Werk & Studie
alle pijlers
Vrouwen die klagen krijgen nooit een topfunctie
donderdag 15 mei 2008 om 14:36
AMSTERDAM - ”Het moet maar eens afgelopen met het gezeur,” vindt een platform voor topvrouwen dat onderzocht hoe vrouwen wél carrière kunnen maken zonder een wettelijk quotum.
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
TopBrainstorm is een initiatief onder leiding van oud-minister Sybilla Dekker. De denktank heeft zich gebogen over de vraag hoe het aantal Nederlandse topvrouwen opgekrikt kan worden. Want zoals we al in diverse kranten de laatste tijd hebben kunnen lezen, is het droevig gesteld met vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Nederland bungelt in vergelijk met omringende landen ergens onderaan, met zo’n 7 procent vrouwen in de top van het bedrijfsleven. Toch wel vreemd als je je bedenkt dat er steeds meer vrouwen een hoge opleiding hebben genoten. Een wettelijk quotum zou daar de oplossing voor zijn.
Excuus-Truusen
Echter uit het onderzoek van TopBrainstorm blijkt dat zowel bedrijven als topmannen en -vrouwen een quotum te ver vinden gaan. In De Volkskrant zegt Ada van der Veer (eerste vrouwelijke bankdirecteur) ”Dat roept weerstand op. Er worden anders excuus-Truusen benoemd en daaronder zullen bedrijven en getalenteerde vrouwen lijden.”
In hetzelfde artikel zegt de Belgische Veronique Pauwels (partner van consultancybureau Bain & Company): ”Als vrouwen langere tijd drie dagen in de week werken, moeten ze niet klagen dat ze onvoldoende kansen krijgen. Hetzelfde geldt voor mannen, klagende mannen halen de top ook niet.”
Slijmen bij de baas?
Er zijn tal van andere middelen die vrouwen ook aan de top kunnen helpen. En dan moet je niet denken aan slijmen bij de baas of een sexy, strak truitje aantrekken… De oplossing voor het probleem is volgens de denktank een totale cultuuromslag bij bedrijven, mannen én vrouwen. Om een paar voorbeelden te noemen:
- managers moeten erop worden afgerekend als ze niet genoeg vrouwelijk talent binnenhalen.
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
-----------
Net gelezen in de Telegraaf. Ik ben het helemaal eens. Dat gezeur over geen kansen krijgen, bah! Kansen creeer je zelf, is mijn mening.
Wat vinden jullie?
donderdag 15 mei 2008 om 17:33
Part timers zijn opeens meer gemotiveerd dan full-timers, full-timers doen geen zak op de vrijdagmiddag, ze gaan niet in hun vrije tijd naar de dokter maar in de baas zijn tijd. Wat een flauwekul allemaal! Waar werken jullie in hemelsnaam?
Ik werk full-time, plan mijn dokter/tandarts allemaal in vrije tijd. Ja, daar neem ik vakantie uren voor op. En ik werk ook gewoon op vrijdagmiddag.
Ik werk full-time, plan mijn dokter/tandarts allemaal in vrije tijd. Ja, daar neem ik vakantie uren voor op. En ik werk ook gewoon op vrijdagmiddag.
donderdag 15 mei 2008 om 17:34
Leuke discussie!
Wat is de definitie van een topfunctie? In onderstaande heb ik het idee dat dat vooral de "mannen op de hoogste verdieping" zijn. De directeur, de CEO, of hoe hij (of soms zij) dan ook mag heten. Ik denk inderdaad dat dat functies zijn waarbij 4 dagen werken erg moeilijk is. Maar hoeveel procent van de werknemers heeft nu echt een topfunctie? Dan praat je toch over 0.1% ofzo? Er zijn vast ook legio mannen die die functies wel zouden willen maar nooit bereiken.
Maar.. bij mij in het bedrijf (grote multinational) werken heel veel "gewone" managers, mannen EN vrouwen 4 dagen. De 5e dag zijn ze heus wel bereikbaar voor calamiteiten. We leven toch in de tijd van de mobiele telefoons en blackberry's? Dit werkt bij ons in het bedrijf echt prima.
En dan ken ik ook nog vrouwen in hogere management posities die wel 5 dagen werken EN kinderen hebben. En die hebben dan een nanny of oppas aan huis want dat is de enige manier om het gezinsleven ook nog draaiende te houden. En is dat zo erg? Daar doen we in Nederland ook redelijk spastisch over, meer dan 3 dagen kinderopvang is toch wel redelijk taboe..
Wat is de definitie van een topfunctie? In onderstaande heb ik het idee dat dat vooral de "mannen op de hoogste verdieping" zijn. De directeur, de CEO, of hoe hij (of soms zij) dan ook mag heten. Ik denk inderdaad dat dat functies zijn waarbij 4 dagen werken erg moeilijk is. Maar hoeveel procent van de werknemers heeft nu echt een topfunctie? Dan praat je toch over 0.1% ofzo? Er zijn vast ook legio mannen die die functies wel zouden willen maar nooit bereiken.
Maar.. bij mij in het bedrijf (grote multinational) werken heel veel "gewone" managers, mannen EN vrouwen 4 dagen. De 5e dag zijn ze heus wel bereikbaar voor calamiteiten. We leven toch in de tijd van de mobiele telefoons en blackberry's? Dit werkt bij ons in het bedrijf echt prima.
En dan ken ik ook nog vrouwen in hogere management posities die wel 5 dagen werken EN kinderen hebben. En die hebben dan een nanny of oppas aan huis want dat is de enige manier om het gezinsleven ook nog draaiende te houden. En is dat zo erg? Daar doen we in Nederland ook redelijk spastisch over, meer dan 3 dagen kinderopvang is toch wel redelijk taboe..
donderdag 15 mei 2008 om 17:41
. Ze hebben een vraag, klacht, verzoek en dat moet NU.
donderdag 15 mei 2008 om 17:55
http://www.innoverenmetpersoneel.nl/xcms/news/id/7165
@ Korenwolf, dit was niet de link die ik bedoelde, maar hier staat ook wel het een en ander in.
@ Korenwolf, dit was niet de link die ik bedoelde, maar hier staat ook wel het een en ander in.
donderdag 15 mei 2008 om 17:56
Nav van Elska's vraag las ik nog eens de OP door. En eigenlijk vind ik de voorstellen die gedaan worden om vrouwen te steunen in hun weg naar de top niet eens zo gek. Vooral de suggestie van hulp bij een goede carriere planning die ook rekening houdt met het privé leven van de vrouw: kinderen, huis, etc.
Iig zie ik dat quotum dus ook niet zitten.
Maar missen we nu niet een groter aspect? Ik heb het gevoel dat het probleem verder reikt dan alleen het bedrijf en de manager. Zouden we niet een gevoel moeten creeren waarin het voor onze samenleving als geheel belangrijk wordt vrouwlijk talent beter te gebruiken?
Iig zie ik dat quotum dus ook niet zitten.
Maar missen we nu niet een groter aspect? Ik heb het gevoel dat het probleem verder reikt dan alleen het bedrijf en de manager. Zouden we niet een gevoel moeten creeren waarin het voor onze samenleving als geheel belangrijk wordt vrouwlijk talent beter te gebruiken?
donderdag 15 mei 2008 om 18:18
Eerlijk? Ik heb eigenlijk geen idee en ben heel benieuwd of iemand dat wel heeft. Ik denk wel dat dit alleen via de politiek kan, zoals iemand pagina's geleden al opmerkte. Een groot gedeelte van onze samenleving is zich niet bewust van de dilemma's zoals wij ze hier bespreken. En als dit door de politiek opgepakt wordt (volgens mij begint dat trouwens al iets te komen), kunnen plannen zoals in OP genoemd zijn, uitgevoerd worden. Ik denk dus dat dat alleen kan als er actief in de politiek aan gewerkt wordt.
Iemand zin om een politieke partij op te richten?
donderdag 15 mei 2008 om 18:25
Ja, dat denk ik wel. Mijn schoonmoeder is daarvan een voorbeeld. Toen de kinderen jong waren werkte ze part-time, en toen de kinderen naar de middelbare school gingen (schoonmama was toen in de 40) is ze fulltime aan de slag gegaan. Met als resultaat dat ze sinds haar 55ste een heel hoge positie bij de overheid bekleed. Full-time inderdaad. Je hoeft de top toch niet op je 40ste al bereikt te hebben?
donderdag 15 mei 2008 om 18:30
:
[...]
Eerlijk? Ik heb eigenlijk geen idee en ben heel benieuwd of iemand dat wel heeft. Ik denk wel dat dit alleen via de politiek kan, zoals iemand pagina's geleden al opmerkte. Een groot gedeelte van onze samenleving is zich niet bewust van de dilemma's zoals wij ze hier bespreken. En als dit door de politiek opgepakt wordt (volgens mij begint dat trouwens al iets te komen), kunnen plannen zoals in OP genoemd zijn, uitgevoerd worden. Ik denk dus dat dat alleen kan als er actief in de politiek aan gewerkt wordt.
Iemand zin om een politieke partij op te richten?
Ik doe mee!
Al denk ik wel dat een groot deel van het probleem bij de vrouwen zelf ligt. Veel vrouwen WILLEN die topcarriere helemaal niet! Veel mannen ook niet, trouwens. Persoonlijk denk ik dat het met het glazen plafond best meevalt en dat er veel mogelijk is voor gemotiveerde, talentvolle vrouwen. Wellicht doordat vrouwen nu eenmaal kinderen baren op wat latere leeftijd (zie mijn schoonmama), maar het kan best.Dat neemt niet weg dat er voor de politiek nog veel werk aan de winkel is om te zorgen voor betere voorzieningen voor werkende moeders.
donderdag 15 mei 2008 om 18:33
donderdag 15 mei 2008 om 18:36
Helemaal mee eens...:
[...]
Ik doe mee!
Dat neemt niet weg dat er voor de politiek nog veel werk aan de winkel is om te zorgen voor betere voorzieningen voor werkende moeders.
donderdag 15 mei 2008 om 18:43
Jouw schoonmoeder is vanaf nu officieel mijn lichtend voorbeeld.
En zonder een hersenloze optimist te willen zijn; ik vind het echt onzin wat Merretje en Vent70 beweren. Ervan uitgaan dat iets NIET kan, omdat je niet volgens de blauwdruk, de standaard van de gemiddelde werknemer opereert. Daar wil ik niet aan. Ik geloof erin dat het altijd aan jezelf is om de uitzondering te zijn. Zoals mijn nieuwe idool, de schoonmoeder van Elska. Zolang je er maar vol voor gaat en er echt in gelooft.
donderdag 15 mei 2008 om 18:46
Elska, je hebt gelijk het kan, het is alleen wat lastiger, je hebt wat minder kansen, en zo komen de statistieken lager uit.
Leeftijd is inderdaad ook nog een punt. Het lijkt me logisch dat een parttimer er langer over doet.
@Greeneyes. Wat verwacht je van 'de politiek' ? De politiek kan alleen voor wetgeving zorgen, niet voor verandering in opvattingen. Ik denk inderdaad ook dat het 'probleem' veel ruimer is.
Voeden 'we' jonge meisjes niet van jongs af aan al op met het beeld dat ze ooit een prins zullen trouwen die verder voor hun zorgt ?
Leeftijd is inderdaad ook nog een punt. Het lijkt me logisch dat een parttimer er langer over doet.
@Greeneyes. Wat verwacht je van 'de politiek' ? De politiek kan alleen voor wetgeving zorgen, niet voor verandering in opvattingen. Ik denk inderdaad ook dat het 'probleem' veel ruimer is.
Voeden 'we' jonge meisjes niet van jongs af aan al op met het beeld dat ze ooit een prins zullen trouwen die verder voor hun zorgt ?
donderdag 15 mei 2008 om 18:50
Verandering in opvatingen; doet de overheid daar dan niet aan? "Een slimme meid ...." etc. Dat soort campagnes. Ik weet alleen niet of het echt werkt.
Wel een interessante vraag; hoe kan je er als burger(-groepering) voor zorgen dat er een mentaliteit-omslag plaatsvindt op grote schaal, over dit onderwerp? Dat we zeg maar een soort Greenpeace voor parttimers en werkende vrouwen creeeren.
Of bestaat er al zoiets? Er staat me wel iets bij van Powergirls Kick Ass, of Women On Top, etc...
Wel een interessante vraag; hoe kan je er als burger(-groepering) voor zorgen dat er een mentaliteit-omslag plaatsvindt op grote schaal, over dit onderwerp? Dat we zeg maar een soort Greenpeace voor parttimers en werkende vrouwen creeeren.
Of bestaat er al zoiets? Er staat me wel iets bij van Powergirls Kick Ass, of Women On Top, etc...
donderdag 15 mei 2008 om 18:51
haha, Nijntje. Ze is ook mijn idool wat dat betreft! Een voorbeeld dat het wel gewoon kan, carriere maken en 2 geweldige kinderen grootbrengen die echt niets tekort zijn gekomen.
Ik las net de openingspost nog even door:
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
Dat komt vast voor, maar is niet mijn ervaring. Toen ik 6 maanden zwanger was werd ik door mijn (vrouwelijke) manager zelfs gevraagd te solliciteren op een hogere functie. Ik ben het niet geworden, maar degene die de baan wel kreeg is moeder van een dochter van 3 en wil ook graag een tweede (en daar maakt ze geen geheim van)
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
Niet werken heeft vast een negatief effect, maar eventueel tijdelijk iets minder werken kan volgens mij best
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
zooooo ontzettend mee eens! Voordat ik zwanger werd heb ik mijn vriend goed duidelijk gemaakt dat we de zorg gingen verdelen. Het is toch ook zijn kind? Ik denk dat teveel vrouwen te makkelijk uitgaan van de traditionele rolverdeling, terwijl ik ook om me heen zie dat veel mannen met veel plezier een dag minder gaan werken als er kinderen komen.
Ik las net de openingspost nog even door:
- er moet meer aandacht zijn voor een individuele carrièreplanning, bedrijven verliezen vaak de aandacht voor een vrouw als ze net moeder is geworden.
Dat komt vast voor, maar is niet mijn ervaring. Toen ik 6 maanden zwanger was werd ik door mijn (vrouwelijke) manager zelfs gevraagd te solliciteren op een hogere functie. Ik ben het niet geworden, maar degene die de baan wel kreeg is moeder van een dochter van 3 en wil ook graag een tweede (en daar maakt ze geen geheim van)
- vrouwen moeten beter nadenken over de planning van hun carrière en moeten zich ervan bewust worden dat niet of minder werken een negatief effect heeft op je loopbaan.
Niet werken heeft vast een negatief effect, maar eventueel tijdelijk iets minder werken kan volgens mij best
- zowel mannen als vrouwen moeten afstappen van de traditionele rolverdeling. Mannen kunnen namelijk ook parttime of flexibele uren werken.
zooooo ontzettend mee eens! Voordat ik zwanger werd heb ik mijn vriend goed duidelijk gemaakt dat we de zorg gingen verdelen. Het is toch ook zijn kind? Ik denk dat teveel vrouwen te makkelijk uitgaan van de traditionele rolverdeling, terwijl ik ook om me heen zie dat veel mannen met veel plezier een dag minder gaan werken als er kinderen komen.
donderdag 15 mei 2008 om 18:58
lk heb al eerder hier een link geplaatst waaruit blijkt dat maar 16 % van de mannen parttime wil werken. Dat jouw man dat toevallig wel wil en ook kan, is meer uitzondering dan regel. Misschien moet de overheid daar maar eens wat meer aandacht aan besteden en een spotje maken over vaders die parttime werken.
donderdag 15 mei 2008 om 19:03
Traincha: ik weet niet of mijn man nu zo uitzonderlijk is. Op zwangerschapsyoga was er maar 1 aanstaande vader (van de 9!) die NIET een dag minder wilde/kon werken. De rest gaat allemaal een zogenaamde papadag voor zijn rekening nemen (wat haat ik dat woord). Zoals ik eerder ook al zei: op mijn werk werken ook veel mannen 4 dagen.
Daardoor heb ik het idee dat er best een cultuuromslag bij jonge vaders aan het plaatsvinden is. In elk geval hier in de Randstad onder de hoogopgeleiden (want die bereiken uiteindelijk ook de top, laten we eerlijk zijn). Wellicht dat in andere "kringen" nog niet helemaal is doorgedrongen, maar ik heb goede hoop dat het begin er is!
Daardoor heb ik het idee dat er best een cultuuromslag bij jonge vaders aan het plaatsvinden is. In elk geval hier in de Randstad onder de hoogopgeleiden (want die bereiken uiteindelijk ook de top, laten we eerlijk zijn). Wellicht dat in andere "kringen" nog niet helemaal is doorgedrongen, maar ik heb goede hoop dat het begin er is!
donderdag 15 mei 2008 om 19:04
Als we het over topfuncties hebben dan denk ik aan echte topbanen en niet aan een gemiddelde manager bij een gemiddeld bedrijf. Mensen die de top bereiken zijn uitzonderlijk getalenteerd, beschikken over veel doorzettingsvermogen en verkeren in de juiste omstandigheden. Dat geldt op elk gebied: van sport tot bestuur, van bedrijf tot kunst. Het ligt voor de hand dat topviolisten, Olympische kampioenen, fractievoorzitters en leden van de Raad van Bestuur van een beursgenoteerde onderneming hun aandacht onverdeeld richten op hun vakgebied en dat voor meer dan fulltime. Je bereikt nou eenmaal niet de top als je je aandacht wilt verdelen over meerdere zaken tegelijk. En dus geldt wat mij betreft: kiezen of delen. Of je richt je aandacht volledig op het bereiken van de top, of je verdeelt je aandacht en accepteert dat die top dus niet voor jou is weg gelegd. Als je voor het bereiken van die top een begripvolle en ondersteunende omgeving nodig hebt, regel dat dan. Maar ga niet zeuren dat jij met minder inspanning niet hetzelfde bereikt als een ander die zijn aandacht wel op één ding richt.
