Werk & Studie
alle pijlers
Vrouwen die klagen krijgen nooit een topfunctie
donderdag 15 mei 2008 om 14:36
AMSTERDAM - ”Het moet maar eens afgelopen met het gezeur,” vindt een platform voor topvrouwen dat onderzocht hoe vrouwen wél carrière kunnen maken zonder een wettelijk quotum.
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
donderdag 15 mei 2008 om 14:40
donderdag 15 mei 2008 om 14:48
Eens met Traincha dat de Telegraaf een flutkrant is. Oneens met de stelling dat het eveneens de schuld van mannen is dat vrouwen de top niet bereiken. Als vrouwen het écht willen, dan komen ze er wel.
Ik denk dat vrouwen gewoon andere prioriteiten hebben. Familie, gezin, vrije tijd en een sociaal leven staan veel hoger in het vaandel bij vrouwen dan bij mannen, denk ik. Daarnaast worden vrouwen in Nederland ontzettend betutteld met een driedaagse werkweek (of in ieder geval de mogelijkheid tot parttime werken), die vrouwen met een gezin vaak graag aannemen. Eerder dan mannen in ieder geval. Kwestie van prioriteiten.
Ik denk dat vrouwen gewoon andere prioriteiten hebben. Familie, gezin, vrije tijd en een sociaal leven staan veel hoger in het vaandel bij vrouwen dan bij mannen, denk ik. Daarnaast worden vrouwen in Nederland ontzettend betutteld met een driedaagse werkweek (of in ieder geval de mogelijkheid tot parttime werken), die vrouwen met een gezin vaak graag aannemen. Eerder dan mannen in ieder geval. Kwestie van prioriteiten.
donderdag 15 mei 2008 om 14:59
donderdag 15 mei 2008 om 15:03
Moeilijk: enerzijds kom je met een niet lullen maar poetsen mentaliteit een heel eind; anderzijds zijn er veel onzichtbare mechanismen die het voor vrouwen moeilijk maken de top te halen.
Tips die ik heb gehoord van vrouwelijke collega's die het wel gelukt is (ik werk op de universiteit): niet wachten tot je voor topbanen gevraagd wordt (dan denken mensen dat je die ambitie niet hebt), maar regelmatig aan de juiste mensen laten weten wat je wilt, dan kunnen ze aan jou denken als er ergens een vacature is.
En ook heel belangrijk: niet voornamelijk/alleen met vrouwen netwerken, maar ook contact leggen/vriendjes worden met 'machtige mannen'.
Tips die ik heb gehoord van vrouwelijke collega's die het wel gelukt is (ik werk op de universiteit): niet wachten tot je voor topbanen gevraagd wordt (dan denken mensen dat je die ambitie niet hebt), maar regelmatig aan de juiste mensen laten weten wat je wilt, dan kunnen ze aan jou denken als er ergens een vacature is.
En ook heel belangrijk: niet voornamelijk/alleen met vrouwen netwerken, maar ook contact leggen/vriendjes worden met 'machtige mannen'.
donderdag 15 mei 2008 om 15:03
donderdag 15 mei 2008 om 15:06
ik ben zo'n type die haar carriere in feite opgeeft voor het moederschap. Dat realiseer ik me eigenlijk heel goed. Ik werk nu 28 uur ipv 40 omdat ik het heerlijk vind om de 12 uur die ik minder werk met mijn zoon door te brengen.
Ik realiseer me heel goed dat ik veel meer kansen had als ik 40 uur zou werken. 28 uur is te weinig. Ik wil echter niet meer.
Ik realiseer me heel goed dat ik veel meer kansen had als ik 40 uur zou werken. 28 uur is te weinig. Ik wil echter niet meer.
donderdag 15 mei 2008 om 15:12
Ja, of niet aan kinderen beginnen. In Nederland is het een doodzonde als je je kinderen 5 dagen onderbrengt, maar in heel veel andere landen kan het prima schijnbaar. Anyway, dat lijkt mij een andere discussie. Als je als vrouw carriere wil maken, en dat gaat inderdaad niet met 3 dagen per week, dan zal je het goed moeten regelen:
- Een man die bereid is om (ook)wat minder te werken
- Kinderen langer naar de creche of iets dergelijks
En nogmaals: je hoeft ook geen topfunctie als je niet wilt.
donderdag 15 mei 2008 om 15:14
Mijn man en ik werken allebei fulltime, maar wel allebei 4x9 uur, waardoor we alsnog maar 3 dagen kdv nodig hebben. Een beetje inventiviteit (en de eisen mbt het huishouden wat laten zakken) en je komt een heel eind hoor! En nu mijn zoon naar school gaat moeten we wat extra opvang hebben: opa en oma halen hem 1 middag op, hij gaat 2x naar de NSO en heeft 2x een ouder aan de poort. Dat kan dus gewoon wel he, met fulltime werkende ouders! Mensen maken dat vaak veel dramatischer dan het is, is mijn ervaring.
donderdag 15 mei 2008 om 15:16
ik moet zeggen dat ik carrieremannen en vrouwen met kinderen ook niet snap. De topfuncties waar hier over gesproken wordt kun je niet doen in 40 uur. Dat wordt vaak wel 50+ uur. Ik snap niet dat mensen dat willen. Dan zie je je kind toch nooit? Het gaat mij absoluut niet om de discussie "kind 5 dagen naar de creche", want voor hetzelfde geld blijft de partner thuis voor de kinderen zorgen, en werkt manlief (of vrouwlief uiteraard) 50 of 60 uur.
Het lijkt mij vreselijk om 's ochtends om 7 uur de deur uit te moeten (en dus snel je kind een kus geven) en 's avonds om 7 uur thuis te zijn, en dat iedere dag.
Mijn gezinsleven is inderdaad belangrijker. Gelukkig geldt dat ook voor mijn man.
Het lijkt mij vreselijk om 's ochtends om 7 uur de deur uit te moeten (en dus snel je kind een kus geven) en 's avonds om 7 uur thuis te zijn, en dat iedere dag.
Mijn gezinsleven is inderdaad belangrijker. Gelukkig geldt dat ook voor mijn man.
donderdag 15 mei 2008 om 15:27
Het kan zeker! En onze zoon krijgt heel veel aandacht van ons: 's ochtends, 's avonds, op onze vrije dagen en in het weekend zijn we er helemaal voor hem. Hij zit heel goed in zijn vel, is heel gelukkig. Dus ik heb geen moment het idee dat het te zwaar voor hem is. Het is denk ik wel moeilijker als je een gezin hebt met 3 of meer kinderen. Qua geregel en aandacht. Maar goed, ik ken ook stellen die fulltime werken en die een groot gezin hebben, en het gaat gewoon (in het ene gezin wel beter dan het andere hoor). Ik houd gewoon zelf de vinger aan de pols: als het in ons gezin niet zou lopen dan wordt het hoog tijd dat mijn man wat minder gaat werken!
donderdag 15 mei 2008 om 15:30
Waarom zwengel je die discussie dan aan? In ieder geval: het lijkt me in de andere landen niet een geval van dat fulltime werken daar prima kan, maar juist omdat dat moet. Het Scandinavische model, waar wij hier zo lyrisch over doen, is lang niet zo ideaal als iedereen denkt. Vrouwen moeten wel werken omdat de levensstandaard vele malen hoger is dan hier. Kinderopvang is inderdaad gratis en mag jij raden in welke branches die vrouwen het meest werkzaam zijn.
donderdag 15 mei 2008 om 15:34
Ik ben het er mee eens, als je voor je kids kiest, petje af, maar ga dan niet klagen dat je carriere kansen minder worden. Of erger nog, het begint echt een trend te worden in mijn omgeving, mensen die parttime gaan werken zonder kinderen als reden. Dus gewoon omdat ze meer vrij willen zijn. Leuk als je je dat kan veroorloven maar dan is het niet gek dat iemand die full-time werkt meer kansen krijgt. Het blijft lastig een managementfunctie parttime goed te uit te voeren.
Mannen de schuld geven vind ik zo makkelijk en een erg vreemd vooroordeel. Als vrouwelijke manager heb ik zelf alleen maar ondersteuning gehad van mijn mannelijk bazen (en dat het ik niet altijd kunnen zeggen van mijn vrouwelijke bazen). Mannen vinden het vaak juist heel fijn bij een vergadering een vrouw aan tafel te hebben zitten die niet diegene is die de notulen opneemt. Tuurlijk, ook ik heb nog regelmatig dat mannen er vanuit gaan dat omdat ik de enige vrouw bij een vergadering ben ik de secretaresse/assistent is, maarja, zo is het toch ook vaak dus daar val ik niet zo over.
En thuis ben je ook verantwoordelijk voor je keuzes. Je kiest toch zelf de man met wie je kinderen neemt/krijgt? Ik vind mijn carriere erg belangrijk en heb dus ook goede afspraken gemaakt met mijn man voordat we gingen trouwen.
Mijn conclusie: als je hard werkt kom je precies waar je wil en er zijn steeds meer bedrijven waar je juist als vrouw het voordeel hebt dat hoofden je graag aan de top zien. Dus niet zeuren en als je je carierre belangrijk vind dan moet je gewoon hard werken net zo als elke andere mannelijke manager/man aan de top.
Mannen de schuld geven vind ik zo makkelijk en een erg vreemd vooroordeel. Als vrouwelijke manager heb ik zelf alleen maar ondersteuning gehad van mijn mannelijk bazen (en dat het ik niet altijd kunnen zeggen van mijn vrouwelijke bazen). Mannen vinden het vaak juist heel fijn bij een vergadering een vrouw aan tafel te hebben zitten die niet diegene is die de notulen opneemt. Tuurlijk, ook ik heb nog regelmatig dat mannen er vanuit gaan dat omdat ik de enige vrouw bij een vergadering ben ik de secretaresse/assistent is, maarja, zo is het toch ook vaak dus daar val ik niet zo over.
En thuis ben je ook verantwoordelijk voor je keuzes. Je kiest toch zelf de man met wie je kinderen neemt/krijgt? Ik vind mijn carriere erg belangrijk en heb dus ook goede afspraken gemaakt met mijn man voordat we gingen trouwen.
Mijn conclusie: als je hard werkt kom je precies waar je wil en er zijn steeds meer bedrijven waar je juist als vrouw het voordeel hebt dat hoofden je graag aan de top zien. Dus niet zeuren en als je je carierre belangrijk vind dan moet je gewoon hard werken net zo als elke andere mannelijke manager/man aan de top.
donderdag 15 mei 2008 om 15:42
http://www.scienceguide.nl/print.asp?articleid=102773
Nog een interessant artikel over het Scandinavische model
Nog een interessant artikel over het Scandinavische model
donderdag 15 mei 2008 om 15:44
Traincha, ik woon en werk nu in de VS en daar is het gewoon normaal dat vrouwen werken (dat geldt trouwens ook voor Belgie, Frankrijk etc). Het probleem/de organisatie/de kosten van kinderopvang wordt daar niet uitsluitend op het bordje van de vrouw geschoven, zoals in NL vaak het geval is. Een verademing.
donderdag 15 mei 2008 om 15:51
Hee mijn bericht is niet geplaatst. Kut:heb ik daarvoor zitten typen?
De strekking was hetzelfde als wat ik bij Merretje lees: ik merk vooral dat het VROUWEN zelf zijn die andere vrouwen geen kans geven. Ben de afgelopen jaren al 3 keer in de problemen gekomen door vrouwelijke collega s of leidinggevenden. Niet dat alle mannen meteen dol op me zijn, maar die gaan me tenminste niet tegenwerken. Ze gaan hooguit de competitie aan en wat dat betreft: moge de beste winnen! Er zijn een aantal mannen die zelf op een prima positie zitten die mij wel een leuk eigenwijs ding met potentieel vinden, en zij geven de ruimte om te kijken wat je daarmee gaat doen. Vrouwen zijn veel consevatiever, en doen soms wel erg moeilijk over het feit dat ik uit een andere branche kom, en dus niet het diploma heb dat zij voor ogen hebben (waar ze misschien ooit zelf voor hebben moeten ploeteren). Terwijl ik wel relevante ervaring, gezond verstand en veel inventiviteit heb. Vrouwen zouden eens wat minder risicomijdend gedrag moeten hebben en wat meer zelfvertrouwen. Het lijkt soms wel of dit soort dames het zich persoonlijk aantrekken als ik iets erg goed kan; alsof dat hun eigen positie van manager ondermijnt. Een goede manager maakt gebruik van wat hij in huis heeft...
Okee; sommige mannen mogen op de een of andere manier ook wel gehoplen worden om het vrouwelijk potentieel wat hoger in te schatten, maar eigenlijk ga ik er van uit dat deze heren de komende jaren vanzelf met pensioen verdwijnen
.
De strekking was hetzelfde als wat ik bij Merretje lees: ik merk vooral dat het VROUWEN zelf zijn die andere vrouwen geen kans geven. Ben de afgelopen jaren al 3 keer in de problemen gekomen door vrouwelijke collega s of leidinggevenden. Niet dat alle mannen meteen dol op me zijn, maar die gaan me tenminste niet tegenwerken. Ze gaan hooguit de competitie aan en wat dat betreft: moge de beste winnen! Er zijn een aantal mannen die zelf op een prima positie zitten die mij wel een leuk eigenwijs ding met potentieel vinden, en zij geven de ruimte om te kijken wat je daarmee gaat doen. Vrouwen zijn veel consevatiever, en doen soms wel erg moeilijk over het feit dat ik uit een andere branche kom, en dus niet het diploma heb dat zij voor ogen hebben (waar ze misschien ooit zelf voor hebben moeten ploeteren). Terwijl ik wel relevante ervaring, gezond verstand en veel inventiviteit heb. Vrouwen zouden eens wat minder risicomijdend gedrag moeten hebben en wat meer zelfvertrouwen. Het lijkt soms wel of dit soort dames het zich persoonlijk aantrekken als ik iets erg goed kan; alsof dat hun eigen positie van manager ondermijnt. Een goede manager maakt gebruik van wat hij in huis heeft...
Okee; sommige mannen mogen op de een of andere manier ook wel gehoplen worden om het vrouwelijk potentieel wat hoger in te schatten, maar eigenlijk ga ik er van uit dat deze heren de komende jaren vanzelf met pensioen verdwijnen
.
donderdag 15 mei 2008 om 15:53
