Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe beoordelen jullie te dikke mensen?
donderdag 4 augustus 2016 om 15:37
Ik denk dat het tussen mijn oren zit. Ik ben 1m70 en ongeveer 15kg te zwaar ten opzichte van een gezonde BMI sinds mijn zwangerschap. 3 jaar geleden ben ik 20kg afgevallen en woog ik 70kg en voelde ik me echt weer aantrekkelijk en kon weer alles aan en heb toen ook deze baan gevonden. Een jaar ging het heel goed maar daarna ben ik het langzaam weer kwijt geraakt en momenteel lukt het me niet om de knop te vinden.
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
vrijdag 5 augustus 2016 om 07:14
quote:Haley schreef op 04 augustus 2016 @ 15:41:
Ik ben ook jarenlang te zwaar geweest. Nu ben ik afgevallen. Ik merk dat ik in winkels anders behandeld wordt maar professioneel niet. Ik was kundig en goed in m'n werk en dat ben ik nog steeds. Dus in dat aspect wordt er blijkbaar niet anders tegen me aan gekeken.
PS dat ik bij de AH of bij de Etos of in welke winkel dan ook vriendelijker en voorkomender behandeld word, vind ik best shocking eigenlijk. Toen ik dik was, werd er nauwelijks oogcontact gemaakt en nu kan ik een stralende glimlach tegemoet zien. Had ik niet verwacht.Maar was het niet zo dat jij zelf ook een andere uitstraling had toen je dikker was omdat je daar niet helemaal happy mee was? En dat die mensen reageerden op jouw uitstraling? Ik merk zelf wel dat mensen positiever op mij reageren als ik zelf relaxed, open en vrolijk de wereld in kijk, dan als ik gestresst rondren om nog even een paar boodschappen te scoren.
Ik ben ook jarenlang te zwaar geweest. Nu ben ik afgevallen. Ik merk dat ik in winkels anders behandeld wordt maar professioneel niet. Ik was kundig en goed in m'n werk en dat ben ik nog steeds. Dus in dat aspect wordt er blijkbaar niet anders tegen me aan gekeken.
PS dat ik bij de AH of bij de Etos of in welke winkel dan ook vriendelijker en voorkomender behandeld word, vind ik best shocking eigenlijk. Toen ik dik was, werd er nauwelijks oogcontact gemaakt en nu kan ik een stralende glimlach tegemoet zien. Had ik niet verwacht.Maar was het niet zo dat jij zelf ook een andere uitstraling had toen je dikker was omdat je daar niet helemaal happy mee was? En dat die mensen reageerden op jouw uitstraling? Ik merk zelf wel dat mensen positiever op mij reageren als ik zelf relaxed, open en vrolijk de wereld in kijk, dan als ik gestresst rondren om nog even een paar boodschappen te scoren.
vrijdag 5 augustus 2016 om 07:14
quote:Troeteltje schreef op 05 augustus 2016 @ 07:05:
[...]
Wat een mooie tekst Fleet!
Die moet en wil ik onthouden! Mijn lichaam vieren!
Ik was recent in een wellness-oord. Eerste keer, ook bloednerveus. Badkleding-mag-dag.
Ik merkte dat ikzelf helemaal niet om me heen keek naar andermans lichaam. Veel badkleding en ook veel bloot. Alle soorten, kleuren en maten. Echt alle.
Oud en jong, man en vrouw, dik en dun, blond en bruin, groot en klein. Ik vond het een prachtige ervaring.
Sindsdien heb ik besloten (voorheen zwoor ik wellness ivm saunadeel en blootdeel volledig af, eigen onzekerheid) regelmatig terug te keren.Ieder mens is uniek en je bent goed zoals je bent. Vrouwen maken elkaar helemaal af. Waarom? Dat maakt mannen veel betere vrienden voor mij.
[...]
Wat een mooie tekst Fleet!
Die moet en wil ik onthouden! Mijn lichaam vieren!
Ik was recent in een wellness-oord. Eerste keer, ook bloednerveus. Badkleding-mag-dag.
Ik merkte dat ikzelf helemaal niet om me heen keek naar andermans lichaam. Veel badkleding en ook veel bloot. Alle soorten, kleuren en maten. Echt alle.
Oud en jong, man en vrouw, dik en dun, blond en bruin, groot en klein. Ik vond het een prachtige ervaring.
Sindsdien heb ik besloten (voorheen zwoor ik wellness ivm saunadeel en blootdeel volledig af, eigen onzekerheid) regelmatig terug te keren.Ieder mens is uniek en je bent goed zoals je bent. Vrouwen maken elkaar helemaal af. Waarom? Dat maakt mannen veel betere vrienden voor mij.
vrijdag 5 augustus 2016 om 07:22
quote:Sent schreef op 04 augustus 2016 @ 19:46:
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
Mijn ervaring mbt de reactie van anderen mbt het wilskrachtverhaal tav iemand die slank is, of dun of mager (dus even ter vergelijking tav de reactie tav mensen met overgewicht waarbij eveneens vaak gezegd wordt dat er geen wilskracht is om daaraan te werken):
Heb je een eetstoornis van anorectische aard bijvoorbeeld, denken sommige mensen dat je geen wilskracht en doorzettingsvermogen hebt en dat je een "slappeling" bent daar je niet "gewoon" eten tot je neemt zoals die ander dat doet. Terwijl niets minder waar is. Die anorectische gedachten en gedragingen tonen juist een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen, want er is continue een gevecht gaande mbt oa wel of niet eten. Volcontinue, 24-7, altijd.
En net zo bij vele mensen met overgewicht. Ook daar is vaak volcontinue een gevecht gaande tav wel of niet eten.
Het is dus echt niet zo eenvoudig te verklaren allemaal.......al die gewichtsissues!
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
Mijn ervaring mbt de reactie van anderen mbt het wilskrachtverhaal tav iemand die slank is, of dun of mager (dus even ter vergelijking tav de reactie tav mensen met overgewicht waarbij eveneens vaak gezegd wordt dat er geen wilskracht is om daaraan te werken):
Heb je een eetstoornis van anorectische aard bijvoorbeeld, denken sommige mensen dat je geen wilskracht en doorzettingsvermogen hebt en dat je een "slappeling" bent daar je niet "gewoon" eten tot je neemt zoals die ander dat doet. Terwijl niets minder waar is. Die anorectische gedachten en gedragingen tonen juist een enorme wilskracht en doorzettingsvermogen, want er is continue een gevecht gaande mbt oa wel of niet eten. Volcontinue, 24-7, altijd.
En net zo bij vele mensen met overgewicht. Ook daar is vaak volcontinue een gevecht gaande tav wel of niet eten.
Het is dus echt niet zo eenvoudig te verklaren allemaal.......al die gewichtsissues!
vrijdag 5 augustus 2016 om 07:39
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:03
quote:Jejoue schreef op 04 augustus 2016 @ 19:27:
[...]
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
Het is bekend dat je schildklier van invloed is op je stofwisseling en gewicht
Het is ook bekend dat er aandoeningen zijn als te langzame en te snelle schildklier.
Ga je zover met me mee?
Maar tussen te snel en te langzaam zit niet maar 1 cijfer, daar zit een schaal. Bij de één werkt de schildklier wat sneller dan bij de ander, zonder dat er gelijk een diagnose met het woordje 'te' voorstaat. Dat is niet zo héél moeilijk te bedenken, natuurlijk. Dus er zijn mensen, die een wat sneller werkende schildklier hebben dan ik. Er zijn vast ook mensen, die een langzamere schildklier hebben dan ik. En we zitten allemaal in de gezonde schildkliermarge.
[...]
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
Het is bekend dat je schildklier van invloed is op je stofwisseling en gewicht
Het is ook bekend dat er aandoeningen zijn als te langzame en te snelle schildklier.
Ga je zover met me mee?
Maar tussen te snel en te langzaam zit niet maar 1 cijfer, daar zit een schaal. Bij de één werkt de schildklier wat sneller dan bij de ander, zonder dat er gelijk een diagnose met het woordje 'te' voorstaat. Dat is niet zo héél moeilijk te bedenken, natuurlijk. Dus er zijn mensen, die een wat sneller werkende schildklier hebben dan ik. Er zijn vast ook mensen, die een langzamere schildklier hebben dan ik. En we zitten allemaal in de gezonde schildkliermarge.
Later is nu
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:03
Vragen hoeveel ik weeg, heeft nog nooit iemand gedaan. Wel hoeveel kilo's ik ben kwijtgeraakt.
Wel andersom; dat in discussies er over 100 kilo (extreem zwaar en kolossaal!) of 80 kilo (echt wel veel te zwaar) wordt gesproken. Dat ik dan zei dat ik bijna 100 woog (op mijn tobgewicht zat ik op 97)... en dat mijn gesprekpartners dat niet geloofden. Ik had met 97 kilo maat 44. Inderdaad niet slank maar ook zeker niet kolossaal.
In de jaren dat ik 80 kilo woog heb ik serieus de vraag gehad 'Maar heb jij overgewicht dan?'
En nu ik eindelijk volgens de BMI het predikaat gezond gewicht mag voeren (72 kilo), zijn er mensen die me waarschuwen dat ik nu toch niet méér moet afvallen. Huh?
Kortom: Hats heeft wel een beetje gelijk. De menselijke waarneming en de weegschaal zeggen soms heel verschillende dingen.
On topic: een collega die 15 kilo te zwaar weegt? Ik zou hem of haar geen seconde minder serieus nemen in het werk.
Wel andersom; dat in discussies er over 100 kilo (extreem zwaar en kolossaal!) of 80 kilo (echt wel veel te zwaar) wordt gesproken. Dat ik dan zei dat ik bijna 100 woog (op mijn tobgewicht zat ik op 97)... en dat mijn gesprekpartners dat niet geloofden. Ik had met 97 kilo maat 44. Inderdaad niet slank maar ook zeker niet kolossaal.
In de jaren dat ik 80 kilo woog heb ik serieus de vraag gehad 'Maar heb jij overgewicht dan?'
En nu ik eindelijk volgens de BMI het predikaat gezond gewicht mag voeren (72 kilo), zijn er mensen die me waarschuwen dat ik nu toch niet méér moet afvallen. Huh?
Kortom: Hats heeft wel een beetje gelijk. De menselijke waarneming en de weegschaal zeggen soms heel verschillende dingen.
On topic: een collega die 15 kilo te zwaar weegt? Ik zou hem of haar geen seconde minder serieus nemen in het werk.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:06
quote:Sent schreef op 04 augustus 2016 @ 19:46:
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.Wow, wat een mooie post! Sterkte
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.Wow, wat een mooie post! Sterkte
Later is nu
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:08
quote:Jejoue schreef op 04 augustus 2016 @ 19:51:
Het is echt een hardnekkig fabeltje, die zg snelle stofwisseling die je zou hebben of niet.
Calorieverbruik varieert tussen mensen.
Slanke mensen zijn veelal beweeglijker en verbruiken zo wat meer calorieën.
Maar dikke mensen kost bewegen meer moeite, ergo extra calorieën.
Allemaal logisch calorieverbruik.
Mensen met een snellere schildklier hebben vaak ook meer energie, waardoor ze meer bewegen
(totdat ie te snel wordt, dat schijnt weer heel vermoeiend te zijn)
Het is echt een hardnekkig fabeltje, die zg snelle stofwisseling die je zou hebben of niet.
Calorieverbruik varieert tussen mensen.
Slanke mensen zijn veelal beweeglijker en verbruiken zo wat meer calorieën.
Maar dikke mensen kost bewegen meer moeite, ergo extra calorieën.
Allemaal logisch calorieverbruik.
Mensen met een snellere schildklier hebben vaak ook meer energie, waardoor ze meer bewegen
(totdat ie te snel wordt, dat schijnt weer heel vermoeiend te zijn)
Later is nu
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:09
quote:pejeka schreef op 04 augustus 2016 @ 19:54:
We kunnen er allerlei theorieën over stofwisseling en metabolisme en weet ik nog wat op loslaten, maar feit is gewoon dat het aantal mensen met overgewicht (en kinderen met overgewicht!) de afgelopen 20 jaar schrikbarend is toegenomen en dat ligt echt niet aan de stofwisseling die opeens miraculeus veranderd zou zijn de afgelopen 20 jaar. Dat is gewoon het resultaat van voedingspatroon, snackpatroon, te weinig bewegen, enz. Leuker is het gewoon niet.Het is ook veel makkelijker om minder te eten, als er gewoon niet meer is, zoals 50 jaar terug. Ook dat is niet zo heel erg moeilijk hoor.
We kunnen er allerlei theorieën over stofwisseling en metabolisme en weet ik nog wat op loslaten, maar feit is gewoon dat het aantal mensen met overgewicht (en kinderen met overgewicht!) de afgelopen 20 jaar schrikbarend is toegenomen en dat ligt echt niet aan de stofwisseling die opeens miraculeus veranderd zou zijn de afgelopen 20 jaar. Dat is gewoon het resultaat van voedingspatroon, snackpatroon, te weinig bewegen, enz. Leuker is het gewoon niet.Het is ook veel makkelijker om minder te eten, als er gewoon niet meer is, zoals 50 jaar terug. Ook dat is niet zo heel erg moeilijk hoor.
Later is nu
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:12
quote:hatsetats schreef op 05 augustus 2016 @ 06:25:
Goed, niemand vindt iets van andermans gewicht . Waarom schrikken mensen dan als je vraagt hoeveel ze wegen? Waarom reageren mensen zo vreemd wanneer ik zeg dat ik tussen de 80 en 85 kg weeg? (Jij??? Maar je ziet er helemaal niet dik uit!) Waarom maakt de halve westerse wereldbevolking zich er dan druk om? Waarom kijken we dan en masse naar programma's als Obese etc? (neeeee, de gemiddelde VF kijkt dat natuurlijk niet) Waarom mogen we dan niet zeggen 'joh niet zoveel eten hoor, niet goed voor je!'Waarom cheeren we dan iedereen toe die is afgevallen?
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar mijn schoonmoeder bijvoorbeeld is erg nieuwsgierig naar mijn gewicht. En ik weet dat ik ongeveer vijf kilo zwaarder ben dan zij (en mijn excuus is dat ik ook iets langer ben ), we hebben dezelfde kledingmaat. Maar ze is iemand die altijd alles veel beter of veel slechter heeft, het gaat dan ook om het woordje veel. Als zij zou weten dat ik zwaarder ben dan zij moet ik dat de komende vijf jaar bij élk bezoek mimimaal vijf keer horen. Zolang ik mijn mond houdt, heeft ze het over andere dingen. En ook bij die andere dingen moet ik voorzichtig zijn hoor, want als ze het mij niet zegt, dan wel ieder ander die het horen wil, en dan niet zoals je het vertelt maar zoals zij het hoort. En daar ligt een wereld van verschil tussen, de telegraaf is er een kleuter bij.
En wat iemand al zei; we bestaan meestal niet uit extremen. Er zijn heus niet zo heel erg veel mensen 1.60 mtr en 150 kilo. De meesten zijn gemiddeld. Een leuk voorbeeld in deze, dat goed aangeeft hoe weinig gewicht zegt;
Ik moest een levensverzekering afsluiten voor ons huis. Verzekeringsmeneer vroeg mijn man vanalles, ook het gewicht. En toen kwam hij bij mij...
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik toen maat 48 had en tegen de 100 kilo aanzat en dat wilde ik dus niet vertellen. Zeg tegen hem; je gokt maar wat.
Hij kijkt naar me, van top tot teen en vraagt; dus wat ik ook zeg, je zult niet beledigd zijn?? Echt niet?
Tja... Dan schrijf ik 70 kilo op.
Danku.
En Sent, ik ga jouw post in mijn geheugen opslaan
Goed, niemand vindt iets van andermans gewicht . Waarom schrikken mensen dan als je vraagt hoeveel ze wegen? Waarom reageren mensen zo vreemd wanneer ik zeg dat ik tussen de 80 en 85 kg weeg? (Jij??? Maar je ziet er helemaal niet dik uit!) Waarom maakt de halve westerse wereldbevolking zich er dan druk om? Waarom kijken we dan en masse naar programma's als Obese etc? (neeeee, de gemiddelde VF kijkt dat natuurlijk niet) Waarom mogen we dan niet zeggen 'joh niet zoveel eten hoor, niet goed voor je!'Waarom cheeren we dan iedereen toe die is afgevallen?
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar mijn schoonmoeder bijvoorbeeld is erg nieuwsgierig naar mijn gewicht. En ik weet dat ik ongeveer vijf kilo zwaarder ben dan zij (en mijn excuus is dat ik ook iets langer ben ), we hebben dezelfde kledingmaat. Maar ze is iemand die altijd alles veel beter of veel slechter heeft, het gaat dan ook om het woordje veel. Als zij zou weten dat ik zwaarder ben dan zij moet ik dat de komende vijf jaar bij élk bezoek mimimaal vijf keer horen. Zolang ik mijn mond houdt, heeft ze het over andere dingen. En ook bij die andere dingen moet ik voorzichtig zijn hoor, want als ze het mij niet zegt, dan wel ieder ander die het horen wil, en dan niet zoals je het vertelt maar zoals zij het hoort. En daar ligt een wereld van verschil tussen, de telegraaf is er een kleuter bij.
En wat iemand al zei; we bestaan meestal niet uit extremen. Er zijn heus niet zo heel erg veel mensen 1.60 mtr en 150 kilo. De meesten zijn gemiddeld. Een leuk voorbeeld in deze, dat goed aangeeft hoe weinig gewicht zegt;
Ik moest een levensverzekering afsluiten voor ons huis. Verzekeringsmeneer vroeg mijn man vanalles, ook het gewicht. En toen kwam hij bij mij...
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik toen maat 48 had en tegen de 100 kilo aanzat en dat wilde ik dus niet vertellen. Zeg tegen hem; je gokt maar wat.
Hij kijkt naar me, van top tot teen en vraagt; dus wat ik ook zeg, je zult niet beledigd zijn?? Echt niet?
Tja... Dan schrijf ik 70 kilo op.
Danku.
En Sent, ik ga jouw post in mijn geheugen opslaan
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:12
quote:RMJ schreef op 04 augustus 2016 @ 20:32:
Ik vind het sowieso raar dat mensen het nodig vinden om openlijk opmerkingen te maken over iemands gewicht (waarbij slanker altijd beter lijkt te zijn)
Ik ben een paar jaar geleden ongepland in korte tijd een paar kilo kwijt geraakt. Niet schokkend veel maar van BMI 24 naar BMI 22 ongeveer.
Echt iedereen moest er wat van zeggen. De ouders bij het schoolplein, de juf op de bso de kantinedames op het werk. Vriendinnen vrienden, tantes, nichten.
- Wat zie je er goed uit (2 maanden geleden niet dan?).
- Je moet wel eten hoor je wordt zo mager (ja dat wil dus even niet zo goed lukken)
- Je bent afgevallen. Wat fijn. Welk dieet volg je (Het 'mijn moeder is terminaal-mijn vader ligt in het ziekenhuis-mijn kind heeft een ongeluk gehad en-mijn partner is vreemdgegaan dieet'. Echt is een aanrader. Werkt als een tierelier)
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld (en er waren er maar weinig die niet wisten dat er eea speelde) maar ik heb meer vragen over mijn gewicht gehad dan over die uitgeputte blik in mijn ogen.
Wat een verschrikkelijke periode moet dat zijn geweest! Hoop dat het nu beter gaat?
Een periode, trouwens, waarin ik aan zou komen, hoewel stress ook heel goed werkt om af te vallen, is mijn ervaring. Niet qua eten, maar qua adrenaline ofzo.. in het verleden, toen ik zo goed afviel, viel ik het meest af in hele drukke periodes, waarin ik juist ongezonder at.
Ik vind het sowieso raar dat mensen het nodig vinden om openlijk opmerkingen te maken over iemands gewicht (waarbij slanker altijd beter lijkt te zijn)
Ik ben een paar jaar geleden ongepland in korte tijd een paar kilo kwijt geraakt. Niet schokkend veel maar van BMI 24 naar BMI 22 ongeveer.
Echt iedereen moest er wat van zeggen. De ouders bij het schoolplein, de juf op de bso de kantinedames op het werk. Vriendinnen vrienden, tantes, nichten.
- Wat zie je er goed uit (2 maanden geleden niet dan?).
- Je moet wel eten hoor je wordt zo mager (ja dat wil dus even niet zo goed lukken)
- Je bent afgevallen. Wat fijn. Welk dieet volg je (Het 'mijn moeder is terminaal-mijn vader ligt in het ziekenhuis-mijn kind heeft een ongeluk gehad en-mijn partner is vreemdgegaan dieet'. Echt is een aanrader. Werkt als een tierelier)
Ik heb me nog nooit zo rot gevoeld (en er waren er maar weinig die niet wisten dat er eea speelde) maar ik heb meer vragen over mijn gewicht gehad dan over die uitgeputte blik in mijn ogen.
Wat een verschrikkelijke periode moet dat zijn geweest! Hoop dat het nu beter gaat?
Een periode, trouwens, waarin ik aan zou komen, hoewel stress ook heel goed werkt om af te vallen, is mijn ervaring. Niet qua eten, maar qua adrenaline ofzo.. in het verleden, toen ik zo goed afviel, viel ik het meest af in hele drukke periodes, waarin ik juist ongezonder at.
Later is nu
vrijdag 5 augustus 2016 om 08:24
En ik lees net van Doornroosje dat ze maat 44 had met 97 kilo. Ik zat toen dus op maat 48.
Nu 86 kilo, maat 42/44 (afhankelijk van het merk en zelfs binnen hetzelfde merk kan het verschillen, maar dat is een andere discussie).
En mijn man leest alles over fietsen en ik lees af en toe daar een stukje uit. In één van die boekjes stond een vraag over de sauna. Het antwoord was vrij lang maar er werd wel aangegeven; als je regelmatig naar de sauna gaat, neemt het volume van je bloed toe en dat zorgt weer voor betere sportprestaties. Maar je wordt er uiteraard ook zwaarder door.
Gewicht is meer dan alleen het vet. Het is je hele lijf he. Inclusief hart, longen, lever, bloed, spieren, vocht.. je bent niet voor niks rond je menstruatie vaak wat zwaarder, als het erg warm is ook, en als je nét gegeten hebt ben je ook zwaarder, terwijl je in de ochtenduren juist wat lichter bent en direct na het sporten ook.
En je weegschaal ... Op mijn eigen weegschaal weeg ik nu 86 kilo. Vorige week gaf die van mijn moeder 83 aan. En de vorige maand die van een vriendin 91.
*Gaat die van mams stiekem stelen*
Nu 86 kilo, maat 42/44 (afhankelijk van het merk en zelfs binnen hetzelfde merk kan het verschillen, maar dat is een andere discussie).
En mijn man leest alles over fietsen en ik lees af en toe daar een stukje uit. In één van die boekjes stond een vraag over de sauna. Het antwoord was vrij lang maar er werd wel aangegeven; als je regelmatig naar de sauna gaat, neemt het volume van je bloed toe en dat zorgt weer voor betere sportprestaties. Maar je wordt er uiteraard ook zwaarder door.
Gewicht is meer dan alleen het vet. Het is je hele lijf he. Inclusief hart, longen, lever, bloed, spieren, vocht.. je bent niet voor niks rond je menstruatie vaak wat zwaarder, als het erg warm is ook, en als je nét gegeten hebt ben je ook zwaarder, terwijl je in de ochtenduren juist wat lichter bent en direct na het sporten ook.
En je weegschaal ... Op mijn eigen weegschaal weeg ik nu 86 kilo. Vorige week gaf die van mijn moeder 83 aan. En de vorige maand die van een vriendin 91.
*Gaat die van mams stiekem stelen*
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 5 augustus 2016 om 10:52
quote:Intellectueel schreef op 04 augustus 2016 @ 22:23:
Goh...erg he? Dat een vent hier ook rechtstreeks een eerlijk antwoord geeft op een topicvraag..zal ik maar gelijk plaats nemen op de brandstapel en mijzelf overgieten met benzine?
Oh nee, wacht even, jullie twee zijn niet maatgevend voor de rest hier! in dat geval kan ik denk ik het beste voortaan negeren
Tip: als mijn posten jullie niet bevalt, doen jullie dan hetzelfde in plaats van ongefundeerde aannames en verdraaiingen spuwen
Goh...erg he? Dat een vent hier ook rechtstreeks een eerlijk antwoord geeft op een topicvraag..zal ik maar gelijk plaats nemen op de brandstapel en mijzelf overgieten met benzine?
Oh nee, wacht even, jullie twee zijn niet maatgevend voor de rest hier! in dat geval kan ik denk ik het beste voortaan negeren
Tip: als mijn posten jullie niet bevalt, doen jullie dan hetzelfde in plaats van ongefundeerde aannames en verdraaiingen spuwen
vrijdag 5 augustus 2016 om 11:03
vrijdag 5 augustus 2016 om 12:58
mensen hier roepen altijd maar dat tegen dunne mensen altijd maar alles gezegd kan worden maar tegen dikkerds niet want dat is zielig.
Ik heb 20 kilo zwaarder gewoon, maat 42 bij 1.65 en ik kreeg wel degelijk ongevraagd commentaar of lelijke opmerkingen, ook van onbekende mensen, over mijn omvang.
Nu er 20 af is krijg ik steeds 'nou zo is het wel genoeg hoor. meer moet je er niet af willen'.
Volgens mij maakt het niet uit of je dik of dun bent, veel of weinig eet, of gewoon normaal maar gezond, er is altijd wel iemand die vindt dat ie er iets over moet zeggen.
Ik heb 20 kilo zwaarder gewoon, maat 42 bij 1.65 en ik kreeg wel degelijk ongevraagd commentaar of lelijke opmerkingen, ook van onbekende mensen, over mijn omvang.
Nu er 20 af is krijg ik steeds 'nou zo is het wel genoeg hoor. meer moet je er niet af willen'.
Volgens mij maakt het niet uit of je dik of dun bent, veel of weinig eet, of gewoon normaal maar gezond, er is altijd wel iemand die vindt dat ie er iets over moet zeggen.
vrijdag 5 augustus 2016 om 12:59
quote:Maleficent schreef op 05 augustus 2016 @ 07:39:
Niemand vraagt mij wat ik weeg en ik vraag het ook aan anderen niet, Hats.
Vragen mensen het vaak aan jou dan?
Misschien omdat je zo afgevallen bent?
Aan mijn man vragen kennissen het wel omdat hij is afgevallen.
De meeste mensen durven het niet te vragen. Dat gaat zo:
Zoooo jij bent afgevallen zeg!
Ja klopt!
Hoeveel?
32 kg
Wauw wat goed
En dan de ongemakkelijke stilte
Of ik zeg, ja 32 kg ik weet nu rond de 80/85 kilo
En dan die verschrikte blikken als ze het hebben uitgerekend. Want 112kg daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken lol.
Ik stel de vraag wel. Niet aan dikkerds want gevoelig onderwerp. Wel aan mensen die net als ik met sporten en voeding bezig zijn. 'Wat weg je, wat is je vet%, wat zijn je macro's, wat til je.' Dat rijtje. Heel normaal, maar niet voor buitenstaanders. Die schrikken en zeggen 'dat vraag je toch niet?!?!?'
Niemand vraagt mij wat ik weeg en ik vraag het ook aan anderen niet, Hats.
Vragen mensen het vaak aan jou dan?
Misschien omdat je zo afgevallen bent?
Aan mijn man vragen kennissen het wel omdat hij is afgevallen.
De meeste mensen durven het niet te vragen. Dat gaat zo:
Zoooo jij bent afgevallen zeg!
Ja klopt!
Hoeveel?
32 kg
Wauw wat goed
En dan de ongemakkelijke stilte
Of ik zeg, ja 32 kg ik weet nu rond de 80/85 kilo
En dan die verschrikte blikken als ze het hebben uitgerekend. Want 112kg daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken lol.
Ik stel de vraag wel. Niet aan dikkerds want gevoelig onderwerp. Wel aan mensen die net als ik met sporten en voeding bezig zijn. 'Wat weg je, wat is je vet%, wat zijn je macro's, wat til je.' Dat rijtje. Heel normaal, maar niet voor buitenstaanders. Die schrikken en zeggen 'dat vraag je toch niet?!?!?'
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 5 augustus 2016 om 13:38
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 05 augustus 2016 @ 13:26:
maar als jij aan buitenstaanders vraagt hoeveel procent vet, wat zijn je macro's en wat til je word je denk ik sowieso met opgetrokken wenkbrauwen aangekeken Dat sowieso. Maar de vraag 'wat weeg je' stel ik al niet. Ook niet als t gedprek over afvallen etc gaat.
maar als jij aan buitenstaanders vraagt hoeveel procent vet, wat zijn je macro's en wat til je word je denk ik sowieso met opgetrokken wenkbrauwen aangekeken Dat sowieso. Maar de vraag 'wat weeg je' stel ik al niet. Ook niet als t gedprek over afvallen etc gaat.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 5 augustus 2016 om 15:19
quote:rattenkopje27 schreef op 05 augustus 2016 @ 14:34:
[...]
Ooh niks te verbergen hoor, zal ik voortaan maar met foto reageren?
Recept voor het lezen van/reageren op de viva-topics;
2 korreltjes zout
een halve eetlepel sarcasme
6 knipoogjes
2 gram grijnzen
3 ons terughoudendheid
4 eetlepels mosterd
Lees in de eerste instantie de tekst met de knipoogjes. Doe daar het zout bij. Bij twijfel voeg je sarcasme toe.
Als je reageert, gebruik dan de terughoudendheid, ook als je twijfelt aan de echtheid van een topic (ook wel trol genoemd, maar dat mag je niet schrijven want dat kan je een ban van de mods opleveren). De grijnzen zijn dan wel toegestaan.
En de mosterd is bedoeld voor al die reacties die vaker dan 2x per pagina langskomen.
Welkom .
[...]
Ooh niks te verbergen hoor, zal ik voortaan maar met foto reageren?
Recept voor het lezen van/reageren op de viva-topics;
2 korreltjes zout
een halve eetlepel sarcasme
6 knipoogjes
2 gram grijnzen
3 ons terughoudendheid
4 eetlepels mosterd
Lees in de eerste instantie de tekst met de knipoogjes. Doe daar het zout bij. Bij twijfel voeg je sarcasme toe.
Als je reageert, gebruik dan de terughoudendheid, ook als je twijfelt aan de echtheid van een topic (ook wel trol genoemd, maar dat mag je niet schrijven want dat kan je een ban van de mods opleveren). De grijnzen zijn dan wel toegestaan.
En de mosterd is bedoeld voor al die reacties die vaker dan 2x per pagina langskomen.
Welkom .
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
vrijdag 5 augustus 2016 om 16:42
quote:hatsetats schreef op 05 augustus 2016 @ 12:59:
[...]
De meeste mensen durven het niet te vragen. Dat gaat zo:
Zoooo jij bent afgevallen zeg!
Ja klopt!
Hoeveel?
32 kg
Wauw wat goed
En dan de ongemakkelijke stilte
Of ik zeg, ja 32 kg ik weet nu rond de 80/85 kilo
En dan die verschrikte blikken als ze het hebben uitgerekend. Want 112kg daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken lol.
Ik stel de vraag wel. Niet aan dikkerds want gevoelig onderwerp. Wel aan mensen die net als ik met sporten en voeding bezig zijn. 'Wat weg je, wat is je vet%, wat zijn je macro's, wat til je.' Dat rijtje. Heel normaal, maar niet voor buitenstaanders. Die schrikken en zeggen 'dat vraag je toch niet?!?!?'
Ik vind het echt apart hoe jij je ermee bezig houdt. Als je mij dat zou vragen in de sportschool zou ik je niet eens het antwoord kunnen geven, terwijl ik heel serieus train. Alleen niet op lichaamsvorm.
Ik ken veel sportmensen en die zouden inderdaad raar opkijken als je dat soort vragen zou stellen. Omdat het namelijk niet het meest belangrijke is!
Jammer dat jij blijkbaar niet kan geloven dat er echt heel veel mensen zijn die heel veel andere dingen interessanter vinden dan iemands lichaamsvorm en gewicht. Blijkbaar ben je er zelf erg op gefocused. Zie je wel vaker bij mensen die eerder dikker waren en veel zijn afgevallen, dat doet blijkbaar iets met je zelfbeeld. Als je altijd slank of gemiddeld bent geweest dan ben je er echt niet zo mee bezig denk ik? .Als je mij zou zeggen dat je 32 kilo bent afgevallen dan zou ik ook zeggen 'wauw wat goed' n verder niks. Verder valt er niet zoveel over te zeggen denk ik? Wat verwacht je dan dat mensen nog meer gaan zeggen?
[...]
De meeste mensen durven het niet te vragen. Dat gaat zo:
Zoooo jij bent afgevallen zeg!
Ja klopt!
Hoeveel?
32 kg
Wauw wat goed
En dan de ongemakkelijke stilte
Of ik zeg, ja 32 kg ik weet nu rond de 80/85 kilo
En dan die verschrikte blikken als ze het hebben uitgerekend. Want 112kg daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken lol.
Ik stel de vraag wel. Niet aan dikkerds want gevoelig onderwerp. Wel aan mensen die net als ik met sporten en voeding bezig zijn. 'Wat weg je, wat is je vet%, wat zijn je macro's, wat til je.' Dat rijtje. Heel normaal, maar niet voor buitenstaanders. Die schrikken en zeggen 'dat vraag je toch niet?!?!?'
Ik vind het echt apart hoe jij je ermee bezig houdt. Als je mij dat zou vragen in de sportschool zou ik je niet eens het antwoord kunnen geven, terwijl ik heel serieus train. Alleen niet op lichaamsvorm.
Ik ken veel sportmensen en die zouden inderdaad raar opkijken als je dat soort vragen zou stellen. Omdat het namelijk niet het meest belangrijke is!
Jammer dat jij blijkbaar niet kan geloven dat er echt heel veel mensen zijn die heel veel andere dingen interessanter vinden dan iemands lichaamsvorm en gewicht. Blijkbaar ben je er zelf erg op gefocused. Zie je wel vaker bij mensen die eerder dikker waren en veel zijn afgevallen, dat doet blijkbaar iets met je zelfbeeld. Als je altijd slank of gemiddeld bent geweest dan ben je er echt niet zo mee bezig denk ik? .Als je mij zou zeggen dat je 32 kilo bent afgevallen dan zou ik ook zeggen 'wauw wat goed' n verder niks. Verder valt er niet zoveel over te zeggen denk ik? Wat verwacht je dan dat mensen nog meer gaan zeggen?
