Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
woensdag 13 juni 2007 om 14:20
flamenco,
Zucht, ja, dat gevoel wat je nog NOOIT eerder meegemaakt hebt, het gevoel volledig jezelf te kunnen en mogen zijn, dat gevoel van wederzijdse ECHTE liefde, het 'herkennen' van elkaar vanaf de eerste dag, het om elkaar heen draaien jarenlang, het wegduwen, tot je het niet meer tegen kan houden, en alle puzzelstukjes eindelijk op zijn plaats vallen, het gevoel van thuiskomen in zijn armen, HEM waar je je hele leven op gewacht en gehoopt hebt, maar waar je van dacht dat het idd verzonnen was, die liefdes in boeken en films, maar het bestaat, zucht, zwijmel,,,,,
Maar, wat nu, is hij ook getrouwd???
Wil je scheiden???
Of wacht je net al mijn nr2 en ik tot kids de deur uit zijn en kies je dan voor je eigen geluk???
Moeilijk he, maar ozo fijn, die ENE gevonden te hebben,,,,
groetjes Anna
Zucht, ja, dat gevoel wat je nog NOOIT eerder meegemaakt hebt, het gevoel volledig jezelf te kunnen en mogen zijn, dat gevoel van wederzijdse ECHTE liefde, het 'herkennen' van elkaar vanaf de eerste dag, het om elkaar heen draaien jarenlang, het wegduwen, tot je het niet meer tegen kan houden, en alle puzzelstukjes eindelijk op zijn plaats vallen, het gevoel van thuiskomen in zijn armen, HEM waar je je hele leven op gewacht en gehoopt hebt, maar waar je van dacht dat het idd verzonnen was, die liefdes in boeken en films, maar het bestaat, zucht, zwijmel,,,,,
Maar, wat nu, is hij ook getrouwd???
Wil je scheiden???
Of wacht je net al mijn nr2 en ik tot kids de deur uit zijn en kies je dan voor je eigen geluk???
Moeilijk he, maar ozo fijn, die ENE gevonden te hebben,,,,
groetjes Anna
woensdag 13 juni 2007 om 15:15
Bedankt voor jullie reacties. Mijn nr2 is vrijgezel. Als ik niet getrouwd zou zijn dan zou hij gisteren een aanzoek hebben gedaan zegt hij altijd. De laatste jaren is hij wanhopig op zoek geweest naar "de ware" hoewel het voor hem duidelijk was dat hij die al gevonden had maar dat ze niet beschikbaar was. Ik denk veel na over scheiden. ben er van overtuigd dat mijn kind hier overheen kan komen. Waar ik me heel schuldig over voel is dat ik mijn nr1 nooit heb verteld dat ik niet tevreden ben over onze relatie. En eigenlijk was ik ook best tevreden. Ik had het echt niet slecht. Dus hoe kan ik nu bij hem komen en zeggen dat ik wil scheiden, dat ik hem inruil voor iemand die beter is? Daar heeft nr2 ook veel moeite mee.
woensdag 13 juni 2007 om 15:30
Let the games begin!
Ik ben op plaats van bestemming - looking fabulous...
Hij kan elk moment aankomen.
Klein vervelend detail: ze hebben me hier in een kantoor gezet waar ik hem niet aan kan zien komen. Zal je altijd zien dat hij net voor mijn neus staat als ik met nr 1 aan het bellen ben, of mijn bh-bandjes goed aan het doen ben of zo.
Ik ben op plaats van bestemming - looking fabulous...
Hij kan elk moment aankomen.
Klein vervelend detail: ze hebben me hier in een kantoor gezet waar ik hem niet aan kan zien komen. Zal je altijd zien dat hij net voor mijn neus staat als ik met nr 1 aan het bellen ben, of mijn bh-bandjes goed aan het doen ben of zo.
woensdag 13 juni 2007 om 17:01
Dit is niet te geloven, kreeg vanmorgen smsje van hem. Hij had het druk gehad etc. etc., zal wel meevallen natuurlijk. Toch ben ik weer blij, weet nog niet hoe ik hiermee doorga, heb hem wel teruggesmst maar nu is het weer even stil. Jullie hadden gelijk, mannen zijn idd rare wezens. Ik herken zoveel in jullie verhalen, ook ik ben in principe een sterke vrouw met baan, gezin, huis, vriendinnen etc., ben maar op 1 gebied zwak en dat is hij. Zou het de spanning zijn die je mist in je eigen relatie, de sleur? Of is het iets anders?
woensdag 13 juni 2007 om 18:37
Geloof mij nou maar: alles wat niet mag, is spannender dan het in werkelijkheid is. De spaarzame momenten waarop je elkaar ziet, de stiekeme smsjes en mailtjes. En natuurlijk ben je dan altijd op je best. Je haalt het niet in je hoofd om chagerijnig te zijn op zulke momenten. Als je nummer 1 verlaat voor nummer 2, krijg je na een paar jaar hetzelfde verhaal en misschien word je dan weer verliefd op nummer 3........ Nou moeten jullie niet denken dat ik jullie niet begrijp, als je er middenin zit, heb je enorm last van stemmingswisselingen: heeft hij contact met je opgenomen, dan voel je je hartstikke goed, laat hij wat langer op zich wachten, dan haal je je van alles in je hoofd. Lastig, lastig. Daarom is het fijn dat op dit topic niemand met een beschuldigende wijsvinger klaarstaat. Iedereen leeft met elkaar mee en ik vind het toch wel heel mooi dat dit kan!!
woensdag 13 juni 2007 om 20:22
Jozefien, je hebt helemaal gelijk! Het moet een leuke aanvulling zijn en dat is het niet meer, als ik eerlijk ben tegen mezelf. Ik weet heel goed wat ik wel en niet wil, ik wil dit niet.Saskia: wat jammer dat het zo liep vanmorgen, wat een teleurstelling.Flamenco: welkom! Wat heerlijk dat je verliefd bent. Je weet eigenlijk al dat alleen jij kan bepalen wat je moet doen, wij willen graag naar je luisteren en je begrijpen. Dat lucht enorm op, omdat je het met iemand kan delen.Silm: en, en, en???Duiveltje: zie je nou wel. Het is de verslaving van het verliefd zijn. Iemand anders dan je eigen man adoreert je. Wil jou! Mijn relatie met nr1 werd er zelfs beter van. Daar ben ik heel blij om.Caafje: dank je wel voor het begrip.Meiden: ik sta op het punt het te beeindigen, of in ieder geval een lange pauze. Ik heb aangegeven dat ik hem graag online wil 'zien' vanavond (in het echt is voorlopig geen optie). Hij heeft vanavond nog verplichtingen waar hij onderuit probeert te komen, en zou me het nog laten weten. Tot nu toe nog niets gehoord.Geen verwijten, geen spijt, ik wil hem bedanken voor het gevoel dat hij mij heeft gegeven de afgelopen tijd. Ik vond het fantastisch. Ik vind het alleen jammer dat het zo moet 'doodbloeden' maar ik word hier ook niet gelukkiger van. Ik heb al helemaal in mijn hoofd wat ik wil melden. Hij is online: wens me sterkte!
woensdag 13 juni 2007 om 20:48
Hoi meiden,
Sorry dat ik een tijd niet online ben geweest... megadruk hier.
Bestaat. harstikke goed van je! doorzetten nu he! ik ben supertrots op je!! we denken allemaal aan je.
Mijn nummer 2 en ik hebben een goed gesprek gehad, wij praten gelukkig wel heel veel over onze gevoelens en waarin we ons beiden gestort hebben
Hoe moeilijk die gesprekken soms zijn, het maakt de dingen duidelijk en is goed voor ons allebei. We hebben de afspraak gemaakt nooit een eigen relatie te eindigen als het bij de ander spaak loopt. Wat wij hebben is iets losstaands, iets waar we van genieten maar nooit de ander ergens toe zullen dwingen. het klinkt raar als ik t zo opschrijf, maar het is goed om te weten waar we staan. We zijn de afgelopen er zo hard ingedoken dat we een liefde aan het ontwikkelen waren waar we beiden in verder wilden, terwijl we allebei weten dat wat we nu doen zo'n ander soort relatie is.. dus dat is fijn... en volgende week onze date. uit eten, fimpje en hotel... ik heb er zooo megaveel zin in. lekker genieten van elkaar.
Bij mij gaat het dus goed.
Maar lieve allemaal bij wie het in een dipje zit, praat hier lekker, lucht je hart en laat je niet gek maken door die mannen... want dat weten ze toch altijd wel weer goed te doen he....
Sorry dat ik een tijd niet online ben geweest... megadruk hier.
Bestaat. harstikke goed van je! doorzetten nu he! ik ben supertrots op je!! we denken allemaal aan je.
Mijn nummer 2 en ik hebben een goed gesprek gehad, wij praten gelukkig wel heel veel over onze gevoelens en waarin we ons beiden gestort hebben
Hoe moeilijk die gesprekken soms zijn, het maakt de dingen duidelijk en is goed voor ons allebei. We hebben de afspraak gemaakt nooit een eigen relatie te eindigen als het bij de ander spaak loopt. Wat wij hebben is iets losstaands, iets waar we van genieten maar nooit de ander ergens toe zullen dwingen. het klinkt raar als ik t zo opschrijf, maar het is goed om te weten waar we staan. We zijn de afgelopen er zo hard ingedoken dat we een liefde aan het ontwikkelen waren waar we beiden in verder wilden, terwijl we allebei weten dat wat we nu doen zo'n ander soort relatie is.. dus dat is fijn... en volgende week onze date. uit eten, fimpje en hotel... ik heb er zooo megaveel zin in. lekker genieten van elkaar.
Bij mij gaat het dus goed.
Maar lieve allemaal bij wie het in een dipje zit, praat hier lekker, lucht je hart en laat je niet gek maken door die mannen... want dat weten ze toch altijd wel weer goed te doen he....
woensdag 13 juni 2007 om 23:20
Hey lieverds,@ Meek: fijn dat je weer terug bent hier En het klinkt goed, zoals het nu met jou gaat... Mooie vooruitzichten, die date! Lekker van genieten en vooral maar hopen dat het niet uitkomt, want volgens mij word je vanzelf wel een beetje onvoorzichtiger als het langer duurt...niet? Blijven opletten, dus.... Zou zo zonde zijn nu, toch zeker omdat je niet van plan bent met hem verder te gaan, ook al zou het tussen jou en nr1 fout lopen... @ Silmarillion: hoe is het vandaag gegaan meid? Heb je hem nog gezien???@ Bestaat, meis, wat lees ik nu??? Ik kan het wel begrijpen, hoor... Heb zelf ook al eens de boel laten 'doodbloeden'. We hadden toen maanden geen contact en ergens gaf me dat ook veel rust, het was goed zo. Ik heb nu ook weer weinig contact met nr2 en ik zit in 't zelfde schuitje, ook toestemming van nr1 en daarmee nog niets gedaan.... Heeft het er bij jouw nr2 mee te maken dat hij nu terug contact heeft met z'n vroegere vriendinnetje (neukertje)??? Of heeft hij een nieuwe relatie nu? En voel je nog hetzelfde voor hem als enkele weken/maanden geleden of is het 'weg'? Heb je hem nog op de msn gesproken vanavond???? Ik ben zo benieuwd!!!Tja en over mij... Vandaag is het precies 1 jaar geleden dat we voor het eerst met elkaar verder zijn gegaan en daar denk je dan toch wel aan... Contact met nr2 is al die tijd al zoals het nu is, soms horen we elkaar vaak en soms veel minder. Daar maken we geen afspraken over, het loopt gewoon zo. We hebben gelukkig altijd goed kunnen praten over alles wat er gebeurd is en over 'ons'. Hij is eigenlijk altijd wel lief voor me, maar laat het vooral aan mij over (wat er gebeurt en hoe het verder moet). Ik denk niet dat hij ooit zal beslissen om ermee te stoppen, maar misschien doe ik dat ooit wél of misschien bloedt het vroeg of laat toch vanzelf dood. Maar nu nog niet, ik zal hem nog wel horen/zien en ik bekijk het wel verder dan.... Eigenlijk is het een vreemde situatie, ik weet dat hij er is en ik weet dat hij wel aan me denkt en ergens is het wel goed zo. Ik mis hem niet, want ik zie hem echt nog wel weer, ik voel er me merkwaardig rustig bij.... Hou jullie verder op de hoogte!Kus en tot de volgende keer,Marlies
woensdag 13 juni 2007 om 23:23
Nagels bijten, veel tranen laten.............Wat een slot van deze dag!
Al ruim een jaar heb ik mijn nr. 2 niet gezien. Al die tijd vindt ik dat ik het knap doorsta. Nog iedere dag denk ik aan nr. 2, maar ik ben sterker en weet dat het niet kan/mag.
En nu vandaag, zag ik haar auto staan. Totaal onverwacht en ik was totaal uit het veld geslagen. Heb een uur naast mijn auto aan de kant van de weg gezeten. Twijfel: ik heb haar nummer, zal ik haar bellen? Wat gaat ze de laatste tijd weer veel door mijn gedachten en eigenlijk is ze er nooit uit geweest.
Door elkaar geschud is wat met mij is gebeurd. Gedwongen door de situatie moest ik nr. 2 loslaten. Ik hoop dat ik vanacht nog kan slapen ...
Al ruim een jaar heb ik mijn nr. 2 niet gezien. Al die tijd vindt ik dat ik het knap doorsta. Nog iedere dag denk ik aan nr. 2, maar ik ben sterker en weet dat het niet kan/mag.
En nu vandaag, zag ik haar auto staan. Totaal onverwacht en ik was totaal uit het veld geslagen. Heb een uur naast mijn auto aan de kant van de weg gezeten. Twijfel: ik heb haar nummer, zal ik haar bellen? Wat gaat ze de laatste tijd weer veel door mijn gedachten en eigenlijk is ze er nooit uit geweest.
Door elkaar geschud is wat met mij is gebeurd. Gedwongen door de situatie moest ik nr. 2 loslaten. Ik hoop dat ik vanacht nog kan slapen ...
woensdag 13 juni 2007 om 23:30
Doorelkaargeschud, jouw nick zegt het helemaal... dat herkennen we hier allemaal... Hoop dat je een wijze beslissing neemt, of je haar nu belt of niet, dat kan alleen jij beslissen. Vraag je wel af wat je ermee wilt/hoopt te bereiken? Wil je alles opnieuw oprakelen, van vooraf aan weer beginnen? Wil je alleen maar horen hoe het nu met haar gaat en kan je het bij die ene keer contact dan houden? Wil je het daarbij laten?... Pfff, moeilijk! Wat kan het toch een impact hebben, hé, als je een jaar later nog zo ondersteboven kan zijn.... Heb je haar al die tijd nooit meer gezien????Een flinke knuffel speciaal voor jou!!!!
donderdag 14 juni 2007 om 10:51
Dat gevoel dat jij hier omschrijft heb ik wel gehad met mijn nr.1. Hij was mijn zon en mijn maan en mijn hemelgewelf.
Waar dat gevoel gebleven is, Joost mag het weten.
En toen kwam ik nr. 2 tegen, en ineens was dat gevoel er weer, alleen helaas bij de verkeerde man. Ik weet nog altijd niet of ik er nou rouwig om moet zijn of juist blij.
Gistermiddag heb ik hem overigens na lang aarzelen een SMS gestuurd waarin ik mijn excuses aanbood voor wat er 's morgens gebeurd was.
Later belde hij me op en bleek dat hij er geen probleem mee had, misschien was hij gewoon bang om te laat op zijn werk te komen ofzo. Mannen zijn ook zó ondoorgrondelijk! :?
Afijn, na wat heen en weer gepraat over allerlei veilige onderwerpen zei hij ineens tussen neus en lippen door dat hij wel eens een keertje langs zou komen, 'ik heb toch uren zat'.
Begrijp ik hieruit dat hij buiten medeweten van zijn vriendin om vrij wil nemen om mij te zien?
Oooooooh, wanneer weet ik nou waar ik aan toe ben met die jongen?!?!?
donderdag 14 juni 2007 om 12:28
Hele snelle korte update. Niets gebeurd gisteren en ook nergens over gesproken. Gezellige avond gehad, maar zijn gevoel voor mij lijkt weer eens helemaal over.
Hij is zo veranderlijk. Ik snap echt niet wat er aan de hand is. Pas na 1 uur vannacht kwam hij een klein beetje los. Alleen had ik toen geen zin meer om nog enige tijd en moeite in hem te investeren.
Er is nog niets zeker, maar er bestaat een kans dat we volgende week 2 keer 3 uur bij elkaar in de auto zitten. We zullen zien of dat door gaat en hoe dat loopt.
Van vandaag verwacht ik niets meer. Het is hier hectisch en er lopen veel te veel mensen rond.
Wel een enorme response op mijn mooie pak met spannende top. Opeens praten er mannen tegen me die me nog nooit eerder hebben aangesproken... En intussen zwijgt nr 2 in alle talen.
Hij is zo veranderlijk. Ik snap echt niet wat er aan de hand is. Pas na 1 uur vannacht kwam hij een klein beetje los. Alleen had ik toen geen zin meer om nog enige tijd en moeite in hem te investeren.
Er is nog niets zeker, maar er bestaat een kans dat we volgende week 2 keer 3 uur bij elkaar in de auto zitten. We zullen zien of dat door gaat en hoe dat loopt.
Van vandaag verwacht ik niets meer. Het is hier hectisch en er lopen veel te veel mensen rond.
Wel een enorme response op mijn mooie pak met spannende top. Opeens praten er mannen tegen me die me nog nooit eerder hebben aangesproken... En intussen zwijgt nr 2 in alle talen.
donderdag 14 juni 2007 om 13:01
het is voorbij.
Ik ben sterk geweest en heb hem uitgelegt dat het niet meer kan. Dat ik het niet meer kan. Hij begrijpt het, vind het jammer, maar was er ook wel op voorbereid. Hij had het ook al aan me gemerkt dat er iets was. Wij hebben andere opvattingen over de 'relatie', hij wil niet alles plannen en alles spontaan laten verlopen, ik moet plannen ivm met nr1. Ik heb het positief benaderd, geen verwijten, geen spijt. Hebben nog anderhalf uur gemsn-t toen kwam nr1 thuis. Het begin verliep stroef. Maar uiteindelijk hebben we het over de dingen gehad die we het gaafst vonden en uiteindelijk waren we weer terug bij het begin. Hij vindt me nog steeds leuk. (ook bedelen om foto's) Maar het is klaar nu, ik kan het niet meer, dat wachten op een bericht van hem, ik word er niet gelukkig van. En dat was wel de bedoeling, dat het leuk zou zijn. (al ben ik wel blij dat ik die uitwerking op hem heb, streelt toch enorm je ego, eerlijk is eerlijk)
Het geeft wel rust nu, ik weet nu zeker dat ik geen bericht krijg.
En ik kan weer mijn energie richten op het echte leven, niet constant msn aanzetten in de hoop dat hij er is en contact met me opneemt.
Ik voel me alleen echt belabberd, last van mijn darmen, maag, ongesteld, slecht geslapen (wakker worden met vreselijke liedjes in mijn hoofd). Maar of dat daardoor komt? Ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen. We zullen zien hoe het in de toekomst gaat, ik kom hem immers zeker nog wel tegen.
Ik kom nog wel af en toe kijken hoor! Heb de komende dagen alleen veel te doen.
dikke zoen voor jullie allemaal!
Ik ben sterk geweest en heb hem uitgelegt dat het niet meer kan. Dat ik het niet meer kan. Hij begrijpt het, vind het jammer, maar was er ook wel op voorbereid. Hij had het ook al aan me gemerkt dat er iets was. Wij hebben andere opvattingen over de 'relatie', hij wil niet alles plannen en alles spontaan laten verlopen, ik moet plannen ivm met nr1. Ik heb het positief benaderd, geen verwijten, geen spijt. Hebben nog anderhalf uur gemsn-t toen kwam nr1 thuis. Het begin verliep stroef. Maar uiteindelijk hebben we het over de dingen gehad die we het gaafst vonden en uiteindelijk waren we weer terug bij het begin. Hij vindt me nog steeds leuk. (ook bedelen om foto's) Maar het is klaar nu, ik kan het niet meer, dat wachten op een bericht van hem, ik word er niet gelukkig van. En dat was wel de bedoeling, dat het leuk zou zijn. (al ben ik wel blij dat ik die uitwerking op hem heb, streelt toch enorm je ego, eerlijk is eerlijk)
Het geeft wel rust nu, ik weet nu zeker dat ik geen bericht krijg.
En ik kan weer mijn energie richten op het echte leven, niet constant msn aanzetten in de hoop dat hij er is en contact met me opneemt.
Ik voel me alleen echt belabberd, last van mijn darmen, maag, ongesteld, slecht geslapen (wakker worden met vreselijke liedjes in mijn hoofd). Maar of dat daardoor komt? Ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen. We zullen zien hoe het in de toekomst gaat, ik kom hem immers zeker nog wel tegen.
Ik kom nog wel af en toe kijken hoor! Heb de komende dagen alleen veel te doen.
dikke zoen voor jullie allemaal!
donderdag 14 juni 2007 om 13:31
Bestaat,*; ja, denk wel dat je lichamelijke verschijnselen met je beslissing te maken hebben, maar dat hoort bij het loslaten, laat het maar over je heenkomen, en uiteindelijk word je rustig, je volgt je verstand en dat is toch goed, knap hoor!!!
Doorelkaargeschud, hoe lang heeft je 'relatie' geduurd met haar? Wie heeft het beeindigd toen, en zijn jullie beiden gebonden??? Ik weet zeker dat als ik mijn nr2 nu niet meer zou gezien hebben het de rest van mijn leven nooit uit mijn hoofd en hart zou gaan, dus vind het wel herkenbaar dat je er nu nog mee zit, maar je bent al 'zover', je weet dat je alleen weer 'verder' zou kunnen gaan als jullie beiden vrij zijn, toch
Silmarillion, denk dat jou nr2 je gerust wel in de peiling hield! wacht maar af,
Gisteravond nog met nr2 gebeld, we blijven van elkaar houden, no matter what, zucht
groetjes Anna
Doorelkaargeschud, hoe lang heeft je 'relatie' geduurd met haar? Wie heeft het beeindigd toen, en zijn jullie beiden gebonden??? Ik weet zeker dat als ik mijn nr2 nu niet meer zou gezien hebben het de rest van mijn leven nooit uit mijn hoofd en hart zou gaan, dus vind het wel herkenbaar dat je er nu nog mee zit, maar je bent al 'zover', je weet dat je alleen weer 'verder' zou kunnen gaan als jullie beiden vrij zijn, toch
Silmarillion, denk dat jou nr2 je gerust wel in de peiling hield! wacht maar af,
Gisteravond nog met nr2 gebeld, we blijven van elkaar houden, no matter what, zucht
groetjes Anna
donderdag 14 juni 2007 om 14:31
donderdag 14 juni 2007 om 23:38
Marlies,
ben sterk geweest en heb haar niet gebeld. Net zoals ik dat al ruim een jaar heb volgehouden. Mijn liefde en respect voor haar is zo groot dat ik vorig jaar al het besluit heb genomen om haar nooit te storen. Dat is trouwens over en weer, daar ben ik van overtuigd.
Dat is trouwens geen 1,2,3,tje. Er is letterlijk (!) geen dag voorbijgegaan (en nog steeds) dat ik niet aan haar denk. En zeker de laaste weken weer merk ik dat ik zwak ben en mijn gedachten erg naar nr. 2 uitgaan. Waar is ze, hoe gaat het met haar, gaat het haar goed, ..... Allemaal vragen die jullie ongetwijfeld ook hebben.
Ik heb haar inderdaad al ruim een jaar niet meer in de ogen gekeken. En 1 moment om haar in de ogen te kijken zou me zoveel waard zijn. Wij konden elkaar lezen en ik weet dat het mij ongelovelijk goed zou doen om haar te zien. 1 keer heb ik haar per toeval gezien, van afstand en zonder dat zij het door had. Ook toen ben ik sterk geweest. Om jullie een idee te geven, onderstaande songtekst geeft goed weer hoe ik me voel.
Ik probeerde het zonder jou
en ik voelde me vrij
maar het vuur van jou hart bleef branden
in dat hart van mij
En wat ik niet begrijpen kan,
als het echt zo moet zijn
waarom is het zo moeilijk dan
en doet het zo'n pijn
Ik zou kunnen leven zonder jou
Ik vind ook mijn weg wel zonder jou
Ik voel dat ik sterker ben dan ooit
Toch ....
....
En die laatste woorden spreek ik maar niet uit, omdat ik me dan gek maak. Ik ben echt beresterk, maar in haar handen ben ik als boter. En de afgelopen weken heb ik er erg veel moeite mee. Door de situatie waarin we beiden zaten kon het niet langer en hebben we beide er een punt achter gezet. Dit deed en doet nog steeds erg veel pijn. Als man zal ik dan ook wel last hebben van mijn hormonen. Niet seksueel bedoeld, maar puur omwille van mijn gevoelsleven dat op dit moment weer door mijn lijf giert. Maar ik was sterk en ik blijf sterk. Maar ik hoop.....ik hoop dat het haar enorm goed gaat en dat ze gelukkig wordt. En ook ik ben daar echt hart mee bezig. Maar 1 ding doet het meeste pijn...ik mis een echt maatje. Live sucks!
Veel sterkte allemaal dames. Ik lees (als man) al heel lang mee en herken veel in jullie verhalen.
O ja, gelukkig heb ik goed geslapen vannacht!
Doorelkaargeschud, jouw nick zegt het helemaal... dat herkennen we hier allemaal...
Hoop dat je een wijze beslissing neemt, of je haar nu belt of niet, dat kan alleen jij beslissen. Vraag je wel af wat je ermee wilt/hoopt te bereiken? Wil je alles opnieuw oprakelen, van vooraf aan weer beginnen? Wil je alleen maar horen hoe het nu met haar gaat en kan je het bij die ene keer contact dan houden? Wil je het daarbij laten?... Pfff, moeilijk! Wat kan het toch een impact hebben, hé, als je een jaar later nog zo ondersteboven kan zijn.... Heb je haar al die tijd nooit meer gezien????
Een flinke knuffel speciaal voor jou!!!!
ben sterk geweest en heb haar niet gebeld. Net zoals ik dat al ruim een jaar heb volgehouden. Mijn liefde en respect voor haar is zo groot dat ik vorig jaar al het besluit heb genomen om haar nooit te storen. Dat is trouwens over en weer, daar ben ik van overtuigd.
Dat is trouwens geen 1,2,3,tje. Er is letterlijk (!) geen dag voorbijgegaan (en nog steeds) dat ik niet aan haar denk. En zeker de laaste weken weer merk ik dat ik zwak ben en mijn gedachten erg naar nr. 2 uitgaan. Waar is ze, hoe gaat het met haar, gaat het haar goed, ..... Allemaal vragen die jullie ongetwijfeld ook hebben.
Ik heb haar inderdaad al ruim een jaar niet meer in de ogen gekeken. En 1 moment om haar in de ogen te kijken zou me zoveel waard zijn. Wij konden elkaar lezen en ik weet dat het mij ongelovelijk goed zou doen om haar te zien. 1 keer heb ik haar per toeval gezien, van afstand en zonder dat zij het door had. Ook toen ben ik sterk geweest. Om jullie een idee te geven, onderstaande songtekst geeft goed weer hoe ik me voel.
Ik probeerde het zonder jou
en ik voelde me vrij
maar het vuur van jou hart bleef branden
in dat hart van mij
En wat ik niet begrijpen kan,
als het echt zo moet zijn
waarom is het zo moeilijk dan
en doet het zo'n pijn
Ik zou kunnen leven zonder jou
Ik vind ook mijn weg wel zonder jou
Ik voel dat ik sterker ben dan ooit
Toch ....
....
En die laatste woorden spreek ik maar niet uit, omdat ik me dan gek maak. Ik ben echt beresterk, maar in haar handen ben ik als boter. En de afgelopen weken heb ik er erg veel moeite mee. Door de situatie waarin we beiden zaten kon het niet langer en hebben we beide er een punt achter gezet. Dit deed en doet nog steeds erg veel pijn. Als man zal ik dan ook wel last hebben van mijn hormonen. Niet seksueel bedoeld, maar puur omwille van mijn gevoelsleven dat op dit moment weer door mijn lijf giert. Maar ik was sterk en ik blijf sterk. Maar ik hoop.....ik hoop dat het haar enorm goed gaat en dat ze gelukkig wordt. En ook ik ben daar echt hart mee bezig. Maar 1 ding doet het meeste pijn...ik mis een echt maatje. Live sucks!
Veel sterkte allemaal dames. Ik lees (als man) al heel lang mee en herken veel in jullie verhalen.
O ja, gelukkig heb ik goed geslapen vannacht!
Doorelkaargeschud, jouw nick zegt het helemaal... dat herkennen we hier allemaal...
Hoop dat je een wijze beslissing neemt, of je haar nu belt of niet, dat kan alleen jij beslissen. Vraag je wel af wat je ermee wilt/hoopt te bereiken? Wil je alles opnieuw oprakelen, van vooraf aan weer beginnen? Wil je alleen maar horen hoe het nu met haar gaat en kan je het bij die ene keer contact dan houden? Wil je het daarbij laten?... Pfff, moeilijk! Wat kan het toch een impact hebben, hé, als je een jaar later nog zo ondersteboven kan zijn.... Heb je haar al die tijd nooit meer gezien????
Een flinke knuffel speciaal voor jou!!!!
vrijdag 15 juni 2007 om 10:19
Bestaat, hoe is het vandaag met je?
Van de week schreef iemand dat wij normaal gesproken sterke vrouwen zijn die door 1 man van slag gebracht kunnen worden. Ik heb daar vandaag weer een mooi voorbeeld van . Ik had vanochtend onder de douche al besloten dat ik onderwerg naar werk mijn mobiel niet aan zou zetten. Nr2 belt altijd onderweg van en naar werk, dat is 2x per dag een 20 minuten gesprekje. Ik vind het altijd wel leuk maar het contact wordt te intensief en dat benauwd me. Halverwege veranderde ik - natuurlijk - van gedachten en zette de telefoon aan, en toen weer uit, en toen weer aan. Uiteindelijk heeft hij helemaal niet gebeld. Ik had minimaal 3 gemiste gesprekken willen zien. Om het nog erger te maken heb ik hem zelf nog gebeld en kreeg zijn voicemail. Verder is hij vandaag erg stilletjes. Ik weet niet of dat door zijn thuissituatie komt of door mijn stomme email van gisteravond. Wij zouden vandaag gaan lunchen maar hij stelde gisteren voor om een collega mee te nemen die wat down is. Ik was daar niet enthousiast over. Gisteravond laat stuurde ik hem een email dat hij waarschijnlijk wijs en verstandig wil zijn en ik niet. Dat is alles wat ik schreef, na een flink glas port....... wordt vervolgd, as always......
Van de week schreef iemand dat wij normaal gesproken sterke vrouwen zijn die door 1 man van slag gebracht kunnen worden. Ik heb daar vandaag weer een mooi voorbeeld van . Ik had vanochtend onder de douche al besloten dat ik onderwerg naar werk mijn mobiel niet aan zou zetten. Nr2 belt altijd onderweg van en naar werk, dat is 2x per dag een 20 minuten gesprekje. Ik vind het altijd wel leuk maar het contact wordt te intensief en dat benauwd me. Halverwege veranderde ik - natuurlijk - van gedachten en zette de telefoon aan, en toen weer uit, en toen weer aan. Uiteindelijk heeft hij helemaal niet gebeld. Ik had minimaal 3 gemiste gesprekken willen zien. Om het nog erger te maken heb ik hem zelf nog gebeld en kreeg zijn voicemail. Verder is hij vandaag erg stilletjes. Ik weet niet of dat door zijn thuissituatie komt of door mijn stomme email van gisteravond. Wij zouden vandaag gaan lunchen maar hij stelde gisteren voor om een collega mee te nemen die wat down is. Ik was daar niet enthousiast over. Gisteravond laat stuurde ik hem een email dat hij waarschijnlijk wijs en verstandig wil zijn en ik niet. Dat is alles wat ik schreef, na een flink glas port....... wordt vervolgd, as always......
vrijdag 15 juni 2007 om 10:43
Goeiemorgen,wat een emoties hier....@ Bestaat, hoe gaat het nu met je, meid? Sta je nog steeds achter je beslissing? Gaat het een beetje met je? Ik denk aan je! Hoop dat je een wijze beslissing genomen hebt, maar ik denk van wel. Zo kon het ook niet verder... Knuffel!@ Thea, gek hoe een man zo'n impact kan hebben, hé? Ik ben zelf ook echt een sterke vrouw, heb universitaire studies gedaan en zit in een zware, leidinggevende baan. Laat m'n nr2 nu een arbeider zijn, geen waarde-oordeel, maar over verschillende werelden gesproken.... Je zou dan denken dat ik de verstandigste ben... vergeet het! Ook ik heb al vaker besloten om te stoppen of het contact te laten doodbloeden. Dat lukt meestal prima tot het moment dat hij weer contact opneemt. Dan begint alles weer van vooraf aan en ik ben nooit sterk genoeg om dat af te houden.... Gaan jullie nu eigenlijk deze middag samen lunchen? Gaat de andere collega nog mee? Sterkte, meid!@ Doorelkaargeschud, jij bent er een mooi 'bewijs' van dat mannen ook écht verliefd kunnen zijn... Ik heb eens maandenlang geen contact gehad met mijn 'nr2' en het allereerste wat hij zei toen hij me terugzag was: "ik heb nog zoveel aan jou gedacht, elke dag...."Terwijl ik er was vanuit gegaan dat hij helemaal niet meer aan me dacht, uit het oog uit het hart, want je hoort toch vaak dat mannen zo zijn...? Blijkbaar kan het erg diep zitten... En soms is het echt een onmogelijke liefde, daar weet jij alles van Doorelkaargeschud..... Sterkte, man! Ik wens je alle goeds toe en wie weet... ooit???? Is er écht geen kansje dat je toch ooit samen komt met je grote liefde? Ik vind het zo'n schrijnend verhaal zoals je het schrijft...@ Verder geen nieuws... Geen nieuws, goed nieuws, zullen we maar denken. Geeft me veel rust en ik mis nr2 niet, want ik weet dat ik hem binnenkort toch wel weer zie... Gekke situatie (maar ook wel beetje gekke nr2 en gekke Marlies ))Kuskus,Marlies
vrijdag 15 juni 2007 om 11:43
vrijdag 15 juni 2007 om 11:52
We gaan niet echt lekker met z'n allen, geloof ik... Weinig positieve verhalen op het moment.
Bestaat: jij vooral heel veel sterkte.
Thea: ik hoop dat de lunch zo meteen een beetje mee valt.
Marl1es: heerlijk als het allemaal zo ontspannen kan zoals bij jou.
Nr2 had me gisteren (en eergisteren) beloofd dat hij vanochtend zou bellen. Hij heeft nog 8 minuten...
Ik baal hiervan. Hij zou me vanochtend laten weten of we volgende week samen naar het zakelijke evenement gaan. Ik wil het weekend niet ingaan zonder dat te weten.
Bestaat: jij vooral heel veel sterkte.
Thea: ik hoop dat de lunch zo meteen een beetje mee valt.
Marl1es: heerlijk als het allemaal zo ontspannen kan zoals bij jou.
Nr2 had me gisteren (en eergisteren) beloofd dat hij vanochtend zou bellen. Hij heeft nog 8 minuten...
Ik baal hiervan. Hij zou me vanochtend laten weten of we volgende week samen naar het zakelijke evenement gaan. Ik wil het weekend niet ingaan zonder dat te weten.
vrijdag 15 juni 2007 om 12:36
Pf.. Wat een herkenbaar verhaal Thea. Ik heb me zo vaak voorgenomen om eens even lekker niet bereikbaar te zijn en als ik dan mijn mobiel weer aanzette kwam er alleen maar oorverdovende stilte uit. De keren dat ik dan vanuit mijn frustratie hem belde en geen gehoor kreeg zijn ook niet te tellen.
Voor de goede orde.. Nr.2 en ik hebben weer contact met elkaar. Toen hij mij wilde zien bleek ik niet sterk genoeg om hem te weerstaan ;(
@Yoaska, hoe is het meis?
Sanne
vrijdag 15 juni 2007 om 13:11
Thea: veel plezier bij de lunch!
Marlies: heerlijk dat jij je zo ontspannen voelt en goed. Al iets van Nr2 gehoord over een date?
Aan de man in ons midden: veel sterkte. Ik vind het ook wel erg 'leuk' dat we een man hier hebben. Hebben jullie nog wel eens contact? Ik vind het erg lief van je en sterk van je dat je haar 'met rust laat' om zelf gelukkig te worden.
Ik voel me beter, heb heerlijk geslapen. Maar bij ieder liedje op de radio denk ik aan hem. Ik zag op de msn dat hij nog een offlinebericht had toe we noodgedwongen moesten afbreken. toch lekker.
Ik kan hem niet loslaten, maar weet nu zeker dat hij geen contact zoekt, zie zekerheid geeft wel rust. Ik ben vrolijker, onspannener. Maar hij is natuurlijk niet helemaal uit mijn leven. Ik kan van hem houden als vriend.
Toen nr1 mij gisteren een berichtje (mannengrap) liet lezen op zijn telefoon die hij van Nr2 had gekregen en ik niet lachte (vodn het nl echt niet grappig) vroeg nr1 aan mij: is de liefde tussen jullie over? Alsof hij mijn gedachten kan lezen! Ik ben wel blij dat ik in ieder geval een deel met nr1 kan delen over nr2, niet alles, maar wel genoeg.
Ik denk aan jullie hoor! Maar moet weer aan het werk....
dikke zoen!
Marlies: heerlijk dat jij je zo ontspannen voelt en goed. Al iets van Nr2 gehoord over een date?
Aan de man in ons midden: veel sterkte. Ik vind het ook wel erg 'leuk' dat we een man hier hebben. Hebben jullie nog wel eens contact? Ik vind het erg lief van je en sterk van je dat je haar 'met rust laat' om zelf gelukkig te worden.
Ik voel me beter, heb heerlijk geslapen. Maar bij ieder liedje op de radio denk ik aan hem. Ik zag op de msn dat hij nog een offlinebericht had toe we noodgedwongen moesten afbreken. toch lekker.
Ik kan hem niet loslaten, maar weet nu zeker dat hij geen contact zoekt, zie zekerheid geeft wel rust. Ik ben vrolijker, onspannener. Maar hij is natuurlijk niet helemaal uit mijn leven. Ik kan van hem houden als vriend.
Toen nr1 mij gisteren een berichtje (mannengrap) liet lezen op zijn telefoon die hij van Nr2 had gekregen en ik niet lachte (vodn het nl echt niet grappig) vroeg nr1 aan mij: is de liefde tussen jullie over? Alsof hij mijn gedachten kan lezen! Ik ben wel blij dat ik in ieder geval een deel met nr1 kan delen over nr2, niet alles, maar wel genoeg.
Ik denk aan jullie hoor! Maar moet weer aan het werk....
dikke zoen!
vrijdag 15 juni 2007 om 14:43
Net terug van lunch. We hebben een te lange pauze genomen. De reden dat hij vanmiddag niet belde is omdat hij telefonisch ruzie met zijn vrouw zat te maken..........over mij. Daar voel ik me dus ook niet echt gelukkig bij. Ik denk toch dat ik meer voor hem voel dan hij voor mij, en dat is maar goed ook. Ik kan me beheersen zolang hij maar niets probeert. Gaat dit gevoel bij mij ooit nog over? Ik hoop echt van wel, anders zie ik een hoop mensen door mijn schuld ongelukkig worden en dat wil ik niet.
to be continued, as always.....
to be continued, as always.....