Werk & Studie
alle pijlers
Moet je je baas vertellen wat je in je vrije tijd doet?
woensdag 28 januari 2009 om 09:16
Goedemorgen allemaal,
Ik heb het volgende; mijn baas heeft mij gevraagd of ik as zaterdag wil werken. ( dit is een uitzondering, want normalitair is het bedrijf gesloten in het weekend ) Ik heb gezegd dat ik niet kan. Hij wilde precies weten wat ik as zaterdag allemaal ga doen, want ik moest dan maar mijn afspraken verzetten en op vrijdag vrijnemen.
Ik heb hierop gezegd dat ik afspraken heb staan en dat het mijn vrjie tijd is en dat hij niet alles hoef te weten. Ik heb hierop nog een gesprek gehad en en hij vertelde mij, dat hij als leidinggevende het recht heeft om te vragen wat ik in mijn vrije tijd (in het weekend) doe. Is dit eigenlijk zo? Mij lijkt het van niet...
Ik heb het volgende; mijn baas heeft mij gevraagd of ik as zaterdag wil werken. ( dit is een uitzondering, want normalitair is het bedrijf gesloten in het weekend ) Ik heb gezegd dat ik niet kan. Hij wilde precies weten wat ik as zaterdag allemaal ga doen, want ik moest dan maar mijn afspraken verzetten en op vrijdag vrijnemen.
Ik heb hierop gezegd dat ik afspraken heb staan en dat het mijn vrjie tijd is en dat hij niet alles hoef te weten. Ik heb hierop nog een gesprek gehad en en hij vertelde mij, dat hij als leidinggevende het recht heeft om te vragen wat ik in mijn vrije tijd (in het weekend) doe. Is dit eigenlijk zo? Mij lijkt het van niet...
zaterdag 31 januari 2009 om 09:51
quote:nummerzoveel schreef op 28 januari 2009 @ 19:37:
Daar staat tegenover dat de werkgever altijd een afweging dient te maken tussen bedrijfsbelang en het belang van de werknemer. Je kunt als werkgever wel eisen dat iemand komt, maar dan nog zal dat niet altijd als redelijk geacht worden. Wilde iemand een middagje gaan shoppen, dan kun je het als werkgever dus wel degelijk eisen. Maar stel nou dat de medewerker net die dag de crematie van oma heeft ofzo. Dan telt het medewerkersbelang toch ook echt wel degelijk mee en zal de werkgever een afweging moeten maken welk belang in het specifieke geval het zwaarst weegt.
Als ik dus als werkgever ooit voor een situatie kom te staan dat er echt niets anders op zou zitten dan medewerkers op te roepen om te komen werken omdat dit voor het bedrijfsbelang essentieel is, en iemand wil echt niet komen, dan zou ik dus ook vragen waarom niet. Geeft iemand mij geen goede reden, dan zou ik een waarschuwing oid kunnen geven of zelfs ontslag wegens werkweigering (afhankelijk van de ernst van de situatie). Maar geeft iemand mij wel een goede reden, dan zou ik het natuurlijk niet in mijn hoofd halen om iemand aan te pakken wegens werkweigering.
Nummerzoveel, ik weet niet in welke branche jij werkt, maar in de meeste branches heeft de werkgever niet zoveel te vertellen op het gebied van uitvaarten van naaste familieleden. Kijk maar in je CAO.
Logisch ook: je kunt je oma maar een keer wegbrengen: voor dat klusje haal je dan maar een uitzendkracht. Een werkgever die het zo zou brengen als jij "Hee, je oma is dood, vooruit, we schuiven het bedrijfsbelang voor één keertje aan de kant" zou wat mij betreft de pot op kunnen.
En vwb je noodsituatie op het werk: als iemand z'n gewone gezinsdingen wil doen: boodschappen, kinders naar sport, huishouden, etc, wie ben jij dan om te bepalen of iemand dat moet opgeven? Als je allebei werkt en je hebt kinderen, dan zijn die twee suffe weekenddagen heel dierbaar en heel belangrijk. (je weet wel: daar waar je voor werkt: voor je gezin) Dan kan je als werkgever op je kop gaan staan, maar als iemand er al z'n volle werkweek op heeft zitten, kun je het echt vergeten. Dan regel je maar een uitzendkracht. Als het heel bijzonder werk is wat alleen die persoon zou kunnen doen, dan heb je het als baas verkeerd geregeld door geen vervanger te hebben.
Daar staat tegenover dat de werkgever altijd een afweging dient te maken tussen bedrijfsbelang en het belang van de werknemer. Je kunt als werkgever wel eisen dat iemand komt, maar dan nog zal dat niet altijd als redelijk geacht worden. Wilde iemand een middagje gaan shoppen, dan kun je het als werkgever dus wel degelijk eisen. Maar stel nou dat de medewerker net die dag de crematie van oma heeft ofzo. Dan telt het medewerkersbelang toch ook echt wel degelijk mee en zal de werkgever een afweging moeten maken welk belang in het specifieke geval het zwaarst weegt.
Als ik dus als werkgever ooit voor een situatie kom te staan dat er echt niets anders op zou zitten dan medewerkers op te roepen om te komen werken omdat dit voor het bedrijfsbelang essentieel is, en iemand wil echt niet komen, dan zou ik dus ook vragen waarom niet. Geeft iemand mij geen goede reden, dan zou ik een waarschuwing oid kunnen geven of zelfs ontslag wegens werkweigering (afhankelijk van de ernst van de situatie). Maar geeft iemand mij wel een goede reden, dan zou ik het natuurlijk niet in mijn hoofd halen om iemand aan te pakken wegens werkweigering.
Nummerzoveel, ik weet niet in welke branche jij werkt, maar in de meeste branches heeft de werkgever niet zoveel te vertellen op het gebied van uitvaarten van naaste familieleden. Kijk maar in je CAO.
Logisch ook: je kunt je oma maar een keer wegbrengen: voor dat klusje haal je dan maar een uitzendkracht. Een werkgever die het zo zou brengen als jij "Hee, je oma is dood, vooruit, we schuiven het bedrijfsbelang voor één keertje aan de kant" zou wat mij betreft de pot op kunnen.
En vwb je noodsituatie op het werk: als iemand z'n gewone gezinsdingen wil doen: boodschappen, kinders naar sport, huishouden, etc, wie ben jij dan om te bepalen of iemand dat moet opgeven? Als je allebei werkt en je hebt kinderen, dan zijn die twee suffe weekenddagen heel dierbaar en heel belangrijk. (je weet wel: daar waar je voor werkt: voor je gezin) Dan kan je als werkgever op je kop gaan staan, maar als iemand er al z'n volle werkweek op heeft zitten, kun je het echt vergeten. Dan regel je maar een uitzendkracht. Als het heel bijzonder werk is wat alleen die persoon zou kunnen doen, dan heb je het als baas verkeerd geregeld door geen vervanger te hebben.
zaterdag 31 januari 2009 om 13:57
Dat 'zwaarwegend belang' is overigens echt wel heel zwaarwegend, en ontslaan wegens werkweigering omdat je aangeeft niet te kunnen als baaslief vindt dat je op moet komen draven kan toch echt alleen op basis van een ontslagvergunning of ontbinding door de kantonrechter. Als werkgever moet je dan ook wel áán kunnen tonen dat het echt heel zwaarwegend is.
Zelf te beroerd zijn om op te komen draven op een zaterdag terwijl je met je stomme kop een afspraak met een klant hebt gemaakt dat hij zijn papieren zaterdag wel mag komen ophalen, is verreweg níet zwaarwegend te noemen.
Zelf te beroerd zijn om op te komen draven op een zaterdag terwijl je met je stomme kop een afspraak met een klant hebt gemaakt dat hij zijn papieren zaterdag wel mag komen ophalen, is verreweg níet zwaarwegend te noemen.
zondag 1 februari 2009 om 09:14
@Tilalia
Misschien moet je mijn stukje nog eens rustig doorlezen, dan kun je lezen dat ik een crematie juist noem als een voorbeeld van iets dat zwaarwegender is dan "het bedrijfsbelang".
En je hoeft uberhaupt niet zo aanvallend te doen, want ik leg slechts uit hoe het juridisch is geregeld in Nederland. Ik heb de Nederlandse wet- en regelgeving niet zelf geschreven.
Ik heb zelf trouwens ook nog nooit iemand verplicht om te komen werken op een moment dat hem/haar dat niet uitkwam. Ik zal altijd mijn uiterste best doen om dingen "anders" op te lossen want dat is wat ik versta onder "goed werkgeverschap" en dat heb ik erg hoog in het vaandel staan.
Ik sluit echter niet uit dat ik ooit in een situatie zou kunnen belanden waarin ik echt niet anders kan dan mensen terugroepen uit hun vrije tijd of misschien zelfs van vakantie. Ik hoop niet dat het ooit zal gebeuren, en zal ook tot het uiterste gaan om het te voorkomen, maar zeg nooit nooit. En mocht het dan inderdaad ooit gebeuren, dan zullen mijn medewerkers ook snappen dat ik echt niet anders kan (want het zal voor hun de eerste keer zijn dat zoiets inderdaad gebeurt). Maar zegt een medewerker van mij in zo'n situatie dan "sorry, ik kom niet want ik ging net boodschappen doen/een boek lezen/uitgebreid in bad", dan heeft die medewerker echt een probleem.
Misschien moet je mijn stukje nog eens rustig doorlezen, dan kun je lezen dat ik een crematie juist noem als een voorbeeld van iets dat zwaarwegender is dan "het bedrijfsbelang".
En je hoeft uberhaupt niet zo aanvallend te doen, want ik leg slechts uit hoe het juridisch is geregeld in Nederland. Ik heb de Nederlandse wet- en regelgeving niet zelf geschreven.
Ik heb zelf trouwens ook nog nooit iemand verplicht om te komen werken op een moment dat hem/haar dat niet uitkwam. Ik zal altijd mijn uiterste best doen om dingen "anders" op te lossen want dat is wat ik versta onder "goed werkgeverschap" en dat heb ik erg hoog in het vaandel staan.
Ik sluit echter niet uit dat ik ooit in een situatie zou kunnen belanden waarin ik echt niet anders kan dan mensen terugroepen uit hun vrije tijd of misschien zelfs van vakantie. Ik hoop niet dat het ooit zal gebeuren, en zal ook tot het uiterste gaan om het te voorkomen, maar zeg nooit nooit. En mocht het dan inderdaad ooit gebeuren, dan zullen mijn medewerkers ook snappen dat ik echt niet anders kan (want het zal voor hun de eerste keer zijn dat zoiets inderdaad gebeurt). Maar zegt een medewerker van mij in zo'n situatie dan "sorry, ik kom niet want ik ging net boodschappen doen/een boek lezen/uitgebreid in bad", dan heeft die medewerker echt een probleem.
zondag 1 februari 2009 om 13:02
Ik vond het begin van dit topic ook al erg de verkeerde kant op gaan, want het hangt wel heel erg van de specifieke omstandigheden af of iemand je kan vragen naar je vrije tijds besteding, inderdaad met het afwegen van de belangen. Het bedrijf moet dan een zwaarwegend belang hebben en TO moet dan wel zo'n beetje de enige zijn die dat kan oplossen, maar dan kan het zijn dat je
Jullie zijn er ook bekend mee dat die vakantie die jullie zo fijn geboekt hebben ook in verband met een zwaarwegend belang ingetrokken kan worden? (wel moet je dan schadeloos gesteld worden).
Uiteraard moeten dat soort zaken wel heel zwaarwegend zijn met de nodige vereisten van dien, maar stel dat het zwaarwegend is, dan zul je bij het afwegen van belangen toch wel moeten weten wat er anders zo belangrijk is dat het zwaarwegend bedrijfsbelang niet gediend kan worden. En dan zal een werkgever toch echt wel naar je vrije tijd kunnen vragen.... je mag dan best weigeren te antwoorden, maar in dat geval zou ik ook de conclusie trekken dat het bedrijfsbelang zwaarwegender is. Moet de werkgever uiteraard nog wel aantonen dat het bedrijfsbelang ook echt dusdanig zwaarwegend is....
Of het in dit specifieke geval een zwaarwegend bedrijfsbelang geweest is die alleen TO kon oplossen kan ik niet beoordelen.
Jullie zijn er ook bekend mee dat die vakantie die jullie zo fijn geboekt hebben ook in verband met een zwaarwegend belang ingetrokken kan worden? (wel moet je dan schadeloos gesteld worden).
Uiteraard moeten dat soort zaken wel heel zwaarwegend zijn met de nodige vereisten van dien, maar stel dat het zwaarwegend is, dan zul je bij het afwegen van belangen toch wel moeten weten wat er anders zo belangrijk is dat het zwaarwegend bedrijfsbelang niet gediend kan worden. En dan zal een werkgever toch echt wel naar je vrije tijd kunnen vragen.... je mag dan best weigeren te antwoorden, maar in dat geval zou ik ook de conclusie trekken dat het bedrijfsbelang zwaarwegender is. Moet de werkgever uiteraard nog wel aantonen dat het bedrijfsbelang ook echt dusdanig zwaarwegend is....
Of het in dit specifieke geval een zwaarwegend bedrijfsbelang geweest is die alleen TO kon oplossen kan ik niet beoordelen.
maandag 2 februari 2009 om 12:14
quote:Jojo80 schreef op 01 februari 2009 @ 21:10:
djezus Tilalia, nummerzoveel omschrijft hier gewoon op een zeer duidelijk en heldere manier hoe het werkt in Nederland. En niet ieders werk kan door een uitzenkracht opgevangen worden.
Jojo, dat is het probleem van de baas, dat niet ieders werk door een ander kan worden opgevangen.
Mijn man werkt bij zo'n bedrijf dat nogal graag zwaarwegend is, en we hebben het Nederlands recht echt wel uitgeplozen om te kijken wat er waar is van dat zwaarwegende. Je bedrijf zal zo ongeveer op de rand van faillisement moeten staan wil je mensen kunnen verplichten op stel en sprong hun vrije weekenddag op te geven.
Nummerzoveel, nogmaals, het gaat me om de toon. Dat je zelfs maar overweegt een crematie tegenover het bedrijfsbelang te zetten.
En het gaat er niet om wat jij vindt van het feit dat iemand lekker lang in bad wil of z'n kinderen naar voetbal wil brengen, of dat iemand in zijn vrije tijd de hele voedselbank draaiende: dat gaat jou niet aan. Als jij iemand vraagt in het weekend te werken, die persoon zegt 'nee, ik heb plannen', jij vraagt 'waarom dan niet en wat voor plannen', dan is het "Gaat je niks aan" het goed recht van die werknemer. Ga jij maar eens een rechter overtuigen van jouw gelijk.
djezus Tilalia, nummerzoveel omschrijft hier gewoon op een zeer duidelijk en heldere manier hoe het werkt in Nederland. En niet ieders werk kan door een uitzenkracht opgevangen worden.
Jojo, dat is het probleem van de baas, dat niet ieders werk door een ander kan worden opgevangen.
Mijn man werkt bij zo'n bedrijf dat nogal graag zwaarwegend is, en we hebben het Nederlands recht echt wel uitgeplozen om te kijken wat er waar is van dat zwaarwegende. Je bedrijf zal zo ongeveer op de rand van faillisement moeten staan wil je mensen kunnen verplichten op stel en sprong hun vrije weekenddag op te geven.
Nummerzoveel, nogmaals, het gaat me om de toon. Dat je zelfs maar overweegt een crematie tegenover het bedrijfsbelang te zetten.
En het gaat er niet om wat jij vindt van het feit dat iemand lekker lang in bad wil of z'n kinderen naar voetbal wil brengen, of dat iemand in zijn vrije tijd de hele voedselbank draaiende: dat gaat jou niet aan. Als jij iemand vraagt in het weekend te werken, die persoon zegt 'nee, ik heb plannen', jij vraagt 'waarom dan niet en wat voor plannen', dan is het "Gaat je niks aan" het goed recht van die werknemer. Ga jij maar eens een rechter overtuigen van jouw gelijk.
maandag 2 februari 2009 om 12:16
quote:kiks76 schreef op 01 februari 2009 @ 13:02:
Ik vond het begin van dit topic ook al erg de verkeerde kant op gaan, want het hangt wel heel erg van de specifieke omstandigheden af of iemand je kan vragen naar je vrije tijds besteding, inderdaad met het afwegen van de belangen. Het bedrijf moet dan een zwaarwegend belang hebben en TO moet dan wel zo'n beetje de enige zijn die dat kan oplossen, maar dan kan het zijn dat je
Jullie zijn er ook bekend mee dat die vakantie die jullie zo fijn geboekt hebben ook in verband met een zwaarwegend belang ingetrokken kan worden? (wel moet je dan schadeloos gesteld worden).
Uiteraard moeten dat soort zaken wel heel zwaarwegend zijn met de nodige vereisten van dien, maar stel dat het zwaarwegend is, dan zul je bij het afwegen van belangen toch wel moeten weten wat er anders zo belangrijk is dat het zwaarwegend bedrijfsbelang niet gediend kan worden. En dan zal een werkgever toch echt wel naar je vrije tijd kunnen vragen.... je mag dan best weigeren te antwoorden, maar in dat geval zou ik ook de conclusie trekken dat het bedrijfsbelang zwaarwegender is. Moet de werkgever uiteraard nog wel aantonen dat het bedrijfsbelang ook echt dusdanig zwaarwegend is....
Of het in dit specifieke geval een zwaarwegend bedrijfsbelang geweest is die alleen TO kon oplossen kan ik niet beoordelen.En tegen de tijd dat de rechter daarover geoordeeld heeft had de werknemer al lang en breed op vakantie kunnen gaan, had werkgever al 6 uitzendkrachten kunnen inwerken en was er dus helemaal geen probleem geweest, maar slechts gemakzucht.
Ik vond het begin van dit topic ook al erg de verkeerde kant op gaan, want het hangt wel heel erg van de specifieke omstandigheden af of iemand je kan vragen naar je vrije tijds besteding, inderdaad met het afwegen van de belangen. Het bedrijf moet dan een zwaarwegend belang hebben en TO moet dan wel zo'n beetje de enige zijn die dat kan oplossen, maar dan kan het zijn dat je
Jullie zijn er ook bekend mee dat die vakantie die jullie zo fijn geboekt hebben ook in verband met een zwaarwegend belang ingetrokken kan worden? (wel moet je dan schadeloos gesteld worden).
Uiteraard moeten dat soort zaken wel heel zwaarwegend zijn met de nodige vereisten van dien, maar stel dat het zwaarwegend is, dan zul je bij het afwegen van belangen toch wel moeten weten wat er anders zo belangrijk is dat het zwaarwegend bedrijfsbelang niet gediend kan worden. En dan zal een werkgever toch echt wel naar je vrije tijd kunnen vragen.... je mag dan best weigeren te antwoorden, maar in dat geval zou ik ook de conclusie trekken dat het bedrijfsbelang zwaarwegender is. Moet de werkgever uiteraard nog wel aantonen dat het bedrijfsbelang ook echt dusdanig zwaarwegend is....
Of het in dit specifieke geval een zwaarwegend bedrijfsbelang geweest is die alleen TO kon oplossen kan ik niet beoordelen.En tegen de tijd dat de rechter daarover geoordeeld heeft had de werknemer al lang en breed op vakantie kunnen gaan, had werkgever al 6 uitzendkrachten kunnen inwerken en was er dus helemaal geen probleem geweest, maar slechts gemakzucht.
maandag 2 februari 2009 om 14:51
Bovenstaande discussie zou eigenlijk onnodig zijn als de verhouding wergever/werknemer gewoon is, zoals ie zou moeten zijn. Dat je met zijn allen, als een team, het gevoel hebt dat we er samen voor moeten gaan. Dat het een win-win situatie is. Je moet er allemaal beter van worden. Dat je niet het gevoel krijgt 'ik doe het voor hem' en om 17 u ben ik naar huis. Dan begint mijn priveleven en daar heeft hij niks mee te maken.
Dat de sfeer en verhouding zo is dat je als personeel denkt: ik heb dan a.s. zaterdag wel wat gepland maar dat kan ik best verzetten. En dan ga ik gewoon een paar uurtjes werken als het echt niet anders kan. Zijn we allemaal weer blij omdat we een klant geholpen hebben. En dat als je dan écht niet kan je baas dat ook niet in twijfel trekt en er verder niet moeilijk over doet.
Ideaal? Het zal inderdaad niet zoveel voor komen maar het bestaat wel...
Dat de sfeer en verhouding zo is dat je als personeel denkt: ik heb dan a.s. zaterdag wel wat gepland maar dat kan ik best verzetten. En dan ga ik gewoon een paar uurtjes werken als het echt niet anders kan. Zijn we allemaal weer blij omdat we een klant geholpen hebben. En dat als je dan écht niet kan je baas dat ook niet in twijfel trekt en er verder niet moeilijk over doet.
Ideaal? Het zal inderdaad niet zoveel voor komen maar het bestaat wel...
maandag 2 februari 2009 om 20:41
quote:nummerzoveel schreef op 02 februari 2009 @ 20:16:
@Tilalia
Ik mag alleen maar hopen dat jij met jouw houding nooit met mij als wederpartij in zo'n rechtzaak zult belanden.Datzelfde geldt voor ondergetekende. De werknemer beschikt over een indrukwekkend aantal rechten en daar tegenover staat een aantal plichten. Als de werkgever zijn zaken op orde heeft kan hij binnen de grenzen van het redelijke en billijke de werknemer oproepen en dient deze te verschijnen. Overigens kan een bedrijf niet zwaarwegend zijn. Die term is in deze voorbehouden aan belangen.
@Tilalia
Ik mag alleen maar hopen dat jij met jouw houding nooit met mij als wederpartij in zo'n rechtzaak zult belanden.Datzelfde geldt voor ondergetekende. De werknemer beschikt over een indrukwekkend aantal rechten en daar tegenover staat een aantal plichten. Als de werkgever zijn zaken op orde heeft kan hij binnen de grenzen van het redelijke en billijke de werknemer oproepen en dient deze te verschijnen. Overigens kan een bedrijf niet zwaarwegend zijn. Die term is in deze voorbehouden aan belangen.
maandag 2 februari 2009 om 21:57
quote:Growing schreef op 02 februari 2009 @ 14:51:
Bovenstaande discussie zou eigenlijk onnodig zijn als de verhouding wergever/werknemer gewoon is, zoals ie zou moeten zijn. Dat je met zijn allen, als een team, het gevoel hebt dat we er samen voor moeten gaan. Dat het een win-win situatie is. Je moet er allemaal beter van worden. Dat je niet het gevoel krijgt 'ik doe het voor hem' en om 17 u ben ik naar huis. Dan begint mijn priveleven en daar heeft hij niks mee te maken.
Dat de sfeer en verhouding zo is dat je als personeel denkt: ik heb dan a.s. zaterdag wel wat gepland maar dat kan ik best verzetten. En dan ga ik gewoon een paar uurtjes werken als het echt niet anders kan. Zijn we allemaal weer blij omdat we een klant geholpen hebben. En dat als je dan écht niet kan je baas dat ook niet in twijfel trekt en er verder niet moeilijk over doet.
Ideaal? Het zal inderdaad niet zoveel voor komen maar het bestaat wel...Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn. Door zelf afspraken te maken in weekenden en er dan zelf onderuit wil komen door er z'n slaafje voor op te trommelen, verliest zo'n baas wel mijn respect en ik zou dus ook niet aarzelen te liegen over wat ik dan wel die zaterdag ga doen. Komt de baas echter een paar weken voordat ie iets wil afspreken al naar me toe met de vraag of ik misschien een weekend zou willen werken en zoja welk weekend, dan komt dat al heel wat redelijker over en dan valt er best iets te regelen.
Bovenstaande discussie zou eigenlijk onnodig zijn als de verhouding wergever/werknemer gewoon is, zoals ie zou moeten zijn. Dat je met zijn allen, als een team, het gevoel hebt dat we er samen voor moeten gaan. Dat het een win-win situatie is. Je moet er allemaal beter van worden. Dat je niet het gevoel krijgt 'ik doe het voor hem' en om 17 u ben ik naar huis. Dan begint mijn priveleven en daar heeft hij niks mee te maken.
Dat de sfeer en verhouding zo is dat je als personeel denkt: ik heb dan a.s. zaterdag wel wat gepland maar dat kan ik best verzetten. En dan ga ik gewoon een paar uurtjes werken als het echt niet anders kan. Zijn we allemaal weer blij omdat we een klant geholpen hebben. En dat als je dan écht niet kan je baas dat ook niet in twijfel trekt en er verder niet moeilijk over doet.
Ideaal? Het zal inderdaad niet zoveel voor komen maar het bestaat wel...Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn. Door zelf afspraken te maken in weekenden en er dan zelf onderuit wil komen door er z'n slaafje voor op te trommelen, verliest zo'n baas wel mijn respect en ik zou dus ook niet aarzelen te liegen over wat ik dan wel die zaterdag ga doen. Komt de baas echter een paar weken voordat ie iets wil afspreken al naar me toe met de vraag of ik misschien een weekend zou willen werken en zoja welk weekend, dan komt dat al heel wat redelijker over en dan valt er best iets te regelen.
maandag 2 februari 2009 om 21:59
quote:elninjoo schreef op 02 februari 2009 @ 21:57:
[...]
Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn. Door zelf afspraken te maken in weekenden en er dan zelf onderuit wil komen door er z'n slaafje voor op te trommelen, verliest zo'n baas wel mijn respect en ik zou dus ook niet aarzelen te liegen over wat ik dan wel die zaterdag ga doen. Komt de baas echter een paar weken voordat ie iets wil afspreken al naar me toe met de vraag of ik misschien een weekend zou willen werken en zoja welk weekend, dan komt dat al heel wat redelijker over en dan valt er best iets te regelen.Jij snapt em!
[...]
Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn. Door zelf afspraken te maken in weekenden en er dan zelf onderuit wil komen door er z'n slaafje voor op te trommelen, verliest zo'n baas wel mijn respect en ik zou dus ook niet aarzelen te liegen over wat ik dan wel die zaterdag ga doen. Komt de baas echter een paar weken voordat ie iets wil afspreken al naar me toe met de vraag of ik misschien een weekend zou willen werken en zoja welk weekend, dan komt dat al heel wat redelijker over en dan valt er best iets te regelen.Jij snapt em!
maandag 2 februari 2009 om 22:15
quote:elninjoo schreef op 02 februari 2009 @ 21:57:
[...]
Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn.Elninjoo, als er echt sprake is van een noodsituatie die oproepen uit vrije tijd noodzakelijk maakt, dat zal er over het algemeen geen ruimte zijn voor overleg. Overleg suggereert namelijk dat er ook ruimte is voor ja/nee zeggen, en als die ruimte er is dan is er ook geen noodzaak om een zogeheten dienstopdracht uit te vaardigen. Wel ben ik van mening dat medewerkers tekst en uitleg verschuldigd is. En als je als werkgever nooit misbruik maakt van dit recht, dan zullen je medewerkers die tekst en uitleg als het goed is ook als voldoende beschouwen om aan de slag te gaan.
[...]
Als de verhouding werkgever/werknemer goed was, dan zou 'n werkgever éérst met zijn personeel overleggen of zij eventueel bereid zijn die klant in hun vrije weekend van dienst te zijn.Elninjoo, als er echt sprake is van een noodsituatie die oproepen uit vrije tijd noodzakelijk maakt, dat zal er over het algemeen geen ruimte zijn voor overleg. Overleg suggereert namelijk dat er ook ruimte is voor ja/nee zeggen, en als die ruimte er is dan is er ook geen noodzaak om een zogeheten dienstopdracht uit te vaardigen. Wel ben ik van mening dat medewerkers tekst en uitleg verschuldigd is. En als je als werkgever nooit misbruik maakt van dit recht, dan zullen je medewerkers die tekst en uitleg als het goed is ook als voldoende beschouwen om aan de slag te gaan.
dinsdag 3 februari 2009 om 10:08
quote:priority schreef op 28 januari 2009 @ 11:09:
Het is maar hoe je het bekijkt...
Hij heeft het recht je te vragen wat je doet dit weekend, vragen staat vrij, maar jij hebt het recht daar niet op te antwoorden.
Ik vind het vaak ook een kwestie van hoe het gevraagd wordt.
Als hij er direct over begint dat je je afspraken MOET verzetten, dan zou ik direct in de verdediging schieten. Ik MOET niks, ja... ademen, eten en drinken... da's het enige dat ik moet.
Vraagt hij gewoon netjes of het mogelijk is dat je afspraken verzet, dan zou ik er toch anders mee omgaan.Enne, vergeet poepen en plassen niet he
Het is maar hoe je het bekijkt...
Hij heeft het recht je te vragen wat je doet dit weekend, vragen staat vrij, maar jij hebt het recht daar niet op te antwoorden.
Ik vind het vaak ook een kwestie van hoe het gevraagd wordt.
Als hij er direct over begint dat je je afspraken MOET verzetten, dan zou ik direct in de verdediging schieten. Ik MOET niks, ja... ademen, eten en drinken... da's het enige dat ik moet.
Vraagt hij gewoon netjes of het mogelijk is dat je afspraken verzet, dan zou ik er toch anders mee omgaan.Enne, vergeet poepen en plassen niet he
woensdag 4 februari 2009 om 11:28
