Werk & Studie
alle pijlers
Steeds veranderen van werkgever
donderdag 22 april 2021 om 12:39
Even mijn verhaal kwijt en misschien herkenning of ervaringen van anderen die het waard zijn om te delen?
I.v.m herkenning niet te veel details.
Ik ben nu negen jaar gediplomeerd in de zorg en heb nogal wat banen in de ouderenzorg gehad. In negen jaar vijf verschillende werkgevers. Mijn langste is 3 jaar bij een werkgever. Vaak hou ik het 1,5 tot twee jaar vol.
Drie van de vijf keer een nieuwe baan gezocht omdat ik meer uitdaging en verantwoordelijkheden wilde. Twee keer vertrokken omdat ik de bedrijfsvoering ronduit rampzalig vond en me ergerde.
De derde keer komt er nu aan.
Weer erger ik me aan management, zie hoe belangrijke dingen niet goed geregeld zijn en kan mijn ogen niet sluiten voor bizarre besluiten. Ik hecht belang aan rechtvaardigheid en ga dus discussies aan, nu met een conflict tot gevolg. Ben dus alweer rond aan het kijken. Blijven voelt dan niet goed.
Herkent iemand dit? Wat is het geheim om ergens langer te blijven? Werkgevers zijn vaak heel tevreden over mijn functioneren, het is puur dat ik er klaar mee ben.
Moet ik een ruggengraat kweken of zit de ouderenzorgsector echt vol met incapabel management?
I.v.m herkenning niet te veel details.
Ik ben nu negen jaar gediplomeerd in de zorg en heb nogal wat banen in de ouderenzorg gehad. In negen jaar vijf verschillende werkgevers. Mijn langste is 3 jaar bij een werkgever. Vaak hou ik het 1,5 tot twee jaar vol.
Drie van de vijf keer een nieuwe baan gezocht omdat ik meer uitdaging en verantwoordelijkheden wilde. Twee keer vertrokken omdat ik de bedrijfsvoering ronduit rampzalig vond en me ergerde.
De derde keer komt er nu aan.
Weer erger ik me aan management, zie hoe belangrijke dingen niet goed geregeld zijn en kan mijn ogen niet sluiten voor bizarre besluiten. Ik hecht belang aan rechtvaardigheid en ga dus discussies aan, nu met een conflict tot gevolg. Ben dus alweer rond aan het kijken. Blijven voelt dan niet goed.
Herkent iemand dit? Wat is het geheim om ergens langer te blijven? Werkgevers zijn vaak heel tevreden over mijn functioneren, het is puur dat ik er klaar mee ben.
Moet ik een ruggengraat kweken of zit de ouderenzorgsector echt vol met incapabel management?
- Fight for your right to party -
vrijdag 23 april 2021 om 09:57
Oh dat kan, misschien projecteer ik dan teveel mijn eigen voorkeur. Ik ben erg blij dat ik mijn manager zelden spreek of zie, echt heerlijk.RoamingZombie schreef: ↑23-04-2021 09:41Dat is niet helemaal wat ik bedoel. Het is niet dat hij zich dan ook moet bezighouden met die werkzaamheden op de vloer want dat is zijn taak niet. Maar je kan simpelweg geen mensen managen die je niet ziet. Dat is blind roeren in een pan en hopen dat je soep maakt. Om te managen moet je weten wat er speelt op een vloer, de teneur. Hoe je mensen zijn, wat hun motiveert, wie de leiders zijn en wie de volgers.
vrijdag 23 april 2021 om 10:07
Dit is in mijn beleving volstrekt afhankelijk van het werk dat gemanaged moet worden. Ik heb een manager die mijn werk niet eens kan doen. Als hij de hele tijd om mee hangt, gaat alles mis. Ik hoef werkinhoudelijk niet door hem gemanaged te worden maar ik wil wel dat hij er voor zorgt dat ik ruimte heb om mijn werk te doen. Dat komt overeen met wat jij beschrijft. Dan hebben wij uitvoerend personeel die absoluut een manager op de werkvloer nodig heeft en die ook behoefte heeft aan een manager met inhoudelijk verstand van de praktijk. Die hun moeilijkheden begrijpt en die praktische problemen oplost. Als zij een manager zoals ik hebben, dan voelen ze zich totaal niet gehoord en begrepen. Dat is ook het verschil tussen lijnmanagement, middle management en hoger management.novaviva schreef: ↑23-04-2021 09:23Ik vond dit stukje wel interessant. Hier ben ik het namelijk pertinent mee oneens. Ik vind juist dat managers een goede manager goede lijntjes naar boven moet hebben om invloed uit te kunnen oefenen. Een manager die teveel in de dagelijkse praktijk verwikkeld is denkt vaak teveel vanuit het belang van de eigen afdeling en mensen en komt vaak ook niet toe aan het echt strategische of visionaire werk.
Mijn directe leidinggevende zit gelukkig ver weg in het buitenland, heerlijk.
vrijdag 23 april 2021 om 10:16
Ja, maar diegenen op de vloer hebben zelf ook vaak weinig invloed bovenin om veranderingen teweeg te brengen.anjer84 schreef: ↑23-04-2021 10:07Dit is in mijn beleving volstrekt afhankelijk van het werk dat gemanaged moet worden. Ik heb een manager die mijn werk niet eens kan doen. Als hij de hele tijd om mee hangt, gaat alles mis. Ik hoef werkinhoudelijk niet door hem gemanaged te worden maar ik wil wel dat hij er voor zorgt dat ik ruimte heb om mijn werk te doen. Dat komt overeen met wat jij beschrijft. Dan hebben wij uitvoerend personeel die absoluut een manager op de werkvloer nodig heeft en die ook behoefte heeft aan een manager met inhoudelijk verstand van de praktijk. Die hun moeilijkheden begrijpt en die praktische problemen oplost. Als zij een manager zoals ik hebben, dan voelen ze zich totaal niet gehoord en begrepen. Dat is ook het verschil tussen lijnmanagement, middle management en hoger management.
zaterdag 24 april 2021 om 01:35
Dan ben je nog niet afgestompt genoeg en te emotioneel betrokken bij je werk.Maduixa schreef: ↑22-04-2021 18:23Niet per se aan jou gevraagd, maar in het algemeen. Ik wou dat ik kon wat jij hier beschrijft, maar wat nou als je dat gewoon niet kán? Niet omdat je jezelf superieur voelt met je rechtvaardigheidsgevoel (waar TO door sommigen in mijn ogen onterecht op wordt afgebrand) maar omdat je er echt buikpijn van krijgt hoe dingen gaan? Hoezo ontbreekt het dan gelijk TO (en anderen in die situatie) aan zelfinzicht? Het kan toch dat er dingen gebeuren buiten jou om, waar je niet je ogen voor kunt en wilt sluiten maar waar je ook echt geen invloed op hebt? Dat is gewoon heel pijnlijk.
Just lurkin'
zondag 25 april 2021 om 20:27
Ja hoe pijnlijk ook dit vind ik wel erg raak en herkenbaar.
Sinds ik een kind heb, kan ik simpelweg de energie niet meer opbrengen om me op werk teveel dingen aan te trekken. Dus laat het vanzelf makkelijker van me af glijden ben minder emotioneel betrokken.
Vind het wel prettig. Weer een ding minder om me druk om te maken. Blij dat ik m’n jeugdig idealisme steeds meer achter me weet te laten. Zo vermoeiend en je schiet er geen hol mee op.
zondag 25 april 2021 om 21:33
maandag 26 april 2021 om 00:41
Nee hoor. Ik heb geen kinderen en kan werk en beslissingen die buiten mij om gaan prima relativeren. En ik heb hier ook reacties van een aantal anderen gelezen waarvan ik weet dat ze geen kinderen hebben.ZonnedauwRegenboog schreef: ↑25-04-2021 21:33Ik ben inderdaad heel betrokken en trek me inderdaad gauw iets aan van onrecht, gekke beslissingen, of wat dan ook.
Misschien heeft het er echt wel mee te maken dat als je kinderen krijgt de nadruk niet meer zo op werk ligt, dat je wat relativerender wordt ofzo.
En genoeg mensen met kinderen die zich wel heel druk maken.
