningen80, je wordt hier dus echt niet gelukkig van. Alsjeblieft begin er niet mee. Stop nu het nog kan. Als je eenmaal wat begint met die man zit je er zo tot je nek toe in. En echt..... het zijn maar enkele momenten waar je het dan voor doet. Als je hem ziet, sms-contact hebt enz., ben je helemaal blij, maar dat zijn maar sporadische momenten omdat het gewoon niet meer kan zijn. Maar het levert wel de hele dag onrust op en verlangen naar. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed, nog afgezien van het schuldgevoel dat je krijgt. Echt, het lijkt spannend en opwindend maar dat zijn slechts momentjes, verder is het eigenlijk allemaal heel naar. Je zou het niemand toewensen. En dan altijd de angst om betrapt te worden. Ik ben ermee begonnen in een tijd dat het al langdurig niet goed ging tussen mijn nr. 1 en mij. Op dit moment ben ik sterk en laat niet meer over me heen lopen. Het resultaat is dat het erop lijkt dat nr. 1 weer op jacht is, op mij. Hij doet erg zijn best, maar nr. 2 is ook zo lief, hele wijze mails krijg ik van hem. Hij vindt me een wereldmeid. Nou, deze wereldmeid is vreselijk in verwarring. Heeft het eigenlijk best leuk met nr. 1, maar weet niet of dit nou een goede vrienden gevoel is of dat wat hoort te zijn tussen geliefden. Heb ook geen zin meer in sex met nr. 1, met nr. 2 des te meer. Heerlijk om al jullie verhalen te lezen. Hoop dat we allemaal op een goed moment tot inzicht komen en echt kunnen stoppen.
Groetjes, Josephien
Groetjes, Josephien
donderdag 7 juni 2007 om 09:39
Hallo lieve meiden,
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik herken zoveel bij jullie. Zat eerst op het minnaressentopic maar dat was toch weer anders.
Mijn nr. 2 zit nu in een verhuizing, heb dus al bijna een week NIETS van hem gehoord. Natuurlijk had hij heus wel even kunnen smsen, zijn hoofd staat gewoon niet naar mij of wie weet heeft hij er wel helemaal geen zin meer in. Daar ben ik zo bang voor. Mijn gevoel is nu teleurstelling, hij geeft dus echt helemaal niets om mij. Van mij hoeft het eigenlijk zo al niet meer. Maar toch maak ik mezelf niets wijs, als hij me iets stuurt als hij weer aan 't werk is, al is het over een week, dan ben ik weer zooooo blij dat ik alles weer vergeten ben. Wat is dit vreselijk. Herkenbaar voor jullie om zo lang niets te horen? Helemaal als nr. 2 met leuke dingen bezig is? Ik hoor het graag, heel fijn dat ik hier mijn hart uit kan storten.:R
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik herken zoveel bij jullie. Zat eerst op het minnaressentopic maar dat was toch weer anders.
Mijn nr. 2 zit nu in een verhuizing, heb dus al bijna een week NIETS van hem gehoord. Natuurlijk had hij heus wel even kunnen smsen, zijn hoofd staat gewoon niet naar mij of wie weet heeft hij er wel helemaal geen zin meer in. Daar ben ik zo bang voor. Mijn gevoel is nu teleurstelling, hij geeft dus echt helemaal niets om mij. Van mij hoeft het eigenlijk zo al niet meer. Maar toch maak ik mezelf niets wijs, als hij me iets stuurt als hij weer aan 't werk is, al is het over een week, dan ben ik weer zooooo blij dat ik alles weer vergeten ben. Wat is dit vreselijk. Herkenbaar voor jullie om zo lang niets te horen? Helemaal als nr. 2 met leuke dingen bezig is? Ik hoor het graag, heel fijn dat ik hier mijn hart uit kan storten.:R
donderdag 7 juni 2007 om 11:03
Dag meiden,
oef, wat een verhalen! Ik lees alles, maar heb niet altijd de tijd om te gaan reageren... Nu even wel...
@ Daantje: wat goed dat je er een punt hebt achter gezet meid! Hoe gaat het nu met je? Hoe lang is het geleden dat je hem hebt gezien/gehoord? Ik hoop echt dat je het volhoudt (want ik kon het niet... heb al eens maandenlang geen contact gehad en daarna begon alles weer van vooraf aan) :( Laat het dus een waarschuwing zijn... het 'gevaar' is niet meteen geweken... Ik wens je veel moed en liefde voor je nr1 toe!!!
@ Bestaat: jammer dat jullie nu minder afspreken... Jij had toch toestemming voor 1 'stomende nacht'??? Is dat ondertussen al gebeurd? Zien jullie elkaar dan nog stiekem? Ben benieuwd! Vind je niet zo vaak meer op de msn, maar leef wel nog met je mee, hoor!!!!
@ Simarillion: gevaarlijk, meid..... verliefdheid is een heerlijk gevoel, het geeft je energie voor 10 en een extra paar vleugels, maar je gaat er de werkelijkheid ook anders door bekijken. In zo'n situatie is een roze bril niet altijd even handig... Zie je nr2 nu nog???
oef, wat een verhalen! Ik lees alles, maar heb niet altijd de tijd om te gaan reageren... Nu even wel...
@ Daantje: wat goed dat je er een punt hebt achter gezet meid! Hoe gaat het nu met je? Hoe lang is het geleden dat je hem hebt gezien/gehoord? Ik hoop echt dat je het volhoudt (want ik kon het niet... heb al eens maandenlang geen contact gehad en daarna begon alles weer van vooraf aan) :( Laat het dus een waarschuwing zijn... het 'gevaar' is niet meteen geweken... Ik wens je veel moed en liefde voor je nr1 toe!!!
@ Bestaat: jammer dat jullie nu minder afspreken... Jij had toch toestemming voor 1 'stomende nacht'??? Is dat ondertussen al gebeurd? Zien jullie elkaar dan nog stiekem? Ben benieuwd! Vind je niet zo vaak meer op de msn, maar leef wel nog met je mee, hoor!!!!
@ Simarillion: gevaarlijk, meid..... verliefdheid is een heerlijk gevoel, het geeft je energie voor 10 en een extra paar vleugels, maar je gaat er de werkelijkheid ook anders door bekijken. In zo'n situatie is een roze bril niet altijd even handig... Zie je nr2 nu nog???
donderdag 7 juni 2007 om 11:15
@ alle andere meiden (Duiveltje, Josephien, Groningse,...): even een hele dikke knuffel van mij! Stuk voor stuk andere situaties, maar toch zoveel gelijkenissen en herkenning... Goed dat we elkaar hier gevonden hebben!!!!
@ over mezelf: niet zoveel meer gebeurd... Ik plan allang niets meer, laat het allemaal maar zo'n beetje over me heen komen, maar ik heb nr2 sinds vorige week niet meer gezien...
Normaal zagen we elkaar gisteren, maar er was iets tussengekomen bij mij op het werk. Dat gaat dan wel even voor, natuurlijk. We lachen er soms wel eens mee, zo van 'de twee drukbezetste mensen gaan ook eens iets met elkaar beginnen, het lukt ons niet eens om af te spreken...' en eigenlijk is het wel zo, het is gewoon heel moeilijk om een moment te vinden dat voor ons allebei past (en waarbij mijn nr1 zich ook goed voelt).
Maar het is nog steeds de bedoeling dat we elkaar blijven zien. Dat geeft wel een zekere rust. Ik wéét dat ik hem nog zal zien en voorlopig is het goed zo. Soms hoeft het voor mij niet eens meer zo nodig, maar op andere momenten heb ik weer onwijs veel zin in hem... Maar ik ga de boel niet forceren. Heb trouwens het vermoeden dat hij alles nog een plaatsje aan 't geven is, na ons gesprek begin mei (toen heb ik aangegeven dat we echt nooit een relatie zullen hebben). Hij had anders gehoopt en heeft ons (nr1 en ik) dan ook nog eens de hele tijd samen gezien vorige week...
Wat een situatie, hé? Maar het gaat wel goed hier, ook met nr1! We zien wel waar het schip strandt...
Liefs,
Marlies
@ over mezelf: niet zoveel meer gebeurd... Ik plan allang niets meer, laat het allemaal maar zo'n beetje over me heen komen, maar ik heb nr2 sinds vorige week niet meer gezien...
Normaal zagen we elkaar gisteren, maar er was iets tussengekomen bij mij op het werk. Dat gaat dan wel even voor, natuurlijk. We lachen er soms wel eens mee, zo van 'de twee drukbezetste mensen gaan ook eens iets met elkaar beginnen, het lukt ons niet eens om af te spreken...' en eigenlijk is het wel zo, het is gewoon heel moeilijk om een moment te vinden dat voor ons allebei past (en waarbij mijn nr1 zich ook goed voelt).
Maar het is nog steeds de bedoeling dat we elkaar blijven zien. Dat geeft wel een zekere rust. Ik wéét dat ik hem nog zal zien en voorlopig is het goed zo. Soms hoeft het voor mij niet eens meer zo nodig, maar op andere momenten heb ik weer onwijs veel zin in hem... Maar ik ga de boel niet forceren. Heb trouwens het vermoeden dat hij alles nog een plaatsje aan 't geven is, na ons gesprek begin mei (toen heb ik aangegeven dat we echt nooit een relatie zullen hebben). Hij had anders gehoopt en heeft ons (nr1 en ik) dan ook nog eens de hele tijd samen gezien vorige week...
Wat een situatie, hé? Maar het gaat wel goed hier, ook met nr1! We zien wel waar het schip strandt...
Liefs,
Marlies
donderdag 7 juni 2007 om 15:38
@ Simarillion: gevaarlijk, meid..... verliefdheid is een heerlijk gevoel, het geeft je energie voor 10 en een extra paar vleugels, maar je gaat er de werkelijkheid ook anders door bekijken. In zo'n situatie is een roze bril niet altijd even handig... Zie je nr2 nu nog???Ik ben niet zo blij met die verliefde gevoelens. Het maakt het er niet makkelijker op. Waar ik eerst nog dacht dat ik sterk in mijn schoenen stond, merk ik nu dat ik enorm toeleef naar elk moment van contact. Ik zoek ook steeds meer contact, analyseer elk e-mailtje, chatje en telefoontje – of ik ga zenuwen omdat ik al een halve dag niets van hem gehoord heb…Ik weet dat ik niets met hem moet beginnen. Rationeel gezien weet ik echt wel dat hij geen oplossing is voor mijn problemen. Ik zie ook in dat hij eerder problemen brengt dan oplost. Maar toch ben ik zo ontzettend op zoek naar zijn bevestiging. Alsof het wat toevoegt als hij toegeeft dat hij me (sexueel) aantrekkelijk vindt. Het lijkt soms wel alsof ik het spelletje wil winnen: kijken hoe ver we kunnen gaan met flirten en aftasten, de ander veroveren en uiteindelijk zien wie zich als eerste bloot geeft (figuurlijk gesproken! – voorlopig).Volgende week zie ik hem weer. Zoals het er nu naar uit ziet hebben we woensdagavond allebei een kamer in hetzelfde hotel – ver weg van zijn vrouw en mijn vriend. De ideale omstandigheden als we allebei meer zouden willen. Behalve het feit dat er nog 30 collega’s zijn die een kamer in hetzelfde hotel hebben.Marlies – je hebt gelijk. Verliefdheid kan een heerlijk gevoel zijn, maar op dit moment brengt het me vooral enorm aan het twijfelen en vreet het energie.Later meer nieuws. Dan reageer ik ook even op jullie verhalen, want daar staan toch wel heel veel herkenbare dingen tussen!
donderdag 7 juni 2007 om 16:31
Hoi allemaal, ben een poosje niet in de gelegenheid geweest te posten, helaas. Had het wel nodig.
Zag een Daantje voorbij komen die wel dapper is en voor zichzelf opkomt. Knap hoor. Ik wens je echt veel sterkte toe om dit af te sluiten en een plek te geven.
Aan deze kant is het stil, doodstil. Wist ik van te voren maar het duurt mij wel erg lang. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik met de stille periode de boel kon gebruiken om het af te sluiten maar dat lukt me niet. Ik denk veel aan nr 2 en word een klein beetje gek van mezelf. Ik mis hem vreselijk en dat word maar niet minder. De ene keer kan ik mezelf oppeppen met de gedachte dat ik een nr 2 heb die van mij houdt en die heel speciaal is. Het andere moment is het gemis zo aanwezig dat ik dus gek word van mezelf. Enfin genoeg geklaagd.
Groetjes allemaal:R
Zag een Daantje voorbij komen die wel dapper is en voor zichzelf opkomt. Knap hoor. Ik wens je echt veel sterkte toe om dit af te sluiten en een plek te geven.
Aan deze kant is het stil, doodstil. Wist ik van te voren maar het duurt mij wel erg lang. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik met de stille periode de boel kon gebruiken om het af te sluiten maar dat lukt me niet. Ik denk veel aan nr 2 en word een klein beetje gek van mezelf. Ik mis hem vreselijk en dat word maar niet minder. De ene keer kan ik mezelf oppeppen met de gedachte dat ik een nr 2 heb die van mij houdt en die heel speciaal is. Het andere moment is het gemis zo aanwezig dat ik dus gek word van mezelf. Enfin genoeg geklaagd.
Groetjes allemaal:R
vrijdag 8 juni 2007 om 12:21
Hé wat is het hier stil......:( Of is dat juist een goed teken, dat jullie minder bezig zijn met de nrs2??? Behalve jij dan, Daantje... een extra knuffel voor jou! Heb je ondertussen nog iets gehoord? En laat je nu zelf niets meer van je horen???
Hier geen nieuws te melden, maar was benieuwd naar jullie, dus even uppen....
Kuskus,
Marlies
Hier geen nieuws te melden, maar was benieuwd naar jullie, dus even uppen....
Kuskus,
Marlies
vrijdag 8 juni 2007 om 14:52
Zo Thea... wat een rotsituatie!
So wie so lijkt het me al vreselijk om zo close te zijn met nr 2 en partner, maar er dan ook nog blijven slapen tijdens een ruzie...
Ik ken de vrouw van mijn nr 2 niet en eigenlijk wil ik dat gewoon zo houden. Het is niet zo dat ik niet nieuwsgierig naar haar ben, maar struisvogelpolitiek is nu eenmaal het makkelijkst. Nr 2 is een lang weekend vakantie vieren in het buitenland. Ik weet niet of hij met of zonder vrouw is en wil het ook niet weten.
Sorry - ik weet niet meer wie het schreef - maar één van jullie zei dat ze het zo vervelend vond om niets te horen terwijl ze wist dat hij iets leuks aan het doen was. Dat gevoel ken ik nu ook. Niet leuk, inderdaad!
(Niet dat ik helemaal niets gehoord heb vandaag hoor - hij heeft toch weer twee zakelijke e-mails gestuurd. Eigenlijk zou hij bellen, maar in plaats daarvan stuurde hij de mailtjes. Waarop ik weer een quasi-beledigde e-mail naar hem stuurde in de trant van "zit ik helemaal voor niks een hele ochtend bij de telefoon" - met smilie erbij).
Wat me trof in sommige verhalen was dat een aantal verliefdheden op jullie nrs 2 of relaties met nrs 2 al zo enorm lang lopen. Ik moet er niet aan denken om 2 of 3 jaar lang verliefd te zijn, zonder dat er enige vorm van duidelijkheid is. Ik ben niet echt gezegend met de gave van geduld. Eigenlijk is het mijn bedoeling om volgende week of in de twee weken daarop spijkers met koppen te slaan. Dus duidelijk aan elkaar aangeven of we wel of niet in elkaar geïnteresseerd zijn en is het verhaal van beide kanten een "ja", dan kunnen we praten over wat we daarmee gaan doen.
Op dit forum lees ik dat de dames die afspraken gemaakt hebben met hun nrs 2 - of in ieder geval duidelijk met elkaar gesproken hebben - een redelijk relaxte houding hebben. Daar trek ik me ook echt aan op.
Buiten ongeduldig ben ik ook ontzettend eigenwijs. Dat ben ik altijd al geweest en dat zal ik ook blijven. Hoe wijs, lief, aardig, goedbedoeld en zinnig jullie advies en raad ook is, ik weet dat ik hem wil. Als hij ook maar enige opening biedt volgdende week, dan ga ik voor de bijl.
Prettig weekend iedereen!
So wie so lijkt het me al vreselijk om zo close te zijn met nr 2 en partner, maar er dan ook nog blijven slapen tijdens een ruzie...
Ik ken de vrouw van mijn nr 2 niet en eigenlijk wil ik dat gewoon zo houden. Het is niet zo dat ik niet nieuwsgierig naar haar ben, maar struisvogelpolitiek is nu eenmaal het makkelijkst. Nr 2 is een lang weekend vakantie vieren in het buitenland. Ik weet niet of hij met of zonder vrouw is en wil het ook niet weten.
Sorry - ik weet niet meer wie het schreef - maar één van jullie zei dat ze het zo vervelend vond om niets te horen terwijl ze wist dat hij iets leuks aan het doen was. Dat gevoel ken ik nu ook. Niet leuk, inderdaad!
(Niet dat ik helemaal niets gehoord heb vandaag hoor - hij heeft toch weer twee zakelijke e-mails gestuurd. Eigenlijk zou hij bellen, maar in plaats daarvan stuurde hij de mailtjes. Waarop ik weer een quasi-beledigde e-mail naar hem stuurde in de trant van "zit ik helemaal voor niks een hele ochtend bij de telefoon" - met smilie erbij).
Wat me trof in sommige verhalen was dat een aantal verliefdheden op jullie nrs 2 of relaties met nrs 2 al zo enorm lang lopen. Ik moet er niet aan denken om 2 of 3 jaar lang verliefd te zijn, zonder dat er enige vorm van duidelijkheid is. Ik ben niet echt gezegend met de gave van geduld. Eigenlijk is het mijn bedoeling om volgende week of in de twee weken daarop spijkers met koppen te slaan. Dus duidelijk aan elkaar aangeven of we wel of niet in elkaar geïnteresseerd zijn en is het verhaal van beide kanten een "ja", dan kunnen we praten over wat we daarmee gaan doen.
Op dit forum lees ik dat de dames die afspraken gemaakt hebben met hun nrs 2 - of in ieder geval duidelijk met elkaar gesproken hebben - een redelijk relaxte houding hebben. Daar trek ik me ook echt aan op.
Buiten ongeduldig ben ik ook ontzettend eigenwijs. Dat ben ik altijd al geweest en dat zal ik ook blijven. Hoe wijs, lief, aardig, goedbedoeld en zinnig jullie advies en raad ook is, ik weet dat ik hem wil. Als hij ook maar enige opening biedt volgdende week, dan ga ik voor de bijl.
Prettig weekend iedereen!
vrijdag 8 juni 2007 om 14:58
Mijn stukje over die 2 of 3 jaar was niet negatief of beledigingd bedoeld of zo hoor! Ik hoop niet dat jullie het zo opvatten. Misschien denk ik overal te makkelijk over en rol ik ook in een meerjarenplan.
Ik bedoel alleen maar te zeggen dat ik de frontale aanval wil kiezen door recht op de man af een gesprek aan te gaan. Komt daar niets uit, of blijkt dat ik hem en zijn gevoelens helemaal verkeerd heb ingeschat, dan zal ik me ten eerste kapot schamen en ten tweede een paar weken in een rothumeur zijn, maar ik weet dan wel precies hoe de vork in de steel zit.
Ik bedoel alleen maar te zeggen dat ik de frontale aanval wil kiezen door recht op de man af een gesprek aan te gaan. Komt daar niets uit, of blijkt dat ik hem en zijn gevoelens helemaal verkeerd heb ingeschat, dan zal ik me ten eerste kapot schamen en ten tweede een paar weken in een rothumeur zijn, maar ik weet dan wel precies hoe de vork in de steel zit.
vrijdag 8 juni 2007 om 15:13
Silmarillion,
:) Vind het juist goed van je dat je gelijk duidelijkheid wilt, en nee hoor, het kwam echt niet beledigend over, bij mij is het door de situatie een meerjarenplan geworden, wij zijn beiden duidelijk dat we nu nog niet willen scheiden, vooral voor de kids, maar ook het verdriet van de partners en omgeving, het is alleen jammer dat we elkaar nu pas tegen zijn gekomen en niet dat we begin twintig waren hi, en idd, het zal je nu een rottijdje geven, maar het is idd beter gelijk te weten waar je aan toe bent, en zelf heb ik dit forum pas ontdekt toen ik dacht dat nr2 mij kwijt wou en ik in diep verdriet zat, maar het heeft mij ontzettend geholpen hier mijn verhaal kwijt te kunnen en de verhalen van lotgenoten, en meisje, ook ik kon het niet tegenhouden, onze aantrekkingskracht naar elkaar toe was te groot, we 'herkenden' elkaar gewoon, hij had ook al jaren een oogje op mij, zucht, veel succes met je gesprek!!! ben benieuwd!
Groetjes Anna die hem weer in haar armen heeft gehad, zwijmelzwijmel
:) Vind het juist goed van je dat je gelijk duidelijkheid wilt, en nee hoor, het kwam echt niet beledigend over, bij mij is het door de situatie een meerjarenplan geworden, wij zijn beiden duidelijk dat we nu nog niet willen scheiden, vooral voor de kids, maar ook het verdriet van de partners en omgeving, het is alleen jammer dat we elkaar nu pas tegen zijn gekomen en niet dat we begin twintig waren hi, en idd, het zal je nu een rottijdje geven, maar het is idd beter gelijk te weten waar je aan toe bent, en zelf heb ik dit forum pas ontdekt toen ik dacht dat nr2 mij kwijt wou en ik in diep verdriet zat, maar het heeft mij ontzettend geholpen hier mijn verhaal kwijt te kunnen en de verhalen van lotgenoten, en meisje, ook ik kon het niet tegenhouden, onze aantrekkingskracht naar elkaar toe was te groot, we 'herkenden' elkaar gewoon, hij had ook al jaren een oogje op mij, zucht, veel succes met je gesprek!!! ben benieuwd!
Groetjes Anna die hem weer in haar armen heeft gehad, zwijmelzwijmel
vrijdag 8 juni 2007 om 15:37
Hi Meiden, denk aub aan me vanavond en morgenochtend. Ik vind het ook een rotsituatie. Ik kan ook niet meer zeggen dat ik niet blijf slapen, dat zo voor mij onoplosbare praktische problemen opleveren. Ik schrijf hier niet tijdens het weekend. Ik ben te bang dat manlief per ongeluk eens meeleest en het kwartje valt waar ik emotioneel zo mee bezig ben.
vrijdag 8 juni 2007 om 18:27
Lieve Thea. we denken aan je hoor.. !!
Pff kan me voorstellen dat dat soort situaties ontzettend moeilijk zijn, blijf aan jezelf denken hoor!
Ik merk dat ik het zelf nog steeds moeilijk kan hebben als het gesprek richting zijn gezin gaat. Ik vind het werkelijk waar geweldig wat een super vader hij voor zijn kind is (zijn kindje is nu de reden waarom hij bij haar blijft,, hij doet alles voor hem) maar over zijn vrouw hoef ik echt niets te horen.. vind dat echt moeilijk.. soort jaloers gevoel toch ofzo, het gevoel dat hoe gek we op elkaar zijn.. dat toch die kloof van afstand aangeeft..
Zucht.. even een emotioneel momentje denk ik..
Heb hem gisteren gezien.. het was heerlijk.. samen te kunnen genieten. heerlijk knuffelen en bij elkaar zijn...
Nu weer weekend. ik probeer dan bewust afstand te nemen omdat ik bang ben dat ik anders t afhankelijk word, kennen jullie dat? dat je maar zit te wachten op eigenlijk een mail, sms of wat dan ook....
Succes meiden!
Pff kan me voorstellen dat dat soort situaties ontzettend moeilijk zijn, blijf aan jezelf denken hoor!
Ik merk dat ik het zelf nog steeds moeilijk kan hebben als het gesprek richting zijn gezin gaat. Ik vind het werkelijk waar geweldig wat een super vader hij voor zijn kind is (zijn kindje is nu de reden waarom hij bij haar blijft,, hij doet alles voor hem) maar over zijn vrouw hoef ik echt niets te horen.. vind dat echt moeilijk.. soort jaloers gevoel toch ofzo, het gevoel dat hoe gek we op elkaar zijn.. dat toch die kloof van afstand aangeeft..
Zucht.. even een emotioneel momentje denk ik..
Heb hem gisteren gezien.. het was heerlijk.. samen te kunnen genieten. heerlijk knuffelen en bij elkaar zijn...
Nu weer weekend. ik probeer dan bewust afstand te nemen omdat ik bang ben dat ik anders t afhankelijk word, kennen jullie dat? dat je maar zit te wachten op eigenlijk een mail, sms of wat dan ook....
Succes meiden!
vrijdag 8 juni 2007 om 18:27
Lieve Thea. we denken aan je hoor.. !!
Pff kan me voorstellen dat dat soort situaties ontzettend moeilijk zijn, blijf aan jezelf denken hoor!
Ik merk dat ik het zelf nog steeds moeilijk kan hebben als het gesprek richting zijn gezin gaat. Ik vind het werkelijk waar geweldig wat een super vader hij voor zijn kind is (zijn kindje is nu de reden waarom hij bij haar blijft,, hij doet alles voor hem) maar over zijn vrouw hoef ik echt niets te horen.. vind dat echt moeilijk.. soort jaloers gevoel toch ofzo, het gevoel dat hoe gek we op elkaar zijn.. dat toch die kloof van afstand aangeeft..
Zucht.. even een emotioneel momentje denk ik..
Heb hem gisteren gezien.. het was heerlijk.. samen te kunnen genieten. heerlijk knuffelen en bij elkaar zijn...
Nu weer weekend. ik probeer dan bewust afstand te nemen omdat ik bang ben dat ik anders t afhankelijk word, kennen jullie dat? dat je maar zit te wachten op eigenlijk een mail, sms of wat dan ook....
Succes meiden!
Pff kan me voorstellen dat dat soort situaties ontzettend moeilijk zijn, blijf aan jezelf denken hoor!
Ik merk dat ik het zelf nog steeds moeilijk kan hebben als het gesprek richting zijn gezin gaat. Ik vind het werkelijk waar geweldig wat een super vader hij voor zijn kind is (zijn kindje is nu de reden waarom hij bij haar blijft,, hij doet alles voor hem) maar over zijn vrouw hoef ik echt niets te horen.. vind dat echt moeilijk.. soort jaloers gevoel toch ofzo, het gevoel dat hoe gek we op elkaar zijn.. dat toch die kloof van afstand aangeeft..
Zucht.. even een emotioneel momentje denk ik..
Heb hem gisteren gezien.. het was heerlijk.. samen te kunnen genieten. heerlijk knuffelen en bij elkaar zijn...
Nu weer weekend. ik probeer dan bewust afstand te nemen omdat ik bang ben dat ik anders t afhankelijk word, kennen jullie dat? dat je maar zit te wachten op eigenlijk een mail, sms of wat dan ook....
Succes meiden!
zaterdag 9 juni 2007 om 13:51
Tja, die bevestiging he, die we allemaal zoeken. Dolblij met die sms en ongerust als zijn sms wat langer uitblijft. He, hij heeft ook nog een eigen leven. Denk dat vrouwen daarin ook anders zijn dan mannen. Het beheerst ons leven, maar dat van hen denk ik niet. Gisteren nog uitgebreid gebeld met mijn nr. 2 en dan merk ik wel heel duidelijk dat hij erg naar me verlangt. Ga ik me weer zorgen zitten maken of het dan vooral om de sex gaat, terwijl hij heel vaak aangeeft het zo vertrouwd en gezellig met me te vinden. Dat is ook zo, we hebben veel dezelfde interesses i.t.t. nr. 1, waar ik weinig gemeenschappelijke interesses mee heb. Maar die is op dit moment ook erg lief voor me. Vanavond uit eten i.v.m. trouwdag. Hebben we dus nog nooit gevierd en dat gebeurt nu ineens ook. Zijn jullie ook zo bang voor de gevolgen als nr. 1 achter nr. 2 komt? Het is allemaal wel leuk en aardig, maar dan staat je leven wel op z'n kop. Denk dat het voor mijn nr. 1 dan allemaal afgelopen is, zoeken naar een goedkoop huurhuis, kinderen heel kwaad op je. Kan echt een nachtmerrie voor me zijn. Maar kappen met nr. 2, moeilijk hoor. En dan word ik weer kwaad op mezelf omdat ik dat moeilijk vindt. Rationeel gezien levert nr. 2 een hoop onrust op, spaarzame fijne momenten en een groot gevaar voor je huidige leven. Ratio en gevoel, wanneer krijg je die eens bij elkaar!! Meiden, wens jullie een fijn en emotioneel rustig weekend toe. Geniet van de zon.
groetjes, Josephien
groetjes, Josephien
