Relaties
alle pijlers
Twee liefdes - we gaan gewoon door...
vrijdag 22 juni 2007 om 19:09
Hallo allemaal waar zijn we nou toch allemaal mee bezig he?????
wachten wachten en nog is wachten en de hele dag aan hem denken.
en wat is dat vermoeiend he.wat doen we ons zelf toch aan he.
en al die verhalen ken ik zo goed.ook ik denk nee nu wacht je maar is
en reageer ik niet meteen.dat vindt hij echt niet leuk en zegt dan meteen
wat is er waarom doe je zo?dan pas merk je echt dat mannen totaal anders
in elkaar zitten hun kunnen zich zo goed afsluiten en alleen reageren waneer
hun dat uitkomt.maar voor al die mensen die denken het is over nou mijn
ervaring is er kunnen weken over heen gaan en denken he he me pijn gaat
nu over ik kan nu los laten en ja hoor daar is hij weer,dus jullie zijn gewaarschuwd.voor je het weet sms en ze weer.en begint alles weer van voor
af aan bestond er maar een pilletje dat dit gevoel van verlangen heel snel weg is.maar helaas bestaat niet.sterkte allemaal.
wachten wachten en nog is wachten en de hele dag aan hem denken.
en wat is dat vermoeiend he.wat doen we ons zelf toch aan he.
en al die verhalen ken ik zo goed.ook ik denk nee nu wacht je maar is
en reageer ik niet meteen.dat vindt hij echt niet leuk en zegt dan meteen
wat is er waarom doe je zo?dan pas merk je echt dat mannen totaal anders
in elkaar zitten hun kunnen zich zo goed afsluiten en alleen reageren waneer
hun dat uitkomt.maar voor al die mensen die denken het is over nou mijn
ervaring is er kunnen weken over heen gaan en denken he he me pijn gaat
nu over ik kan nu los laten en ja hoor daar is hij weer,dus jullie zijn gewaarschuwd.voor je het weet sms en ze weer.en begint alles weer van voor
af aan bestond er maar een pilletje dat dit gevoel van verlangen heel snel weg is.maar helaas bestaat niet.sterkte allemaal.
zaterdag 23 juni 2007 om 12:40
goedemiddag allemaal,
inderdaad liefdesster, je hebt het heel goed neergezet zo. heb het ook al eerder gehad. was ik er net beetje aan gewend en had me er bij neergelegd (en in dit stadium ben ik nu ook n beetje) en begon het hele circus weer van vooraf aan. had het er gisteren nog met een hele goeie vriendin over die er van weet. en die zei ook dat ze het echt niet snapt. in die zin dat ze dan naar mij zit te kijken en denkt hoe kan iemand die slim en inteligent genoeg is er nou toch elke keer weer willens en wetens in trappen. en ja dat vragen wij ons hier denk ik allemaal af. en die mannen maar denken dat wij dom zijn
. terwijl we donders goed weten wat we doen. liefde is een raar iets meiden.
want pfff ik mis hem echt nog wel hoor. zou er bijna een moord voor doen om hem even beet te kunnen houden en met hem te zoenen.
inderdaad liefdesster, je hebt het heel goed neergezet zo. heb het ook al eerder gehad. was ik er net beetje aan gewend en had me er bij neergelegd (en in dit stadium ben ik nu ook n beetje) en begon het hele circus weer van vooraf aan. had het er gisteren nog met een hele goeie vriendin over die er van weet. en die zei ook dat ze het echt niet snapt. in die zin dat ze dan naar mij zit te kijken en denkt hoe kan iemand die slim en inteligent genoeg is er nou toch elke keer weer willens en wetens in trappen. en ja dat vragen wij ons hier denk ik allemaal af. en die mannen maar denken dat wij dom zijn
. terwijl we donders goed weten wat we doen. liefde is een raar iets meiden.want pfff ik mis hem echt nog wel hoor. zou er bijna een moord voor doen om hem even beet te kunnen houden en met hem te zoenen.
zaterdag 23 juni 2007 om 13:08
Ook al is niet iedere situatie dezelfde, de gevoelens en verhalen zijn altijd wel herkenbaar... Bij mij ging het net zo, van in het begin soms veel contact en soms ineens niets meer, zelfs eens maandenlang niets meer en dan ineens, zomaar, belde hij weer en ja, dan begon alles weer van vooraf aan (terwijl ik het voor mijn gevoel echt al 'verwerkt' had). Aantrekkingskracht is iets ongelooflijks raar, zo menselijk, maar ook zo moeilijk soms...Heb dus gisteren nr2 weer gezien (zie m'n eerder post). Omdat er anderen bij waren en we niet konden praten, heb ik hem 's avonds nog maar even gebeld. Het gaat niet zo goed met hem... Zijn vriendin is bij hem weg, maar ze hebben wel samen een kindje (zijn enige kind, was helemaal niet gepland, maar wel erg geliefd nu natuurlijk). Hij is bang dat hij z'n kind niet veel meer zal zien (in ieder geval veel minder dan daarvoor), maar wil de relatie met de mama niet meer goedmaken... voor hem hoeft het niet meer, er is teveel gebeurd maar daarover wilde hij aan de telefoon liever niet praten... Hij zit zo in de knoop en smeekte me bijna om eens langs te komen in het weekend... We hebben altijd goed kunnen praten, maar of ik dat nou wil, die betrokkenheid???? Heb er met man (nr1) over gesproken en die vindt dat ik morgen maar even moet langsgaan, gewoon uit menselijkheid en omdat we nu eenmaal toch tot op zekere hoogte een intieme band hebben (we hebben seks gehad met elkaar, dan kan je wel eens over problemen praten ook). Da's de mening van nr1.Ik weet het nog niet. Het is allemaal nog zo 'vers', z'n vriendin is pas 1 week 'weg'. Wat als ze beslist om op zondagmiddag toch even langs te komen bij hem en ik zit daar dan??? En als ik ga, geef ik nr2 dan geen valse hoop (op méér) of zal zijn verliefdheid op mij dan niet opflakkeren, waardoor de ieniemienie kans dat het weer goedkomt met z'n ex, echt verdwijnt? Ik weet even niet meer goed wat te doen... Wil hem best wel tot op zekere hoogte vriendschappelijk helpen en praten, maar om nou zo betrokken te worden in zijn relatie- en eigen problemen en daar een half therapeutische rol in te nemen...? Dat gaat me toch ver.... Wat denken jullie???
zaterdag 23 juni 2007 om 15:23
Even snel reageren. Ik was er al voordat hij binnenkwam, en ik vond hem weer super aantrekkelijk. Hij was ook blij mij weer te zien, dat merkte ik aan alles. Eerst een beetje ontwijkend. Daarna mij toch opzoeken en in het voorbijgaan dingen fluisteren. Geil!Uiteindelijk waren we als laatsten over daar en naar huis gegaan. Hij naar het zijne, wij naar dat van ons. Onderweg belde hij al, en uiteindelijk hebben we nog een paar uur op de msn gezeten 'snachts. Nr1 vind dat prima (al is dit misschien meer iets voor de sexpijler). Kortom: fantastisch! Al had ik natuurlijk liever gehad dat hij mee was gegaan.Ach, ik voel me er prima bij, ik verwacht niets. Hij blijft komen en gaan. Het is voornamelijk geiligheid, maar door onze vriendschap van jaren is dit wel houden van. Maar dit is het, meer dan dit gaat het niet worden.
zaterdag 23 juni 2007 om 15:32
Duiveltje: natuurlijk sta je niet voor schut! Jij gaat ook je gevoel achterna! Al denk je nu dat je dat beter niet had kunnen doen. En hij moet JOUW ego strelen, niet andersom. (waarom blijven we dat vergeten?) Heb je al weer iets van hem gehoord?Yoaska: het is echt een spel van jagen. En het werkt echt: zeggen dat je er mee ophoudt en moet je nu eens zien?! Ik krijg zoveel aandacht van hem. En hoe koeler ik reageer, hoe heftiger hij terugkomt.Worteltje: wat houd je tegen om weg te gaan bij nr1?Josephien: bij jou gaat het lekker zeg! Echt, heerlijk!o, moet weg. Later meer!
zaterdag 23 juni 2007 om 20:33
Hallo allemaal, bedankt voor het reageren! Nee, ik heb niets meer van hem gehoord maar had ik ook niet verwacht hoor. Sowieso stuurt hij in het weekend nooit iets. Ik check mijn telefoon niet eens meer. Vind het moeilijk te rijmen dat hij gisteren best wel lullig deed en toen toch wel een aardig en lief smsje stuurde. Moet nu dus maar afwachten, volgende week is hij een weekje in het buitenland voor zijn werk en daarna heeft hij vakantie dus het zou weleens heeeeel lang kunnen gaan duren deze keer. Verstandelijk gezien denk ik, het hoeft van mij zo niet, ik ben verliefd op hem en hij wil gewoon een beetje spelen. Maar zag hem vandaag toevallig rijden en oh wat is het toch een lekker ding denk ik dan, ik kan hem nooit laten gaan! Wat me ook pijn doet is dat hij in het begin zoooveel smste, bijna irritant en moet je nu eens kijken. Ben wel blij uit jullie verhalen te horen dat het blijkbaar zo kan werken voor mannen en niets hoeft te zeggen. Het is wel zo dat hij het echt heel druk heeft gehad, kan me voorstellen dat hij nu overloopt. Maar toch, als het andersom was was het nog niet in mijn hoofd opgekomen om hem niets te laten horen. Blijft moeilijk.
zaterdag 23 juni 2007 om 20:33
Hallo bedankt voor jullie complimentjes
en dat jullie er zo goed in kunnen vinden.
ja en wat ik allemaal op schreef is bij mij dus v.d.week ook weer gebeurt.
hij sms te en vroeg of ik langs kwam toen ik zei dat als ik afspreek hij
toch steeds weer afzegt reageerde hij als volg:wat is dit vind je me niet
lekker meer of zo wat is er?als of het allemaal heel gewoon is dat je steeds
afzegt vaak niet reageert en me gewoon lekker laten wachten en raden
jullie maar is wat ik gedaan heb ja natuurlijk met spoed naar hem toe.
er is niets gebeurd gewoon even thee gedronken.al merkte ik dat hij wel
wat meer wilde als alleen maar thee drinken.maar ik bedacht wel ik begin niet
want als ik dat doe bekijkt hij me vervolgens weer weken niet en heb ik weer pijn die ik nu in ieder geval een paar weekjes niet meer had.dus ja waar kies ik dan voor.nu wel weer spijt dat ik zo maar weer ben weggegaan.
en presies zoals ik het al schreef daar gaan we weer verlangen weer zo erg terug.
ze weten presies waar ze je hebben willen.
en dat jullie er zo goed in kunnen vinden.
ja en wat ik allemaal op schreef is bij mij dus v.d.week ook weer gebeurt.
hij sms te en vroeg of ik langs kwam toen ik zei dat als ik afspreek hij
toch steeds weer afzegt reageerde hij als volg:wat is dit vind je me niet
lekker meer of zo wat is er?als of het allemaal heel gewoon is dat je steeds
afzegt vaak niet reageert en me gewoon lekker laten wachten en raden
jullie maar is wat ik gedaan heb ja natuurlijk met spoed naar hem toe.
er is niets gebeurd gewoon even thee gedronken.al merkte ik dat hij wel
wat meer wilde als alleen maar thee drinken.maar ik bedacht wel ik begin niet
want als ik dat doe bekijkt hij me vervolgens weer weken niet en heb ik weer pijn die ik nu in ieder geval een paar weekjes niet meer had.dus ja waar kies ik dan voor.nu wel weer spijt dat ik zo maar weer ben weggegaan.
en presies zoals ik het al schreef daar gaan we weer verlangen weer zo erg terug.
ze weten presies waar ze je hebben willen.
zaterdag 23 juni 2007 om 20:36
@Marlies, moeilijk... wat zegt je gevoel? Kan me voorstellen dat je hier aan de ene kant niet op zit te wachten maar dat het aan de andere kant ook niet goed voelt om er nu niet voor hem te zijn. Ik zou wel met hem praten, maar hem bij gelegenheid ook duidelijk maken dat hij niet meer van jou hoeft te verwachten dan je hem nu al geeft. Zodat hij geen valse hoop krijgt. Laat je er idd niet teveel in betrekken!
zaterdag 23 juni 2007 om 20:53
@Liefdesster, wat is dat toch he, hebben die mannen nou echt zo'n plaat voor hun kop, snappen ze het niet of hebben ze er gewoon lak aan? Kan me helemaal voorstellen dat je naar hem toe bent gegaan. Jaja, de geest is gewillig maar het vlees is zwak... goed van je dat je toch zomaar bent weggegaan. Wel fijn dat hij je opzoekt aan de andere kant toch? Hij vindt je nog wel leuk en lekker etc., dat is voor jouw gevoel toch ook goed. Laten we het er maar op houden dat ze de gevoelsknop veel gemakkelijker aan en uit kunnen zetten dan wij....
Kreeg anderhalve week geleden smsje van hem ook of ik langskwam, na twee weken niets gehoord te hebben dacht ik, bekijk het maar dus heb hem een kortaf smsje gestuurd dat ik andere dingen te doen had. Nu spijt, had ik hem toch nog ff kunnen zien.
zaterdag 23 juni 2007 om 21:05
mar1ies, das ook lastig zeg. maar inderaad, beter dat hij eerst zijn eigen problemen gaat aanpakken, met zijn verbroken relatie enzo. want lijkt me ook heel moeilijk voor jou om hier op de juiste manier op te reageren.
liefdesster, goed zeg van je, alleen thee gedronken. dat lukt mij dus echt niet he. als ie dan weer belt of smst en we spreken af, belanden we diezelfde avond nog in bed hoor. vindt dat je het heel goed gedaan heb. en zo verlangt ie ook meer naar je. zo moet ik het dus volgende keer, als die nog komt, ook doen.
bestaat, zoveel redenen zijn er ook niet meer waarvoor ik bij mijn nr1 blijf. ben al heel ver met bij hem weggaan, geestelijk dan he. zelfs al in laten schrijven voor nieuw huis enzo. het enige wat me nog tegenhoudt is mijn kind. maar zelfs dat zal niet lang meer gaan duren. kan momenteel eigenlijk niets meer van hem hebben en sex staat ook op n heeel laag pitje. merk nu ook dat het vooral nr2 was waardoor ik het nog vol hield. want nu dit (even?) is weggevallen, hou ik het haast helemaal niet meer uit.
duiveltje, wat balen zeg, dat je nu ook al weet dat je hem dus voorlopig zowiezo even niet gaat zien. vooral omdat je je al zo onzeker voelt over alles. maar misschien weet hij gewoon ook nog niet goed wat hij met de situatie aan moet. zo heel lang hebben jullie nog niet wat en misschien is hij ook bang voor zijn eigen gevoelens.
ondertussen denk ik dan wel niet meer heel de dag aan nr 2 maar hoop nog steeds wel dat ik iets ga horen van de week. dat ie het ook even druk had en niet lekker in zijn vel zat (want dat zat hij de laatste tijd ook niet door allerlei omstandigheden). ergens denk ik dat hij nu probeer afstand van me te nemen. maar het niet vol gaat houden. net als de vorige 2 keer. maar kan ook wishfull thinking zijn van me. weet het ook niet meer hoor.
liefdesster, goed zeg van je, alleen thee gedronken. dat lukt mij dus echt niet he. als ie dan weer belt of smst en we spreken af, belanden we diezelfde avond nog in bed hoor. vindt dat je het heel goed gedaan heb. en zo verlangt ie ook meer naar je. zo moet ik het dus volgende keer, als die nog komt, ook doen.
bestaat, zoveel redenen zijn er ook niet meer waarvoor ik bij mijn nr1 blijf. ben al heel ver met bij hem weggaan, geestelijk dan he. zelfs al in laten schrijven voor nieuw huis enzo. het enige wat me nog tegenhoudt is mijn kind. maar zelfs dat zal niet lang meer gaan duren. kan momenteel eigenlijk niets meer van hem hebben en sex staat ook op n heeel laag pitje. merk nu ook dat het vooral nr2 was waardoor ik het nog vol hield. want nu dit (even?) is weggevallen, hou ik het haast helemaal niet meer uit.
duiveltje, wat balen zeg, dat je nu ook al weet dat je hem dus voorlopig zowiezo even niet gaat zien. vooral omdat je je al zo onzeker voelt over alles. maar misschien weet hij gewoon ook nog niet goed wat hij met de situatie aan moet. zo heel lang hebben jullie nog niet wat en misschien is hij ook bang voor zijn eigen gevoelens.
ondertussen denk ik dan wel niet meer heel de dag aan nr 2 maar hoop nog steeds wel dat ik iets ga horen van de week. dat ie het ook even druk had en niet lekker in zijn vel zat (want dat zat hij de laatste tijd ook niet door allerlei omstandigheden). ergens denk ik dat hij nu probeer afstand van me te nemen. maar het niet vol gaat houden. net als de vorige 2 keer. maar kan ook wishfull thinking zijn van me. weet het ook niet meer hoor.
zaterdag 23 juni 2007 om 21:12
Ja Worteltje, het kost erg veel dit gedoe allemaal, in mijn geval is de waarheid denk ik dat ik helemaal niet zo belangrijk voor hem ben, het zou me zelfs niet verbazen als hij nog meer vriendinnetjes heeft (terwijl hij wel getrouwd is en een gezin heeft). Kan me er alweer druk over maken wat hij volgende week in het buitenland gaat uitspoken.
Wat me wel bezighoudt is hoe het in godsnaam mogelijk is dat hij dagen, weken niet reageert op een smsje en als ik dan vraag of het soms afgelopen is oprecht verbaasd is, hoe kom ik erbij. Lijkt me toch logisch!
zaterdag 23 juni 2007 om 22:09
@ Duiveltje: je laatste berichtje raakt me wel... Je schrijft dat je vermoedt dat je voor hem vast niet zo belangrijk bent, dat er misschien zelfs nog 'vriendinnetjes' zijn voor hem. Ik denk dat heel wat meiden hier zo'n nr2 hebben, mannen zien zo'n "affaire" vaak anders dan vrouwen, veel minder emotioneel en allesoverheersend...@ Worteltje: wat een moeilijke situatie zeg... Het lijkt me niet meer dan logisch dat jij open kon staan voor een nr2, als je al zover heen bent met je nr1. Meid, blijf niet hangen in een ongelukkig huwelijk, met of zonder nr2, maak een wijze beslissing....@ Over mezelf: jeeeeeee, ik blijf een eeuwige twijfelkont... Weet nog steeds niet of ik er goed aan doe om naar nr2 te gaan morgen. Ik ben in de namiddag alleen thuis en voor mijn nr1 is het oké als ik even langs ga, maar het voelt erg dubbel. Volgens m'n nr1 belanden we vast wel in bed, omdat nr2 zo ongelukkig is en vast wel nood heeft aan een beetje troost en een potje seks. Misschien is dat nog wel de beste oplossing, hihi... Ik wil wel even luisteren naar z'n problemen, maar niet teveel betrokken raken en vooral geen valse verwachtigen scheppen... Ik ben benieuwd hoe het morgen lopen zal... Zoals ik me nu voel, denk ik wel dat ik even langsga, weet alleen nog niet goed wat ik daar ga doen ;-)Wordt vervolgd...
zondag 24 juni 2007 om 14:58
hallo iedereen, allemaal druk met onze nr.1 in het weekend;)?
mar1ies, ben benieuwd of je nog naar nr 2 gegaan bent.
wel fijn hoor, dat jouw nr 1 er van weet enzo. dat geeft wat dat betreft dan in elk geval minder stress.
duiveltje, dus een echte womanizer jouw nr 2. moeilijk hoor. snap t ,dat je dan alweer denkt, oh jee wat gaat ie in het buitenland doen. maar denk dat je daar maar verder niet aan moeten denken, en ook niet aan de eventuele andere die er zijn. eerst maar eens kijken hoe het zich tussen jullie ontwikkeld. zucht.
ja mar1ies, ik ben al zover met afstand nemen van mijn nr 1 dat het inderdaad zo was dat ik er open voor stond, voor nr 2. ik ben ook niet van plan om in deze relatie te blijven. gaat vast heel moeilijk worden allemaal, maar wil ook weer echt gelukkig zijn. met of zonder nr 2. dat staat er helemaal buiten. en dat weet nr 2 ook. en soms denk ik dat hij juist daarom afstand neemt, hij is bang dat ik de beslissing neem op verkeerde gronden. terwijl ik al tig keer gezegt heb dat het allang niet goed zat. dat hij daar helemaal buiten staat. en dat ik echt niets van hem verwacht dan. want hij zei ook eens, dalijk wordt het dan niets tussen ons en dan voel ik me schuldig. en dan aan de andere kant zegt ie weer, als je single was geweest had je allang bij me gewoond want het voelt gewoon goed tussen ons. pff wat moet je daar nou mee. haha niets momenteel. want hij zwijgt nog steeds in alle talen. balen!!
mar1ies, ben benieuwd of je nog naar nr 2 gegaan bent.
wel fijn hoor, dat jouw nr 1 er van weet enzo. dat geeft wat dat betreft dan in elk geval minder stress.
duiveltje, dus een echte womanizer jouw nr 2. moeilijk hoor. snap t ,dat je dan alweer denkt, oh jee wat gaat ie in het buitenland doen. maar denk dat je daar maar verder niet aan moeten denken, en ook niet aan de eventuele andere die er zijn. eerst maar eens kijken hoe het zich tussen jullie ontwikkeld. zucht.
ja mar1ies, ik ben al zover met afstand nemen van mijn nr 1 dat het inderdaad zo was dat ik er open voor stond, voor nr 2. ik ben ook niet van plan om in deze relatie te blijven. gaat vast heel moeilijk worden allemaal, maar wil ook weer echt gelukkig zijn. met of zonder nr 2. dat staat er helemaal buiten. en dat weet nr 2 ook. en soms denk ik dat hij juist daarom afstand neemt, hij is bang dat ik de beslissing neem op verkeerde gronden. terwijl ik al tig keer gezegt heb dat het allang niet goed zat. dat hij daar helemaal buiten staat. en dat ik echt niets van hem verwacht dan. want hij zei ook eens, dalijk wordt het dan niets tussen ons en dan voel ik me schuldig. en dan aan de andere kant zegt ie weer, als je single was geweest had je allang bij me gewoond want het voelt gewoon goed tussen ons. pff wat moet je daar nou mee. haha niets momenteel. want hij zwijgt nog steeds in alle talen. balen!!
zondag 24 juni 2007 om 15:42
Hey meiden,@ Worteltje: balen dat het zo stil blijft... Ik vind het wel heel fijn om te lezen dat je weer gelukkig wilt worden en dat je die beslissing los van nr2 probeert te nemen. Ik vind dat heel verstandig! Anders is de druk op nr2 inderdaad erg groot... En van de ene relatie in de andere hoppen is niet altijd goed, vaak heb je toch even tijd voor jezelf nodig om alles op een rij te krijgen... Komt het met je nr1 echt niet meer goed????@ Nou, ik ben dus thuis... Ik was van plan om naar nr2 te gaan, maar heb gelukkig eerst een sms gestuurd met de vraag of hij thuis was en of het paste? Hij antwoordde dat z'n nr1 net bij hem was (met z'n kindje) om te praten! Oef, ik was blij dat ik eerst gesmst had, hoor! Stel je voor dat ik gewoon aan de deur had gestaan.... Liever niet! Ik heb hem terug gesmst dat het goed is dat ze er is en dat ze er toch samen moeten proberen uitkomen, dat dat toch het beste is volgens mij. Ook wel aangeboden dat hij me nog kan bellen als hij wil praten na haar bezoekje (doet hij vast niet, hoor, maar was als steun bedoeld). Het voelt wel goed zo... Ik wil hem toch graag gewoon als 'nr2' aanhouden, als aanvulling en voor de leuke momenten. Ik wil er geen relatie (met problemen enz) bij, daar heb ik geen zin in. Ik probeer hem nu gewoon te steunen en aan te moedigen om het goed te maken met zijn nr1. Eigenlijk een hele absurde situatie als je het zo leest... Toch voelt het ergens wel als een vriendschap aan. Friend with benefits... of hoe noemen ze dat ook alweer? ;-)Tot later!!!Marlies
zondag 24 juni 2007 om 19:20
goh gelukkig mar1ies, dat je eerst gesmst had. anders was het wel heel raar geworden allemaal.
en ik snap wel wat je bedoelt, dat je hem alleen voor er bij wilt zeg maar. vriendje plus noem ik het altijd hihi. of eh toyboy ofzo? hahahaha.
hij mag blij zijn dat ie zo'n goeie vriendin heeft als jij in elk geval!
de kans dat het tussen mij en nr 1 nog wat gaat worden acht ik heeeel klein. het gevoel is weg. vecht er al jaren tegen. maar het gaat gewoon niet meer terug komen. wordt steeds alleen maar minder. heb nu het gevoel het absolute nulpunt ook wel bereikt te hebben eerlijk gezegd.
jij en nr 1 zijn nog wel gewoon gelukkig als ik het goed begrijp? en hebben jullie ook kinderen samen?
en ik snap wel wat je bedoelt, dat je hem alleen voor er bij wilt zeg maar. vriendje plus noem ik het altijd hihi. of eh toyboy ofzo? hahahaha.
hij mag blij zijn dat ie zo'n goeie vriendin heeft als jij in elk geval!
de kans dat het tussen mij en nr 1 nog wat gaat worden acht ik heeeel klein. het gevoel is weg. vecht er al jaren tegen. maar het gaat gewoon niet meer terug komen. wordt steeds alleen maar minder. heb nu het gevoel het absolute nulpunt ook wel bereikt te hebben eerlijk gezegd.
jij en nr 1 zijn nog wel gewoon gelukkig als ik het goed begrijp? en hebben jullie ook kinderen samen?
maandag 25 juni 2007 om 10:43
Hi Meiden, ik zit weer zo met mzelf in de knoop. Afgelopen vrijdag waren we na werk nog wat wezen drinken met zijn tweëen. Dat was heel gezellig, we hadden het erover dat we allebei thuis in de problemen zouden komen als onze partners dat weten dus dat we het vooral niet zouden vertellen thuis. Wel dat we wat met "collega's" zijn gaan drinken maar niet dat het slechts met 1 persoon was. Na afloop toen we afscheid namen gaf hij me de biggest hug.*; Ik wou hem niet meer loslaten, wel gedaan uiteraard. Ik had hem ergens over geadviseerd dit weekend en hij heeft mijn advies opgevolgd, ondanks de problemen die dit thuis gaf. Verder hebben we dit weekend heel weinig contact gehad tot gisteravond toen ik hem voor zijn zaak moest bellen. Maar nu, maandagochtend, zit ik naar zijn weerspiegeling in de ruit te kijken, iedere keer als ik aan die hug denk voel ik vlinders in mijn buik, ik kan me totaal niet op werk concentreren. Gek word ik van mezelf!!!
maandag 25 juni 2007 om 11:36
Hoi hoi,@ Worteltje: ja, ik ben echt nog wel gelukkig met nr1. Hij is m'n maatje, m'n soulmate (vind ik een 'bleh' woord, maar toch...), m'n grote liefde. Ik hou echt van hem, maar hij biedt me vooral rust, vertrouwen, veilgheid en niet zozeer die spanning en passie die ik bij nr2 vindt... Als ik ze allebei 'heb' (nr1 en nr2) lijkt m'n leven perfect, in die zin is nr2 echt een aanvulling, hij maakt me vrolijker en gelukkiger en ik geniet met volle teugen van het leven zo. Jouw situatie is anders, dat snap ik wel. Ik vind het erg jammer voor je dat je niet gelukkig bent met nr1... En "zomaar" weggaan is nooit gemakkelijk, zeker niet als je samen kinderen hebt (ik heb zelf trouwens geen kinderen). Dikke knuffel voor jou!!!!@ Thea: meis, je klinkt verliefdddddddd!!!!! Echt, hoor! Tot over je oren! Zwijmelen na zo'n knuffel... lieffff!!!! Maar vast ook moeilijk nu om elkaar op het werk te zien en er verder niets mee te kunnen. Ik leef met je mee, hoor! Soms zie ik m'n n2 hier bij me thuis, met anderen erbij (en vaak m'n nr1 erbij!) en dan moeten we doen alsof we elkaar amper kennen... Is ook best raar, hoor! Dus ik snap je gevoel wel zo'n beetje... Sterkte vandaag en probeer toch ook een klein beetje van het verliefde gevoel te genieten, het is toch zo bijzonder....
maandag 25 juni 2007 om 11:50
En nog even over mezelf...Gisteren heb ik nr2 dus niet gezien, zijn nr1 was er om te praten, na enkele weken grote ruzie... Ik hoop echt dat hij er met z'n nr1 uitkomt. Ze hebben tenslotte een kindje samen en ik ben de eerste om aan te moedigen dat ze er samen weer iets van proberen te maken. Gisteren voelde ik me wel een beetje schuldig....Voor het eerst. Ik vind altijd dat ik me enkel naar mijn man toe moet verantwoorden en dat nr2 verantwoordelijk is voor zijn leven en zijn relatie met zijn nr1, daar sta ik buiten. Maar gisteren voelde ik me toch wat schuldig, omdat ik er toch wat 'tussen' sta, voor mijn gevoel. Ik weet dat hij (nr2) verliefd is op mij en daardoor misschien z'n nr1 niet écht een kans kan geven. Pffff... oké, niet helemaal mijn verantwoordelijkheid, maar toch... Ik denk dan toch vaak 'ze moest eens weten...'. Ze geeft hem nu misschien nog een kans, maar hij is nooit helemaal eerlijk...En op de koop toe had ik zin in hem. Valt best mee de laatste tijd, maar soms komt het in alle hevigheid weer eens terug: verlangen naar hém, hem willen zien en voelen en vooral seks met hem willen.... Zucht, is gewoon vervelend als je dan weet dat je elkaar toch niet kan zien... Voel me dan net een krolse kat!Ik heb nu trouwens ook enkele foto's van nr2.. Is niet zo bijzonder, maar toch... Ik had er vroeger enkele op computer maar vlak na het uitkomen van de affaire vorig jaar, heb ik die in een vlaag van woede weggegooid. En nu... heeft mijn allerliefste mannetje vorige week enkele foto's genomen van onze verbouwing. Heel bewust heeft hij ook enkele foto's van nr2 gemaakt en eigenlijk is dat wel een lief cadeautje van hem voor mij, want ik vind zo wel leuk om af en toe eens te kunnen piepen naar die foto's... ;-)Zucht.. zwijmel...
maandag 25 juni 2007 om 12:35
Hallo allemaal. Thea, ik begrijp hoe je je voelt en ik ben bang dat dat gevoel alleen weg gaat als het hoge woord tussen jullie valt en jullie allebei je gevoelens bekennen. Dat was bij mij tenminste zo. Ik dacht dat ik gek werd en de enige uitweg die ik zag was nr2 over mijn gevoelens te vertellen. En sindsdien wordt onze relatie alleen maar dieper en mooier en beter en daarbij komt een nieuw probleem om de hoek kijken want ik heb geen idee waar dit heen gaat. Ik hou van hem, hij houdt nog veel meer van mij en het voelt zo goed en ik heb het gevoel dat het voor altijd is. Maar ik ben getrouwd, nr1 is echt een goede man. Hoe kan ik hem dit aan doen!
maandag 25 juni 2007 om 13:04
Hoi Marlies, Maar goed dat je eerst even gebeld hebt van tevoren. Wel jammer dat het nu weer niet door is gegaan. Ik kan me voorstellen dat je niet op de therapeutische tour gaat, tenminste niet verder dan een normale interesse en de hoop dat het goed gaat met hem. Helemaal omdat het nergens toe leidt, dat weet jij en hij eigenlijk ook. Hoe gaat het verder met je? Inmiddels al weer opgeknapt van die verkoudheid? Lekker dat hij juist dan langs moet komen, haha!Flamenco: ja, het is inderdaad erg gemeen wat je je nr1 aandoet. Wat wij onze nr1 allemaal aandoen (ok, marlies en ik zijn uitzonderingen, onze nr1 kan het begrijpen. Al weet mijn nr1 lang niet alles). Maar het is die verdomde verslaving, die hunkering naar meer, altijd op zoek zijn naar..., tja naar wat eigenlijk?Hoe gaat het eigenlijk met het meisje van de partnerruil? Hoe gaat het nu met jullie? Ik ben erg benieuwd naar je verhaal.Jullie begrijpen natuurlijk wel aan mijn postings dat hij nog erg in mijn systeem zit. Al kan ik wel meer afstand nemen, maar nog steeds niet genoeg. Maar dat komt ook omdat ik hem nog zo vaak zie, alleen nooit meer alleen. Helemaal nu, al zie ik hem na deze week 3 weken niet i.v.m. vakanties, het zal wel helpen.
maandag 25 juni 2007 om 13:09
hallo dames,
wat klinkt het toch weer bekend allemaal...
wat vinden jullie van mijn (vervolg)verhaal?
vorige week twee dagen met nr 2 gewerkt. er is nog niks voorgevallen tussen ons, behalve 1 zoen op de mond op een feestje van het werk een half jaar geleden. sindsdien spanning en elkaar opzoeken.
had me erg verheugd op twee dagen samenwerken, in eerste instantie kreeg ik de indruk dat hij wat afstand probeerde te neman. Echter na een aantal uren wist hij me steeds vaker te vinden. Hij blijft dan wat 'om me heen hangen'.
s middags (toevallig) dezelfde pauze. toen hebben we even met z'n tweeen kunnen praten. daar kwam een opmerking over de liefde van hem voor zijn kinderen. en de moeilijkheden die hij toch wel regelmatig met zijn vrouw heeft. ook zei hij iets dat ie nooit een dag zonder zijn kinderen zou kunnen en dat ook niet op zou kunnen geven voor "vlinders".... heb daar wijzelijk op geantwoord dat ik me dat wel voor zou kunnen stellen. maar bedoelde hij nu mij? of ons? of maak ik er weer meer van. snap hem soms niet meer.
de tweede dag zouden we s avonds met een stel collega's de kroeg in gaan. in eerste instantie ging hij niet mee. hoe verder de dag vorderde hoe harder hij begon te twijfelen om toch alsnog mee te gaan. uiteindelijk was hij er wel en hebben we een hele leuke avond gehad. toen ie naar huis ging, kreeg ik nog een vlugge aai over mijn haar... zucht... doet ie echt niet bij de andere collega's.
ben dus weer helemaal onder de indruk.... zucht....
en toch een gezellig weekend gehad met nr. 1.... gek he, dat dat toch lijkt te kunnen. hoewel bijna de hele wereld er anders over lijkt te denken.
wat klinkt het toch weer bekend allemaal...
wat vinden jullie van mijn (vervolg)verhaal?
vorige week twee dagen met nr 2 gewerkt. er is nog niks voorgevallen tussen ons, behalve 1 zoen op de mond op een feestje van het werk een half jaar geleden. sindsdien spanning en elkaar opzoeken.
had me erg verheugd op twee dagen samenwerken, in eerste instantie kreeg ik de indruk dat hij wat afstand probeerde te neman. Echter na een aantal uren wist hij me steeds vaker te vinden. Hij blijft dan wat 'om me heen hangen'.
s middags (toevallig) dezelfde pauze. toen hebben we even met z'n tweeen kunnen praten. daar kwam een opmerking over de liefde van hem voor zijn kinderen. en de moeilijkheden die hij toch wel regelmatig met zijn vrouw heeft. ook zei hij iets dat ie nooit een dag zonder zijn kinderen zou kunnen en dat ook niet op zou kunnen geven voor "vlinders".... heb daar wijzelijk op geantwoord dat ik me dat wel voor zou kunnen stellen. maar bedoelde hij nu mij? of ons? of maak ik er weer meer van. snap hem soms niet meer.
de tweede dag zouden we s avonds met een stel collega's de kroeg in gaan. in eerste instantie ging hij niet mee. hoe verder de dag vorderde hoe harder hij begon te twijfelen om toch alsnog mee te gaan. uiteindelijk was hij er wel en hebben we een hele leuke avond gehad. toen ie naar huis ging, kreeg ik nog een vlugge aai over mijn haar... zucht... doet ie echt niet bij de andere collega's.
ben dus weer helemaal onder de indruk.... zucht....
en toch een gezellig weekend gehad met nr. 1.... gek he, dat dat toch lijkt te kunnen. hoewel bijna de hele wereld er anders over lijkt te denken.
maandag 25 juni 2007 om 13:13
Doorelkaargeschud, lees je nog mee???
Thea, ja, dat denk ik ook, dat je nu toch wel verliefd ben, heerlijk toch
Marlies, gelukkig maar dat er smsn bestaat, zo kon je hem mooi de ruimte geven met zijn nr1, en ik vind het echt bijzonder dat jij het zo goed kan relativeren allemaal en je nr1 er vanaf weet
Heb zelf mijn nr2 vorige week weer ontmoet, het was heel fijn in zijn sterke armen, dan weet ik weer dat ik leef, en kan alles weer aan,
meiden, sterkte allemaal weer
groetjes anna
Thea, ja, dat denk ik ook, dat je nu toch wel verliefd ben, heerlijk toch
Marlies, gelukkig maar dat er smsn bestaat, zo kon je hem mooi de ruimte geven met zijn nr1, en ik vind het echt bijzonder dat jij het zo goed kan relativeren allemaal en je nr1 er vanaf weet
Heb zelf mijn nr2 vorige week weer ontmoet, het was heel fijn in zijn sterke armen, dan weet ik weer dat ik leef, en kan alles weer aan,
meiden, sterkte allemaal weer
groetjes anna
maandag 25 juni 2007 om 13:39
Nou, ik geniet hier absoluut niet van. We hebben net samen geluncht. ZIjn vrouw had wel gevraagd wie er mee waren vrijdagavond. Hij heeft dus gezegd dat er meerdere collega's mee waren, waaronder een collega die ziek is en een collega die op vakantie is. Kunnen jullie je voorstellen wat een ellende hieruit voort kan komen. Ik weet zo goed dat dit niet kan en mag, en toch wil ik zo graag meer dan wat er tot nu toe gebeurd. Ik voel me zwaar klote en verdrietig tegelijk. En hoe denkt hij nu echt over de situatie?
