Werk & Studie
alle pijlers
Twee keer een conflict - ligt het aan mij?
maandag 31 augustus 2020 om 14:33
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Ik ben nu twee keer in een conflictachtige situatie terecht gekomen met vrouwen met wie ik werk en ik vraag me af of het aan mij ligt, en zo ja: wat doe ik verkeerd? Zo nee: waarom reageren zij zo raar?
Om het verhaal in perspectief te plaatsen en toch niet al te herkenbaar te maken: ik ben zelfstandig ondernemer (creatief beroep) en ik werk samen met een agent (die mijn belangen behartigt, zowel hier als in het buitenland) en een producent (die mijn werk uitgeeft).
Het eerste conflict was met mijn agent, die destijds ook een vriendin was. Ik wilde voor mijn nieuwe project graag een voorschot. Zij is degene die dat voor mij regelt. Zij wilde geen voorschot aan mijn producent vragen, omdat geld en creativiteit volgens haar niet samengaan. Ik heb haar meermaals hierover gesproken en uitgelegd dat ik een voorschot wil vanwege de deadline – als er geld wordt betaald, ben je gedwongen het werk op tijd in te leveren en ik hou van die manier van werken. Toch weigerde zij een voorschot te vragen, dat was een principekwestie. Goed, ik heb toen een andere agent benaderd (die wel een voorschot wilde regelen) en mijn oorspronkelijke agent verteld dat ik overwoog om over te stappen. Dat raadde zij me af (logisch). Ik heb haar vervolgens face tot face gesproken en gezegd dat ik ging overstappen, en dat ik hoopte dat ze het begreep. Ja, ze begreep het. Ze reageerde heel aardig en we namen als vriendinnen afscheid. Daarna heb ik nooit meer contact met haar gehad, ze negeert mijn mails en telefoontjes en inmiddels heb ik van anderen begrepen dat ze woedend is.
Het tweede conflict was met mijn producent. Ik tekende enkele jaren geleden een deal voor twee projecten en kreeg daar de helft van het hierboven genoemde voorschot voor. Ik leverde mijn eerste project in, alles liep op rollen. Toen ik aan het tweede project wilde beginnen, kwam er iets onverwachts op mijn pad: ik kon samenwerken met iemand aan een heel interessant project, dat echter al was ondergebracht bij een andere producent. Dat komt vaker voor in mijn vakgebied: mensen maken uitstapjes naar andere producenten en keren daarna weer terug naar hun ‘eigen’ producent. Dit hoort uiteraard wel in goed overleg te gaan, daarom maakte ik een afspraak met mijn producent en vertelde haar over mijn plan. Ik zei dat ik hoopte dat ze het begreep, en dat ik uiteraard mijn belofte (het tweede project) zou inlossen, alleen wat later. Ze feliciteerde me hartelijk, begreep het helemaal en wenste me succes; we zouden contact houden over het tweede project. Vervolgens kwam ik haar kort erna tegen op een receptie en zij negeerde mij volledig. Toen ik op haar afstapte, reageerde ze ijzig, ook haar collega’s keerden me de rug toe.
Wat deed ik fout? Ik vind het heel eigenaardig dat dit mij twee keer overkomt, op min of meer dezelfde manier. Ik ga erdoor twijfelen aan mijn eigen gedrag; ik dacht dat eerlijkheid in werkrelaties minder drama zou veroorzaken, omdat het tenslotte werk is. Of gedragen deze twee vrouwen zich hypocriet? Ik vind het onbegrijpelijk: ik heb volledig open kaart gespeeld, al vond ik het beide keren pijnlijk om iemand te moeten teleurstellen, maar ik ben er wel eerlijk over geweest en heb ze allebei de kans te geven om recht in mijn gezicht te zeggen wat ze ervan vonden.
Ik stel deze vraag omdat ik een heel eind op weg ben met het tweede project, en ik me afvraag of het mij vrij staat om een nieuwe producent te zoeken.
Om het verhaal in perspectief te plaatsen en toch niet al te herkenbaar te maken: ik ben zelfstandig ondernemer (creatief beroep) en ik werk samen met een agent (die mijn belangen behartigt, zowel hier als in het buitenland) en een producent (die mijn werk uitgeeft).
Het eerste conflict was met mijn agent, die destijds ook een vriendin was. Ik wilde voor mijn nieuwe project graag een voorschot. Zij is degene die dat voor mij regelt. Zij wilde geen voorschot aan mijn producent vragen, omdat geld en creativiteit volgens haar niet samengaan. Ik heb haar meermaals hierover gesproken en uitgelegd dat ik een voorschot wil vanwege de deadline – als er geld wordt betaald, ben je gedwongen het werk op tijd in te leveren en ik hou van die manier van werken. Toch weigerde zij een voorschot te vragen, dat was een principekwestie. Goed, ik heb toen een andere agent benaderd (die wel een voorschot wilde regelen) en mijn oorspronkelijke agent verteld dat ik overwoog om over te stappen. Dat raadde zij me af (logisch). Ik heb haar vervolgens face tot face gesproken en gezegd dat ik ging overstappen, en dat ik hoopte dat ze het begreep. Ja, ze begreep het. Ze reageerde heel aardig en we namen als vriendinnen afscheid. Daarna heb ik nooit meer contact met haar gehad, ze negeert mijn mails en telefoontjes en inmiddels heb ik van anderen begrepen dat ze woedend is.
Het tweede conflict was met mijn producent. Ik tekende enkele jaren geleden een deal voor twee projecten en kreeg daar de helft van het hierboven genoemde voorschot voor. Ik leverde mijn eerste project in, alles liep op rollen. Toen ik aan het tweede project wilde beginnen, kwam er iets onverwachts op mijn pad: ik kon samenwerken met iemand aan een heel interessant project, dat echter al was ondergebracht bij een andere producent. Dat komt vaker voor in mijn vakgebied: mensen maken uitstapjes naar andere producenten en keren daarna weer terug naar hun ‘eigen’ producent. Dit hoort uiteraard wel in goed overleg te gaan, daarom maakte ik een afspraak met mijn producent en vertelde haar over mijn plan. Ik zei dat ik hoopte dat ze het begreep, en dat ik uiteraard mijn belofte (het tweede project) zou inlossen, alleen wat later. Ze feliciteerde me hartelijk, begreep het helemaal en wenste me succes; we zouden contact houden over het tweede project. Vervolgens kwam ik haar kort erna tegen op een receptie en zij negeerde mij volledig. Toen ik op haar afstapte, reageerde ze ijzig, ook haar collega’s keerden me de rug toe.
Wat deed ik fout? Ik vind het heel eigenaardig dat dit mij twee keer overkomt, op min of meer dezelfde manier. Ik ga erdoor twijfelen aan mijn eigen gedrag; ik dacht dat eerlijkheid in werkrelaties minder drama zou veroorzaken, omdat het tenslotte werk is. Of gedragen deze twee vrouwen zich hypocriet? Ik vind het onbegrijpelijk: ik heb volledig open kaart gespeeld, al vond ik het beide keren pijnlijk om iemand te moeten teleurstellen, maar ik ben er wel eerlijk over geweest en heb ze allebei de kans te geven om recht in mijn gezicht te zeggen wat ze ervan vonden.
Ik stel deze vraag omdat ik een heel eind op weg ben met het tweede project, en ik me afvraag of het mij vrij staat om een nieuwe producent te zoeken.
dinsdag 1 september 2020 om 18:45
Vraagje aan Susan.
Je hebt dat contract, en je geeft zelf al aan dat je er niet mee moet aankomen..... en je krijgt nu een aanbieding om ergens anders een boek te schrijven voor veel meer geld ( zoals TO) en het is ook leuk en goed voor mogelijke toekomstige opdrachten.
Hoe zou jij in die situatie gehandeld hebben?
En hoe zou je willen dat degene die je afwijst daarop reageert?
( Ik vind het ook niet zo heel netjes van die uitgever om achter to’s rug te gaan roddelen, die had beter eeelijk tegen TO kunnen zijn dat ze teleurgesteld was en zich genaaid voelde, maar als ze nog samen moeten werken in de toekomst kan ik me ook voorstellen dat uitgever op dat moment niet bos wilde worden en ook niet degene wil zijn die de schrijver een kans ontneemt.
Je hebt dat contract, en je geeft zelf al aan dat je er niet mee moet aankomen..... en je krijgt nu een aanbieding om ergens anders een boek te schrijven voor veel meer geld ( zoals TO) en het is ook leuk en goed voor mogelijke toekomstige opdrachten.
Hoe zou jij in die situatie gehandeld hebben?
En hoe zou je willen dat degene die je afwijst daarop reageert?
( Ik vind het ook niet zo heel netjes van die uitgever om achter to’s rug te gaan roddelen, die had beter eeelijk tegen TO kunnen zijn dat ze teleurgesteld was en zich genaaid voelde, maar als ze nog samen moeten werken in de toekomst kan ik me ook voorstellen dat uitgever op dat moment niet bos wilde worden en ook niet degene wil zijn die de schrijver een kans ontneemt.
dinsdag 1 september 2020 om 18:54
Als ik eenmaal een contract heb dan hou ik me daaraan. Andersom wil je ook niet als schrijver een contract hebben en dat de uitgeverij opeens zegt dat ze een schrijver hebben gevonden met wie ze om wat voor reden dan ook liever samenwerken, dus dat het heel jammer is, maar dat het hele boek niet doorgaat. Contract is contract. In het geval van TO is het contract blijkbaar zo weinig concreet dat ik me wel kan voorstellen dat ze een ander project tussendoor doet. Al moet TO het dan ook accepteren als zij boek2 af heeft en haar redacteur nog met andere boeken bezig is die ook voor zijn gegaan - en het dus later verschijnt dan zij had gehoopt. Dat is de keerzijde van die vrijblijvendheid.forumfossiel schreef: ↑01-09-2020 18:45Vraagje aan Susan.
Je hebt dat contract, en je geeft zelf al aan dat je er niet mee moet aankomen..... en je krijgt nu een aanbieding om ergens anders een boek te schrijven voor veel meer geld ( zoals TO) en het is ook leuk en goed voor mogelijke toekomstige opdrachten.
Hoe zou jij in die situatie gehandeld hebben?
En hoe zou je willen dat degene die je afwijst daarop reageert?
( Ik vind het ook niet zo heel netjes van die uitgever om achter to’s rug te gaan roddelen, die had beter eeelijk tegen TO kunnen zijn dat ze teleurgesteld was en zich genaaid voelde, maar als ze nog samen moeten werken in de toekomst kan ik me ook voorstellen dat uitgever op dat moment niet bos wilde worden en ook niet degene wil zijn die de schrijver een kans ontneemt.
Overigens werk ik ook voor twee uitgeverijen, toen ik voor de tweede ging werken heb ik dat netjes overlegd en toen heeft mijn redacteur me heel helder verteld wat wel en niet gewaardeerd wordt.
In dit geval had de uitgever van TO blijkbaar de verwachting dat TO op redelijk korte termijn met boek2 zou beginnen, die verwachting had ze dan gewoon uit kunnen spreken. Overigens kun je in mijn ogen ook wel aan meerdere projecten tegelijk werken, zeker als het een fictie en een non-fictieboek is, dus hoeft dat project boek2 niet per se in de weg te staan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 1 september 2020 om 18:56
waarom heb je dan tegen de uitgever gezegd dat het later wordt omdat je een nieuw project gaat doen?samarinde schreef: ↑01-09-2020 18:11Ik heb een agent omdat ik graag een voorschot wilde. Ik ben niet zó zakelijk dat ik een hoog bedrag krijg losgepeuterd bij iemand die ik uit de wandelgangen (en van leuke feestjes) ken, en dat kan een agent wel heel goed. Hij stuurt een concept rond en laat alle uitgeverijen bieden - de hoogste bieder wint. Dan heb je dus een mooi voorschot. Financieel maakt het weinig uit, onderaan de streep, omdat je het voorschot terugbetaalt met je royalty's. Het is dus vooral handig als je een deadline nodig hebt: het geldbedrag maakt zo'n boek ineens 'belangrijk', er staat echt iets op het spel voor beide partijen, en de kans is groter dat een uitgeverij hard gaat rennen om het geld terug te verdienen. Dat is voor mij de reden. (Mijn vorige agent, mijn vriendin, werd mij min of meer in de maag gesplitst vanwege buitenlandse rechten, ik was toen nog niet op de hoogte van dingen als voorschotten en dacht: nou ja, prima. Whatever.)
Wat het tweede punt betreft: ik heb destijds een contract getekend voor twee boeken. Eén boek was bijna af en had al een titel, een deadline en een verschijningsdatum. Het andere boek heet in het contract 'Boek 2', heeft geen titel, geen deadline, geen verschijningsdatum en is dus typisch zo'n boek dat hopelijk ooit het licht gaat zien.
woensdag 9 september 2020 om 21:36
maandag 21 september 2020 om 19:04
In de eerste situatie geef ik je groot gelijk. Je wil graag dat je agent iets regelt, die doet dat niet, dus je zoekt een ander. Ik vind je wel een béétje naïef dat je denkt dat de vriendschap daar volledig ongeschonden door komt. In een vriendschapsrelatie spelen andere belangen en (onuitgesproken) verwachtingen dan in een werkrelatie. Ik snap dat je hoopt dat je vriendin deze twee zaken goed gescheiden kan houden, maar lang niet iedereen kan dat. Het is natuurlijk jammer, dat wel.
In de tweede situatie vraag ik me af of je niet van alles invult dat er niet is. Het lijkt me het handigst gewoon het gesprek met persoon 2 aan te gaan. "We hebben laatst een gesprek gehad over mijn tweede boek, waarbij ik aangaf dat er een andere opdracht tussendoor komt. Ik kreeg in dat gesprek de indruk dat je dat begreep en geen probleem vond. Op feestje X kreeg ik echter het gevoel dat je me negeerde. Ik kreeg daardoor de indruk dat je het tóch een probleem vond. Klopt dit?" Nou ja, dan volgt vanzelf een gesprek.
In de tweede situatie vraag ik me af of je niet van alles invult dat er niet is. Het lijkt me het handigst gewoon het gesprek met persoon 2 aan te gaan. "We hebben laatst een gesprek gehad over mijn tweede boek, waarbij ik aangaf dat er een andere opdracht tussendoor komt. Ik kreeg in dat gesprek de indruk dat je dat begreep en geen probleem vond. Op feestje X kreeg ik echter het gevoel dat je me negeerde. Ik kreeg daardoor de indruk dat je het tóch een probleem vond. Klopt dit?" Nou ja, dan volgt vanzelf een gesprek.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
