Zwanger
alle pijlers
20 weken echo; meerdere hartafwijkingen...
zondag 22 september 2013 om 19:37
Hallo,
Ik was zwanger van mijn 1e kindje, uitgerekend op 1 februari 2014. Nu kregen we maandag 9 september het nieuws dat er iets mis leek met haar hart. Op 11 september kregen we het verhaal compleet: 6 verschillende ernstige hartafwijkingen had onze dochter. Vreselijk. Dit gebeurt niet dacht ik. Dit is een nachtmerrie. Nu ben ik afgelopen vrijdag opgenomen en bevallen van onze prachtige dochter. Maar nu: nu komt de ergste tijd. Lege buik en lege armen... Ik weet inmiddels dat ik echt niet de enige ben waarbij dit gebeurt. En wil via dit forum andere helpen met vragen, en hopelijk helpt mij dat weer bij het verlies van mijn dochter waar ik o, zo trots op ben....
Ik was zwanger van mijn 1e kindje, uitgerekend op 1 februari 2014. Nu kregen we maandag 9 september het nieuws dat er iets mis leek met haar hart. Op 11 september kregen we het verhaal compleet: 6 verschillende ernstige hartafwijkingen had onze dochter. Vreselijk. Dit gebeurt niet dacht ik. Dit is een nachtmerrie. Nu ben ik afgelopen vrijdag opgenomen en bevallen van onze prachtige dochter. Maar nu: nu komt de ergste tijd. Lege buik en lege armen... Ik weet inmiddels dat ik echt niet de enige ben waarbij dit gebeurt. En wil via dit forum andere helpen met vragen, en hopelijk helpt mij dat weer bij het verlies van mijn dochter waar ik o, zo trots op ben....
woensdag 20 november 2013 om 17:06
Hallo!
Ja met Marieke bedoelde ik vast Maaike
die boven kamer van mij werkt echt nog niet naar behoren.
Ik heb veel ups en downs, ben gisteren naar mijn zus gegaan. Dus ik zit nu in Zürich (dit is mijn oudste niet zwangere zus!) Ik weer nu gewoon dat ik niet terecht kan bij mijn zwangere zus, daar heeft zij voor gekozen dus ik klaag maar tegen andere mensen over haar, zoals tegen mijn man.
Ik vind het ook gewoon niet eerlijk waarom zij wel een dochter krijgen en die van mij niet mocht komen. Ga ik ook nooit anders over denken denk ik. Ik vond het ZO raar om op "vakantie" te gaan zonder Malin. Helemaal zonder... Niet in mijn buik...heb maar een knuffeltjes meegenomen. En de zowat de hele reis voor mij uitgestaart. Mis haar zo...
Ik heb maandag controle gehad in de VU, confronterende afdeling, veeeeeeel zwangere. Tot mijn teleurstelling alleen een na gesprek. Ik haf stiekem in mijn hoofd gehoopt dat ze zou echoën, en niet dat er dan al wat te zien was... Maar dat had ik toch stiekem ergens gehoopt. Ik let nu ook heel erg op elk krampje steekje, hoofdpijntje en vermoeidheid. Word al moe van hoe er ik er mee bezig ben... Maar loslaten gaat niet, die hersenen van mij peinzen er maar over door. Probeer hier in de Zwistere frisse lucht toch beetje te ontspannen en dan ga ik volgende week weer 2 daagjes werken en opbouwen. Ene dag heb ik er zin in volgende dag zie ik er tegen op.
Mooi idee van het blad aan de boom ik vond het echt jammer dat hier in de buurt niet zo iets was. Ik vind al die aankomende feestdagen maar raar nu, alles is zonder dochter...
Swop ik snap je heeeeeel goed! Tuurlijk is het fijn dat je zwanger ben en volgend jaar zomer lekker met een gezond baby'tje zit te knuffelen, MAAR als het goed was gegaan was je er al bijna geweest. Nu ga je uiteindelijk dit kindje echt leren kennen dus valt alles op een gegeven moment wel op zijn plaats. Al denk ik dat we hier de rest van ons leven "last" van blijven houden. Een kind verliezen is denk ik echt een van de ALLER ergste dingen die je kan overkomen.
Mijn zus zei: soms vertraagd het leven zich naar alleen adem halen en hele kleine stapjes nemen. En dat is ook goed dan.
Dus dan doen we maar.
Dikke knuffel voor jullie en een scheur positieve energie er bij, want daar kunnen we niet genoeg van hebben!
Ja met Marieke bedoelde ik vast Maaike
die boven kamer van mij werkt echt nog niet naar behoren.Ik heb veel ups en downs, ben gisteren naar mijn zus gegaan. Dus ik zit nu in Zürich
(dit is mijn oudste niet zwangere zus!) Ik weer nu gewoon dat ik niet terecht kan bij mijn zwangere zus, daar heeft zij voor gekozen dus ik klaag maar tegen andere mensen over haar, zoals tegen mijn man.Ik vind het ook gewoon niet eerlijk waarom zij wel een dochter krijgen en die van mij niet mocht komen. Ga ik ook nooit anders over denken denk ik. Ik vond het ZO raar om op "vakantie" te gaan zonder Malin. Helemaal zonder... Niet in mijn buik...heb maar een knuffeltjes meegenomen. En de zowat de hele reis voor mij uitgestaart. Mis haar zo...
Ik heb maandag controle gehad in de VU, confronterende afdeling, veeeeeeel zwangere. Tot mijn teleurstelling alleen een na gesprek. Ik haf stiekem in mijn hoofd gehoopt dat ze zou echoën, en niet dat er dan al wat te zien was... Maar dat had ik toch stiekem ergens gehoopt. Ik let nu ook heel erg op elk krampje steekje, hoofdpijntje en vermoeidheid. Word al moe van hoe er ik er mee bezig ben... Maar loslaten gaat niet, die hersenen van mij peinzen er maar over door. Probeer hier in de Zwistere frisse lucht toch beetje te ontspannen en dan ga ik volgende week weer 2 daagjes werken en opbouwen. Ene dag heb ik er zin in volgende dag zie ik er tegen op.
Mooi idee van het blad aan de boom
ik vond het echt jammer dat hier in de buurt niet zo iets was. Ik vind al die aankomende feestdagen maar raar nu, alles is zonder dochter...Swop ik snap je heeeeeel goed! Tuurlijk is het fijn dat je zwanger ben en volgend jaar zomer lekker met een gezond baby'tje zit te knuffelen, MAAR als het goed was gegaan was je er al bijna geweest. Nu ga je uiteindelijk dit kindje echt leren kennen
dus valt alles op een gegeven moment wel op zijn plaats. Al denk ik dat we hier de rest van ons leven "last" van blijven houden. Een kind verliezen is denk ik echt een van de ALLER ergste dingen die je kan overkomen.Mijn zus zei: soms vertraagd het leven zich naar alleen adem halen en hele kleine stapjes nemen. En dat is ook goed dan.
Dus dan doen we maar.
Dikke knuffel voor jullie en een scheur positieve energie er bij, want daar kunnen we niet genoeg van hebben!
zondag 24 november 2013 om 19:09
Amber, wat fijn dat je bij je zus bent/was. Heb je daar een beetje kunnen bijkomen? Was je er alleen of was je man ook mee?
Wij hebben in de auto ook een Pip (van woezel) knuffel liggen. Die hadden we ook mee op vakantie toen. Ook zit haar geboortekaartje achter de zonneklep. Ik vond het toen ook zo raar voelen om niets tastbaars bij me te hebben dus herken dit gevoel van jou heel goed. In onze andere auto (mijn werkauto) hangt een heel mooi stenen hartje. Heb ik van een klant gekregen, zo lief. Op deze manier is ze heel dichtbij me.
Hoe zit je nu in je cyclus? Je wacht op menstruatie begrijp ik? Ik hoop zo voor je dat je snel weer zwanger bent. Geen vervanging maar wel een nieuw leven en een nieuwe uitdaging!
Komende week ga je weer werken? Hoop dat je een beetje begrip vind daar!
Dikke knuffel maar weer Amber!
Wij hebben in de auto ook een Pip (van woezel) knuffel liggen. Die hadden we ook mee op vakantie toen. Ook zit haar geboortekaartje achter de zonneklep. Ik vond het toen ook zo raar voelen om niets tastbaars bij me te hebben dus herken dit gevoel van jou heel goed. In onze andere auto (mijn werkauto) hangt een heel mooi stenen hartje. Heb ik van een klant gekregen, zo lief. Op deze manier is ze heel dichtbij me.
Hoe zit je nu in je cyclus? Je wacht op menstruatie begrijp ik? Ik hoop zo voor je dat je snel weer zwanger bent. Geen vervanging maar wel een nieuw leven en een nieuwe uitdaging!
Komende week ga je weer werken? Hoop dat je een beetje begrip vind daar!
Dikke knuffel maar weer Amber!
Zo welkom dat het bijna pijn doet...
maandag 25 november 2013 om 21:55
He swop,
Mijn man was ook mee en we hebben echt wel beetje vakantie gevoel gehad! Mijn zus (workaholic) heeft een prachtig nieuw appartement in een bergdorpje vlakbij Zurich. We hebben zelfs in de sneeuwt gelopen! Het is alleen zo raar, je geniet maar toch ook weer niet want... En die want komt steeds zo terug. Ik moet idd deze week ongesteld (of dus juist niet worden) morgen zou de dag zijn van de cyclus die ik had voor Malin, maar ik heb ovulatietesten gebruikt en dan zou het pas donderdag/vrijdag zijn. Ik voel natuurlijk van alles... Stemmingswisselingen, dromen, hoofdpijn, koud, al paar dagen beetje zeurderige onderrug.
Maar ja, alle symptomen van zwanger zijn staan bijna gelijk aan juist niet zwanger zijn haha. Dus ik kan mezelf heel gemakkelijk gek maken... Ergens "voelt" het wel goed...(maar ja, dat kan ook komen omdat ik het zo graag wil natuurlijk) Morgen is het precies een half jaar geleden dat ik zwanger testte van Malin... Weet nog niet of ik me in kan houden tot vrijdag.
Manlief hoopt er ook zo op!
Hoe is het met jou? Hoe ver ben je nu? En heb je nou meer echo's en begeleiding tijdens deze zwangerschap? En wat lief dat je dat hartje gekregen heb, ik heb ook zulke lieve dingen gehad. 1 beeldje is een man, vrouw met een kindje. Want we zijn toch wen gezin! En het knuffeltje wat ik mee had is een roze troetelbeer met een regenboog op haar buik. kreeg ik van mijn nichtje, die had er een heel boeketje om heen laten maken voor der crematie van Malin, dat soort kleine dingetjes kunnen zo goed doen!
Maaike hoe is het bij jouw?
Knuffel!
Mijn man was ook mee en we hebben echt wel beetje vakantie gevoel gehad! Mijn zus (workaholic
) heeft een prachtig nieuw appartement in een bergdorpje vlakbij Zurich. We hebben zelfs in de sneeuwt gelopen! Het is alleen zo raar, je geniet maar toch ook weer niet want... En die want komt steeds zo terug. Ik moet idd deze week ongesteld (of dus juist niet worden) morgen zou de dag zijn van de cyclus die ik had voor Malin, maar ik heb ovulatietesten gebruikt en dan zou het pas donderdag/vrijdag zijn. Ik voel natuurlijk van alles... Stemmingswisselingen, dromen, hoofdpijn, koud, al paar dagen beetje zeurderige onderrug.Maar ja, alle symptomen van zwanger zijn staan bijna gelijk aan juist niet zwanger zijn haha. Dus ik kan mezelf heel gemakkelijk gek maken... Ergens "voelt" het wel goed...(maar ja, dat kan ook komen omdat ik het zo graag wil natuurlijk) Morgen is het precies een half jaar geleden dat ik zwanger testte van Malin... Weet nog niet of ik me in kan houden tot vrijdag.
Manlief hoopt er ook zo op!
Hoe is het met jou? Hoe ver ben je nu? En heb je nou meer echo's en begeleiding tijdens deze zwangerschap? En wat lief dat je dat hartje gekregen heb, ik heb ook zulke lieve dingen gehad. 1 beeldje is een man, vrouw met een kindje. Want we zijn toch wen gezin! En het knuffeltje wat ik mee had is een roze troetelbeer met een regenboog op haar buik.
kreeg ik van mijn nichtje, die had er een heel boeketje om heen laten maken voor der crematie van Malin, dat soort kleine dingetjes kunnen zo goed doen!Maaike hoe is het bij jouw?
Knuffel!
maandag 25 november 2013 om 22:48
Fijn dat jullie samen waren en toch ook nog een beetje konden genieten. Uiteraard met het verdriet om Malin in je hoofd en in je hart.
Klinkt wel als een heerlijk plekje daar bij je zus!
Kan je zolang wachten met testen denk je? Of toch morgen maar doen? Zou wel een hele mooie symbolische gedachte zijn he? Ik duim voor je!
Ik heb nog geen idee hoe de controles er verder uit gaan zien. Hoop toch wel dat ik vaker mag komen want om de 4/5 weken trek ik evht niet! Maar aan de andere kant geeft een echo ook zo weinig zekerheid. Hier leefde ze de ene echo ook nog en paar dagen later was ze dood. Terwijl de tig echo's er allemaal zo goed uitzagen. Een soort schijnveiligheid dus maar heb dat wel nodig! Vind het zo vreselijk eng.
Oeh, dat beeldje is mooi. En ook goed over nagedacht door de gever! Jullie zijn ook een gezin.
Hou je me ip de hoogte?
Knuf!
Klinkt wel als een heerlijk plekje daar bij je zus!
Kan je zolang wachten met testen denk je? Of toch morgen maar doen? Zou wel een hele mooie symbolische gedachte zijn he? Ik duim voor je!
Ik heb nog geen idee hoe de controles er verder uit gaan zien. Hoop toch wel dat ik vaker mag komen want om de 4/5 weken trek ik evht niet! Maar aan de andere kant geeft een echo ook zo weinig zekerheid. Hier leefde ze de ene echo ook nog en paar dagen later was ze dood. Terwijl de tig echo's er allemaal zo goed uitzagen. Een soort schijnveiligheid dus maar heb dat wel nodig! Vind het zo vreselijk eng.
Oeh, dat beeldje is mooi. En ook goed over nagedacht door de gever! Jullie zijn ook een gezin.
Hou je me ip de hoogte?
Knuf!
Zo welkom dat het bijna pijn doet...
donderdag 28 november 2013 om 07:04
Ow Swop Die momenten blijven zo ontzettend veel pijn doen he... Het doet zo fysiek pijn aan je hart om je kind te missen!
Ik heb gisteren het boek "altijd een kind te kort" gekregen, gaat over het verlies en zwanger zijn na verlies...
Ik heb inmiddels zo'n beetje de belangrijkste mensen in mijn omgeving ingelicht.... Maar ik had dus dinsdag een positieve test. Ik lijk wel op wolkjes te lopen. Ik weet dat ik Malin altijd zal missen, en dat zij mij mama heeft gemaakt. Maar wat een opluchting... Ik was ZO intens bang om kinderloos te blijven terwijl ik wist hoe mooi het kon zijn! Was en ben zo trots op mijn meisje, en wat beter kon zij ons schenken dat een broertje of zusje.
Ik blijf onder controle bij de Vu, en moet nu even geduld hebben tot 27 dec. Maar ik voel me goed, dus probeer niet onnodig te stressen (hopelijk houd ik dat vol) Mijn man is ook erg blij met het nieuws en het geeft even een flinke boost na alle negatieve emoties. Dus we leven per paar dagen. Zo even werken en dan van volgende week 4x4 uur proberen, lekker even wat afleiding.
Dikke knuffel!! Ben zo blij dat ik dit topic ben gestart, heb er veel steun aan!
Wat een bizar jaar is dit geweest...
Ik heb gisteren het boek "altijd een kind te kort" gekregen, gaat over het verlies en zwanger zijn na verlies...
Ik heb inmiddels zo'n beetje de belangrijkste mensen in mijn omgeving ingelicht.... Maar ik had dus dinsdag een positieve test. Ik lijk wel op wolkjes te lopen. Ik weet dat ik Malin altijd zal missen, en dat zij mij mama heeft gemaakt. Maar wat een opluchting... Ik was ZO intens bang om kinderloos te blijven terwijl ik wist hoe mooi het kon zijn! Was en ben zo trots op mijn meisje, en wat beter kon zij ons schenken dat een broertje of zusje.
Ik blijf onder controle bij de Vu, en moet nu even geduld hebben tot 27 dec. Maar ik voel me goed, dus probeer niet onnodig te stressen (hopelijk houd ik dat vol) Mijn man is ook erg blij met het nieuws en het geeft even een flinke boost na alle negatieve emoties. Dus we leven per paar dagen. Zo even werken en dan van volgende week 4x4 uur proberen, lekker even wat afleiding.
Dikke knuffel!! Ben zo blij dat ik dit topic ben gestart, heb er veel steun aan!
Wat een bizar jaar is dit geweest...
zaterdag 30 november 2013 om 14:49
Lieve meiden,
Lees ik het nou goed?? Zijn jullie allebei zwanger?? Van Swop wist ik het al maar Amber!!! Wat een fijn nieuws!! Ik gun het jullie allebei zo van harte!! Ik ga heel hard duimen!! We blijven wel contact houden op dit forum he? Ik wil heel graag weten hoe het met jullie gaat. Ik ben af en toe ook wel nieuwsgierig naar de Swop en de Amber.. Wie weet kunnen we als we alledrie weer happy zijn een keer ergens thee drinken??
Amber: fijn die vakantie!! Zwitserse lucht doet je goed! En Swop werk jij al wel weer volledig? Wanneer is jou eerste echo?
Mijn HB is een hele tijd te laag geweest waardoor ik me zo slap en moe voelde. Toen kreeg ik ook nog een hele heftige menstruatie er achter aan en dat hielp niet echt mee. Het gaat nu beter en ja ook wij zijn weer aan de slag.
Ik hoop dat ik over een niet al te lange tijd me kan aansluiten bij jullie.
Ik had vorige week ook nog een gesprek bij de verloskundige en die heeft het me eigenlijk het groene licht gegeven. Gyn reageerde heel raar toen ik vroeg wanneer ik weer zwanger mocht worden zo van 'verwerk dit eerst maar eens' dus was daar een beetje van geschrokken. Volgens de vk heeft zij de cyste/follikel? gezien op de echo en die blijft een tijdje zitten dus ik had allang een ei sprong gehad. Dus niets geks aan de hand met mijn cyclus.
Maar goed de VK zei heel mooi het verwerken gaat ook door tijdens je volgende zwangerschap. Ik moest het zien als auto rijden, je hebt een ongeluk gehad en je auto is behoorlijk gedeukt, het beste wat je kan doen is meteen weer gaan auto rijden anders durf je nooit meer in te stappen. Dat vond ik best mooi/grappig gezegd...
Ik ben mijn werk ook weer langzaam aan het opbouwen, ik werk nu 5 uur per dag. Hoe lang heb jij kortere dagen gewerkt Swop? Ik vind het nu al best snel gaan. Iets te snel misschien.
Van de week was ik met mijn zoontje bij de kinderarts vanwege kno problemen. Toen zei de kno arts, is dit uw oudste zoon? Je voelt dan zo'n steek van verdriet. Ik wil van de week gaan proberen om het dagboek voor Senne in elkaar te gaan zetten. Ik heb de foto's nog niet terug gekeken, ik durfde niet zo goed. Maar het moment is er nu om dat te doen..
Houden jullie mij op de hoogte?
Lees ik het nou goed?? Zijn jullie allebei zwanger?? Van Swop wist ik het al maar Amber!!! Wat een fijn nieuws!! Ik gun het jullie allebei zo van harte!! Ik ga heel hard duimen!! We blijven wel contact houden op dit forum he? Ik wil heel graag weten hoe het met jullie gaat. Ik ben af en toe ook wel nieuwsgierig naar de Swop en de Amber.. Wie weet kunnen we als we alledrie weer happy zijn een keer ergens thee drinken??
Amber: fijn die vakantie!! Zwitserse lucht doet je goed! En Swop werk jij al wel weer volledig? Wanneer is jou eerste echo?
Mijn HB is een hele tijd te laag geweest waardoor ik me zo slap en moe voelde. Toen kreeg ik ook nog een hele heftige menstruatie er achter aan en dat hielp niet echt mee. Het gaat nu beter en ja ook wij zijn weer aan de slag.
Ik hoop dat ik over een niet al te lange tijd me kan aansluiten bij jullie.Ik had vorige week ook nog een gesprek bij de verloskundige en die heeft het me eigenlijk het groene licht gegeven. Gyn reageerde heel raar toen ik vroeg wanneer ik weer zwanger mocht worden zo van 'verwerk dit eerst maar eens' dus was daar een beetje van geschrokken. Volgens de vk heeft zij de cyste/follikel? gezien op de echo en die blijft een tijdje zitten dus ik had allang een ei sprong gehad. Dus niets geks aan de hand met mijn cyclus.
Maar goed de VK zei heel mooi het verwerken gaat ook door tijdens je volgende zwangerschap. Ik moest het zien als auto rijden, je hebt een ongeluk gehad en je auto is behoorlijk gedeukt, het beste wat je kan doen is meteen weer gaan auto rijden anders durf je nooit meer in te stappen. Dat vond ik best mooi/grappig gezegd...
Ik ben mijn werk ook weer langzaam aan het opbouwen, ik werk nu 5 uur per dag. Hoe lang heb jij kortere dagen gewerkt Swop? Ik vind het nu al best snel gaan. Iets te snel misschien.
Van de week was ik met mijn zoontje bij de kinderarts vanwege kno problemen. Toen zei de kno arts, is dit uw oudste zoon? Je voelt dan zo'n steek van verdriet. Ik wil van de week gaan proberen om het dagboek voor Senne in elkaar te gaan zetten. Ik heb de foto's nog niet terug gekeken, ik durfde niet zo goed. Maar het moment is er nu om dat te doen..
Houden jullie mij op de hoogte?
zaterdag 30 november 2013 om 19:23
Amber, ik doe een vreugde dansje! Zulk geweldig nieuws dit. Vreselijk onzekere tijd maar zo fijn je weer op iets positief kunt richten!
Hoe reageerde je omgeving? Hoe is het werken gegaan?
Maaike, lijkt me hartstikke leuk om eens wat af te spreken tzt. Ik heb echt zoveel aan jullie gehad. Zo fijn om een stukje herkenning te vinden. Vreselijk dat we het allemaal hebben meegemaakt maar fijn dat we elkaar daarin gevonden hebben.
Ik hoop dat jij ons snel volgt, dan gaan we gewoon er een soort kraamvisite van maken. Laat dit naast een verdrietig forum ook vooral een heel vruchtbaar forum zijn!!!
Wat een rare reactie van je gyn trouwens, Ik dacht toen dat ik meteen weer zwanger was (bleek echter nog rest hcg van Mette te zijn) en zelfs daar reageerde de gyn heel lief op. Dus voel je vooral niet schuldig hoor. Verwerken gaat je hele leven door!
Heb je de foto's al bekeken? Ik vind dat ook heel erg moeilijk. Heb het deze week best zwaar en heb een aantal keer de foto's gekeken. Gek genoeg begin ik ze steeds mooier te vinden. Eerst vooral confronterend en een beetje 'eng'. Maar nu vind ik het onze mooie dochter en ben trots! Vind het gewoon jammer dat ik niet een foto van haar kan posten op FB ofzo. Maar dat is te schokkend...van de week wel een foto van haar mandje gepost. Ik moest het gewoon even kwijt.
Ik was 26/12 uitgerekend maar zou met 37wkn een keizersnee krijgen. Dat is dus gewoon volgende week al. Raar idee hoor...ze zou er gewoon bijna zijn! Bleeh, dat idee doet echt heel erg veel pijn. Waarom mocht het niet???
Ik zat gisteren in de auto, aan het werk. En zomaar opeens moest ik zo huilen! Moest nog naar een klant toe en kwam daar helemaal rood vh huilen aan, oeps. Maar het luchte wel enorm op.
5uur is best alweer veel Maaiken. Lukt dat wel? Pas goed op jezelf hoor, je gaat snel te veel.
Ik werk nu sinds 2 weken weer 8uur per dag, Ik heb nogal veel reistijd en het was steeds incl reisstijd. Vanaf maandag weer volledig hersteld dus dan ook excl reistijd. Vond het afgelopen week wel enorm zwaar. Veel werken en zelf zo verdrietig
Ik heb er dus uiteindelijk zo'n 4 maanden over gedaan om weer 8uur te gaan werken. Heb ronde de 2-3 maanden een flinke dip gehad en toen even iets langzamer opgebouwd.
Hoe vind je dat boek Amber? Gek genoeg durf ik dat niet te lezen..vind de verhalen van moeders die kindje aan het eind vd zwangerschap hebben verloren zo enorm ingrijpend
Ik heb 10-12 mijn eerste echo, met 7wkn. Nog dikke week geduld dus...
Hoe reageerde je omgeving? Hoe is het werken gegaan?
Maaike, lijkt me hartstikke leuk om eens wat af te spreken tzt. Ik heb echt zoveel aan jullie gehad. Zo fijn om een stukje herkenning te vinden. Vreselijk dat we het allemaal hebben meegemaakt maar fijn dat we elkaar daarin gevonden hebben.
Ik hoop dat jij ons snel volgt, dan gaan we gewoon er een soort kraamvisite van maken. Laat dit naast een verdrietig forum ook vooral een heel vruchtbaar forum zijn!!!
Wat een rare reactie van je gyn trouwens, Ik dacht toen dat ik meteen weer zwanger was (bleek echter nog rest hcg van Mette te zijn) en zelfs daar reageerde de gyn heel lief op. Dus voel je vooral niet schuldig hoor. Verwerken gaat je hele leven door!
Heb je de foto's al bekeken? Ik vind dat ook heel erg moeilijk. Heb het deze week best zwaar en heb een aantal keer de foto's gekeken. Gek genoeg begin ik ze steeds mooier te vinden. Eerst vooral confronterend en een beetje 'eng'. Maar nu vind ik het onze mooie dochter en ben trots! Vind het gewoon jammer dat ik niet een foto van haar kan posten op FB ofzo. Maar dat is te schokkend...van de week wel een foto van haar mandje gepost. Ik moest het gewoon even kwijt.
Ik was 26/12 uitgerekend maar zou met 37wkn een keizersnee krijgen. Dat is dus gewoon volgende week al. Raar idee hoor...ze zou er gewoon bijna zijn! Bleeh, dat idee doet echt heel erg veel pijn. Waarom mocht het niet???
Ik zat gisteren in de auto, aan het werk. En zomaar opeens moest ik zo huilen! Moest nog naar een klant toe en kwam daar helemaal rood vh huilen aan, oeps. Maar het luchte wel enorm op.
5uur is best alweer veel Maaiken. Lukt dat wel? Pas goed op jezelf hoor, je gaat snel te veel.
Ik werk nu sinds 2 weken weer 8uur per dag, Ik heb nogal veel reistijd en het was steeds incl reisstijd. Vanaf maandag weer volledig hersteld dus dan ook excl reistijd. Vond het afgelopen week wel enorm zwaar. Veel werken en zelf zo verdrietig
Ik heb er dus uiteindelijk zo'n 4 maanden over gedaan om weer 8uur te gaan werken. Heb ronde de 2-3 maanden een flinke dip gehad en toen even iets langzamer opgebouwd.
Hoe vind je dat boek Amber? Gek genoeg durf ik dat niet te lezen..vind de verhalen van moeders die kindje aan het eind vd zwangerschap hebben verloren zo enorm ingrijpend
Ik heb 10-12 mijn eerste echo, met 7wkn. Nog dikke week geduld dus...
Zo welkom dat het bijna pijn doet...
zondag 1 december 2013 om 17:21
Lijkt me heel fijn om jullie een keer in het echt te zien, als we allemaal weer goed nieuws hebben! Bijzonder allemaal he...
En Maaike als jij/jullie er klaar voor zijn is dat zo hoor! Ik merk aan mezelf dat het ergens natuurlijk heel snel is, en ik mis mijn meisje elke minuut van de dag. Maar het idee dat er weer een kindje in mij groeit geeft mij ook heel erg veel hoop en troost. Het is zo mooi om mama te worden, en wil dat absoluut wat langer zijn de volgende keer! Ik ga komende week pas 4x4 uur werken, en mijn werk is super relaxed. We gaan dan donderdag wel kijken hoe deze week gegaan is en wat we de volgende week gaan doen. Ik heb er best zin in!
Ik heb jn het begin heel vaak de foto's van Malin bekeken, het doet zeer want ze is zo mooi! Ik heb een foto van haar voetje op Facebook gezet. Ik ben ook best nieuwsgierig naar jullie mooie kindjes, dus als jullie behoefte hebben aan dat delen kunnen we dat zeker doen! Ik zal jullie mijn mailadres even geven via privé bericht. Is het allemaal niet open op internet te vinden. Als jullie dat wat vinden?
Swop, zwaar hoor zo dicht bij de uitgerekende datum... Ik probeer daar allemaal nog maar niet aan te denken. Weet zeker dat de rauwe harde pijn weer naar boven komt.
Ik vind de feestdagen ook maar een beetje raar, wij vieren vrijdag een "light" Sinterklaas feestje.
Ik vind dat boek heel fijn, het is dus normaal om een groen jaloers monster te zijn (haha) na het verlies van je baby. Ik zoek erkenning voor mijn gevoelens. Ik heb juist enorme informatie honger zoals dat word genoemd en wil zo veel
mogelijk weten over de situatie die er te weten is.
Daarom ben ik ook zo snel na het verlies van Malin dit forum gestart. Ik heb enorme behoefte om mijn verhaal te delen, ook alsof Malin dat iets kan betekenen in de wereld.
Spannend! 10-12, zie je er tegen op? Ik mag 27-12 naar de Vu. Ik word al onpasselijk als ik er aan denk. Dus dat doe ik maar niet, niet nu. Nu het is redelijk ok hier in het NU en daar geniet ik van (voor hoever dat gaat..)
Tot snel!
En Maaike als jij/jullie er klaar voor zijn is dat zo hoor! Ik merk aan mezelf dat het ergens natuurlijk heel snel is, en ik mis mijn meisje elke minuut van de dag. Maar het idee dat er weer een kindje in mij groeit geeft mij ook heel erg veel hoop en troost. Het is zo mooi om mama te worden, en wil dat absoluut wat langer zijn de volgende keer! Ik ga komende week pas 4x4 uur werken, en mijn werk is super relaxed. We gaan dan donderdag wel kijken hoe deze week gegaan is en wat we de volgende week gaan doen. Ik heb er best zin in!
Ik heb jn het begin heel vaak de foto's van Malin bekeken, het doet zeer want ze is zo mooi! Ik heb een foto van haar voetje op Facebook gezet. Ik ben ook best nieuwsgierig naar jullie mooie kindjes, dus als jullie behoefte hebben aan dat delen kunnen we dat zeker doen! Ik zal jullie mijn mailadres even geven via privé bericht. Is het allemaal niet open op internet te vinden. Als jullie dat wat vinden?
Swop, zwaar hoor zo dicht bij de uitgerekende datum... Ik probeer daar allemaal nog maar niet aan te denken. Weet zeker dat de rauwe harde pijn weer naar boven komt.
Ik vind de feestdagen ook maar een beetje raar, wij vieren vrijdag een "light" Sinterklaas feestje.
Ik vind dat boek heel fijn, het is dus normaal om een groen jaloers monster te zijn (haha) na het verlies van je baby. Ik zoek erkenning voor mijn gevoelens. Ik heb juist enorme informatie honger zoals dat word genoemd en wil zo veel
mogelijk weten over de situatie die er te weten is.
Daarom ben ik ook zo snel na het verlies van Malin dit forum gestart. Ik heb enorme behoefte om mijn verhaal te delen, ook alsof Malin dat iets kan betekenen in de wereld.
Spannend! 10-12, zie je er tegen op? Ik mag 27-12 naar de Vu. Ik word al onpasselijk als ik er aan denk. Dus dat doe ik maar niet, niet nu. Nu het is redelijk ok hier in het NU en daar geniet ik van (voor hoever dat gaat..)
Tot snel!
