Zwanger
alle pijlers
En weer eentje die ontzettend is geschrokken..
maandag 25 juni 2012 om 15:39
Weer een 'ongepland zwanger' topic.
Ik kan het echt, echt nog niet geloven, maar ik ben zwanger. Ik had het gevoel alsof ik elk moment ongesteld kon worden, alle standaard ongesteldheidskwaaltjes, maakte me geen zorgen. Had zelfs heel licht bruinverlies, meestal word ik dan binnen 24 uur ongesteld. Gebeurde niet,dat vond ik vreemd, toch maar even een test gehaald. Bam, binnen een paar seconden twee dikke strepen.
Ik ben me kapot geschrokken. Ik ben eind twintig, heb een relatie, woon niet samen. We willen allebei over een aantal jaar kinderen, maar nu nog niet. Het is te vroeg.
Ik woon in een tijdelijke woning, ben net mijn baan kwijt en qua werk en financien is het verre van stabiel. Ik kan wel honderd redenen opnoemen om er nog niet aan te beginnen. Dan maar abortus? Bij de gedachte alleen al voel ik me al rot. Mijn kinderwens begon namelijk de laatste jaren wel wat sterker te worden, maar nu ik echt zwanger ben weet ik het niet meer. Ik voel niets, realiseer me nog niet dat dit écht is. Wat heb ik een kind nu te bieden? Ik heb er niet eens geld voor...
Mijn vriend heeft overigens wel een stabiele situatie ( huis en vaste baan) maar genoot nog volop van zijn ( financiele) vrijheid...vrijwel niemand in onze vriendenkring is actief bezig met het krijgen van kinderen.
Wat een verwarring, ik hoop dat er wat forummers zijn die me willen ondersteunen bij het maken van een beslissing.. ( ik schrijf hier al jaren mee onder een andere nick, hou dit nog even anoniem )
Ik kan het echt, echt nog niet geloven, maar ik ben zwanger. Ik had het gevoel alsof ik elk moment ongesteld kon worden, alle standaard ongesteldheidskwaaltjes, maakte me geen zorgen. Had zelfs heel licht bruinverlies, meestal word ik dan binnen 24 uur ongesteld. Gebeurde niet,dat vond ik vreemd, toch maar even een test gehaald. Bam, binnen een paar seconden twee dikke strepen.
Ik ben me kapot geschrokken. Ik ben eind twintig, heb een relatie, woon niet samen. We willen allebei over een aantal jaar kinderen, maar nu nog niet. Het is te vroeg.
Ik woon in een tijdelijke woning, ben net mijn baan kwijt en qua werk en financien is het verre van stabiel. Ik kan wel honderd redenen opnoemen om er nog niet aan te beginnen. Dan maar abortus? Bij de gedachte alleen al voel ik me al rot. Mijn kinderwens begon namelijk de laatste jaren wel wat sterker te worden, maar nu ik echt zwanger ben weet ik het niet meer. Ik voel niets, realiseer me nog niet dat dit écht is. Wat heb ik een kind nu te bieden? Ik heb er niet eens geld voor...
Mijn vriend heeft overigens wel een stabiele situatie ( huis en vaste baan) maar genoot nog volop van zijn ( financiele) vrijheid...vrijwel niemand in onze vriendenkring is actief bezig met het krijgen van kinderen.
Wat een verwarring, ik hoop dat er wat forummers zijn die me willen ondersteunen bij het maken van een beslissing.. ( ik schrijf hier al jaren mee onder een andere nick, hou dit nog even anoniem )