Werk & Studie
alle pijlers
collega onprofessioneel, hoe ga ik daar mee om?
dinsdag 1 juli 2008 om 13:40
Hallo allemaal. Sinds maart heb ik intern een nieuwe functie bij hetzelfde bedrijf. Erg leuk werk, maar met 1 goot nadeel; mijn directe collega. Binnen een team van 12 mensen voeren wij samen een bepaald deel van het werk uit (het is advieswerk aan overheden). Hij werkt hier al eeuwen, ik werk sinds 5 jaar bij dit bedrijf en circa 8 jaar in het werkveld. Het werk dat ik nu doe is deels bekend voor me en deels nieuw. Afspaak is, dat hij me inwerkt en dat ik over een jaar zelfstandig (naast hem) werk.
Ik heb ontzettend moeite met zijn houding. Hij vindt zichzelf geweldig, blijft maar vertellen hoet ont-zet-tend veel ervaring hij heeft, hoe goed hij iedereen uit "het wereldje" kent etc. Dit soort verhalen laat ik maar mijn ene oor in en het andere oor uitgaan. Maar ja, ook daarmee heb je op een gegeven moment wel een grens bereikt. Hij zegt ook vaak dingen tegen mij als "beoordeel jij dit rapport ook even, maar je haalt er vast niet uit, wat ik heb gezien". Laatst hadden we een ontzettende discussie omdat hij me recht in het gezegd zei, dat ik een beginner ben. Ik ging er tegenin, omdat ik vind dat je met 8 jaar geen beginner bent, maar kreeg hem niet overtuigd.
Hij vindt zichzelf ontzettend sociaal, invoelend in anderen, een taalvirtuoos... Terwijl ik hem in gesprekken de plank vind misslaan, vreselijke brieven schrijven en niet geinteresseerd in anderen. Ik heb het gevoel, dat hij zo vaak roept dat hij zo goed is uit een soort onzekerheid. Hij heeft een lage opleiding en is door hard werken opgeklommen. En nu komen er mensen met een paar jaar werkervaring die hetzelfde doen als wat hij na 35 jaar werken heeft aangeleerd. Dat zal ook moeilijk zijn.
Ik vind het moeilijk om hier mee om te gaan. Hij beledigd me regelmatig (onbedoeld) en ik word soms gek van alle verhalen die vooral ter meerdere eer en glorie van hemzelf worden verteld. Ik heb serieus nog nooit zo vaak een neutraal "oh" als antwoord gegeven als sinds ik met hem samenwerk (en op dezelfde kamer zit). Wat wel scheelt, is dat mijn baas ook goed door heeft hoe hij is. Hij heeft me ook letterlijk gezegd, dat ik niet moet worden als deze man. Maar... hij is wel degene die me nu moet inwerken om zoveel mogelijk van zijn kennis over te kunnen dragen. Ik zit dus nog wel even met hem opgescheept.
Een ander punt wat ik echt lastig vind, is dat hij zich naar buiten in mijn ogen onprofessioneel opstelt. Binnen elk bedrijf gebeuren binnen die niet goed of handig zijn. Dat is iets van het bedrijf intern vind ik. Hij vertelt dit echter rustig aan alle klanten waar we contact mee hebben. Een probleem dat hij heeft met vakantie uren, wordt aan iedereen vertelt. En op zo'n manier, dat iedereen ons bedrijf maar raar en belachelijk vindt. Ik vind dit vreemd, ben opgegroeid met het idee dat je interne zaken ook intern houdt. Hem erop aanspreken heeft geen zin. Hij neemt NIETS van mij aan. Zelfs inhoudelijke vlakken waar ik meer vanaf weet, als ik hem iets vertel dat anders is dan hij denkt dat het is, zal hij me niet geloven. Moet ik dit naar buiten brengen van interne zaken aankaarten bij mijn chef? Ik ben ook bang, dat ik dan een naam van verklikker krijg... Iemand tips?
p.s. sorry voor het lange verhaal. Het zit me hoog merk ik. Ondanks dat ik probeer alles van me af te laten glijden, blijft er toch elke keer een beetje irritatie hangen...
Ik heb ontzettend moeite met zijn houding. Hij vindt zichzelf geweldig, blijft maar vertellen hoet ont-zet-tend veel ervaring hij heeft, hoe goed hij iedereen uit "het wereldje" kent etc. Dit soort verhalen laat ik maar mijn ene oor in en het andere oor uitgaan. Maar ja, ook daarmee heb je op een gegeven moment wel een grens bereikt. Hij zegt ook vaak dingen tegen mij als "beoordeel jij dit rapport ook even, maar je haalt er vast niet uit, wat ik heb gezien". Laatst hadden we een ontzettende discussie omdat hij me recht in het gezegd zei, dat ik een beginner ben. Ik ging er tegenin, omdat ik vind dat je met 8 jaar geen beginner bent, maar kreeg hem niet overtuigd.
Hij vindt zichzelf ontzettend sociaal, invoelend in anderen, een taalvirtuoos... Terwijl ik hem in gesprekken de plank vind misslaan, vreselijke brieven schrijven en niet geinteresseerd in anderen. Ik heb het gevoel, dat hij zo vaak roept dat hij zo goed is uit een soort onzekerheid. Hij heeft een lage opleiding en is door hard werken opgeklommen. En nu komen er mensen met een paar jaar werkervaring die hetzelfde doen als wat hij na 35 jaar werken heeft aangeleerd. Dat zal ook moeilijk zijn.
Ik vind het moeilijk om hier mee om te gaan. Hij beledigd me regelmatig (onbedoeld) en ik word soms gek van alle verhalen die vooral ter meerdere eer en glorie van hemzelf worden verteld. Ik heb serieus nog nooit zo vaak een neutraal "oh" als antwoord gegeven als sinds ik met hem samenwerk (en op dezelfde kamer zit). Wat wel scheelt, is dat mijn baas ook goed door heeft hoe hij is. Hij heeft me ook letterlijk gezegd, dat ik niet moet worden als deze man. Maar... hij is wel degene die me nu moet inwerken om zoveel mogelijk van zijn kennis over te kunnen dragen. Ik zit dus nog wel even met hem opgescheept.
Een ander punt wat ik echt lastig vind, is dat hij zich naar buiten in mijn ogen onprofessioneel opstelt. Binnen elk bedrijf gebeuren binnen die niet goed of handig zijn. Dat is iets van het bedrijf intern vind ik. Hij vertelt dit echter rustig aan alle klanten waar we contact mee hebben. Een probleem dat hij heeft met vakantie uren, wordt aan iedereen vertelt. En op zo'n manier, dat iedereen ons bedrijf maar raar en belachelijk vindt. Ik vind dit vreemd, ben opgegroeid met het idee dat je interne zaken ook intern houdt. Hem erop aanspreken heeft geen zin. Hij neemt NIETS van mij aan. Zelfs inhoudelijke vlakken waar ik meer vanaf weet, als ik hem iets vertel dat anders is dan hij denkt dat het is, zal hij me niet geloven. Moet ik dit naar buiten brengen van interne zaken aankaarten bij mijn chef? Ik ben ook bang, dat ik dan een naam van verklikker krijg... Iemand tips?
p.s. sorry voor het lange verhaal. Het zit me hoog merk ik. Ondanks dat ik probeer alles van me af te laten glijden, blijft er toch elke keer een beetje irritatie hangen...
dinsdag 1 juli 2008 om 13:48
Ga daar boven staan. Duidelijk een typetje onzeker. En als hij iets tegen jou zegt wat je niet aan staat, je mond open trekken.
En als je iets moet inlezen waar jij toch overheen kijkt, zou ik hem verwijzen naar een andere topper die net zo goed is als hemzelf.
Wees daarbij altijd vriendelijk, afstandelijk en zelfverzekerd. Binnen no time gaat ie iemand anders laten voelen hoe goed hij wel niet is. Wellicht negatief praten over jou omdat je niet te manipuleren bent.
De wereld zit echt vol met zulke geweldige mensen.
En als je iets moet inlezen waar jij toch overheen kijkt, zou ik hem verwijzen naar een andere topper die net zo goed is als hemzelf.
Wees daarbij altijd vriendelijk, afstandelijk en zelfverzekerd. Binnen no time gaat ie iemand anders laten voelen hoe goed hij wel niet is. Wellicht negatief praten over jou omdat je niet te manipuleren bent.
De wereld zit echt vol met zulke geweldige mensen.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:50
Ja lastig dit........maar ik zou het hem echt eens goed onder zijn neus wrijven. Dus komt hij weer met een opmerking als: "goh dat had jij er niet uitgehaald maar ik wel!" dan moet je iets zeggen als: "Nou dat mag ook wel he na 35 jaar ervaring?"
Of als je echt een keer ontploft iets als: "Ik heb echt nog nooit iemand meegemaakt die zichzelf ZO geweldig vind".
Of verzucht na een betoog een keertje spottend: "Nou geweldig hoor..."
Dit soort mensen worden door iedereen 'gespaard' maar zouden juist gebaat zijn bij een lekkere portie kritiek en zelfreflectie.
Ja het is lastig maar meestal als iemand me ecvht op mijn zenuwen gaat werken vliegen dat soort dingen eruit voor ik er erg in heb. En praat anders eens met je manager hierover, dat het jou niet motiveert op deze manier.
Het is zijn taak ook om deze man aan te spreken op zijn idiote gedrag natuurlijk
Of als je echt een keer ontploft iets als: "Ik heb echt nog nooit iemand meegemaakt die zichzelf ZO geweldig vind".
Of verzucht na een betoog een keertje spottend: "Nou geweldig hoor..."
Dit soort mensen worden door iedereen 'gespaard' maar zouden juist gebaat zijn bij een lekkere portie kritiek en zelfreflectie.
Ja het is lastig maar meestal als iemand me ecvht op mijn zenuwen gaat werken vliegen dat soort dingen eruit voor ik er erg in heb. En praat anders eens met je manager hierover, dat het jou niet motiveert op deze manier.
Het is zijn taak ook om deze man aan te spreken op zijn idiote gedrag natuurlijk
dinsdag 1 juli 2008 om 13:50
Wanneer gaat ie met de VUT? Dat kan nooit zo lang meer duren! 
Verder is het een troost dat je elke dag meer leert en dus minder hoeft te vragen....neem je van hem toch alleen de kennis over en sluit je je af voor de zeurverhalen en de opschepperij. Het klinkt alsof hij sowieso nooit zal geloven dat een vrouw net zo goed werkt als een man.
Dat hij de vuile was buiten hangt is een kwalijker zaak, daar zou ik hem gewoon op wijzen want dat is bepaald geen reclame voor de zaak.
Verder is het een troost dat je elke dag meer leert en dus minder hoeft te vragen....neem je van hem toch alleen de kennis over en sluit je je af voor de zeurverhalen en de opschepperij. Het klinkt alsof hij sowieso nooit zal geloven dat een vrouw net zo goed werkt als een man.
Dat hij de vuile was buiten hangt is een kwalijker zaak, daar zou ik hem gewoon op wijzen want dat is bepaald geen reclame voor de zaak.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:52
Heb je het wel eens eerlijk bij hem aangegeven? Dus; joh, dit verhaal heb ik al een aantal keer van je gehoord, ik ben er niet meer zo nieuwsgierig naar. Of bij volhardendheid; wat is het verschil met de versie van vorige week donderdag?
Heb je hem aangegeven, dat je interne zaken nóoit met klanten bespreekt? Heb je hem aangegeven, dat dit niet kan en je vindt dat hij daarmee moet stoppen? Heb je hem een laatste 'waarschuwing' gegeven in de zin van; joh, nu hoor ik het weer, dat kan echt niet, als je hier mee door blijft gaan, ben ik genoodzaakt dit bij onze chef neer te leggen?
Zo nee, dan heb je geen recht van spreken. Zo ja, naar je chef stappen.
Heb je hem aangegeven, dat je interne zaken nóoit met klanten bespreekt? Heb je hem aangegeven, dat dit niet kan en je vindt dat hij daarmee moet stoppen? Heb je hem een laatste 'waarschuwing' gegeven in de zin van; joh, nu hoor ik het weer, dat kan echt niet, als je hier mee door blijft gaan, ben ik genoodzaakt dit bij onze chef neer te leggen?
Zo nee, dan heb je geen recht van spreken. Zo ja, naar je chef stappen.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:54
Niet eens met americagirl. Naar mijn mening laat je je dan kennen.
Ik zou zeggen dat hij of normaal met mij communiceert, of ergens anders gaat blaten.
Wat betreft de vuile was buiten hangen. Dat kan je toch niet tegenhouden en geeft meteen zijn eigen zwakte aan. Niet in mengen en wederom er boven staan. Als iemand komt klagen over werk, verwijs je hem door naar monsterboard.
Kort houden. Ben je er ook snel van af.
Ik zou zeggen dat hij of normaal met mij communiceert, of ergens anders gaat blaten.
Wat betreft de vuile was buiten hangen. Dat kan je toch niet tegenhouden en geeft meteen zijn eigen zwakte aan. Niet in mengen en wederom er boven staan. Als iemand komt klagen over werk, verwijs je hem door naar monsterboard.
Kort houden. Ben je er ook snel van af.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:57
ha,ha, meneer voelt zich bedreigd.
Die emancipatie is lastig hoor voor sommige mannen.
Even zijn gedrag analyseren:
hij schept op over zijn netwerk, zijn kunde:
veren laten zien, groot maken. Kijk ik ben hét mannetje
jij moet rapporten nakijken, maar daar haal jij het toch niet uit: even een tik uitdelen, jij nieuweling moet wel op de plek gezet worden. Enneh, wist je al dat ik hét mannetje was?
jij gaat in discussie (dier tikt terug), hij wint (je kreeg hem niet overtuigd)
even een hardere tik terug, hij is de baas. Jij niet. Kijk ik ben écht hét mannetje.
Hier houd hij alleen maar mee op als jij hem zijn plaats gunt. Dus... erken zijn netwerk, zijn werkervaring, zijn vakkennis. Maak opmerkingen over hoe erg je onder de indruk bent van zijn netwerk, hoe erg je het waardeert dat hij zijn werkervaring wil delen. Bedank hem hiervoor.
En hoewel je nu alleen even het negatieve ziet, zal hij vast ook wel wat bijdrage.
Krijg je nog een keer een rapport van hem om te analyseren. Doe dat dan niet, maar vraag hem waar je op moet letten om tot bepaalde conclusies te komen, hoe weet hij dat etc....
en zijn gedrag naar klanten toe... idd... niets over zeggen. Althans, nog niet. De posities tussen jullie moeten eerst even duidelijk afgepist/bakend worden.
Die emancipatie is lastig hoor voor sommige mannen.
Even zijn gedrag analyseren:
hij schept op over zijn netwerk, zijn kunde:
veren laten zien, groot maken. Kijk ik ben hét mannetje
jij moet rapporten nakijken, maar daar haal jij het toch niet uit: even een tik uitdelen, jij nieuweling moet wel op de plek gezet worden. Enneh, wist je al dat ik hét mannetje was?
jij gaat in discussie (dier tikt terug), hij wint (je kreeg hem niet overtuigd)
even een hardere tik terug, hij is de baas. Jij niet. Kijk ik ben écht hét mannetje.
Hier houd hij alleen maar mee op als jij hem zijn plaats gunt. Dus... erken zijn netwerk, zijn werkervaring, zijn vakkennis. Maak opmerkingen over hoe erg je onder de indruk bent van zijn netwerk, hoe erg je het waardeert dat hij zijn werkervaring wil delen. Bedank hem hiervoor.
En hoewel je nu alleen even het negatieve ziet, zal hij vast ook wel wat bijdrage.
Krijg je nog een keer een rapport van hem om te analyseren. Doe dat dan niet, maar vraag hem waar je op moet letten om tot bepaalde conclusies te komen, hoe weet hij dat etc....
en zijn gedrag naar klanten toe... idd... niets over zeggen. Althans, nog niet. De posities tussen jullie moeten eerst even duidelijk afgepist/bakend worden.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:57
Niet mee eens. Als jij hart hebt voor je werk, voor je overige collega's, voor je zaak, laat je dat niet gaan. Ja, het geeft zijn eigen zwakte aan, maar het kan een naam schaden. Zou hier zeker mee naar de chef stappen, wel na het eerst zelf bij hem aangegeven te hebben. Ik kan me namelijk niet voorstellen, dat een chef hier blij mee is.
En anders breng je het bij de chef met de vraag of jullie dit kunnen bespreken om hier een eenduidende visie op te krijgen. Dan geef je aan, dat jij en je collega een meningsverschil hebben en graag zijn input wil hebben.
dinsdag 1 juli 2008 om 13:57
Wat ik wél een kwestie vind die je met je baas moet bespreken (in aanvulling op CL2): het feit dat jij goed ingewerkt moet worden. Als je het idee hebt, dat deze meneer jou niet verder brengt, dan moet je dat in mijn ogen bij je baas aan de orde stellen.
Wel een beetje raar in dit licht dat jouw baas je laat inwerken door deze man, terwijl hij óók zegt dat je vooral niet zo moet worden als hij...
Wel een beetje raar in dit licht dat jouw baas je laat inwerken door deze man, terwijl hij óók zegt dat je vooral niet zo moet worden als hij...
dinsdag 1 juli 2008 om 14:01
Typisch compensatiegedrag van lager opgeleiden met een minderwaardigheidscomplex. Maar goed, jij zit er maar mooi mee. Ik vind jouw baas ook wel een lul, dat hij je door hem laat inwerken, terwijl die dit weet. Sterker nog, dat hij hem handhaaft. Misschien zelfs wel niet toevallig. Strategisch stuk in zijn schaakspel?
dinsdag 1 juli 2008 om 14:03
iemand proberen uit te lullen of proberen iemand te slim af te zijn, heeft niets te maken met kritiek of communicatie. Ik zou de methode van americagirl dan ook niet toepassen, tenzij je het wel ziet zitten om de sfeer binnen de kortste keren compleet re doen laten verzieken... Wel doen; meneer aanspreken op z'n gedrag en zeker op gedeagingen die het werk of jullie naam aantasten. Zo nodig bespreken met een leidinggevende.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:05
Toch hou je een negatieve instelling niet tegen. Ik zou zelf liever een goed voorbeeld willen geven. Zelf enthousiasme uitstralen en uiting geven dat je niet gediend bent van het extern pissen op een werkgever die elke maand keuring zijn deel van de verplichting overmaakt.
Ik denk wel dat een volwassen gesprek wel op zijn plaats is. Laat zo een iemand in zijn waarde (tja gevoelig egootje) en bespreek dat je graag van zijn kennis wil leren en dat je ook respect van zijn kant eist. Hou het overzichtelijk en wees zelf duidelijk waar je wel en niet van gediend bent. Geef iemand het respect, en eis het respect voor jezelf. Iemand afbranden werkt averechts, iemand in zijn waarde laten en zelfrespect opeisen werkt over het algemeen wel! En de momenten dat het goed gaat, laat dat merken door vriendelijkheid. Houdt 'afstand'op de momenten dat het niet goed gaat.
Dit soort mannetjes vergt een soort opvoeden. Zorg dat je het zelf onder controle houdt.
Ik denk wel dat een volwassen gesprek wel op zijn plaats is. Laat zo een iemand in zijn waarde (tja gevoelig egootje) en bespreek dat je graag van zijn kennis wil leren en dat je ook respect van zijn kant eist. Hou het overzichtelijk en wees zelf duidelijk waar je wel en niet van gediend bent. Geef iemand het respect, en eis het respect voor jezelf. Iemand afbranden werkt averechts, iemand in zijn waarde laten en zelfrespect opeisen werkt over het algemeen wel! En de momenten dat het goed gaat, laat dat merken door vriendelijkheid. Houdt 'afstand'op de momenten dat het niet goed gaat.
Dit soort mannetjes vergt een soort opvoeden. Zorg dat je het zelf onder controle houdt.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:09
Vind ik niet. Fijn, dat hij een goed netwerk heeft, maar dat zou voor mij geen reden zijn om tig keer naar eenzelfde verhaal te gaan zitten luisteren. Hij weet toch zelf ook wel, dat hij haar dat meerdere malen verteld heeft? Neem aan, dat hij niet aan één of andere ziekte lijdt waardoor dit geoorloofd is, want dan had TO het vast al geweten.
Ik kan me wel voorstellen, dat ik jouw uitleg zou gebruiken bij het aanspreken op. Bijvoorbeeld; Ik leer veel van je en ik vind het fijn/goed, dat je zoveel ervaring/kennis hebt, maar je vertelt me keer op keer hetzelfde verhaal. Dat stoort me. Wil je daar iets beter op letten?
dinsdag 1 juli 2008 om 14:13
Pfoe, wat veel reacties in een keer, fijn!. Ik zal proberen alles te beantwoorden.
Hij is de enige die mij kan inwerken omdat hij als enige dit werk doet. Zijn vorige collega is weg gegaan. En dat was volgens hem maar goed ook, want die voldeed niet. Overigens, van de 3 kandidaten die op sollicitatie kwamen zou hijzelf niemand hebben aangenomen, want niemand voldeed (vertelde hij me op mijn eerste dag...). Mijn baas kan dus even niet anders, maar houdt wel de vinger aan de pols. Als ik het echt niet meer trek, moet ik het aangeven. Maar ja, dan zet ik de dingen wel echt op scherp natuurlijk.
Opmerkingen terug maken, katten, steken onder water... Dat past niet bij me (hoewel ik echt wel assertief ben) en creeert een heel vervelende sfeer die niet constructief is. Als ik het inhoudelijk niet met hem eens ben ga ik de discussie aan, maar ook daarin zal hij me geen gelijk geven (ook als overduidelijk is dat ik dat wel heb).
Ik denk dat Liselotte zeker een punt heeft, dat hij zijn terrein aan het afbakenen is (pissend hondje). Dat gevoel heb ik ook al langer en ik probeer hem daarin ook tegemoet te komen. Ik zeg dat ik het fijn vind dat hij de tijd neemt me in te werken. Bevestig dat hij veel ervaring heeft en vraag hem ook om advies bij de dingen die ik doe. Dat doe ik nu dus al een maand of 4, maar er lijkt niet echt iets te veranderen.
@CL2, het zijn niet steeds dezelfde verhalen, maar steeds iets anders. En recht in iemand gezicht zeggen dat je niet geinteresseerd bent in zijn verhalen... dat vind ik zielig (ja stom, ik weet het). Over dat naar buiten brengen van de vuile was heb je gelijk. Ik ga dat inderdaad aankaarten bij hem en bij herhaling kan ik er wat mee doen. Daar is het nu inderdaad te vroeg voor.
Het is geen onvriendelijke man. Laatst was ik te laat bij een gezamenlijk overleg met lunch en dan houdt hij een broodje voor me achter, dat is natuurlijk heel lief van hem. En daar bedank ik hem dan ook voor. Net zoals het watergeven van mijn planten als ik een weekje weg ben. Ik hoef hem dus ook niet met de grond gelijk te maken, ofzo. Ik ben alleen benieuwd hoe lang dat "ik pis verder dan jij" gaat duren. En over die vuile was zal ik hem zsm aanspreken.
Hij is de enige die mij kan inwerken omdat hij als enige dit werk doet. Zijn vorige collega is weg gegaan. En dat was volgens hem maar goed ook, want die voldeed niet. Overigens, van de 3 kandidaten die op sollicitatie kwamen zou hijzelf niemand hebben aangenomen, want niemand voldeed (vertelde hij me op mijn eerste dag...). Mijn baas kan dus even niet anders, maar houdt wel de vinger aan de pols. Als ik het echt niet meer trek, moet ik het aangeven. Maar ja, dan zet ik de dingen wel echt op scherp natuurlijk.
Opmerkingen terug maken, katten, steken onder water... Dat past niet bij me (hoewel ik echt wel assertief ben) en creeert een heel vervelende sfeer die niet constructief is. Als ik het inhoudelijk niet met hem eens ben ga ik de discussie aan, maar ook daarin zal hij me geen gelijk geven (ook als overduidelijk is dat ik dat wel heb).
Ik denk dat Liselotte zeker een punt heeft, dat hij zijn terrein aan het afbakenen is (pissend hondje). Dat gevoel heb ik ook al langer en ik probeer hem daarin ook tegemoet te komen. Ik zeg dat ik het fijn vind dat hij de tijd neemt me in te werken. Bevestig dat hij veel ervaring heeft en vraag hem ook om advies bij de dingen die ik doe. Dat doe ik nu dus al een maand of 4, maar er lijkt niet echt iets te veranderen.
@CL2, het zijn niet steeds dezelfde verhalen, maar steeds iets anders. En recht in iemand gezicht zeggen dat je niet geinteresseerd bent in zijn verhalen... dat vind ik zielig (ja stom, ik weet het). Over dat naar buiten brengen van de vuile was heb je gelijk. Ik ga dat inderdaad aankaarten bij hem en bij herhaling kan ik er wat mee doen. Daar is het nu inderdaad te vroeg voor.
Het is geen onvriendelijke man. Laatst was ik te laat bij een gezamenlijk overleg met lunch en dan houdt hij een broodje voor me achter, dat is natuurlijk heel lief van hem. En daar bedank ik hem dan ook voor. Net zoals het watergeven van mijn planten als ik een weekje weg ben. Ik hoef hem dus ook niet met de grond gelijk te maken, ofzo. Ik ben alleen benieuwd hoe lang dat "ik pis verder dan jij" gaat duren. En over die vuile was zal ik hem zsm aanspreken.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:15
CL2, zou ik niet doen. Zo haal je meteen zijn verhaal naar beneden. Hij is nu eenmaal zo. Als je respect wil, zal je dat ook moeten geven.
Laat iemand in zijn waarde. Ga alleen in op momenten dat hij je naar beneden wilt halen. Daar moet je op inspringen. Niet op zaken die je wellicht zelf anders zou doen.
Laat iemand in zijn waarde. Ga alleen in op momenten dat hij je naar beneden wilt halen. Daar moet je op inspringen. Niet op zaken die je wellicht zelf anders zou doen.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:15
Hoe bedoel je dat? Mijn laatste stukje is niet cynisch bedoeld, maar letterlijk. Voor hem is het ook niet leuk, dat er mensen komen die dat werk (ook) kunnen doen.Iets waar hij zo zijn best voor heeft moeten doen om het aan te leren. Zolang hij het als enige kon, werd hij gewaardeerd (en aanbeden). Nu zijn er meer die het kunstje kunnen en is het speciale van hem af. Dat bedoel ik.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:17
dinsdag 1 juli 2008 om 14:23
Iemand vroeg nog over de VUT... hij moet nog 7 jaar. Bij het extern voorstellen zei hij ook tegen klanten "als ik over 7 jaar wegga, neemt zij mijn werk over". Ik heb toen ook aangegeven dat ik op een andere manier voor gesteld wilde worden (en daar ging hij mee accoord). Ik hoop namelijk over 7 jaar wel wat meer te doen dan alleen zijn werk over te nemen. Eigenlijk hoop ik dan zijn baas te zijn ,maar dat heb ik hem niet gezegd.
En voor de beeldvorming. Ik gedraag me richting hem netjes. Heb respect voor zijn kennis en ervaring. Wat hij allemaal uit zijn hoofd weet, dat zal ik nooit weten (maar wil ik ook niet). Hij werkt hard, heeft zijn klanten op de eerste plaats staan en doet heel veel met de beste bedoelingen. Maar ja, hoe gaat dat spreekwoord over die beste bedoelingen ook alweer. Deze man is eind 50, dus hem veranderen zal niet meer lukken. Gesprekken die we tot nu toe hebben gehad, resulteren niet in een verandering van gedrag bij hem en ik verwacht dat meer gesprekken dat ook niet voor elkaar zullen krijgen. Meerdere mensen hebben al geprobeerd hem te veranderen, dat lukt niet. Ik geef hem regelmatig complimenten, laat merken dat ik hem en zijn kennis waardeer. Ik haal hem dus niet onderuit en laat hem in zijn waarde, laat hem op zijn plek.
Maar, ik vind dat er ook een plek moet zijn voor mij. Ik ben niet voor niets aangenomen. Ik heb kennis en ervaring en kwaliteiten waar ze mij voor hebben aangenomen die hij niet heeft (logisch, iemand kan niet in alles goed zijn). Als ik hem netjes behandel en waardering toon, mag dat de andere kant op ook plaats vinden. Als hij dat niet kan (sommige mensen hebben het nu eenmaal niet in zich), mag ik er wel ontzettend moe van worden dat hij me steeds naar beneden haalt om zichzelf beter van te gaan voelen.
En voor de beeldvorming. Ik gedraag me richting hem netjes. Heb respect voor zijn kennis en ervaring. Wat hij allemaal uit zijn hoofd weet, dat zal ik nooit weten (maar wil ik ook niet). Hij werkt hard, heeft zijn klanten op de eerste plaats staan en doet heel veel met de beste bedoelingen. Maar ja, hoe gaat dat spreekwoord over die beste bedoelingen ook alweer. Deze man is eind 50, dus hem veranderen zal niet meer lukken. Gesprekken die we tot nu toe hebben gehad, resulteren niet in een verandering van gedrag bij hem en ik verwacht dat meer gesprekken dat ook niet voor elkaar zullen krijgen. Meerdere mensen hebben al geprobeerd hem te veranderen, dat lukt niet. Ik geef hem regelmatig complimenten, laat merken dat ik hem en zijn kennis waardeer. Ik haal hem dus niet onderuit en laat hem in zijn waarde, laat hem op zijn plek.
Maar, ik vind dat er ook een plek moet zijn voor mij. Ik ben niet voor niets aangenomen. Ik heb kennis en ervaring en kwaliteiten waar ze mij voor hebben aangenomen die hij niet heeft (logisch, iemand kan niet in alles goed zijn). Als ik hem netjes behandel en waardering toon, mag dat de andere kant op ook plaats vinden. Als hij dat niet kan (sommige mensen hebben het nu eenmaal niet in zich), mag ik er wel ontzettend moe van worden dat hij me steeds naar beneden haalt om zichzelf beter van te gaan voelen.
dinsdag 1 juli 2008 om 14:26
Hmmm, ja, ik kan op zo' n moment wel zeggen dat ik het geen leuke opmerking vind of iets dergelijks. Waarschijnlijk heeft hij helemaal niet door hoe hij het zegt. De dingen waar ik hem eerder op aansprak had hij vaak ook niet door, dat het zo ongelukkig eruit kwam.
En hoe eis je respect op? Zeggen "ik wil respect van je" heeft volgens mij juist geen zin
Respect moet je verdienen zeggen ze toch altijd?!
dinsdag 1 juli 2008 om 14:29
Mijn baas zit hier nu een paar jaar en moet hem wel handhaven. Hij doet zijn werk goed, bedient de klanten en zit er al 35 jaar. De sores van interne dingen buiten brengen heeft mijn baas geen weet van. Misschien is het enige probleem dat duidelijk is voor mijn baas, dat geen enkele collega het lang met deze man uithoudt
dinsdag 1 juli 2008 om 14:42
Hé fijn, meer uitleg. Ja, dan blijf ik wel bij mijn eerste reacties. Je hebt dus alles geprobeerd het op een nette manier te bespreken, maar je praat tegen een muur. Dat is supervervelend. Ik vind, dat je je prima opstelt naar hem toe, je zegt ook dat je hem respecteert voor de ervaring en kennis, dus geen probleem.
Denk dus dat je moet gaan 'oefenen' hoe minder prettige dingen te brengen. Je hoeft iemand niet af te branden om je boodschap over te krijgen hoor. Is het voorbeeld van 14.09 uur iets voor je? En dan in je eigen woorden. Niet steeds hetzelfde verhaal dus, maar soortgelijk. Daar miszeg je niets mee.
Ook over het negatieve van intern extern bespreken zou ik zeker aankaarten. Het hoort gewoon niet, of iemand er nu 1 maand werkt of 35 jaar. Dat heeft met arbeidsethos te maken.
Succes iig!
Denk dus dat je moet gaan 'oefenen' hoe minder prettige dingen te brengen. Je hoeft iemand niet af te branden om je boodschap over te krijgen hoor. Is het voorbeeld van 14.09 uur iets voor je? En dan in je eigen woorden. Niet steeds hetzelfde verhaal dus, maar soortgelijk. Daar miszeg je niets mee.
Ook over het negatieve van intern extern bespreken zou ik zeker aankaarten. Het hoort gewoon niet, of iemand er nu 1 maand werkt of 35 jaar. Dat heeft met arbeidsethos te maken.
Succes iig!
dinsdag 1 juli 2008 om 14:48
Respect moet je inderdaad verdienen. Dat verdien je door een bepaalde wijze op te stellen. Dat er niet met je te sollen valt. Als je daarnaast vriendelijk, open en belangstellend bent, is dat zo voor elkaar.
Hoe laat je zoiets merken? Hangt per situatie af. Sommige dingen zal je hem vriendelijk doch duidelijk moeten zeggen. Op andere zaken zou je niet kunnen reageren. Een soort opvoeden wat ik al eerder zei. Hij gedraagt zich toch als een klein jongetje? Dan goed gedrag belonen en fout gedrag negeren. Zo kan hij doorkrijgen hoe hij met jou moet omgaan. Klinkt kinderachtig, maar sommige mensen hebben dat blijkbaar nodig.
Hoe laat je zoiets merken? Hangt per situatie af. Sommige dingen zal je hem vriendelijk doch duidelijk moeten zeggen. Op andere zaken zou je niet kunnen reageren. Een soort opvoeden wat ik al eerder zei. Hij gedraagt zich toch als een klein jongetje? Dan goed gedrag belonen en fout gedrag negeren. Zo kan hij doorkrijgen hoe hij met jou moet omgaan. Klinkt kinderachtig, maar sommige mensen hebben dat blijkbaar nodig.
