
Zou liever thuisblijfmoeder zijn.

zondag 5 januari 2020 om 22:37
Goedenavond,
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!
)
Herkent iemand dit nog meer? Haha
Ik wil even anoniem mijn ei kwijt.. Totaal onrealistisch maar het aller liefste zou ik thuis blijven met de kinderen en “huisvrouw” zijn.
Ik ben een tijdje thuis geweest nadat ik bij mijn vorige baan boventallig werd verklaard en betaald kon thuisblijven.
In die tijd raakte ik voor de derde keer zwanger en met 2 kleintjes heb ik me (natuurlijk) geen seconde verveeld.
En waarvan ik dacht dat het me nooit zou gebeuren werd waarheid, ik vond het heeeerlijk. Lekker met de kinderen keuvelen, huishouden, koken etc.. Ik heb die 2 jaar het werk en alles wat daarbij komt geen seconde gemist.
Terwijl ik echt een goede/leuke baan had met fijne collega’s.
Anyways.. Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer aan het werk en ben gaan solliciteren. En ben begonnen bij een bedrijf waarvan ik eigenlijk al vanaf dag één geen geweldig gevoel had, maar als je alle voors en tegens tegen elkaar afweegt dan is dit een prima baan.. Ik heb nu 2 weken vakantie gehad en ik voel me net een klein kind wat tegen school opziet.. Toen ik in de flow zat ging het wel, maar nu ik weer thuis met mijn gezin ben geweest valt het me echt zwaar om morgen weer te gaan werken.
Ik moet.. Het is financieel voor ons niet haalbaar om te zeggen, ja ik blijf wel thuis!! En ergens schaam ik me ook wel een beetje, we leven in 2020, wil je dan afhankelijk van je vent zijn etc? (Jaaa!!

Herkent iemand dit nog meer? Haha

woensdag 8 januari 2020 om 19:37
Ja. En het zijn toch echt de vrouwen hier die er steeds ZELF over beginnen. Allemaal dingen waar ik zelf nooit mee te maken heb gehad maar die hier door de vrouwen zelf in stand gehouden worden. Als je echt iets wilt veranderen moet je wel bij jezelf beginnen.nessemeisje schreef: ↑08-01-2020 17:21Dit is een vrouwenforum, dus lijkt mij vrij logisch dat het hier over vrouwen gaat en hoe ze zaken kunnen veranderen.
woensdag 8 januari 2020 om 20:02
Huh??? Jij trekt het nu opeens wel heel persoonlijk. Bedoel je nou dat ik er extreem mee bezig ben en overal een rekensom van maak?mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 19:22Het lijkt me echt onwijs vermoeiend om constant zo te moeten leven en overal een rekensom van te maken... Ben blij dat niet iedereen hier zo extreem mee bezig is zeg!
Ik beantwoord gewoon een vraag van NYC, waarom het het geval is dat het als stel het minst risicovol is als je ongeveer een gelijk salaris hebt en een gelijke werk/zorgverdeling. NYC komt hierbij zelf met een voorbeeld van salarissen, dat gebruik ik vervolgens om het principe uit te leggen. Dat zegt toch totaal niks over mijn eigen leven of over er extreem mee bezig zijn? Dus nee, ik leef niet constant zo en maak niet overal een rekensom van. Je hoeft uiteraard niet tot op een dubbeltje gelijk te verdienen, dat lijkt me nogal wiedes. Je kunt in één oogopslag zien of je als stel flink uit elkaar ligt qua salaris of niet, daar is weinig rekenwerk voor nodig.
nicole123 wijzigde dit bericht op 08-01-2020 20:08
19.62% gewijzigd
woensdag 8 januari 2020 om 20:04
[quote=nicole123 post_id=30829113 time=1578506634 user_id=143055]
Ten eerste omdat stellen hun levensstijl meestal inrichten naar de meestverdienende. Met 2x2000 wonen de meeste gezinnen in een rijtjeshuis, met 2000+6000 in een villa. Waar degene van de 2000 dus niet kan blijven wonen na een scheiding. Wat betreft villa versus rijtjeshuis is dat nog niet zo'n probleem, maar bij lagere salarissen praat je over rijtjeshuis in goede wijk versus 3-hoog achter in achterstandswijk en dan heeft zoiets behoorlijke impact, ook op de kinderen.
Nee degene die 2000 verdient kan niet in de villa blijven wonen, maar die kan ook niet in het betere rijtjeshuis blijven wonen hoor. De meeste hypotheken zijn gebaseerd op 2 inkomens en bij een scheiding gaan die huizen vaak in de verkoop.
Ten eerste omdat stellen hun levensstijl meestal inrichten naar de meestverdienende. Met 2x2000 wonen de meeste gezinnen in een rijtjeshuis, met 2000+6000 in een villa. Waar degene van de 2000 dus niet kan blijven wonen na een scheiding. Wat betreft villa versus rijtjeshuis is dat nog niet zo'n probleem, maar bij lagere salarissen praat je over rijtjeshuis in goede wijk versus 3-hoog achter in achterstandswijk en dan heeft zoiets behoorlijke impact, ook op de kinderen.
Nee degene die 2000 verdient kan niet in de villa blijven wonen, maar die kan ook niet in het betere rijtjeshuis blijven wonen hoor. De meeste hypotheken zijn gebaseerd op 2 inkomens en bij een scheiding gaan die huizen vaak in de verkoop.
woensdag 8 januari 2020 om 20:18
Voor de huidige kopers denk ik inderdaad wel, op een salaris kopen is tegenwoordig vrijwel niet meer te doen. Maar bij stellen die voor de huizengekte hebben gekocht hebben nog heel veel mensen op 1 salaris gekocht, maar dan wel het salaris van de meestverdienende. Die kan er dus wel blijven wonen, terwijl de minstverdienende een flinke stap terug moet zetten. En het principe blijft sowieso gelijk: als mensen op twee salarissen hebben gekocht dan moeten ze inderdaad beiden verhuizen, maar de stap terug is dan minder groot dan de stap terug voor de minstverdienende bij een ongelijk verdienend stel.Turtlerain schreef: ↑08-01-2020 20:04Nee degene die 2000 verdient kan niet in de villa blijven wonen, maar die kan ook niet in het betere rijtjeshuis blijven wonen hoor. De meeste hypotheken zijn gebaseerd op 2 inkomens en bij een scheiding gaan die huizen vaak in de verkoop.
woensdag 8 januari 2020 om 20:47
Voor mij maakt het niet zoveel uit hoeveel uur je werkt of hoeveel je verdient als dat tijdens een relatie is waarbij de partner ook werkt. Het gaat erom dat je sowieso werkt en daardoor geen (groot) gat in je cv krijgt. Iemand die 15 jaar thuis heeft gezeten en ineens zonder partner zit, komt, vooral als het met de economie wat minder gaat, veel moeilijker weer aan de bak.NYC schreef: ↑08-01-2020 18:42Maar ik had het niet over de mensen die minder gaan werken of stoppen omdat hun partner zoveel verdient, maar bijv over stellen die allebei evenveel blijven werken maar waarbij de één in zijn of haar werk heel veel doorgroeimogelijkheden heeft en steeds meer gaat verdienen, terwijl de ander dat nauwelijks heeft.
Waarom is iemand die bijv 2000,- pm verdient kwetsbaarder als partner 6000,- verdient maar minder kwetsbaar als partner ook 2000,- verdient? Heeft dat dan ermee te maken dat je niet dezelfde financiële keuzes kunt gaan maken in de toekomst en de “bestverdienende” het mogelijk kwalijk gaat nemen dat de “slechter verdienende” er niet evenveel in kan bijdragen? Of dat het dan zelfs keuzes gaat beperken?

woensdag 8 januari 2020 om 20:55
mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 17:36Ik vind sowieso het risico op een brand en een scheiding met elkaar vergelijken nogal apart. Scheiding gaat ook nog eens voor 80% van de vrouw uit, dus de kans dat je opeens voor een voldongen feit word gezet is gewoon niet zo groot.
Daarnaast gooi je nu preventie-maatregelen en verzekeringen op 1 hoop. Als thuisblijfmoeder heb je misschien minder verzekering, maar qua preventie evenveel of in sommige gevallen misschien zelfs wel meer mogelijkheden, omdat er minder sprake is van stress, vermoeidheid, huishouden wat tussen de bedrijven moet worden gedaan etc.
Overigens wel mooi dat je ook dingen noemt als een flinke buffer en gemeenschap van goederen. Dat zijn inderdaad dingen die wij wel weer heel belangrijk vinden.
Dat de vrouw de scheiding aanvraagt betekent niet dat het haar keuze is natuurlijk.

woensdag 8 januari 2020 om 21:02
Dus als je man een ander heeft dan blij je gewoon bij hem, omdat je thuisblijfmoeder wilt blijven? Zoiets? Denk je dat al die vrouwen voor de lol een scheiding aanvragen?mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 17:36Ik vind sowieso het risico op een brand en een scheiding met elkaar vergelijken nogal apart. Scheiding gaat ook nog eens voor 80% van de vrouw uit, dus de kans dat je opeens voor een voldongen feit word gezet is gewoon niet zo groot.
Daarnaast gooi je nu preventie-maatregelen en verzekeringen op 1 hoop. Als thuisblijfmoeder heb je misschien minder verzekering, maar qua preventie evenveel of in sommige gevallen misschien zelfs wel meer mogelijkheden, omdat er minder sprake is van stress, vermoeidheid, huishouden wat tussen de bedrijven moet worden gedaan etc.
Overigens wel mooi dat je ook dingen noemt als een flinke buffer en gemeenschap van goederen. Dat zijn inderdaad dingen die wij wel weer heel belangrijk vinden.

woensdag 8 januari 2020 om 21:17

woensdag 8 januari 2020 om 21:36
mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 20:58Ik geef het op. Veel succes met de discussie,ik ben er echt klaar mee nu.
Jeetje wat jammer nou, waarom winst je je nu zo op?
Ik zie nog steeds een best wel respectvolle discussie.

woensdag 8 januari 2020 om 22:32
Ik wind me niet op, ik heb er gewoon geen zin meer in om mezelf de hele tijd te herhalen. En als mijn woorden dan ook nog verdraaid worden ga ik gewoon stoppen. Ik heb wel wat beters te doen met mijn tijd besefte ik me opeens.
Edit: een discussie hoeft niet persé uit de hand te lopen om je te beseffen dat het nutteloos is.

donderdag 9 januari 2020 om 06:21
mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 22:32Ik wind me niet op, ik heb er gewoon geen zin meer in om mezelf de hele tijd te herhalen. En als mijn woorden dan ook nog verdraaid worden ga ik gewoon stoppen. Ik heb wel wat beters te doen met mijn tijd besefte ik me opeens.
Edit: een discussie hoeft niet persé uit de hand te lopen om je te beseffen dat het nutteloos is.
Dit soort discussies zijn nooit nutteloos. Het ene kamp zal het andere nooit overtuigen en dat hoeft ook niet. Als dat je doel is dan heeft het meeschrijven al sowieso geen nut.
Ik schrijf in dit soort topics mee om gezinnen die een keuze willen maken bewust te maken van alle mogelijkheden die er zijn en de gevolgen die bij deze keuze horen.
Daar waar veel mensen denken dat de man het meest verdient en de vrouw dus de parttimer wordt wil ik bijdragen dat dat vooral korte-termijndenken is.
Ik kon ruim twintig jaar geleden kiezen uit 100% of 50% werken, deeltijd voor mannen stond nog in de kinderschoenen. Dus ik ging minder werken. Slechtste beslissing ooit en dan had ik niet eens een hoogdravende carrière.
Er is zoveel veranderd in de mogelijkheden die ouders hebben dat het mij verbaast dat er nog zulke traditionele ideeën heersen onder jongeren. Dat mijn generatie of ouder die keuzes heeft gemaakt en er tevreden mee is is prima, maar ik vind het achterhaald om dat nu te adviseren aan jonge mensen die nu voor die keuze staan. Daarom schrijf ik mee.
donderdag 9 januari 2020 om 07:21
Waarom was dat jouw slechtste beslissing ooit Andersom?
En kun je begrijpen dat er ook mensen zijn die het oprecht fijn vinden om thuis te zijn? Die heus wel beseffen dat die keuze kwetsbaar is op het moment dat er een scheiding volgt. Los van mensen die daar verder niet over nadenken en bij wie je ziet aankomen dat het fout gaat.
Je kunt je financieel voor een hoop dingen indekken.
En kun je begrijpen dat er ook mensen zijn die het oprecht fijn vinden om thuis te zijn? Die heus wel beseffen dat die keuze kwetsbaar is op het moment dat er een scheiding volgt. Los van mensen die daar verder niet over nadenken en bij wie je ziet aankomen dat het fout gaat.
Je kunt je financieel voor een hoop dingen indekken.

donderdag 9 januari 2020 om 07:25
Ik vind hier een grote kern van waarheid in zitten. Ik denk dat als er een regel zou komen dat wanneer bijvoorbeeld partners van vrijwillige thuisblijfmoeders* bij een scheiding de volle mep alimentatie moeten betalen, dat er dan heel wat minder vrouwen “in goed overleg” zouden stoppen met werken.nicole123 schreef: ↑08-01-2020 13:46Ik zeg ook niet dat ik er een probleem mee heb, maar stel puur vast dat er risico's zijn en ik zie dat mensen die onderschatten. Dat is vooral voor henzelf en hun kinderen een probleem (en voor de maatschappij als er een beroep gedaan wordt op de bijstand en/of meer toeslagen dan nodig geweest zou zijn).
Daarnaast zie ik toch ook te vaak dat eventuele afspraken op papier niet geregeld zijn. Nu ligt er ook iemand die ik ken in scheiding (niet haar beslissing), met vier kinderen onder de 10, en ze krijgt alleen een beetje alimentatie voor de kinderen (1000 euro), verder moet ze het doen met toeslagen. Vader is een lul dat hij z’n kinderen zo in armoede stort en hen hun hobby’s ontneemt. Het is heel wrang allemaal. Want ook zij had nooit gedacht dat haar dit zou overkomen, maar het is wel gebeurd.
En als ik dat zie, dan ben ik blij dat ik werk. En dat wij in de gelukkige omstandigheid verkeerden dat we ons huis op 1 salaris konden kopen en extra hebben afgelost. Verder leven we niet te wild, zo hebben we maar 1 auto en gaan we niet op vliegvakantie. Daardoor kunnen we bijvoorbeeld ook voor studies van de kinderen sparen.
Als mijn partner overlijdt of vertrekt dan is dat heel wrang, maar financieel zou ik geen zorgen hebben. En dat vind ik een hele geruststelling.
*ik heb het dus niet over moeders met chronisch zieke kinderen die PGB ontvangen)

donderdag 9 januari 2020 om 07:42
Subnautica schreef: ↑09-01-2020 07:21Waarom was dat jouw slechtste beslissing ooit Andersom?
En kun je begrijpen dat er ook mensen zijn die het oprecht fijn vinden om thuis te zijn? Die heus wel beseffen dat die keuze kwetsbaar is op het moment dat er een scheiding volgt. Los van mensen die daar verder niet over nadenken en bij wie je ziet aankomen dat het fout gaat.
Je kunt je financieel voor een hoop dingen indekken.
Omdat ik vanaf dat moment niet meer echt meedeed op het werk. Door reorganisatie eruit gewerkt, door crisis niet meer aan de bak gekomen. Omgeschoold en nu verdien ik met 24 uur slechts 2/3 van wat ik anders verdient zou hebben. Dus onze inkomens ongelijkheid is alleen maar gegroeid in die jaren. Zit nu wel boven de bijstandsnorm, dat is een begin.
Verder begrijp ik wel dat mensen het fijn vinden om niet te werken. Ik zie in mijn omgeving alleen niet dat die keuzes zo bewust van alle risico's genomen worden.
'Hij verdient meer dus ik ga minder werken.' 'Mijn salaris zou op gaan aan de opvang.' zijn in mijn kring nog de meest gehoorde argumenten.
donderdag 9 januari 2020 om 08:12
Precies dit! Ik ben de eerste jaren volledig thuis gebleven. In de jaren daarvoor had ik een flinke financiële buffer opgebouwd, voor noodgevallen. Mijn man verdient meer dan genoeg om ons gezin te onderhouden en we waren ons terdege bewust van het risico dat we namen. Ik vond het oprecht fijn om thuis te zijn bij de kinderen die eerste jaren. Geen seconde spijt!Subnautica schreef: ↑09-01-2020 07:21Waarom was dat jouw slechtste beslissing ooit Andersom?
En kun je begrijpen dat er ook mensen zijn die het oprecht fijn vinden om thuis te zijn? Die heus wel beseffen dat die keuze kwetsbaar is op het moment dat er een scheiding volgt. Los van mensen die daar verder niet over nadenken en bij wie je ziet aankomen dat het fout gaat.
Je kunt je financieel voor een hoop dingen indekken.
donderdag 9 januari 2020 om 10:21
Je schrijft dat 80% van de scheidingen van de vrouw uitgaat, maar dan is het wel handig als je weet waarom juist zoveel vrouwen een scheiding aanvragen. Bij bijvoorbeeld huiselijk geweld is de man vaker dader dan de vrouw, dus is het logischer dat in die gevallen vooral vrouwen een echtscheiding aanvragen.mindervanmij schreef: ↑08-01-2020 21:17Nogmaals: ik ga niet meer in discussie. Zeker niet als je mijn woorden gaat lopen verdraaien.
Daarnaast is het ook zo dat er thuisblijfmoeders/vrouwen zijn die een goedverdienende partners hebben, alleen blijven hangen in een huwelijk omdat ze het niet zien zitten om hun eigen broek op te houden of in de bijstand te gaan. Ik ken zelfs een thuisblijfmoeder die regelmatig geslagen wordt door haar man, maar toch bij hem blijft simpelweg omdat ze haar (behoorlijk) luxe leven niet wil opgeven.
donderdag 9 januari 2020 om 10:33
Dat niet meetellen dat herken ik wel. Maar dan zou je minimaal 32 uur ofzo moeten werken om wel nog mee te tellen denk ik. In alle eerlijkheid, dat had ik nooit gered. Of laat ik het anders zeggen: dat hadden wij nooit gered als gezin. Want man zijn werk brengt fulltime werken met zich mee. Tenminste, als hij wil meetellen. Als ik naar onze situatie kijk en bedenk wat we prive allemaal voor onze kiezen hebben gehad de afgelopen 15 jaar dan hadden we dat niet gered als ik ook vol voor een carriere was gegaan. Ik ben wel op HBO niveau, 2 dagen per week blijven werken toen de jongens geboren werden. Om helemaal uit de doeken te doen waarom ik daar uiteindelijk gestopt ben voert te ver.Andersom schreef: ↑09-01-2020 07:42Omdat ik vanaf dat moment niet meer echt meedeed op het werk. Door reorganisatie eruit gewerkt, door crisis niet meer aan de bak gekomen. Omgeschoold en nu verdien ik met 24 uur slechts 2/3 van wat ik anders verdient zou hebben. Dus onze inkomens ongelijkheid is alleen maar gegroeid in die jaren. Zit nu wel boven de bijstandsnorm, dat is een begin.
Verder begrijp ik wel dat mensen het fijn vinden om niet te werken. Ik zie in mijn omgeving alleen niet dat die keuzes zo bewust van alle risico's genomen worden.
'Hij verdient meer dus ik ga minder werken.' 'Mijn salaris zou op gaan aan de opvang.' zijn in mijn kring nog de meest gehoorde argumenten.
Ik zeg niet dat ik voor altijd thuis blijf. Maar terug naar mijn oude werkveld wil ik sowieso niet meer.
donderdag 9 januari 2020 om 10:40
Dan is dat prima toch? Zo lang je je maar bewust bent van de consequenties van je keuzes. Dat je bijvoorbeeld een stuk lager op de carriereladder weer instroomt. Of dat je het met veel minder moet doen mocht je uit elkaar gaan.Twittermeisje schreef: ↑09-01-2020 08:12Precies dit! Ik ben de eerste jaren volledig thuis gebleven. In de jaren daarvoor had ik een flinke financiële buffer opgebouwd, voor noodgevallen. Mijn man verdient meer dan genoeg om ons gezin te onderhouden en we waren ons terdege bewust van het risico dat we namen. Ik vond het oprecht fijn om thuis te zijn bij de kinderen die eerste jaren. Geen seconde spijt!
donderdag 9 januari 2020 om 10:53
Bedoel je dan adviseren om thuis te blijven? Dat advies lees ik eigenlijk nooit. Wel dat mensen er voor kiezen om thuis te blijven en dan vertellen waarom.Andersom schreef: ↑09-01-2020 06:21Dit soort discussies zijn nooit nutteloos. Het ene kamp zal het andere nooit overtuigen en dat hoeft ook niet. Als dat je doel is dan heeft het meeschrijven al sowieso geen nut.
Ik schrijf in dit soort topics mee om gezinnen die een keuze willen maken bewust te maken van alle mogelijkheden die er zijn en de gevolgen die bij deze keuze horen.
Daar waar veel mensen denken dat de man het meest verdient en de vrouw dus de parttimer wordt wil ik bijdragen dat dat vooral korte-termijndenken is.
Ik kon ruim twintig jaar geleden kiezen uit 100% of 50% werken, deeltijd voor mannen stond nog in de kinderschoenen. Dus ik ging minder werken. Slechtste beslissing ooit en dan had ik niet eens een hoogdravende carrière.
Er is zoveel veranderd in de mogelijkheden die ouders hebben dat het mij verbaast dat er nog zulke traditionele ideeën heersen onder jongeren. Dat mijn generatie of ouder die keuzes heeft gemaakt en er tevreden mee is is prima, maar ik vind het achterhaald om dat nu te adviseren aan jonge mensen die nu voor die keuze staan. Daarom schrijf ik mee.
Ik vraag me af waarom ik posts van ‘het blijven werken kamp’ eigenlijk nooit als advies lees, of als bewustmaking, maar als een soort afkeuring van de keus om thuis te blijven.

donderdag 9 januari 2020 om 14:25
Precies. Als je deze beslissing weloverwogen hebt gemaakt, dan ben je niet dommer dan iemand die wél gewoon blijft werken.BescheidenBilspleet schreef: ↑09-01-2020 10:40Dan is dat prima toch? Zo lang je je maar bewust bent van de consequenties van je keuzes. Dat je bijvoorbeeld een stuk lager op de carriereladder weer instroomt. Of dat je het met veel minder moet doen mocht je uit elkaar gaan.
Ik vind het echt eng om te zien hoe fel werkende moeders hier reageren richting mensen die aangeven graag thuis te willen blijven of dit al gedaan hebben.
Ik heb een HBO opleiding en ik doe er momenteel helemaal niks mee. Het stoort mij niet, omdat ik nu een heel fijn leven heb. Ik ben inderdaad geen carrière-tijger, maar ik heb geen gebrek aan ambitie. Echter ligt mijn ambitie elders.
Ik begrijp heel goed dat sommige vrouwen graag blijven werken en ik heb daar veel respect voor. Het zou fijn zijn om als thuisblijfmoeder hetzelfde respect te krijgen.
donderdag 9 januari 2020 om 14:27

donderdag 9 januari 2020 om 14:47
Ik respecteer ieders keuze, maar dat is wat anders dan dat ik iedereens keuze bewonder of toejuich. Iemands keuze respecteren houdt in dat diegene vrij is om die keuze te maken wat mij betreft.
Als je het hebt over ‘respect hebben voor thuisblijfmoeders’ in de zin van ‘bewondering hebben voor’ of ‘het een prestatie vinden’ dan heb ik dat inderdaad niet. Ik vind het niet knap, geen prestatie en niet bijzonder.
Iets respecteren is anders dan respect hebben voor. Ik respecteer ieders keuze maar ik heb niet voor alle keuzes respect.
Dat is een wezenlijk verschil en respect is daarmee tegenwoordig een inflatiewoord, ik hoef ook geen respect omdat ik werk. Dat is normaal en geen prestatie. Respect is voor uitzonderlijke situaties en prestaties, respecteren moet je iedereen
Als je het hebt over ‘respect hebben voor thuisblijfmoeders’ in de zin van ‘bewondering hebben voor’ of ‘het een prestatie vinden’ dan heb ik dat inderdaad niet. Ik vind het niet knap, geen prestatie en niet bijzonder.
Iets respecteren is anders dan respect hebben voor. Ik respecteer ieders keuze maar ik heb niet voor alle keuzes respect.
Dat is een wezenlijk verschil en respect is daarmee tegenwoordig een inflatiewoord, ik hoef ook geen respect omdat ik werk. Dat is normaal en geen prestatie. Respect is voor uitzonderlijke situaties en prestaties, respecteren moet je iedereen