Werk & Studie
alle pijlers
Steeds veranderen van werkgever
donderdag 22 april 2021 om 12:39
Even mijn verhaal kwijt en misschien herkenning of ervaringen van anderen die het waard zijn om te delen?
I.v.m herkenning niet te veel details.
Ik ben nu negen jaar gediplomeerd in de zorg en heb nogal wat banen in de ouderenzorg gehad. In negen jaar vijf verschillende werkgevers. Mijn langste is 3 jaar bij een werkgever. Vaak hou ik het 1,5 tot twee jaar vol.
Drie van de vijf keer een nieuwe baan gezocht omdat ik meer uitdaging en verantwoordelijkheden wilde. Twee keer vertrokken omdat ik de bedrijfsvoering ronduit rampzalig vond en me ergerde.
De derde keer komt er nu aan.
Weer erger ik me aan management, zie hoe belangrijke dingen niet goed geregeld zijn en kan mijn ogen niet sluiten voor bizarre besluiten. Ik hecht belang aan rechtvaardigheid en ga dus discussies aan, nu met een conflict tot gevolg. Ben dus alweer rond aan het kijken. Blijven voelt dan niet goed.
Herkent iemand dit? Wat is het geheim om ergens langer te blijven? Werkgevers zijn vaak heel tevreden over mijn functioneren, het is puur dat ik er klaar mee ben.
Moet ik een ruggengraat kweken of zit de ouderenzorgsector echt vol met incapabel management?
I.v.m herkenning niet te veel details.
Ik ben nu negen jaar gediplomeerd in de zorg en heb nogal wat banen in de ouderenzorg gehad. In negen jaar vijf verschillende werkgevers. Mijn langste is 3 jaar bij een werkgever. Vaak hou ik het 1,5 tot twee jaar vol.
Drie van de vijf keer een nieuwe baan gezocht omdat ik meer uitdaging en verantwoordelijkheden wilde. Twee keer vertrokken omdat ik de bedrijfsvoering ronduit rampzalig vond en me ergerde.
De derde keer komt er nu aan.
Weer erger ik me aan management, zie hoe belangrijke dingen niet goed geregeld zijn en kan mijn ogen niet sluiten voor bizarre besluiten. Ik hecht belang aan rechtvaardigheid en ga dus discussies aan, nu met een conflict tot gevolg. Ben dus alweer rond aan het kijken. Blijven voelt dan niet goed.
Herkent iemand dit? Wat is het geheim om ergens langer te blijven? Werkgevers zijn vaak heel tevreden over mijn functioneren, het is puur dat ik er klaar mee ben.
Moet ik een ruggengraat kweken of zit de ouderenzorgsector echt vol met incapabel management?
- Fight for your right to party -
donderdag 22 april 2021 om 19:32
Te veel bureaucratische verplichtingen waardoor je niet aan je 'echte' werk toekomt. Onzinnige declaratieregels die uit wantrouwen steeds verder worden dichtgetimmerd, maar als je doorrekent hoe veel tijd de medewerkers dat kost je niet snapt waarom men dat blijkbaar logisch vindt. Mensen die niet serieus worden genomen omdat ze niet de juiste (lees: hooggeplaatst genoeg) functie hebben, maar wel de personen zijn die dingen oplossen (lees: administratief personeel (hbo/universitair opgeleid) dat het niet voor elkaar krijgt om fouten in salaris/vergoedingen recht te zetten totdat de chef er dan maar een telefoontje aan waagt (wat dus veel duurder is en waardoor het pas dagen later is opgelost met alle stress voor de medewerkers zonder salaris/vergoedingen).novaviva schreef: ↑22-04-2021 18:58Wat voor dingen dan? Iemand wordt voorgetrokken bij een promotie? Er wordt geld verkwist met een duur project? Mensen strijken met de eer van andermans werk? Het is toch allemaal gepruts in de marge, daarvoor hoef je toch niet op de barricaden?
Zolang er geen puppies worden verzopen zou ik mezelf toch aanleren wat meer afstand te nemen van zaken die je niet kunt veranderen. Tuurlijk, fraude, seksuele intimidatie etc. is wat anders, maar voor de rest, het is een bedrijf, dingen gebeuren.
Ik heb er nu inderdaad wat meer afstand van genomen maar ik kan me er bij vlagen nog steeds vreselijk druk om maken dat 'het management' het blijkbaar allemaal wel ok vindt, terwijl je mensen in het gedrang ziet komen door zaken.
donderdag 22 april 2021 om 19:39
Als je wil dat het zoveel mogelijk op jouw manier gaat dan kun je het beste zorgen dat jij op de stoel van het management gaan zitten.
En vervolgens accepteren dat je medewerkers altijd iets te zaniken hebben over de beslissingen die jij neemt.
Wil je dat niet dan zul je moeten accepteren dat je nu eenmaal een jobhopper bent. Of je gaat bij jezelf te rade waar die continue onvrede vandaan komt en gaat daar mee aan de slag.
En vervolgens accepteren dat je medewerkers altijd iets te zaniken hebben over de beslissingen die jij neemt.
Wil je dat niet dan zul je moeten accepteren dat je nu eenmaal een jobhopper bent. Of je gaat bij jezelf te rade waar die continue onvrede vandaan komt en gaat daar mee aan de slag.
donderdag 22 april 2021 om 19:57
Dit is oprecht inspirerend voor mij.Miskotto schreef: ↑22-04-2021 16:35Ik zag het bij mij op de werkvloer in pre-coronatijd ook altijd gebeuren.
De mensen in de ivoren torens hadden weer eens wat bedacht, en dat mochten wij iets gaan uitvoeren waarvan wij al weten dat het niet gaat werken.
Ik ben het punt van kritiek leveren en de discussie aangaan allang voorbij, en zo denken meerdere in mijn team, moeten we elke dag om 10u de Samba dansen, ok prima.
Maar er zijn collega's die de strijd aangaan en dat is alleen maar goed, alleen jammer dat het niks uithaalt, en dit soort collega's komen op een bepaald moment op het punt waar ik nu sta.
donderdag 22 april 2021 om 20:01
Dat is natuurlijk appels met peren vergelijken. We hebben het hier over iemand in een bepaald vakgebied die kritiek heeft op de bedrijfsvoering van manager binnen hetzelfde vakgebied.docotrandus schreef: ↑22-04-2021 17:23En wat doe je als de oudercommissie competent is, maar de schooldirecteur niet?
Het verschil is dat de schooldirecteur betaald wordt om goed werk te leveren.
Dus als ouder mag je kritiek op de school hebben, ook als je zelf liever als arts/piloot/postbode werkt.
Ik verwacht ook van een arts dat hij/zij mij niet vergiftigt, en dat ik niet zelf geneeskunde hoef te studeren voor als ik ooit ziek word.
En zoiets geldt ook voor managers: ook als je zelf geen manager bent, mag je verwachten dat een manager z'r werk goed doet.
(En als mijn werkgever vragen zou om de samba te dansen, kan ik zeggen "dat hoort niet bij mijn werk".)
Één ding is zeker: van passief mopperen in de marge langs de zijlijn is nog nooit iemand beter geworden. Als je zelf de illusie hebt dat je de bedrijfsvoering beter vorm kunt geven dan zou ik daarnaar streven. Anders kun je hoogstens beargumenteerd voorstellen tot verbetering aandragen of weer het hazenpad kiezen. Als je telkens in organisaties terecht komt waar de bedrijfsvoering niet past bij jouw eigen normen en waarden dan kun je je ook afvragen of je überhaupt geschikt bent voor het werkveld en of jouw eigen normen en waarden niet erg bijzonder zijn. Ik zou in ieder geval altijd stilstaan bij wat ik zelf kan veranderen. Is het onbegonnen werk dan pak ik mijn spullen en ga ik ergens anders aan de slag.
donderdag 22 april 2021 om 20:14
Dit zijn wat mij betreft geen zaken van groot onrecht. Gewoon normale problemen binnen een organisatie in mijn optiek. Ik dacht echt aan enorme misstanden. Soms zijn dingen nou eenmaal niet logisch, efficiënt of zou het goedkoper kunnen. Ik snap best dat management daar nou niet meteen prioriteit van maakt. Die hebben hopelijk wel belangrijker zaken aan hun hoofd.Maduixa schreef: ↑22-04-2021 19:32Te veel bureaucratische verplichtingen waardoor je niet aan je 'echte' werk toekomt. Onzinnige declaratieregels die uit wantrouwen steeds verder worden dichtgetimmerd, maar als je doorrekent hoe veel tijd de medewerkers dat kost je niet snapt waarom men dat blijkbaar logisch vindt. Mensen die niet serieus worden genomen omdat ze niet de juiste (lees: hooggeplaatst genoeg) functie hebben, maar wel de personen zijn die dingen oplossen (lees: administratief personeel (hbo/universitair opgeleid) dat het niet voor elkaar krijgt om fouten in salaris/vergoedingen recht te zetten totdat de chef er dan maar een telefoontje aan waagt (wat dus veel duurder is en waardoor het pas dagen later is opgelost met alle stress voor de medewerkers zonder salaris/vergoedingen).
Ik heb er nu inderdaad wat meer afstand van genomen maar ik kan me er bij vlagen nog steeds vreselijk druk om maken dat 'het management' het blijkbaar allemaal wel ok vindt, terwijl je mensen in het gedrang ziet komen door zaken.
Maar goed, dat is persoonlijk natuurlijk, maar om zulke dingen zou ik me alleen druk maken als het mijn rol is om me daar druk om te maken. Ik zou daar geen buikpijn van te krijgen in ieder geval. Maar ik ben vaak juist te nonchalant van aard, dat geef ik toe.
donderdag 22 april 2021 om 20:27
Ik heb ondertussen de reacties allemaal gelezen en ga dat nog even een keer doen voordat ik inhoudelijk reageer. Bedankt in ieder geval alvast voor ieders reactie. Ik zie wat dingen over reflectie e.d. Dat kan ik over het algemeen vrij goed. Ik ben eerder zelf kritisch dan niet naar mijzelf kunnen kijken. Ik herken dan ook wel dingen die worden genoemd. Ik zal er vanavond laat/ morgenochtend even op reageren want heb nu visite 
- Fight for your right to party -
donderdag 22 april 2021 om 20:35
ik werk zelf momenteel in een management functie in de zorg, hiervoor lange tijd uitvoerend geweest.
Weet je wat het is? Wanneer je uitvoerend werkt, heb je zicht op een aantal processen. Je hebt zicht op wat sommige beslissingen voor jou, je collega's en je clienten/patienten/bewoners betekenen.
Maar geloof me: er is ook nog een groot deel waar je geen zicht op hebt.
Beleidsregels die niet 1,2,3 aan te passen zijn, het belang van de organisatie als geheel t.o.v. het belang van 1 afdeling of team, bepaalde wetgeving waar je je aan te houden hebt, financiële beperkingen... en zo kan ik de lijst nog wel langer maken.
Er ligt een hoop op je bordje en alles heeft prioriteit. En je zou het liefst op alle verzoeken van medewerkers volmondig JA antwoorden, maar je weet dat het niet kan. En dat is soms net zo goed frustrerend en dan probeer je daarin zoveel mogelijk de juiste keuzes te maken. En daar zullen soms ook verkeerde keuzes tussen zitten.
Maar om dan direct al het management incompetent te noemen lijkt me ook niet rechtvaardig.
En uiteraard, bij de ene organisatie speelt er gewoon meer dan bij de andere. Maar in hoofdlijnen zullen de grotere organisaties allemaal tegen dezelfde problematiek aanlopen. Dus als jij iedere keer switcht van baan, maar bij een gelijksoortige organisatie weer terechtkomt, zal het niet lang duren of je loopt tegen dezelfde punten aan.
Is het een optie om te kijken of je bij een hele kleine organisatie kan werken? Of een particuliere organisatie? Ik kan me zo voorstellen dat je daar minder aan zult lopen tegen deze problemen die je nu beschrijft. Alhoewel daar de uitdaging en groeimogelijkheid wellicht weer beperkter zal zijn, maar dan is het maar net wat je belangrijker vind in je werk.
Weet je wat het is? Wanneer je uitvoerend werkt, heb je zicht op een aantal processen. Je hebt zicht op wat sommige beslissingen voor jou, je collega's en je clienten/patienten/bewoners betekenen.
Maar geloof me: er is ook nog een groot deel waar je geen zicht op hebt.
Beleidsregels die niet 1,2,3 aan te passen zijn, het belang van de organisatie als geheel t.o.v. het belang van 1 afdeling of team, bepaalde wetgeving waar je je aan te houden hebt, financiële beperkingen... en zo kan ik de lijst nog wel langer maken.
Er ligt een hoop op je bordje en alles heeft prioriteit. En je zou het liefst op alle verzoeken van medewerkers volmondig JA antwoorden, maar je weet dat het niet kan. En dat is soms net zo goed frustrerend en dan probeer je daarin zoveel mogelijk de juiste keuzes te maken. En daar zullen soms ook verkeerde keuzes tussen zitten.
Maar om dan direct al het management incompetent te noemen lijkt me ook niet rechtvaardig.
En uiteraard, bij de ene organisatie speelt er gewoon meer dan bij de andere. Maar in hoofdlijnen zullen de grotere organisaties allemaal tegen dezelfde problematiek aanlopen. Dus als jij iedere keer switcht van baan, maar bij een gelijksoortige organisatie weer terechtkomt, zal het niet lang duren of je loopt tegen dezelfde punten aan.
Is het een optie om te kijken of je bij een hele kleine organisatie kan werken? Of een particuliere organisatie? Ik kan me zo voorstellen dat je daar minder aan zult lopen tegen deze problemen die je nu beschrijft. Alhoewel daar de uitdaging en groeimogelijkheid wellicht weer beperkter zal zijn, maar dan is het maar net wat je belangrijker vind in je werk.
donderdag 22 april 2021 om 21:06
Het zogenaamde incapabele management komt vaak ook doordat mensen die het management incapabel noemen slechts 1 kant van het verhaal zien. Als management heb je met veel meer belangen te maken. Het zal voor geen van de belanghebbenden perfect zijn, management zal altijd moeten zoeken naar een middenweg. Als we dat betrekken op de zorg: patiënten/clienten/belastingbetalers willen geen blanco cheque voor de zorg uitschrijven, een deel van het personeel wil veel minder werkdruk en meer geld, artsen willen de nieuwste technieken kunnen proberen, anderen willen vooral zo min mogelijk veranderingen, etc. etc. Artsen zullen het management incapabel vinden als ze niet het nieuwste van het nieuwste krijgen, mensen die niet willen veranderen zullen management incapabel vinden als er allemaal nieuwe dingen worden ingevoerd, patiënten/clienten vinden het management incapabel als er teveel geld wordt uitgegeven en de kosten omhoog moeten, of als het nieuwste niet beschikbaar is.ZonnedauwRegenboog schreef: ↑22-04-2021 12:39
Moet ik een ruggengraat kweken of zit de ouderenzorgsector echt vol met incapabel management?
Dus wanneer is het management capabel?
donderdag 22 april 2021 om 21:39
Dit is voor mij in die zin een verhelderend topic, dat ik me dan weer echt kan verwonderen over jouw instelling. En dat bedoel ik niet veroordelend en al helemaal niet als dat ik 'beter' zou zijn doordat ik er anders naar kijk maar echt als een eye opener. Ik krijg er dus buikpijn van als ik weet dat mensen hun salaris niet krijgen en ik er wat aan probeer te doen maar dat door bureaucratie en mismanagement niet voor elkaar krijg.novaviva schreef: ↑22-04-2021 20:14Dit zijn wat mij betreft geen zaken van groot onrecht. Gewoon normale problemen binnen een organisatie in mijn optiek. Ik dacht echt aan enorme misstanden. Soms zijn dingen nou eenmaal niet logisch, efficiënt of zou het goedkoper kunnen. Ik snap best dat management daar nou niet meteen prioriteit van maakt. Die hebben hopelijk wel belangrijker zaken aan hun hoofd.
Maar goed, dat is persoonlijk natuurlijk, maar om zulke dingen zou ik me alleen druk maken als het mijn rol is om me daar druk om te maken. Ik zou daar geen buikpijn van te krijgen in ieder geval. Maar ik ben vaak juist te nonchalant van aard, dat geef ik toe.
Ik wind me ook op als ik zie dat gemeenschapsgeld (ik werk bij een overheid) over de balk wordt gesmeten terwijl het niet nodig is. Ik vind 'belangrijkere zaken aan je hoofd' een te makkelijk excuus, dan verandert er namelijk nooit wat.
En dat vind ik het belangrijkste, ik denk oprecht dat als iedereen nonchalant zou zijn, dan verandert er dus nooit wat (met het meest extreme, actuele voorbeeld van de toeslagenaffaire natuurlijk voorop). En ook daar kan ik me dan weer over opwinden, hahahaha!! (ik ben verder best een rustig persoon hoor
)
donderdag 22 april 2021 om 21:54
Ik zou het niet weten...even tellen. Ik werk al bijna 20 jaar en heb in die tijd 13 werkgevers gehad (vergeet er waarschijnlijk een of twee). Vaak wel als uitzendkracht dus dat is ruk. De langstdurende 4 jaar. Mijn huidige 2 jaar maar nu heb ik al wel voor de 2e maal in mijn leven een onbepaalde tijd contract. Leuke werkgever, leuke collega's, uitdagende job waarin ik kan leren.
Het heeft even geduurd maar ik ben nu eindelijk gestabiliseerd.
Bij de meeste van de werkgevers heb ik altijd gebotst met management houding, werkcultuur/klimaat, etc. Maar dat is omdat ik allergisch ben voor marketing praat, het eeuwige moeten verbeteren, NPS, bel scripts, targets, assessments, company missions, performance targets, OKR's. Omdat het meeste gewoon slecht onderbouwde bullshit is en helaas geef ik graag mijn eerlijke mening
En het meeste management is ook incapabel. Management is meer dan alleen dingen wel of niet regelen, wat daar heel belangrijk bij is is de communicatie naar de medewerkers. Een management wat apart zit en in helicoptermodus regeert is nutteloos. Een goede manager zit op de vloer, tussen de werkzaamheden in, heeft een direct contact met de medewerkers, kan zijn standpunten goed onderbouwen en zal nooit en te nimmer zeggen 'Omdat wij dat zo bepalen'.
Heel mensen vallen omhoog in manager posities omdat ze al lang in een bedrijf zitten, groot deel daarvan is niet geschikt. Jonge mensen als manager die een mooie diploma hebben missen de nodige levenservaring en inzichten. Een goede manager binnen een bedrijf is daarom zeldzaam.
Het heeft even geduurd maar ik ben nu eindelijk gestabiliseerd.
Bij de meeste van de werkgevers heb ik altijd gebotst met management houding, werkcultuur/klimaat, etc. Maar dat is omdat ik allergisch ben voor marketing praat, het eeuwige moeten verbeteren, NPS, bel scripts, targets, assessments, company missions, performance targets, OKR's. Omdat het meeste gewoon slecht onderbouwde bullshit is en helaas geef ik graag mijn eerlijke mening
En het meeste management is ook incapabel. Management is meer dan alleen dingen wel of niet regelen, wat daar heel belangrijk bij is is de communicatie naar de medewerkers. Een management wat apart zit en in helicoptermodus regeert is nutteloos. Een goede manager zit op de vloer, tussen de werkzaamheden in, heeft een direct contact met de medewerkers, kan zijn standpunten goed onderbouwen en zal nooit en te nimmer zeggen 'Omdat wij dat zo bepalen'.
Heel mensen vallen omhoog in manager posities omdat ze al lang in een bedrijf zitten, groot deel daarvan is niet geschikt. Jonge mensen als manager die een mooie diploma hebben missen de nodige levenservaring en inzichten. Een goede manager binnen een bedrijf is daarom zeldzaam.
roamingzombie wijzigde dit bericht op 22-04-2021 21:59
30.72% gewijzigd
Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.
donderdag 22 april 2021 om 21:54
Maar, verandert jouw opwinding iets wezenlijks dan? Als jij uitgeraasd bent dan gaat het management gewoon weer over tot de orde van de dag.Maduixa schreef: ↑22-04-2021 21:39Dit is voor mij in die zin een verhelderend topic, dat ik me dan weer echt kan verwonderen over jouw instelling. En dat bedoel ik niet veroordelend en al helemaal niet als dat ik 'beter' zou zijn doordat ik er anders naar kijk maar echt als een eye opener. Ik krijg er dus buikpijn van als ik weet dat mensen hun salaris niet krijgen en ik er wat aan probeer te doen maar dat door bureaucratie en mismanagement niet voor elkaar krijg.
Ik wind me ook op als ik zie dat gemeenschapsgeld (ik werk bij een overheid) over de balk wordt gesmeten terwijl het niet nodig is. Ik vind 'belangrijkere zaken aan je hoofd' een te makkelijk excuus, dan verandert er namelijk nooit wat.
En dat vind ik het belangrijkste, ik denk oprecht dat als iedereen nonchalant zou zijn, dan verandert er dus nooit wat (met het meest extreme, actuele voorbeeld van de toeslagenaffaire natuurlijk voorop). En ook daar kan ik me dan weer over opwinden, hahahaha!! (ik ben verder best een rustig persoon hoor
vrijdag 23 april 2021 om 00:50
Dat ligt heel erg aan het bestuur wat er zit. Ik heb in de or gezeten bij twee banen. Bij een kon je weinig bereiken. Bij de andere hadden we wel degelijk invloed en werd er geluisterd. Daar zijn beslissingen niet door gegaan of aangepast omdat wij als or daar een andere mening over hebben.
vrijdag 23 april 2021 om 02:34
Er zal vaak ook nooit wat veranderen, ook niet als jij je erover op zit te winden. En ik vind andere prioriteiten hebben wel een goed excuus. In het grote plaatje spelen er misschien andere zaken of zijn er redenen waarom dingen zo gegroeid zijn. Ik heb echt veel werkgevers gehad, want ik werk overal hooguit 3 jaar en het is overal dezelfde een bende, dus blijkbaar is dat niet te voorkomen. Ik schaar dat ook niet onder mis-management.Maduixa schreef: ↑22-04-2021 21:39Dit is voor mij in die zin een verhelderend topic, dat ik me dan weer echt kan verwonderen over jouw instelling. En dat bedoel ik niet veroordelend en al helemaal niet als dat ik 'beter' zou zijn doordat ik er anders naar kijk maar echt als een eye opener. Ik krijg er dus buikpijn van als ik weet dat mensen hun salaris niet krijgen en ik er wat aan probeer te doen maar dat door bureaucratie en mismanagement niet voor elkaar krijg.
Ik wind me ook op als ik zie dat gemeenschapsgeld (ik werk bij een overheid) over de balk wordt gesmeten terwijl het niet nodig is. Ik vind 'belangrijkere zaken aan je hoofd' een te makkelijk excuus, dan verandert er namelijk nooit wat.
En dat vind ik het belangrijkste, ik denk oprecht dat als iedereen nonchalant zou zijn, dan verandert er dus nooit wat (met het meest extreme, actuele voorbeeld van de toeslagenaffaire natuurlijk voorop). En ook daar kan ik me dan weer over opwinden, hahahaha!! (ik ben verder best een rustig persoon hoor
Ik vind de toeslagenaffaire en echte misstanden van een totaal andere orde dan de voorbeelden die jij noemde of die ik tot nu toe in organisaties tegen ben gekomen.
Ik herken helemaal die drang niet om dingen te willen veranderen, en zeker niet met wat ik allemaal maar kleine problemen vind. Je kunt niet ondernemen zonder dat soort imperfecties. Dat geldt ook voor het besteden van gemeenschapsgeld. Dat zal vast niet altijd goed gaan. Als je dat allemaal wil voorkomen heeft dat juist een remmend effect. Waar gewerkt wordt gaan dingen fout. Lekker laten gaan en richt je gewoon op waar je wel invloed op hebt.
vrijdag 23 april 2021 om 07:02
Je geeft graag je eerlijke mening, maar brengt die alsof het feiten zijn.RoamingZombie schreef: ↑22-04-2021 21:54Ik zou het niet weten...even tellen. Ik werk al bijna 20 jaar en heb in die tijd 13 werkgevers gehad (vergeet er waarschijnlijk een of twee). Vaak wel als uitzendkracht dus dat is ruk. De langstdurende 4 jaar. Mijn huidige 2 jaar maar nu heb ik al wel voor de 2e maal in mijn leven een onbepaalde tijd contract. Leuke werkgever, leuke collega's, uitdagende job waarin ik kan leren.
Het heeft even geduurd maar ik ben nu eindelijk gestabiliseerd.
Bij de meeste van de werkgevers heb ik altijd gebotst met management houding, werkcultuur/klimaat, etc. Maar dat is omdat ik allergisch ben voor marketing praat, het eeuwige moeten verbeteren, NPS, bel scripts, targets, assessments, company missions, performance targets, OKR's. Omdat het meeste gewoon slecht onderbouwde bullshit is en helaas geef ik graag mijn eerlijke mening
En het meeste management is ook incapabel. Management is meer dan alleen dingen wel of niet regelen, wat daar heel belangrijk bij is is de communicatie naar de medewerkers. Een management wat apart zit en in helicoptermodus regeert is nutteloos. Een goede manager zit op de vloer, tussen de werkzaamheden in, heeft een direct contact met de medewerkers, kan zijn standpunten goed onderbouwen en zal nooit en te nimmer zeggen 'Omdat wij dat zo bepalen'.
Heel mensen vallen omhoog in manager posities omdat ze al lang in een bedrijf zitten, groot deel daarvan is niet geschikt. Jonge mensen als manager die een mooie diploma hebben missen de nodige levenservaring en inzichten. Een goede manager binnen een bedrijf is daarom zeldzaam.
Ik zou me kunnen voorstellen dat jij het probleem van TO herkent.
vrijdag 23 april 2021 om 07:31
Ik ben zo iemand in de ivoren toren. Stafafdeling specialist. Uitvoerend personeel hoor ik wel. Wat hier ook gezegd wordt klopt. Ik werk niet in de zorg maar het zal overal hetzelfde zijn. Uitvoerend personeel heeft verstand van het eigen werk maar overziet niet het gehele proces en alle belangen die meespelen in een bedrijf en die moeten worden afgewogen. Hoe groter een bedrijf, hoe meer belangen, hoe logger de organisatie. Zit er dan nog een buitenlands moederbedrijf boven, wordt het nog erger. Als specialist adviseer je het management en weet je de kaders waar binnen besloten wordt. Je kent de prio's van het management, het moederbedrijf en de praktische problemen van de werkvloer. Daar gooi je dan je saus van je eigen specialisme overheen en dan moet er wat werkbaars uitkomen. Vaak compromis omdat iedereen wat moet. Ik ben zeker niet altijd tevreden over het beleid dat ik neerzet. Ik moet vaak zaken die vanuit mijn specialime belangrijk zijn laten varen omdat er andere prio's zijn. Voordeel van de ivoren toren is dat je compromis begrijpt omdat je alle belangen kent. Uitvoerend personeel ziet dat niet en noemt management dan incapabel. Je ziet ook vaak dat als Uitvoerend personeel dan doorstroomt naar de ivoren toren ze net jonge honden zijn. Zij zullen het nu allemaal beter doen, tot ze na een half jaar ook zien dat het allemaal niet zo simpel is. Moraal van het verhaal voor TO is dat het je waarschijnlijk aan kennis ontbeert om te stellen dat overal het management incapabel is omdat je in de uitvoering tegen bezwaren aan loopt. Je communicatiestijl kan hier aan bijdragen. Verdiep je je wel in de gemaakte keuzes, vraag je veel of spuug je alleen? Los daarvan kan de ivoren toren vaak ook niet alles delen omdat sommige informatie snel een eigen leven gaat leiden op de werkvloer. Dat moet ook voorkomen worden. Als je er echt gek van wordt, dan denk ik dat je iig moet kiezen voor een kleine organisatie met weinig managementlagen zodat de lijnen kort zijn. Zo'n organisatie is minder log of idd als ZZP'er aan de slag gaan.
vrijdag 23 april 2021 om 08:19
Overal is inderdaad wel wat. Inmiddels maak ik me niet meer druk om kleine dingen. In een vorige functie (bankwezen) had ik het idee dat er geld witgewassen werd. Management wilde er niets van horen. Dat vond ik wel kwalijk.
Verder lopen er overal, in alle lagen, competente en minder-competente mensen rond. Ik probeer het voor mezelf zo leuk mogelijk te maken. Het is maar een baan, niet mijn leven.
Verder lopen er overal, in alle lagen, competente en minder-competente mensen rond. Ik probeer het voor mezelf zo leuk mogelijk te maken. Het is maar een baan, niet mijn leven.
vrijdag 23 april 2021 om 08:33
Ja ik ben nog wat jonger dus misschien maak ik me ook nog te druk over dit soort zaken. Inderdaad je ziet mensen worstelen en in nare posities worden gedruktMaduixa schreef: ↑22-04-2021 19:32Te veel bureaucratische verplichtingen waardoor je niet aan je 'echte' werk toekomt. Onzinnige declaratieregels die uit wantrouwen steeds verder worden dichtgetimmerd, maar als je doorrekent hoe veel tijd de medewerkers dat kost je niet snapt waarom men dat blijkbaar logisch vindt. Mensen die niet serieus worden genomen omdat ze niet de juiste (lees: hooggeplaatst genoeg) functie hebben, maar wel de personen zijn die dingen oplossen (lees: administratief personeel (hbo/universitair opgeleid) dat het niet voor elkaar krijgt om fouten in salaris/vergoedingen recht te zetten totdat de chef er dan maar een telefoontje aan waagt (wat dus veel duurder is en waardoor het pas dagen later is opgelost met alle stress voor de medewerkers zonder salaris/vergoedingen).
Ik heb er nu inderdaad wat meer afstand van genomen maar ik kan me er bij vlagen nog steeds vreselijk druk om maken dat 'het management' het blijkbaar allemaal wel ok vindt, terwijl je mensen in het gedrang ziet komen door zaken.
- Fight for your right to party -
vrijdag 23 april 2021 om 08:36
Dit herken ik ook. Dit gesprek had ik vorige week met iemand toen we het over mijn werk hadden. Ik ben heel rationeel en mijn verdediging is altijd argumenten argumenten. Lukt dit niet? Dan harder en meer. Echt treffend hoe jouw post mijn inzichten van vorige week verwoord.MevrouwJack schreef: ↑22-04-2021 12:51Ik herken dit heel erg bij een collega, of beter gezegd, een vroegere collega, want ze heeft ook bij ons afscheid genomen. Ze was heel betrokken, leverde goed werk, ook gewoon een leuk mens en fijne collega. Maar ze lag wel elke keer in de clinch met managers. Vanuit goede bedoelingen, dus echt vanuit de wens om iets te veranderen. Alleen ik merkte dat ze eigenlijk maar één manier had om steeds het gesprek aan te gaan, en dat ze daarmee anderen tegen de haren instreek. Dan zette zij de hakken in het zand, manager deed hetzelfde en dan zat ze weer in een conflict. Bij ons meerdere keren achter elkaar met verschillende managers. Nou zijn onze managers ook niet perfect, maar het viel me wel op dat ze eigenlijk maar één manier wist om het gesprek aan te gaan (vol erin, meteen bergen argumenten over iemand uitstorten). Dat herhaalde ze continu en daarmee kwam ze uiteindelijk zelfs drammerig over ook op collega's. Er hing op een gegeven moment altijd strijd om haar heen. Ze was ook niet altijd in staat om dan nog de andere kant van het verhaal te onderzoeken en te proberen het standpunt van de manager te begrijpen. Zo ontstond er een vicieuze cirkel.
Ik vond dat echt heel jammer om te zien omdat het zo'n sympathiek mens is en ik haar beter gunde. Zij heeft uiteindelijk coaching aangevraagd om slimmer te worden in het uitoefenen van invloed maar uiteindelijk is ze voor zichzelf begonnen, maar dat moet natuurlijk wel net kunnen in je werk.
Ik denk niet dat het in ruggengraat kweken zit in elk geval. Ik ken de ouderenzorg niet maar hoor er wel vaker slechte verhalen over wat management betreft, maar ook in dat geval lijkt het me handig om slimmer te worden in het uitoefenen van invloed. Want nu verandert er ook niets, en jij bent straks zelf degene die er last van krijgt.
- Fight for your right to party -
vrijdag 23 april 2021 om 08:40
Dit is het ook. Bij ons werd een corona groep opgericht, zonder mij. Prima, maar vervolgens werden er dingen gedacht die niet uitvoerbaar waren of niet voor langere tijd. Ik ben de barricades opgegaan, ook voor de medewerkers aan het bed, en heb alternatieven genoemd. Maar het heeft niets uitgehaald.Miskotto schreef: ↑22-04-2021 16:35Ik zag het bij mij op de werkvloer in pre-coronatijd ook altijd gebeuren.
De mensen in de ivoren torens hadden weer eens wat bedacht, en dat mochten wij iets gaan uitvoeren waarvan wij al weten dat het niet gaat werken.
Ik ben het punt van kritiek leveren en de discussie aangaan allang voorbij, en zo denken meerdere in mijn team, moeten we elke dag om 10u de Samba dansen, ok prima.
Maar er zijn collega's die de strijd aangaan en dat is alleen maar goed, alleen jammer dat het niks uithaalt, en dit soort collega's komen op een bepaald moment op het punt waar ik nu sta.
- Fight for your right to party -
vrijdag 23 april 2021 om 08:54
Zo kom je niet over eerlijk gezegd. Ik ben ook voor de wet en regelgeving dus je moet mijn verhaal herkennen. Je klinkt echt als uitvoerend personeel. Ik denk dat je gewoon niet geschikt bent voor een stafafdeling dan. Als je je rechtenstudie hebt gedaan, misschien dat de advocatuur dan wat voor je is. Daar mag je precies de zaak aanpakken zoals jij dat wil en gaat het alleen maar over het juridische en mag je er op los argumenteren. Voor mij was dat niks maar als je er zoveel moeite mee hebt om te accepteren dat wet en regelgeving niet alles bepalend is voor een business, zit je gewoon niet op je plek in een dergelijke functie. Argumenteren en wedijveren zijn niet de enige methodes om invloed uit te oefenen. Sensitiviteit is belangrijk. Wees je van je stijl bewust en pas verschillende stijlen toe op de situatie en afhankelijk van de persoon die je voor je hebt. Dan kan je invloed uitoefenen. Soms moet je ook voor een strategie kiezen en niet gelijk je doel willen behalen. Wat ik wel weet is dat argumenteren en wedijveren meestal alleen maar tegen de haren in strijkt bij mensen. Je kunt ook vragen om een persoonlijke effectiviteitstrainjng. Dat heb ik ook gedaan. Als je jurist bent, ben je gewend aan argumenten en wedijveren maar dit past niet bij het laten draaien van een business.ZonnedauwRegenboog schreef: ↑23-04-2021 08:30Even ter info nog: ik ben staf nu. Ik ga over het naleven wat wet en regelgeving in de organisatie op dit moment. Ik zie dus ook heel goed het grote plaatje
anjer84 wijzigde dit bericht op 23-04-2021 09:04
29.34% gewijzigd
vrijdag 23 april 2021 om 08:57
Lastig TO. Ik begrijp het heel goed. Ik heb een tijdlang overwogen me te laten omscholen tot een baan op een lager niveau, maar besloten dit niet te doen omdat mensen me waarschuwden dat ik me waarschijnlijk zou gaan irriteren aan allerlei regels opgelegd door mensen met hogere functies, die eigenlijk hetzelfde niveau hebben als ik. En dat ik op de werkvloer zou zien wat anders/beter kon maar met collega's zou werken die dat wellicht niet zien of die het allemaal wel best vinden en dat je dan bij je leidinggevenden geen gehoor krijgt terwijl je eigenlijk over de capaciteiten beschikt om die baan van leidinggevende zelf te hebben. Dat heeft mij wel de ogen geopend en ik denk inderdaad dat de kans zou bestaan dat het zo was verlopen als ik mij daadwerkelijk had laten omscholen.
Ik weet niet hoe oud jij precies bent, ik ben misschien iets ouder dan jij, en zit nu bij mijn 3e werkgever. Bij de eerste 2 best lang gezeten, maar uiteindelijk ook weggegaan meer vanwege de organisatorische problemen en randvoorwaarden dan dat het werk inhoudelijk niks was. Nu is het besef bij mij geland dat overal wel wat is en dat ik me er vooral niet mee ga bemoeien, het heeft toch geen zin en levert vooral frustratie op. En dit bevalt me prima zo moet ik zeggen
Ik weet niet hoe oud jij precies bent, ik ben misschien iets ouder dan jij, en zit nu bij mijn 3e werkgever. Bij de eerste 2 best lang gezeten, maar uiteindelijk ook weggegaan meer vanwege de organisatorische problemen en randvoorwaarden dan dat het werk inhoudelijk niks was. Nu is het besef bij mij geland dat overal wel wat is en dat ik me er vooral niet mee ga bemoeien, het heeft toch geen zin en levert vooral frustratie op. En dit bevalt me prima zo moet ik zeggen
vrijdag 23 april 2021 om 09:23
Ik vond dit stukje wel interessant. Hier ben ik het namelijk pertinent mee oneens. Ik vind juist dat managers een goede manager goede lijntjes naar boven moet hebben om invloed uit te kunnen oefenen. Een manager die teveel in de dagelijkse praktijk verwikkeld is denkt vaak teveel vanuit het belang van de eigen afdeling en mensen en komt vaak ook niet toe aan het echt strategische of visionaire werk.RoamingZombie schreef: ↑22-04-2021 21:54 En het meeste management is ook incapabel. Management is meer dan alleen dingen wel of niet regelen, wat daar heel belangrijk bij is is de communicatie naar de medewerkers. Een management wat apart zit en in helicoptermodus regeert is nutteloos. Een goede manager zit op de vloer, tussen de werkzaamheden in, heeft een direct contact met de medewerkers, kan zijn standpunten goed onderbouwen en zal nooit en te nimmer zeggen 'Omdat wij dat zo bepalen'.
Mijn directe leidinggevende zit gelukkig ver weg in het buitenland, heerlijk.
vrijdag 23 april 2021 om 09:41
novaviva schreef: ↑23-04-2021 09:23Ik vond dit stukje wel interessant. Hier ben ik het namelijk pertinent mee oneens. Ik vind juist dat managers een goede manager goede lijntjes naar boven moet hebben om invloed uit te kunnen oefenen. Een manager die teveel in de dagelijkse praktijk verwikkeld is denkt vaak teveel vanuit het belang van de eigen afdeling en mensen en komt vaak ook niet toe aan het echt strategische of visionaire werk.
Mijn directe leidinggevende zit gelukkig ver weg in het buitenland, heerlijk.
Dat is niet helemaal wat ik bedoel. Het is niet dat hij zich dan ook moet bezighouden met die werkzaamheden op de vloer want dat is zijn taak niet. Maar je kan simpelweg geen mensen managen die je niet ziet. Dat is blind roeren in een pan en hopen dat je soep maakt. Om te managen moet je weten wat er speelt op een vloer, de teneur. Hoe je mensen zijn, wat hun motiveert, wie de leiders zijn en wie de volgers.
Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.
