Werk & Studie
alle pijlers
Dochter op kamers,verstand -gevoel.
woensdag 29 april 2009 om 13:28
Tsja,
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
Die tijd breekt aan natuurlijk.
Heel gezond ,vrij zijn,zelfstandig....
En ik begrijp dat volkomen.
Gezellig ook in de stad waar je studeert,je eigen stekkie.
Genieten van het student zijn,vrienden,uitgaan,lekker eten bij elkaar etc.
Top natuurlijk!!
Maarja....ik ben de moeder he...
En heb natuurlijk allerlei "domme"gedachten en adviezen...ook een brug te ver waarschijnlijk.
Want ik denk aan haar toekomst....
Hoe fijn het is om straks een echt eigen stekje te kunnen huren.
En daar heb je middelen voor nodig.
Dus ik zeg..sparen meid!!! geen studieschuld!!
Want straks wil je wellicht iets kopen(ik weet het...10 bruggen verder)
En de vooruitzichten en veranderingen zien er niet bepaalt rooskleurig uit.
Haar studie wordt betaald en het reizen is prima te doen(al is minder reizen fijner,dat snap ik wel).
Een baantje en de inkomsten daarvan is alleen nodig voor haarzelf.
Daarvan zou ze dus heel mooi kunnen sparen.
En zo een mooi potje vergaren voor later...om een iets makkelijkere start te maken in de grote mensen wereld.
En dat gun ik haar zo.
Ik vind het echt zonde om een schuld aan te gaan en niet te kunnen sparen.
Ik adviseer haar dan ook 2/3 jaartjes te wachten.
Meer spaarmogelijkheden/minder schuld en toch de laatste jaartjes wat studenten leven meepikken..
Dom advies zeker he....van je moeder.
Ik laat haar vrij in haar keuze,maar vind het erg lastig.
woensdag 29 april 2009 om 14:27
quote:iry schreef op 29 april 2009 @ 14:15:
En het studentenleven..tsja,ook leuk.
Maar een lekker spaarpotje hebben als je straks verliefd wordt op dat ene leuke appartementje en je dat niet aan je neus voorbij hoeft te laten gaan....ook leuk toch?
Kun je je voorstellen dat zij in de levensfase waar zij nu in zit ditzelfde verliefde gevoel kan hebben bij in -in ons ogen- afgeragd kamertje?
En het studentenleven..tsja,ook leuk.
Maar een lekker spaarpotje hebben als je straks verliefd wordt op dat ene leuke appartementje en je dat niet aan je neus voorbij hoeft te laten gaan....ook leuk toch?
Kun je je voorstellen dat zij in de levensfase waar zij nu in zit ditzelfde verliefde gevoel kan hebben bij in -in ons ogen- afgeragd kamertje?
woensdag 29 april 2009 om 14:30
Iry- mbt minder geld voor leuke dingen: ik denk dat veel studenten er wat dat betreft op achteruit gaan als ze uit huis gaan. Ik had als scholier in elk geval veel meer geld te beteden dan als student. Zoals anderen ook al zeggen ervaren veel studenten dat helemaal niet zo, omdat iedereen in hetzelfde schuitje zit en er allemaal feesten e.d. zij voor weinig. Ik heb i.i.g. een hele leuke studententijd gehad, ondanks het weinige geld.
In jouw plaats zou ik mijn dochter stimuleren m op kamers te gaan. Die ervaring is onvervangbaar. Bovendien is het maar de vraag of ze gaat sparen als ze nu al zo slecht met geld om kan gaan.
En op haar 25ste verliefd worden op een heel leuk appartementje doet ze niet als ze er dan geen geld voor heeft. Ze heeft toch nog tijd genoeg om te sparen als ze straks is afgestudeerd en gaat werken?
In jouw plaats zou ik mijn dochter stimuleren m op kamers te gaan. Die ervaring is onvervangbaar. Bovendien is het maar de vraag of ze gaat sparen als ze nu al zo slecht met geld om kan gaan.
En op haar 25ste verliefd worden op een heel leuk appartementje doet ze niet als ze er dan geen geld voor heeft. Ze heeft toch nog tijd genoeg om te sparen als ze straks is afgestudeerd en gaat werken?
woensdag 29 april 2009 om 14:30
quote:iry schreef op 29 april 2009 @ 14:26:
.He spinster,
Niet zo snel quoten! kan mijn spelvauten niet meer snel aanpassen zo om een goede indruk te maken op jullie , Oeps!
Je hebt ook gelijk hoor,dat ze haar eigen pad kiest en dat laat ik haar ook zeker doen.
En ik ben zeker niet haar vriendin.
Ik ben die irritante moeder met die domme adviezen juist .
Ik bedoelde het ook echt niet als een aanval Iry, ik vind je juist super lief spreken over je dochter. Het was meer een puntje waarvan ik dacht: probeer je dat voor ogen te houden.
Overigens heb ik ook toen van mijn ouders genoeg steun gekregen wat in hun macht lag.
Alleen kom ik niet uit een rijke familie.
Dus financieel heb ik jaren geploeterd. Oh, dan heb ik jouw verhaal nu verward met een andere forumster. Sorry, ik dacht dat je vrij vroeg was weggegaan van wege problemen. Sorry!
.He spinster,
Niet zo snel quoten! kan mijn spelvauten niet meer snel aanpassen zo om een goede indruk te maken op jullie , Oeps!
Je hebt ook gelijk hoor,dat ze haar eigen pad kiest en dat laat ik haar ook zeker doen.
En ik ben zeker niet haar vriendin.
Ik ben die irritante moeder met die domme adviezen juist .
Ik bedoelde het ook echt niet als een aanval Iry, ik vind je juist super lief spreken over je dochter. Het was meer een puntje waarvan ik dacht: probeer je dat voor ogen te houden.
Overigens heb ik ook toen van mijn ouders genoeg steun gekregen wat in hun macht lag.
Alleen kom ik niet uit een rijke familie.
Dus financieel heb ik jaren geploeterd. Oh, dan heb ik jouw verhaal nu verward met een andere forumster. Sorry, ik dacht dat je vrij vroeg was weggegaan van wege problemen. Sorry!
woensdag 29 april 2009 om 14:35
woensdag 29 april 2009 om 14:44
Iry, ik weet de prijzen niet meer zo (toen ik op kamers zat betaalde ik dat in guldens), is wel afhankelijk van de stad waar je zit ook.
In ieder geval, leren met geld om te gaan. Leren dat je zelf moet opruimen, afwassen, schoonmaken, koken, voorraad hebben. Je eigen ideeen over wat belangrijk is in jouw kamer/huis ontwikkelen. Waarde van geld leren kennen. Een rotbaantje hebben zodat je meer gemotiveerd bent voor je leuke studie met goede vooruitzichten. Allemaal positieve zaken denk ik zo. Goed voor je zelfstandigheid.
En ik denk ook maar zo dat al die jaren in studentenhuizen en met anderen samen en met weinig me ook geleerd hebben dat het niet gaat om hoe groot of mooi iets is en wat je allemaal hebt, maar dat het gaat om me ergens thuis te voelen en dat dat ook op een heel klein kamertje kan. En dat ik dus niet zo hang aan allerlei bezittingen en spullen en hebben. En ik ben blij met de vrijheid die dat me geeft. Vrijheid in mijn hoofd en hart, in mijn zijn.
In ieder geval, leren met geld om te gaan. Leren dat je zelf moet opruimen, afwassen, schoonmaken, koken, voorraad hebben. Je eigen ideeen over wat belangrijk is in jouw kamer/huis ontwikkelen. Waarde van geld leren kennen. Een rotbaantje hebben zodat je meer gemotiveerd bent voor je leuke studie met goede vooruitzichten. Allemaal positieve zaken denk ik zo. Goed voor je zelfstandigheid.
En ik denk ook maar zo dat al die jaren in studentenhuizen en met anderen samen en met weinig me ook geleerd hebben dat het niet gaat om hoe groot of mooi iets is en wat je allemaal hebt, maar dat het gaat om me ergens thuis te voelen en dat dat ook op een heel klein kamertje kan. En dat ik dus niet zo hang aan allerlei bezittingen en spullen en hebben. En ik ben blij met de vrijheid die dat me geeft. Vrijheid in mijn hoofd en hart, in mijn zijn.
woensdag 29 april 2009 om 15:07
Hoi Iry,
Zoals al eerder gezegd hier denk ik ook laten gaan! Ik heb bijna 7 jaar op kamers gewoond, een heerlijke studenten tijd gehad, veel mensen ontmoet, etc etc. Het gevoel toen ik op m'n 17e m'n eigen stekkie had...Dat was voor mij toen al m'n droomstekkie! Ik voelde me zo vrij en volwassen en geweldig toen. Later ben ik in een groot studentenhuis gaan wonen en dat was geweldig, zal ik ook zeker aanraden daar naar te zoeken met je dochter. We waren een grote familie, hielpen elkaar door dik en dun (kopje thee op bed als iemand ziek was - schoolverslagen etc), en deze mensen zijn nog steeds m'n beste vrienden.
Ik heb helaas nooit van m'n ouders geleerd met geld om te gaan (ze betaalden huur - school - verzekering - en ik kreeg 50 euro zakgeld in de week boven op 228 stufi in de maand) en ik werkte zelf ook heel veel, dus heb nooit krap gezeten.
Maar ik heb vriendinnen die niet werkten en maximaal bijleenden en die het ook prima hadden! Sommigen konden zelfs sparen, dus ik denk dat dat met de juiste levenstijl echt wel mogelijk is.
Een huuprijs van 300 tot 500 is normaal, maar ik studeerde in het noorden van het land, dus daar zijn de prijzen lager.
Ook nog een leuke toevoeging misschien; na al die jaren op mezelf, inclusief een jaar in NY woon ik nu alweer bijna een jaar bij m'n ouders. Dit omdat ik dus niet gespaard heb en simpelweg geen geld heb om op mezelf te gaan en ik hier in de buurt m'n vrienden en een leuke job heb dus het is ook wel makkelijk. En ik moet je zeggen, dit had ik niet willen doen toen ik jonger was en ik nog regelmatig met m'n ouders in discussie lag. Nu ben ik 25 en we leven als volwassenen in één huis. Ik vind t op dit moment heerlijk. Misschien kan jij ook op die manier met je dochter die 2/3 jaar die je voor ogen hebt inhalen? Nee, dat was niet helemaal serieus hoor, weet dat dat voor de meesten niet werkt.
Ik wou je alleen een beeld schetsen van hoe geweldig ik het vond en heb ervaren op jonge leeftijd op mezelf te gaan wonen en ik denk dat dit ook aan jou dochters leven veel toevoegen, en haar rijker maken - misschien niet in geld maar wel in ervaringen!
Zoals al eerder gezegd hier denk ik ook laten gaan! Ik heb bijna 7 jaar op kamers gewoond, een heerlijke studenten tijd gehad, veel mensen ontmoet, etc etc. Het gevoel toen ik op m'n 17e m'n eigen stekkie had...Dat was voor mij toen al m'n droomstekkie! Ik voelde me zo vrij en volwassen en geweldig toen. Later ben ik in een groot studentenhuis gaan wonen en dat was geweldig, zal ik ook zeker aanraden daar naar te zoeken met je dochter. We waren een grote familie, hielpen elkaar door dik en dun (kopje thee op bed als iemand ziek was - schoolverslagen etc), en deze mensen zijn nog steeds m'n beste vrienden.
Ik heb helaas nooit van m'n ouders geleerd met geld om te gaan (ze betaalden huur - school - verzekering - en ik kreeg 50 euro zakgeld in de week boven op 228 stufi in de maand) en ik werkte zelf ook heel veel, dus heb nooit krap gezeten.
Maar ik heb vriendinnen die niet werkten en maximaal bijleenden en die het ook prima hadden! Sommigen konden zelfs sparen, dus ik denk dat dat met de juiste levenstijl echt wel mogelijk is.
Een huuprijs van 300 tot 500 is normaal, maar ik studeerde in het noorden van het land, dus daar zijn de prijzen lager.
Ook nog een leuke toevoeging misschien; na al die jaren op mezelf, inclusief een jaar in NY woon ik nu alweer bijna een jaar bij m'n ouders. Dit omdat ik dus niet gespaard heb en simpelweg geen geld heb om op mezelf te gaan en ik hier in de buurt m'n vrienden en een leuke job heb dus het is ook wel makkelijk. En ik moet je zeggen, dit had ik niet willen doen toen ik jonger was en ik nog regelmatig met m'n ouders in discussie lag. Nu ben ik 25 en we leven als volwassenen in één huis. Ik vind t op dit moment heerlijk. Misschien kan jij ook op die manier met je dochter die 2/3 jaar die je voor ogen hebt inhalen? Nee, dat was niet helemaal serieus hoor, weet dat dat voor de meesten niet werkt.
Ik wou je alleen een beeld schetsen van hoe geweldig ik het vond en heb ervaren op jonge leeftijd op mezelf te gaan wonen en ik denk dat dit ook aan jou dochters leven veel toevoegen, en haar rijker maken - misschien niet in geld maar wel in ervaringen!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
woensdag 29 april 2009 om 15:08
Iry ik heb een half jaar geleden in dezelfde situatie gezeten met onze dochter. Ze heeft zelf doorgezet en ik dacht er hetzelfde over als jij. Ik kan een heel stuk met je meevoelen en toch ben ik blij dat ze haar eigen weg is gegaan en nu op zichzelf woont. Ze doet het zo goed en ik ben zo onwijs trots op haar! Natuurlijk had ze meer kunnen sparen als ze thuis was blijven wonen maar de levenservaring die ze nu op doet is onbetaalbaar. Ik sta versteld hoe ze alles regelt en met haar financiën uitkomt terwijl het toch altijd een dame was die een gat in haar hand had. Ik vind haar enorm gegroeid en hoewel ik het erg moeilijk vond om haar los te laten ben ik heel blij dat ze haar eigen stekje heeft gevonden en ik zie met een heel trots gevoel hoe verstandig ze ineens is geworden.
Daar komt nog bij dat ik intens geniet van de keren dat ze belt om een of ander advies wat betreft bv een recept: mam jij maakt dat altijd zo lekker, hoe doe je dat? (Voorheen nooit gehoord! )
Ook de keren dat we gezellig samen de stad ingaan nemen alleen maar toe en niets is heerlijker dan onze kleine grote meid dan te zien stralen en al haar verhalen te horen van wat ze allemaal heeft beleefd.
Iry ze komt er wel en ik denk dat ze later heel dankbaar zal zijn dat jij haar die kans hebt gegeven.
Geniet van deze nieuwe fase in jullie leven!
Liefs Yanou
Daar komt nog bij dat ik intens geniet van de keren dat ze belt om een of ander advies wat betreft bv een recept: mam jij maakt dat altijd zo lekker, hoe doe je dat? (Voorheen nooit gehoord! )
Ook de keren dat we gezellig samen de stad ingaan nemen alleen maar toe en niets is heerlijker dan onze kleine grote meid dan te zien stralen en al haar verhalen te horen van wat ze allemaal heeft beleefd.
Iry ze komt er wel en ik denk dat ze later heel dankbaar zal zijn dat jij haar die kans hebt gegeven.
Geniet van deze nieuwe fase in jullie leven!
Liefs Yanou
woensdag 29 april 2009 om 15:33
Iry, toen ik ging studeren had mijn moeder dezelfde argumenten om niet op kamers te gaan maar nog even thuis te blijven wonen. En omdat ik het inderdaad niet fijn vond om schulden te maken ben ik langer thuis blijven wonen. Achteraf gezien heb ik hierdoor denk ik minder sociale contacten gehad dan studiegenoten die wel op kamers zaten (omdat ik bijvoorbeeld bij leuke feestjes altijd eerder weg moest om de trein te halen), en ben ik pas later zelfstandig geworden (ik had moeite met de overgang van thuis naar op mijzelf wonen, ik denk dat een tussenperiode in een studentenhuis zeker had geholpen). Ik heb het er nu (ik ben nu 33) nog wel eens met mijn moeder over dat het voor mij beter was geweest om op mijn 18e op kamers te gaan, en dat ik daar graag wat studieschuld voor over had gehad, en ze is het met me eens. (Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat het financiele aspect achteraf gezien meer een manier was om mij thuis te houden omdat ze er zelf nog niet zo aan toe was dat ik het huis uit ging, maar ik weet natuurlijk niet of dit ook voor jou geldt). Mijn man en ik roepen nu al gekscherend, als de kinderen 18 zijn schoppen we ze het huis uit. Tegen de tijd dat het zover is moeten we vast ook hard slikken, maar op een gegeven moment moeten kinderen toch op eigen benen gaan staan.
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
woensdag 29 april 2009 om 15:34
quote:lolapaloeza schreef op 29 april 2009 @ 13:48:
Iry en dan de studententijd missen? Altijd naar huis of ergens blijven pitten, nooit je eigen minihokje? Natuurlijk is het voor iedereen anders maar ik heb zo ontzettend veel geleerd in die periode. Daar kan geen spaarrekening tegenop.
Naast de supergoeie tijd en vriendschappen en toestanden en noem het allemaal maar op.Helemaal mee eens dus!
Iry en dan de studententijd missen? Altijd naar huis of ergens blijven pitten, nooit je eigen minihokje? Natuurlijk is het voor iedereen anders maar ik heb zo ontzettend veel geleerd in die periode. Daar kan geen spaarrekening tegenop.
Naast de supergoeie tijd en vriendschappen en toestanden en noem het allemaal maar op.Helemaal mee eens dus!
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
woensdag 29 april 2009 om 15:47
Leuk om de verhalen te lezen van jullie studenten tijd en hoe dat is ervaren.
Ik heb dit zelf niet gehad (want weliswaar op mijn 16e het huis uit,maar kon al snel moedertje gaan spelen dus hele ander tijd).
En vind het fijn om dit te lezen.
Ik begrijp dat ascpect overigens zeer zeker en dat is dus ook het gevoel tegen dat stukje verstand wat in mijn hoofd speelt.
Het is in mijn geval overigens geen smoes om haar tegen te houden mizuki..want tegenhouden zal ik haar niet doen.
Wel hoop ik haar genoeg stof om na te denken mee te geven waaruit ze uiteindelijk zelf de keuze maakt.
Grappig om jou ervaring te lezen terwijl ik maar 3 jaar ouder ben dan jij en mijn dochter al op het punt staat uit te vliegen.
Maar je haalt daarin wel wat punten aan om mijn gedachte wat genuanceerder te zien.
Ik heb dit zelf niet gehad (want weliswaar op mijn 16e het huis uit,maar kon al snel moedertje gaan spelen dus hele ander tijd).
En vind het fijn om dit te lezen.
Ik begrijp dat ascpect overigens zeer zeker en dat is dus ook het gevoel tegen dat stukje verstand wat in mijn hoofd speelt.
Het is in mijn geval overigens geen smoes om haar tegen te houden mizuki..want tegenhouden zal ik haar niet doen.
Wel hoop ik haar genoeg stof om na te denken mee te geven waaruit ze uiteindelijk zelf de keuze maakt.
Grappig om jou ervaring te lezen terwijl ik maar 3 jaar ouder ben dan jij en mijn dochter al op het punt staat uit te vliegen.
Maar je haalt daarin wel wat punten aan om mijn gedachte wat genuanceerder te zien.
woensdag 29 april 2009 om 15:51
Iry, misschien speelt dat toch ook wel mee. Toen jij het huis uit ging begon voor jou wel heel erg het grote harde leven. Misschien vind je haar daar nu nog zo jong voor.
Maar als je studeert en op kamers gaat, is dat meestal juist een tijd waarin je nog rond kan feesten en jong kan zijn! Met wat minder geld ja, maar dat is echt niet zo erg!
Maar als je studeert en op kamers gaat, is dat meestal juist een tijd waarin je nog rond kan feesten en jong kan zijn! Met wat minder geld ja, maar dat is echt niet zo erg!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 april 2009 om 15:57
lieve Iry,
Ik heb niet alles gelezen, ben dus waarschijnlijk wel mosterd, maar vind je het stiekum niet gewoon heel moeilijk om je kind uit te zien vliegen? Het geldgebrek is toch een beetje inherent aan het studentenleven? Ik werkte en had heel vaak geld tekort, maar ja, dan redde je het toch wel, daar wordt je heel creatief van! En het op mezelf is een goede ervaring geweest, waarin je zelfstandig bent, maar nog wel fouten kan maken.
Ik zou haar zelf haar eigen keuze laten maken en loslaten. (lijkt me moeilijk hoor!!)
Ik heb niet alles gelezen, ben dus waarschijnlijk wel mosterd, maar vind je het stiekum niet gewoon heel moeilijk om je kind uit te zien vliegen? Het geldgebrek is toch een beetje inherent aan het studentenleven? Ik werkte en had heel vaak geld tekort, maar ja, dan redde je het toch wel, daar wordt je heel creatief van! En het op mezelf is een goede ervaring geweest, waarin je zelfstandig bent, maar nog wel fouten kan maken.
Ik zou haar zelf haar eigen keuze laten maken en loslaten. (lijkt me moeilijk hoor!!)
woensdag 29 april 2009 om 15:59
Je studententijd is de mooiste tijd van je leven, en dat bedenk je pas later...
Ook jouw dochter heeft daar recht op, m.i.
Iry, vind je het stiekem gewoon niet een beetje eng, je dochter in een verre stad op een kamer? Maak je je niet gewoon stiekem een beetje bezorgd, over wat er allemaal kan gebeuren?
Ook jouw dochter heeft daar recht op, m.i.
Iry, vind je het stiekem gewoon niet een beetje eng, je dochter in een verre stad op een kamer? Maak je je niet gewoon stiekem een beetje bezorgd, over wat er allemaal kan gebeuren?
woensdag 29 april 2009 om 16:09
quote:iry schreef op 29 april 2009 @ 15:47:
Het is in mijn geval overigens geen smoes om haar tegen te houden mizuki..want tegenhouden zal ik haar niet doen.
Wel hoop ik haar genoeg stof om na te denken mee te geven waaruit ze uiteindelijk zelf de keuze maakt.
Mijn moeder heeft mij ook niet tegengehouden, maar door haar 'stof tot nadenken' heb ik zelf besloten om later op kamers te gaan. Maar achteraf gezien had ik het fijner gevonden als ze me had gesteund om wel op kamers te gaan. Maar ja, zij deed toen natuurlijk ook gewoon wat haar het beste leek. Ik denk in ieder geval dat de meeste mensen die hebben gestudeerd en op kamers hebben gewoond zullen zeggen dat dit een hele leuke tijd was die ze niet hadden willen missen.
Ik denk inderdaad dat je je moet realiseren dat jouw situatie toen heel anders is dan die van jouw dochter nu. En ik ken eigenlijk niemand die een universitaire studie heeft afgerond en geen studieschulden heeft. Uiteraard moet je deze niet te hoog laten oplopen, maar de meeste mensen krijgen toch wel een goede baan na hun studie en kunnen die schulden zonder problemen aflossen.
Offtopic: ik had op de middelbare school een vriendin die op haar 16e een kind kreeg. Alhoewel ik haar nu niet meer zie denk ik nog vaak dingen als "goh, haar kind gaat al bijna het huis uit, terwijl die van mij nog niet eens op school zitten". Het lijkt me lastig om in een andere 'levensfase' te zitten dan leeftijdsgenoten.
Het is in mijn geval overigens geen smoes om haar tegen te houden mizuki..want tegenhouden zal ik haar niet doen.
Wel hoop ik haar genoeg stof om na te denken mee te geven waaruit ze uiteindelijk zelf de keuze maakt.
Mijn moeder heeft mij ook niet tegengehouden, maar door haar 'stof tot nadenken' heb ik zelf besloten om later op kamers te gaan. Maar achteraf gezien had ik het fijner gevonden als ze me had gesteund om wel op kamers te gaan. Maar ja, zij deed toen natuurlijk ook gewoon wat haar het beste leek. Ik denk in ieder geval dat de meeste mensen die hebben gestudeerd en op kamers hebben gewoond zullen zeggen dat dit een hele leuke tijd was die ze niet hadden willen missen.
Ik denk inderdaad dat je je moet realiseren dat jouw situatie toen heel anders is dan die van jouw dochter nu. En ik ken eigenlijk niemand die een universitaire studie heeft afgerond en geen studieschulden heeft. Uiteraard moet je deze niet te hoog laten oplopen, maar de meeste mensen krijgen toch wel een goede baan na hun studie en kunnen die schulden zonder problemen aflossen.
Offtopic: ik had op de middelbare school een vriendin die op haar 16e een kind kreeg. Alhoewel ik haar nu niet meer zie denk ik nog vaak dingen als "goh, haar kind gaat al bijna het huis uit, terwijl die van mij nog niet eens op school zitten". Het lijkt me lastig om in een andere 'levensfase' te zitten dan leeftijdsgenoten.
Bij vlagen ben ik geniaal! Helaas is het vandaag windstil.
woensdag 29 april 2009 om 17:15
Natuurlijk ben ik ook bezorgd Zamirah.
Ik ben een moeder he .
En ik weet dat ze een verstandige meid is,ben zelfs jaloers op de dingen die zij zo makkelijk voor elkaar bokst waar ik van in mijn broek pies.
Dat maakt mij ook trots en geruster.
Dochter kwam net thuis en we hebben even gebabbelt over de kamer die ze gaat bezichtigen.
Ze zei,goh mam...je klinkt veel relaxter nu .
Ik ben een moeder he .
En ik weet dat ze een verstandige meid is,ben zelfs jaloers op de dingen die zij zo makkelijk voor elkaar bokst waar ik van in mijn broek pies.
Dat maakt mij ook trots en geruster.
Dochter kwam net thuis en we hebben even gebabbelt over de kamer die ze gaat bezichtigen.
Ze zei,goh mam...je klinkt veel relaxter nu .
woensdag 29 april 2009 om 17:36
Klopt Iry, ze is nu ongeveer een half jaar op zichzelf. Ik moet je zeggen dat ik heel veel gehad heb aan de reacties op het forum destijds. Ik ben het echt met andere ogen gaan zien en dat werkte steeds beter. Natuurlijk vond ik het toch slikken toen ze besloot het toch te doen maar het heeft gelukkig heel goed uitgepakt zoals je leest.
Onze dochter hoefde niet eens voor haar studie op kamers, dat vond ik eigenlijk toen ook het moeilijkste. Ik vond het ook zo moeilijk dat ze geen spaarpotje zou kunnen maken als ze op kamers zou gaan maar nogmaals, het plezier, de levenswijsheid en de vrijheid weegt daar niet tegenop.
En eenmaal op zichzelf veranderen die financiën ook en dat is eigenlijk alleen maar leerzaam.
Kunnen wij als moeder ze weer eens lekker verwennn en spontaan iets toestoppen
Onze dochter hoefde niet eens voor haar studie op kamers, dat vond ik eigenlijk toen ook het moeilijkste. Ik vond het ook zo moeilijk dat ze geen spaarpotje zou kunnen maken als ze op kamers zou gaan maar nogmaals, het plezier, de levenswijsheid en de vrijheid weegt daar niet tegenop.
En eenmaal op zichzelf veranderen die financiën ook en dat is eigenlijk alleen maar leerzaam.
Kunnen wij als moeder ze weer eens lekker verwennn en spontaan iets toestoppen
woensdag 29 april 2009 om 17:43
woensdag 29 april 2009 om 17:50
Ik vind 13 m2 voor 350 euro wel vrij duur. Maar vaak begin je als student op een klein kamertje, en komt er wel iets op je pad dat groter is, voor minder geld, als je eenmaal wat meer mensen kent.
Toen ik zelf ging studeren gingen zaken als kleding en make-up een veel kleinere rol spelen. Als scholier ging ik graag met mijn vriendinnen winkelen om al mijn centjes aan mooie kleding uit te geven. Als student kocht ik wat basiskledingstukken in een goedkope winkel en de rest van het geld was voor boodschappen en voor mijn sociale leven.
Festivals en concerten deed ik eigenlijk niet in die tijd, zelfs de bioscoop vond ik al duur!
Maar dat maakt niet uit, alle studenten proberen goedkoop te leven en de studententijd is nu eenmaal heel anders dan de tijd waarin je nog thuis woont.
Waar ik zelf wel een beetje spijt van heb, is dat ik niet wat meer gewerkt heb tijdens mijn studententijd. Ik had een aardig spaarpotje voor ik ging studeren (tussendoor een jaar gewerkt) en mijn ouders betaalden mijn huur en collegegeld. Het eerste halfjaar hoefde ik me nergens druk om te maken (en jaagde dus dat spaarpotje er doorheen).
Sorry, ik wilde meer schrijven maar moet plotseling weg. Ik hoop hier later terug te komen.
Toen ik zelf ging studeren gingen zaken als kleding en make-up een veel kleinere rol spelen. Als scholier ging ik graag met mijn vriendinnen winkelen om al mijn centjes aan mooie kleding uit te geven. Als student kocht ik wat basiskledingstukken in een goedkope winkel en de rest van het geld was voor boodschappen en voor mijn sociale leven.
Festivals en concerten deed ik eigenlijk niet in die tijd, zelfs de bioscoop vond ik al duur!
Maar dat maakt niet uit, alle studenten proberen goedkoop te leven en de studententijd is nu eenmaal heel anders dan de tijd waarin je nog thuis woont.
Waar ik zelf wel een beetje spijt van heb, is dat ik niet wat meer gewerkt heb tijdens mijn studententijd. Ik had een aardig spaarpotje voor ik ging studeren (tussendoor een jaar gewerkt) en mijn ouders betaalden mijn huur en collegegeld. Het eerste halfjaar hoefde ik me nergens druk om te maken (en jaagde dus dat spaarpotje er doorheen).
Sorry, ik wilde meer schrijven maar moet plotseling weg. Ik hoop hier later terug te komen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 29 april 2009 om 18:29
Ik ben er weer. Wat ik wilde zeggen: ik hoefde in mijn eerste halfjaar op kamers eigenlijk niet bij te werken en had daardoor mijn tijd zo ingedeeld dat er later ook weinig tijd was voor een baantje. Druk met studie, commissies, weekenden soms naar 'thuis' soms niet.
Toen ik wat krap kwam te zitten ben ik gaan lenen en dat had ik achteraf liever anders gedaan. Verderop in mijn studie ben ik wel meer gaan werken, maar toen had ik al een schuld opgebouwd.
Ik zou met je dochter duidelijke afspraken maken over de financien. Wat betalen jullie, wat moet ze zelf betalen en je kunt best verwachten dat ze een baantje zoekt.
Verder denk ik - net als andere dames hier dat je het moeilijk vindt om haar los te laten. Maar dat hoort zo, dat heeft iedere moeder. Gun het haar om te leren om op eigen benen te staan.
Toen ik wat krap kwam te zitten ben ik gaan lenen en dat had ik achteraf liever anders gedaan. Verderop in mijn studie ben ik wel meer gaan werken, maar toen had ik al een schuld opgebouwd.
Ik zou met je dochter duidelijke afspraken maken over de financien. Wat betalen jullie, wat moet ze zelf betalen en je kunt best verwachten dat ze een baantje zoekt.
Verder denk ik - net als andere dames hier dat je het moeilijk vindt om haar los te laten. Maar dat hoort zo, dat heeft iedere moeder. Gun het haar om te leren om op eigen benen te staan.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 29 april 2009 om 18:38
ik vind het idd een ouderwets advies.
je leeft nu, en niet later.
nu lekker je studententijd in, leven op boterhammen met pindakaas, veel stappen etc.
en als ze afgestudeerd is, eerst een leuk flatje huren (DE tip is dan ook om je meteen in te schrijven bij de woningbouw zodat je na 4 jaar genoeg inschrijftijd hebt om iets leuks te huren) en dan sparen voor het kopen van een huis. is echt makkelijk te doen als je al werkt. en zo erg is het niet om eerst een paar jaar te huren. dan verdien je ook steeds meer en kun je een leuk huisje kopen.
maar misschien heeft ze wel een vriend met wie ze een huis gaat kopen na haar studie...
tuurlijk is een beetje sparen goed, voor als er iets stuk gaat, maar vooral sparen voor een leuke vakantie of een nieuwe tv
voor de rest is het een kwestie van loslaten en haar laten genieten van haar studententijd op kamers.
vind het eigenlijk super cool van je dochter dat ze dit wil gaan doen!! hoeveel studenten blijven er tegenwoordig niet thuis wonen omdat thuis alles kan en alles mag.
ik had mijn studententijd voor geen goud willen missen
ben van een studentenkamer, naar een klein studiootje gegaan, naar een iets groter studiootje gegaan, en nu, 27, heb ik een vriend die net een huis gekocht heeft, en daar woon ik sinds een paar weken (op proef mee samen)
en ik moet zeggen, ik zou niks anders gedaan hebben...
je leeft nu, en niet later.
nu lekker je studententijd in, leven op boterhammen met pindakaas, veel stappen etc.
en als ze afgestudeerd is, eerst een leuk flatje huren (DE tip is dan ook om je meteen in te schrijven bij de woningbouw zodat je na 4 jaar genoeg inschrijftijd hebt om iets leuks te huren) en dan sparen voor het kopen van een huis. is echt makkelijk te doen als je al werkt. en zo erg is het niet om eerst een paar jaar te huren. dan verdien je ook steeds meer en kun je een leuk huisje kopen.
maar misschien heeft ze wel een vriend met wie ze een huis gaat kopen na haar studie...
tuurlijk is een beetje sparen goed, voor als er iets stuk gaat, maar vooral sparen voor een leuke vakantie of een nieuwe tv
voor de rest is het een kwestie van loslaten en haar laten genieten van haar studententijd op kamers.
vind het eigenlijk super cool van je dochter dat ze dit wil gaan doen!! hoeveel studenten blijven er tegenwoordig niet thuis wonen omdat thuis alles kan en alles mag.
ik had mijn studententijd voor geen goud willen missen
ben van een studentenkamer, naar een klein studiootje gegaan, naar een iets groter studiootje gegaan, en nu, 27, heb ik een vriend die net een huis gekocht heeft, en daar woon ik sinds een paar weken (op proef mee samen)
en ik moet zeggen, ik zou niks anders gedaan hebben...
