Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
vrijdag 25 mei 2007 om 11:11
@Daantje, Titanicje, Sanne... ik weet het, JULLIE HEBBEN GELIJK!! En ik weet het zelf ook. Mijn ego is compleet afgebrand terwijl dat van hem aan alle kanten sprankelt. Wat een goed gevoel moet dit voor hem zijn!!
Overigens, ben niet naief op dat gebied maar ik weet dat hij stapelgek op me is (was?). En ik, ik weet het niet. Wat kende ik hem nu eigenlijk, ik weet alleen dat ik de dingen die we deden heel erg ga missen.
Heb ik van hem gehouden? Of was het de aandacht en verliefdheid die mij het gevoel geeft/gaf stapelgek op hem te zijn.
Zit nu op mijn werk en de tranen stromen regelmatig over mijn wangen, het zal er wel bij horen... en inderdaad: door de zure appel bijten. Die appel is HEEL ZUUR!!!
X
Overigens, ben niet naief op dat gebied maar ik weet dat hij stapelgek op me is (was?). En ik, ik weet het niet. Wat kende ik hem nu eigenlijk, ik weet alleen dat ik de dingen die we deden heel erg ga missen.
Heb ik van hem gehouden? Of was het de aandacht en verliefdheid die mij het gevoel geeft/gaf stapelgek op hem te zijn.
Zit nu op mijn werk en de tranen stromen regelmatig over mijn wangen, het zal er wel bij horen... en inderdaad: door de zure appel bijten. Die appel is HEEL ZUUR!!!
X
vrijdag 25 mei 2007 om 11:37
Lieve Yoaska.. zullen we even samen huilen..huil huil huil.. en nu stoppen we... nog even flink snotteren..en nu gaan we ons zelf vemanen.. Je pakt je gsm, zet hem uit en voila...Rust in je huis en in je hoofd.. want als je dat rotding niet hoort of ziet kom je ook niet in de verleiding.. Simpel maar doeltreffend. En de mensen die je toch willen bellen die weten je wel te vinden.. toch?? Jij gaat nu niet meer zielig zijn maar weer een flinke meid worden, ben ik duidelijk zo?
vrijdag 25 mei 2007 om 12:33
@ Yoaska, ik ga je geen advies geven wat te doen. Dit omdat ik er zelf nog middenin zit en omdat ik niet weet wat voor jou het beste werkt.
Ik weet in ieder geval hoe je je voelt. Heb dit allemaal 3 jaar geleden ook meegemaakt en weet dus zeker dat ik het nog een keer ga meemaken.
In ieder geval een dikke knuffel. Sterkte.
Ik weet in ieder geval hoe je je voelt. Heb dit allemaal 3 jaar geleden ook meegemaakt en weet dus zeker dat ik het nog een keer ga meemaken.
In ieder geval een dikke knuffel. Sterkte.
vrijdag 25 mei 2007 om 13:14
Ach, als ik denk aan thuis: man en kids dan weet ik dat ik alleen van hen die onvoorwaardelijke liefde krijg die ik juist van nr. 2 verwacht en met dat in mijn achterhoofd weet ik welke kant ik op moet!!
En die tranen (@Titanicje) die drogen wel weer hoor :P maar als je bedenkt dat we precies 24 uur geleden nog hartstochtelijk zoenend over het bed rolden om van de rest maar niet te spreken, dan voelt het wel heel wrang dan er binnen zo'n korte periode zo veel kan veranderen.
Had nog wat smsjes en helaas ook nog wat gifpeilen (weliswaar aardig verpakt maar toch) zijn kant opgevuurd. Hij heeft geantwoord maar zegt maar steeds dat ik hem niet kwijt ben en zo zie ik dat toch echt.
Ik ga nu dan ook een e-mail maken waarin ik o.a. ook zal vragen om geen sms meer te sturen. Wil rust in mijn hoofd en ik weet als we blijven smsen dat ik toch weer gefixeerd zal zijn op mijn mobiel.
Tot zover mijn klaagzang, ik ga me nu vermannen en een paar daagjes weg. We zullen wel weer snel terug zijn want de voorspellingen zjn niet echt gunstig.
Fijn weekend allemaal en hoop dat het goed gaat met jullie!
Kus, Yoaska
En die tranen (@Titanicje) die drogen wel weer hoor :P maar als je bedenkt dat we precies 24 uur geleden nog hartstochtelijk zoenend over het bed rolden om van de rest maar niet te spreken, dan voelt het wel heel wrang dan er binnen zo'n korte periode zo veel kan veranderen.
Had nog wat smsjes en helaas ook nog wat gifpeilen (weliswaar aardig verpakt maar toch) zijn kant opgevuurd. Hij heeft geantwoord maar zegt maar steeds dat ik hem niet kwijt ben en zo zie ik dat toch echt.
Ik ga nu dan ook een e-mail maken waarin ik o.a. ook zal vragen om geen sms meer te sturen. Wil rust in mijn hoofd en ik weet als we blijven smsen dat ik toch weer gefixeerd zal zijn op mijn mobiel.
Tot zover mijn klaagzang, ik ga me nu vermannen en een paar daagjes weg. We zullen wel weer snel terug zijn want de voorspellingen zjn niet echt gunstig.
Fijn weekend allemaal en hoop dat het goed gaat met jullie!
Kus, Yoaska
vrijdag 25 mei 2007 om 21:09
@Yoaska,
ik wil je eerst even heel veel sterkte wensen! Wat moet het zwaar zijn om zo'n liefdesverdriet te hebben dat je in je dagelijkse leven helemaal niet kwijt kan...
Jouw verhaal, de verhalen van anderen (ook het minnaressen-topic) heb ik er op nageslagen doen me inderdaad steeds meer beseffen dat ik niet meer aan mijn aantrekkelijke buitenlandse collega moet denken.
Zouden jullie verhalen dat niet doen, dan is zijn eigen houding nu ook wel genoeg om me geen illusies meer te maken. Eergisteren heb ik hem laten weten wanneer ik naar het hoofdkantoor ga. Daar reageerde hij niet op. Tot mijn enorme verbazing zag ik vandaag opeens dat hij volgende week naar Nederland komt - naar het kantoor waar ik werk. Ook dat heeft meneer niet eens even gemeld! Hij komt dinsdag aan, maar ik weet niet of dat dinsdagochtend of -avond is. Ik vertrek zelf woensdagochtend naar het buitenland, dus als ik hem al zie dan zal het maar voor heel kort zijn.
Weer kon ik het vandaag niet laten. Deze week had ik al met een ander teamlid (waar hij heel nauw mee samenwerkt - ook uit hetzelfde land) afgesproken om dinsdagavond te gaan eten en iets te gaan drinken. Ik heb mijn aantrekkelijke buitenlander toch laat vanmiddag nog een mailtje gestuurd met de strekking dat we zagen dat hij ook kwam en dat hij, als hij zin heeft, met ons kan gaan eten. Inmiddels is het vier uur geleden dat ik die e-mail verstuurd heb en ik blijf maar naar mijn computer kijken om te zien of hij al geantwoord heeft. Onzin natuurlijk, want hij is vast niet zo gek als ik om op vrijdagavond om 09.00uur nog te werken.
Ik haat het zo van mezelf dat ik zo op een reactie van hem wacht. Op alle andere vlakken ben ik zo'n zelfstandige vrouw met veel zelfvertrouwen. Helaas kan ik de laatste twee dagen alleen nog maar denken: "Waarom vindt hij me niet meer leuk?"
Dinsdag wil ik hem zo graag zien. Zelfs als ik na 1 blik van hem al zou merken, dat het echt niet wederzijds is. Als ik me echt zo in hem en in zijn eerdere houding heb vergist, dan wil ik dat weten.
Sorry voor weer een lang verhaal. Nu ga ik echt mijn computer uit zetten. Morgen weer een dag en dan heb ik hopelijk een e-mail terug...
Prettig lang weekend iedereen! Maar zoals jullie begrijpen mag het voor mij alvast dinsdag zijn.
ik wil je eerst even heel veel sterkte wensen! Wat moet het zwaar zijn om zo'n liefdesverdriet te hebben dat je in je dagelijkse leven helemaal niet kwijt kan...
Jouw verhaal, de verhalen van anderen (ook het minnaressen-topic) heb ik er op nageslagen doen me inderdaad steeds meer beseffen dat ik niet meer aan mijn aantrekkelijke buitenlandse collega moet denken.
Zouden jullie verhalen dat niet doen, dan is zijn eigen houding nu ook wel genoeg om me geen illusies meer te maken. Eergisteren heb ik hem laten weten wanneer ik naar het hoofdkantoor ga. Daar reageerde hij niet op. Tot mijn enorme verbazing zag ik vandaag opeens dat hij volgende week naar Nederland komt - naar het kantoor waar ik werk. Ook dat heeft meneer niet eens even gemeld! Hij komt dinsdag aan, maar ik weet niet of dat dinsdagochtend of -avond is. Ik vertrek zelf woensdagochtend naar het buitenland, dus als ik hem al zie dan zal het maar voor heel kort zijn.
Weer kon ik het vandaag niet laten. Deze week had ik al met een ander teamlid (waar hij heel nauw mee samenwerkt - ook uit hetzelfde land) afgesproken om dinsdagavond te gaan eten en iets te gaan drinken. Ik heb mijn aantrekkelijke buitenlander toch laat vanmiddag nog een mailtje gestuurd met de strekking dat we zagen dat hij ook kwam en dat hij, als hij zin heeft, met ons kan gaan eten. Inmiddels is het vier uur geleden dat ik die e-mail verstuurd heb en ik blijf maar naar mijn computer kijken om te zien of hij al geantwoord heeft. Onzin natuurlijk, want hij is vast niet zo gek als ik om op vrijdagavond om 09.00uur nog te werken.
Ik haat het zo van mezelf dat ik zo op een reactie van hem wacht. Op alle andere vlakken ben ik zo'n zelfstandige vrouw met veel zelfvertrouwen. Helaas kan ik de laatste twee dagen alleen nog maar denken: "Waarom vindt hij me niet meer leuk?"
Dinsdag wil ik hem zo graag zien. Zelfs als ik na 1 blik van hem al zou merken, dat het echt niet wederzijds is. Als ik me echt zo in hem en in zijn eerdere houding heb vergist, dan wil ik dat weten.
Sorry voor weer een lang verhaal. Nu ga ik echt mijn computer uit zetten. Morgen weer een dag en dan heb ik hopelijk een e-mail terug...
Prettig lang weekend iedereen! Maar zoals jullie begrijpen mag het voor mij alvast dinsdag zijn.
zaterdag 26 mei 2007 om 11:55
Hallo allemaal,
Yoaska, ik wens je heel veel sterkte, je zal nog in wat dipjes terechtkomen maar daar kom je wel uit zo te lezen, dikke knuffel van mij , en over dat smsen, mij hielp het goed in die eerste maanden, en toen ik er zelf klaar voor was het geheel af te sluiten omdat het mij zo'n pijn deed, wou hij dat niet!
Snoepje, je komt heel sterk over, je zwicht niet meer voor hem, ga zo door!
Marlies, knap dat je de boot afgehouden hebt, want idd, je hoeft niet gelijk klaar te staan!
Somiriallion, weet waar je je instort!!
Daantje, volgens mij schreef jij dat als je ermee door wilgaan je er een 'weg' in moet vinden, heel toevallig hebben mijn nr2 en ik daarover gesproken afgelopen week, wij gaan nu nog gescheiden wegen maar hopen dat die wegen uiteindelijk na een aantal zijweggetjes:P onze gesamelijke weg wordt!
Heb hem weer heerlijk vast kunnen houden en knuffelen een hele avond lang, zucht,
En voor mij dames, is het voor het eerst in mijn veertigjarige leventje dat ik echt een liefde meemaak die wederzijds is, had ook nog nooit 'liefdesverdriet' gehad, niet kunnen eten, slapen, constant huilbuien, terwijl hij mij nooit kwijt wou, maar gewoon een pauze wou, rust en ruimte, en ik dacht dat hij mij op een zachte manier gewoon wou dumpen op den duur,
we hebben afgesproken elkaar heel af en toe te zien, en smsn nog, en de afgelopen weken bellen we elkaar, toch hou ik ergens een bepaalde reserve, wil nooit meer zo gekwetst worden, maar als ik bij hem ben ben ik weer de oude, ik hou zoveel van die man, en ik snap het eigenlijk nog steeds niet dat als je een super nr1 is er toch ruimte is voor een nr2???
Maar ja, dat kan dus blijkbaar wel, en soms denk ik ook wel eens, idealiseer ik mijn nr2 teveel, hoe zou het zijn als ik dag en nacht met hem zou samenzijn, maar ja, als ik denk aan wat van elkaar weten, hoeveel we al besproken hebben, hij weet meer van mij dan mijn nr1 in 20 jaar!!!???
Nu, allemaal sterkte weer, en zo'n forum is zo fijn, lekker van je afschrijven, je gevoelens onder de loep nemen, beetje afstand nemen, de verhalen van de anderen lezen, nadenken, zucht groetjes Anna
Yoaska, ik wens je heel veel sterkte, je zal nog in wat dipjes terechtkomen maar daar kom je wel uit zo te lezen, dikke knuffel van mij , en over dat smsen, mij hielp het goed in die eerste maanden, en toen ik er zelf klaar voor was het geheel af te sluiten omdat het mij zo'n pijn deed, wou hij dat niet!
Snoepje, je komt heel sterk over, je zwicht niet meer voor hem, ga zo door!
Marlies, knap dat je de boot afgehouden hebt, want idd, je hoeft niet gelijk klaar te staan!
Somiriallion, weet waar je je instort!!
Daantje, volgens mij schreef jij dat als je ermee door wilgaan je er een 'weg' in moet vinden, heel toevallig hebben mijn nr2 en ik daarover gesproken afgelopen week, wij gaan nu nog gescheiden wegen maar hopen dat die wegen uiteindelijk na een aantal zijweggetjes:P onze gesamelijke weg wordt!
Heb hem weer heerlijk vast kunnen houden en knuffelen een hele avond lang, zucht,
En voor mij dames, is het voor het eerst in mijn veertigjarige leventje dat ik echt een liefde meemaak die wederzijds is, had ook nog nooit 'liefdesverdriet' gehad, niet kunnen eten, slapen, constant huilbuien, terwijl hij mij nooit kwijt wou, maar gewoon een pauze wou, rust en ruimte, en ik dacht dat hij mij op een zachte manier gewoon wou dumpen op den duur,
we hebben afgesproken elkaar heel af en toe te zien, en smsn nog, en de afgelopen weken bellen we elkaar, toch hou ik ergens een bepaalde reserve, wil nooit meer zo gekwetst worden, maar als ik bij hem ben ben ik weer de oude, ik hou zoveel van die man, en ik snap het eigenlijk nog steeds niet dat als je een super nr1 is er toch ruimte is voor een nr2???
Maar ja, dat kan dus blijkbaar wel, en soms denk ik ook wel eens, idealiseer ik mijn nr2 teveel, hoe zou het zijn als ik dag en nacht met hem zou samenzijn, maar ja, als ik denk aan wat van elkaar weten, hoeveel we al besproken hebben, hij weet meer van mij dan mijn nr1 in 20 jaar!!!???
Nu, allemaal sterkte weer, en zo'n forum is zo fijn, lekker van je afschrijven, je gevoelens onder de loep nemen, beetje afstand nemen, de verhalen van de anderen lezen, nadenken, zucht groetjes Anna
zaterdag 26 mei 2007 om 14:20
Hey lieverds,lijkt wel de goede kant op te gaan hier op het forum... Snoepje heeft haar rust weer gevonden..heerlijk lijkt het me zo, meid!!! En Anna, op één of andere manier loopt het blijkbaar goed zo. Echt helemaal loslaten lukt je niet, maar als het op deze manier kan volhouden, dan heeft het toch zo'n beetje een plaatsje in je leven gekregen, op een manier die je ergens toch wel rust geeft... niet?Hier gaat het verder ook wel goed, hoor! Ik heb nr2 gisteren weer gehoord, heb hem deze keer zelf gebeld. Tja, hij hoort er ergens ook bij, in m'n leven, in ons leven (van nr1 en mij). We hebben een dag afgesproken volgende week. Dan komt hij langs bij ons thuis, hij moet hier nog een hele dag zaken afwerken. Mijn man is dan ook thuis, dus dat wordt dé confrontatie. Ik ben benieuwd hoe het zal lopen... Nr1 is niet van plan weg te gaan, alleen als het té moeilijk blijkt. Maar eigenlijk wil hij de confrontatie ook wel gewoon aangaan en achter de rug hebben. Ik heb me voor die dag speciaal vrijaf genomen, anders zat nr1 de hele dag alleen met nr2 en dat leek me nu ook niet zo'n goed idee 
Ik hoop dus echt wel dat nr2 deze keer écht komt, dat hij er niet tussenuit knijpt, want dan word ik echt woest!Na die dag spreken we snel weer af voor de echte, eerste 'date', met medeweten van nr1. Manlief wil het nog steeds echt proberen. Het moet een plaats krijgen in ons (seksuele) leven. Lukt het toch niet (te moeilijk), dan hebben we het in ieder geval geprobeerd en dan ben ik ook wel bereid om nr2 helemaal los te laten. Afwachten hoe het loopt allemaal... Ik heb het al opgegeven om teveel te plannen en te verwachten, uiteindelijk draait het toch altijd anders uit en ik laat het dus maar allemaal zo'n beetje op me afkomen...Liefs en ik hou jullie zeker verder op de hoogte,Marlies
Ik hoop dus echt wel dat nr2 deze keer écht komt, dat hij er niet tussenuit knijpt, want dan word ik echt woest!Na die dag spreken we snel weer af voor de echte, eerste 'date', met medeweten van nr1. Manlief wil het nog steeds echt proberen. Het moet een plaats krijgen in ons (seksuele) leven. Lukt het toch niet (te moeilijk), dan hebben we het in ieder geval geprobeerd en dan ben ik ook wel bereid om nr2 helemaal los te laten. Afwachten hoe het loopt allemaal... Ik heb het al opgegeven om teveel te plannen en te verwachten, uiteindelijk draait het toch altijd anders uit en ik laat het dus maar allemaal zo'n beetje op me afkomen...Liefs en ik hou jullie zeker verder op de hoogte,Marlies
zaterdag 26 mei 2007 om 21:31
Hey meiden... ben weer terug. Het wordt morgen geloof ik niet echt denderend met het weer dus dan kan je maar beter in je huisje zitten dan in een tentje met klamme spullen.
Vanmiddag voelde ik me lekker, we waren met vrienden weg en later kwam er nog een gezin die we kennen. Roseetje, zonnetje en nr. 2 far far away...
Ik weet dat ik de komende dagen/weken zal doorbrengen in dalen en soms pieken. Werd vanmorgen erg vroeg wakker, beetje huilend (ja dat blijft nog wel even vrees ik), en flink piekerend en heb de gewoonte aangewend om al mijn gedachten over nr. 2 als concept sms in mijn gsm te bewaren. Werkt redelijk therapeutisch want als ik in de verleiding kom om hem een berichtje te sturen en ik lees wat ik ervoor voor mezelf heb besloten dan heeft dat wel effect!
Hij stuurde gisteren nog een 'lief zacht kusje' tja... dat vind ik dan zo tegenstrijdig he. Waarom dat dan wel?
@Anna, jij herkent dit he! Wel toevallig overigens...
@Silmarillion, even een kritische vraag (want ik herken een klein beetje hoe dit voelt). Kan dit te maken hebben dat je hem een klein beetje uitdaagt? Dus een beetje uit zijn tent lokken? Ik moet zeggen dat als het nu al zo begint, dat aantrekken/afstoten, ik vrees dat als er wat gebeurt tussen jullie volgende week je in een vergelijkbare situatie terechtkomt als de schrijfsters op het forum...
Ben wel erg benieuwd of hij nog heeft teruggemaild!
Vanmiddag voelde ik me lekker, we waren met vrienden weg en later kwam er nog een gezin die we kennen. Roseetje, zonnetje en nr. 2 far far away...
Ik weet dat ik de komende dagen/weken zal doorbrengen in dalen en soms pieken. Werd vanmorgen erg vroeg wakker, beetje huilend (ja dat blijft nog wel even vrees ik), en flink piekerend en heb de gewoonte aangewend om al mijn gedachten over nr. 2 als concept sms in mijn gsm te bewaren. Werkt redelijk therapeutisch want als ik in de verleiding kom om hem een berichtje te sturen en ik lees wat ik ervoor voor mezelf heb besloten dan heeft dat wel effect!
Hij stuurde gisteren nog een 'lief zacht kusje' tja... dat vind ik dan zo tegenstrijdig he. Waarom dat dan wel?
@Anna, jij herkent dit he! Wel toevallig overigens...
@Silmarillion, even een kritische vraag (want ik herken een klein beetje hoe dit voelt). Kan dit te maken hebben dat je hem een klein beetje uitdaagt? Dus een beetje uit zijn tent lokken? Ik moet zeggen dat als het nu al zo begint, dat aantrekken/afstoten, ik vrees dat als er wat gebeurt tussen jullie volgende week je in een vergelijkbare situatie terechtkomt als de schrijfsters op het forum...
Ben wel erg benieuwd of hij nog heeft teruggemaild!
zaterdag 26 mei 2007 om 21:35
@Marlies, spannend volgende week!
Denk jij dat je nr. 2 makkelijk los kan laten als dat inderdaad nodig zou blijken?
Ik wil sowieso eens een goed gesprek met nr. 1. We praten nooit en ik weet het, dit had ik beter kunnen doen voordat nr. 2 in mijn leven kwam... maar goed, ik ga nu moed verzamelen want er zijn heel veel dingen die me niet lekker zitten. Nr. 1 is absoluut geen prater en ziet ook nooit problemen dus ik hoop dat ik tot hem door kan dringen...
X Yoaska
Denk jij dat je nr. 2 makkelijk los kan laten als dat inderdaad nodig zou blijken?
Ik wil sowieso eens een goed gesprek met nr. 1. We praten nooit en ik weet het, dit had ik beter kunnen doen voordat nr. 2 in mijn leven kwam... maar goed, ik ga nu moed verzamelen want er zijn heel veel dingen die me niet lekker zitten. Nr. 1 is absoluut geen prater en ziet ook nooit problemen dus ik hoop dat ik tot hem door kan dringen...
X Yoaska
zondag 27 mei 2007 om 12:27
Hey meiden, @ Yoaska: het gaat de goede kant op, lieverd! Volhouden zo, je 'klinkt' al beter dan enkele weken geleden. Je hebt vast meer rust nu in je hoofd..? Wel balen dat hij nog steeds lieve woordjes blijft smsen, dat maakt je alleen maar onzeker weer... Goed van je om je gedachten als concepten in je gsm op te slaan, maare.... wel blijven opletten dat nr1 ze niet toevallig leest, hoor!!!! Sterkte meis!@ Hier alles ok! Donderdag zie ik nr2 de hele dag... Hij is dan aan het werk hier en nr1 en ik zijn gewoon thuis (en waarschijnlijk zijn er dan ook nog enkele andere mannen aan het werk hier). Erg spannend... Heel raar ook om ze allebei rond mij te hebben dan, nr1 en nr2... Ik ben echt benieuwd hoe dat gaat zijn. Volgens mij zal de spanning echt voelbaar zijn (zowel tussen nr1 en nr2 als tussen mij en nr2). Het wordt vast niet de meest relaxte dag van ons leven.... ;-)Liefs en tot later,Marlies
dinsdag 29 mei 2007 om 14:19
Hallo allemaal!
Even een nieuweling op dit topic. Heb de afgelopen dagen alle berichtjes zo'n beetje gelezen en herken een hoop in jullie verhalen al is het bij mij nog heel pril.
Mijn verhaal: Ik heb een vriend waarmee ik al 7 jaar samen ben en 4 jaar samen woon. We hebben het op zich goed, we zijn echter (zoals ik bij veel mensen las) meer maatjes dan geliefden. Vorige week ben ik op reis geweest met collega's en ik ontmoette daar een jongen die ik vanaf het eerste moment heel bijzonder vond (hij is gelukkig geen directe collega dus kom hem in mijn werk niet tegen). We hebben de laatste avond de hele avond zitten praten en het was alsof ik hem al jaren kende. Na afloop van de reis mailde hij me en maakte hij duidelijk dat hij me erg leuk vond. Hij wist van mijn vriend al hadden we het er niet echt over gehad. We hebben wat heen en weer gemaild (meer als vrienden!) en gister heb ik met hem afgesproken, ook weer gewoon als vrienden om eens verder te kletsen. Ik wilde hem ook persoonlijk alles over mijn vriend vertellen, vond het zo kil over de mail. Nou je voelt hem wel aankomen: gister was echt geweldig. We hebben weer uren zitten praten in een cafeetje, over van alles. Uiteindelijk bracht hij me naar huis en hebben we het ook over mijn vriend gehad. We beseffen allebei dat we elkaar leuk vinden en dat het zeker ook iets zou kunnen worden als ik vrijgezel was geweest. Hij heeft verder geen move gemaakt ofzo uit respect voor mijn relatie maar de spanning was om te snijden. Ik heb nu geen contact meer gezocht en weet niet zo goed hoe ik nu verder moet.
Ik heb eerlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik contact met hem heb als vrienden maar dat hij wel gek is op mij (heb niet gezegd dat het wederzijds is) en mijn vriend reageerde zo stom: oh leuk toch, zulke contacten zijn toch gezellig.. Dat maakt mij dan weer aan t twijfelen of mijn vriend nog wel genoeg van mij houd anders zou hij toch wel jaloers zijn..??
Al met al is hij de hele dag in mijn hoofd en ik ook bij hem want hij heeft me nog gemaild. Ik hoop hier wat advies te vinden: moet ik het contact nu al helemaal verbreken? Het liefst zou ik hem weer zien maar ik weet niet of ik alles dan alleen maar erger maak...
Een heel verhaal maar het is een enorme opluchting om het kwijt te kunnen... Ik hoop dat jullie me kunnen helpen!
Liefs Daantje
Even een nieuweling op dit topic. Heb de afgelopen dagen alle berichtjes zo'n beetje gelezen en herken een hoop in jullie verhalen al is het bij mij nog heel pril.
Mijn verhaal: Ik heb een vriend waarmee ik al 7 jaar samen ben en 4 jaar samen woon. We hebben het op zich goed, we zijn echter (zoals ik bij veel mensen las) meer maatjes dan geliefden. Vorige week ben ik op reis geweest met collega's en ik ontmoette daar een jongen die ik vanaf het eerste moment heel bijzonder vond (hij is gelukkig geen directe collega dus kom hem in mijn werk niet tegen). We hebben de laatste avond de hele avond zitten praten en het was alsof ik hem al jaren kende. Na afloop van de reis mailde hij me en maakte hij duidelijk dat hij me erg leuk vond. Hij wist van mijn vriend al hadden we het er niet echt over gehad. We hebben wat heen en weer gemaild (meer als vrienden!) en gister heb ik met hem afgesproken, ook weer gewoon als vrienden om eens verder te kletsen. Ik wilde hem ook persoonlijk alles over mijn vriend vertellen, vond het zo kil over de mail. Nou je voelt hem wel aankomen: gister was echt geweldig. We hebben weer uren zitten praten in een cafeetje, over van alles. Uiteindelijk bracht hij me naar huis en hebben we het ook over mijn vriend gehad. We beseffen allebei dat we elkaar leuk vinden en dat het zeker ook iets zou kunnen worden als ik vrijgezel was geweest. Hij heeft verder geen move gemaakt ofzo uit respect voor mijn relatie maar de spanning was om te snijden. Ik heb nu geen contact meer gezocht en weet niet zo goed hoe ik nu verder moet.
Ik heb eerlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik contact met hem heb als vrienden maar dat hij wel gek is op mij (heb niet gezegd dat het wederzijds is) en mijn vriend reageerde zo stom: oh leuk toch, zulke contacten zijn toch gezellig.. Dat maakt mij dan weer aan t twijfelen of mijn vriend nog wel genoeg van mij houd anders zou hij toch wel jaloers zijn..??
Al met al is hij de hele dag in mijn hoofd en ik ook bij hem want hij heeft me nog gemaild. Ik hoop hier wat advies te vinden: moet ik het contact nu al helemaal verbreken? Het liefst zou ik hem weer zien maar ik weet niet of ik alles dan alleen maar erger maak...
Een heel verhaal maar het is een enorme opluchting om het kwijt te kunnen... Ik hoop dat jullie me kunnen helpen!
Liefs Daantje
dinsdag 29 mei 2007 om 14:40
Hallo Dames,
@ Marl1es: spannend hoor hoe as. donderdag gaat verlopen. Hoe voel je je nu? Ik ben heel benieuwd hoe jullie die dag alledrie gaan beleven.
@Yoaska: je hebt wel gelijk over dat uitdagen. Daar ben ik ook wel mee bezig. Het vreemde is dat dat uitdagen eerst van zijn kant kwam. Hij wilde weten of ik een vriend had, nodigde me uit voor evenementen (zodat hij me weer zou zien - zei hij er letterlijk achteraan) en gaf telefonisch antwoord op elke e-mail vraag die ik stelde (zodat we ook over koetjes, kalfjes en onze gemeenschappelijke interesse konden praten). Alleen lijkt zijn interesse zo grillig - de ene keer zoekt hij contact en dan hoor ik een week later weer helemaal niets van hem. Zoals nu bijvoorbeeld. Na een bombardement van zakelijke e-mails kon hij er niet onderuit om ook mijn e-mail over vandaag te beantwoorden.
Eind van het liedje is dat hij vandaag niet hier is, maar morgenochtend pas komt. Mijn planning is inmiddels ook weer zo veranderd dat ik deze week toch hier op kantoor ben. Dat heeft niets met hem te maken, maar alles met mijn baas. Zoals de situatie er nu voor staat was ik liever naar het buitenland gegaan en ontloop ik hem het liefste. Eerst keek ik uit naar een nieuwe ontmoeting, nu zie ik er alleen maar tegenop, omdat hij mijn humeur bepaalt.
We zullen zien. Ik heb me voorgenomen om zakelijk, correct en afstandelijk, maar vriendelijk te zijn. Het uitdagen heeft geen resultaat geboekt, dus ik weet nu zeker dat de interesse alleen nog maar van mijn kant komt. Ik ga me niet verder aan hem opdringen of hem nog enige hint geven. Al zorg ik natuurlijk wel dat ik er morgen spetterend uit zie! Hij zal weten wat hij aan me mist.
@ Marl1es: spannend hoor hoe as. donderdag gaat verlopen. Hoe voel je je nu? Ik ben heel benieuwd hoe jullie die dag alledrie gaan beleven.
@Yoaska: je hebt wel gelijk over dat uitdagen. Daar ben ik ook wel mee bezig. Het vreemde is dat dat uitdagen eerst van zijn kant kwam. Hij wilde weten of ik een vriend had, nodigde me uit voor evenementen (zodat hij me weer zou zien - zei hij er letterlijk achteraan) en gaf telefonisch antwoord op elke e-mail vraag die ik stelde (zodat we ook over koetjes, kalfjes en onze gemeenschappelijke interesse konden praten). Alleen lijkt zijn interesse zo grillig - de ene keer zoekt hij contact en dan hoor ik een week later weer helemaal niets van hem. Zoals nu bijvoorbeeld. Na een bombardement van zakelijke e-mails kon hij er niet onderuit om ook mijn e-mail over vandaag te beantwoorden.
Eind van het liedje is dat hij vandaag niet hier is, maar morgenochtend pas komt. Mijn planning is inmiddels ook weer zo veranderd dat ik deze week toch hier op kantoor ben. Dat heeft niets met hem te maken, maar alles met mijn baas. Zoals de situatie er nu voor staat was ik liever naar het buitenland gegaan en ontloop ik hem het liefste. Eerst keek ik uit naar een nieuwe ontmoeting, nu zie ik er alleen maar tegenop, omdat hij mijn humeur bepaalt.
We zullen zien. Ik heb me voorgenomen om zakelijk, correct en afstandelijk, maar vriendelijk te zijn. Het uitdagen heeft geen resultaat geboekt, dus ik weet nu zeker dat de interesse alleen nog maar van mijn kant komt. Ik ga me niet verder aan hem opdringen of hem nog enige hint geven. Al zorg ik natuurlijk wel dat ik er morgen spetterend uit zie! Hij zal weten wat hij aan me mist.
dinsdag 29 mei 2007 om 15:59
Welkom Daantje,
Als je nog geen kids heb en zelf denkt niet oud te willen worden met je huidige vriend, en je je afvraagt waarom je 'open' staat voor een andere liefde? zou ik zeggen kijk eerst of je je huidige relatie nog wilt ' redden' of beeindig deze voor je je weer in een nieuwe 'geheime' relatie stort, want weet je, je komt in zo'n verwarring terecht anders, snap je, of je moet eerst ' zeker' willen zijn maar als ik in jouw schoentjes stond, zou ik wachten tot ik 'vrij' was, groetjes en heerlijk he die nieuwe aandacht;)
Als je nog geen kids heb en zelf denkt niet oud te willen worden met je huidige vriend, en je je afvraagt waarom je 'open' staat voor een andere liefde? zou ik zeggen kijk eerst of je je huidige relatie nog wilt ' redden' of beeindig deze voor je je weer in een nieuwe 'geheime' relatie stort, want weet je, je komt in zo'n verwarring terecht anders, snap je, of je moet eerst ' zeker' willen zijn maar als ik in jouw schoentjes stond, zou ik wachten tot ik 'vrij' was, groetjes en heerlijk he die nieuwe aandacht;)
dinsdag 29 mei 2007 om 20:13
Hey meiden
@Silmarillion... het schijnt een bekend fenomeen te zijn, het aantrekken en afstoten. En hoe meer je in het web verstrikt raakt hoe minder je tegen afstoten kan en hoe meer je je nr. 2 gaat verafgoden...
@Daantje, welkom. Enne... lees ajb eerst onze verhalen voordat je je in het diepe stort. Verleiding, begeerte, spanning - het is fantastisch maar het verandert zodra het besef komt dat je met vuur speelt
Beetje verwarrend met 2 Daantjes, moet even goed op de getallen letten!
Bij mij is het ook een kwestie van afstoten en weer aantrekken. Tip 1: stop inderdaad met smsen als het uit is. Luister naar de adviezen die men geeft op het forum.....!!! Moet met schaamrood op mijn kaken bekennen dat het bij ons weer een beetje loopt.
Zaterdag gaf hij al te kennen dat hij me mist, ik ging daar niet zo op in zo van: jouw probleem en probeer er uit te komen: kijk wat je wilt. Vanmorgen had ik mijn smsje gereed dat ik wilde stoppen met smsen maar oh wat is het moeilijk.
We willen elkaar eigenlijk wel weer zien dus dat smsje stuurde ik met grote tegenzin. Het zou wel voor rust zorgen.
Door weer in te gaan om zijn antwoord, het slaat nergens op: uitstel, meer niet. Lichamelijk, lust meer niet. Maar van mijn kant is dat niet anders.
Feit blijft dat ik een paar ontzettende rotdagen achter de rug heb, de start naar beter. De kop was er af.
Nu zullen die dagen straks, op een latere termijn weer dubbel zo hard terugkomen en nog moeilijker. Want waar we mee bezig zijn is het uitstellen van het afscheid. Afscheid van iets waar we verslaafd aan zijn en waarbij we allebei te zwak zijn om spijkers met koppen te slaan.
En Silmarillion, waar ik vanmiddag mee bezig was was ook uitdagen. Kijken of ik hem nog voor me kon winnen en hij ging daar graag op in.
Ben daar niet trots op. :? Het enige pluspuntje is dat ik nu weer even de wereld aan kan. Maar voor hoe lang??
Liefs, Yoaska
@Silmarillion... het schijnt een bekend fenomeen te zijn, het aantrekken en afstoten. En hoe meer je in het web verstrikt raakt hoe minder je tegen afstoten kan en hoe meer je je nr. 2 gaat verafgoden...
@Daantje, welkom. Enne... lees ajb eerst onze verhalen voordat je je in het diepe stort. Verleiding, begeerte, spanning - het is fantastisch maar het verandert zodra het besef komt dat je met vuur speelt
Beetje verwarrend met 2 Daantjes, moet even goed op de getallen letten!
Bij mij is het ook een kwestie van afstoten en weer aantrekken. Tip 1: stop inderdaad met smsen als het uit is. Luister naar de adviezen die men geeft op het forum.....!!! Moet met schaamrood op mijn kaken bekennen dat het bij ons weer een beetje loopt.
Zaterdag gaf hij al te kennen dat hij me mist, ik ging daar niet zo op in zo van: jouw probleem en probeer er uit te komen: kijk wat je wilt. Vanmorgen had ik mijn smsje gereed dat ik wilde stoppen met smsen maar oh wat is het moeilijk.
We willen elkaar eigenlijk wel weer zien dus dat smsje stuurde ik met grote tegenzin. Het zou wel voor rust zorgen.
Door weer in te gaan om zijn antwoord, het slaat nergens op: uitstel, meer niet. Lichamelijk, lust meer niet. Maar van mijn kant is dat niet anders.
Feit blijft dat ik een paar ontzettende rotdagen achter de rug heb, de start naar beter. De kop was er af.
Nu zullen die dagen straks, op een latere termijn weer dubbel zo hard terugkomen en nog moeilijker. Want waar we mee bezig zijn is het uitstellen van het afscheid. Afscheid van iets waar we verslaafd aan zijn en waarbij we allebei te zwak zijn om spijkers met koppen te slaan.
En Silmarillion, waar ik vanmiddag mee bezig was was ook uitdagen. Kijken of ik hem nog voor me kon winnen en hij ging daar graag op in.
Ben daar niet trots op. :? Het enige pluspuntje is dat ik nu weer even de wereld aan kan. Maar voor hoe lang??
Liefs, Yoaska
dinsdag 29 mei 2007 om 21:40
Bedankt voor jullie snelle reacties. Ik zal zeker alles goed in me opnemen wat jullie hebben geschreven (en nog steeds schrijven) want dan besef ik tenminste waar ik mee bezig ben. Veel van jullie zijn zo dapper om er een punt achter te zetten en dat lijkt me zo ongeloofelijk moeilijk dat ik er met mijn verstand voor kies om er nooit aan te beginnen. Het moeilijke is dat je verstand het ene zegt en je gevoel het andere. (Dat gevoel is inderdaad fantastisch
Het fijne aan dit topic is dat jullie elkaar steunen en begrip hebben voor elkaar. Ik heb een aantal van de andere topics gelezen en daar werd keihard geoordeeld en veroordeeld. Fijn dat er ook mensen zijn die gewoon eerlijk en open kunnen praten zonder elkaar meteen te veroordelen!
Ik ga proberen vanavond niet meer te smsen/mailen en aan hem denken en ik hoop dat ik zo mijn verstand kan laten winnen!
Liefs Nieuwe Daantje (idd verwarrend 2 daantjes...!!)
Het fijne aan dit topic is dat jullie elkaar steunen en begrip hebben voor elkaar. Ik heb een aantal van de andere topics gelezen en daar werd keihard geoordeeld en veroordeeld. Fijn dat er ook mensen zijn die gewoon eerlijk en open kunnen praten zonder elkaar meteen te veroordelen!
Ik ga proberen vanavond niet meer te smsen/mailen en aan hem denken en ik hoop dat ik zo mijn verstand kan laten winnen!
Liefs Nieuwe Daantje (idd verwarrend 2 daantjes...!!)
dinsdag 29 mei 2007 om 21:46
Nog even @ anaianai: mijn gevoelens voor mijn vriend moet ik idd eens goed onder de loep nemen. Het moeilijke nu is dat ik ze ga vergelijken terwijl dat ook niet eerlijk is.. Ik heb wel vaker op het punt gestaan er een eind aan te maken maar dan doen we allebei ons best om er echt weer iets van te maken en dan lukt het ook. Toch heb je helemaal gelijk dat die gevoelens voor een ander er niet zouden komen als alles ok was tussen ons.. Ik begrijp ook wat je bedoelt met 'als je nog geen kinderen hebt' maar feit blijft dat wij ook een heel leven samen hebben inclusief koophuis en hond. Niet hetzelfde zeker niet maar een geschiedenis van 7 jaar laat je ook niet zomaar achter je..
woensdag 30 mei 2007 om 09:58
Hij is hier. Ik heb hem net vijf minuten gesproken. Hij ziet er geweldig uit - maar niet zo spectaculair als ik vandaag natuurlijk 
.
Hij was lief, charmant, grappig en net zo aantrekkelijk als hij vorige keer ook was. Maar niets meer dan dat. De vlinders vliegen niet meer zo hard als ze deden. Het blijft goed dat we elkaar hier op kantoor spreken - met de glazen muren en iedereen die ons kan zien. Zouden we elkaar buiten kantoor met z'n tweeën treffen, dan sta ik nog steeds niet voor de gevolgen in.
Toch denk ik dat ik het ga winnen. Ik voel minder dan vier weken geleden. We zullen zien.
.Hij was lief, charmant, grappig en net zo aantrekkelijk als hij vorige keer ook was. Maar niets meer dan dat. De vlinders vliegen niet meer zo hard als ze deden. Het blijft goed dat we elkaar hier op kantoor spreken - met de glazen muren en iedereen die ons kan zien. Zouden we elkaar buiten kantoor met z'n tweeën treffen, dan sta ik nog steeds niet voor de gevolgen in.
Toch denk ik dat ik het ga winnen. Ik voel minder dan vier weken geleden. We zullen zien.
woensdag 30 mei 2007 om 10:10
@Silmarillion, realistisch blijven! Laat dat stukje verstand maar de boventoon voeren. Flirten is leuk en hoort er ook een beetje bij. Maar laat het daarbij!!
Het contact met mijn nr. 2 de laatste dagen heeft voor mij uiteindelijk toch een positieve wending gekregen: hij heeft nu bevestigd (niet direct maar heel duidelijk in een bepaald smsje) dat het bij hem puur sexuele aantrekkingskracht is.
Dit maakt het voor mij een stuk makkelijker om hier, van deze jongen, afstand van te nemen. Mijn vragen en onduidelijkheden zijn beantwoord. Lieve smsjes kan je sturen omdat je stapelgek op iemand bent maar je kunt ze ook sturen om de ander warm te houden zodat ze er voor je is als JIJ zin hebt. Een hele laag bij de grondse methode. Maar goed, ik was er bij en te naief, verblind?
Anyway... de laatste dagen die bekende stap terug. De komende dagen: met rasse schreden vooruit!! Het komt goed met mij :D
Het contact met mijn nr. 2 de laatste dagen heeft voor mij uiteindelijk toch een positieve wending gekregen: hij heeft nu bevestigd (niet direct maar heel duidelijk in een bepaald smsje) dat het bij hem puur sexuele aantrekkingskracht is.
Dit maakt het voor mij een stuk makkelijker om hier, van deze jongen, afstand van te nemen. Mijn vragen en onduidelijkheden zijn beantwoord. Lieve smsjes kan je sturen omdat je stapelgek op iemand bent maar je kunt ze ook sturen om de ander warm te houden zodat ze er voor je is als JIJ zin hebt. Een hele laag bij de grondse methode. Maar goed, ik was er bij en te naief, verblind?
Anyway... de laatste dagen die bekende stap terug. De komende dagen: met rasse schreden vooruit!! Het komt goed met mij :D
woensdag 30 mei 2007 om 12:27
@ Yoaska, het gaat duidelijk een stuk beter zo te horen. Vond je het niet moeilijk om van hem te horen dat het puur sexueel was? Het geeft idd wel een stuk duidelijkheid en is het misschien makkelijker om afstand van hem te nemen. Laat je in ieder geval niet door hem gebruiken wanneer hij er zin in heeft!
@ Marlies al zenuwachtig voor morgen.
@ Silmarillion hou het bij flirten en laat je niet verleiden tot meer. De 1e stap zetten is niet zo moeilijk, maar de weg terug wel!
Hier gaat het redelijk. Heb vandaag beetje een baaldag. Heb al weken geen contact met mijn nr2 en weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee moet. We hebben ook afgesproken niet teveel contact te hebben, maar af en toe een berichtje zou toch wel fijn zijn. Ik zou natuurlijk ook kunnen sms-en, maar dan ben ik de hele dag weer in de ban van die telefoon. Dat vind ik zo erg.
Ik snap het gewoon niet helemaal. We hebben 4 weken geleden zo'n leuke dag gehad. Zal het hem dan helemaal niets doen. Of zal het bij hem ook puur sexueel zijn. Soms heb ik dat gevoel wel. Maar ook in heel moeilijke tijden zoch ie steun bij me en dan voelde ik duidelijk meer. Maar misschien wil ik dit ook wel zien.
De laatste keer dat ik hem zag gaf hij aan nog wel te willen afspreken, maar ik heb geen zin om elke keer het initiatief te nemen.
Nou ja, ik wacht maar rustig af. Heb op dit moment nog niet heel sterk de behoefte om hem te sms-en. Misschien komt dat nog, maar deze week in ieder geval niet.
groetjes van een beetje sippe Leeuw :(
@ Marlies al zenuwachtig voor morgen.
@ Silmarillion hou het bij flirten en laat je niet verleiden tot meer. De 1e stap zetten is niet zo moeilijk, maar de weg terug wel!
Hier gaat het redelijk. Heb vandaag beetje een baaldag. Heb al weken geen contact met mijn nr2 en weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee moet. We hebben ook afgesproken niet teveel contact te hebben, maar af en toe een berichtje zou toch wel fijn zijn. Ik zou natuurlijk ook kunnen sms-en, maar dan ben ik de hele dag weer in de ban van die telefoon. Dat vind ik zo erg.
Ik snap het gewoon niet helemaal. We hebben 4 weken geleden zo'n leuke dag gehad. Zal het hem dan helemaal niets doen. Of zal het bij hem ook puur sexueel zijn. Soms heb ik dat gevoel wel. Maar ook in heel moeilijke tijden zoch ie steun bij me en dan voelde ik duidelijk meer. Maar misschien wil ik dit ook wel zien.
De laatste keer dat ik hem zag gaf hij aan nog wel te willen afspreken, maar ik heb geen zin om elke keer het initiatief te nemen.
Nou ja, ik wacht maar rustig af. Heb op dit moment nog niet heel sterk de behoefte om hem te sms-en. Misschien komt dat nog, maar deze week in ieder geval niet.
groetjes van een beetje sippe Leeuw :(
woensdag 30 mei 2007 om 13:32
@Leeuw... weet je nog hoeveel wij in onze situaties herkenden? Dan durf ik er bijna mijn hand voor in het vuur te steken dat ook jouw GM jou voornamelijk leuk vindt om het lichamelijke aspect. Het is eigenlijk een hele simpele redenering: als hij verliefd is, stapelgek op je dan KAN hij die gsm niet met rust laten. Dan WIL hij je zien, no matter what. Dan GAAT hij voor jou!
Ik heb alles continu rechtgepraat in mijn gedachten: hij heeft een drukke baan, kinderen, etc. Maar vergat dat ik in exact dezelfde situatie verkeer. En ik vond wel de tijd, gewoon omdat ik ontzettend verliefd was.
Nu dat mijn ogen langzaam open gaan kan ik e.e.a. een beetje relativeren. Als je er beide hetzelfde inzit, pure lust met natuurlijk wel gevoel maar niet zodanig dat het invloed heeft op je verdere doen en laten, dan kan je afspraken maken. Elkaar dan en dan zien en voor de rest verder gaan met je leven. Maar helaas is er meestal een (de vrouw!) die daar moeite mee heeft...en dan begint de ellende pas goed.
Overigens is er nu een rare situatie gaande bij mij: toen ik gisteren mijn smsje stuurde dat ik alle contact wil vebreken en we vervolgens elkaar smsden dat we elkaar eigenlijk gewoon willen blijven zien, heb ik niets meer gehoord.
Vandaag ook niet. Net op het punt dat IK tot inkeer ben gekomen is hij dat na gisteren ook weer. Blijkbaar op hetzelfde moment. Dus nu zit ik te wachten op een bericht van hem dat ik toch zal negeren en heeft hij besloten toch maar niets meer te sturen ondanks alle smsjes gisteren.
Verwarrend maar blijkbaar hebben we dezelfde gevoelens hierover. En uiteindelijk is dat goed. Ook al is het wel weer wrang want voor hetzelfde geld had ik nu weer wanhopig op een smsje gewacht....
Ik heb alles continu rechtgepraat in mijn gedachten: hij heeft een drukke baan, kinderen, etc. Maar vergat dat ik in exact dezelfde situatie verkeer. En ik vond wel de tijd, gewoon omdat ik ontzettend verliefd was.
Nu dat mijn ogen langzaam open gaan kan ik e.e.a. een beetje relativeren. Als je er beide hetzelfde inzit, pure lust met natuurlijk wel gevoel maar niet zodanig dat het invloed heeft op je verdere doen en laten, dan kan je afspraken maken. Elkaar dan en dan zien en voor de rest verder gaan met je leven. Maar helaas is er meestal een (de vrouw!) die daar moeite mee heeft...en dan begint de ellende pas goed.
Overigens is er nu een rare situatie gaande bij mij: toen ik gisteren mijn smsje stuurde dat ik alle contact wil vebreken en we vervolgens elkaar smsden dat we elkaar eigenlijk gewoon willen blijven zien, heb ik niets meer gehoord.
Vandaag ook niet. Net op het punt dat IK tot inkeer ben gekomen is hij dat na gisteren ook weer. Blijkbaar op hetzelfde moment. Dus nu zit ik te wachten op een bericht van hem dat ik toch zal negeren en heeft hij besloten toch maar niets meer te sturen ondanks alle smsjes gisteren.
Verwarrend maar blijkbaar hebben we dezelfde gevoelens hierover. En uiteindelijk is dat goed. Ook al is het wel weer wrang want voor hetzelfde geld had ik nu weer wanhopig op een smsje gewacht....
woensdag 30 mei 2007 om 17:36
Ik heb eerlijk tegen mijn vriend gezegd dat ik contact met hem heb als vrienden maar dat hij wel gek is op mij (heb niet gezegd dat het wederzijds is) en mijn vriend reageerde zo stom: oh leuk toch, zulke contacten zijn toch gezellig.. Dat maakt mij dan weer aan t twijfelen of mijn vriend nog wel genoeg van mij houd anders zou hij toch wel jaloers zijn..??
Hoi Daantje,
Ik heb even bovenstaand stukje van je gequote. Het komt me namelijk heel bekend voor. Mijn vriend reageert hetzelfde. In zijn geval is dat volgens mij geen gebrek aan jaloezie. Ik heb wel eens het idee dat ik voor hem zo normaal en vanzelfsprekend ben geworden, dat hij niet meer inziet dat iemand anders mij interessant en aantrekkelijk zou kunnen vinden.
Andersom werkt het anders. Als mijn vriend tussen zou komen met "jouw" verhaal dan zou ik ook jouw vriend's reactie geven. Ten eerste ben ik namelijk niet jaloers aangelegd en ten tweede vertrouw ik mijn vriend volkomen.
Zelfs nu nog... nu ik dus weet dat je echt wel verliefde gevoelens voor een ander kan hebben en het thuis niet meldt... Het is bij ons wel zo dat mijn vriend en ik zulke tegenpolen zijn dat zijn actie, reactie en gedrag zo anders zouden zijn dan wat ik nu doe.
Hoi Daantje,
Ik heb even bovenstaand stukje van je gequote. Het komt me namelijk heel bekend voor. Mijn vriend reageert hetzelfde. In zijn geval is dat volgens mij geen gebrek aan jaloezie. Ik heb wel eens het idee dat ik voor hem zo normaal en vanzelfsprekend ben geworden, dat hij niet meer inziet dat iemand anders mij interessant en aantrekkelijk zou kunnen vinden.
Andersom werkt het anders. Als mijn vriend tussen zou komen met "jouw" verhaal dan zou ik ook jouw vriend's reactie geven. Ten eerste ben ik namelijk niet jaloers aangelegd en ten tweede vertrouw ik mijn vriend volkomen.
Zelfs nu nog... nu ik dus weet dat je echt wel verliefde gevoelens voor een ander kan hebben en het thuis niet meldt... Het is bij ons wel zo dat mijn vriend en ik zulke tegenpolen zijn dat zijn actie, reactie en gedrag zo anders zouden zijn dan wat ik nu doe.
